Τεχνικές Εργασίες 7/4/2011

τη Πεμπτη 7/4/2011 θα γίνουν τεχνικές εργασίες στο server, από τις 10:30 μέχρι τις 14:30 και ενδεχεται να μη λειτουργουν οι υπηρεσίες του espivblogs.net για κάποιο διάστημα. για οποιαδήποτε πρόβλημα επικοινωνείτε με το
support @ espiv ή μέσω IRC.

Πρόβλημα στο login

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Το πρόβλημα λύθηκε. αν παρατηρήσετε οτιδήποτε μπορείτε να μας στείλετε σχόλιο ή mail.

 

Κάποιοι χρήστες ειδοποίησαν ότι υπάρχει πρόβλημα στην είσοδο  τους στα blog.

οσοι δουν το παρακάτω μήνυμα :

No input file specified.

μπορούν να μπουν προσωρινά από την αρχική σελίδα -> είσοδος ( https://espivblogs.net/wp-login.php ) , και μετά να συνεχίσουν στο blog που τους ενδιαφέρει.

μόλις φτιαχτεί το πρόβλημα θα ειδοποιήσουμε από εδώ.

 

 

Όταν οι δημοκρατικές ευαισθησίες υποκρύπτουν την υπαρκτή βαρβαρότητα με σοσιαλιστικά προσωπεία

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.’’
Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

Με έντονη αγανάκτηση παρακολουθούμε να βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ακόμα γεγονός κατάφωρης παραβίασης του πανεπιστημιακού ασύλου, κατάχρησης της περιουσίας και υποβάθμισης των εκπαιδευτικών και ερευνητικών λειτουργιών του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστήμιου. Σε μια στιγμή ιδιαίτερα κρίσιμη για τη χώρα, αλλά ειδικά και για το ακαδημαϊκό μας σύστημα διαπιστώνουμε για μια ακόμα φορά ότι οι δυνάμεις της ακραίας συντήρησης μέσα και γύρω από το πανεπιστήμιο συνεχίζουν ακάθεκτα τις γνωστές εκφυλιστικές μεθοδεύσεις τους.
ΠΟΣΔΕΠ

Οι δυστυχείς αυτοί άνθρωποι που βρίσκονται στη Νομική δεν βρέθηκαν εκεί τυχαία. Οδηγήθηκαν και καθοδηγήθηκαν. Είναι εξοργιστικό ότι πολιτικές δυνάμεις εκμεταλλεύονται με προκλητικό τρόπο την ανθρώπινη αγωνία, για να υπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες, καταλύοντας τις πανεπιστημιακές ελευθερίες. Η μετατροπή της Νομικής σε καταυλισμό μεταναστών είναι πέρα από τα όρια κάθε ανοχής. Οι πρυτανικές αρχές οφείλουν ως έχουν, εκ του νόμου, να πάρουν την πρωτοβουλία, να υπερασπιστούν την ακαδημαϊκή λειτουργία. Οι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν με τη συνδρομή όλων των οργάνων της πολιτείας, ώστε να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση.
Άννα  Διαμαντόπουλου υπουργός παιδείας

Αν παρακολουθήσει τα μέσα μετά την αναγγελία της απεργίας πείνας από μετανάστες με πολιτικά αιτήματα  τότε μπορεί να βγάλει τα ακόλουθα συμπεράσματα
α) αυτοί οι άνθρωποι επειδή δεν είναι έλληνες  δεν έχουν δίκια τους βούληση οπότε σαν πρόβατα κάποιος τους έχει καθοδηγήσει
β) προφανώς  το άσυλο θίγεται και πρέπει να συνεχίσουν οι εξεταστικές αφού οι μετανάστες σαν «άνθρωποι 2ης κατηγορίας» που είναι ας πεθάνουν. Καταλαβαίνουμε τον πόνο τους βέβαια άλλα το άσυλο άσυλο…
γ) το πρόβλημα δεν είναι μονό αυτοί άλλα γενικά  η «μεγάλη εισροή μεταναστών»

Προφανώς αν ακούγαμε με μεγαλύτερη συνέπεια την κυβερνητική προπαγάνδα τότε θα πρέπει να πιστεύαμε πως το κράτος οφείλει να στείλει τα ΜΑΤ να ξυλοκοπήσει τους μετανάστες απεργούς πείνας γιατί τόλμησαν να ζητήσουν –και όχι μονό για τους εαυτούς τους- να έχουν ΙΣΑ δικαιώματα με τους «γηγενείς».

Μα τέτοια αναίδεια! Πως τολμούν… επειδή τα αφεντικά της δύσης κατέστρεψαν τον τόπο τους,   να τολμούν να ζητούν τα ιδία δικαιώματα με τους ελληναραδες! Και μάλιστα σε πανεπιστημιακό χώρο χωρίς καν να ενοχλούν την λειτουργία του παμεπιστημίου.  Εδώ τα ντόπιας παράγωγης σε συνεργασία με τα αλλοδαπά  αφεντικά πετσοκόβουν όποιο δικαίωμα  βρουν μπροστά τους και δεν πέφτει καρφίτσα..

Άλλα ας τα πάρουμε ένα ένα. Τα Μέσα Κυβερνητικής Αποψης προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι απεργοί πείνας είναι καθοδηγούμενοι. Μια αρκετά βολική άποψη για τα αφεντικά και τα τσοπανόσκυλα τους αφού έτσι αποκρύβουν πως εδώ και αρκετά χρονιά έχουν στηθεί αρκετοί μηχανισμοί εκμετάλλευσης της μαύρης εργασίας των μεταναστών προς όφελος των πρώτων.  Επιπλέον δεδομένου της κρίσης αποπροσανατολίζουν το κυρίως ζήτημα: πρώτη φορά μετανάστες δεν ζητούν κάτι μόνο για τον εαυτό τους άλλα πιάνουν πιο ολικά προταγματα  σε μια εποχή που μετά μανίας το κράτος προβάλλει συλλογικές ευθύνες σε ατομικιστικές βάσεις. Με αυτό το τρόπο η κυρίαρχη προπαγάνδα υποκρύπτει πως η βία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δεν χωρεί πατρίδες. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν μπορεί να δεχτεί  πως οι μετανάστες ανέλαβαν την ευθύνη της προσωπικής του αξιοπρεπείας ενώ όλο το συναφή των πρεντεντεροειδών έχει προχωρήσει σε μια μαζική παράγωγη τρόμου και ενοχών. Επίσης όταν οι τελευταίοι μιλούν για ανθρωπισμό πάνω στους απεργούς το κάνουν καθαρά για να μειώσουν το ζήτημα. Η λογική: ναι μεν καταλαβαίνουμε τον πόνο τους άλλα το άσυλο… και άλλες τέτοιες μπούρδες εκφράζονται για να αποσιωπήσουν  την χυδαιότητα  του ελληνικού κράτους  το όποιο τόσα χρονιά εφαρμόζει τακτικές  οι όποιες προσομοιάζουν σε ένα ναζιστικό καθεστώς. Προφανώς όταν τα αφεντικά και τα τσιράκια, τους βλέπουν να αντιδρά μια κοινωνική ομάδα την όποια φρόντιζαν με  τους πιο βάναυσους τρόπους να την κρατούν φοβισμένη, δεν θα το αφήσουν να περάσει έτσι. Ξαφνικά όλοι αυτοί οι ευαισθητουληδες θυμηθήκαν την έννοια του ασύλου. Ένα άσυλο  που έχει καταργηθεί εδώ και χρονιά. Όταν υπάρχουν ολόκληρα ερευνητικά προγράμματα  για την επιτήρηση και την καταστολή  και καθηγητές  πανεπιστήμιων συμμετέχουν σε συμβούλια πρόληψης είναι τουλάχιστον υποκριτικό οι απανταχού ευαισθητουληδες να σκάπτονται για το άσυλο. Το άσυλο υπάρχει για την προάσπιση των κοινωνικών και πολίτικων δικαιωμάτων και όχι για την περικοπή τους. πράγμα που η κυβέρνηση , το κράτος , τα αφεντικά , και τα τσιράκια τους  όχι μόνο δεν προωθούν άλλα θέλουν την περικοπή τους ώστε οι σύγχρονοι σκλάβοι να έχουν ακόμα δυσμενέστερη θέση και οι πρώτη μεγαλύτερο οικονομικό όφελος.

Και όσο για τη χθεσινή νέου τύπου άρση του ασύλου, την “αναίμακτη”, που κράτησε σχεδόν 12 ώρες. Τον ψυχολόγικο πόλεμο στους απεργούς πείνας αλλά και στους αλληλέγγυους, μύνημα σε όσους και όσες αγωνίζονται οτι πλεον ολοκληρα οικοδομικά τετράγωνα αποκλείονται, με τους Δελτάδες, Δίας, ΕΚΑΜ και ότι άλλο ρομποκοπ-ο-ειδές να κορδώνονται στην πόρτα της Νομικής για αναμνηστικές φωτογραφίες. Και όλα αυτά για να καταλήξουν 240 άνθρωποι σέ ένα κλειστό κτήριο, χωρίς θέρμανση ή τουαλέτα, προσφορά της “φιλεύσπλαχνης πολιτείας” για 15 μέρες…

Το ξαναλέμε: Η παρουσία των μεταναστών στο κλειστό παλιό κτήριο της Νομικής δεν επηρέαζε στο ελάχιστο την λειτουργία της σχολής. Αλλά ακόμη και να την επηρεαζε, προτιμούμε κάποιοι να “χάσουν” μια εξεταστική (που δεν χανεται, απλα μετατιθεται για Σεπτέμβρη) παρά έστω ένα άνθρωπος να ζει κυνηγημένος από τα πιτμπουλ της δημοκρατίας. Τέλος δεν μας νοιάζει η μεγάλη εισροή μεταναστών.  Δεν μας νοιάζουν οι φυλές , οι πατρίδες , τα χρώματα , τα σύνορα. Δεν είναι οι μετανάστες που αποφάσισαν να κόψουν μισθούς,  να επιτεθούν σε κοινωνικά  , εργατικά  και ανθρωπινά δικαιώματα άλλα οι ντόπιοι λακέδες των αφεντικών και των τραπεζών. Στην καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν χωρούν  άλλα διλλήματα: η θα είσαι λακές των αφεντικών και των τραπεζών η εναντίον τους. τα υπόλοιπα είναι συζητήσεις για κάποιο  Τήλε-παράθυρο…

Αλληλεγγύη στων αγώνα των τριακόσιων απεργών πείνας

Το “εργατικό ατύχημα” στο “επαναστατικό” εργοστάσιο

(όπου η βία παράγεται με όρους καπιταλιστικής παραγωγής: πάνω απ’ όλα το (μικροπολιτικό) ΚΕΡΔΟΣ)

Τα άτομα που συγκροτούμε την ομάδα cybrigade αισθανόμαστε την ανάγκη να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις μας σε σχέση με τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα στην τράπεζα Marfin. Η ομάδα μας δημιουργήθηκε με σκοπό να παρέχει περισσότερες και καλύτερες δυνατότητες έκφρασης και επικοινωνίας όλων των εναλλακτικών και προοδευτικών ιδεών. Πιστεύαμε και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι ιδέες και η ελεύθερη διακίνησή τους είναι τα δυνατότερα όπλα ενάντια σε κάθε κατεστημένο. Αντιστοίχως το καλύτερο όπλο για το κάθε κατεστημένο είναι η κοινωνική άγνοια και τα θολά ιδεολογήματα που παράγουν τυφλή στράτευση. Τέτοια κατεστημένα δεν υπάρχουν μόνο εκεί που συνήθως τα βρίσκουμε – στα λημέρια της εξουσίας. Καρκινώματα ολοκληρωτισμού αναπτύσσονται παντού. Το ζήτημα είναι κατά πόσο τα εντοπίζεις και τα αντιμετωπίζεις. Θέλει θάρρος για να αποδεχτεί κανείς ότι ένα τέτοιο καρκίνωμα υπάρχει στα σπλάχνα του. Και ακόμα περισσότερο θάρρος να μπήξει το μαχαίρι στα σωθικά του και να το αποκόψει. Ο εύκολος δρόμος είναι η άρνηση της πραγματικότητας συνήθως μέχρις ότου δεν υπάρχει θεραπεία πια…

Ο θάνατος των 3 ανθρώπων στην οδό Σταδίου προκάλεσε τεράστιο πόνο. Όχι μόνο στους φίλους και συγγενείς των θυμάτων αλλά και σε όλους τους ανθρώπους που βρεθήκαμε στους δρόμους αυτές τις μέρες για να συνδιαμορφώσουμε το μεγαλύτερο ίσως κοινωνικό κίνημα που γνώρισε αυτός ο τόπος μετά την “μεταπολίτευση”.
Ο κόσμος που βρέθηκε στον δρόμο απέδειξε ότι δεν χρειαζόταν κανέναν “ειδικό της επανάστασης” για να δείξει την οργή του απέναντι στα σκληρά μέτρα της εξουσίας και αυτό θα πρέπει να συνεχίσει να αποδεικνύει από εδώ και στο εξής με ακόμα πιο μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις. Η δίκαιη οργή του κόσμου αμαυρώθηκε βάναυσα. Αυτοί που βρέθηκαν στον δρόμο έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης ενός μηδενιστικού life-style και της υπεροψίας που διακατέχει τους φορείς του. Ένα life-style που κάνει την βία θέαμα και αυτοσκοπό για να καλύψει την πνευματική, κοινωνική και πολιτική κενότητα, φτιάχνοντας έτσι τη φούσκα του “επαναστάτη”. Τελικά είναι αυτοί που με τις πράξεις τους προκάλεσαν τη μεγαλύτερη καταστολή της κοινωνικής δυναμικής που αναπτύσσεται την περίοδο αυτή. Αυτός ο “επαναστατικός κωλοπαιδαρισμός” έδωσε στο καθεστώς της τρομοκρατικής δημοκρατίας την ευκαιρία να εμφανίζεται με φωτοστέφανο την ίδια στιγμή που εξαπολύει άγριες επιθέσεις σε διαδηλωτές και απεργούς με τους μηχανισμούς καταστολής του και σε ολόκληρη την κοινωνία με τα οικονομικά και εργασιακά μέτρα που λαμβάνει.

Άραγε ο χώρος που θέλει να αλλάξει συθέμελα την κοινωνία έχει τώρα τα κότσια να αλλάξει συθέμελα τον εαυτό του ή θα αρκεστεί στα παυσίπονα μέχρι το τέλος; Σε κάθε περίπτωση οι κοινωνικοί αγώνες δεν θα μείνουν ορφανοί γιατί πολύ απλά δεν χρειάζονται καμία πατρωνία.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς που συγκροτούμε την ομάδα Cybrigade, από εδώ και στο εξής, είναι να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο για την ελεύθερη διακίνηση και ζύμωση των ιδεών, την κριτική και την αυτοκριτική ενάντια σε κάθε λογοκρισία (εξωτερική και εσωτερική). Θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στον δρόμο δίπλα στους απλούς ανθρώπους με τους οποίους μαζί θα παλέψουμε για έναν καλύτερο κόσμο σεβόμενοι τις όποιες διαφορετικές ιδέες τους όπως κάναμε ως τώρα.

Να μην υποκύψουμε στους εκβιασμούς και τις απειλές της εξουσίας.
Ο αγώνας θα συνεχιστεί και η κοινωνία θα νικήσει.
Όλοι στους δρόμους ενάντια σε κάθε ολοκληρωτισμό.
Για την άμεση δημοκρατία και την ελευθερία.

cybrigade.org – Μάιος 2010

Η Δημοκρατία Εκδικείται


Στη Δημοκρατία όλοι έχουν το δικαίωμα να εκπροσωπούνται. Ακόμα και οι μαλάκες.
Chris Patten

Στον σύγχρονο κόσμο, όλοι είναι υποχρεωμένοι ή υποχρεώνονται να σιωπούν. Η αστική ολιγαρχία, παρά το προσωπείο της δημοκρατίας που φορά , βασίζεται στην βία ,τον έλεγχο και τον τρόμο .Η επιβαλλόμενη σιωπή αποτελεί για τους εξουσιαστές το πειστήριο ύπαρξης κοινωνικής ειρήνης. Τι εννοούν όμως με αυτό. Εννοούν ότι το μείζων δεν είναι η διεκδικήσει, η αμφισβήτηση, η ανάδειξη του συγκρουσιακού πλαισίου δηλαδή η νοηματική συναισθηματική και πολιτισμική εξουσιαστική παρουσία. Προσπαθούν να διαρρήξουν την πολιτική και κοινωνική συνοχή. Σαν πρόοδος προβάλλεται η πειθήνια στράτευση με το κράτος, τον σύγχρονο προστάτη του πολίτη.
Όσοι τολμούν να αμφισβητήσουν την λεγομένη κοινωνική ειρήνη είναι ένοχοι εκ των πρότερων.
Το Καφκικο πορτρέτο συμπληρώνεται τις προληπτικές εισβολές των μπάτσων στο αναρχικό στέκι ρεσάλτο και στο δημαρχείο του Κερατσινιού. Τα διάφορα πρεντετεροειδή, εκφραστές του κυρίαρχου λόγου,  άρχισαν να ανακαλύπτουν από την φαντασία τους ανύπαρκτα ενοχοποιητικά στοιχεία και να γλείφουν τον αρχι-προστάτη του πολίτη διασπείροντας ψευδή. Αναδεικνύουν την κρατική εξουσιαστική πρακτική της καταστολής και της φίμωσης σαν έναν σύγχρονο πόλεμο εναντίον της ανομίας. Είναι οι εκφραστές του ψυχολογικού πολέμου που έχει αρχίσει.  Προσοχή εδώ ομιλεί το υπουργείο δημοσίας τάξης. Μόνο κάτι ξεχάσαμε…πλέον προστατεύει τον πολίτη. Αυτό που δεν μπορούμε να καταλάβουμε από ποιον τον προστατεύει και από τι; Ποιος αναπαράγει τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και τις ανισότητες; Οι αναρχικοί; Ποιος πλούτισε τόσα χρόνια από δημόσιο χρήμα και πως το κεφάλαιο ανενόχλητο κατατρώει αναγνωρισμένα με αίμα εργατικά δικαιώματα; Σε αυτό ευθύνονται πάλι οι αντιεξουσιαστες;
Η αστική ολιγαρχία ξεπέρασε τον εαυτό της. Δίχως την συγκατάθεση εισαγγελέα οι μπάτσοι πήραν το νόμο στα χεριά τους κάτω από τις οδηγίες του κρατικού εκτρώματος.
Οι αυτοαποκαλούμενοι προστάτες του πολίτη ήρθαν να διαφυλάξουν τον ήσυχο ύπνο του κοσμάκη.
Φυσικά έχουν φροντίσει να προστατέψουν το αξιακό τους σύστημα με διάφορους τρόπους. Μερικά παραδείγματα καλών εξουσιαστών πρακτικών είναι οι διάφορες προκηρύξεις για την σύλληψη «τρομοκρατών»(κοινωνία της ρουφιανιάς, το χρήμα αγοράζει και συνειδήσεις), προκήρυξη για τη σύλληψη των δραστών της επίθεσης στην συνδικαλίστρια Κ. Κούνεβα (ένα χρόνο μετά τα σκυλιά της εξουσίας παραμένουν άπραγα), συνάντηση της σοσιαλίστριας  υπουργού παιδείας με ομάδα μαθητών ενόψει δεκέμβρη (η εξουσία απαντάει στα ερωτήματα που η ίδια έχει δημιουργήσει ).
Όσοι κατέβηκαν στον δρόμο βιώσαν την φιλοξενία των pit-bull της δημοκρατίας με ξύλο χημικά και μηχανές σε ρόλο οδοστρωτήρα. Θυμάται όμως κάνεις γιατί τα μαντρόσκυλα των αφεντικών έδειξαν την πυγμή τους;
Πριν ένα χρόνο ένας μπάτσος, ένας μετέπειτα προστάτης του πολίτη με την κάννη του σημάδεψε ένα δεκαπεντάχρονο μαθητή και τον πυροβόλησε εν ψυχρώ. Ενώ τα μέσα μαζικής εξαπάτησης ήταν ανίκανα να το σιωπήσουν το γεγονός, φλόγες αντικατέστησαν τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Η εξέγερση είχε ξεκινήσει.
Ένα χρόνο μετά, τα ανθρωποειδή, τα όργανα της τάξης, απενεχοποιούνται!
Οι εξουσιαστές επιβάλλουν την ηθική τους. Έχουν φροντίσει να μας πείσουν πως πρέπει να γίνεται μια εξέγερση. Με ποιους όρους , με ποια αιτήματα. Στέλνουν το μήνυμα ότι  οι «γνήσιοι» εξεγερμένοι δεν έχουν καμία σχέση με τα «εγκληματικά » στοιχεία του περσινού δεκέμβρη. Η προσπάθεια απολιτικοποίησης της περσινής εξέγερσης είναι εμφανής. Η ταύτιση από τους εξουσιαστές του συγκρουσιακού με το ποινικό επίσης.
Τίποτα όμως δεν έχει σταματήσει. Αλληλεγγύη σε όσους διώκονται για τον Δεκέμβρη του 09.
Η σιωπή απέναντι στην κρατική βαρβαρότητα είναι και συνένοχη. Το όπλο του Κορκονεα δεν ήταν μεμονωμένο γεγονός, τυχαίο περιστατικό, κυκλοφορεί ανάμεσα μας και μας χαμογελά κάθε φορά που αποστρέφουμε το βλέμμα μας απέναντι στην τρομοκρατία που μας περιβάλλει

cybrigade.org – Δεκέμβρης 2009