Category: Αλληλεγγύη

Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική διότι διαπερνά όλες τις διαχωρισμένες σφαίρες σε αυτό που καλώς η κακώς καλούμε πραγματικότητα. Η κρίση είναι και πολιτική και κοινωνική. Η οικονομία μπορεί να είναι ο απόλυτος αφέντης στις μέρες μας, αλλά ωστόσο έχει μια διαρκή αλληλοδιαπλοκή με τις δυο παραπάνω πλευρές του υπάρχοντος. Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, υιοθετείται ένα πλέγμα στρατηγικών το οποίο θα διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει ένταση από τα κάτω, αλλά μόνο προς αυτά.

Αναγκαίο θεμέλιο για την πραγμάτωση αυτών των στρατηγικών είναι η περίφραξη της αλήθειας: η οριοθέτηση του νομίμου και του παράνομου, του εννόμου και του άνομου, της υποχρέωσης και του δικαιώματος. Σε ένα κόσμο που έχει ονομαστεί και ως μαζική κοινωνία, αυτή η περίφραξη της αλήθειας ενσωματώνει όλο το λόγο της εκάστοτε οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας.

Ο λόγος που αναμεταδίδεται από τα ΜΜΕ, δεν είναι παρά η μεταφορά ενός πλέγματος προσταγών και νουθετήσεων στον δέκτη, ο οποίος οφείλει να παραμένει παθητικός θεατής της ζωής του. Ότι ξεφεύγει από αυτό το πλαίσιο αλήθειας είναι βέβηλο. Ότι είναι έξω από αυτό που το ίδιο το σύστημα ορίζει ως ενδογενές, οφείλει να παταχτεί. Μέσα στην ενδογένεια του συστήματος μπορεί να χωρούν φασίστες, παπάδες, τραπεζίτες αστοί, δεξιοί, κεντρώοι και κάθε λογής συστημικοί αριστεροί, δίχως αυτό να αποτελεί πρόβλημα για την λειτουργία της μηχανής. Άλλωστε στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Όλοι μπορούν να συζητήσουν μέσα σε ένα πάνελ όπου οι διάλογοι είναι τυποποιημένοι. Αυτό που είναι πρόβλημα είναι ό,τι διαφεύγει από το πεδίο αλήθειας του δημοσίου λόγου, ο οποίος μόνο δημόσιος δεν είναι. Όταν ο λόγος τείνει να γίνει δημόσιος, τότε κηρύσσεται βέβηλος και άνομος. Ένας λόγος που αναζητά την αλληλεπίδραση των υποκειμένων και όχι τον εκκωφαντικό μονόλογο με όρους παραληρήματος του θεάματος, οφείλει να εξοριστεί από το πεδίο του κοινωνικού είναι.

Η επίθεση στο Athens indymedia, στο ράδιο Ενταση και στον 98FM δεν είναι παρά μια επίθεση σε ότι αμφισβητεί αυτόν τον μονόλογο. Η αστική ολιγαρχία αφού θεώρησε άνομες τις καταλήψεις τώρα προχωρά και σε μέσα έκφρασης και αντί-πληροφόρησης. Όμως αυτή η επίθεση δεν σταματά στους «άνομους». Στόχος είναι ο δημόσιος διάλογος να είναι η σιγή. Μια σιγή η οποία παθητικά θα συναινεί στην καταστροφή αυτού που την εκφέρει.

Αλληλεγγύη στα κινηματικά μέσα αντιπληροφόρησης: Athens indymedia, Ράδιο Ενταση και Ράδιο 98FM.

Σήμερα 20-12-2012 η αστυνομία εισέβαλε στη Βίλλα Αμαλίας . Με πρόσχημα μια καταγγελία για διακίνηση ναρκωτικών, παρουσία εισαγγελέα, έγινε έρευνα .Τα ευρήματα ήταν αστεία. Παρ΄όλα αυτά ο Δένδιας δηλώνει πως από αυτά αποδεικνύεται ότι η Βίλλα υπήρξε κέντρο ανομίας για 22 χρόνια και επιτέλους ο νόμος, με τη «γενναία πολιτική βούληση» του Σαμαρά, αποκαθίσταται.

Με ποια λογική ακροβασία μπορούν άδεια μπουκάλια μπύρας να χαρακτηριστούν «υλικά κατασκευής μολότοφ» ; Σ’ ένα χώρο που λειτουργεί συναυλιάδικο και καφενείο είναι παράλογο να υπάρχει μεγάλος αριθμός άδειων μπουκαλιών μπύρας ; Τι θα πει «εύφλεκτο υλικό»; Μήπως μιλάνε για τα υγρά καθαρισμού της τυπογραφικής μηχανής που λειτουργεί στη κατάληψη; Να μιλήσουμε για τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, που κάθε διαδηλωτής που σέβεται την υγεία του, οφείλει να διαθέτει. Να πούμε για τα στοιχειώδη μέσα αυτοπροστασίας (δυναμιτάκια , σφεντόνες κτλ) σ’ ένα χώρο που έχει επανειλημμένα δεχθεί επιθέσεις παρακρατικών συμμοριών (εμπρησμοί, μαχαιρώματα, ξυλοδαρμοί), με αποκορύφωμα το 2008 που ο τότε υπουργός δημοσίας τάξης Μαρκογιαννάκης επισκέφτηκε τους “κατοίκους” του Άγιου Παντελεήμονα και λίγα λεπτά μετά την αποχώρηση του δεχτήκαμε επίθεση…

Με πρόσχημα λοιπόν την έρευνα, επιχειρούν μια παγία ονείρωξη τους: Την εισβολή σ’ ένα χώρο που για αυτούς είναι ένα από τα χωροταξικά σύμβολα όλων όσων στέκονται εχθρικά, απέναντι σε ότι αντιπροσωπεύει την κυριαρχία, την επιβολή, την αποστείρωση, την αδιαφορία, την παραίτηση, την υποταγή. Σε αυτό έχουν δίκιο. Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές , αγωνιστές ,καταληψίες ,απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες , οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου. Ο υπουργός μας χαρακτήρισε εστία ανομίας .…

Και τώρα ας μιλήσουμε σοβαρά. Η Βίλλα Αμαλίας είναι μια πρόταση οργάνωσης, που στον καιρό του μνημονιακού κανιβαλισμού έπρεπε να αντιμετωπιστεί . Η επίθεση του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας, προϋποθέτει την καταστροφή των όποιων δομών του. Η απαξίωση των εργατικών κεκτημένων και των συνδικάτων , οι όποιες δομές αλληλεγγύης και ανυπακοής , τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι στο στόχαστρο. Η ακροδεξιά ατζέντα που έχει επικρατήσει από την αρχή της κρίσης, ξεκίνησε με τις δηλώσεις περί υγειονομικής βόμβας του Λοβέρδου, ενάντια στους απεργούς πείνας της Υπατίας . Συνεχίστηκε με την στοχοποίηση των μεταναστών (τείχος Έβρου, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Ξένιος Ζευς), τη διαπόμπευση των εξαρτημένων οροθετικών, συνεπικουρούμενη από την ακροδεξιά βία ενάντια σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, μικροπωλητές. Ο βασανισμός των αντιφασιστών της μοτοπορείας στη ΓΑΔΑ και οι επιθέσεις στις καταλήψεις και η άγρια καταστολή οποιασδήποτε εργατικής η κοινωνικής διεκδίκησης, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι ο αντίπαλος έχει συγκροτήσει ένα συμπαγές μπλοκ, απέναντι στο οποίο οφείλουμε να αντισταθούμε.

Είμαστε εδώ και 22 χρόνια σε ένα κτήριο που είχαν εγκαταλείψει για δεκαετίες. Το συντηρούμε και του δίνουμε ζωή. Είμαστε μια κατάληψη που έχει πάντα τις πόρτες ανοιχτές σε ομάδες, άτομα και εγχειρήματα που προάγουν τον αντιεμπορευματικό πολιτισμό, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τους κοινωνικούς, αντιφασιστικούς και ταξικούς αγώνες. Η Βίλλα Αμαλίας δίνει μια σοβαρή μάχη για να προστατέψει όχι δέκα ντουβάρια, αλλά τις επιθυμίες τα όνειρα και τις ελπίδες για μια ζωή πιο ελεύθερη για όλους.

Καλούμε όλους όσους βρίσκουν κομμάτι του εαυτού τους στην πολύχρονη λειτουργία της κατάληψης να δώσουν μαζί μας αυτή την κρίσιμη μάχη.

Σε αυτό το μύλο οι δήμιοι-δον κιχώτες επιτίθενται ενώ στην πραγματικότητα κυνηγάνε ιδέες. Αυτές είναι οι ανομίες για αυτούς. Κυνηγάνε χίμαιρες θα εισπράξουν εφιάλτες.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ ΤΗΣ ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 10.30ΠΜ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

πηγή : http://sinialo.espiv.net/?p=9706

Και ξαφνικά τις τελευταίες βδομάδες – πόσο μάλλον μετά τα αποτελέσματα του α’ γύρου των δημοτικών εκλογών- υπάρχει πρόβλημα με ακροδεξιές ομάδες σε περιοχές και γειτονιές της Αθήνας. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης «αποκαλύπτουν» το επικίνδυνο φαινόμενο της ανόδου της ακροδεξιάς στη μητρόπολη και σε συγκεκριμένες περιοχές της. Ο φόβος των νεοναζί και των ρατσιστικών παραληρημάτων τους γίνεται ένα από τα πρώτα θέματα στις ειδήσεις, στις εφημερίδες, στα μεσημεριανά προγράμματα. Πάντα υπάρχει ένας διαχωρισμός: οι επιτροπές κατοίκων (που «ανησυχούν» για το φαινόμενο της «λαθρομετανάστευσης») και οι ομάδες φασιστών που «παρεισφρύουν» σε αυτές και ασκούν βία σε κάθε τι διαφορετικό, σε κάθε άτομο που δεν τους γεμίζει το μάτι. Κοινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, ψυχολόγοι και πάσης φύσεως ειδήμονες αναλαμβάνουν για άλλη μια φορά να αναλύσουν και να ρίξουν φώς σε αυτή την κατάσταση.

Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική… Η κατάσταση στον άγιο Παντελεήμονα και την πλατεία αττικής δεν αποτελεί μια έκπληξη για όσες και όσους είτε ζουν σε αυτές τις περιοχές είτε ασχολούνται με το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό ζήτημα. Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργηθεί εδώ και περίπου τρία χρόνια, όταν συγκεκριμένα άτομα και ομάδες του ακροδεξιού χώρου (από το λα.ο.σ. μέχρι τη χρυση αυγή) εμφανίστηκαν ως κάτοικοι των περιοχών αυτών ώστε να συσπειρώσουν γύρω τους και γύρω από τα ναζιστικά τους προτάγματα ανθρώπους που ζουν σε αυτές τις περιοχές. Τα ρατσιστικά αντανακλαστικά των κατοίκων αγκαλιάστηκαν από τους φασίστες και βρήκαν σώμα σε επιθέσεις σε καταστήματα, σπίτια και τζαμιά μεταναστών. Αρωγοί σε αυτό το πογκρόμ ήταν από την αρχή οι μπάτσοι της περιοχής (ας μη ξεχνάμε τους βασανισμούς αφγανών μεταναστών στο τμήμα του αγ. Παντελεήμονα το 2004).

Μέσα στα χρόνια αυτά οι συγκεκριμένες «επιτροπές κατοίκων» άρχισαν να περιφέρονται και σε άλλες περιοχές έχοντας αναλάβει ένα ρόλο «καθαρισμού» και προστασίας στο κέντρο της Αθήνας. Σχεδόν καθημερινό φαινόμενο αποτελούν οι ξυλοδαρμοί και οι έφοδοι σε σπίτια μεταναστών, οι «περιπολίες» ομάδων φασιστών στο τόξο μεταξύ σταθμού Λαρίσης (όπου βρίσκονται πλέον τα γραφεία της χρυσής αυγής) μέχρι σχεδόν την ομόνοια. Οι «εθνοφυλακές» αυτές στηρίζονται και βρίσκουν ως άρμα τις επιτροπές που εμφανίζονται σε αυτές τις περιοχές και έχουν σαν στόχο μετανάστες και μετανάστριες, άτομα με διαφορετικές πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, ακόμα και όσες και όσους μέσα σε αυτά τα πλαίσια καθημερινού πολέμου επιλέγουν να εναντιωθούν στις επιθέσεις αυτών των ομάδων. Ιδιαίτερα, τον τελευταίο καιρό, οι επιθέσεις αυτές έχουν πολλαπλασιαστεί και αναβαθμίσει το επίπεδο βίας τους, με ένα από τα τελευταία παραδείγματα την απόπειρα εμπρησμού τζαμιού στην πλ. Αττικής στις 30 οκτώβρη, όπου πρώτα προσπάθησαν να εγκλωβίσουν μέσα στο τζαμί αρκετούς μετανάστες, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό δυο μεταναστών. Στη συγκεκριμένη μάλιστα ενέργεια, οι φασίστες απεκάλυψαν και την ταυτότητα τους κολλώντας στην πρόσοψη του χώρου προεκλογικά αυτοκόλλητα του συνδυασμού που στήριζε η χρυσή αυγή στις δημοτικές εκλογές του δήμου αθηναίων. Πέρα από το συγκεκριμένο περιστατικό, οι κοινότητες μεταναστών μιλούν για πάνω από δέκα περιστατικά δολοφονικών επιθέσεων σε άτομα τον τελευταίο ένα μήνα.

Οι γνωστοί «αγανακτισμένοι πολίτες» και οι «επιτροπές κατοίκων» ρίχνουν τη μάσκα τους και αποκαλύπτουν τη ρατσιστική νοοτροπία που γεννιέται και αναπαράγεται, έμμεσα ή άμεσα, μέσα στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας. Πλέον, δε μιλάμε μόνο για τις συμμορίες της χρυσής αυγής ή κάποιους γραφικούς «πατριώτες», αλλά για τους κόλπους που τους δέχονται και τους υποστηρίζουν, για τα κομμάτια αυτά της ελληνικής κοινωνίας που αντί να αναζητήσουν τις πραγματικές κοινωνικοπολιτικές αιτίες των «δεινών» τους, αποσπασματικά και «κυρίαρχα» καταφεύγουν σε ρατσιστικές τοποθετήσεις και ιδεολογήματα για να αποφανθούν μέσα στις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Είναι αυτά τα κομμάτια που κλείνουν το μάτι στα μαχαιρώματα, που γελάνε όταν καίγεται ένα τζαμί που μέσα του έχουν εγκλωβιστεί άνθρωποι, που αναζητούν τα λάθη και τις αιτίες στα θύματα και όχι στο νοσηρό μυαλό ενός φασίστα. Είναι αυτά τα κομμάτια που πλέον ξεκάθαρα έχουν πάρει θέση και σίγουρα βρίσκονται απέναντί μας..

Αλληλεγγύη σε όλους-ες τους μετανάστες-τριες

«Καθαρές» γειτονιές υπάρχουν μόνο σε βρώμικα μυαλά.