espivblogs.net

Στις 10 Δεκεμβρίου πέθανε ο σύντροφός μας και αναντικατάστατος φίλος μας Christian Krähling (εργαζόμενος στην Amazon)

Ο Κριστιάν είχε εργαστεί στην Amazon στο Bad Hersfeld (Γερμανία) από το 2009. Ήταν συνιδρυτής της Amazon Workers International (AWI), μέλος του συμβουλίου εργασίας στην αποθήκη της Amazon, μαχητής, σπουδαίος τραγουδοποιός και αφοσιωμένος αγωνιστής σε επίπεδο βάσης.

Η ιστορία της AWI άρχισε την άνοιξη του 2015 με τον Κριστιάν να ξεκινά την πρώτη συνάντηση μεταξύ Πολωνών και Γερμανών εργαζομένων στο Bad Hersfeld. Οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν στη συνάντηση ήταν πολύ ενθουσιασμένοι και αποφάσισαν να συναντιούνται τακτικά. Ως αποτέλεσμα, ο Κριστιάν και άλλοι Γερμανοί εργάτες ήρθαν στην Πολωνία τον Μάιο του 2015 για μια εσωτερική συνάντηση και διαδήλωση στη Βαρσοβία ενάντια στις επισφαλείς συνθήκες εργασίας. Τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Κριστιάν ήταν στην Πολωνία και πάλι για να δώσει μια δημόσια ομιλία στην οποία περιέγραψε τον σκοπό της οργάνωσης των εργαζομένων ως εξής: «Είμαστε αυτοί που αποδίδουμε, παράγουμε την επιτυχία. Γι’ αυτό θέλουμε να είμαστε ο κυρίαρχος παράγοντας. Θέλουμε να καθορίζουμε οι ίδιοι τις συνθήκες εργασίας μας» [δείτε το βίντεο 1 και τη σύνοψη της πρώτης «Διεθνούς Συνάντησης Εργαζομένων της Amazon»2]. Στη συνάντηση της AWI με εργαζομένους της Amazon από την Πολωνία, τη Γερμανία και τη Γαλλία τον ίδιο μήνα, ο Κριστιάν άρχισε να μιλάει χαμογελαστά για μικρά πράγματα που μπορούσαν να κάνουν οι εργάτες στις αποθήκες της Amazon για να ενοχλήσουν τους διευθυντές, να κερδίσουν λίγο χρόνο και να δείξουν την αντίστασή τους. Τους παρακίνησε όλους να έρθουν με περισσότερες ιδέες για τέτοιου είδους σαμποτάζ. Μας έδειξε ότι, γι’ αυτόν ο αγώνας δεν αφορούσε μόνο μια συλλογική συμφωνία διαπραγμάτευσης, αλλά και την επανάκτηση της αξιοπρέπειας των εργαζομένων σε μια μάχη με τους διευθυντές της Amazon που καθημερινά προσπαθούσαν να εξευτελίζουν τους εργαζομένους.

Τα επόμενα χρόνια, οι συναντήσεις των εργαζομένων οργανώνονταν τακτικά κάθε έξι μήνες: στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Bad Hersfeld, στο Πόζναν, στη Λειψία, στη Μαδρίτη και στο Λιλ (Γαλλία). Ο Κριστιάν ήταν πάντα παρών και τόνιζε την ανάγκη για διεθνή διοργάνωση [για περισσότερα διαβάστε τη συνέντευξη με τον Κριστιάν στο περιοδικό Common Strategy to Gain Power and Think Bigger3]. Συναντηθήκαμε για να συζητήσουμε και να μοιραστούμε ιδέες, αλλά και για να μοιράσουμε μαζί φυλλάδια σε κοντινές αποθήκες της Amazon, οργανώσαμε απεργίες, οργανώσαμε πικετοφορίες μπροστά σε γραφεία εργασίας και συμμετείχαμε σε διαδηλώσεις.

Ο Κριστιάν έπαιζε πάντα το βασικό ρόλο στις συναντήσεις του AWI: προετοιμασία, αναφορές, παρουσιάσεις και προτάσεις καμπανιών. Γι’ αυτόν το αναγκαίο στοιχείο ήταν η αυτοοργάνωση των εργαζομένων στο επίπεδο της αποθήκης, ενώ οι συναντήσεις μας ήταν μια επέκταση αυτής της προσέγγισης της βάσης σε διεθνές επίπεδο. Αν άκουγε για εργαζομένους που οργανώνονταν τοπικά και χρειάζονταν υποστήριξη, έπαιρνε το αυτοκίνητο του και εμφανιζόταν. Μίλησε σε συναντήσεις υπαλλήλων σε αποθήκες σε όλη τη Γερμανία και ενθάρρυνε την υποστήριξη τοπικών συνδικάτων με το χιούμορ και την ευγλωττία του. Το 2018, υποστήριξε τους απεργούς στην Ισπανία όταν πήγε να επισκεφτεί την απεργία των εργαζομένων της Amazon στη Μαδρίτη στο Black Friday.Ο Κριστιάν ήταν μέλος του συνδικάτου Ver.di. Ωστόσο, η σχέση του με τους ηγέτες και τα στελέχη του συνδικάτου ήταν συχνά συγκρουσιακή. Το σημείο αναφοράς του ήταν οι συνάδελφοί του, όχι οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, τα πολιτικά κόμματα και οι ΜΚΟ. Όταν ρωτήθηκε εάν η AWI πρέπει να συνεργαστεί με τέτοιες οργανώσεις, υπήρξε ευέλικτος, λέγοντας: «Τα τελευταία εννέα χρόνια των οργανωτικών μας δραστηριοτήτων, δεκάδες εξωτερικές οργανώσεις μάς πλησίασαν προσφέροντας υποστήριξη. Αλλά όλοι ήρθαν και έφυγαν. Εμείς είμαστε πάντα εδώ, στις αποθήκες, με τους ανθρώπους μας». Ωστόσο, ήταν ικανοποιημένος όταν έφτιαχνε συμμαχίες με εργαζομένους της Amazon σε διαφορετικά επίπεδα της εταιρείας: όταν δύο εργαζόμενοι απολύθηκαν στην έδρα του Seatlle Amazon στις ΗΠΑ, συμμετείχε σε μια ημέρα αλληλεγγύης 4.  

Τον Απρίλιο του 2018, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στο Βερολίνο, που διοργάνωσαν η AWI και η Ver.di κατά της απονομής του βραβείου στον Jeff Bezos για το «οραματικό επιχειρηματικό μοντέλο», ο Κριστιάν ενώθηκε με τους Πολωνούς υπαλλήλους της Amazon όταν οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές προσπάθησαν να καταλάβουν τη σκηνή και να τους περιθωριοποιήσουν. Ήταν επίσης εξοργισμένος όταν τα στελέχη του συνδικάτου ξόδεψαν πολλά χρήματα σε συνέδρια σε πολυτελή ξενοδοχεία, χωρίς να χρηματοδοτούν συναντήσεις εργαζομένων. Το 2015 ορισμένα στελέχη του Ver.di αρνήθηκαν ακόμη και να αφήσουν τον Κριστιάν και τους συντρόφους του της βάσης να πάνε σε διεθνείς συναντήσεις για να μιλήσουν εξ ονόματος του συνδικάτου τους. Πήγαν ούτως ή άλλως και πλήρωσαν οι ίδιοι τα έξοδα ταξιδιού (και το ίδιο έκαναν και τα επόμενα χρόνια).

Ο Κρίστιαν ήθελε να οργανώνει απεργίες και να ενδυναμώνει τους εργαζομένους, όχι να κάθεται σε συνέδρια. Όταν οι Πολωνοί εργάτες οργάνωσαν μια ψηφοφορία για απεργία το 2019, αυτός και οι συνάδελφοί του έκαναν μια ταινία αλληλεγγύης, ενθαρρύνοντας να ψηφίσουν «Strajk tak!» («Ναι στην απεργία!»5). Κάποια φορά ο Κριστιάν κλήθηκε σε συνέδριο που διοργανώθηκε από συνδικαλιστικά στελέχη. Μας είπε την ιστορία: Βαριόταν, ήθελε να πάει για φαΐ και για μια μπύρα, αλλά στο τέλος της μέρας κανένας δεν τον ακολούθησε, καθώς για τους άλλους το συνέδριο ήταν μόνο δουλειά. Ο Κριστιάν ήταν διαφορετικός: όλη του τη ζωή ασχολήθηκε με αυτά. Ήθελε να χτίσει φιλίες, να γελάει με άλλους μπροστά στις γελοίες εσωτερικές πολιτικές της Amazon και να σχεδιάζει τις επόμενες δράσεις στις 5 π.μ. όταν έπιανε δουλειά η πρώτη βάρδια. Στις συναντήσεις της AWI, ήταν πάντα ο τελευταίος από εμάς που πήγαινε για ύπνο – αφού τραγουδούσε τραγούδια διαμαρτυρίας. Σχεδίαζε να γράψει ένα βιβλίο με απεργιακά τραγούδια της AWI. Ένα από τα τραγούδια του ήταν αφιερωμένο στους εργάτες της Amazon του Σικάγο που οργάνωσαν απεργίες την άνοιξη του 20206.

Τις τελευταίες εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των δράσεων του #MakeAmazonPay, ο Κριστιάν έβγαλε φωτογραφίες με τους συναδέλφους του μπροστά από την αποθήκη του Bad Hersfeld. Κρατούσαν αναμνηστικά από τις διεθνείς επαφές που είχε κάνει: τις σημαίες της Εργατικής Πρωτοβουλίας Πολωνίας (IP), της CGT Amazon της Ισπανίας, του Sud Solidaire της Γαλλίας, και στο καπέλο του είχε ένα σήμα από την Amazonians United των ΗΠΑ, που το χρησιμοποιούσαν στην εκστρατεία τους για άδεια με αποδοχές (PTO). Είχε επίσης γράψει στο γιλέκο του ένα σύνθημα που οι Πολωνοί εργάτες χρησιμοποίησαν τον Νοέμβριο του 2020 για να παλέψουν για ένα μεγαλύτερο μπόνους: «2.000 ζλότυ για όλους». Τις επόμενες εβδομάδες ήθελε να δημιουργήσει μια διεθνή εφημερίδα για τους υπαλλήλους της Amazon και να οργανώσει το μάζεμα χρημάτων, ώστε η AWI να κάνει επαφές με εργαζομένους στη Λατινική Αμερική. 

Δεν θα αφήσουμε τα μεγάλα σχέδιά σου να ξεμείνουν σε ένα συρτάρι.

Βιώνουμε βαθιά θλίψη για τον θάνατο του Κριστιάν και στέλνουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά του. Η δομή του AWI έχει αποδυναμωθεί σοβαρά και έχουμε χάσει έναν φίλο. Η Επιτροπή της AWI επρόκειτο να συναντηθεί την επόμενη Κυριακή και ο Κριστιάν θα ήταν εκεί για να συζητήσουμε τα περαιτέρω σχέδιά μας. Είμαστε σίγουροι ότι η τελευταία του ευχή θα ήταν να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την εξουσία των εργαζομένων, να κάνουμε τις ιδέες του πράξη και να επεκτείνουμε το δίκτυό μας, οπουδήποτε οι υπάλληλοι της Amazon λένε: «Αρκετά, αξίζουμε περισσότερα!» Κριστιάν, πρόκειται να συνεχίσουμε το κοινό μας έργο και ξέρουμε ότι θα είσαι μαζί μας σε κάθε πικετοφορία. Σε ευχαριστούμε για τον καταπληκτικό χρόνο που μπορέσαμε να περάσουμε μαζί σου, σε ευχαριστούμε για την έμπνευση που μας έδωσες. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε!
Amazon Workers International
 https://amworkers.wordpress.com/

Pictures by Andreas, Amazon worker and close friend of Christian. Great selection of pictures of Christian by Andreas: https://adobe.ly/2IIF8hg

1 Amazon workers meeting in Poznań | en.labournet.tv: Amazon workers meeting in Poznań ; see also: Amazon Arbeiter an die Berufskraftfahrer | labournet.tv Christian Krähling an die Berufskraftfahrer
Amazon workers meeting in PoznańIn mid-September, Amazon worker activists from Poland and Germany met in Poznan.

Ανακοίνωση-ψήφισμα αλληλεγγύης

Καταγγέλλουμε την αναίτια και απρόκλητη βία του δέχτηκαν πολίτες στην πλατεία της Νέας Σμύρνης από τις δυνάμεις καταστολής, καθώς και τη σύλληψη 11 ατόμων μέσα στα οποία βρίσκεται μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών. Την περασμένη Κυριακή, η αστυνομοκρατία μεταφέρθηκε στην κεντρική πλατεία της Νέας Σμύρνης, όπου άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ τραμπούκισαν και περικύκλωσαν πολίτες στην πλατεία όταν αντέδρασαν για την παράλογη επιβολή προστίμου σε οικογένεια που τηρούσε τα μέτρα. Ύστερα καλέστηκαν ενισχύσεις, καταλήγοντας στον άγριο ξυλοδαρμό στο συνάδελφο Α.Μ. χωρίς ο ίδιος να έχει προβεί σε βία ενάντια σε αστυνομικούς.  Την ίδια στιγμή το γεγονός προσπάθησαν να το συγκαλύψουν τα συστημικά ΜΜΕ,  όπου αναφέρουν σε άρθρα τους για «Επίθεση σε αστυνομικούς που διενεργούσαν ελέγχους τήρησης των μέτρων». Επιπλέον, τη Δευτέρα το πρωί, η κυβέρνηση στοχοποίησε περαιτέρω τον συνάδελφο, ανακοινώνοντας τα πλήρη στοιχεία του σε τηλεοπτική εκπομπή, δια στόματος του βουλευτή της ΝΔ Κυρανάκη, με ψευδείς αναφορές για απόπειρα απόσπασης του όπλου του αστυνομικού και φακέλωμα χειρότερο και από τις πιο μαύρες μεθοδεύσεις της ασφάλειας!

Η αστυνομοκρατία που προσπαθεί να επιβληθεί αποτελεί απλώς την έκφραση της πολιτικής στρατηγικής της παρούσας κυβέρνησης. Κοινώς, η επιστράτευση όλο και περισσότερων αστυνομικών στους δρόμους και στις πλατείες δεν αποτελεί αντίφαση εν μέσω “υγειονομικής κρίσης” αλλά την πολιτική επιλογή για το πως μία τέτοια “κρίση” αντιμετωπίζεται: με καταστολή κάθε κομματιού της κοινωνίας που στέκεται ενάντια στην υποβάθμιση και τη φτωχοποίηση των ζωών μας. Έτσι και αλλιώς τα “υγειονομικά” μέτρα που έχουν ληφθεί και ρυθμίζουν τον μαζικό εγκλεισμό όλου του πληθυσμού δεν στοχεύουν στην προστασία του από την πανδημία αλλά στην καταστολή και την πειθάρχηση του ελεύθερου χρόνου. Και όλα αυτά συμβαίνουν για τα προφανή: εν καιρώ “κρίσης” και “έκτακτης ανάγκης” εγκαθιδρύονται καθεστώτα εξαίρεσης για την εγκατάσταση των πιο αντιδραστικών πολιτικών και την καταστρατήγηση δικαιωμάτων και κεκτημένων του κόσμου της εργασίας προς όφελος κράτους και αφεντικών.  Άλλωστε, η επικαιρότητα των τελευταίων εβδομάδων – όσο και αν αυτή αποκρύπτεται ή διαστρεβλώνεται από τα πληρωμένα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ – είναι γεμάτη γενικευμένη καταστολή απέναντι σε όσους/όσες αρθρώνουν φωνές αντίστασης: από τις συγκεντρώσεις και τις πορείες αλληλεγγύης στον κρατούμενο απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα, τις δράσεις του φοιτητικού κινήματος ενάντια στο αντι-εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, μέχρι και τη μεγαλειώδη πορεία γειτονιάς της περασμένης Δευτέρας στη Ν. Σμύρνη.

Τα γεγονότα της 7ης Μαρτίου μιλάνε από μόνα τους:  ο μηχανισμός της καταστολής στοχεύει “εσωτερικούς εχθρούς” και όταν βγαίνουμε από τα σπίτια μας, όταν η φωνή μας αποκτά δύναμη, εχθρός γίνεται ο καθένας και η καθεμία από εμάς. Οι αντιστάσεις, όμως, δεν μπαίνουν σε καραντίνα, στήνονται με αγώνες συλλογικούς, αυτοοργανωμένούς στη βάση της μεταξύ μας αλληλεγγύης και αυτό δεν μπορεί καμία αστυνομική τρομοκρατία να το πατάξει.

Απαιτούμε:

·  Να αφεθούν ελεύθεροι και χωρίς κατηγορίες , όσους/ες η Ελληνική Αστυνομία συνέλαβε στην Νέα Σμύρνη την 7/3/2021.

·  Την απόσυρση όλων των κατηγοριών, την άμεση παύση κάθε δίωξης και την αθώωση του συναδέλφου μας που συνελήφθη.Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μ.Κ.Ο. – Σ.Β.Ε.Μ.Κ.Ο.
Σ.Β.Ε.Μ.Κ.Ο. Blog
τηλ. 6947596967, e-mail: info@svemko.net

Ανακοίνωση-ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Το Σωματείο βάσης εργαζομένων στις ΜΚΟ εκφράζει την αλληλεγγύη του στους/στις απολυμένους/ες εργαζόμενους/ες από το μαγαζί “Anadolu” που βρίσκεται στην οδό Μπούσγου 2, Αθήνα οι οποίοι στις 31/03/2021 δικάζονται στο Δ’ τριμελές πλημμελειοδικείο Αθηνών. Οι εργαζόμενοι/ες αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες του εκβιασμού, της απειλής και της συκοφαντίας από την εργοδοσία του εν λόγω μαγαζιού. Η μήνυση αυτή είναι η απόδειξη πως όταν διεκδικείς τα αυτονόητα, τα αφεντικά απαντούν, όχι μόνο με απολύσεις, αλλά και με την προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα.

Όλα ξεκίνησαν όταν από κοινού οι εργαζόμενοι/ες αποφάσισαν να διεκδικήσουν συλλογικά τα νόμιμα και αυτονόητα δικαιώματά τους, καθώς οι συμβάσεις που είχαν υπογράψει ήταν εικονικές, δεν ανταποκρίνονταν στις πραγματικές μέρες και ώρες εργασίας, ούτε στις ειδικότητες της πραγματικής τους απασχόλησης. Επίσης, δεν τους καταβάλλονταν δώρα και επιδόματα, οι προσαυξήσεις για την εργασία τη νύχτα και κατά τις αργίες. Μετά από τις διεκδικήσεις τους, το φιλικό κλίμα από μεριάς εργοδοτών μετατράπηκε σε πόλεμο, προσωπικές επιθέσεις, προσπάθεια διάσπασης της μεταξύ τους ενότητας, προσβολές και κατηγορηματική άρνηση να δεχτούν, έστω να συζητήσουν, αυτά που διεκδικούσανε οι εργαζόμενοι. Το αποτέλεσμα ήταν δυο παραιτήσεις εργαζόμενων, που δεν άντεξαν άλλο αυτές τις συνθήκες και έξι απολύσεις. Γενική εκκαθάριση, δηλαδή, των ενοχλητικών στοιχείων. Οι εργαζόμενοι/ες προχώρησαν σε καταγγελία στο ΣΕΠΕ και σε παρεμβάσεις έξω από το εστιατόριο με το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού. Τις δράσεις στήριξε και η ΛΑΝΤΖΑ, σχήμα που συμμετέχει στο συνδικάτο επισιτισμού τουρισμού, καθώς, και άλλες συλλογικότητες. Τα αφεντικά, ονομάζουν αυτές τις παρεμβάσεις εκβιασμό και δυσφήμιση και αντί να πληρώσουν τα δεδουλευμένα που χρώσταγαν, κατέθεσαν μήνυση εναντίον των απολυμένων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που εργοδότες επιχειρούν να ποινικοποιήσουν τη νόμιμη συνδικαλιστική δράση του σωματείου προκειμένου να μην πληρώσουν τις εργαζόμενες/ους. Αυτό που έγινε στο συγκεκριμένο εστιατόριο περιγράφει τις συνθήκες που επικρατούν στο χώρο της εστίασης και που εξακολουθούν και επικρατούν και σήμερα, επιδεινωμένες, μάλιστα, από την πανδημία: υπερεκμετάλλευση, υπερεντατικοποίηση (οχτάωρο δεν υφίσταται, καθώς ξεκινάς με βάση το εννιάωρο) υποαμοιβή, υποασφάλιση. Η απάντηση των εργοδοτών, φυσικά η ίδια πάντα “μα κάναμε συμφωνία”. Συμφωνία, όπου ο εργαζόμενος είναι με το πιστόλι στον κρόταφο και η ανάγκη της επιβίωσης είναι επιτακτική δεν είναι συμφωνία, είναι εκβιασμός. Με λίγα λόγια, τολμάς να σηκώσεις κεφάλι; Απολύεσαι! Τολμάς να παρέμβεις κινηματικά και συλλογικά; Μηνύεσαι! Δηλώνουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας στους απολυμένους εργαζόμενους του Anadolou και ζητάμε την παύση κάθε δίωξης εναντίον τους. Το εργατικό κίνημα δεν πρόκειται να παραμείνει σιωπηλός θεατής στην επίθεση, που η εργοδοσία διεξάγει εναντίον κάθε εργαζόμενου, που δεν σκύβει το κεφάλι στην αυθαιρεσία και συστηματική κατάλυση ακόμα και των πιο βασικών εργατικών δικαιωμάτων.

ΚΑΝΕΝΑ ΠΛΑΝΟ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ

συναδελφικά,Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μ.Κ.Ο. – Σ.Β.Ε.Μ.Κ.Ο.
Σ.Β.Ε.Μ.Κ.Ο. Blog
τηλ. 6947596967, e-mail: info@svemko.net