Αφίσα που κολλήθηκε απο την Εργατική Αντιφασιστική Δράση τον Σεπτέμβριο του 2023 στις γειτονιές της Αθήνας
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ
Αφίσα για την δολοφονία μεταναστών, από το ελληνικό κράτος, στα ανοιχτά της Πύλου. Πρωτοβουλία συντρόφων/συντροφισσών από την Αυτονομία.
Ο Βασικός μισθός είναι ζήτημα της εργατικής τάξης!
Αφίσα που κολλήθηκε απο την εργατική αντιφασιστική δράση τον Μάρτιο του 2023 στις γειτονιές της Αθήνας
Σαμποτάζ στο εθνικό συμφέρον!
Η μετάβαση από την υγειονομική στην ενεργειακή κρίση συσκοτίζει την πραγματικότητα. Πάνω απ’ όλα πρόκειται για την ίδια και διαρκή καπιταλιστική κρίση. Τα αφεντικά και τα κράτη τους επιτίθενται στο εσωτερικό τους με στόχο την υποτίμηση της εργασίας και την πειθάρχηση του προλεταριάτου, ενώ ταυτόχρονα εξοπλίζονται και πολεμούν. Δια ζώσης ή δια αντιπροσώπων, από την Ουκρανία μέχρι τα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Στο εσωτερικό, είναι οι μισθοί που τσακίζονται από τον πληθωρισμό και τα επιδόματα που εδραιώθηκαν ως απαραίτητο συμπλήρωμά τους. Είναι το διαρκές κάλεσμα για θυσίες προς όφελος της εθνικής οικονομίας. Είναι η πράσινη μετάβαση και η ενεργειακή αναδιάρθρωση που τις πληρώνουμε τοις μετρητοίς. Είναι η βίαιη προσαρμογή της καθημερινότητας στις νόρμες του νέου καπιταλιστικού παραδείγματος.
Στο εξωτερικό, είναι η απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο που πάει χέρι-χέρι με την πολιτικοστρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας. Είναι η στρατιωτικοποίηση της Αλεξανδρούπολης και το σφιχταγκάλιασμα με τον φιλοπόλεμο ευρωατλαντικό συνασπισμό. Είναι τα ναυάγια των μεταναστών/ μεταναστριών και η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
Μέσα σε αυτή την πραγματικότητα παίρνουμε θέση.
Μπροστά στην υποτίμηση της εργασίας από τα ελληνικά αφεντικά απαιτούμε μισθούς στο ύψος των αναγκών μας. Ενάντια στα καλέσματα για θυσίες και σε μία καθημερινότητα υπό διαρκή πίεση, δεν συναινούμε στο δόγμα της έκτακτης ανάγκης. Κόντρα στον κρατικό πατερναλισμό και στους επίδοξους σωτήρες, αριστερούς ή δεξιούς, αυτόνομη εργατική/ αντιφασιστική οργάνωση. Απέναντι στην εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους και των φασιστών του, οργανωμένος αντιμιλιταρισμός.
Ιοί, καύσιμα και σφαίρες
Οι αλλεπάλληλες κρίσεις που περιβάλλουν την καθημερινότητά μας δεν αποτελούν σύμπτωση. Αντίθετα είναι τμήμα της στρατηγικής των αφεντικών μέσα στο περιβάλλον της παγκόσμιας κρίσης/αναδιάρθρωσης που μαίνεται τουλάχιστον μια δεκαετία. Από την λεγόμενη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 στην κρίση χρέους το 2012, από τη μεταναστευτική κρίση το 2015 στην κρίση covid-19 κι από εκεί στην ενεργειακή, στην επισιτιστική και την κρίση πληθωρισμό, η καθημερινότητα της τάξης μας περιβάλλεται εδώ και χρόνια από μια σπείρα πρωτοφανώς έκτακτων συμβάντων.
Στον πυρήνα της κρατικής διαχείρισης όλων των κρίσεων βρίσκεται η παραγωγή μιας γενικευμένης κατάστασης εξαίρεσης και μέσω αυτής η ανάδυση ενός κράτους έκτακτης ανάγκης που εμφανίζεται ως αποκλειστικός διαχειριστής των κρίσεων. Για κάθε κρίση υπάρχει η ίδια συνταγή: πτώση του πραγματικού μισθού, πειθαρχία στις κρατικές προσταγές, μιλιταρισμός σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής.
Η κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου για το διεθνές εμπορικό και πολιτικό σύστημα. Καθώς οι σταθερές του αίρονται με αστραπιαία ταχύτητα και η μεταπολεμική τάξη πραγμάτων αμφισβητείται ριζικά, ένα παλιό ερώτημα αναδύεται για τους σύγχρονους/ες εργάτες/τριες: πως θα μπορέσουμε να γίνουμε εμείς η πραγματική κρίση;
Η πραγματική κρίση που θα μας οδηγήσει στο τέλος των κρίσεων
Πολιτική συζήτηση
Τετάρτη 01/06
19:30 Προαύλειο Νομικής
antifa community – Εργατική Αντιφασιστική Δράση