Posts

Posted on

[ΚτΒ] 2 χρόνια μετά το κεφαλαιο-κρατικό έγκλημα των Τεμπών: Θέλουν να σταματήσουν τις εποχές, αλλά ήρθε η Άνοιξη! Αγώνας μέχρι Τέλους!

Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο
η οργή του λαού
κυλάει πάνω απ’ τα χωράφια
ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει
ποιος, ποιος τη σταματάει…

Την 28η Φλεβάρη 2025 γράφτηκε Ιστορία. Τα ανθρώπινα ποτάμια πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ντόπιων και μετανάστ(ρι)ών εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων, φοιτητ(ρι)ών, μαθητ(ρι)ών και συντρόφ(ισσ)ων στην Αθήνα, όλη τη χώρα και τον κόσμο, έφεραν -μετά από πολλά χρόνια οπισθοχώρησης- και πάλι ορμητικά στο προσκήνιο το Δίκιο της χειμαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας και τη λαϊκή οργή που σιγόβραζε εδώ και καιρό.

Μια Ημέρα Μνήμης, καλεσμένη από το Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων Τεμπών 2023 ενάντια στην πολυπλόκαμη επιχείρηση συγκάλυψης αυτού του προαναγγελθέντος κεφαλαιοκρατικού εγκλήματος, για τη Δικαίωση της Μνήμης των 57 νεκρών της Τάξης μας.

Μια κυριολεκτική Γενική Απεργία που κατέγραψε είτε καθολική είτε πρωτόγνωρη συμμετοχή σ’ όλους τους κλάδους, μπλοκάροντας (έστω και για 24 ώρες) ολόκληρη τη χώρα.

Μια Ημέρα Αγώνα στην οποία συμμετείχαν χωρίς υπερβολή “αι γενέαι πάσαι” αλλά είχε για αναμφισβήτητο πρωταγωνιστή τη νέα γενιά αγωνιστ(ρι)ών, υπενθυμίζοντας έμπρακτα ότι η Ιστορία εξακολουθεί να “καίει σαν πυρωμένο σίδερο” και να γράφεται πολύμορφα στο Δρόμο.

Κατά τη διάρκεια των ημερών που προηγήθηκαν αυτού του κοινωνικού ξεσηκωμού, ως Κίνηση της Βιολέττας στηρίξαμε με τις λιγοστές μας δυνάμεις τις κινήσεις και τις παρεμβάσεις που καλέστηκαν από την Συνέλευση Αναρχικών – Κομμουνιστ(ρι)ών ενάντια στο κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη [Συγκέντρωση στο Σύνταγμα και Πορεία στα γραφεία της Hellenic Train (18/02) Συγκέντρωση αντιπληροφόρησης στο Σταθμό Λαρίσης (22/2), Συγκέντρωση στο πολιτικό γραφείο του πρώην υπουργού Μεταφορών Κ.Καραμανλή (24/2)], στο μπλοκ της οποίας καλέσαμε και συμμετείχαμε και την 28η Φλεβάρη.

Ένα μπλοκ που με την οργάνωση και την επιμονή του, τα πολιτικά περιεχόμενα και τη μαχητική πρακτική, τη συντροφικότητα και την αλληλέγγυα στάση του, μέσα (και) από την επιστροφή και παραμονή του στο Σύνταγμα -παρά το χημικό πόλεμο και την κτηνώδη βία των μπάτσων- μαζί με μερικές χιλιάδες άλλων διαδηλωτ(ρι)ών, συνεισέφερε στο μέτρο των δυνατότητων του, ώστε αυτή η ιστορική ημέρα να μην τελειώσει και τόσο πρόωρα, όσο θα επιθυμούσε το Μέγαρο Μαξίμου και η ΓΑΔΑ, το αντιπολιτευτικό αστικό πολιτικό προσωπικό και οι αργυρώνητοι δημοσιογράφοι των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Στριμωγμένη στη γωνία, η πιο νεοφιλελεύθερη – ακροδεξιά μεταπολιτευτικη κυβέρνηση ΝΔ του Μητσοτάκη του (υ)ιού, αυτό το αδιστακτο τσούρμο πολιτικών υπαλλήλων των καπιταληστών & των ιμπεριαληστών νιώθει το καντήλι της παντοδυναμίας του να σβήνει, και έχοντας στον πλευρό του την αστική “δικαιοσύνη” που διαχρονικά “είναι σαν τα φίδια και δαγκώνει μονάχα τους ξυπόλητους”, αποπειράται να σώσει το τομάρι του, μέσα από την παραπληφόρηση και την υποκρισία, την προπαγάνδα και την καταστολή.
Ταυτόχρονα, η αναιμική αστική αντιπολίτευση σε κάθε εκδοχή της, προσπαθεί ν’ αντλήσει εκλογική υπεραξία και να καναλιζάρει αυτόν τον κοινωνικό ξεσηκωμό μέσα στα όρια του κοινοβουλευτικού θεάτρου σκιών των προανακριτικών επιτροπών, των προτάσεων μομφής κλπ.

“Πόλεμος Πατήρ Πάντων”.

Σ’ ευθεία αντίθεση και με πλήρη άγνοια αυτής της διαχρονικά επίκαιρης διαπίστωσης του Ηράκλειτου, η συκοφαντική προβοκατορολογία που έπεται κάθε κοινωνικού ξεσηκωμού των τελευταίων 50 χρόνων, αποτελεί το πλέον αναλλοίωτο “ζωτικό ψεύδος” μέσα από το οποίο ενοποιούνται όλες οι “υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις” του καθεστώτος που καταχρηστικά ονομάζεται Γ’ Ελληνική Δημοκρατία.

Σε κάθε περίπτωση, η χύτρα αυτού του Κράτους – Δολοφόνου φαίνεται να έχει φτάσει σε σημείο βρασμού και το μέλλον παραμένει άγραφο αλλά “δεν θα ‘ρθει από μονάχο του, έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς”…

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ, ΑΛΛΑ ΗΡΘΕ Η ΑΝΟΙΞΗ!

Τέμπη – Πύλος – Παλαιστίνη, δεν υπάρχει ειρηνη χωρίς δικαιοσύνη!

Απέναντι στην κρατική τρομοκρατία & την συκοφαντική προβοκατορολογία:

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες/είσες & σ’ όσους/ες προσηχθησαν και τραυματίστηκαν από τους ένστολους δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Με Οργάνωση στη Βάση & Ενότητα στη Δράση:

Να μην συνηθίσουμε το θάνατο! Οι δολοφόνοι να πληρώσουν!

Δεν έχουμε εθνικό πένθος! Έχουμε ταξικό πόλεμο!

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ- ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΥΓΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Τετάρτη 5 Μάρτη 2025. Στηρίζουμε τα καλέσματα της Συνέλευσης Αναρχικών – Κομμουνιστ(ρι)ών ενάντια στο κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη στη Συγκέντρωση στις 9.00 στα δικαστήρια της Ευελπίδων και στη Διαδήλωση στις 19.00 στο Σύνταγμα με σημείο Συγκέντρωσης: Πανεπιστημίου & Γεωργίου Α, στην έξοδο της Στάσης Μετρό.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Μάρτης 2025

Posted on

Χανιά : Συγκέντρωση για το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη |Τετάρτη 5/3/25 , ώρα: 19:00 – Πλατεία Αγοράς

ΟΛ@ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5/3 – ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Καλούμε σε συγκέντρωση για το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, την Τετάρτη 5/3 στις 7:00 μ.μ. στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία, είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη
~Μίλαν Κούντερα
Δύο χρόνια μετά το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, ο αγώνας για την αποκατάσταση της μνήμης δίνεται σε όλα τα μέτωπα.
Πρώτα απ’ όλα, απέναντι σε έναν πολυεπίπεδο μηχανισμό συγκάλυψης, που κινητοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή: Από το μπάζωμα του σημείου της σύγκρουσης των δύο τρένων, μέχρι την έπαρση με την οποία αντιμετωπίζουν οι εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους την υπόθεση στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Ως συνήθως, οι ευθύνες αποδίδονται σε μεμονωμένα ανθρώπινα λάθη προκειμένου να μην καταλήξουν στα πρόσωπα που είναι πολιτικά υπεύθυνα για το έγκλημα. Στόχος βέβαια, πέρα από την εξασφάλιση της ασυλίας τους, είναι να μην αποδοθούν ευθύνες στις πολιτικές που εφαρμόζουν – εκείνες τις πολιτικές που χρόνια τώρα, στο όνομα της ανάπτυξης, ρημάζουν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, και είναι υπεύθυνες για την περαιτέρω φτωχοποίηση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων.
Μπροστά στην προοπτική της ανεξέλεγκτης κερδοφορίας, είναι ξεκάθαρο πως οι ζωές των από τα κάτω δεν μετράνε. Τα Τέμπη αποτελούν το πιο ωμό, το πιο βάρβαρο στιγμιότυπο αυτής της συνθήκης. Η ευθύνη για το έγκλημα αυτό ανήκει αποκλειστικά στις κρατικές πολιτικές της συνεχούς υποβάθμισης των δομών, που χρησιμοποιούνται μαζικά από την κοινωνική βάση. Είναι οι πολιτικές που έχουν υπηρετήσει οι δεξιοί και οι «αριστεροί» διαχειριστές του ελληνικού κράτους. Εξίσου υπεύθυνη είναι, βέβαια, και η νεοφιλελεύθερη επιταγή για μεταφορά του κόστους λειτουργίας αυτών των δομών στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα, σε οργανισμούς δηλαδή που έχουν ως αποκλειστικό κίνητρο την κερδοφορία. Για τους οργανισμούς αυτούς το οικονομικό όφελος, πάντα και αδιαπραγμάτευτα, προηγείται των ζωών εκείνων που καταναλώνουν τις υπηρεσίες τους.
Μπροστά στο ενδεχόμενο να εκτεθούν τόσο οι υπεύθυνοι σε προσωπικό επίπεδο, όσο και οι πολιτικές που υπηρετούν, οι χαμένες ζωές των από τα κάτω δεν έχουν τίποτα να πουν. Η έπαρση ως επικοινωνιακή πολιτική, αποτελεί πλέον βασική γραμμή του ελληνικού κράτους. Και πάλι, τα Τέμπη αποτελούν το πιο κυνικό παράδειγμα: Από τη μία με τα λόγια του τότε υπουργού Μεταφορών, Καραμανλή, μερικές εβδομάδες πριν το δυστύχημα («είναι ντροπή να θέτετε θέματα ασφαλείας»), αλλά κυρίως με τις μικρές ή μεγαλύτερες “ντροπές” που ξεστομίζουν οι εκπρόσωποι του κρατικού μηχανισμού απέναντι στις οικογένειες των νεκρών. Μπροστά σε ανθρώπους που παλεύουν με αξιοπρέπεια να αποκαταστήσουν τη μνήμη των ανθρώπων τους, η έπαρση αυτή της κυριαρχίας είναι το απόσταγμα των αυταρχικών πολιτικών και παράλληλα ο πιο στυγνός εμπαιγμός.
Η δράση συμπληρώνει τα δάκρυα
Οι μαζικές διαδηλώσεις του Ιανουαρίου ανέδειξαν πως η βούληση των από τα κάτω μπορεί να δημιουργήσει πολιτικά γεγονότα και να κάνει τους κυβερνώντες να αναδιπλωθούν.
Απέναντι στη θανατοπολιτική του κέρδους, οφείλουμε να θέσουμε αναχώματα, και πρωτίστως να εξερευνήσουμε την υλική μετουσίωση της οργής και του πόνου. Για την αξιοπρέπεια όλων εκείνων που συνεχίζουν να αγωνίζονται, με τους τρόπους που επιλέγουν (από τις οικογένειες των νεκρών, τις φοιτητικές καταλήψεις και τις αγροτικές κινητοποιήσεις έως τους εξεγερσιακούς αγώνες ). Σε πείσμα του κόσμου που επιλέγει να σκύβει το κεφάλι, να γυρνάει από την άλλη, και να καταφάσκει στην εκμετάλλευση, το ξεζούμισμα, και την υποτίμηση του διπλανού, ευελπιστώντας την κοινωνική του ανέλιξη(βλέπε τους ντόπιους τσανακογλύφτες των ΝΑΤΟϊκών, που για λίγα δολάρια γίνονται συνένοχοι στην γενοκτονία που συντελείται ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό ή τους νεόπλουτους ιδιοκτήτες που έχουν μετατρέψει κάθε γειτονιά της πόλης σε αποκλειστικό τουριστικό προϊόν).
Στους καιρούς που ζούμε η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αμείλικτη και επιβάλλεται ως μη αναπόδραστη. Είναι το ΤΙΝΑ (There Is No Alternative – Δεν υπάρχει εναλλακτική) σε αυτό το ‘παραγωγικό’ μοντέλα που οδηγεί την καθεμία από εμάς σε κοινωνικό, οικονομικό και προσωπικό αδιέξοδο. Ο τρόπος διαχείρισης της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης τίποτα δεν έχει να προσφέρει σε εμάς, πέρα από παραπάνω ιδρώτα, αίμα, μιζέρια και πόνο. Αν δεν το αντιληφθούμε, δεν έχουμε πολλά να περιμένουμε. Αν δεν πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, με άλλα λόγια, δεν θα μας τις δώσει κανείς. Αυτό είναι το δικό μας στοίχημα.
Η αξιοπρέπεια και το δίκιο κερδίζονται στον αγώνα, και μέσα από τον αγώνα. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει…
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ – Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ
Ανοιχτή Συνέλευση για τη δημιουργία αναρχικού μπλοκ στην πορεία των Τεμπών
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
—————————————————————————–
Η Κατάληψη Rosa Nera στηρίζει τα νέα καλέσματα για το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη: Τετάρτη 5 Μαρτίου στις 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.
Τέμπη, Φεβρουάριος 2023 – Πύλος, Ιούνιος 2023:
Το κράτος και τα αφεντικά δολοφονούν
Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους
Μετά την μεγαλειώδη γενική απεργία της 28ης Φεβρουαρίου, δύο χρόνια από το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη υπάρχουν νέα καλέσματα για την Τετάρτη.
Οι αγώνες συνεχίζονται ώστε να σταματήσουμε κάποτε να θρηνούμε και άλλους νεκρούς πάνω στα συντρίμμια που αφήνει πίσω της η βαρβαρότητα του καπιταλισμού.
Το “δυστύχημα” στα Τέμπη είναι άλλη μια δολοφονία του κράτους των αφεντικών. Όπως ακριβώς και το κρατικό ρατσιστικό έγκλημα του πολύνεκρου ναυαγίου της Πύλου για το οποίο επίσης επιχειρείται η συγκάλυψη των ενόχων.
Στους σιδηρόδρομους, η σκόπιμη υποτίμηση των μέτρων ασφαλείας από την εταιρία, η υποστελέχωση και η εντατικοποίηση της εργασίας, είναι ζητήματα για τα οποία οι εργαζόμενοι/ες στου σιδηρόδρομους είχαν προειδοποιήσει και διαμαρτυρηθεί πολλές φορές. Ήδη, πριν τη κρατική δολοφονία στα Τέμπη προειδοποιούσαν για τα αποτελέσματα των εγκληματικών αβλεψιών στον βωμό του κέρδους με όχημα άλλη μία ιδιωτικοποίηση δημόσιου φορέα:
“Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις. Τα Σωματεία στον Σιδηρόδρομο και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών δεν μπορεί να ανέχονται άλλο αυτή την επικίνδυνη κατάσταση. Τι άλλο περιμένουν για να παρέμβουν; Τι άλλο πρέπει να συμβεί;”
Δεν ήταν προφητεία τα παραπάνω λόγια, τα γεγονότα στα Τέμπη είναι τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων και της κερδοφορίας του καπιταλισμού. Είναι η υποτίμηση των ζωών μας απέναντι στα κέρδη τους.
Δεν πρόκειται να σωπάσουμε και δεν πρόκειται να συγκαλυφθεί άλλο ένα κρατικό έγκλημα.
Όλοι και όλες στους δρόμους.
Συμμετέχουμε και στηρίζουμε τα πανελλαδικά καλέσματα της Τετάρτης 5 Μάρτη, ώρα 7 μ/μ/ στην Αγορά Χανίων.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA
Posted on

Ηράκλειο : Συγκέντρωση για το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη |Τετάρτη 5/3/25 , ώρα: 19:00 – Πλατεία  Ελευθερίας

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ,

Συγκέντρωση για το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη,

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2025 , ώρα: 19:00 – Πλατεία  Ελευθερίας,

Αναρχικοί – Αναρχικές

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Posted on

[Prisiones Chilenas] Actualización sobre los compañeros anarquistas Aldo y Lucas Hernández

Recibido el 04/03/2025:

Ya van más de dos años de aquel 22 de diciembre del año 2022, día de diversos allanamientos orquestados por la Fiscalía de Alta Complejidad Metropolitana Sur, donde fueron allanados seis domicilios, cinco de ellos en la Región Metropolitana y uno en la Región de Valparaiso, todos registrados por grupos policiales OS9, GOPE y LABOCAR, con un resultado de seis detenidos y cuatro de los cuales pasaron a prisión preventiva. Dos corresponden a los hermanos y compañeros Aldo y Lucas Hernández, en el transcurso de los meses los compañeros seguirán bajo investigación por el ataque explosivo a la Dirección Nacional de Gendarmería de Chile, Aldo es indicado como el presunto colocador del artefacto, también se le imputa delitos de la Ley de Control de Armas, al igual que Lucas imputado por diversos delitos de la Ley de control de armas y explosivos.

Meses después a los compañeros se les solicita una audiencia de re-formalización, sumándose para ambos la causa de fabricación de armas y fabricacion de artefactos explosivos por diversos elementos encontrados en el domicilio allanado en Pedro Aguirre Cerda.

En este proceso hemos visto como la fiscalía a través de artimañas y juegos sucios han intentado perjudicar y amedrentar con cárcel a este entorno, buscando información e incluso delaciones con el fin de culminar la investigación y poder acreditar lo que fiscalía acusa, teniendo un resultado negativo al hostigamiento, ya que todos los detenidos posterior a los allanamientos se han mantenido dignos e integros a los mediocres intentos del Fiscal Claudio Orellana, demostrando en la practica complicidad y lealtad a los principios del compañerismo anti-autoritario.

En el transcurso de los meses los compañeros han vivido diversas y distintas realidades carcelarias, ya que desde un comienzo los compañeros son separados intentando romper sus lazos familiares sin tener contacto y compartir el mismo espacio fisico desde hace más de dos años.

En estos momentos los compañeros se encuentran a la espera de la audiencia de preparación de jucio oral, la cual ha sido aplazada ya en dos ocasiones por diversas situaciones jurídicas.

En la espera del juicio que ha tardado más de dos años los compañeros siguen sin poder reunirse por temas de seguridad vulnerando sus derechos a conservar vínculo familiar que los une.

En aquel juicio arriesgan condenas ejemplificadoras, para el compañero Aldo fiscalía solicita una condena de 90 años y a Lucas una condena de 26 años, señalamos que ejemplificadoras puesto que esta cantidad excesiva de años solo busca amedrentar al entorno y a quienes se deciden devolver golpe tras golpe sin colocar la mejilla ni esperar ilusos e idealizados momentos oportunos para ir por nuestrxs enemigxs. Los compañeros siguen íntegros y con el ímpetu intacto para seguir contribuyendo a fortalecer el caminar anárquico fuera y dentro de las prisiones aferrandose férreamente a sus ideas y sus valores, aportando a diversos compañeros que se han visto privados de libertad al igual que ellos, haciendo de sus ideas una amenaza real para el abanico de conductas nefastas dentro de la cárcel y practicando la solidaridad carcelaria, siguiendo posicionados contra la cárcel y sus carceleros dentro de sus propias casas (cárceles).

El poder sigue golpeando, las represalias son parte del cotidiano/cautiverio de nuestros hermanos. El ultimo acontecimiento fue el traslado de Aldo al módulo 2 de máxima seguridad en la cárcel de «La Gonzalina», el día 24 de diciembre del año pasado, cambiandole el régimen carcelario. Actualmente se encuentra con un horario de 21 horas de encierro y 3 horas de patio, esto sumado a restricciones como la prohibición de aparatos electrónicos (Tv, hervidor y radios) dicho traslado fue producto de un allanamiento realizado en el módulo 12(módulo en el que aldo se encontraba desde hace dos años) el día 18 de diciembre en que se encuentra al interior de la celda de Aldo la información personal de los 16 funcionarios de gendarmeria lesionados el dia del atentado a la dirección nacional del 27 de diciembre del 2021. Dicha información se encontraba contenida en las respectivas carpetas investigativas del caso, motivo por el cuál los altos mandos de La Gonzalina deciden su aislamiento.

La práctica violentista sigue más vigente que nunca, y es sangre para bombear los corazones de nuestros hermanos en prisión. Cada acción certera, gesto propagandístico revela la vulnerabilidad de un sistema depredador que se sostiene por una falsa seguridad que no es más que una careta quebrantable y al alcance de nuestras manos llenas de convicción y coraje.

Las acciones como ataques con armas-bombas a instituciones-policias-aparatos que protegen los intereses del poder y de los ricos son solo una muestra de aquello, que el miedo lo sientan quienes nos apresan, que las balas tengan nombres y apellidos, que nuestras energias sean capaces de crear lo que nuestra imaginación alguna vez pensó, que se desborde cada idea en la mente de quienes ven que la lucha violentista es posible.

Fuego y muerte al espectador, al carroñero, al mártir y al buitre.

Libertad para lxs convencidxs, certerxs y arrojadxs que van en contra de la dominación!
Presxs anarquistas, subversivxs y mapuche a la calle!
¡Atrevamos a crear lo prohibido!
¡Hacer de las ideas una amenaza real!
Aldo y Lucas Hernández a la calle!

Febrero, 2025.