Το “εργατικό ατύχημα” στο “επαναστατικό” εργοστάσιο

(όπου η βία παράγεται με όρους καπιταλιστικής παραγωγής: πάνω απ’ όλα το (μικροπολιτικό) ΚΕΡΔΟΣ)

Τα άτομα που συγκροτούμε την ομάδα cybrigade αισθανόμαστε την ανάγκη να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις μας σε σχέση με τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα στην τράπεζα Marfin. Η ομάδα μας δημιουργήθηκε με σκοπό να παρέχει περισσότερες και καλύτερες δυνατότητες έκφρασης και επικοινωνίας όλων των εναλλακτικών και προοδευτικών ιδεών. Πιστεύαμε και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι ιδέες και η ελεύθερη διακίνησή τους είναι τα δυνατότερα όπλα ενάντια σε κάθε κατεστημένο. Αντιστοίχως το καλύτερο όπλο για το κάθε κατεστημένο είναι η κοινωνική άγνοια και τα θολά ιδεολογήματα που παράγουν τυφλή στράτευση. Τέτοια κατεστημένα δεν υπάρχουν μόνο εκεί που συνήθως τα βρίσκουμε – στα λημέρια της εξουσίας. Καρκινώματα ολοκληρωτισμού αναπτύσσονται παντού. Το ζήτημα είναι κατά πόσο τα εντοπίζεις και τα αντιμετωπίζεις. Θέλει θάρρος για να αποδεχτεί κανείς ότι ένα τέτοιο καρκίνωμα υπάρχει στα σπλάχνα του. Και ακόμα περισσότερο θάρρος να μπήξει το μαχαίρι στα σωθικά του και να το αποκόψει. Ο εύκολος δρόμος είναι η άρνηση της πραγματικότητας συνήθως μέχρις ότου δεν υπάρχει θεραπεία πια…

Ο θάνατος των 3 ανθρώπων στην οδό Σταδίου προκάλεσε τεράστιο πόνο. Όχι μόνο στους φίλους και συγγενείς των θυμάτων αλλά και σε όλους τους ανθρώπους που βρεθήκαμε στους δρόμους αυτές τις μέρες για να συνδιαμορφώσουμε το μεγαλύτερο ίσως κοινωνικό κίνημα που γνώρισε αυτός ο τόπος μετά την “μεταπολίτευση”.
Ο κόσμος που βρέθηκε στον δρόμο απέδειξε ότι δεν χρειαζόταν κανέναν “ειδικό της επανάστασης” για να δείξει την οργή του απέναντι στα σκληρά μέτρα της εξουσίας και αυτό θα πρέπει να συνεχίσει να αποδεικνύει από εδώ και στο εξής με ακόμα πιο μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις. Η δίκαιη οργή του κόσμου αμαυρώθηκε βάναυσα. Αυτοί που βρέθηκαν στον δρόμο έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης ενός μηδενιστικού life-style και της υπεροψίας που διακατέχει τους φορείς του. Ένα life-style που κάνει την βία θέαμα και αυτοσκοπό για να καλύψει την πνευματική, κοινωνική και πολιτική κενότητα, φτιάχνοντας έτσι τη φούσκα του “επαναστάτη”. Τελικά είναι αυτοί που με τις πράξεις τους προκάλεσαν τη μεγαλύτερη καταστολή της κοινωνικής δυναμικής που αναπτύσσεται την περίοδο αυτή. Αυτός ο “επαναστατικός κωλοπαιδαρισμός” έδωσε στο καθεστώς της τρομοκρατικής δημοκρατίας την ευκαιρία να εμφανίζεται με φωτοστέφανο την ίδια στιγμή που εξαπολύει άγριες επιθέσεις σε διαδηλωτές και απεργούς με τους μηχανισμούς καταστολής του και σε ολόκληρη την κοινωνία με τα οικονομικά και εργασιακά μέτρα που λαμβάνει.

Άραγε ο χώρος που θέλει να αλλάξει συθέμελα την κοινωνία έχει τώρα τα κότσια να αλλάξει συθέμελα τον εαυτό του ή θα αρκεστεί στα παυσίπονα μέχρι το τέλος; Σε κάθε περίπτωση οι κοινωνικοί αγώνες δεν θα μείνουν ορφανοί γιατί πολύ απλά δεν χρειάζονται καμία πατρωνία.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς που συγκροτούμε την ομάδα Cybrigade, από εδώ και στο εξής, είναι να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο για την ελεύθερη διακίνηση και ζύμωση των ιδεών, την κριτική και την αυτοκριτική ενάντια σε κάθε λογοκρισία (εξωτερική και εσωτερική). Θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στον δρόμο δίπλα στους απλούς ανθρώπους με τους οποίους μαζί θα παλέψουμε για έναν καλύτερο κόσμο σεβόμενοι τις όποιες διαφορετικές ιδέες τους όπως κάναμε ως τώρα.

Να μην υποκύψουμε στους εκβιασμούς και τις απειλές της εξουσίας.
Ο αγώνας θα συνεχιστεί και η κοινωνία θα νικήσει.
Όλοι στους δρόμους ενάντια σε κάθε ολοκληρωτισμό.
Για την άμεση δημοκρατία και την ελευθερία.

cybrigade.org – Μάιος 2010