Χανιά: Συγκέντρωση έξω από την κατάληψη Rosa Nera για το μπλοκάρισμα των εργασιών| Δευτέρα 8/4, στις 7 το πρωί

Συγκέντρωση έξω από την κατάληψη Rosa Nera για το μπλοκάρισμα των εργασιών Δευτέρα 8/4, στις 7 το πρωί

Τίποτα δεν τελείωσε, όλα είναι κοινά (πάλι κουκιά)

Το πρωί της πρωταπριλιάς, αστυνομικές δυνάμεις που συγκεντρώθηκαν από τρεις νομούς
του νησιού προέβησαν στην εκ νέου –μετά από 3μιση χρόνια– εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera, συλλαμβάνοντας μόνο 8 από τους κατοίκους της, καθώς εκείνη την ώρα οι περισσότεροι/ες βρίσκονταν στις δουλειές τους. Η καταστολή της κατάληψης σήμανε την επίθεση από το Κράτος σε έναν ελεύθερο κοινωνικό πολιτικό χώρο εντός του αστικού ιστού των Χανίων και στη μοναδική ουσιωδώς δημόσιας πλατείας της πόλης, για χάρη του επεκτατικού και αδηφάγου ξενοδοχειακού λόμπι.

Έχοντας νωπές τις μνήμες των σχεδόν πάνδημων διαδηλώσεων την επαύριο της
προηγούμενης εκκένωσης, θεωρούμε περιττό να μακρηγορήσουμε για το τι σήμαινε και σημαίνει η Rosa Nera, απευθυνόμενοι σήμερα στην τοπική κοινωνία. Σε μια πόλη που ραγδαία μετατρέπεται σε ιλουστρασιόν θεματικό πάρκο για φραγκάτους τουρίστες/καταναλωτές, όσοι και όσες δεν καρπώνονται την υπεραξία από την τουριστική μπίζνα, νιώθουν έστω και διαισθητικά την απώλεια ως δική τους, νιώθουν την απειλή και το διακύβευμα: ένα οχυρό ελευθερίας, μια γραμμή άμυνας
απέναντι στην προοπτική μιας πόλης χωρίς κατοίκους, χωρίς κοινωνικό ιστό, μιας αδιάλειπτης καταναλωτικής ζώνης, μιας γαλέρας στην οποία μέσα ή θα καταναλώνεις στο κατάστρωμα ή θα τραβάς κουπί στο αμπάρι.

Αν και γνωστή ιστορία, ξαναθυμίζουμε εν τάχει ότι πίσω από όλα κρύβεται ένας πολυεθνικός και πολυπλόκαμος ξενοδοχειακός όμιλος, που εδώ εμφανίστηκε το 2017 με την επωνυμία Belvedere ΕΠΕ, στον οποίον η τότε και η τωρινή διοίκηση του Πολυτεχνείου Κρήτης επιθυμεί διακαώς να νοικιάσει το κτήριο και την αυλή της κατάληψης, για να μετατραπεί το λεγόμενο «μπαλκόνι των Χανίων» σε ένα περίφρακτο υπερλούξ ξενοδοχείο για -πάρα πολύ- πλούσιους πελάτες.

Και βασικά τον νοικιάζει από τότε, αν πιστέψουμε δηλαδή ότι η Belvedere ΕΠΕ όντως καταβάλλει μηνιαίο μίσθιο 20.000 ευρώ στο Πολυτεχνείο, για ένα πρότζεκτ που δεν έχει καν ξεκινήσει εδώ και 3μιση χρόνια. Ένα μίσθιο προκλητικά ευτελές, αν έχει κανείς μια αμυδρή ιδέα του μέρους και του μεγέθους του κτηρίου, καθώς και των ενοικίων που παίζουν γενικά στην πιάτσα.

Το κτήριο της Rosa Nera, όπως και τα πέριξ που συνθέτουν το μνημειακό συγκρότημα στην κορυφή του λόφου Καστέλι, παραχωρήθηκαν στο Πολυτεχνείο Κρήτης το 1979 από το υπουργείο εθνικής άμυνας, έναντι ποσού το οποίο είχε καταβάλει ως δωρεά το ελληνικό Δημόσιο, έχει ανεγερθεί πάνω από το μινωικό ανακτορικό συγκρότημα, σπαράγματα του οποίου έχουν ανασκαφικά αποκαλυφθεί στις παρυφές του λόφου, σε κάποια από τα ελάχιστα οικόπεδα που είχαν απομείνει ανοικοδόμητα ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Το γεγονός αυτό, που προστίθεται στην μνημειακότητα του ίδιου του κτηρίου, συνιστούσε -μέχρι σήμερα- ένα σοβαρό θεσμικό εμπόδιο στις επιδιώξεις της ντόπιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ, που τυγχάνει να κυβερνάει και τη χώρα μέσω του μητσοτακέικου.

Διότι, όπως αποκαλύφθηκε στον τοπικό τύπο, με έγγραφο που έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια, το θεσμικό αυτό πρόσχωμα επί της ουσίας έχει πια αρθεί. Το έγγραφο αυτό συνίσταται στην αδειοδότηση από μια υπηρεσία του ΥΠ.ΠΟ (Τμήμα Τεχνικών Ερευνών, Αναστήλωσης και Προδιαγραφών) σε υπεργολάβους (τεχνικά γραφεία ιδιωτών μηχανικών), προφανώς μισθωμένους από την Belvedere ΕΠΕ (η οποία εμφανώς αποφεύγεται να κατονομαστεί) για να προβούν σε μια σειρά δειγματοληπτικών και διερευνητικών εργασιών μέσα στο κτήριο, υπό την εποπτεία (συνδρομή δηλ.) της τοπικής εφορείας αρχαιοτήτων και της υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων Κρήτης, με δηλωμένο απώτερο σκοπό την ανάπλασή του σε ξενοδοχείο.

Η αδειοδότηση αυτή συνιστά το ήμισυ του παντός. Κατ’ αρχάς, προηγήθηκε της αστυνομικής επιχείρησης, και προαπαιτείται για αυτήν – ειδάλλως δεν θα είχε κανένα νόημα. Έπειτα, σημαίνει ότι όλα τα απαραίτητα κομπρεμί έχουν ήδη γίνει, οι διαβεβαιώσεις για την ευτυχή έκβαση της υπόθεσης τους έχουν δοθεί σε υψηλό επίπεδο, οι ανεπίσημες εντολές έχουν διαβιβαστεί καθέτως προς όλη την αρμόδια ιεραρχία, και οι πιέσεις προς τους όποιους απρόθυμους ή διστακτικούς κρατικούς λειτουργούς έχουν πλέον καρποφορήσει. Οι δειγματοληψίες θα σταλούν σε ιδιωτικά εργαστήρια που επίσης κατονομάζονται στο έγγραφο, και οι τοπικές υπηρεσιακές εισηγήσεις θα έχουν αποδέκτη το ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), ένα όργανο απαρτισμένο από επιστημονικό προσωπικό κατόπιν πολιτικής επιλογής της εκάστοτε κυβέρνησης, και το οποίο είναι που εν τέλει εγκρίνει ή μη (αλλά να το θέσουμε ως εξής: γενικά δυσκολεύεται πολύ να μην εγκρίνει…).

Αν δεν έχει γίνει ήδη αντιληπτό, δεν μένει παρά μονάχα να μπουν αύριο-μεθαύριο στο
φρουρούμενο κτήριο και να στρωθούν στη δουλειά. Άλλωστε ακόμα και στο ίδιο το έγγραφο αναφέρεται ότι η κατάληψη ήταν αυτή που μέχρι τώρα παρεμπόδιζε την εκτέλεση των εργασιών.

Η εξέλιξη αυτή, αν μη τι άλλο, συνιστά άλλη μια απόδειξη (για τους αδαείς ή καλόπιστους) ότι πέραν των ξεπουλημένων πανεπιστημίων και των πολυτεχνείων, ακόμα και οι κρατικές υπηρεσίες που υποτίθεται πως είναι επιφορτισμένες με την προστασία διατηρητέων μνημείων και αρχαιοτήτων, όχι μόνον αδυνατούν πλέον να προστατέψουν το δημόσιο χαρακτήρα και τη δημόσια χρήση κτηρίων και χώρων που άπτονται των αρμοδιοτήτων τους, αλλά πρακτικά «καλύπτονται» πίσω από -ή έρχονται αντιμέτωποι με- ειλημμένες αποφάσεις ανώτερων κρατικών φορέων.

Κράτος εναντίον κοινωνίας, για να το πούμε απλά, για μας που βλέπουμε την κοινωνία
ξέχωρα από τις ελίτ και τα τσιράκια τους.
Στο εδώ και το τώρα λοιπόν, ένας μεγάλος αγώνας ξαναρχίζει για την τοπική κοινωνία που στενάζει από τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και τον εξευγενισμό. Ή θα αντισταθούμε ή να μαζεύουμε τα μπογαλάκια μας σιγά-σιγά όλες και όλοι που δεν βγάζουμε τον μήνα, που δεν βρίσκουμε σπίτι με υποφερτό ενοίκιο, που μας πετάνε έξω για να βάλουνε μέσα τουρίστες, που δεν έχουμε 4.50 ευρώ για ένα ρημαδοκαφέ στο λιμάνι.

Με πρώτο στόχο την αποτροπή των άμεσα επικείμενων εργασιών και την επανάκτηση της κατάληψης, έπειτα τη διεκδίκηση όλο και περισσότερων δημόσιων και ελεύθερων απ’ την κερδοφορία χώρων, ως την ανατροπή του «εξευγενιστικού» ολετήρα και της κοινωνικής ερήμωσης της πόλης.

Συγκέντρωση έξω από την κατάληψη Rosa Nera για το μπλοκάρισμα των εργασιών

Δευτέρα 8/4, στις 7 το πρωί

Κατάληψη Rosa Nera, Λόφος Καστέλι, rosanera.squat.gr
Απρίλιος 2024

πηγή:https://rosanera.squat.gr/2024/04/06/%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba%ce%ad%ce%bd%cf%84%cf%81%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%ad%ce%be%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%ce%bb%ce%b7%cf%88%ce%b7-rosa-nera-%ce%b3%ce%b9/

Χανιά : Ανταπόκριση από την Πορεία της 1/4 ενάντια στην εκκένωση των καταλήψεων στον λόφο Καστέλι

Η ανοιχτή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της ίδιας μέρας στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών (ΠΕΦ), κάλεσε αντικατασταλτική συγκέντρωση – πορεία ενάντια στην εκκένωση των καταλήψεων στον λόφο Καστέλι, στις 20:00 στη Δημοτική Αγορά Χανίων.

Περίπου 600 αλληλέγγυα άτομα, μεταξύ των οποίων συνελεύσεις και ομαδοποιήσεις των καταλήψεων στον λόφο Καστέλι, τον φοιτητικό σύλλογο του ΗΜΜΥ και της Αρχιτεκτονικής, συντρόφισσες και συντρόφους από άλλες πόλεις, συγκρότησαν το σώμα της πορείας η οποία βγήκε στον δρόμο λίγο μετά τις 21:00. Σε όλη τη διάρκειά της, η πορεία είχε δυνατό παλμό φωνάζοντας συνθήματα τόσο σε αλληλεγγύη με τις καταλήψεις, όσο και κατά της αστυνομίας και της τουριστικοποιήσης.

Ξεκινώντας από τη δημοτική Αγορά, η πορεία κατευθύνθηκε απευθείας προς την οδό Δασκαλογιάννη με στόχο να προσεγγίσει τις εκκενωμένες καταλήψεις στον λόφο Καστέλι. Φτάνοντας στο ύψος της οδού Κανεβάρο -η οποία οδηγεί στον λόφο- βρεθήκαμε απέναντι από τους μπάτσους που είχαν αποκλείσει την πρόσβαση. Στη συνέχεια, έστριψε στην οδό Καλλεργών, έπειτα στη Σαρπηδόνα και έφτασε στην Ακτή Ενώσεως του παλιού λιμανιού, την οποία και διέσχισε μέχρι την Ακτή Τομπάζη. Περνώντας μπροστά από το λιμενικό τμήμα Χανίων, βγήκε στην πλατεία στο Γιαλί Τσαμί, σημείο το οποίο βρίσκεται ακριβώς κάτω από το -λεγόμενο- “μπαλκόνι” του λόφου Καστέλι. Στη στρεβλή εικόνα των μπάτσων που παρακολουθούσαν την πορεία από εκείνο το -ψηλό- σημείο, το σώμα της πορείας σταμάτησε για αρκετά λεπτά φωνάζοντας αντιμπατσικά συνθήματα. Συνεχίζοντας το δρομολόγιο, ανέβηκε στο συντριβάνι και έστριψε αριστερά, διασχίζοντας την οδό Σήφακα. Παρέμεινε για αρκετά λεπτά στη συμβολή των οδών Σήφακα, Δασκαλογιάννη και Κανεβάρο, μπροστά από τους μπάτσους που περιφρουρούσαν την πρόσβαση στον λόφο Καστέλι, φωνάζοντας συνθήματα, και τέλος διαλύθηκε στην πλατεία της Σπλάντζιας.

Το παραπάνω δρομολόγιο ουσιαστικά “περικύκλωσε” τον λόφο Καστέλι. Πέρασε μέσα από μεγάλο μέρος της παλιάς πόλης των Χανίων, το οποίο έχει τουριστικοποιηθεί πλήρως με τη μετατροπή όλων των ακινήτων είτε σε καταλύματα βραχείας μίσθωσης, είτε σε ακριβά εστιατόρια και μπαρ. Η ενόχληση τόσο τουριστών όσο και των αφεντικών της παλιάς πόλης ήταν φανερή, με μικροτσακωμούς μεταξύ αλληλέγγυων ατόμων και “ενοχλημένων” καταναλωτών ή αφεντικών.

Ακολουθούν φωτογραφικό υλικό και η συνθηματολογία

Μπάτσοι και αφεντικά ακούστε τι θα γίνει // ο λόφος Καστέλι κατάληψη θα μείνει

Την τελευταία λέξη δεν είπαμε ακόμα // οι καταλήψεις είναι τα σπίτια του αγώνα

Θέλουμε μετανάστριες σ’ όλες τις γειτονιές // και όχι τουριστάκια να κάνουν διακοπές

Αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές // οι πόλεις μας θα γίνουνε μοντέρνες φυλακές

Θέλουνε μια πόλη μονάχα με τουρίστες // για αυτό την παραδώσανε σε μπάτσους και φασίστες

Αυτό είναι σωστό // κατάληψη σε λόφο και ευαγγελισμό

Και για να μην ξεχνάτε ποια είναι η δουλειά σας // σκυλιά φυλάτε τ’ αφεντικά

10-100 χιλιάδες καταλήψεις // ενάντια σε ένα κόσμο οργανωμένης σήψης

10-100 δεν είναι αρκετές // κατάληψη θα κάνουμε σ’ όλες τις γειτονιές

10 100 κ άλλες 100 μας κάνουνε διακόσιες // πάλι δεν μας φτάνουν, θα κάνουμε άλλες τόσες
*έμπνευση των μικρών μας φίλων

Σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία // αυτό δεν είναι χούντα είναι δημοκρατία

Μπάτσοι και επενδυτές ακούστε το καλά // η αυλή θα ανοίξει ξανά για τα παιδιά

Γέμισε το Αιγαίο κορμιά μεταναστών // είναι και οι Έλληνες φονιάδες των λαών

Μέσα από τα κράνη σας έχετε σκατά // τι να καταλάβετε από λευτεριά

Το πάθος για τη λευτεριά // είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά

Αλήτη σκουπίδι Χρυσοχοΐδη

ΕΛ. ΑΣ. Ελλήνων Αστυνομικών // ρουφιάνων δολοφόνων και βασανιστών

Τώρα κάθε μέρα θα κάνουμε πορεία // μπάτσοι θα πεθάνετε απ’ την ορθοστασία

συντακτική ομάδα Χανίων | εφημερίδα δρόμου Άπατρις

πηγή:https://apatris.org/chania-antapokrisi-apo-tin-poreia-tis-d/

Λασίθι : Κοινωνικός χώρος Πυρόβολος-Ανόητοι..οι ιδέες δεν εκκενώνονται! Στο ίδιο έργο θεατές!!

Ανόητοι..οι ιδέες δεν εκκενώνονται!
Στο ίδιο έργο θεατές!!
Όπως πριν 3 χρόνια, έτσι και πριν λίγες μέρες, περίπου στις 8:30 το πρωί, οι δυνάμεις καταστολής με εκπροσώπους της εταιρείας (!) εισέβαλαν στον λόφο Καστέλι στην παλιά πόλη των Χανίων, και εκκένωσαν τις καταλήψεις Ρόζα Νερα και Πρυτανεία, όπως ακριβώς έγινε και πριν μερικούς μήνες στο Ηράκλειο με την κατάληψη του Ευαγγελισμού και άλλων καταλήψεων στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.
Τί γίνεται όμως σε αυτούς τους χώρους και το κράτος σε συνεργασία με τους ντόπιους επιχειρηματίες, έχουν λυσαξει να τους καταλάβουν;
Γιατί άραγε το Πολυτεχνείο Κρήτης προσυπογράφει και επίσημα δεν αντιδρά στην εκκένωση του χώρου και γιατί ένα τέτοιο φιλέτο δημόσιου χώρου έχει ανοίξει την όρεξη στα αρπακτικά;
Ας τα πάρουμε από την αρχή..Ο λόφος Καστέλι, είναι ένας χώρος στον οποίο οι άνθρωποι ζουν όχι όμως με τον τρόπο που το κράτος και τα επίσημα αφηγήματα θέλουν. Εκεί οι άνθρωποι μέσα από ανοιχτές συνελεύσεις, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, συζητήσεις, ζυμώσεις, παρουσιάσεις, εκθέσεις βιβλίων, μουσικές σκηνές, πολιτικές δράσεις και τόσα άλλα “ριζοσπαστικά” που ενοχλούν, είχαν (είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσουν να έχουν) δημιουργήσει μια κοιτίδα πολιτισμού, αναρχισμού, ελεύθερης διάδοσης και ανταλλαγής ιδεών. Όλο αυτό το πολιτικό και κοινωνικό οικοδόμημα είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε πολλούς δεν αρέσει και πρώτα από όλα στο κράτος και στους ντόπιους αφεντάδες οι οποίοι νομίζουν ότι με πρακτικές βίας και καταστολής θα καταφέρουν να σιωπήσουν και να καταστείλουν τις φωνές ελευθερίας και αξιοπρέπειας.
Διανύουμε μια μακρά περίοδο στην χώρα όπου λαμβάνουν χώρα κρατικές δολοφονίες, όπως στα Τέμπη και στο Μάτι, υποθέσεις διαφθοράς και υποκλοπών, ακρίβεια, ανεργία και ενεργειακή φτώχεια, απαξίωση των δημόσιων δομών υγείας, γυναικοκτονιες, αστυνομική βία, αυθαιρεσία και μια κυβέρνηση συνένοχη στην γενοκτονία των Παλαιστινίων. Μέσα σε όλα αυτά έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τις ενέργειες του κράτους και των επενδυτών, οι οποίες έχουν οδηγήσει όχι μόνο την πόλη των Χανίων αλλά και ολόκληρη την Κρήτη σε μια βίαιη τουριστικόποιηση, σε αυτό που ονομάζουμε μονοκαλλιέργεια τουρισμού, οδηγώντας ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων σε περιθώριοποιηση, σε αναζήτηση ακόμα και σπιτιών για ενοικίαση αφού ένα μεγάλο μέρος έχουν μετατραπεί σε rbnb.
Αυτό ακριβώς θέλουν να κάνουν και με τον λόφο στο Καστέλι, όπου παρά την ανακήρυξη του ως αρχαιολογικό χώρο, με νομικά παραθυρακια που έχουν βρει από το υπουργείο πολιτισμού, θέλουν να το μετατρέψουν σε τουριστικό κατάλυμα για τις ανάγκες των λίγων και των πολύ πλουσίων πελατών τους. Να μην ξεχνάμε ότι παρόμοιο γεγονός έχουμε κι εμείς εδώ στον Άγιο Νικόλαο με την υπόθεση του Καθολικού.
Ας αναλογιστούμε σε τι κοινωνίες θέλουμε να ζούμε..ας πάρουμε την ευθύνη και ας παλέψουμε για ελεύθερους χώρους γεμάτους ανθρώπους με αξιοπρέπεια, κριτική σκέψη και ελεύθερη βούληση.
Τίποτα δεν τελείωσε.. τώρα ξεκινάμε!
Αντίσταση, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση!
Συγκέντρωση και πορεία, Σάββατο 6/4, στις 12 το μεσημέρι, στην Πλατεία Αγοράς (Χανιά).
Κοινωνικός χώρος Πυρόβολος
Χορτατσων 7 Άγιος Νικόλαος Κρήτης

Χανιά: Α.Α.Σ Ασπάλαθος-Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις.

Σαν ψέμα μας ακούστηκε ότι την 1η Απρίλη οι μπάτσοι μπήκαν ξανά στον κατειλημμένο λόφο Καστέλι . Εκκένωσαν για ακόμα μία φορά το χώρο που παίξαμε μπάλα, που ερωτευτήκαμε, που στέγασε δράσεις, εκδηλώσεις, συναυλίες, καφενεία, ποικιλόμορφες ομάδες/συνελεύσεις -μεταξύ άλλων και το στέκι μας-.
Τις ιδέες μας δεν μπορείτε να τις καταστείλετε.
Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις.
Μπάτσοι και επενδυτές ακούστε τι θα γίνει
Ο λόφος Καστέλι κατάληψη θα μείνει.!
Αύριο  Σάββατο 6/4 όλα μαζί στην πορεία στις 12:00, στην Αγορά.
Α.Α.Σ Ασπάλαθος

ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ | 13:00 ΠΛ. ΚΟΡΑΗ (ΠΕΙΡΑΙΑΣ)

Ούτε στον Πειραιά, ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά

Το τελευταίο διάστημα, σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, παρατηρείται μια δειλή αλλά σταθερή κινητικότητα ακροδεξιών, φασιστικών στοιχείων, με μικρές γκρούπες νεαρών ατόμων να είναι, κατά κανόνα, οι φορείς της. Μπορεί αυτή η κινητικότητα να μην θυμίζει την φασιστική παρουσία των προηγούμενων δεκαετιών και να εξαντλείται συνήθως σε νυχτερινές μάχες με τοίχους, λινάτσες και πληκτρολόγια, όμως, σταδιακά σε κάποιες από τις πολυεθνικές γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά αυτή η παρουσία φαίνεται να επιδιώκει μιας μορφής εδαφικοποίηση, έστω σε επίπεδο θεάματος αλλά και την μόλυνση του δημόσιου λόγου και χώρου στις περιοχές αυτές. Ο κόσμος του αντιφασισμού έχει από καιρό στρέψει την προσοχή του σε αυτές τις γειτονιές και με πολύμορφες παρεμβάσεις επιδιώκει να έχει διαρκή παρουσία σε όλα τα επίπεδα. Από την αντιφασιστική προπαγάνδα, μέχρι την υλική σύγκρουση με τα ακροδεξιά σκουπίδια. Εμείς, ως αντιφασίστριες/ αντιφασίστες και ως μέρος αυτού του αντιφασιστικού μωσαϊκού, επιδιώκουμε να παρεμβαίνουμε σε γειτονιές της Αθήνας (Μοναστηράκι, Βικτώρια, Θησείο, Κολωνός, Καλλιθέα, Ν.Ηράκλειο) με διοργάνωση συγκεντρώσεων, πορειών, μοιρασμάτων, περιπολιών και αφισοκολλήσεων.

Για εμάς, αυτό που συμβαίνει σε αυτές τις γειτονιές αποτελεί μια χαρακτηριστική μικρογραφία της μεγάλης εικόνας και της μετατροπής του κοινωνικού και οικονομικού περιβάλλοντος σε ολοένα και πιο εύφορο έδαφος για τον μισαλλόδοξο ρατσιστικό λόγο. Η οικονομική κρίση που διαφαίνεται από το 2008 έφερε σε βάθος χρόνου την αναρρίχηση ακροδεξιών κομμάτων σε όλον τον κόσμο, με τις ΗΠΑ και πολλές ευρωπαϊκές χώρες να εκπροσωπούνται και να κυβερνώνται κατά καιρούς από ακροδεξιούς, υπερσυντηρητικούς, εθνικιστικούς κομματικούς σχηματισμούς. Σε μεγάλο βαθμό, ο κυρίαρχος λόγος σε αυτό που ονομάζεται «Δύση» έχει πλέον σαφή εθνοκεντρικά, σοβινιστικά χαρακτηριστικά με το ψευδοαφήγημα του παγκοσμιοποιημένου «τέλους της ιστορίας» να καταρρέει με πάταγο αφήνοντας πίσω του νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, φράχτες και στρατόπεδα θανάτου προσφύγων, περιχαράκωση σε σύνορα και διαρκως αυξανόμενο μιλιταρισμό. Αυτό είναι σε πολύ αδρές γραμμές το πολιτικό περιβάλλον του σήμερα, τουλάχιστον όσον αφορά το δυτικό μπλοκ αλλά και τις περισσότερες μεγάλες δυνάμεις παγκοσμίως. Είναι ένα περιβάλλον που μέσα σε συνθήκες συνεχιζόμενης οικονομικής, ενεργειακής, υγειονομικής κρίσης, ο ακροδεξιός λόγος εγκολπώνεται -με τον πλέον επίσημο τρόπο- απο τη κρατική πολιτική και διαχέεται σε όλο τον κοινωνικό ιστό. Θα πρέπει να είναι αναμενόμενο αυτή η μετατόπιση να εμφανιστεί σε όλα τα πεδία και βέβαια στο ακτιβιστικό πεδίο, στο πεδίο του «δρομου».

Οι φασίστες σε κάθε ιστορική συγκυρία προσπαθούν να παρουσιαστούν σαν «αντισυστημικοί», προβάλλοντας ένα προφίλ «εναντίωσης» στη παγκοσμιοποίηση και τον «εθνικό εκφυλισμό», με στόχο να ενεργοποιήσουν τα αλλοτριωμένα μικροαστικά αντανακλαστικά των νοικοκυραίων και του λούμπεν προλεταριάτου προκειμένου να συνταχθούν στο πλάι τους. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι κάτι παραπάνω από θεματοφύλακες του σημερινού τρόπου κοινωνικής οργάνωσης και παραγωγής που υποτίθεται πως πολεμούν, καθώς ο βασικός τους ρόλος μέσα στη σύγχρονη αστική δημοκρατία είναι η έμπρακτη αντιεξέγερση. Κράτος και φασίστες αλληλοσυμπληρώνονται, με τους δεύτερους να προωθούνται από τους μηχανισμούς του πρώτου όποτε υπάρχει η ανάγκη για επαναδιαπραγμάτευση του κοινωνικού συμβολαίου, χωρίς αυτό να σημαίνει (όπως έχει φανεί ιστορικά) ότι, ανάλογα με τις συνθήκες, δεν θα επιχειρήσουν να αυτονομηθούν και να δράσουν για τα δικά τους συμφέροντα. Αποτελούν την προέκταση της κρατικής καταστολής επιχειρώντας να ανακατευθύνουν τις κοινωνικές συγκρούσεις με αντιδραστικό τρόπο, κάνοντας έτσι σε πρώτο χρόνο τη δουλειά που το «επίσημο» κράτος δε θέλει να κάνει.

Μπορεί το κράτος και οι θιασώτες της αστικής δημοκρατίας να καυχιούνται πως «νίκησαν το φασισμό» στα δικαστικά έδρανα, μπορεί να προσπαθούν να μας καθησυχάσουν λέγοντας πως οι φασίστες «εξαφανίστηκαν» μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά η εμπειρία και η καθημερινή μας δράση στο κοινωνικό πεδίο μόνο επανάπαυση δε μπορεί να μας δημιουργήσει. Τελευταία, διάφορες φασιστικές γκρούπες κάνουν επανειλημμένα δημόσιες εμφανίσεις στον Πειραιά, αποσκοπώντας έτσι να στρατολογήσουν την αντιδραστικότερη μερίδα της κοινωνίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ο πρόσφατος ξυλοδαρμός μαθήτριας στα Μανιάτικα από φασίστες εξαιτίας της αγωνιστικής της δράσης στο σχολείο της και η συγκέντρωση της ΧΑ στην πλατεία Τερψιθέας με αφορμή την επέτειο των Ιμίων. Φασίστες κάθε λογής, από αυτόνομα οργανωμένους «μάχιμους» εθνικιστές μέχρι ελληνορθόδοξα σκουπίδια, ονειρεύονται να αναβιώσουν την «άνοδο» τους της περασμένης δεκαετίας στις γειτονιές μας. Ο Πειραιάς αποτελούσε σημείο αναφοράς και συνάντησης για τους φασίστες κυρίως της ΧΑ τις προηγούμενες δεκαετίες, η παρουσία των οποίων ήταν έντονη στην περιοχή με ανοίγματα πολιτικών γραφείων, επιθέσεις σε μετανάστες, ομιλίες και συσσίτια «μόνο για Έλληνες» . Ακόμη, χαρακτηριστική ήταν και η δημιουργία του Χρυσαυγίτικου απεργοσπαστικού σωματείου στην ζώνη του Περάματος, το οποίο ονομαζόταν «Σωματείο Άγιος Νικόλαος» και για αρκετά χρόνια λειτουργούσε για τα συμφέροντα των αφεντικών, τραμπουκίζοντας απεργούς, συνδικαλιστές και μετανάστες. Δεν ξεχνάμε επίσης την αγαστή συνεργασία κράτους και φασιστών στην περιοχή, η οποία αποτυπονόταν με τον πιο παραστατικό τρόπο στην σχέση ανάμεσα στο αστυνομικό τμήμα της Νίκαιας και την ΤΟ της περιοχής. Εκτός των άλλων δεν ήταν λίγες οι φορές που οι φασίστες επέλεγαν να επιτεθούν σε μετανάστριες, πλανόδιους μικροπωλητές, μη ετεροκανονικά άτομα αλλά και αντιφασίστες/στριες αγωνιστές/στριες με αποκορύφωμα την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της ΧΑ στο κερατσίνι την 18η Σεπτέμβρη του ’13.

Άπο την πλευρά του αντιφασιστικού κινήματος, δόθηκε ένας μαχητικός αγώνας με μεγάλη διάρκεια ώστε να καθαρίσουν οι γειτονιές του Πειραιά από τον φασιστικό οχετό. Από το καθημερινό επίπεδο προπαγάνδας και αντιπληροφόρησης με αφισοκολλήσεις και μοιράσματα κειμένων, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, έως την υλική σύγκρουση με τα τάγματα εφόδου των φασιστών και τις επιθέσεις στα γραφεία τους, οι αντιφασίστες/στριες στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με μεγάλο προσωπικό κόστος τις περισσότερες φορές. Σημείο αναφοράς αποτέλεσαν οι μαχητικές συγκρουσιακές διαδηλώσεις που ακολούθησαν στις γειτονιές του Πειραιά μετά την δολοφονία του Π. Φύσσα. Ήταν αυτή η πολιτική δουλειά, η κοινή συγκρότηση διαφορετικών δυνάμεων και η ενότητα στην πράξη που κατάφερε να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς στο κοινωνικό πεδίο και στον δρόμο, στέλνοντας τους φασίστες εκεί που τους αξίζει, στις τρύπες τους.

Όπως τότε έτσι και τώρα θα στήσουμε αντιφασιστικά αναχώματα στις γειτονιές μας και δεν θα παραχωρήσουμε ούτε σπιθαμή γής στους φασίστες. Οι φασίστες ας το βάλουν στο μυαλό τους, αυτή η πόλη δε τους χωράει. Ο αντιφασιστικός αγώνας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, καθώς η ταξική μας χειραφέτηση περνάει πάνω από τους φασίστες-προστάτες της αστικής δημοκρατίας. Ο Πειραιάς θα παραμείνει πόλη αντιφασιστική παρά τις αστείες προσπάθειες όσων προσπαθούν να βγουν από τις τρύπες που το αντιφασιστικό κίνημα τους έχει αναγκάσει να κρυφτούν.

 

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ.

 

Αντιφασίστες/τριες από το κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά