[ΠΕΡΑΜΑ] ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Το τελευταίο διάστημα το κράτος μέσα από τα ένστολα τσιράκια του δείχνει ακόμα πιο απροκάλυπτα το ασύδοτο και ανελέητο πρόσωπό του. Τα περιστατικά αστυνομικης βίας, επίδειξης δύναμης και εκδικητικότητας έχουν πληθύνει και στο Πέραμα με τους ειδικούς φρουρούς που την έχουν δει σερίφηδες να τραμπουκίζουν, να προσάγουν και να κόβουν πρόστιμα με εξοντωτικά ποσά σε ανθρώπους του μεροκάματου. Όλα αυτά γίνονται με τις ευλογίες της κυβέρνησης που κοιτάει να βγάλει τα σπασμένα του κορωνοϊου και να τρομοκρατήσει τον κόσμο αλλά και του δήμου, αφού ο ίδιος ο δήμαρχος ζήτησε περισσότερη αστυνόμευση για την περιοχή από τον ίδιο τον Χρυσοχουντίδη.Λες και η έλλειψη μπάτσων από τις γειτονιές ήταν το πραγματικό πρόβλημα τις περιοχής.

Σε μια εποχή που ο κλάδος της υγείας θα έπρεπε να δουλεύει ρολόι και η πρόσβαση στην περίθαλψη να είναι πιο αδιαπραγμάτευτη από ποτέ, το κράτος απαντάει σε αυτό το πρόβλημα όπως και σε κάθε πρόβλημα προσλαμβάνοντας χιλιάδες ειδικούς φρουρούς και αγοράζοντας φορτηγάκια και αγροτικά μπατσικά κάνοντας σαφές ποιες είναι οι προτεραιότητες και το πλάνο της.

Το Σάββατο 20/03/2021 πραγματοποιήσαμε συγκεντρωση στην κεντρική πλατεία του Περάματος, όπου διαβάστηκαν κείμενα αλληλεγγύης στους κατοίκους και στους/στις συλληφθέντες/ίσσες της Νέας Σμύρνης από την αναρχική ομάδα Περάματος και συνεχίσαμε με πορεία στην περιοχή δίνοντας ξανά ζωή στις γειτονιές μας ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, τη μπατσοκρατία και τον φόβο που προσπαθούν να μας επιβάλουν.

Όμως, δε μπορούν να μας επιβληθούν ούτε να μας φοβήσουν. Το δικιο το έχουν εξεγερμένοι/ες.

 Αυτοοργανωμένες εστίες σύμπραξης για αγώνα από τα κάτω – Αναρχική ομάδα Περάματος

Ενημέρωση από την συγκέντρωση-παρέμβαση ενάντια στον εορτασμό των 200 χρόνων του ελληνικού έθνους-κράτους

Το μεσημέρι της Κυριακής πραγματοποιήθηκε 2ωρη μικροφωνική συγκέντρωση-παρέμβαση εναντια στον εορτασμό των 200 (σχεδόν) χρόνων του ελληνικού έθνους-κράτους στο πεδίο του Άρεως, με τη συμμετοχή δεκάδων συντροφισσών και συντρόφων. Τοποθετηθηκαν πανο, μοιράστηκαν κείμενα, φωνάχτηκαν συνθήματα, κολλήθηκαν αφίσες. Μπήκαν επίσης αυτοκόλλητα της συνέλευσης ενάντια στις απαγορεύσεις.

 Συνέλευση ενάντια στην κρατική καταστολή και για την αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Φυλακές Πάτρας

Στην φυλακή Πάτρας, που παρανόμως “ξεχειλίζει” από κόσμο, σήμερα κανείς δεν πήρε συσσίτιο.

ΚΑΙ οι εργαζόμενοι στο μαγειρείο βρέθηκαν θετικοί. Έχουν προηγηθεί καμιά 100αριά κρούσματα. Βρίσκεται ένας θετικός, τσακ, κλειδώνουν όλους τους υπόλοιπους μαζί.Έτσι ώστε, αν δεν έχουν κολλήσει, να κολλήσουν σίγουρα.Η ευθύνη της Πολιτείας και ιδίως της Νικολάου είναι τεράστια.

Για την περίπτωση ενός κρατουμένου, με δεκάδες εγκεφαλικά υπό κράτηση, που παραμένει κρατούμενος εκτός νοσοκομείου κι εκτός παραμονής σε χώρο με ιατρικές ευκολίες αντίστοιχες της υγείας του, η χώρα δεν έχει συμμορφωθεί με ασφαλιστικό μέτρο του ΟΗΕ και ο προσφεύγων ετοιμάζεται να υποβάλει τις τελικές του παρατηρήσεις, σε απάντηση αυτών της Κυβέρνησης, ώστε να κλείσει ο φάκελος.

Μέχρι στιγμής δεν είχαμε καταδίκη από τον ΟΗΕ για τις συνθήκες κράτησης, που διακινδυνεύουν και τη ζωή των κρατουμένων.Στο άμεσο μέλλον θα το ‘χουμε κι αυτό.

Ε.Κ., φβ

[Συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών] ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΔΕ “ΜΕΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙ”

ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΔΕ “ΜΕΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙ” (3)

Έχει έρθει καταιγίδα για τα αγαπημένα μας βουνά: μια καταιγίδα αναπτυξιακών έργων και επενδύσεων, που δε θα ποτίσουν τη γη με νερό, αλλά με μπετό και τοξικά μέταλλα.

Η κυβέρνηση πιστή στο δόγμα του ΣΟΚ με την ψήφιση του άρθρου 219 που περιλαμβάνεται σε ένα νομοσχέδιο για τις δημόσιες συμβάσεις επιτρέπει να γίνονται έργα σε περιοχές Natura 2000.Συγκεκριμένα, προβλέπει «υπο-περιοχές προστασίας στις περιπτώσεις ήπιων αναπτυξιακών έργων» με στόχο την κατάργηση της πραγματικής προστατευόμενης περιοχής. Ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο συγκροτήθηκε καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε., για την απουσία θεσμοθέτησης μέτρων διατήρησης για τις περιοχές του δικτύου Natura 2000, το άρθρο 219 αυξάνει το χάσμα από κάθε προστατευτική πολιτική. Ουσιαστικά, ο φορέας υλοποίησης του έργου επανάπροσδιορίζει το καθεστώς προστασίας της περιοχής ενώ η διαδικασία δημοπράτησης των έργων ξεκινάει πριν την έκδοση των περιβαλλοντικών όρων. Είναι απλό, το νέο νομοσχέδιο αποτελεί ταφόπλακα για το τοπίο και την άγρια ζωή.

Την ίδια στιγμή η αιολική βιομηχανία εξαπλώνεται ραγδαία, καθώς αμέτρητες νεοσύστατες εταιρείες που βρίσκονται υπό την ηγεμονία κολοσσών όπως η Τέρνα, η Ελάκτωρ, η EnelGreenPower αλλάζουν ονόματα και διευθύνσεις, έτσι ώστε να επωφεληθούν από τη μικρή φορολογία και το δημόσιο και ευρωπαϊκό χρήμα. Μόνο μέσα στον μήνα Δεκέμβριο του 2020, κατατέθηκαν στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) περίπου 2.000 αιτήσεις για αδειοδοτήσεις «ΑΠΕ» που αφορούν βιομηχανικά εργοστάσια αιολικών, φωτοβολταϊκών και υδροϋλεκτρικά φράγματα. Ωστοσο, παρ’ όλη την αδιαφάνεια των διαδικασιών αδειοδότησης κατά τόπους και τη μηδενική δημόσια διαβούλευση, αφού οι περιφέρειες, οι κάτοικοι και οι ιδιοκτήτες γαιών των υπό αδειοδότηση περιοχών δεν ενημερώνονται καν για τα μελλοντικά έργα, έχει στηθεί ένα αρκετά μεγάλο δίκτυο ανθρώπων που καταγράφουν και χαρτογραφούν τα στάδια και τις γραφειοκρατικές εξελίξεις ανά τόπους. Η χαρτογράφηση αυτή αποδεικνύεται ένα από τα βασικότερα εργαλεία των τοπικών αντιστάσεων, τα τοπικά κινήματα μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν τους χάρτες για να στήνουν τις αντιστάσεις τους.

Ο νους μας είναι στα βουνά. Ο κατάλογος των βουνών που θα κατακρεουργηθούν ολοένα και μεγαλώνει. Τα Βαρδούσια, η Μικρή Ζήρεια, το Μαίναλο, η Οίτη, το Βέρμιο, η Γραμμένη-Οξιά. Μέσα στον Φεβρουάριο νέες αιτήσεις έγιναν σε περιοχές του Ολύμπου, της Ροδόπης, του Παρνασσού, του Ψηλορείτη, στα Λευκά Όρη, στην Δίρφη, στον Κιθαιρώνα, στο όρος Πατέρα. 

Εν μέσω πανδημίας, από πέρυσι τον Μάϊο έχουν τεθεί σε λειτουργία μέτρα επιτάχυνσης των διαδικασιών βιομηχανοποίησης των φυσικών τόπων και ελαχιστοποίησης του καθεστώτος προστασίας. Το στάδιο της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων πλέον ξεπεράστηκε για χάρη της ταχύτερης ανάπτυξης και καλωδίωσης ως και των τελευταίων ανέγγιχτων περιοχών. Οι επιτροπές των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών υποστελεχώθηκαν κι έχασαν τα καθήκοντά τους, ενώ άλλες υπηρεσίες, όπως οι εφορείες αρχαιοτήτων δίνουν το πράσινο φως για την έναρξη των εργασιών δίπλα σε αρχαιολογικούς χώρους, καταπατώντας τον ίδιο τον Αρχαιολογικό νόμο (όπως έγινε το περασμένο καλοκαίρι στον Ισθμό της Ιεράπετρας).

Η συγκυρία δεν είναι τυχαία. Το αστυνομικό κράτος ενισχύεται και εξασκεί στα σώματά μας την πειθάρχηση σε συνθήκες ανελευθερίας και κατ’ οίκον περιορισμού με αφορμή τη συνθήκη της πανδημίας. Την ίδια στιγμή, τα σχέδια των επενδυτών εξαπλώνονται. Οι τοπογράφοι συνεργάζονται με τους δασάρχες και τους αστυνομικούς, οι φύλακες των εργοταξίων έχουν στήσει περιφράξεις και πλέγματα. «Απαγορεύεται η είσοδος στους μή έχοντες εργασία», μία πινακίδα που ήδη μπορεί να συναντήσεις όταν πεζοπορείς ανυποψίαστος. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι τα βουνά, τα δάση, τα ποτάμια και τα πλάσματά τους θα είναι πλέον σε ιδιωτικά χέρια. Ανά τόπους, η ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας οδήγησε σε δραματικές εξελίξεις για τους υπερασπιστές της γης: αυξάνονται οι δίκες αγωνιστών για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις.

Είναι εμφανές ότι το τοπίο της χώρας αλλάζει με γοργούς ρυθμούς. Η αρπαγή της γης και των φυσικών τοπίων είναι ένα θέμα που μας αφορά όλες κι όλους. Η απώλεια ενός αγαθού άρρηκτα συνδεδεμένου με την ατομική και συλλογική επιβίωση, της ελεύθερης αλληλόδρασης με τον φυσικό κόσμο, σημαίνει και την απώλεια της δικής μας ελευθερίας. Είναι η ώρα να οργανωθούμε σε τοπικές και υπερ-τοπικές αντιστάσεις, συντονιστικά και δίκτυα για την υπεράσπιση των τόπων, της γης και της ελευθερίας. Όπως μας δείχνει η εμπειρία των μαζικών κινημάτων της Λατινικής Αμερικής (των ιθαγενών κοινοτήτων και των «Χωρίς γη») είναι ένας αγώνας που μπορεί να ενώσει πολλούς αγώνες μαζί, τον αγώνα ενάντια στη κερδοσκοπία και τη διαφθορά, ενάντια στο συστηματικό νεοφιλελευθερισμό, ενάντια στη δικτατορία της αγοράς, ενάντια στις περικλείσεις και τους αποκλεισμούς. Είναι ένας πολύμορφος αγώνας των «από κάτω», μία απάντηση στην ενεργειακή φτώχεια και την περιβαλλοντική καταστροφή, ταυτόχρονα μία διαδικασία αναγέννησης της αυτοδιαχείρισης των ζωών μας.

Στις πλατείες του χωριού και στις πλατείες της πόλης, οργανωνόμαστε, συζητάμε, συντονίζουμε τοπικές δράσεις ενημέρωσης, προετοιμαζόμαστε για τις μάχες που έρχονται πάνω στα βουνά.

ΕΥΒΟΙΑ

Η μεγάλη μάχη αυτή τη στιγμή δίνεται στην Εύβοια, έναν τόπο ήδη διαταραγμένο απο εκατοντάδες ανεμογεννήτριες σε όλο το νότιο τμήμα του. Κράτος και εταιρίες έχουν βάλει σαν στόχο να γεμίσει όλο το νησί με αιολικά και πλέον έχουν φτάσει στο κεντρικό κομμάτι του. Στο αντίθετο μέτωπο, έχει δημιουργηθεί ένα δίκτυο ομάδων και συλλογικοτήτων που αντιστέκονται με κινηματικά και θεσμικά εργαλεία. Έχουν γίνει παρεμβάσεις σε χωριά και δημοτικά συμβούλια της κεντρικής Εύβοιας, προσφυγές και αντιρρήσεις, ενώ στις πόλεις γίνονται διαμαρτυρίες, μοιράσματα και συνελεύσεις με στόχο τη δημιουργία ενός συντονιστικού του αγώνα ενάντια στην ολοκληρωτική καταστροφή του νησιού. Πριν λίγες μέρες η παρουσία κατοίκων της περιοχής απέτρεψετην παράνομη τοποθέτηση ανεμολογικού ιστού σε ιδιόκτητη έκταση στο Κάδι Κύμης.

ΕΛΙΚΩΝΑΣ

Στην περιοχή του Ελικώνα το καζάνι βράζει. Τέλη του προηγούμενου μήνα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την ανεξέλεγκτη τοποθέτηση ανεμογεννητριών, ενώ πριν λίγες μέρες στην περιοχή της Αρβανίτσας έγινε αποκλεισμός της περιοχής, έτσι ώστε να αποτραπούν τα έργα για τη διάνοιξη δρόμου προς το «Σταυρό». Τις επόμενες μέρες παρά τη συμφωνία για πάγωμα των εργασιών, ανέβηκαν μηχανήματα στην περιοχή και έγινε παρέμβαση έξω από το δημαρχείο κατά τη διάρκεια συνάντησης των δημοτικών αρχών με εκπρόσωπο των εργολάβων. Υπάρχει ανάγκη για παρουσία κόσμου στο βουνό καθημερινά.

ΑΓΡΑΦΑ

Στις αρχές του Φλεβάρη ολοκληρώθηκε η “δημόσια διαβούλευση” για τις νέες περιβαλλοντικές μελέτες που κατέθεσαν οι εταιρείες για τα αιολικά στα Άγραφα (Νιάλα και Βοϊδολίβαδο). Η κατάθεση εκατοντάδων ηλεκτρονικών σχολίων στη σχετική πλατφόρμα του υπουργείου περιβάλλοντοςκαταδεικνύει αφενός το πλατύ τοπικό κοινωνικό μέτωπο που έχει δημιουργηθεί ενάντια στα αιολικά. Και αφετέρου ότι παρόλο που έχουν περιοριστεί οι δυνατότητες παρέμβασης στα πεδία του αγώνα, παραμένουμε εδώ, αποφασισμένοι και αποφασισμένες να υπερασπιστούμε βουνοκορφές και ποτάμια.

“Οι αυθαίρετες πράξεις πάνω στη γη είναι επικίνδυνες και μοιάζουν έγκλημα απεχθές όταν σε κουρασμένες κοινωνίες είναι ζωτική η σχέση με το τοπίο σαν φορέας ύφους επικοινωνίας μνήμης και καρτερικότητας. Από την πανέμορφη περιοχή των βουνών και των πεδίων της Αττικής που βλέπω ακόμη από το παράθυρό μου σώζεται ακόμη η σιλουέτα της Πάρνηθας χαμένη στα αποψιλωμένα πια φαράγγια και κορφές σκεπασμένη προστατευτικά και με ανεξάντλητη φαντασία από σύννεφα που ξαναθυμίζουν όλες τις κορφές των χωρών και των νοημάτων πού δεν υπάρχουν πια. Αλλοίμονο στις κοινωνίες πού εμπρήζουν η αλλοιώνουν καταληστεύουν και εξευτελίζουν την περιβάλλουσα φύση αφομοιωμένη ψυχικά με την ύπαρξη του κοινωνικού οράματος. Αν στην πανέμορφη ανάμνηση της προσφοράς τους αν στην παραμόρφωση στην ασέβεια στη διαστροφή στην εξαφάνιση των χρυσοκόκκινων δύσεων και των οριζόντων μας κλέψετε και τα σύννεφα πού κυλάνε στις πλαγιές της Πάρνηθας δημιουργώντας μορφές γιγάντιες ανεξάντλητες σαν πολιτείες και χώρες πού καταστράφηκαν και ξεπουλήθηκαν για ευτελή ανταλλάγματα αν εξακολουθήσετε… η δεν θα ζήσουμε η δεν θα ζήσετε…” Αριστομένης Προβελέγγιος 1975

Συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών,

Μάρτιος 2021

yperaspisitwvnvounwn.wordpress.com

yperaspisivounon2019@gmail.com

fb: Συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών