Στέλνουμε ένα σινιάλο αλληλεγγύης στον σύντροφο Αντρέα Φ.
Μόνο μας πεισμώνουν οι κατασταλτικές τους μεθοδεύσεις. Μόνο μας πεισμώνουν.
Κανένα συντρόφι μόνο στα βρωμόχερα του κράτους.
Αντρέα γερά.. δύναμη, αλληλεγγύη και μια υψωμένη γροθιά.
τα μάτια μας πηγαίνουν ως τη χαραυγή
σαν το σπαθί που πέφτει σκίζοντας στη μέση
αυτή τη νύχτα που πολλοί είπαν πως θα μας έθαβε…
αναρχικά από τις αρχάνες και τα πέριξ
πηγή:https://athens.indymedia.org/post/1630128/
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε το ξετύλιγμα μίας υπόθεσης που στήνεται απέναντι στο πρόσωπο του αναρχικού συντρόφου Α. Φ. Το πρωινό της 22ας Απριλίου κλιμάκιο της αντιτρομοκρατικής, με τη συνδρομή της τοπικής ασφάλειας, τον απαγάγουν από το σπίτι που διέμενε στην πόλη της Πάτρας. Μετά από αρκετή ώρα οι οικείοι του ενημερώνονται ότι πραγματοποιείται μεταφορά του στη Αθήνα ώστε να ανακριθεί, ενώ καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης φροντίζουν για τη δημιουργία του απαραίτητου κλίματος τρομολαγνείας αναμασώντας διαρροές των μπάτσων.
Σε μία συγκυρία που το κράτος εξοπλίζεται με ανανεωμένους ποινικούς και σωφρονιστικούς κώδικες και η δικαιοσύνη χάνεται κάπου ανάμεσα στα θύματα των Τεμπών και τις εισαγγελικές προτάσεις για αθώωση παιδοβιαστών, στοχοποιεί τους πολιτικούς του αντιπάλους προσδοκώντας την αναστολή της δράσης τους. Μία τέτοια κίνηση είναι και η παραπάνω.
Οι διώξεις και η ομηρία δεν αδρανοποιούν τους αγωνιστές.
Τους πεισμώνουν.
Τους πεισμώνουν γιατί βρίσκουν τον εαυτό τους ψυχή και σώμα στους αγώνες.
Γιατί τον Α. Φ. τον γνωρίσαμε εκεί, με συνέπεια και συνέχεια.
Στους δρόμους και τις πορείες, στις πλατείες και τις συνελεύσεις γειτονιάς, στα αντιφασιστικά κινήματα και τις δράσεις αλληλεγγύης στους μετανάστες, στους αγώνες στα πανεπιστήμια και τους χώρους εργασίας, στα κοινωνικά κέντρα και τις καταλήψεις, πλάι στους καταπιεσμένους/ες και σε όσους/ες αγωνίζονται.
Κανένας μόνος στα χέρια του κράτους.
Με μια υψωμένη γροθιά. Ως τη λευτεριά. Για να πορευτούμε ξανά παρέα στο δρόμο του αγώνα.
Αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό του συντρόφου Α. Φ.
Στηρίζουμε την συγκέντρωση αλληλεγγύης, Παρασκευή 26/04, 08:30, Δικαστήρια Ευελπίδων
Αναρχικοί/ες από τα Χανιά
πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1630106/
Κατάληψη Rosa Nera: Kείμενο και Κάλεσμα σε Πορεία..
Είμαστε εδώ όσες φορές και αν χρειαστεί:
η αυλή είναι και πάλι ανοιχτή (και καθαρή)
Μετά από 20 μερόνυχτα αστυνομικής και εταιρικής κατοχής, το “μπαλκόνι των Χανίων” ξαναπέρασε στα χέρια της κοινωνίας. Ό,τι ξεκίνησε όμως σαν ανέκδοτο (“πάλι κουκιά” την πρωταπριλιά) τελείωσε με ένα φασιστικό κρεσέντο βεβήλωσης και καταστροφής (με την ανακατάληψη της 21/4).
Τυχαία ή μη – σημειολογικά πάντως σίγουρα μέσα στο πνεύμα της χουντικής επετείου – οι πραίτορες φρόντισαν πριν αποχωρήσουν να επιδοθούν σε ένα αδιανόητο καταστροφικό αμόκ, χαρακτηριστικό της ανισόρροπης και φασιστικής ψυχοσύνθεσής τους. Οι φωτογραφίες που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο και στον τοπικό τύπο, αδυνατούν έστω και κατ’ ελάχιστο να αποτυπώσουν το μέγεθος της διαστροφής και της βρωμιάς, καθώς και την έκταση της καταστροφής που άφησαν πίσω τους πάνω στο κτήριο της Rosa Nera.
Περιττώματα, λιπάσματα, ζωοτροφές, τρόφιμα, μπογιές, και σκόνη πυροσβεστήρων, πεταμένα πάνω σε καναπέδες, κρεβάτια, τοίχους, πατώματα.
Ελεεινά φασιστικά συνθήματα στους τοίχους, σκισμένες αφίσες και έντυπο υλικό, ποδοπατημένα βιβλία… Ακολουθώντας τη γνωστή πρακτική της τακτικής υποχώρησης ενός φασιστικού στρατού που αφήνει καμένη γη πίσω του.
Γνωρίζουμε ότι ο φασισμός εν τέλει αποσκοπεί στην εκμηδένιση του -όποιου- αντιπάλου – πρώτα την ψυχολογική/ηθική κι έπειτα τη φυσική.
Η ανακατάληψη του χώρου βρέθηκε αντιμέτωπη με τη θέα ενός βουνού οικοσκευής που πρέπει πια να πεταχτεί. Και το οποίο, ευτυχώς, συγκεντρώθηκε μπρος στην είσοδο της Rosa Nera μετά το τιτάνιο συλλογικό έργο του καθαρισμού της.
Αλλά όπως δεν φοβόμαστε τα ερείπια, έτσι δεν πτοούμαστε από τις κουράδες τους μπάτσους. Διότι αυτό απέδειξαν ότι είναι: ένα μάτσο κουραδόμαγκες.
Άλλωστε, η χαρά δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο του αγώνα. Κι ο αγώνας μόλις ξανάρχισε. Απέναντι στην ακόρεστη καπιταλιστική κερδοφορία και τα αφεντικά του υπερτουρισμού, απέναντι στην συνθηκολόγηση της τάξης μας, στην αδράνεια και την ματαίωση. Όχι πως ο αγώνας αληθινά διακόπηκε και ποτέ, ούτε θα σταματούσε εκτός κατάληψης. Αλλά να, είναι που η φαραωνική επένδυση της Belvedere στο λόφο Καστέλλι συναρθρώνει όψεις του σκληρού κρατικού και κεφαλαιοκρατικού οικοδομήματος και μας θέτει αυτονόητα σε τροχιά σύγκρουσης μαζί τους.
Τα ερωτήματα παραμένουν: ποιός φέρει την ευθύνη για λογαριασμό των συμφερόντων τίνος; Γιατί κάνει τομές η Belvedere στην πλατεία του κτιριακού συγκροτήματος; Ποιό το αποτέλεσμα της εποπτείας από την Εφορία Αρχαιοτήτων Χανίων; Διέκοψε ή ολοκλήρωσε την εκσκαφή μετά από μερικές ώρες εργασιών, όπως ισχυρίζεται, και για ποιό λόγο; Πώς επέτρεψε η υπηρεσία Νεοτέρων Μνημείων τις δειγματοληπτικές εργασίες μέσα στο κτήριο της Rosa Nera από την Belvedere, ενώ δεν έχει επιτραπεί η αλλαγή χρήσης του; Και, τέλος, πώς και γιατί τις επέτρεψε -όπως διαπιστώσαμε- και στο κτίριο της πρώην Πρυτανείας, χωρίς σχετική αδειοδότηση;
Παραδεχόμαστε επίσης πως δεν είμαστε σίγουροι/ες και για τι άλλο ακόμα θα έπρεπε να λογοδοτήσουν οι “αρμόδιες” κρατικές υπηρεσίες, το Πολυτεχνείο και ο δήμος, και ποιος είναι ο πραγματικός βαθμός συναλλαγής μεταξύ τους, καθώς και της διαφθοράς τους από το ξενοδοχειακό κεφάλαιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η συναλλαγή και η διαφθορά τους σε αυτήν την ιστορία βρωμάει και ζέχνει περισσότερο κι από τις ακαθαρσίες που άφησε η Ασφάλεια Χανίων την τελευταία μέρα της παραμονής τους στο κτήριο.
Συγκέντρωση και πορεία, Σάββατο 27/4, στις 12 το μεσημέρι,
στα Πευκάκια (στη γειτονία της Νέας Χώρας).
Κατάληψη Rosa Nera,
Απρίλιος 2024
Ό, τι ξέραμε και ξέρατε ισχύει
Αγώνας μέχρι την τελική υπαναχώρηση κράτους και εταιρίας.
Τα μαύρα ρόδα ανθίζουν μια ζωή.
Κατάληψη Rosa Nera
Τα ρόδα ανθίζουν ξανά, και ξανά, και ξανά, και ξανά…
Σαν ένα καλοστημένο ψέμα, την πρωταπριλιά οι δυνάμεις καταστολής εισέβαλαν και εκκένωσαν μία κατάληψη όπου η σπορά ιδεών και η ανθοφορία δράσεων απλωνόταν και μοιραζόταν στην κοινωνία, σπάζοντας μία-μία τις ρίζες αυτού του σάπιου συστήματος. Σήμερα, την “επετειακή” ήμερα της χουντογιορτής τους, οι αλυσίδες κόπηκαν, οι πόρτες άνοιξαν, και ξαναμπήκαμε στην αυλή των ρόδων και των παιδιών, στην αυλή όλων μας. Οι βανδαλισμοί που έγιναν στους χώρους της κατάληψης από τους μπάτσους, τα ανθρώπινα περιττώματα, το ποντικοφάρμακο και οι ζωοτροφές που άφησαν στο πέρασμά τους, μας υπενθυμίζουν απλά πόσο σιχαμερή και μολυσμένη είναι η ψυχή τους. Επίσης, αντικατοπτρίζει τη δουλεία και τη λύσσα τους για τα ξενύχτια και την ορθοστασία που πέρασαν να φυλάνε τα άδεια κτήρια, γνωρίζοντας πως σύντομα θα ξαναγεμίσουν με παιδικά όνειρα, με λουλούδια, με κοινωνικούς αγώνες, με ζωή, κόντρα στη θανατίλα της εξουσίας.
Η αυλή είναι απελευθερωμένη, τα κτήρια φροντίζονται, οι άνθρωποι ανασαίνουν, τα ρόδα ανθίζουν ξανά, και ξανά…
Καλούμε τον κόσμο να στηρίξει τις εργασίες που γίνονται στον χώρο και να συμμετάσχει στην ανοιχτή συνέλευση που θα γίνει αύριο (Δευτέρα) 5 μ.μ. στην αυλή.
Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων
https://www.facebook.com/stekichania
