ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
….Ονειρεύομαι ελευθερία. Μέσα απ’ του καθένα την πανέμορφη ιδιαιτερότητα ν’ αποκαταστήσουμε του Σύμπαντος την Αρμονία. Ας παίξουμε. Η γνώση είναι χαρά. Δεν είναι επιστράτευση απ’ τα σχολεία. Ονειρεύομαι γιατί αγαπώ. Μεγάλα όνειρα στον ουρανό. Εργάτες με δικά τους εργοστάσια συμβάλουν στην παγκόσμια σοκολατοποιία. Ονειρεύομαι γιατί ΞΕΡΩ και ΜΠΟΡΩ. Οι τράπεζες γεννάνε τους «ληστές». Οι φυλακές τους «τρομοκράτες» Η μοναξιά τους «απροσάρμοστους». Το προϊόν την «ανάγκη» Τα σύνορα τους στρατούς. Όλα η ιδιοκτησία. Βία γεννάει η Βία. Μη ρωτάς. Μη με σταματάς. Είναι τώρα ν’ αποκαταστήσουμε του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη. Να κάνουμε ποίημα τη Ζωή. Και τη Ζωή πράξη. Είναι ένα όνειρο που μπορώ μπορώ μπορώ. Σ’ ΑΓΑΠΩ και δεν με σταματάς δεν ονειρεύομαι. Ζω. Απλώνω τα χέρια στον Έρωτα στην αλληλεγγύη στην Ελευθερία. Όσες φορές χρειαστεί κι απ’ την αρχή. Υπερασπίζομαι την ΑΝΑΡΧΙΑ.
(Κατερίνα Γώγου, Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε: Ποιήματα 1978-2002)
Ήταν Ιούνιος του 2013 όταν μια ομάδα Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών που ζυμώθηκε μετά την εξέγερση του 2008 και κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης καταλάβαμε το εγκαταλελειμμένο σπιτάκι στο μουντό, αποστειρωμένο προαύλιο βουβών σχολών του ΤΕΙ Δασοπονίας για να στεγαστούν τα όνειρα, οι ανάγκες, τα γέλια και οι λύπες του αγώνα, τα ξενύχτια παρέα με συντρόφους και η αγωνία της δημιουργικής συλλογικοποίησης. Το κτήριο που τόσα χρόνια σάπιζε ξεμπαζώθηκε με συλλογική δουλειά και «πήρε τα πάνω του» δίνοντας ζωή στο ζόφο μιας επαρχίας όπως η Καρδίτσα. Καθαρίσαμε, σκουπίσαμε, βάψαμε και πήραμε θέσεις μάχης στην αρένα των ιδεών και της αυτοοργανωμένης ζωής. Αμέσως άρχισε να λειτουργεί η συνέλευση του Στεκιού, ήταν ανοιχτή διαχειριστική- πολιτική και από εκεί ορίζονταν οι πολιτικές μας δράσεις , η λειτουργεία των ομάδων και αυτοδιαχείριση του χώρου. Ανάμεσα στα χρόνια όταν το απαιτούσαν οι καιροί λειτουργούσε και η Συνέλευση Αναρχικών η οποία ήταν κλειστή και πέρα από το κοινωνικό πεδίο έριχνε το βάρος στην ανάδειξη του ριζοσπαστικού ένοπλου αγώνα και την έμπρακτη αλληλεγγύη στους φυλακισμένους ένοπλους αντάρτες. Όταν υπάρχει ο κοινός σκοπός και ο καθένας βάζει κάτω από την ομάδα τις ανάγκες, το προγραμματάκι, τις προτεραιότητες, το εγώ και τον εγωισμό ,είναι η στιγμή που το εγώ γίνεται εμείς και όλα λειτουργούν μαγικά.
Ζώντας σε μια κοινωνία που η ελευθερία και η αξιοπρέπεια δεν βρίσκουν χώρο να αναπνεύσουν εμείς σαν Αναρχικοί- Αντιεξουσιαστές προτάσσουμε την συνδιαμόρφωση, την δημιουργία ομάδων και συνελεύσεων, έτσι ώστε η γνώμη και η άποψη όλων να είναι σεβαστές.
Όλα αυτά τα χρόνια η δράση του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού ήταν αστείρευτη. Στο πλαίσιο της αυτοοργάνωσης των ζωών μας, φτιάχτηκαν δομές ξεπερνώντας τα δεδομένα της εμπορευματοποίησης και του καθορισμού των αναγκών μας από τον καπιταλισμό. Πραγματοποιήθηκαν αυτοοργανωμένες συναυλίες (χωρίς εισιτήριο), με ξέφρενο πόγκο και πολύ μπύρα και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα γεννήθηκε η ανάγκη και η δημιουργία της Αυτοδιαχειριζόμενης Μουσικής Ομάδας Κομψόγναθος, προωθώντας την D.I.Y. κουλτούρα και την αντιεμπορευματική αυτοοργανωμένη έκφραση με εκδηλώσεις και αμέτρητα Live με μπάντες από τον Ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό, σχεδόν από όλο τον κόσμο, γνωρίζοντας συντρόφους , συντρόφισσες και φτάνοντας να ακουστεί η μικρή μας καλύβα σε όλο τον πλανήτη. Η Μουσική Ομάδα λειτουργούσε και ανοιχτό προβάδικο όπου ξεπήδησαν και κάποιες μπάντες ,μπάντες γεννημένες μέσα στην κατάληψη με μία από αυτές να ηχογραφεί και μέσα στο χώρο. Μας βρήκαν ξημερώματα να ακούμε πολλά διαφορετικά είδη μουσικής στα αυτοοργανωμένα μπαρ και πάρτυ συζητώντας με συντρόφους, γνωρίζοντας έναν μεγάλο έρωτα, μεθώντας ή απλά χορεύοντας . Γεμίσαμε τα καλοκαίρια μας με το αυτοοργανωμένο μουσικό φεστιβάλ Τέρα Τρόηρα και με τα τριήμερα των γενεθλίων της Κατάληψης αποτελούμενα από εκδηλώσεις και D.I.Y. συναυλίες . Από τις πρώτες δομές που στήθηκαν ήταν δανειστική βιβλιοθήκη και βιβλιοπωλείο με κινηματικές εκδόσεις και σε βάθος χρόνου η κινητή βιβλιοθήκη που λειτουργούσε ανα διαστήματα και με μεγάλη αποδοχή στο κοινωνικό πεδίο. Έχει επίσης λειτουργήσει κοινωνικό κουρείο ελεύθερης συνεισφοράς, και συλλογικές κουζίνες. Στο παρατημένο θερμοκήπιο του Τ.Ε.Ι. Δασοπονίας στις αρχές, μέχρι να διαμορφώσουμε το χώρο του Στεκιού, πραγματοποιούνταν τα Live. Αργότερα, σύντροφοι το φτιάξανε και καλλιεργούσαν λαχανικά όλων των ειδών, μέσα αλλά και έξω στα παρτέρια ,φυτεύοντας ταυτόχρονα και δέντρα. Έχουν πραγματοποιηθεί πολιτικές εκδηλώσεις στο πλαίσιο της αντι πληροφόρησης με πολλά διαφορετικά θέματα, εκδηλώσεις και έμπρακτη αλληλεγγύη για φυλακισμένους Αναρχικούς και πολιτικούς κρατούμενους, αντιμιλιταρισμό, αλλά και δράσεις ενάντια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού Λαού που γίνεται για πάνω από 70 χρόνια με αποκορύφωμα αυτό που συντελείται στις μέρες μας. Αλληλέγγυοι/ες και στο μεταναστευτικό/προσφυγικό με δράσεις και δομές που στήσαμε με τον κόσμο του τοπικού κινήματος. Μπροστάρηδες στην αντιεκλογική προπαγάνδα και τον αντιφασιστικό αγώνα.
Έχουν γίνει βιβλιοπαρουσιάσεις, αναγνώσεις θεατρικών κειμένων και προβολές ταινιών από την κινηματογραφική ομάδα Fina Film και τη συνέλευση του Στεκιού. Γέννημα θρέμα της κατάληψης και η ομάδα ποδοσφαίρου Βαγγελίτσα Κουσιάντζα που σπάει τη σιωπή στα γήπεδα του θεσσαλικού κάμπου .Στη διάρκεια του ταξιδιού δημιουργήθηκε από τις συντρόφισσες του Στεκιού φεμινιστική ομάδα αναδεικνύοντας τη μάστιγα των γυναικοκτονιών και της πατριαρχίας δημιουργώντας ταυτόχρονα και μαθήματα αυτοάμυνας. Όλα αυτά τα χρόνια στηρίζουμε και ταΐζουμε τους αδέσποτους φίλους μας στο χώρο της κατάληψης αλλά και σε ολόκληρη την πόλη .Σύντροφοι και αυτά σε αυτό το μακρύ ταξίδι .Το Στέκι έχει οργανώσει ή συνδιοργανώσει με άλλες πολιτικές ομάδες συγκεντρώσεις και πορείες στην πόλη της Καρδίτσας για την καταστολή, για εργατικές και κρατικές δολοφονίες, ενάντια στην Πράσινη Ανάπτυξη και στα Αιολικά στα Άγραφα, πολιτικούς κρατούμενους ,επετειακές ,αντιφασιστικές ,αντικρατικές κ.α.
Τα χρόνια των μνημονίων όταν συναντήσαμε, το μακρύ χέρι του κράτους, τη συμμορία της χρυσής αυγής ο κόσμος του στεκιού βρέθηκε στον δρόμο πλάι- πλάι με αντιφασίστες της πόλης και δόθηκαν μάχες να μην ριζώσει στην πόλη το φασιστικό/ναζιστικό μόρφωμα.
Δεκέμβρης 2014.Ολόκληρη η Ελλάδα κρατά την ανάσα της για 30 μέρες, ο Νίκος Ρωμανός αναρχικός αγωνιστής κάνει απεργία πείνας γιατί δεν του δίνουν τις άδειες που δικαιούται για να παρακολουθεί τα μαθήματα στην σχολή που σπουδάζει. Ο κόσμος του Στεκιού βρέθηκε στον δρόμο πλάι- πλάι με αλληλέγγυους και έκανε κατάληψη του εργατικού κέντρου Καρδίτσας το οποίο για δύο εβδομάδες μετατράπηκε σε κέντρο αγώνα.
Όταν η πολυπαθής Θεσσαλία χτυπήθηκε από δυο καταστροφικές πλημμύρες (κυκλώνας Ιανός 2020, κακοκαιρία Ντάνιελ 2023) και ήρθε αντιμέτωπη με την κρατική ανυπαρξία, ο κόσμος του Στεκιού ήταν ένα με τους κατοίκους στα πλημμυρισμένα χωριά. Από τις πρώτες ημέρες στο Στέκι φτάνουν είδη πρώτης ανάγκης για τους πλημμυροπαθείς. Σύντροφοι από όλη την Ελλάδα φιλοξενούνται σε σπίτια, φτιάχνουν ομάδες καθαρισμού, βοηθούν γέρους και νέους να αδειάσουν τα κατεστραμμένα σπίτια τους. Όλοι οι σύντροφοι το βράδυ συμμετέχουν στην συνέλευση που γίνεται στον προαύλιο χώρο της Κατάληψης και οργανώνουν την δράση της επομένης ημέρας. Ποιοι θα μαγειρέψουν, ποιοι θα καθαρίσουν τις λάσπες, ποιοι θα διανέμουν τρόφιμα στα χωριά. Η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά πήρε σάρκα και οστά. Στις μεγάλες πυρκαγιές της Εύβοιας βρεθήκαμε δίπλα στους κατοίκους στέλνοντας αποστολή με βανάκι γεμάτο με είδη πρώτης ανάγκης. Στην εποχή του COVID δώσαμε μάχες σπάζοντας τις χουντικές απαγορεύσεις ,και σταθήκαμε δίπλα στους υγειονομικούς.
Ο κόσμος του Στεκιού βρέθηκε στο δρόμο με την υπόλοιπη κοινωνία πλάι στους συγγενείς των δολοφονημένων του εγκλήματος των Τεμπών που συγκαλύπτεται από το κράτος δολοφόνο με μαφιόζικες μεθόδους.
Αγαπήσαμε όλα όσα ζήσαμε αυτά τα χρονιά μέσα σε αυτό το «καλύβι» και όλα όσα θα μπορούσαμε να ζήσουμε. Το υπουργείο τρομοκρατίας του πολίτη του Χρυσοχουντίδη με αγαστή συνεργασία του πρύτανη του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Χαράλαμπο Μπιλλίνη αποφάσισε ότι θέλει «καθαρή την αυλή του» από κάθε τι που δεν μπορεί να το ορίσει και δεν μπορεί να καταλάβει το άδειο του κεφάλι. Κατέθεσε μήνυση προς αγνώστους επειδή δεν είμαστε σαν αυτούς. Το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Καρδίτσας , ο κόσμος του αγώνα ,της αλληλεγγύης, της αντίστασης ,της αυτοοργάνωσης ,της ζωής και της ελευθερίας χτυπήθηκε από τον κόσμο του σκοταδισμού ,του φασισμού ,της καταστολής ,της τρομοκρατίας και του θανάτου, τον κόσμο του κράτους και των ένστολων μισθοφορικών καθαρμάτων του.
Ξημερώματα της Τετάρτης 08/01/25 δυνάμεις καταστολής περικύκλωσαν τις εγκαταστάσεις του ΤΕΙ Δασοπονίας και εισβάλανε στο χώρο του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Καρδίτσας, ενώ φεύγοντας αλλάξανε κλειδαριές. Κάποιος κόσμος αντανακλαστικά άρχισε να μαζεύεται στο προαύλιο και καλέστηκε συγκέντρωση υπεράσπισης της κατάληψης. Η επιχείρηση που διαδραματίζονταν μπροστά μας οφείλουμε να αναγνωρίσουμε (!) ότι οργανώθηκε από τους τοπικούς σερίφηδες με υπέρμετρο ζήλο για μια επαρχιακή πόλη σαν την Καρδίτσα. Επιστρατεύθηκαν μια κλούβα, ένα λεωφορείο για μεταγωγές, δύο οχήματα αγροτικού τύπου, τρία περιπολικά, μοτοσικλέτες Δίας και αρκετά ασφαλίτικα της περιοχής ,όλα αυτά σε μια γειτονιά με σχολεία και σχολές. Όσο πέρναγε η ώρα και μαζεύονταν σύντροφοι για την συγκέντρωση η κλούβα και το λεωφορείο στάθμευσαν έξω από την είσοδο προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν και να αποτρέψουν τον κόσμο να πλησιάσει. Αφού πέρασε αρκετή ώρα όλοι οι σύντροφοι αποχωρήσαμε συντεταγμένα φωνάζοντας συνθήματα. Η κορύφωση αυτής της επίδειξης δύναμης και τρομοκρατίας έγινε το απόγευμα της ίδιας ημέρας όπου τα ένστολα καθάρματα που είχαν στρατοπεδεύσει πέριξ της σχολής έδιωχναν τους φοιτητές που πηγαίνανε στο μάθημά τους, σφραγίζοντας τις σχολές γιατί είχαν «προφανώς σοβαρές» πληροφορίες ότι θα γίνουν επεισόδιά. Γεγονός το οποίο όταν το γνωστοποιήσαμε την άλλη ημέρα στην γραμματεία δήλωσε άγνοια. Τακτική και μάθημα των μπάτσων προς τη γραμματεία του πανεπιστημίου να δηλώνουν άγνοια αλλά και προς τα τοπικά μέσα ενημέρωσης να σιωπήσουν φοβούμενοι την κατακραυγή της τοπικής κοινωνίας μιας και το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Καρδίτσας είχε μεγάλη κοινωνική δράση.
Το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Καρδίτσας δεν είναι μόνο μια κατάληψη πολιτικής ζύμωσης Αναρχικών και Αντιεξουσιαστών ,ήταν, είναι και θα είναι το σπίτι μας, θα είναι το καλύβι της καρδιάς μας, είμαστε όλοι εμείς ,είναι ένας χώρος σπλάχνο από τα σπλάχνα της κοινωνίας, ένας αυτοδιαχειριζόμενος χώρος αποτελούμενος από άνεργους/άνεργες, εργαζόμενους/εργαζόμενες ,φοιτητές/φοιτήτριες, μαθητές/μαθήτριες, νεολαίους ,καταπιεσμένους ,όλοι οπλισμένοι με όνειρα , επιθυμίες και με τις ίδιες ανησυχίες. Ενωμένοι σαν γροθιά να σπάσουμε τις αλυσίδες της υποταγής και με πολύμορφους αγώνες να συντρίψουμε κράτος και καπιταλισμό που έχουν ρημάξει τις ζωές μας και να φτιάξουμε έναν κόσμο από εμάς για εμάς , έναν κόσμο αυτοοργάνωσης ,αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ,ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ,10,100,1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
