Video της Εκτυπωτικής Κολεκτίβας Rotta

Η αρχή έγινε το 2006 όταν, με αφορμή την απόκτηση μιας τυπογραφικής μηχανής Rotaprint R40 συγκροτήθηκε η τυπογραφική κολεκτίβα Rotta. Η μηχανή μας παραχωρήθηκε από βερολινέζους συντρόφους και το όλο εγχείρημα στεγάστηκε στα υπόγεια της κατάληψης Βίλα Αμαλίας. Η ανάγκη για τη δημιουργία ενός κινηματικού τυπογραφείου είχε γεννηθεί σε κάποια κεφάλια σχεδόν ταυτόχρονα με την επιθυμία του ευρύτερου πολιτικού-κοινωνικού χώρου της Αναρχίας, της Αντιεξουσίας και της Αυτονομίας να διαδίδει το λόγο, τις ιδέες και τις πολιτικές του θέσεις μέσω εντύπων. Υπήρχε η βαθειά αντιφατική συνθήκη τα έντυπα αντιπληροφόρησης, προπαγάνδας και αυτομόρφωσης να παράγονται σε εμπορικά τυπογραφεία, χωρίς οι συντάκτες τους να έχουν διεισδύσει στα μυστικά της διαδικασίας που ξεκινάει από μια ιδέα και καταλήγει στην τυπωμένη σελίδα. Αυτό τον διακαή πόθο προσπάθησε να ικανοποιήσει από το ξεκίνημά του το εγχείρημά μας αυτό.

Η ανάγκη της αντιπληροφόρησης –σε αντίθεση με την πληροφόρηση που προσφέρουν τα καθεστωτικά μμε– της αυτονομίας και της αυτοοργάνωσης –σε αντίθεση με τις εμπορικές σχέσεις τυπογράφου πελάτη– είναι η βάση για την ύπαρξη και τη συνέχεια αυτού του αυτοδιευθυνόμενου τυπογραφείου. Επιθυμώντας να χρησιμοποιηθεί σαν κινηματική υποδομή, η συνέλευση της κολεκτίβας έθεσε σαν αρχές λειτουργίας της την αντίθεση στην ιεραρχική τάξη, την εμπορευματική λογική και τα καθεστωτικά μμε. Όσοι και όσες, είτε ως μονάδες είτε ως συλλογικότητες λειτουργούν με αυτές τις αρχές, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη δομή αυτή για κινηματικούς σκοπούς. Αυτονόητος θεωρείται, βέβαια, και ο σεβασμός στο χώρο της κατάληψης που μας στεγάζει. Ένας επιπλέον όρος που θεωρήσαμε απαραίτητο να θέσουμε είναι η αντίρρησή μας στο να συμμετέχουμε στη συντήρηση εσωτερικών ερίδων του χώρου με το να τυπώνουμε κείμενα-λίβελους και αλληλοκραξίματα ομάδων. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται κείμενα που αναφέρονται ονομαστικά σε άτομα και ομάδες ή «φωτογραφίζουν» πρόσωπα και συλλογικότητες. Γνωρίζουμε ότι μια τόσο γενική αρχή μπορεί να φανεί απλουστευτική. Ωστόσο πηγάζει από μια κοινή πολιτική αρχή που λέει ότι, σε αντίθεση με την εσωτερική κριτική που κρίνεται θεμιτή και γόνιμη, οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις, όταν αναπαράγονται στο δημόσιο πεδίο μέσω διαδοχικών ανταπαντήσεων, σπάνια προσφέρουν κάτι, πέρα από αμηχανία, σύγχυση και εσωτερικό κατακερματισμό. Επιπλέον, η τυπογραφική κολεκτίβα, αν και έχει βαθειά πολιτικό χαρακτήρα, είναι μια πολυσυλλεκτική και όχι αμιγής πολιτική ομάδα. Ως εκ τούτου μας υπερβαίνει και δε μας αντιστοιχεί να συμβάλλουμε με τον τρόπο μας σε αυτό το φαύλο κύκλο των αντιπαραθέσεων.

Για μας το κίνημα αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, που συνεχώς μεγαλώνει, διευρύνεται, ανασυντίθεται, κάνει βήματα μπροστά αλλά και πίσω. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, δεν αποκλείουμε το ενδεχόμενο σε ειδικές περιστάσεις  να κρίνεται κατά περίπτωση η επιθυμία μιας ομάδας ή ενός ατόμου να χρησιμοποιήσει την υποδομή αυτή, αφού η βασική μας επιθυμία είναι να δώσουμε την ευκαιρία σε ανθρώπους να τυπώνουν και όχι να μπούμε σε ένα «παιχνίδι» αποκλεισμών. Ο βασικός σκοπός της κολεκτίβας, ήταν και παραμένει η λειτουργία του τυπογραφείου, χωρίς να αναλωνόμαστε σε συζητήσεις επί συζητήσεων πάνω σε «ακανθώδη» πολιτικά ζητήματα. Μια αναφορά αξίζει να γίνει στο ζήτημα των προτεραιοτήτων όσον αφορά τον προγραμματισμό των τυπωμάτων. Κοινή επιθυμία της κολεκτίβας είναι να δίνεται ο πρώτος λόγος σε άτομα και συλλογικότητες που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση στα τυπογραφικά μέσα καθώς και σε έντυπα ή αφίσες που δεν μπορούν χρονικά ή για άλλους λόγους να τυπωθούν κάπου αλλού. Στο πλαίσιο αυτό, μπροσούρες και βιβλία που δεν έχουν στενούς χρονικούς περιορισμούς θα μπαίνουν σε μηνιαίο προγραμματισμό κατόπιν συνεννόησης.

Τον Μάρτιο του 2009 αποκτήθηκε με τη βοήθεια συντρόφου τυπογράφου μια εκτυπωτική μηχανή διάστασης 50×70 cm. Οι, ως τότε, δυνατότητες εκτύπωσης περιορίζονταν στο Α4 (μέγιστο εκτυπώσιμο μέγεθος ήταν το 23×33 cm). Η τεχνική αναβάθμιση περιλαμβάνει φωτομεταφορείο και κοπτική μηχανή αντίστοιχων διαστάσεων. Τα φιλόξενα υπόγεια της Βίλα Αμαλίας δεν μας χωρούσαν πια και έτσι έχουμε μεταφερθεί στους κήπους της, μετατρέποντας το συνεργείο σε τυπογραφείο. Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρόκειται για το «τυπογραφείο της Βίλας», αλλά για μια συστέγαση που βασίζεται σε σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Στην κολεκτίβα Rotta συμμετέχουν άνθρωποι που κινούνται και λειτουργούν ατομικά ή συλλογικά στον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο και ενδιαφέρονται για την τυπογραφία.

Ένα νέο ζήτημα που γεννιέται, από τη στιγμή που οι δυνατότητες της μηχανής μας επιτρέπουν να τυπώνουμε όχι μόνο προκηρύξεις αλλά και αφίσες, μπροσούρες μέχρι και βιβλία, έντυπα δηλαδή που σε αρκετές περιπτώσεις έχουν την αξίωση κάποιου αντιτίμου, είναι το ποια θα είναι η σχέση της κολεκτίβας με τη λογική του αντιτίμου. Θέλουμε τα έντυπα που βγαίνουν από το αυτοδιευθυνόμενου τυπογραφείο μας να μη φέρνουν κέρδος στην τσέπη κανενός. Με λίγα λόγια, αν υπάρχει αντίτιμο, είτε να αντιστοιχεί στο κόστος παραγωγής του εντύπου, είτε αν υπερβαίνει το κόστος παραγωγής, να διατίθεται για κινηματικούς σκοπούς.

Η τυπογραφική ομάδα συνεχίζει να τυπώνει δύο φορές την εβδομάδα και να βρίσκεται σε συνέλευση όταν προκύπτουν ζητήματα που πρέπει να συζητηθούν από το σύνολό της. Οι συλλογικότητες ή τα άτομα που θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν το τυπογραφείο καλούνται να καλύψουν το κόστος των υλικών (χαρτί, τσίγκους, μελάνια, χημικά εμφάνισης κλπ.). Πέρα από το κόστος του χαρτιού, η προμήθεια του οποίου γίνεται ξεχωριστά, αξιολογήσαμε το κόστος αυτό στο ποσό των 15 ευρώ ανά τσίγκο, συνυπολογίζοντας τα λειτουργικά έξοδα του εγχειρήματος (συντήρηση και επισκευές της μηχανής, καθαριστικά και αναλώσιμά της) τα οποία με την απόκτηση της νέας μηχανής αυξήθηκαν σημαντικά, και σκεπτόμενοι ότι ένα τέτοιο έξοδο είναι λογικό να επιβαρύνει συλλογικά όλους όσοι συμμετέχουν και συλλειτουργούν σ’ ένα τέτοιο εγχείρημα. Η επιπλέον οικονομική ενίσχυση είναι, φυσικά, ευπρόσδεκτη και θα συμβάλλει στην περαιτέρω βελτίωση και εξέλιξη του εγχειρήματος.

Η μετάβαση σε μεγαλύτερη διάσταση χαρτιού θέλουμε να σημάνει και το πέρασμα σε μιαν άλλη διάσταση για την κολεκτίβα Rotta. Η απόφαση για την απόκτηση της καινούριας μηχανής συνεπάγεται πολλές δυσκολίες, κόπο, χρόνο και κάποιους κινδύνους. Η διαδικασία εκμάθησης της μηχανής, προϋποθέτει αρκετό χρόνο και αφοσίωση για να γίνει σωστά και ολοκληρωμένα. Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι θα μπορούμε σύντομα να τυπώνουμε, χρησιμοποιώντας όλες τις δυνατότητες της μηχανής κι έχοντας μάθει όλα τα μυστικά της. Η τυπογραφία, ούτως ή άλλως, είναι μια περίπλοκη τέχνη που απαιτεί προσήλωση, υπομονή και επιμονή. Πόσο μάλλον για ανθρώπους που δεν έχουν όλοι επαγγελματική εμπειρία και προσπαθούν συλλογικά να μοιραστούν γνώση και εμπειρία.

Είναι αλήθεια ότι μας αρέσουν τα δύσκολα, αλλά ακόμα περισσότερο μας αρέσει να τα αντιμετωπίζουμε στο πλαίσιο της συλλογικής αυτοοργάνωσης. Η υλική έκφραση αυτής της διάθεσης είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα σε ομάδες, συλλογικότητες και ατομικότητες, που ενδιαφέρονται να ενισχύσουν με οποιοδήποτε τρόπο (ηθικό, ψυχολογικό, υλικό και οικονομικό) την κολεκτίβα Rotta. Ζητούμενο για μας, πέρα από τη φυσική συμμετοχή ενός πυρήνα ατόμων στα τυπώματα και τις διαδικασίες της κολεκτίβας, είναι η δημιουργία ενός δικτύου υποστήριξης από όσους συντρόφους και συντρόφισσες αισθάνονται το εν λόγω εγχείρημα δικό τους. Τη χαρά και τον ενθουσιασμό που νιώθουμε κάθε φορά που ένα τυπωμένο φύλλο χαρτιού βγαίνει από τη μηχανή θέλουμε να τα μοιραζόμαστε με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες στους καθημερινούς μας αγώνες, με το χώρο στον οποίο ανήκουμε, με το κίνημά μας.

Από το τυπογραφείο στην αυλή
της Αχαρνών και Χέυδεν

(από παλιότερο κείμενο της κολεκτίβας)

multiple choice

ΚΟΝΤΙΝΟΙ ΜΕ:
Κώστα και Γιάννη

ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;
Χριστίνα και Γιάννη

ΝΕΟΛΑΙΑ
Πέτρο, Εβίτα και Θεόφιλο

ΤΙ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Εβίτα, Γιώργο και Ιμπραήμ

ΜΜΕ
Γιάννη, Γιάννη, Μαρίνα, Πέτρο, Εβίτα και Γιώργο

ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕΣ ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ;
Γιάννη, Θεόφιλο, Μιχάλη, Γιάννη, Θεοδόση, Γιώργο και Πέτρο

ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ 5 ΧΡΟΝΙΑ;
Εβίτα και Γιάννη

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Εβίτα, Χριστίνα, Γρηγόρη, Θεοδόση και Γιάννη

ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ;
Εβίτα, Νίκο, Γιάννη και Χριστίνα

ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Γιάννη

Ο ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ'”;
Με όλους και όλες

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;
Με όλους και όλες αλλά περισσότερο με τον Γιώργο

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ
(Σχετικά κοντά…) Χριστίνα, Αθηνά και Γιάννη

ΕΝΑ ΘΕΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΝ:
Με όλους και όλες…

Εμπρησμός από φασίστες στο Xanadu

Ο ανοιχτός κοινωνικός χώρος Xanadu, στην Ξάνθη, δέχτηκε εμπρηστική επίθεση στις 22 Δεκεμβρίου αργά το βράδυ. Το Xanadu, εδώ και 3.5 χρόνια έχει πολύμορφη ανοιχτή κοινωνική δράση και από ότι φαίνεται αυτό ενοχλεί.

Ότι δεν καταλαβαίνει ο φασίστας, το φοβάται και η μόνη γλώσσα που ξέρει είναι η βία, το κρυφτό στο σκοτάδι, η πλήρης αδιαφορία για το αν μέναν άνθρωποι μέσα ή για τα διπλανά σπίτια.

Όλα αυτά γιατί δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, να νοιάζεσαι για την κοινωνία και τους ανθρώπους της, να χτίζεις την αυτονομία, έννοιες δυσνόητες για όσους φοβούνται το διαφορετικό και την ίδια τη σκιά τους.

Κανένας εμπρησμός δεν μας σταματά, καμία εκκένωση, σύλληψη, ή ότι άλλο φανταστούν τα τζιμάνια της καταστολής ή τα ασπόνδυλα φασιστικά τσιράκια τους. Είμαστε και θα είμαστε στους κοινωνικούς αγώνες, μέχρι την άλλη κοινωνία.

αλληλεγγύη στον ανοιχτό κοινωνικό χώρο Xanadu

Ένα επίκαιρο μήνυμα για τον φασισμό από το 1929…

Ο Σεραφείμ Μάξιμος στο βιβλίο του “Κοινοβούλιο ή Δικτατορία” που έγραψε το 1929, παρόλα τα κενά και τα λάθη του, όπως αναφέρει ο Λουκάς Αξελός στο εισαγωγικό του σημείωμα για το βιβλίο, κατορθώνει να οδηγεί έναν προβληματισμό σε σωστά συμπεράσματα, ανοίγοντας το δρόμο στην αντίληψη που ερμηνεύει το φασισμό σαν δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου στην πιο αντιδραστική της μορφή…

Εμείς, παραθέτοντας μερικά αποσπάσματα από το εν πολλοίς εξαντλημένο αυτό βιβλίο, μπορούμε να αντιληφθούμε την επικαιρότητα των συλλογισμών του Σ. Μάξιμου και να κάνουμε τις αντιστοιχίσεις σε ό,τι αφορά την τρέχουσα πραγματικότητα έχοντας πάντα υπόψη μας ότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Μεταξά.

Τα χρήσιμα και κρίσιμα αποσπάσματα:

…Όλες οι μεταρρυθμίσεις και οι «αναδιοργανώσεις» που υποστήριξε ή που πραγματοποίησε ο φασισμός, οι απόψεις του για την οργανωτική και πολιτική ενότητα των τάξεων, όχι μόνο δεν θίγουν, αλλά ενισχύουν το καθεστώς ιδιοκτησίας. Αποτελούν μια ανεπιτυχή απόπειρα να λυθούν, πολιτικά και κρατικά, οι άλυτες αντιφάσεις της καπιταλιστικής οικονομίας,  γι’ αυτό και είναι ριζοσπαστικές μεν, αλλά δημαγωγικέ, απατηλές και θορυβώδεις.

Από οικονομική άποψη δεν αντιπροσωπεύουν κανένα ιδιαίτερο σύστημα διοργανώσεως της παραγωγής, ενώ αποτελούν μια διαστρεβλωμένη κοινωνική κίνηση, μια κινητοποίηση των πιο σκοτεινών δυνάμεων της καπιταλιστικής κοινωνίας, κινητοποίηση που επέτυχε και κυριαρχεί χάρις στο βαθύτατο αντιδραστικό αίσθημα της χρεωκοπημένης μπουρζουαζίας…

 

…Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της αστικής αντιδράσεως με φασιστική μορφή, συνίσταται στο γεγονός ότι η μπουρζουαζία χρησιμοποιεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, τη δυσαρέσκεια της μικροαστικής τάξεως της πόλεως και του χωριού, ακόμα δε και μερικών declasses στρωμάτων του προλεταριάτου, για να δημιουργήσει ένα φανατικό, αντιδραστικό, αντιπρολεταριακό κίνημα και να εγκαταστήσει, με τη βοήθειά του, την ανοιχτή, συνεπή και απεριόριστη δικτατορία της…

 

…Η αστική τάξη έπαυσε να πιστεύει πια στην κοινοβουλευτική κυριαρχία της και η επαναστατική έχει προ πολλού αντιτάξει την προλεταριακή δικτατορία στο αστικό κοινοβούλιο. Οι κινητήριες δυνάμεις της κοινωνίας συγκρούονται στην εξωκοινοβουλευτική υλική τους εκδήλωσι. Οι απεργίες και οι διαδηλώσεις αποτελούν της πρακτικότερες μορφές αγώνων καιιδεολογικών ζυμώσεων, οι γενικές συνελεύσεις και οι μεγάλες δημόσιες συζητήσεις τα καλλίτερα μέσα δημοκρατικής λειτουργίας. Το κοινοβούλιο αχρηστεύεται, η δε διάλυσί του ή η «τροποποίησή του» μπαίνει όχι σαν ένα γενικό ζήτημα μα σαν ένα συγκεκριμένο πολιτικό ζήτημα, που η λύσι του εξαρτάται από την πορεία των πολιτικών αγώνων, το βαθμό της οργανώσεως και ανεπτύξεως των φασιστικών δυνάμεων της μπουρζουαζίας.

Και δεν μπορεί πραγματικά η κοινοβουλευτική δημοκρατία να στεγάση τις αντιτιθέμενες τάξεις. Ούτε με καθολικό κοινοβούλιο, ούτε με αντιπροσωπεία τάξεων όπως υποστηρίζουν μερικοί.

Η μηχανική του Κοινοβουλίου είναι βραδύτατη, ζητήματα σπουδαία λύνονται στους διαδρόμους, δεκάδες νομοσχέδια ψηφίζονται χωρίς να είναι καν γνωστό το περιεχόμενό τους, η γραφειοκρατία τα επεξεργάζεται εκ των προτέρων και τα διορθώνει εκ των υστέρων, οι βουλευταί ενδιαφέρονται για την πελατεία τους και οι συνεδριάσεις παρουσιάζουν πολλές φορές το θέαμα καφενείου μετά το μεσονύκτιο.

Κανένα συλλογικό ζήτημα δεν βρίσκει τη θέσι του. Αναβάλλονται άμεσα προβλήματα από κομματική ή προσωπική σκοπιμότητα, οι βουλευταί ενεργούν για επιρροές και συμφέροντα αντίθετα προς τα συμφέροντα εκείνων που τους εξέλεξαν.

Είναι δύσκολο να περιγραφή η ασχήμια αυτή του κοινοβουλίου, αδιαφορία με την οποία ψηφίζονται νόμοι που καθορίζουν τις τύχες χιλιάδων και εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο κοινοβουλευτισμός είναι ένα μεγάλο αίσχος, μια μεγάλη απάτη.

Η κατάργησί του ως θεσμού, ως συστήματος αστικής κυριαρχίας έγινε συνώνυμη με την κατάργηση του ίδιου του αστικού συστήματος, αφού κοινοβούλιο και δικτατορία δημοκρατία και φασισμός έχουν συναδελφωθή στην υπηρεσία του κεφαλαίου.