espivblogs.net

[:el]Τα συλλαλητήρια, οι συγκεντρώσεις και οι πορείες σε όλη τη χώρα και το εξωτερικό είναι από μόνα τους κάτι το πρωτόγνωρο και αισιόδοξο για τα ιστορικά εγχώρια δεδομένα των κινητοποιήσεων. Τεράστια σε πλήθος κοινωνικά κομμάτια κατέβηκαν στο δρόμο,  με συσσωρευμένη αγανάκτηση για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών, αλλά και για κλιμακούμενες καταστάσεις στην καθημερινότητα που υποβιβάζουν την ποιότητα ζωής μας στο ναδίρ. Πρωτόγνωρο επίσης είναι ότι όλο αυτό το πλήθος δεν είναι καθοδηγούμενο από κανένα κόμμα ή επίσημο θεσμικό φορέα. Δεν έχει εμπιστοσύνη στα ΜΜΕ, τη κυβέρνηση και τη δικαστική εξουσία. Γενική παραδοχή είναι επίσης ότι πριν λίγο καιρό λίγοι θα περίμεναν τέτοια μαζικότητα και συμμετοχή κόσμου μέσα στην κινηματική άμπωτη των τελευταίων χρόνων, την κρατική καταστολή και την ηττοπάθεια. Αυτά από μόνα τους συνιστούν κάτι το ελπιδοφόρο για κοινωνική επαναστατική αλλαγή.  Δεύτερη παραδοχή επίσης είναι ότι η πλειονότητα αυτού του κόσμου κατέβαινε πρώτη φορά σε διαδηλώσεις. Τρίτη παραδοχή είναι ότι η σύνθεση αυτού του κόσμου, δεν είναι κάτι ενιαίο συνειδησιακά πέρα από του ότι είναι ένα ακηδεμόνευτο και αυθόρμητο κομμάτι, ανοργάνωτο και άρα μιλάμε για ένα ετερόκλητο και σε πολλές περιπτώσεις αντιφατικό στις σκέψεις του πλήθος. Αυτά τα συντονισμένα και πολυπληθή συλλαλητήρια προκάλεσαν δυνατούς τριγμούς στο κράτος και τους θεσμούς.

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η εξουσία θα πέσει με παλαμάκια και λουλούδια, το κράτος και ο καπιταλισμός θα παραιτηθούν και θα εγκαταλείψουν τα προνόμιά τους με “εθελουσία έξοδο”. Χωρίς τη συγκροτημένη κοινωνική βία, καμιά εξουσία δεν θα εγκαταλείψει την ύπαρξή της, τα προνόμιά της στο “διοικείν και εκμεταλλεύειν”. Το να μην αφουγκράζεσαι όμως τον παλμό της κοινωνίας και τις ανασφάλειές της, σημαίνει ότι ζεις στον δικό σου μικρόκοσμο και η σχέση σου με το κοινωνικό σύνολο υπάρχει μόνο στη σφαίρα του φαντασιακού σου.

Η χαρά και η αισιοδοξία που σκόρπισε αυτή η συμμετοχή του κόσμου, σε συνδυασμό και με την αδύναμη κινηματική παρουσία των τελευταίων ετών έκανε πολλούς ταξικοκοινωνικά συνειδητοποιημένους μέσα στον ενθουσιασμό τους να νομίσουν ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση  κοινωνικής επανάστασης με ετοιμοπόλεμο συνειδησιακά λαό και ότι αρκεί ένα σπρώξιμο επαναστατικής συγκρουσιακής βίας για να πέσει το Κράτος.

Πέρα από ένα κομμάτι κόσμου που παρότρυνε τις βίαιες συγκρούσεις με τους μπάτσους στη Βουλή, ένα πολύ μεγαλύτερο κομμάτι αποδοκίμαζε ως ασφαλίτες και προσπαθούσε να διώξει όσα άτομα έβλεπε να έχουν καλυμμένα τα πρόσωπά τους με κουκούλες και μαντήλια. Και μιλάμε για άτομα ανοργάνωτα που αποδοκίμαζαν άτομα οργανωμένα, με όποια αδυναμία ενέχει να είναι κάποιος μόνος σε ένα πλήθος που δεν γνωρίζεται καν μεταξύ του. Και δεν μιλάμε για μεμονωμένες περιπτώσεις. Τα γιουχαϊσματα, οι αποδοκιμασίες και τα συνθήματα “μπάτσοι” στο κόσμο που ήταν κουκουλωμένος και προετοιμασμένος ήταν πάμπολλα. Σε κάποιες περιπτώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, μερίδες κουκουλωμένων ατόμων σε ομάδες, εκδιώχθηκαν από το πλήθος σε διάφορα σημεία. Και μιλάμε για αντιφατικό πλήθος και συνειδήσεις, γιατί οι ίδιοι που σε κάθε κινητοποίηση σε περιφέρεια, κέντρο, συνοικίες, πόλεις , επαρχίες, για οποιοδήποτε κοινωνικό ζήτημα λέγανε “να πάτε στη Βουλή να τα κάνετε αυτά και να μπουκάρετε και μέσα”, μπορεί να ήταν οι ίδιοι τώρα που χαρακτήριζαν αυτούς που πήγαν να το πράξουν ως βαλτούς και άτομα της ασφάλειας. Όλα αυτά συνέβησαν ήδη από την αρχή των συγκεντρώσεων. Οι αυταπάτες ότι ο κόσμος γουστάρει βίαιες συγκρούσεις και ετοιμοπόλεμα άτομα με Full Face και αντιασφυξιογόνες μάσκες, μπορούσαν να καταρριφθούν ήδη από τα πρώτα λεπτά των συγκεντρώσεων.

Μην περιμένουμε να αποκτήσει συνείδηση και αντίληψη  από τη μιά στιγμή στην άλλη αυτό το ετερόκλητο πλήθος που πολλοί κινούνται μεταξύ εικόνων και πραγματικότητας. Π.χ. ο κόσμος του Αγώνα  γνωρίζει ότι οι κουκουλωμένοι τύποι με τα πολιτικά και τα σακίδια πλάι στους ΜΑΤάδες είναι άτομα της ασφάλειας για συλλήψεις αλλά και για να χώσουν επιβαρυντικά στοιχεία σε συλληφθέντες συγκρούσεων. Οι υπόλοιποι που βγήκαν τώρα από τα κλουβιά τους δεν το γνωρίζουν αυτό και νομίζουν ότι πρόκειται περί μπαχαλάκηδων-ασφαλιτοπροβοκατόρων. Και είναι πάρα πολλοί. Μια περιήγηση σε φόρουμ, σελίδες, σχόλια, συζητήσεις, κατ’ ιδίαν κουβέντες με γνωστούς μας, με συναδέλφους σε εργασιακούς χώρους, σχολές, με κόσμο στη γειτονιά κ.λπ.,  αποδεικνύουν ότι πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου θεωρεί τα άτομα που επιχείρησαν ή συγκρούστηκαν βίαια με τους μπάτσους ότι  είναι βαλτοί αστυνομικοί που προβοκάρουν για να διαλυθούν οι συγκεντρώσεις. Και αυτά δεν τα λένε μόνο κάποιοι που ορέγονται νέες υπουργικές καρέκλες και νέες κυβερνήσεις, ούτε η συνήθης (παλιότερη) ενορχηστρωμένη  προβοκατορολογία του ΚΚΕ,  αλλά απλός κόσμος που δεν έχει να “επενδύσει” σε νέους “κεχαγιάδες”.  Μέσα σε όλα αυτά προωθούνται, από συγκεκριμένα ελεγχόμενα Μέσα, αλλά και από μεμονωμένα άτομα, εσκεμμένα προβαλλόμενες Fake εικόνες παλαιών ετών αλλά και από το εξωτερικό, που κάνουν την κατάσταση ακόμα πιο επικίνδυνη.  Αυτό σε  συνδυασμό του ότι υπάρχει μια γενικευμένη δυσπιστία σε θεσμούς όπως η αστυνομία, κάνει απλές παραδοχές των μπάτσων, ότι δηλαδή δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν μπάτσοι που συγκρούονται με συναδέλφους τους παίζοντας θεατρικό, να μην είναι πιστευτές. Βρισκόμαστε σε έναν επικίνδυνο κοινωνικό αυτοματισμό να χαρακτηρίζονται ασφαλίτες και προβοκάτορες όσοι συμμετέχουν σε βίαιες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, ένα διαχωρισμένο σώμα από τους υπόλοιπους διαδηλωτές με πιθανότητες λιντσαρίσματός τους από τον όχλο.

Οι συνειρμοί για την μεγάλη πλειοψηφία που τώρα κατεβαίνει στους δρόμους είναι οριακοί. Έτσι μετά από μια επίθεση σε διμοιρίες, ως γνωστόν οι μπάτσοι για να τρέψουν σε φυγή τους δρώντες, ρίχνουν δακρυγόνα που απλώνονται σε πολύ μεγαλύτερη έκταση. Αυτό από τους μη γαλουχημένους στους αγώνες ερμηνεύεται ως: “επίθεση στο κύριο όγκο του πλήθους με σκοπό την διάλυση όλης της κινητοποίησης. Ξεκινούν οι βαλτοί τα επεισόδια  για να ακυρώσουν τη συμμετοχή όλων”. Όσον αφορά τις συλλήψεις, είναι γνωστό στους “παροικούντες του Αγώνα”, ότι μετά από κάθε επεισόδια οι προσαγωγές και  συλλήψεις γίνονται στο σωρό από τους μπάτσους, αφού έχουν πάρει διαταγή από τον ασύρματο για προσαγωγές, με σκοπό να παρουσιάσουν “έργο”  στους ανωτέρους τους αλλά και σε τμήμα των ψηφοφόρων τους που γουστάρουν “τάξη, ασφάλεια και καταστολή του εσωτερικού εχθρού”.  Αυτό από την μεγάλη “αρχάρια  μερίδα” ερμηνεύεται ως: “κάνουν οι ασφαλίτες τα επεισόδια για να συλλάβουν και να φοβίσουν  το μέσο κόσμο που συμμετέχει” .

Από μόνη της η συμμετοχή τόσου κόσμου στις κινητοποιήσεις είναι μεγάλο επίτευγμα. Το ότι σηκώθηκαν από τους καναπέδες τους και τη μικροαστική παθητικότητα, αρνήθηκαν κόμματα, θεσμούς και συμμετέχουν σε διαδικασία έστω και μιας υποτυπώδους αυτοοργανωμένης κατάστασης, το ότι οι περισσότεροι από αυτούς προσπαθούν να βρουν κάτι άλλο πέρα από το κοινοβούλιο και την ανάθεση σωτήρων, είναι ένα μεγάλο πρώτο βήμα στο δρόμο για το ανεξούσιο. Η προσπάθεια των επαναστατών στο τώρα είναι να προωθήσουμε τις υπάρχουσες δομές αγώνα αλλά και να βοηθήσουμε στη δημιουργία  επιπλέον αυτόνομων αντεξουσιαστικών επιτροπών και διαδικασιών που θα περιλαμβάνει όσους συμμετέχουν για πρώτη φορά σε κινητοποιήσεις και αυτοοργανωμένες διαδικασίες. Αυτόνομες επιτροπές πραγματογνωμόνων, αυτόνομα δίκτυα επικοινωνίας, ομάδες πρώτων βοηθειών,  ανεξάρτητη ομάδα ιατροδικαστών, συμβουλευτικές ομάδες προστασίας από τα χημικά των μπάτσων, δίκτυα δικηγόρων, ομάδες καταγραφής περιστατικών αστυνομικής βίας, ομάδες αυτοπροστασίας και σεμινάρια αντικατασταλτικής αυτοάμυνας και απελευθέρωσης ατόμων που συλλαμβάνουν οι μπάτσοι,  ομάδες αυτομόρφωσης και βιβλιοθήκης ριζοσπαστικής θεωρίας,  Να “μπάσουμε” το κόσμο να πράξει στην αυτοοργάνωση, να του γίνει βίωμα ο αυτοκαθορισμός και η συλλογική αντιιεραρχική δομή και να καταλάβει ότι το ζητούμενο είναι να πάρει ο κόσμος τη κατάσταση στα χέρια του με τελικό σκοπό, ενάντια στη μερικότητα, τη γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση στη πράξη. Και φυσικά να προσπαθήσουμε να παραμείνει ο κόσμος αυτός όσο το δυνατόν περισσότερο στο δρόμο, με νέα καλέσματα και νέο γύρο ανάλογων μεγάλων συγκεντρώσεων, αλλεπάλληλα και με συχνότητα. Αλλά και να καταδείξουμε ότι οι δυναμικές αντιστάσεις ενάντια στο κράτος δεν είναι “στημένος θίασος”, ότι στη χειρότερη είναι αυθόρμητες αντιδράσεις έστω και σε λανθάνον χρόνο και ότι καμιά  πρόκληση δε νομιμοποιεί το χημικό πόλεμο και την τυφλή βία εναντίον διαδηλωτών που δε συμμετέχουν, καθώς και ότι η γενικευμένη προβοκατορολογία ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας και της συνωμοσιολογίας, χωρίς να παραβλέψουμε κάποιες λίγες περιπτώσεις του παρελθόντος που υπήρξε όντως κρατική προβοκάτσια (πλατεία Φοντάνα, “κόκκινη προβιά”, διείσδυση χαφιέδων σε ανατρεπτικούς χώρους -Μαύροι Πάνθηρες, Ντάνος Κρυστάλλης, οικολογικό κίνημα Αγγλίας, αυτόνομοι χώροι Γερμανίας-, βίντεο με προκλήσεις σε ΜΑΤαδες από “περίεργο”  στη πρυτανεία του ΑΠΘ, σπασιματικές σε αυτοκίνητα και μαγαζιά από ΜΑΤαδες και μπάτσους μετά από πορείες του “χώρου”, καταστροφές από ασφαλίτες και φασίστες σε πανεπιστημιακούς χώρους που υπήρξαν παρεμβάσεις με κατάληψη κ.λπ.).

Είναι άλλο η επικινδυνότητα βίαιων πρακτικών μέσα σε τόσο ασφυκτικά γεμάτους με κόσμο δρόμους και άλλο οι ενέργειες τύπου παρέμβασης στη ταράτσα της Hellenic Train του Ρουβίκωνα, ή οι ενέργειες στα γραφεία βουλευτών της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη  με επιθέσεις (Καράογλου) και ισοπεδώσεις (Φάνη Παπά)  από μικρούς πυρήνες σε σημεία έξω από την  ασφυκτική μάζα των συμμετεχόντων. Ορθή κατά τη γνώμη μας και η απομάκρυνση με φάπες σε ομαδοποιημένα εθνίκια (οι οποίοι προσπαθούν να εμφανιστούν στα μουλωχτά στις κινητοποιήσεις για να αποκτήσουν αποδοχή) στη περιοχή του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη. Πεποίθησή μας είναι ότι έτσι κ αλλιώς, αργά ή γρήγορα, οι μπάτσοι και οι κυβερνώντες θα καταφύγουν στη κρατική βία για να ανακόψουν αυτή τη κοσμοπλημύρα με τα υποτυπώδη και αρχόμενα ψήγματα αυτοοργάνωσης. Πόσο μάλλον όσο αυτά τα χαρακτηριστικά αποκτούν ολοένα και ευρύτερα αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά. Η ρεαλιστική συνέχεια είναι ότι όσο περισσότερο κρατήσουν και διαρκέσουν αυτά τα ραντεβού στους δρόμους, τόσο μεγαλύτερη ανατρεπτικότητα θα ενσωματώσουν οι συμμετέχοντες, αυτοί που χθες μίλαγαν για συνωμοσία μπάτσων, αύριο θα υπερασπίζονται είτε παθητικά είτε μαχητικά τις γενικευμένες συγκρούσεις. Μέχρι τότε όμως έχουμε κάποιο δρόμο. Τότε ο κόσμος θα αντεπιτεθεί από μόνος του χωρίς τους ειδικούς της “βίαιης σύγκρουσης”, κοινωνικά και συμμετοχικά, βιωματικά και απαλλαγμένος από στρεβλώσεις.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ 77 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ 14ΧΡΟΝΟ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΚΑΤΩ ΟΙ ΠΑΝΩ, ΠΑΝΩ ΚΑΝΕΙΣ

                                                                                                                                                                               Τροχιά Στο Άπειρο[:]