Η προαναγγελθείσα προφητεία για τον εργασιακό μεσαίωνα από μειοψηφίες οι οποίες χαρακτηρίστηκαν εχθροί της πατρίδας, φτάνει στην εκπλήρωση της. Με συνοπτικές διαδικασίες τα τελευταία δυο χρόνια, διαγράφηκαν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα τα οποία ήταν βαμμένα με αίμα. όλα αυτά για το καλό της πατρίδος. Όπως για το κάλο της δημοκρατίας συντελέσθηκε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα[1] ακόμα και στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας. Με αυτό το τρόπο οι καρικατούρες της ελληνικής ακροδεξιάς εκπλήρωσαν τις πολιτικές ονειρώξεις τους να συμμετάσχουν σε μια πατριωτική χούντα. Ο βοριδής βαπτίζεται καλό παιδί από τα άλλοτε αριστερά αντισυμβατικά παιδιά του κοινοβουλίου και αναλαμβάνει υπουργείο. Κοινωνικά κεκτημένα όπως το άσυλο[2] οφείλουν να διαγραφούν, προς όφελος του «χρέους προς τη πατρίδα», διαπλατύνοντας όλο και πιο πολύ το δρόμο ενός νέου τύπου οικονομικού ολοκληρωτισμού με στρατιωτικά[3] χαρακτηριστικά. Το ζήτημα δεν είναι πως ξαφνικά ο καπιταλισμός έχασε τα προσχήματα του και επιτέθηκε στα λιγοστά κομμάτια του κράτους πρόνοιας που είχαν απομείνει. Ούτε επίσης ότι ο δυτικός κόσμος ζήλεψε τις εργασιακές συνθήκες του κινεζικού καπιταλισμού. Δεν είναι απλώς και μονό μια αναδιανομή του πλούτου προς τα επάνω άλλα πέρασμα από την κοινωνία της ευημερίας [4] στην κοινωνία του έλεγχου και της πρόληψης. Τα κοινωνικά αντανακλαστικά οφείλουν να είναι ελεγχόμενα και να μην διαταράσσουν την ροή του χρήματος η οποία εξυπηρετεί το κεφαλαίο και το τραπεζικό σύστημα. Έτσι είχαμε βίαιη καταστολή σε οποιαδήποτε απεργιακή κινητοποίηση , διάλυση του συντάγματος με νέφος από δακρυγόνα και αμαύρωση από τα τσιράκια των ΜΜΕ όποιου τολμούσε να πει κάτι άλλο από αυτό που έλεγαν τα αφεντικά τους. Έτσι, το χρέος της πατρίδας πέφτει στους απόκληρους, και το κέρδος στους πατριώτες και στις τράπεζες(sic!).
Την στιγμή που ολόκληρα κοινωνικά κομμάτια “τακτοποιούνται” βίαια το κράτος επιβάλλει κοινωνική ειρήνη. Αυτή η pax romana δεν είναι παρά οιωνός της νέας βαρβαρότητας η οποία έρχεται. Ο ηθικός πανικός[5] δεν θα σταματήσει, όπως και η σωτηρολογία. Στόχος είναι η μεγαλύτερη απώλεια εργασιακών/κοινωνικών κεκτημένων, με το λιγότερο δυνατό πολιτικό και οικονομικό κόστος. Πλέον δεν θα μιλάμε για κοινωνία του 1984, άλλα για το ξεπέρασμα της. Όπως είναι λάθος να λέμε ότι ο καπιταλισμός οπισθοδρομεί σε παλαιότερες μορφές βαρβαρότητας. Η βαρβαρότητα ανασυστήνεται μέσα από τις νέες μορφές εκμετάλλευσης. Πλέον οι αλυσίδες δεν θα είναι χειροπιαστές άλλα θα οφείλουν να είναι φτιαγμένες από τις έννοιες του χρέους και της αναγκαιότητας. Το ζήτημα δεν είναι να επαναφέρουμε μια παλαιότερη βαρβαρότητα η οποία είχε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, άλλα να καταλύσουμε την ίδια την βαρβαρότητα.
cybrigade.org – Ιανουάριος 2012
[2] Δεν υπερασπίζουμε στην ολότητα του το άσυλο διότι δεν πιστεύουμε σε οάσεις ελευθερίας πρώτον, και δεύτερον, το ίδιο άτυπα είχε ήδη καταργηθεί σε διάφορες μορφές του τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο η κατάργηση του στο τυπικό κομμάτι, λειτουργεί ως προμετωπίδα για την επίθεση σε άλλα κεκτημένα.
[3] Ο Μαρκεζίνης ο οποίος ήταν υπουργός της χούντας είχε δηλώσει πως αν είχαν προλάβει να συστήσουν το σώμα των ματ πριν το γεγονός του πολυτεχνείου το ’73, το τελευταίο δεν θα είχε συμβεί πότε.
[4] Ο όρος δεν είναι επαρκής άλλα αυτό είναι άλλη κουβέντα. Ωστόσο ήταν ένα σύστημα που προωθούσε τον καταναλωτικό άνθρωπο ο οποίος έβρισκε την ταυτότητα μέσα από την κατανάλωση και την εικόνα που δημιουργούσε μέσα από αυτήν. Οποιοσδήποτε άλλος τομέας όπως η ανάληψη της ευθύνης της προσωπικής του αξιοπρέπειας, θεωρούνταν γραφικότητα. Η απάθεια η οποία έγινε το magnum ipso του καταναλωτικού ανθρώπου προετοίμασε το έδαφος για την απώλεια βασικών κεκτημένων.
[5] Ο ηθικός πανικός είναι ένα μείγμα μαζικής διασποράς τρόμου και κοινωνικών ενοχών για τον ευρύτερο έλεγχο πληθυσμών.