Category: Διάφορα

Posted on

Kάλεσμα αλληλεγγύης στα δικαστήρια, Τετάρτη 13/11/24

Κάλεσμα αλληλεγγύης στο Πρώην Ειρηνοδικείο (είσοδος από οδό Δέγλερη)

Τετάρτη 13/11/2024, ώρα 9:00, αίθουσα 1

Στις 10 Δεκεμβρίου 2022 συνάδελφος, μέλος του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων (ΣΣΜ), απολύθηκε αιφνιδιαστικά από κατάστημα εστίασης στο Μετς. Η απόλυση του ήταν το αποκορύφωμα της εκδικητικής στάσης της εργοδοσίας ενάντια στη συνδικαλιστική δράση του εργαζόμενου. Ο εργαζόμενος μετά την απόλυσή του διεκδίκησε τα οφειλόμενα δεδουλευμένα από την εργοδοσία (μισθούς, δώρα, επίδομα αδείας καθώς και νυχτερινές και κυριακάτικες προσαυξήσεις). Η εργοδοσία του μαγαζιού αρνήθηκε να του καταβάλει τα δεδουλευμένα ύστερα από συνάντηση των δύο πλευρών. Έτσι ο συνάδελφος έκανε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, όπου και εκεί η εργοδοσία αρνήθηκε ότι υπάρχουν οφειλές προς το πρόσωπο του .

Στις 28 Φεβρουαρίου έγινε συνδικαλιστική παρέμβαση από το ΣΣΜ στην εν λόγω επιχείρηση. Έκτοτε, ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι νομικών επιθέσεων από πλευράς του καταστήματος, τόσο στον συνάδελφο,  όσο και στο ΣΣΜ: μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση, αγωγή με την οποία ζητάει υπέρογκα χρηματικά ποσά αποζημίωσης για ηθική βλάβη και ασφαλιστικά μέτρα ήταν τα πρώτα έγγραφα που κατέθεσε. Από πλευράς του ο συνάδελφος κατατέθεσε αγωγή για τα δεδουλευμένα του, μετά το πόρισμα της επιθεώρησης η οποία αναγνώριζε και αυτή κάποιες από τις οφειλές και παρέπεμπε τον εργαζόμενο στα αστικά δικαστήρια, καθώς και μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση.

Η εργοδοσία του καταστήματος στο Μετς από τον Γενάρη του 2023 έως και σήμερα δεν έχει σταματήσει να επιτίθεται με αγωγές σε σωματείο και εργαζομένους. Στα γραφεία συνεχώς φτάνουν νέα χαρτιά.

Η εργοδοσία προσπαθεί να τρομοκρατήσει και κυρίως να εξαντλήσει τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά τον συνάδελφο, το σωματείο αλλά και τους αλληλέγγυους συναδέλφους.

Η περίπτωση του καταστήματος στο Μετς δεν αποτελεί εξαίρεση, η προσπάθεια των αφεντικών να αποφύγουν να πληρώσουν όσα χρωστάνε ποινικοποιώντας τις διεκδικήσεις μας αποτελεί πάγια τακτική τους. Στη πράξη αυτό που βιώνουμε είναι πως για τα αφεντικά έχουμε μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα. Αντιθέτως, όταν γίνεται λόγος για αυτά, η συνήθης απάντηση είναι οι απολύσεις. Ακόμα, φαίνεται ξεκάθαρα πως στη προσπάθεια τους να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους και να αποτρέψουν τα εργαζόμενα από το να διεκδικούν, δε διστάζουν να κινήσουν νομικές διαδικασίες με ανυπόστατες κατηγορίες, πιστεύοντας πως έτσι θα σταματήσουν τον αγώνα μας.

Η απάντησή μας είναι η αλληλεγγύη και η συλλογικοποίηση των αγώνων μας. Οργανωνόμαστε στους χώρους εργασίας και προσπαθούμε συλλογικά σαν εργαζόμενα να διαφυλάξουμε και να αγωνιστούμε για τα δικαιώματα μας. Τα δικαιώματα που καθημερινά καταπατούν και εκμεταλλεύονται τα αφεντικά.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ

ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ  ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Posted on

Κάλεσμα στα δικαστήρια ευελπίδων για την εκκένωση του πολυτεχνείου το Νοέμβρη 2020

Στις 12 Νοέμβρη του 2020, ενάντια στην απομόνωση που επέβαλλε η καραντίνα, και στα πλαίσια του “μολυσματικού” κινήματος ανοίγματος των σχολών, δεκάδες συντρόφια οργανώθηκαν και ανακύρηξαν το κάτω Πολυτεχνείο κέντρο αγώνα, ανοιχτό για συνελεύσεις και πολύμορφες δράσεις. Η κίνηση ήταν απάντηση στο lockout της σχολής από τον τότε Πρύτανη του ΕΜΠ Α. Μπουντουβή και τον υπουργό ΠΡΟΠΟ Μ. Χρυσοχοΐδη, το οποίο σκόπευε στην “αποστείρωση“ (και) της επερχόμενης επετείου της 17 Νοέμβρη.*
* Νωρίτερα την ίδια χρονιά, προηγήθηκε εκκένωση της στεγαστικής κατάληψης στο κτίριο Γκίνη, με τον διωγμό δεκάδων ατόμων και οικογενειών μεταναστών που μεταφέρθηκαν σε φυλακές και κέντρα κράτησης.
Υποστηρικτικά στην παραπάνω κίνηση και για τη χωροταξική διεύρυνση του ίδιου αγώνα, συντρόφια από φοιτητικά και εστιακά σχήματα, στέκια και αλληλέγγυος κόσμος, κατέλαβαν την Πρυτανεία του ΕΜΠ στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Την επόμενη μέρα (13/11) γίνεται επιχείρηση εκκένωσης και των δύο αυτών εγχειρημάτων από ένστολα σκουπίδια όλων των ειδών, με τραμπουκισμούς, καταστροφές σε κτίρια και τελικά τη  σύλληψη 92 ατόμων. Η εισβολή στο πάνω Πολυτεχνείο συγκεκριμένα, σημάνει την αρχή μιας πρακτικής που από τότε έγινε παράδοση.
Λίγους μήνες μετά, η γκροτέσκα αυτή υπόθεση κλιμακώνεται όταν 13 συλληφθέντες της κατάληψης κι ένας ακόμη σύντροφος (του οποίου η παρουσία ταυτοποιήθηκε εντός της κατάληψης), λαμβάνουν κλήση για λήψη γενετικού υλικού και ανάλυση DNA. Η κλήση  αυτή αιτιολογείται με το ότι υπάρχει ταύτιση ανδρικού γενετικού υλικού μεταξύ αντικειμένου της πρυτανείας το 2020 και μπαχάλων το 2014. (Συγκεκριμένα, ένα άδειο μπουκάλι που βρέθηκε εντός της κατειλημμένης πρυτανείας, “ταίριαξε” με κάποια χαρτιά με αίμα, που βρέθηκαν στα Εξάρχεια στις 7/12/2014, μέρα που είχε γίνει επίθεση κατά δελτάδων με μολότοφ και όταν οι περισσότεροι εκ των κληθέντων ήταν περίπου 13 ετών ή/και ζούσαν εκτός Αθήνας.)
Τα τελευταία χρόνια, η στρατηγική “αντιμετώπισης” της πολιτικοποίησης μέσα από τις σχολές, ευθυγραμιζεται με τη θέση της Ακαδημίας στην παραγωγή και την κοινωνία: αυτή της επιβολής μιας κανονικότητας ως απόλυτης και αναπόφευκτης, της εκπαίδευσης υπάκοουων εργατριών, της παραγωγής (πολεμικού) προϊόντος. Μέρα με τη μέρα βλέπουμε μία τεράστια αλλαγή στην πραγματικότητα που βιώνουμε στα πανεπιστήμια.
Από την αποστείρωση των σχολών και τις διώξεις όσων την διαταράσσουν μέχρι τις αλλεπάλληλες εκκένωσεις καταλήψεων, η διοίκηση του ΕΜΠ όχι μόνο ασπάζεται, αλλά και ξεπερνάει τις φιλοδοξίες του κράτους που θέλει τα πανεπιστήμια – χώρους αποστειρωμένης γνώσης, κερδοφορίας, απαλλαγμένα από την οποιαδήποτε πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα εκτός των στενών επιτρεπόμενων πλαισίων. Είδαμε εκκενώσεις όλων των πολιτικών και στεγαστικών καταλήψεων του Κάτω Πολυτεχνείου, ποινές χιλιάδων ευρώ για βαψίματα, πειθαρχικά για πανό, λουκέτο σε μακρόβιους πολιτιστικούς συλλόγους και χώρους στέγασης στην Πολυτέ, πολλαπλές εκκενώσεις και τελικά το γκρέμισμα (!) του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου.
Τελευταία, οποιαδήποτε κίνηση παρέμβασης για την ανάδειξη αυτών των πρακτικών ως εχθρικές για την καθημερινότητα όσων κινούνται στο ΕΜΠ, απαντάται απευθείας με αστυνομικές επιχειρήσεις, συλλήψεις και μηνύσεις, καθώς ο σημερινός πρύτανης Χατζηγεωργίου έχει την άμεση δράση σε επαφή ταχείας κλήσης (βραδιά ερευνητή 2024, εκκένωση πρυτανείας 2024, διώξεις για κάθε λογής παρέμβαση κλπ).*
* Ο συγκεκριμένος είχε και ρόλο κλειδί στην εκκένωση πρυτανείας το 2020 ως τότε κοσμητορας, καθώς εμφανίστηκε το προηγούμενο βράδυ για να σκαναρει το χώρο. 
Πιο πρόσφατη κίνηση της διοίκησης αποτελεί το τελεσίγραφο που αφισοκολλήθηκε σε όσους κατειλημμένους πολιτικούς χώρους της Πολυτεχνειούπολης έχουν απομείνει (Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων, Παπασωτηρίου και Γραμμικό), που προειδοποιεί για την εκκένωσή τους, το οποίο και απαντήθηκε κλιμακωτά με τις ανάλογες δράσεις… 
Όσο κι αν νομίζουν ότι μπορούν να κόψουν και να ράψουν την καθημερινότητά μας στα μέτρα τους, εμείς θα βρίσκουμε τρόπους να εναντιωνόμαστε σε έναν κόσμο που θέλει τις σχολές μας, τις γειτονιές μας, την εργασία μας και τις ζωές μας ασφυκτικές και άχρωμες. Πάντα θα είμαστε αλληλέγγυα με τον κόσμο που αντιστέκεται. Στεκόμαστε η μία δίπλα στην άλλη στις δράσεις, αλλά και στις διώξεις μας.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΟΥ (ΚΑΤΩ) ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ 2020: ΠΕΜΠΤΗ 14/11 ΣΤΙΣ 09.00, ΚΤ. 8
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΚΆΘΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΩΝ ΕΚΚΕΝΏΣΕΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ – ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ 2020 
ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟ ΕΜΠ ΚΑΙ ΔΙΏΚΟΝΤΑΙ
αναρχική φεμινιστική συλλογικότητα, aqua tofana
Posted on

Από την συγκέντρωση/πορεία που πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Καρδίτσας την Κυριακή 10/11/24 από το πάρκο Παυσίλυπου για τα εργατικά ”ατυχήματα” (δολοφονίες) που έγιναν στα εκκοκιστήρια της Θεσσαλίας. Η πορεία κινήθηκε σε κεντρικά σημεία της πόλης .Είχε παλμό με πολλά συνθήματα και βαψιματικές . Με το τέλος της πορείας μεταβήκαμε στα εκκοκιστήρια για παρέμβαση. Ευχαριστούμε τα συντρόφια από Λάρισα, Τρίκαλα ,Βόλο, Λάμια και Γιάννενα που στήριξαν με την παρουσία τους.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ.
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ
Τρία τραγικά εργατικά “ατυχήματα”(δολοφονίες) έλαβαν χώρα στα εκκοκιστήρια στη Θεσσαλία τον τελευταίο καιρό όλα μέσα σε ένα χρονικό διάστημα λίγων εβδομάδων. Πιο συγκεκριμένα το πρώτο περιστατικό στο δήμο Φαρσάλων και το τρίτο περιστατικό στο δήμο Σοφάδων οδήγησαν σε ακρωτηριασμό. Το δεύτερο περιστατικό σε εκκοκιστήριο στο δήμο Λάρισας όπου μια κοπέλα 25 χρονών ενώ καθάριζε την πρέσα βρήκε τραγικό θάνατο αφού το μηχάνημα τέθηκε σε λειτουργία. Από την επόμενη μέρα κιόλας η πρέσα λειτουργούσε κανονικά στο πρόγραμμα της με κάποιον άλλον στο συγκεκριμένο πόστο γιατί φυσικά η παραγωγή πρέπει να συνεχιστεί πάση θυσία. Τα δύο από τα τρία εργοστάσια ανήκουν στην ίδια εταιρεία και οι συνθήκες εργασίας πέρα από απάνθρωπες είναι και εξαντλητικές ,χωρίς ρεπό , χωρίς επίσημο διάλειμμα, με μισθούς πείνας ,με ανύπαρκτα μέτρα προστασίας (χωρίς υπεύθυνο και χωρίς δικλείδες ασφαλείας στα μηχανήματα) και με μεγάλη έλλειψη σε γνώση και εξειδικευμένο προσωπικό. Τα εργατικά ατυχήματα είναι δολοφονίες και δεν είναι τυχαία. Η ζωή μας μπροστά στα κέρδη κράτους και αφεντικών δεν έχει καμία αξία. Η ολομέτωπη επίθεση του καπιταλισμού στην καρδιά του κοινωνικού ιστού είναι επίθεση στην εργατική τάξη. Μια εργατική τάξη που αντί να αντιστέκεται υποκλίνεται μπροστά στο αδηφάγο τέρας του καπιταλισμού και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Ο εκβιαστικός τρόπος ζωής που επιβάλει το σύστημα είναι εδώ για να καλύψουν το κενό, να προσφέρουν κάλπικη ευτυχία και αποχαύνωση μέσω του καταναλωτικού ονείρου ,ένα όνειρο που εκπληρώνεται μέσω της μισθωτής σκλαβιάς .Ξυπνάς, κοιμάσαι, ζεις για να δουλεύεις και δουλεύεις για να ζεις και να αγοράζεις .Έχεις δεν έχεις πρέπει να καταναλώνεις και για να καταναλώσεις πρέπει να δουλέψεις, να δουλέψεις για να πληρώσεις ακόμα και τα βασικά αγαθά (υγεία, στέγη, ρεύμα, νερό, παιδεία, τροφή) . Η διαρκής όξυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης στους χώρους της μισθωτής σκλαβιάς, ο εξαναγκασμός στη μετανάστευση, η ένταση της καταστροφής και λεηλασίας του φυσικού κόσμου στο όνομα της ανάπτυξης, η όξυνση της καταστολής, του ελέγχου, η προώθηση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και όλα τα παραπάνω ,είναι κάποια από τα κύρια χαρακτηριστικά της επίθεσης του καπιταλισμού. Συνεπώς ,δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό. Ο καπιταλισμός δεν μεταρρυθμίζεται ,δεν καλλωπίζεται, δε διαχωρίζεται σε καλό και κακό, καταστρέφεται. Ο αγώνας ενάντια στην μισθωτή σκλαβιά είναι αγώνας ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Γεννηθήκαμε για να ζήσουμε και όχι για να πεθάνουμε δουλεύοντας. Παίρνουμε τις ζωές στα χεριά μας και μέσα από συνεχή αντίσταση και αγώνα με όλα τα μέσα ,να επιτεθούμε σε κράτος και αφεντικά και σε ό,τι μας ρημάζει τη ζωή, βάζοντας τα θεμέλια για μια κοινωνία αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΕΡΓΑΤΩΝ – ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ
ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ
ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ-ΠΟΛΕΜΟ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ
ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΕΠΙΘΕΣΗ
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Posted on

Από το άνοιγμα της ”Κινητής Βιβλιοθήκης” το Σάββατο 09/11/24 στο πάρκο Παυσίλυπο.

Η ΄’Κινητή Βιβλιοθήκη” είναι ένα εγχείρημα της συνέλευσης του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Καρδίτσας για την ανάδειξη του βιβλίου και του Αναρχικού βιβλίου ,μιας και η γνώση είναι δύναμη απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό και γιατί τα βιβλία στις μέρες μας τείνουν να εκλείψουν. Επίσης ένας ακόμα σημαντικός λόγος είναι η επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων και του ιστορικού πάρκου Παυσιλύπου που μπήκε στο στόχαστρο των ντόπιων αρπακτικών και των επενδυτών. Ακολουθεί αναλυτικό κείμενο.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΥ

Tα πάρκα στις πόλεις ανέκαθεν αποτελούσαν σημεία χαλάρωσης, συνάντησης, κοινωνικοποίησης, αλληλεπίδρασης και ομορφιάς, γεμάτα παιδικά (και μη) χαμόγελα και φωνές. Είναι μεγάλες ανάσες ζωντάνιας που σπάνε την μονοτονία του τσιμέντου και την αγριότητα μεγάλων αλλά και μικρών πόλεων.Ένα τέτοιο πάρκο στην πόλη μας (Καρδίτσα) είναι και το Παυσίλυπο. Εκτός από όλα τα παραπάνω το Παυσίλυπο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες αποτελεί και μια όαση δροσιάς, μιας και οι θερμοκρασίες χτυπάνε κόκκινο. Βέβαια όλα αυτά και άλλα τόσα τα αγνοούν επιδεικτικά επενδυτές και δημοτική αρχή μιας και από το φθινόπωρο του 2022 ο Δήμος Καρδίτσας ανακοίνωσε ότι πρόκειται να προχωρήσει σε μια εκτεταμένη ανάπλαση του χώρου, με χρηματοδότηση 8 εκατ. Ευρώ. Ζεστό χρήμα από το ταμείο ανάκαμψης που αντί να πάνε σε άλλες ανάγκες που έχει ο νομός μετά από 2 καταστροφικές πλημμύρες, δημοτική αρχή και λοιποί κηφήνες κοιτάνε σε έργα βιτρίνας τσεπώνοντας τα χρήματα, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των πολιτών. Τα σχέδια και οι μακέτες της ανάπλασης του Παυσιλύπου σηματοδοτούν την καταστροφή του ιστορικού πάρκου με ότι αυτό συνεπάγεται. Καταστροφή της πλατείας και αντικατάσταση με τραπεζοκαθίσματα, κοπή δέντρων και τσιμέντο, πολύ τσιμέντο. Μιλάνε ακόμα και για ένα στρέμμα υδάτινης επιφάνειας ,κατασκευές που αναρωτιέται κανείς πως θα συντηρηθούν αφού οι παλιότεροι θα θυμούνται τα 2 μικρά σιντριβάνια στο χώρο της παιδικής χαράς που όσο ομορφιά και να πρόσθεταν, τα κουνούπια και τα σκουπίδια κάνανε πάρτυ. Σκεφτείτε τι θα γίνει με ένα στρέμμα υδάτινης επιφάνειας χωρίς την κατάλληλη συντήρηση. Εδώ να ξεκαθαρίσουμε πως δεν λέμε ότι ο χώρος του πάρκου δεν χρειάζεται συντήρηση και κάποιες διορθωτικές κινήσεις, όπως σουλούπωμα τον διαδρόμων, παγκάκια ,φωτισμό ,γκαζόν ,τουαλέτες, αλλά κυρίως να φύγει η περίφραξη της παιδικής χαράς που πιο πολύ θυμίζει χώρο προαυλισμού φυλακής υψίστης ασφαλείας παρά χώρο ψυχαγωγίας παιδικών ψυχών. Εν κατακλείδι, οι δημόσιοι χώροι, τα πάρκα, οι γειτονιές και οι πλατείες ανήκουν σε μας, ανήκουν στους πολίτες ,θέλουμε να σφύζουν από ζωή και να καλλιεργούν συνειδήσεις. Ξεκαθαρίζουμε σε όλους τους τόνους πως δεν θα αφήσουμε να πέσουν στα χέρια των αρπακτικών της μίζας, της μπίζνας και της ρεμούλας και να γίνουν νεκρές τουριστικές ατραξιόν και εικόνες για καρτ ποστάλ.

Μόνο οι αγώνες μας μπορούν να σταθούν εμπόδιο στα σχέδια εμπορευματοποίησης των πάρκων και να διατηρήσουν ζωντανούς τους δημόσιους κοινωνικούς χώρους στις γειτονιές μας ,για να συνεχίσουμε να μπορούμε να εκφράζουμε τις αγωνίες και τους προβληματισμούς μας ελεύθεροι και ενάντια στο φόβο.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΕΝΟ ΔΕΝΤΡΟ – ΤΟ ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΕΠΑΝΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Ακολουθούν κάποια βασικά χαρακτηριστικά της προμελέτης του έργου από την έρευνα αρχιτεκτόνων και μηχανικών του συλλόγου «Φίλοι του Παυσίλυπου»:

• Με την έναρξη του έργου θα περιφραχθεί το εργοτάξιο με λαμαρίνες. Αναγκαία προϋπόθεση για την ασφάλεια του έργου. Ως έργο χρηματοδοτούμενο από το Τ.Α.Α. ΕΧΕΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 2025. Παράλληλα θα μπει σε μια περιπέτεια εγκρίσεων, αναθεωρήσεων, τροποποιήσεων και ενστάσεων. Ο χρόνος δεν φτάνει. ΤΟ ΕΡΓΟ ΘΑ ΑΠΕΝΤΑΧΘΕΙ. Δεν χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ για να μπορέσει να επαναπροκυρηχθεί. Το έργο θα βαλτώσει ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΙ ΛΑΜΑΡΙΝΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΙΜΕΣ.

• Διαβάζοντας το τοπογραφικό σχέδιο, διαπιστώνεται ότι στο μεγαλύτερο τμήμα της παιδικής χαράς αναπτύσσονται ΔΥΟ ΣΙΝΤΡΙΒΑΝΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΕΜΒΑΔΟΥ ΠΕΡΙΠΟΥ 500 Τ.Μ. .Είστε σίγουρος ότι εκεί δεν θα απαιτηθεί η κοπή κάποιων δέντρων;

• Οι εκτεταμένες εκσκαφές για την δημιουργία υγρού στοιχείου, για κατασκευή υπόγειων δεξαμενών αποθήκευσης βρόχινων νερών, ηλεκτρικών δικτύων, κλπ,

ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΠΟΛΥΜΕΓΑΛΗ ΖΗΜΙΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ , ΣΤΟ ΡΙΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ.

• Όπως προκύπτει από την ανάλυση του σχεδίου γενικής διάταξης ο χώρος της πλατείας Πλαστήρα (εκεί που τώρα είναι γεμάτο παιδιά που παίζουν και κάνουν ποδήλατο)καταστρέφεται. Ουσιαστικά καταργείται. ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ‘‘ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ’’ κυκλοφορίας αναμεσά στο χωρο ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων και του προβλεπόμενου ‘‘υδάτινου στοιχείου’’ (σιντριβάνια). Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΝΑΣ ΣΤΕΝΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ”.

• Τέλος αν το από ανασυσταμένο ΜΑΡΜΑΡΟ ΛΕΥΚΟΥ ΓΡΑΝΙΤΗ, ΚΥΚΛΙΚΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΤΩΝ 22,000 € (επιπλέον Γ.Ε και Ο.Ε 18 % και ΦΠΑ 24% ) ανα τεμάχιο δεν θεωρείται ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΕΛΕΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ, ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΡΧΙΖΕΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ Η ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ?

Posted on

Για την 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

 

https://athens.indymedia.org/post/1632624/

 

από Αναρχικός Πυρήνας “Σύγκρουση”

08/11/2024 3:54 μμ.

Το πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, ήτανε εξέγερση και πάλη ταξική

*Δεν ξεχνάμε την εξέγερση του πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου του 1973 (Αθήνα 14-18 Νοεμβρίου) και τους νεκρούς εκείνων των ημερων. Δε ξεχνάμε τους εξεγερμένους στις 16 Νοεμβρίου στην Πάτρα και στις 17 Νοέμβριου στη Θεσσαλονίκη.

*Δεν ξεχνάμε την ύπαρξη των αναρχικών στην εξέγερση του πολυτεχνείου και την ρεφορμιστική στάση μεγάλης μερίδας της αριστεράς. Δεν ξεχνάμε την επαναστατική στάση των συντρόφων για σύνδεση όλων των αγώνων αναμεταξύ τους. Σε πείσμα εκείνων που δεν ήθελαν τους εργάτες μέσα στο πολυτεχνείο.

*Δεν ξεχνάμε τους αγώνες των προηγούμενων ημερών κι όλης της επταετίας. Όσους αγωνίστηκαν, πέθαναν και βασανίστηκαν κατά τη διάρκεια της επταετίας.

*Δεν ξεχνάμε τις μαχητικές διαδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο για την “επέτειο” της εξέγερσης του πολυτεχνείου.

*Δεν ξεχνάμε την επαναστατική οργάνωση 17 Νοέμβρη, παρόλο τις όποιες πολιτικές-θεωρητικές διαφωνίες μας.

*Δεν ξεχνάμε τη δολοφονία της εργάτριας Σταματίνας Κανελλοπούλου και του φοιτητή Ιάκωβου Κούμη από τους μπάτσους στις 16 Νοεμβρίου του 1980 κατά την “επέτειο” της εξέγερσης του πολυτεχνείου.

*Δεν ξεχνάμε τη δολοφονία του 15 χρονου Μιχάλη Καλτεζά στις 17 Νοεμβρίου του 1985 από τον μπάτσο Αθανάσιο Μελίστα. Αναρχικοί καταλαμβάνουν το παλιό χημείο και το πρωί της 18 Νοέμβρη οι μπάτσοι μπαίνουν μέσα και συλλαμβάνουν 37 άτομα τα οποία τα ξυλοκοπούν. Προηγήθηκαν συγκρούσεις.

Επίσης δεν ξεχνάμε

*Την πρώτη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Ουμβέρτου Α της Ιταλίας στις 17 Νοεμβρίου το 1878 από αναρχικό, ο οποίος ήταν οπλισμένος με μαχαίρι. Ο βασιλιάς επέζησε με μία μικρή πληγή στο χέρι. Δολοφονήθηκε από τον αναρχικό Γκαετάνο Μπρέσι το 1900.

*Την εκτέλεση δι’ απαγχονισμού των αναρχικών Spies, Engel, Fischer και Parsons στις 17 Νοεμβρίου του 1887.

Όπως τότε, όπως σήμερα, όπως για πάντα…

ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Η 17η Νοεμβρίου θα μας βρει στους δρόμους

Υ.Γ Το κείμενο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Μιχάλη Καλτεζά

Αναρχικός Πυρήνας “Σύγκρουση”