Tag: καταλήψεις

Posted on

Λασίθι : Κοινωνικός χώρος Πυρόβολος-Ανόητοι..οι ιδέες δεν εκκενώνονται! Στο ίδιο έργο θεατές!!

Ανόητοι..οι ιδέες δεν εκκενώνονται!
Στο ίδιο έργο θεατές!!
Όπως πριν 3 χρόνια, έτσι και πριν λίγες μέρες, περίπου στις 8:30 το πρωί, οι δυνάμεις καταστολής με εκπροσώπους της εταιρείας (!) εισέβαλαν στον λόφο Καστέλι στην παλιά πόλη των Χανίων, και εκκένωσαν τις καταλήψεις Ρόζα Νερα και Πρυτανεία, όπως ακριβώς έγινε και πριν μερικούς μήνες στο Ηράκλειο με την κατάληψη του Ευαγγελισμού και άλλων καταλήψεων στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.
Τί γίνεται όμως σε αυτούς τους χώρους και το κράτος σε συνεργασία με τους ντόπιους επιχειρηματίες, έχουν λυσαξει να τους καταλάβουν;
Γιατί άραγε το Πολυτεχνείο Κρήτης προσυπογράφει και επίσημα δεν αντιδρά στην εκκένωση του χώρου και γιατί ένα τέτοιο φιλέτο δημόσιου χώρου έχει ανοίξει την όρεξη στα αρπακτικά;
Ας τα πάρουμε από την αρχή..Ο λόφος Καστέλι, είναι ένας χώρος στον οποίο οι άνθρωποι ζουν όχι όμως με τον τρόπο που το κράτος και τα επίσημα αφηγήματα θέλουν. Εκεί οι άνθρωποι μέσα από ανοιχτές συνελεύσεις, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, συζητήσεις, ζυμώσεις, παρουσιάσεις, εκθέσεις βιβλίων, μουσικές σκηνές, πολιτικές δράσεις και τόσα άλλα “ριζοσπαστικά” που ενοχλούν, είχαν (είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσουν να έχουν) δημιουργήσει μια κοιτίδα πολιτισμού, αναρχισμού, ελεύθερης διάδοσης και ανταλλαγής ιδεών. Όλο αυτό το πολιτικό και κοινωνικό οικοδόμημα είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε πολλούς δεν αρέσει και πρώτα από όλα στο κράτος και στους ντόπιους αφεντάδες οι οποίοι νομίζουν ότι με πρακτικές βίας και καταστολής θα καταφέρουν να σιωπήσουν και να καταστείλουν τις φωνές ελευθερίας και αξιοπρέπειας.
Διανύουμε μια μακρά περίοδο στην χώρα όπου λαμβάνουν χώρα κρατικές δολοφονίες, όπως στα Τέμπη και στο Μάτι, υποθέσεις διαφθοράς και υποκλοπών, ακρίβεια, ανεργία και ενεργειακή φτώχεια, απαξίωση των δημόσιων δομών υγείας, γυναικοκτονιες, αστυνομική βία, αυθαιρεσία και μια κυβέρνηση συνένοχη στην γενοκτονία των Παλαιστινίων. Μέσα σε όλα αυτά έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τις ενέργειες του κράτους και των επενδυτών, οι οποίες έχουν οδηγήσει όχι μόνο την πόλη των Χανίων αλλά και ολόκληρη την Κρήτη σε μια βίαιη τουριστικόποιηση, σε αυτό που ονομάζουμε μονοκαλλιέργεια τουρισμού, οδηγώντας ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων σε περιθώριοποιηση, σε αναζήτηση ακόμα και σπιτιών για ενοικίαση αφού ένα μεγάλο μέρος έχουν μετατραπεί σε rbnb.
Αυτό ακριβώς θέλουν να κάνουν και με τον λόφο στο Καστέλι, όπου παρά την ανακήρυξη του ως αρχαιολογικό χώρο, με νομικά παραθυρακια που έχουν βρει από το υπουργείο πολιτισμού, θέλουν να το μετατρέψουν σε τουριστικό κατάλυμα για τις ανάγκες των λίγων και των πολύ πλουσίων πελατών τους. Να μην ξεχνάμε ότι παρόμοιο γεγονός έχουμε κι εμείς εδώ στον Άγιο Νικόλαο με την υπόθεση του Καθολικού.
Ας αναλογιστούμε σε τι κοινωνίες θέλουμε να ζούμε..ας πάρουμε την ευθύνη και ας παλέψουμε για ελεύθερους χώρους γεμάτους ανθρώπους με αξιοπρέπεια, κριτική σκέψη και ελεύθερη βούληση.
Τίποτα δεν τελείωσε.. τώρα ξεκινάμε!
Αντίσταση, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση!
Συγκέντρωση και πορεία, Σάββατο 6/4, στις 12 το μεσημέρι, στην Πλατεία Αγοράς (Χανιά).
Κοινωνικός χώρος Πυρόβολος
Χορτατσων 7 Άγιος Νικόλαος Κρήτης
Posted on

Χανιά: Α.Α.Σ Ασπάλαθος-Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις.

Σαν ψέμα μας ακούστηκε ότι την 1η Απρίλη οι μπάτσοι μπήκαν ξανά στον κατειλημμένο λόφο Καστέλι . Εκκένωσαν για ακόμα μία φορά το χώρο που παίξαμε μπάλα, που ερωτευτήκαμε, που στέγασε δράσεις, εκδηλώσεις, συναυλίες, καφενεία, ποικιλόμορφες ομάδες/συνελεύσεις -μεταξύ άλλων και το στέκι μας-.
Τις ιδέες μας δεν μπορείτε να τις καταστείλετε.
Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις.
Μπάτσοι και επενδυτές ακούστε τι θα γίνει
Ο λόφος Καστέλι κατάληψη θα μείνει.!
Αύριο  Σάββατο 6/4 όλα μαζί στην πορεία στις 12:00, στην Αγορά.
Α.Α.Σ Ασπάλαθος
Posted on

Ρέθυμνο : Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων – Ο Λόφος Καστέλι Κατάληψη θα Μείνει!

Τα ξημερώματα της 1ης Απριλίου ο απελευθερωμένος λόφος Καστέλι στην παλιά πόλη των Χανίων, για μια ακόμα φορά, δέχεται την επίθεση της κρατικής εξουσίας. Τόσο το κτίριο της ιστορικής κατάληψης Ρόζα Νέρα, όσο και το κτίριο της κατειλημμένης πρυτανείας, πέφτουν για μια ακόμα φορά στα χέρια του κράτους. Αστυνομικές δυνάμεις από όλα τα σώματα καταστολής του νησιού συγκεντρώνονται με σκοπό μια Χολιγουντιανή επιχείρηση -όπως αυτή που είδαμε πρόσφατα στην κατάληψη Ευαγγελισμού- και τελικά συλλαμβάνουν 8 άτομα, τα οποία εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν στο κτίριο.

Σκοπός της επιχείρησης, φυσικά, ήταν η εκκένωση των απελευθερωμένων κοινωνικών κτιρίων και η παράδοσή τους στους ξενοδόχους επιχειρηματίες για τους οποίους το κράτος εργάζεται, εκπρόσωποι των οποίων μάλιστα παρευρίσκονταν στη διαδικασία. Η όλη επιχείρηση έγινε με υπουργική εντολή και, καθώς φαίνεται από τον άμεσο τρόπο με τον οποίο το υπουργείο πολιτισμού και η υπουργός Μενδώνη ενέκριναν απευθείας τις εργασίες μελέτης, το κράτος βιάζεται τα κτίρια να παραδοθούν στον ιδιώτη, παρά το γεγονός ότι αποτελούν διατηρητέα μνημεία, το οποίο σημαίνει ότι μπορούν να έχουν μόνο δημόσια και κοινωφελή χρήση.

Υπενθυμίζουμε ότι στο λόφο Καστέλι από το 2004 πολιτικές ομάδες και ένα ευρύ φάσμα της τοπικής κοινωνίας αναστήλωσαν ένα κτίριο το οποίο αποτελεί ζωντανό μνημείο της ιστορίας της περιοχής και το μετέτρεψαν σε έναν ανοιχτό χώρο για ολόκληρη την κοινωνία, με οριζόντιες και αυτοοργανωμένες διαδικασίες, ενάντια στον θεσμό του πολιτικού κατεστημένου, των φασιστών και της μαφίας του τουρισμού που λυμαίνονται την πόλη. Από το 2017 το κτίριο της μεραρχίας, το οποίο ανήκει στο πολυτεχνείο Κρήτης, εκποιήθηκε μέσα από μια μαφιόζικη διαδικασία σε μεγάλο ιδιωτικό ξενοδοχειακό φαντ, για να μετατραπεί σε άλλο ένα πολυτελές ξενοδοχείο, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση πάλι μόνο οι λίγοι εκλεκτοί και πλούσιοι. Αυτή η κίνηση αντανακλά την ευρύτερη πολιτική της ακαδημαϊκής ολιγαρχίας να ξεπουλάει σε ιδιώτες και να τουριστικοποιεί τους δημόσιους χώρους που μας ανήκουν. Αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει και στο Ρέθυμνο (Σπίτι της Ευρώπης, ΣΔΙΤ), αλλά και στο Ηράκλειο (εκκένωση και σχέδια εκμετάλλευσης Ευαγγελισμού). Τον Σεπτέμβριο του 2020 έγινε η πρώτη προσπάθεια εκκένωσης από το κράτος, αλλά 9 μήνες αργότερα τόσο το κτίριο της Ρόζα Νέρα όσο και η πρώην πρυτανεία αυτή τη φορά ανακαταλήφθηκαν κι έγιναν πάλι χώροι ελεύθεροι για την οργάνωση των αγώνων από τα κάτω και αφορμή για μια ευρύτερη συσπείρωση των προοδευτικών κομματιών της πόλης.

Όπως έχουμε πει και στο παρελθόν, για μας η Ρόζα είναι από το ίδιο υλικό, την ουσία και το νόημα που κληρονομήσαμε κι εμείς ως πολιτιστικές ομάδες στο Ρέθυμνο. Είναι η κουλτούρα της ισότιμης συσχέτισης των ανθρώπων και η κοινότητα που οικοδομήθηκε από τα κάτω, από τις δεκαετίες κιόλας του ‘80 και του ‘90, μέσω των κινημάτων για τα φοιτητικά, τα εργασιακά και τους αγώνες δικαιωμάτων για όλα τα αποκλεισμένα αυτής της κοινωνίας. Τα πιο προοδευτικά και ριζοσπαστικά κομμάτια του νησιού ήταν και είναι αυτά που ακόμα και σήμερα μας συνέχουν και που συγκρότησαν τον αντιφασιστικό, αντιεξουσιαστικό, αντισεξιστικό, αντιεμπορευματικό αγώνα, την δράση για οικολογικά ζητήματα, καθώς και τις διεκδικήσεις για σίτιση, στέγαση και αδιαμεσολάβητο πολιτισμό (Δημητρακάκη, Ξενία, στέκι πολιτιστικών Νικ. Φωκά).

Ως εκ τούτου, για μια ακόμα φορά δηλώνουμε ότι στεκόμαστε με αλληλεγγύη και είμαστε ενεργά στο πλευρό της κατάληψης και φυσικά στον αγώνα για μια εκ νέου επιστροφή του λόφου στα χέρια των κινημάτων, σε πείσμα όλων όσων διψάνε για ακόμα περισσότερα λεφτά και εξουσία, κόντρα και απέναντι σε όσους θέλουν να επιβάλουν στις κοινωνίες μας τη συμμόρφωση, την υποταγή και τη συλλογική υποδούλωση. – οι ιδέες μας δεν εκκενώνονται – Θα παραμείνουμε εδώ με όλα τα συντροφικά κομμάτια αυτής της γης, για να επιτεθούμε σε ό,τι μας ρουφάει την ουσία και μας καταδυναστεύει, με όπλα μας την εναντίωση στην κυρίαρχη ηθική και αισθητική, την αλληλεγγύη των από κάτω, την ισοτιμία, την αγάπη για τη ζωή και την ελευθερία.

Στηρίζουμε το κάλεσμα για συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις το Σάββατο 6 Απριλίου στις 12:00 το μεσημέρι, Πλατεία Αγοράς, Χανιά.

Ο λόφος θα μείνει κατάληψη και μόνο! Πρυτάνεις, μπάτσοι, φασίστες, δημαρχέοι, ξενοδόχοι, μην κάνετε όρεξη!

Σαν ρόδα οι ιδέες μας θα ανθίζουνε! Σαν αγκάθια οι αγώνες μας θα τρυπάνε!

Τιμή δεν έχει η αγάπη, τιμή δεν έχει η ζωή!

Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων Ρεθύμνου

πηγή: https://politistikes.blogspot.com/2024/04/blog-post.html

Posted on

Μικροφωνική για το ζήτημα της στέγασης (Σάββατο 13 Απριλίου 12μμ)

Σάββατο 13 Απριλίου 12μμ Ολυμπιάδος με Αθηνάς

ROOMS TO LET NO PROBLEM
Το ζήτημα της στέγασης είναι κεντρικό στο σύγχρονο τοπίο έτσι όπως αυτό διαμορφώνεται ως αποτέλεσμα ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών επιταγών κράτους κεφαλαίου τόσο στον ελλαδικό όσο και στον ευρωπαϊκό χώρο. Η στεγαστική κρίση που βλέπαμε να εξελίσσεται πριν από περίπου 20 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες παγκοσμιοποιήθηκε, βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη και δυστυχώς δεν φαίνεται να βρίσκεται καν στην κορύφωσή της.

Ο ρυθμός αύξησης των ενοικίων έτρεξε με φρενήρη ρυθμό τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι, πολύς κόσμος ξεσπιτώθηκε, εκδιώχθηκε βίαια από τη γειτονιά του μην μπορώντας να ανταπεξέλθει στο παράλογο κόστος ενοικίου, ενοίκιο που είναι εντελώς αναντίστοιχο με τους πολύ χαμηλούς μισθούς και την γενικευμένη ακρίβεια. Φαινόμενο που είναι έντονο κυρίως στα κέντρα των πόλεων οι οποίες σταδιακά μετατρέπονται σε αστικές ερήμους νεοανακαινισμένων προχειροφτιαγμένων γκαρσονιέρων και studio airbnb για τον εγχώριο και ξένο τουρισμό. Η κατοικία, η αστική πολυκατοικία που κυριάρχησε ως μορφή μαζικής στέγασης αλλά και με το κοινωνικό περιεχόμενο που απέκτησε -κυρίως από τις αρχές του 20ου αιώνα και έπειτα- μέσα στα τελευταία 15 χρόνια έχει καταρρεύσει. Η εστία, πέρα από την κατοικία αποτελεί το φυσικό καταφύγιο των ανθρώπων και ιδιαιτέρως των κατώτερων στρωμάτων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εστία τους αφού δεν υπάρχει κανένα καθεστώς προστασίας για αυτούς.

Δεν είναι βέβαια μόνο το μεγάλο κεφάλαιο, oι μεγαλοξενοδόχοι, οι τράπεζες και τα funds που πιέζουν τις τιμές προς τα πάνω. Είναι και οι μικροί και μεσαίοι ιδιοκτήτες. Με δεδομένο ότι οι μισθοί είναι πενιχροί, βρίσκει έδαφος να ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός και έτσι εκμεταλλευόμενοι απομυζούν εκμεταλλευόμενους. Η αποσύνθεση του δομημένου περιβάλλοντος συνεπάγεται αναπόδραστα αποσύνθεση του κοινωνικής συγκρότησης και αντίστροφα. Για την ιστορική, λαογραφική, αισθητική φυσιογνωμία των πόλεων δεν γίνεται ούτε λόγος, οι πόλεις έχουν παραδοθεί στην πλήρη ασυδοσία του real estate και του επενδυτικού κεφαλαίου. Σε γειτονιές πιο ιδιαίτερες όπως πχ στην Άνω Πόλη Θεσ/νικης το φαινόμενο της τουριστικοποίησης είναι πιο έντονο, σταδιακά σβήνουν οι μνήμες της προσφυγιάς και τα σπίτια μετατρέπονται σε προσόψεις – άψυχες βιτρίνες.

Στον ελλαδικό χώρο υπάρχει η ιδιαιτερότητα της μικροιδιοκτησίας στην κατοικία και αυτό το “προνόμιο” μπήκε από νωρίς στο στόχαστρο των μνημονιακών δεσμεύσεων. Η πρώτη κατοικία έπαψε να προστατεύεται και εισήχθη ο θεσμός των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών που πέρασε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Επιχειρείται λοιπόν όλα να γίνονται στο σκοτάδι ώστε να μην υπάρχουν φωνές αντίστασης και διαμαρτυρίας. Τα πιο φτωχοποιημένα στρώματα της κοινωνίας αντιμετωπίζουν καθημερινά την απειλή των εξώσεων και των πλειστηριασμών μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στα υπέρογκα έξοδα. Με την εμπορευματοποίηση είτε ιδιωτικού είτε δημόσιου χώρου μαζί πάει και η καταστολή, έτσι κάθε φορά που κόσμος αντιδρά σε μία έξωση έχει να αντιμετωπίσει πάνοπλες δυνάμεις καταστολής όπως πχ γινόταν για μήνες στο λόφο του Στρέφη ή στην πλατεία Εξαρχείων.

Τις δεκαετίες 1990 και 2000 αναπτύχθηκε έντονα στον ελλαδικό χώρο το καταληψιακό κίνημα. Μέσα από διεργασίες που λάμβαναν χώρα κυρίως σε νεολαιίστικους κύκλους αναδείχθηκε το ζήτημα της στέγασης ως κομβικό, το δικαίωμα στη στέγαση απέκτησε ξεχωριστή δυναμική και συνδέθηκε με αγώνες τοπικού χαρακτήρα αλλά και πιο διευρυμένους. Πολλές χιλιάδες άνθρωποι στεγάστηκαν σε καταλήψεις πειραματίστηκαν με ένα πιο συλλογικό τρόπο ζωής, ξέφυγαν από τον εκβιασμό του ενοικίου και εναντιώθηκαν στην λογική της εμπορευματοποίησης της στέγασης αλλά και της ιδιοκτησίας εν γένει. Οι καταλήψεις ως ο πιο ριζοσπαστικός τρόπος στέγασης όμως πολεμήθηκαν λυσσαλέα από κράτος και κεφάλαιο.

Πιο πρόσφατα μετά την έκρηξη του προσφυγικού, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες καταλήψεις που στέγασαν μετανάστες και πρόσφυγες οι οποίοι κατέφευγαν σε αυτές προκειμένου να γλιτώσουν τον απάνθρωπο εγκλεισμό τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις δεν άργησαν να ξεδιπλωθούν και εκεί και οι άνθρωποι αυτοί οδηγήθηκαν πίσω στα άθλια στρατόπεδα ή σε κρατητήρια. Έτσι κ αλλιώς για μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονται στον πάτο της κοινωνικής ιεραρχίας η αναζήτηση στέγης είναι άπιαστο όνειρο.

Η στέγαση είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο. Με οριζόντιους ακηδεμόνευτους αγώνες να αντισταθούμε στον εκτοπισμό των ανθρώπων της τάξης μας.

Να μπούμε στα άδεια σπίτια.

Να μπλοκάρουμε εξώσεις και πλειστηριασμούς

Να δημιουργήσουμε δομές αλληλοβοήθειας

Κανένας άνθρωπος χωρίς σπίτι

Να συγκρουστούμε με κράτος και κεφάλαιο

Κανένας- καμία μόνη απέναντι στην καταστολή

Posted on

Χανιά: Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών -Τιμή δεν έχει η αγάπη, τιμή δεν έχει η ζωή – Στην κατάληψη θα ξαναμπούμε μέρα μεσημέρι!

Τιμή δεν έχει η αγάπη, τιμή δεν έχει η ζωή –
Στην κατάληψη θα ξαναμπούμε μέρα μεσημέρι!
Ο υπουργός μετανάστευσης και ασύλου επισκέφτηκε πρόσφατα την Κρήτη, προκειμένου να συναντήσει τοπικούς παράγοντες για να συζητήσουν, ενόψει τουριστικής περιόδου, πώς θα ξεφορτώνονται πιο εύκολα τους πρόσφυγες και μετανάστες που φτάνουν στο νησί. Στη συζήτησή του με τον περιφερειάρχη ανέφερε πως “η Κρήτη είναι η πιο δυναμικά αναπτυσσόμενη περιφέρεια της πατρίδας μας και εμείς αυτό θέλουμε να το προστατεύσουμε, να το διαφυλάξουμε και να θωρακίσουμε”.
Ακούγοντας την παραπάνω δήλωση αμέσως σκεφτόμαστε ξεπούλημα δημόσιου πλούτου, υποτίμηση της ζωής και της εργασίας, λεηλασία της φύσης. Η Κρήτη σήμερα έχει μετατραπεί σ’ ένα απέραντο εργοτάξιο: αιολικά πάρκα, ενεργειακή διασύνδεση με ηπειρωτική Ελλάδα που προβλέπει την κατασκευή 269 πυλώνων, ύψους 35 μέτρων στον ορεινό όγκο από τα Χανιά μέχρι το Ανατολικό Ρέθυμνο, ρίχνοντας στην πυρά τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που το συνοδεύει, αεροδρόμιο στο Καστέλι, φαραωνικά φράγματα, Σταυρός, Μαρκόπουλο, πηγές Αρμένων και άλλες τόσες περιπτώσεις απ’ τη μια άκρη του νησιού στην άλλη.
Εκτός όμως από απέραντο εργοτάξιο, η Κρήτη είναι και ένα απέραντο ξενοδοχείο. Ο υπουργός στη συνάντησή του με τον περιφερειάρχη τόνισε πως η Κρήτη είναι η ναυαρχίδα του τουρισμού, η βιτρίνα της χώρας, οπότε ενόψει τουριστικής περιόδου θέλουμε μια καλογυαλισμένη βιτρίνα με καλά εκτοπισμένους και αόρατους τους φτωχούς, τους πρόσφυγες. Χαρακτηριστικά είπε «πρέπει να μην αντιμετωπίσουμε προβλήματα διάχυσης σε πλατείες και λιμάνια, ιδίως σε μια περιφέρεια που είναι η βιτρίνα της χώρας και που ετοιμάζεται να υποδεχθεί 5 και πλέον εκατομμύρια τουρίστες στο 2024» και «θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να προστατεύσουμε το τουριστικό προϊόν, την εικόνα, τη φήμη, το όνομα της Κρήτης». Το αποτέλεσμα της συνάντησης είναι να μοιράσει μερικά χιλιάρικα ανά νομό για να κονομάει ο εκάστοτε προμηθευτής που θα σιτίζει τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους κατόπιν απευθείας ανάθεσης από τον Δήμο κι επίσης εξετάζεται η δημιουργία δυο προσωρινών δομών, φυσικά μακριά και απομονωμένα για να μην επηρεαστεί ο τουρισμός μας.
Το πρωί της Δευτέρας 1 Απρίλη, λίγο πριν τη συνάντηση του υπουργού με τον δήμαρχο Χανίων, πραγματοποιήθηκε εκκένωση των κατειλημμένων κτηρίων (Rosa Nera και Πρυτανεία) στον ιστορικό Λόφο Καστέλι. Και αυτή τη φορά στο κτήριο της κατάληψης Rosa Nera φιλοξενούνταν άστεγοι μετανάστες-τριες. Όπως πάντα στην εικοσάχρονη πορεία του εγχειρήματος, η κατάληψη λειτουργούσε και ως ξενώνας αστέγων, μεταναστ(ρι)ών, κακοποιημένων γυναικών. Δεν ξεχνάμε πως στο παρελθόν, στο αίτημά μας για φιλοξενία ναυαγών προσφύγων, επίσημα χείλη της Περιφέρειας και του Δήμου μας πρότειναν ευθαρσώς να τους πάμε στη Rosa Nera…
H κατάληψη είναι ανάσα ελευθερίας για μεγάλα κομμάτια της τοπικής κοινωνίας, καταφύγιο και χώρος για πολιτική δράση και πολιτιστική έκφραση χωρίς αντίτιμο, πέρα κι έξω από τη λογική της εμπορευματοποίησης, για τις ανάγκες των πολλών και κυρίως των αποκλεισμένων. Εκατοντάδες εκδηλώσεις, πολιτικές συζητήσεις, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, προβολές, βιβλιοπαρουσιάσεις, επισκέψεις σχολείων που πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στην κατάληψη, στην καρδιά του παλιού λιμανιού, συνθέτουν το πρόταγμα για έναν άλλο κόσμο, για έναν άλλο τρόπο να υπάρχουμε και να συνυπάρχουμε σ’ αυτή την ασφυκτική πόλη που έχει μετατραπεί σε θεματικό πάρκο για τις ανάγκες των τουριστών.
Πλήθος θεσμικών φορέων, οργανώσεις, πρωτοβουλίες, συλλογικότητες αρνούνται τη δημιουργία ενός ακόμη ξενοδοχείου και καταγγέλλουν τον ρόλο του Πολυτεχνείου ως κτηματομεσιτική εταιρεία, κόντρα στους όρους χρήσης των κτηρίων. Το κίνημα αλληλεγγύης υπέρ της κατάληψης φανερώνει το αποτύπωμα της δράσης της (που περιγράψαμε παραπάνω μόνο ακροθιγώς) και την έκταση των κοινωνικών σχέσεων που έχουν αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια με τους κατοίκους της πόλης. Ακόμη και η εταιρία Belvedere που επιδιώκει να μετατρέψει την κατάληψη σε ξενοδοχείο, σε επίσημο κείμενό της αναφέρει: “είναι εύκολα αντιληπτό ότι η παράνομη κατάληψη έχει αναχθεί όλα αυτά τα χρόνια σε θεσμό της πόλης των Χανίων […] η τοπική κοινωνία των Χανίων φαίνεται να έχει συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση και να την επικροτεί κιόλας!”.
Να μην επιτρέψουμε τη δημιουργία ενός ακόμη ξενοδοχείου στην καρδιά της πόλης, να σαμποτάρουμε κάθε σχέδιο και ενέργεια προς την κατεύθυνση αυτή. Να σκορπίσουμε στην πόλη ανθοφόρες δράσεις πλάι στις ιδέες για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία. Στην κατάληψη θα ξαναμπούμε μέρα μεσημέρι!
Καλούμε όλες και όλους,
● Την Πέμπτη 4 Απρίλη στις 17.00, στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών για να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε τις επόμενες δράσεις μας
● Την Παρασκευή στις 11.00 στην Πρυτανεία του Πολυτεχνείου (κτήριο Η.Μ.Μ.Υ)
● Το Σάββατο 6 Απρίλη, 12 το μεσημέρι, στην πλατεία της Αγοράς για να διαδηλώσουμε υπέρ των καταλήψεων, ενάντια στην ξενοδοχοποίηση
Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων
πηγή: https://el-gr.facebook.com/stekichania/