ΠΡΟΒΟΛΗ: “The Other Half”, ντοκιμαντέρ του Γιώργου Μουτάφη

Προβολή του ντοκιμαντέρ “The Other Half” του Γιώργου Μουτάφη,
την Τετάρτη 24/04, στις 20:00 στην κατάληψη ΑλλότριΑ (Kουμουνδούρου 5 Χαϊδάρι).
Μετά την πρoβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με το δημιουργό.
Το φιλμ θα προβληθεί με αγγλικούς υπότιτλους.
 
“Σαν να μην είχαν υπάρξει ποτέ. Άνθρωποι σε διαρκή μετακίνηση, εκτεθειμένοι σε κινδύνους, σε άγνωστους και αφιλόξενους τόπους. Για 15 χρόνια, ένας φωτορεπόρτερ γίνεται ο αυτόπτης μάρτυρας των μεταναστών ακολουθώντας τους στα σκοτεινά περάσματα των ευρωπαϊκών συνόρων. Η ματαιότητα, ο θάνατος, η εξάντληση από τη συνεχή προσπάθεια και οι επαναπροωθήσεις, καταλαμβάνουν ένα σημαντικό μέρος στο έργο του Γιώργου Μουτάφη. Η κάμερα εισχωρεί σε σημεία απρόσιτα, καταγράφει ιστορίες που ξεπερνούν τα ανθρώπινα όρια και αποκαλύπτει πώς ζει «Το Άλλο Μισό».”
__________________________________________________________________________

“As if they never existed.
People on the move. Facing danger in unfamiliar and unwelcoming places.

For 15 years, a photojournalist bears witness to the journey of migrants across the dark crossings of European borders.

Futility, death, and exhaustion from a never-ending struggle, as well as pushbacks, represent a large part of Giorgos Moutafis’ work.

His camera delves into inaccessible places, documenting the stories of people who push human boundaries, to reveal how “the Other Half” lives.”

“The Other Half” a documentary by Giorgos Moutafis, on Wednesday 24/04, at 20:00 at the AllotriA occupation (Koumoundourou 5 Haidari).

English subtitles

Εκδήλωση για το εργατικό ατύχημα μετανάστη εργάτη και παρουσίαση της ομάδας “International workers of Athens”

Αλληλεγγύη στον Πακιστανό εργάτη Ι. που διεκδικεί 11.000 ευρώ από την ελληνική εργοδοσία στον Πειραιά για σοβαρό εργατικό ατύχημα εν ώρα εργασίας.

Εκδήλωση για την υπόθεση του Ι. και παρουσίαση της ομάδας εργασίας του solidarity with migrants “International workers of Athens” για την εργατική συν-έρευνα στην Αθήνα.

Παρασκευή 22 Μαρτίου, στις 20.00

Στην κατάληψη Άνω-Κάτω Πατησίων, Νάξου 75 & Κρασσά

 

Χανιά: Ψήφισμα αλληλεγγύης για τον Κούρδο πρόσφυγα Μεχμέτ Τσελίκ ο οποίος παραμένει φυλακισμένος 2μιση μήνες μετά την αθώωσή του.

Δημοσιεύουμε το παρακάτω ψήφισμα (ανοιχτό προς συνυπογραφή από ομάδες, σωματεία, συλλογικότητες) για τον Κούρδο πρόσφυγα Μεχμέτ Τσελίκ ο οποίος παραμένει φυλακισμένος 2μιση μήνες μετά την αθώωσή του.
Επίσης, επισυνάπτουμε (εικ.) κάποιες σχετικές επισημάνσεις από τον Συνήγορο του Πολίτη:
Ψήφισμα για τον Μεχμέτ Τσελίκ
Στις 24/9/2021, 149 πρόσφυγες με προορισμό την Ιταλία, φτάνουν αναγκαστικά νότια των Χανίων, αφού βρέθηκαν σε κίνδυνο στη θάλασσα. Μια προσφύγισσα έχασε τη ζωή της.
Όπως συμβαίνει πάντα, κάποιοι κατηγορούνται ως διακινητές με βάση τις συνοπτικές ανακρίσεις και το “nationality profiling” της ΕΛ.ΑΣ., τις περισσότερες φορές χωρίς διερμηνέα και χωρίς να ακολουθούνται όλες οι προβλεπόμενες νόμιμες διαδικασίες. Αυτή τη φορά ανάμεσα στους “ενόχους” ο 36χρονος Μεχμέτ Τσελίκ, Κούρδος πολιτικός πρόσφυγας από την Τουρκία, ο οποίος καταδικάστηκε σε 155 χρόνια φυλακή για ένα έγκλημα που δε διέπραξε. Πρόκειται για εξ ορισμού πολιτικό πρόσφυγα, το 2006 σκοτώθηκαν μπροστά στα μάτια του, μέσα στο σπίτι τους, η αδερφή του, ο αδερφός του και ο κουνιάδος του από ένοπλους των τουρκικών αρχών. Παραθέτουμε τα λόγια του Μεχμέτ Τσελίκ για το πώς βρέθηκε στην Ελλάδα:
“Είμαι υπήκοος Τουρκίας, κουρδικής καταγωγής, γεννηθείς την 06η/06/1986.Λόγω των δυσμενών συνθηκών που βίωνα κι εγώ κι η οικογένεια μου στην Τουρκία αποφάσισα να μεταβώ σε κάποια χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο. Έτσι αποφάσισα να απευθυνθώ σε κάποιον διακινητή ώστε να με μεταφέρει στην Ευρώπη χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα. Οι Τούρκοι με τους Κούρδους δεν έχουν καθόλου καλές σχέσεις. Το 2006 οι Τούρκοι εισέβαλαν στο σπίτι μας και σκότωσαν μέλη της οικογένειας μου. Είμαι ενεργό μέλος του HDP και ήθελα να φύγω από την Τουρκία, διότι διώκομαι για τα πολιτικά μου πιστεύω. Για το λόγο αυτό αποφάσισα να φύγω δια παντός από την Τουρκία με προορισμό την Ιταλία. Από το Diarbakir της Τουρκίας με μετέφερε κάποιος ονόματι «Ali» στην Κωνσταντινούπολη, στον οποίο έδωσα και ένα ποσό γύρω στις 8.000 ευρώ για να με μεταφέρουν,και κατά τις 22:00 ώρα το βράδυ με έβαλαν, μαζί με άλλα άτομα, σε ένα κλειστό φορτηγό, και μας πήγαν στη Σμύρνη. Σχεδόν πέντε με έξι ώρες διήρκησε η διαδρομή, μετά μας έβαλαν στο καράβι και μάλιστα στο αμπάρι του καραβιού, για να μη μας βλέπουν τυχόν διερχόμενα σκάφη. Εκεί παρέμεινα για ημέρες χωρίς τροφή και νερό μαζί με τους λοιπούς μεταφερόμενους. Όταν το πλοίο ναυάγησε σε διεθνή ύδατα κάποιο διερχόμενο πλοίο σημαίας MarshallIslandsμας διέσωσε και μας μετέφερε στην Ελλάδα, οπότε και ξεκίνησε ένας δύσκολος αγώνας για εμένα.”
Μετά από δύο χρόνια άδικης κράτησης στις φυλακές της Αγιάς, αθωώνεται στο Εφετείο Χανίων, στις 8 /12/2023.
Ενώ λοιπόν αθωώνεται για το αδίκημα της διακίνησης, αλλά και της παράνομης εισόδου στη χώρα, τη στιγμή που νόμιζε ότι αποφυλακίστηκε, μεταφέρεται στα κρατητήρια του Αστυνομικού Μεγάρου Χανίων όπου και κρατείται μέχρι σήμερα, με εντολή του αστυνομικού διευθυντή Χανίων. Οι λόγοι για τους οποίους κρατείται είναι επειδή “σε βάρος του συντρέχει κίνδυνος διαφυγής, αφού στερείται μόνιμου καταλύματος καθώς και κίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, ενώ εξακολουθεί να παραμένει παράνομα στη χώρα”. Οι παραπάνω λόγοι κράτησης καταρρίπτονται από την επιστολή του Συνήγορου του Πολίτη, όπου ενδεικτικά αναφέρεται:
“Σε κάθε περίπτωση «η κράτηση του αιτούντος διεθνή προστασία συνιστά σπουδαίο λόγο
επιτάχυνσης της διαδικασίας εξέτασης του αιτήματος ασύλου» (άρθρο 50 παρ.8 του
ν.4939/2022) και επιπλέον «οι καθυστερήσεις των διοικητικών διαδικασιών που δεν μπορούν
να αποδοθούν στον αιτούντα δεν δικαιολογούν συνέχιση της κράτησης» (άρθρο 50 παρ. 5 του
4939/2022)”.
Δίχως να αφεθεί ουσιαστικά ποτέ ελεύθερος, ο εγκλεισμός του Τσελίκ γίνεται ακόμα χειρότερος. Η συνθήκη της ανελευθερίας μέσα σε μια φυλακή για έναν άνθρωπο που δεν έχει διαπράξει κανένα έγκλημα, γίνεται ακόμα πιο σκληρή όταν χώρος κράτησης αποτελεί ένα κελί ενός αστυνομικού τμήματος. Ήδη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχει αναγνωρίσει πως τα κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων δεν είναι κατάλληλα, πέραν της πολύ σύντομης κράτησης. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες βρίσκεται σήμερα είναι οι εξής : έλλειψη πρόσβασης σε εξωτερικούς χώρους, προαυλισμό, φυσική πηγή φωτός και χωρίς ιδιωτική ζωή. Δεν του δόθηκαν ούτε βασικά προϊόντα υγιεινής, όπως οδοντόβουρτσα, ούτε ρουχισμός. Δεν υπάρχει πρόσβαση σε διερμηνέα και δεν παρέχονται υπηρεσίες ιατρικής ή ψυχολογικής φύσεως.
Από την μεριά του ο Μεχμέτ Τσελίκ έχει κάνει όλες τις νόμιμες διαδικασίες, αίτημα ασύλου, δήλωση μόνιμης κατοικίας που θα φιλοξενηθεί, κάνοντας πλέον φανερό πως η κράτησή του αποτελεί κάποιου είδους τιμωρία, με ωστόσο εξαιρετικά δυσανάλογες και επαχθείς συνέπειες στο πρόσωπό του.
Ο Μεχμέτ Τσελίκ μετρά πάνω από δύο μήνες στο κρατητήριο Χανίων, έχοντας ήδη χάσει δυόμιση χρόνια από τη ζωή του. Για ποιον λόγο λοιπόν κρατείται ; Με ποιανού ευθύνη ένας άνθρωπος που δεν έχει διαπράξει κανένα έγκλημα περνά αυτό τον Γολγοθά από τις ελληνικές αρχές ;
Στεκόμαστε πλάι στον Μεχμέτ Τσελίκ, Κούρδο πολιτικό πρόσφυγα από την Τουρκία και ζητάμε την άμεση απελευθέρωσή του.
Καταδικάζουμε την εκδικητική στάση των ελληνικών αρχών και ζητάμε να εφαρμοστούν οι διεθνείς κανονισμοί για την προστασία της ζωής των προσφύγων και μεταναστ(ρι)ών.
Συνυπογράφουν (έως τώρα):
Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων
Κατάληψη Rosa Nera
ΚΡαΧ – Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
Ενιαίος Σύλλογος Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης
Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών παρ. Χανίων