Χανιά: Aνοιχτή συνέλευση για το ζήτημα της στέγης | 8/1, στις 19:00, στην κατάληψη Rosa Nera

Επόμενη ανοιχτή συνέλευση για το ζήτημα της στέγης στα Χανιά, 8/1, στις 19:00, στην κατάληψη Rosa Nera

Eνημερωτικά, στην τελευταία συνέλευση που κάναμε πριν από τις διακοπές, καταλήξαμε σε κάποιους άξονες και θεματικές που θα μας απασχολήσουν σ’αυτή την συνέλευση, όπως:
-Kινήματα για την υπεράσπιση της στέγης(μέσα, τρόποι, πρακτικές διεκδίκησης)
-Συζήτηση γύρω από τις πολιτικές μακροχρόνιας και βραχυχρόνιας μίσθωσης
-Οργάνωση επόμενων δράσεων της συνέλευσης

Αυτή την Τετάρτη, 8/1, στις 19:00, στην κατάληψη Rosa Nera.

Eκ μέρους της ανοιχτής συνέλευσης για το ζήτημα της στέγης

Πηγή: https://www.facebook.com/photo/?fbid=913877074267484&set=a.389606600027870

Ηράκλειο : Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει η Κρήτη το τελευταίο θύμα της πετρελαϊκής βιομηχανίας!

Για να ολοκληρωθεί η παγκόσμια επενδυτική πρωτοτυπία που σχεδιάζουν για το νησί μας,
στα σημεία όπου θα έχουν πλέον εντοπιστεί και επιβεβαιωθεί τα μεγαλύτερα κοιτάσματα, θα γίνουν γεωτρήσεις σε βάθη μεγαλύτερα από αυτά που έχουν καταγραφεί σε όλο τον πλανήτη.

Η ύπαρξη κοιτασμάτων νότια της Κρήτης είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες. Το γεγονός ότι δεν τα έχουν εκμεταλλευτεί ακόμα, οφείλεται στο ότι ακόμα και τα άρρωστα μυαλά των τεχνοκρατών που έχουν προτείνει τις εξορύξεις εδώ, γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει τεχνογνωσία για γεωτρήσεις στα 4,5 χιλιόμετρα βάθος όπως στην περίπτωση της Κρήτης.

Η παγκόσμια μείωση των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει οδηγήσει την αδηφάγο βιομηχανία υδρογονανθράκων σε όλο και μεγαλύτερα θαλάσσια βάθη, τα οποία μειώνουν κατακόρυφα τις δυνατότητες έγκαιρης παρέμβασης για αποφυγή πετρελαιοκηλίδων σε περίπτωση ατυχήματος, αυξάνοντας έτσι κατακόρυφα τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις του.

Το 2010 χρειάστηκαν 5 μήνες για να σφραγιστεί το πηγάδι «Deepwater Horizon» της ΒΡ στα 1.600 μέτρα βάθος, αφού πρώτα είχαν διαρρεύσει εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στον κόλπο του Μεξικού…

Πρωτοβουλία Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων

Δεν θυσιάζουμε τον τόπο μας για τα κέρδη τους!

Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει η Κρήτη το τελευταίο θύμα της πετρελαϊκής βιομηχανίας!

πηγή:https://www.facebook.com/groups/537955643729092

[:el]ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ 10-16 ΓΕΝΑΡΗ 2025 ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ & ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ[:en]INTERNATIONAL WEEK OF ACTION 10-16 JANUARY 2025 FOR THE COMRADES OF THE REVOLUTIONARY STRUGGLE POLA ROUPA & NIKOS MAZIOTIS[:de]INTERNATIONALE AKTIONSWOCHE 10–16 JANUAR 2025 FÜR DIE GENOSS*INNEN DES REVOLUTIONÄREN KAMPFES P. ROUPA & N. MAZIOTIS[:it]SETTIMANA INTERNAZIONALE D’AZIONE 10-16 GENNAIO 2025 PER LE/I COMPAGNE/I DI LOTTA RIVOLUZIONARIA POLA ROUPA E NIKO MAZIOTIS[:]

[:el]Λήφθηκε μέσω e-mail

ΚΑΘΕ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Έμπρακτη αλληλεγγύη: Απέναντι στον κόσμο του κράτους, των αφεντικών και της φρικαλεότητας των πολέμων τους, στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα στα καταδικασμένα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη που μέσα από τις γραμμές και τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, αγωνίστηκαν σταθερά κι αδιάλλακτα στο πλευρό των ταξικά καταπιεζόμενων από τη βία και την τρομοκρατία της οικονομικής εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της πολιτικής εξόντωσης στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Με συνέπεια κι αφοσίωση στον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση, ο σύντροφος κι η συντρόφισσα ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση, όπως αναλογεί στην αντάρτικη αξιοπρέπεια και την επαναστατική συνέπεια.

Δεν αναθεώρησαν κι υπερασπίστηκαν πολιτικά μία προς μία τις 18 ένοπλες και βομβιστικές ενέργειες που ανέλαβε ο Επαναστατικός Αγώνας, σε υψηλής σημασίας σύμβολα κι υποδομές του κράτους και του κεφαλαίου, από το 2003 μέχρι το 2018, καταφέρνοντας σημαντικά πλήγματα στους συσχετισμούς της κυριαρχίας: Υπουργεία -Οικονομίας, Απασχόλησης-, Δικαστήρια Ευελπίδων, Αστυνομικά Τμήματα, αστυνομικούς και κλούβες των ΜΑΤ, Υπουργό Δημόσιας Τάξης, Πρεσβεία των ΗΠΑ, Χρηματιστήριο, Τράπεζα της Ελλάδας-παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας-γραφείο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, τράπεζες -Citibank, Eurobank-, μέχρι και την απόπειρα απόδρασης του συντρόφου Νίκου Μαζιώτη κι άλλων κρατουμένων από τις φυλακές Κορυδαλλού, με ελικόπτερο (αεροπειρατεία) την οποία κι ανέλαβε προσωπικά η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα.

Δικαστική Εξουσία – Μετάνοια – Διπλή Φυλακή: Το κράτος διιστορικά συντηρεί μέχρι τέλους τις πρακτικές πολέμου φθοράς κι υπονόμευσης, απέναντι στον ένοπλο πολιτικό του εχθρό, τους/τις αγωνίστ(ρι)ές που επιτέθηκαν σε αυτό με όλα τα μέσα, αμφισβητώντας και κλονίζοντας έμπρακτα το imperium του.

Η «δικαιοσύνη» ως πυλώνας της κρατικής βίας και τρομοκρατίας, αναλαμβάνει τον καθεστωτικό ρόλο της «τιμωρίας» όχι μόνο των ταξικά καταπιεσμένων κι απείθαρχων αλλά και την εκτέλεση της ολοκληρωτικής «τιμωρίας» των ένοπλων πολιτικών εχθρών του κράτους και του κεφαλαίου, αναβαθμίζοντας συνεχώς το ποινικό οπλοστάσιο και τις φυλακές «υψίστης ασφαλείας» κι αιχμαλωτίζοντας τα αγωνιζόμενα συντρόφια με βαρύτατες ποινές. Την ίδια στιγμή, αθωώνει μπάτσους/δολοφόνους/ναζιστές, παιδοβιαστές, πολιτικούς, μεγαλοσχήμονες-επιχειρηματίες κλπ. Κι όταν έρθει η ώρα της αποφυλάκισης των αγωνιστ(ρι)ών από τα «ιδρύματα σωφρονισμού της δημοκρατίας», τον βρώμικο ρόλο αναλαμβάνουν τα δικαστικά συμβούλια που στην περίπτωση των πολιτικών κρατουμένων, έχουν σκοπό να πλήξουν τις πολιτικές επιλογές και την επαναστατική τους συνείδηση μέσω της εκμαίευσης «δηλώσεων μετανοίας».

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ

Στις 17 Νοέμβρη του 2023, η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους μέχρι το 2032. Έναν μήνα μετά, οι μηχανισμοί του κράτους-τρομοκράτη, με έφεση του αντιεισαγγελέα εφετών Χαλκίδας κατά της αποφυλάκισής της, προσπάθησαν να την κλείσουν ξανά στη φυλακή. Πέρυσι, στις 10 Γενάρη, η συντρόφισσα πέρασε από δικαστικό συμβούλιο στη Χαλκίδα κι έκτοτε, η απόφαση εκκρεμεί κι η ίδια παραμένει σε ομηρία.

Ακριβώς, έναν χρόνο μετά, στις 10 Γενάρη του 2025, η συντρόφισσα με νέα κλήτευση και με νέα θετική εισαγγελική πρόταση για την αποφυλάκισή της, θα βρεθεί ξανά μπροστά στον δικαστικό μηχανισμό, ώστε να αποφασίσει το δικαστικό συμβούλιο Χαλκίδας για την απελευθέρωση ή την επαναφυλάκισή της. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που η συντρόφισσα καλείται ούτως ή άλλως να πληρώσει υπέρογκες χρηματικές ποινές οι οποίες επιδικάστηκαν για τη συμμετοχή της στη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας κι οι οποίες συνθλίβουν την επιβίωσή της, εξωθώντας την ίδια και το παιδί της σε οικονομική εξόντωση, ενώ ο σύντροφός της παραμένει αιχμάλωτος του κράτους.

Η ανιδιοτέλεια, η αγωνιστική ακεραιότητα της συντρόφισσας κι η συμβολή της ενάντια στην κοινωνική εξαθλίωση, αναδεικνύουν την επαναστατική αντίσταση εντός του κοινωνικοπολιτικού ολέθρου κι ενάντια στον παγκόσμιο ολοκληρωτισμό. Μέσα από τις γραμμές της, η οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας κατέστησε ξεκάθαρο πως κράτος, τράπεζες κι υπουργεία θα δέχονται αντάρτικες κοινωνικές αντιστάσεις για όλη τη βία, αφαίμαξη κι αιματοχυσία που έχουν εξαπολύσει στα εκμεταλλευόμενα και καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.

Από την πλευρά της αλληλεγγύης, με τη σειρά μας στεκόμαστε δίπλα στην αναρχική συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, στη νέα αυτή δικαστική δοκιμασία.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ

Μετά από 16 χρόνια (μικτά) στη φυλακή για τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και με τη συμπλήρωση των 4/5 πραγματικής έκτισης της 20ετούς ποινής τον προηγούμενο μήνα, ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης θα περάσει το επόμενο χρονικό διάστημα από το δικαστικό συμβούλιο (στη Λαμία), καθώς κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης στις 25 Νοέμβρη 2024. Πρόκειται για την 7η υποβολή αιτήματος υφ’ όρων αποφυλάκισης, μετά από 6 συνεχόμενες απορριπτικές αποφάσεις. Στην περίπτωση νέας απόρριψης, ουσιαστικά τον εξωθούν σε αιχμαλωσία τουλάχιστον μέχρι και τον Μάρτη του 2027, με εκδικητική και καταχρηστική (ακόμη και με τους νόμους τους) έκτιση μέχρι και της τελευταίας ημέρας του συνόλου της ποινής. Κι αυτό παρότι έχει προ πολλού (από τον Γενάρη του 2022) συμπληρώσει τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις (καθεστώς εξαίρεσης).

To δικαστικό επιτελείο της Λαμίας -ως μηχανισμός της κρατικής και οικονομικής κυριαρχίας- εφαρμόζει τακτικές πολιτικής εξόντωσης, εμπνευσμένες από την παράδοση των αντεπαναστατικών τρομοδικείων. Αποφυλακίζει και χορηγεί τακτικές άδειες σε δολοφόνους ναζιστές, σε αντίθεση με τη συνεχή άρνηση της υφ’ όρων αποφυλάκισης του αναρχικού Νίκου Μαζιώτη και το κόψιμο των αδειών αγωνιστών (Δ. Κουφοντίνα). Επιτάσσει την οριστική έξοδο από τη φυλακή μόνο με την επιβολή της αποκήρυξης των αξιακών και ηθικών αρχών. Το καθεστώς εκβιασμού της μετάνοιας που επιχειρούν να εκμαιεύσουν από τον σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, συνεπάγεται την αλλοτρίωση και τη φυλάκιση της συνείδησης, προκειμένου να πετύχουν την απόλυτη πειθαρχία μέσω του διεισδυτικού ελέγχου στον πυρήνα του συνειδησιακού και του αξιακού κόσμου του επαναστάτη.

Ο αναρχικός Νίκος Μαζιώτης βρίσκεται σε ένα αρκετά κρίσιμο σημείο της αιχμαλωσίας του. Να μην αφήσουμε τον σύντροφο όμηρο στην κρατική αιχμαλωσία, γιατί πιθανότατα αυτή η συνθήκη εξαίρεσης από την υφ’ όρων αποφυλάκιση, ενώ έχει ήδη εκτίσει τα 4/5 του συνόλου 20ετούς ποινής, όχι μόνο θα αποτελέσει δεδικασμένο, αλλά προεικονίζεται το μέλλον που επιφυλάσσουν και για άλλες/άλλους κρατούμενες/κρατούμενους, σε μια εποχή όξυνσης της κατασταλτικής αντιμετώπισης από το κράτος για τον κόσμο του αγώνα.

Να ενδυναμώσουμε την αλληλεγγύη. Να σταθούμε στο πλευρό του αναρχικού συντρόφου Νίκου Μαζιώτη.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, στα Δικαστήρια της Χαλκίδας, την Παρασκευή 10 Γενάρη 2025, στις 12.00

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, στα Δικαστήρια της Λαμίας, την Πέμπτη 16 Γενάρη 2025, στις 12.00

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τα καταδικασμένα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα

Π. Ρούπα και Ν. Μαζιώτη

synallil-roupamaziotis@espiv.net

[:en]Received by email

EVERY REBEL HEART, A REVOLUTIONARY STRUGGLE

Practical solidarity: In the face of the world of the state, the bosses and the horrors of their wars, we stand in solidarity with the condemned comrades of Revolutionary Struggle, Pola Roupa and Nikos Maziotis, who through the ranks and action of the organization Revolutionary Struggle, fought steadfastly and uncompromisingly on the side of the class oppressed by the violence and terror of economic exploitation, poverty and political extermination in the sweatshops of wage slavery. With consistency and dedication to the struggle for social revolution, the comrade and comrade took on the political responsibility of their participation in the organisation, as befits guerrilla dignity and revolutionary consistency.

They did not review and defended politically, one by one, the 18 armed and bombing actions undertaken by the Revolutionary Struggle, one by one, on high-important symbols and infrastructures of the state and capital, from 2003 to 2018, achieving significant blows to the correlations of domination: Ministries – of Economy and of Employment -, Evelpidon Courts, Police Departments, Police Officers and riot police, Minister of Public Order, US Embassy, Stock Exchange, Bank of Greece – branch of the European Central Bank – office of the International Monetary Fund in Greece, banks – Citibank, Eurobank -, up to the attempted escape of comrade Nikos Maziotis and other prisoners from the Korydallos prison by helicopter (hijacking), which was personally undertaken by comrade Pola Roupa.

Judicial Power – Repentance – Double Prison: The state bi-historically maintains to the end its practices of war of attrition and subversion, against its armed political enemy, the militant(s) who attacked it by all means, challenging and shaking its imperium in practice.

“Justice” as a pillar of state violence and terrorism, assumes the regime’s role of “punishing” not only the class oppressed and undisciplined, but also the execution of the total “punishment” of the armed political enemies of the state and capital, constantly upgrading the criminal arsenal and the “maximum security” prisons and imprisoning the struggling comrades with heavy sentences. At the same time, it acquits cops/killers/nazis, child rapists, politicians, big businessmen-businessmen, etc. And when the time comes for the release of the militants from the “penitentiaries of democracy”, the dirty role is taken over by the judicial councils which, in the case of political prisoners, are intended to damage their political choices and revolutionary conscience by extracting “statements of repentance”.

DEFINITIVE RELEASE OF COMRADE POLA ROUPA

On 17 November 2023, comrade Pola Roupa was released from prison with restrictions until 2032. One month later, the mechanisms of the terrorist state, with an appeal by the deputy prosecutor of the Chalkida appeal court against her release, tried to put her back in prison. Last year, on 10 January, the comrade passed a court hearing in Chalkida and since then, the decision has been pending and she remains hostage.

Exactly one year later, on January 10, 2025, the comrade with a new summons and a new positive prosecutor’s proposal for her release, will be back before the judicial mechanism, so that the judicial council of Chalkida will decide on her release or re-arrest. And this, at the same time that the comrade is required to pay exorbitant fines which were imposed for her participation in the activities of the Revolutionary Struggle organization and which crush her survival, forcing her and her child into economic extinction, while her companion remains a prisoner of the state.

The selflessness, the militant integrity of the comrade and her contribution against social misery, highlight the revolutionary resistance within the socio-political disaster and against global totalitarianism. Through its ranks, the Revolutionary Struggle organization has made it clear that the state, banks and ministries will accept guerrilla social resistance for all the violence, bloodletting and bloodshed they have unleashed on the exploited and oppressed sections of society.

On the side of solidarity, we stand by the anarchist comrade Pola Roupa in this new judicial trial.

IMMEDIATE RELEASE OF COMRADE NIKOS MAZIOTIS

After 16 years (mixed) in prison for the action of the organization Revolutionary Struggle and with the completion of 4/5 of the actual serving of the 20-year sentence last month, comrade Nikos Maziotis will pass the next period of time by the judicial council (in Lamia), as he filed an application for release on November 25, 2024. This is the 7th request for conditional release, after 6 consecutive rejections. In the case of a new rejection, he is effectively forced into captivity at least until March 2027, with vindictive and abusive (even by their laws) serving up to the last day of the entire sentence. This despite the fact that he has long ago (since January 2022) fulfilled the prescribed conditions (state of exemption).

The judicial staff of Lamia – as a mechanism of state and economic domination – applies tactics of political extermination, inspired by the tradition of the counter-revolutionary terror courts. It releases and grants regular licenses to Nazi murderers, in contrast to the continuous denial of the conditional release of the anarchist Nikos Maziotis and the cutting of the licenses of militants (D. Koufontinas). It demands a definitive exit from prison only by enforcing the renunciation of value and moral principles. The regime of blackmail of repentance that they attempt to extort from comrade Nikos Masiotis implies the alienation and imprisonment of conscience, in order to achieve absolute discipline through the pervasive control of the core of the revolutionary’s consciousness and values.

The anarchist Nikos Maziotis is at a rather critical point in his captivity. We should not leave the comrade hostage in state captivity, because most probably this condition of exemption from conditional release, while he has already served 4/5 of the total 20-year sentence, will not only set a precedent, but foreshadows the future that they have in store for other prisoners in an era of intensifying repressive treatment by the state for the world of struggle.

To strengthen solidarity. To stand by the anarchist comrade Nikos Maziotis.

We call for a gathering in solidarity with comrade Pola Roupa, at the Courts of Chalkida, on Friday 10 January 2025, at 12.00

We call for a gathering in solidarity with comrade Nikos Maziotis, at Lamia Court, on Thursday 16 January 2025, at 12.00

STATE AND CAPITAL ARE THE ONLY TERRORISTS

DEFINITIVE RELEASE OF COMRADE POLA ROUPA WHO REMAINS IN A HOSTAGE SITUATION DESPITE HER RELEASE

IMMEDIATE RELEASE OF COMRADE NIKOS MAZIOTIS

SOLIDARITY WITΗ THE IMPRISONED COMRADES

Solidarity Assembly for the convicted members of the Revolutionary Struggle P. Roupa and N. Maziotis

contact e-mail: synallil-roupamaziotis@espiv.net

[:de]Eingang per E-mail

JEDES REBELLISCHE HERZ IST EIN REVOLUTIONÄRER KAMPF 

Konkrete Solidarität:Gegen die Welt des Staates, der Bosse und die Schrecken ihrer Kriege stehen wir solidarisch an der Seite der verurteilten Genoss*innen des Revolutionären Kampfes, Pola Roupa und Nikos Maziotis. Durch ihre Beteiligung und Aktionen in der Organisation Revolutionärer Kampf kämpften sie konsequent und kompromisslos an der Seite der von der Gewalt und dem Terror der wirtschaftlichen Ausbeutung, der Armut und der politischen Vernichtung in den Arbeitslagern der Lohnsklaverei unterdrückten Menschen. Mit Engagement und Hingabe für den Kampf um die soziale Revolution übernahmen diese Genoss*innen die politische Verantwortung für ihre Teilnahme an der Organisation und verkörperten damit die Würde des Guerillakampfes und die revolutionäre Integrität. Sie widerriefen nicht und verteidigten politisch jede der 18 bewaffneten und bombenbasierten Aktionen, die der Revolutionäre Kampf zwischen 2003 und 2018 durchführte. Diese Aktionen richteten sich gegen bedeutende Symbole und Infrastrukturen des Staates und des Kapitals und fügten den Strukturen der Herrschaft erhebliche Schäden zu: Ministerien (Wirtschaft, Arbeit), die Evelpidon-Gerichte, Polizeistationen, Beamte und Einsatzfahrzeuge der Bereitschaftspolizei, den Minister für öffentliche Ordnung, die US-Botschaft, die Börse, die Bank von Griechenland (eine Tochter der Europäischen Zentralbank), das Büro des IWF in Griechenland, Banken wie Citibank und Eurobank sowie den Versuch, Nikos Maziotis und andere Gefangene mit einem Helikopter aus dem Korydallos-Gefängnis zu befreien, eine Aktion, die von der Genossin Pola Roupa persönlich durchgeführt wurde.

Justiz – Reue – Doppelte Gefangenschaft:Der Staat setzt historisch und bis heute auf Taktiken des zermürbenden Krieges und der Untergrabung gegen seine bewaffneten politischen Feinde – Aktivist*innen, die mit allen verfügbaren Mitteln zurückschlagen und damit die Grundlagen seiner Herrschaft herausfordern und erschüttern.

Das sogenannte, Justizsystem“ fungiert als Säule staatlicher Gewalt und staatlichen Terrors und übernimmt die systematische Rolle der ‘‘Bestrafung’’ nicht nur der klassenunterdrückten und ungehorsamen Menschen, sondern auch der, vollständigen Bestrafung“ der bewaffneten politischen Feinde des Staates und des Kapitals. Es erweitert ständig sein Strafarsenal, errichtet ‘‘Hochsicherheits“-Gefängnisse und hält kämpfende Genoss*innen mit drakonischen Strafen gefangen. Gleichzeitig spricht es Polizisten, Mörder, Nazis, Kindesmissbraucher, Politiker und hochrangige Geschäftsleute frei. Und wenn die Zeit der Entlassung von Aktivist*innen aus den sogenannten ‘‘Resozialisierungsanstalten der Demokratie kommt’’, übernehmen die Justizgremien die schmutzige Rolle, in dem sie bei politischen Gefangenen versuchen, deren politische Entscheidungen und revolutionäres Bewusstsein durch die Erzwingung von “Erklärungen der Reue” zu schwächen.

ENDGÜLTIGE FREILASSUNG DER GENOSSIN POLA ROUPA

Am 17. November 2023 wurde die Genossin Pola Roupa unter Auflagen bis 2032 aus der Haft entlassen. Einen Monat später versuchten die Mechanismen des Terrorstaates mit einem Einspruch des stellvertretenden Staatsanwalts von Chalkida gegen ihre Haftentlassung, sie wieder ins Gefängnis zu bringen. Am 10. Januar des vergangenen Jahres stand die Genossin vor einem Justizgremium in Chalkida, und seither ist die Entscheidung ausstehend, während sie weiterhin in Geiselhaft bleibt.

Exakt ein Jahr später, am 10. Januar 2025, wird die Genossin mit einer neuen Vorladung und einer neuen positiven Empfehlung des Staatsanwalts für ihre Freilassung erneut vor dem Justizapparat stehen. Das Justizgremium von Chalkida wird entscheiden, ob sie freigelassen oder erneut inhaftiert wird. Gleichzeitig sieht sich die Genossin mit enormen Geldstrafen konfrontiert, die für ihre Beteiligung an den Aktionen der Organisation Revolutionärer Kampf verhängt wurden und ihre Existenz ruinieren, sie und ihr Kind in wirtschaftliche Vernichtung treiben, während ihr Genosse weiterhin in Staatsgefangenschaft bleibt.

Die Selbstlosigkeit, die kämpferische Integrität der Genossin und ihr Beitrag gegen die soziale Verelendung unterstreichen den revolutionären Widerstand inmitten des sozio-politischen Elends und gegen den globalen Totalitarismus. Durch ihre Aktionen hat die Organisation Revolutionärer Kampf deutlich gemacht, dass Staat, Banken und Ministerien mit Widerstand rechnen müssen für die Gewalt, Ausbeutung und das Blutvergießen, das sie den ausgebeuteten und unterdrückten Teilen der Gesellschaft zugefügt haben.

Aus solidarischer Sicht stehen wir bei dieser neuen gerichtlichen Herausforderung an der Seite der anarchistischen Genossin Pola Roupa.

SOFORTIGE FREILASSUNG DES GENOSSEN NIKOS MAZIOTIS

Nach 16 Jahren (insgesamt) in Haft für die Aktionen der Organisation Revolutionärer Kampf und nach Ableistung von 4/5 der 20-jährigen Strafe im vergangenen Monat wird der Genosse Nikos Maziotis demnächst vor das Justizgremium in Lamia treten, da er am 25. November 2024 einen Antrag auf Freilassung gestellt hat. Dies ist sein siebter Antrag auf bedingte Entlassung nach sechs aufeinanderfolgenden Ablehnungen. Bei einer erneuten Ablehnung wäre er faktisch bis mindestens März 2027 in Haft gehalten, mit rachsüchtiger und missbräuchlicher (selbst nach ihren eigenen Gesetzen) Verbüßung bis zum letzten Tag der Gesamtstrafe. Dies, obwohl er bereits seit Januar 2022 alle Bedingungen für eine Freilassung erfüllt hat (Ausnahmeregelung).

Das Justizteam von Lamia – als Instrument staatlicher und wirtschaftlicher Herrschaft – wendet Taktiken der politischen Vernichtung an, die von der Tradition der anti-revolutionären Terrorgerichte inspiriert sind. Es gewährt Freilassungen und Ausgangserlaubnisse an Nazi-Mörder, im Gegensatz zu der ständigen Verweigerung der bedingten Entlassung des Anarchisten Nikos Maziotis und der Einschränkung von Ausgangserlaubnissen für Kämpfer*innen (z. B. D. Koufontinas). Die endgültige Freilassung erfolgt nur durch die Erzwingung des Widerrufs grundlegender ethischer und moralischer Prinzipien. Das Regime des Reuezwangs, das gegen den Genossen Nikos Maziotis durchgesetzt werden soll, zielt auf die Entfremdung und Inhaftierung des Bewusstseins ab, um absolute Disziplin durch invasive Kontrolle des Kernbewusstseins und der Wertewelt des Revolutionärs zu erreichen.

Der anarchistische Genosse Nikos Maziotis befindet sich in einer entscheidenden Phase seiner Gefangenschaft. Lassen wir ihn nicht in staatlicher Geiselhaft. Diese Ausnahmeregelung bei der bedingten Entlassung, obwohl er bereits 4/5 der 20-jährigen Strafe verbüßt hat, würde nicht nur ein Präzedenzfall sein, sondern das Schicksal anderer Gefangener vorwegnehmen – in einer Zeit verstärkter staatlicher Repression gegen Aktivist*innen.

Stärken wir die Solidarät. Stehen wir an der Seite des anarchistischen Genossen Nikos Maziotis.

Solidaritätskundgebung für die Genossin Pola Roupa, Gerichte von Chalkida, Freitag, 10. Januar 2025, um 12:00 Uhr.

Solidaritätskundgebung für den Genossen Nikos Maziotis, Gerichte von Lamia, Donnerstag, 16. Januar

STAAT UND KAPITAL SIND DIE EINZIGEN TERRORISTEN

ENDGÜLTIGE FREILASSUNG DER GENOSSIN POLAROUPA SOFORTIGE FREILASSUNG DES GENOSSEN NIKOS MAZIOTIS

SOLIDARITÄT MIT ALLEN GEISELGENOSSINNEN UND -GENOSSEN

     Versammlung zur Solidarität mit den verurteilten Mitgliedern des Revolutionären Kampfes Pola Roupa und Nikos Maziotis

                                Kontakt-E-Mail: synallil-roupamaziotis@espiv.net

[:it]Ricevuto via e-mail

OGNI CUORE RIBELLE, E UNA LOTTA RIVOLUZIONARIA

Solidarietà pratica: Contro il mondo dello Stato, dei padroni e degli orrori delle loro guerre, siamo solidali affianco ai compagni condannati della Lotta Rivoluzionaria Pola Roupa e Nikos Maziotis che attraverso i ranghi e l’azione dell’organizzazione Lotta Rivoluzionaria, hanno lottato con fermezza e senza esitazioni dalla parte della classe oppressa dalla violenza e dal terrore dello sfruttamento economico, della povertà e dello sterminio politico nelle officine della schiavitù salariale. Con coerenza e dedizione alla lotta per la rivoluzione sociale, il compagno e la compagna si sono assunti la responsabilità politica della loro partecipazione all’organizzazione, come si addice alla dignità della guerriglia e alla coerenza rivoluzionaria.

Non hanno rivisto e hanno difeso politicamente una per una le 18 azioni armate e di bombardamento intraprese dalla Lotta Rivoluzionaria, contro a simboli e infrastrutture molto importanti dello stato e della capitale, dal 2003 al 2018, ottenendo importanti colpi alle correlazioni di sovranità: Ministeri – Ministero delle Finanze, Ministero del Lavoro -, Corti d’Appello, Dipartimenti di Polizia, agenti di polizia e auto della polizia antisommossa, il Ministro dell’Ordine Pubblico, l’Ambasciata degli Stati Uniti, la Borsa, la Banca di Grecia – filial della Banca Centrale Europea – l’ufficio del Fondo Monetario Internazionale in Grecia, le banche – Citibank, Eurobank-, fino al tentativo di fuga del compagno Nikos Masiotis e di altri prigionieri dal carcere di Korydallos, in elicottero (dirottamento) che è stato intrapreso personalmente dalla compagna Pola Rupa.

Potere giudiziario – Pentimento – Doppia prigione: Lo Stato, in un modo a due piani, mantiene fino in fondo le pratiche della guerra di logoramento e della sovversione, contro il suo nemico politico armato, /le militanti/e che l’ hanno attaccato con tutti i mezzi, sfidando e praticamente scuotendo il suo impero. La “giustizia” come pilastro della violenza e del terrorismo di stato, assume il ruolo di regime di “punire” non solo la classe oppressa e indisciplinata, ma anche l’esecuzione della “punizione” totale dei nemici politici armati dello stato e del capitale, aggiornando costantemente l’arsenale penale e le carceri di “massima sicurezza” e imprigionando i compagni di lotta con pene pesanti. Allo stesso tempo, scagiona poliziotti/assassini/nazisti, stupratori di bambini, politici, magnati dell’ economia, ecc. E quando arriva il momento della liberazione dei/delle militanti/e dai “penitenziari della democrazia”, il ruolo sporco viene assunto dai consigli giudiziari che, nel caso delle/i prigioniere/i politiche/i, sono destinati a danneggiare le loro scelte politiche e la loro coscienza rivoluzionaria attraverso “dichiarazioni di pentimento”.

RILASCIO DEFINITIVO DELLA COMPAGNA POLA ROUPA

Il 17 novembre 2023, la compagna Pola Roupa è stata rilasciata con restrizioni fino al 2032. Un mese dopo, i meccanismi dello Stato terrorista, con un ricorso del sostituto procuratore della corte d’appello di Chalkide contro il suo rilascio, hanno cercato di rimetterla in prigione. L’anno scorso, il 10 gennaio, la compagna ha superato un’udienza in tribunale a Chalkida e da allora la decisione è in sospeso e lei rimane in ostaggio.

Esattamente un anno dopo, il 10 gennaio 2025, la compagna, con una nuova citazione e con una nuova proposta positiva dell’accusa per la sua liberazione, tornerà davanti al meccanismo giudiziario, in modo che il consiglio giudiziario di Chalkide decida sulla sua liberazione o la sua ricarcerazione. E questo, mentre la compagna è comunque tenuta a pagare multe salatissime che le sono state imposte per la sua partecipazione alle attività dell’organizzazione Lotta Rivoluzionaria e che stanno schiacciando la sua sopravvivenza, costringendo lei e suo figlio all’estinzione economica, mentre il suo compagno rimane prigioniero dello Stato. L’altruismo, l’integrità combattiva della compagna e il suo contributo contro la miseria sociale, evidenziano la resistenza rivoluzionaria all’ interno del disastro socio-politico e contro il totalitarismo globale. Attraverso le sue fila, l’organizzazione Lotta Rivoluzionaria ha chiarito che lo stato, le banche e i ministeri accetteranno la resistenza sociale della guerriglia per tutte le violenze, gli spargimenti di sangue e le stragi che hanno scatenato sulle parti sfruttate e oppresse della società.

In segno di solidarietà, siamo al fianco della compagna anarchica Pola Roupa

in questo nuovo calvario giudiziario.

RILASCIO IMMEDIATO DEL COMPAGNO NIKOS MAZIOTIS

Dopo 16 anni (misti) di carcere per l’azione dell’organizzazione Lotta rivoluzionaria e con il completamento dei 4/5 della pena effettiva di 20 anni nel mese precedente, il compagno Nikos Maziotis sarà nel prossimo periodo in tribunale (a Lamia), in quanto ha presentato domanda di scarcerazione il 25 novembre 2024. Questa è la settima richiesta di liberazione condizionale, dopo 6 decisioni negative consecutive. Nel caso di un nuovo rifiuto, lo costringono di fatto alla prigionia almeno fino al marzo 2027, da un servizio vendicativo e abusivo (anche per le oro leggi) fino all’ultimo giorno dell’intera pena. Questo nonostante abbia già da tempo (da gennaio 2022) soddisfatto i requisiti (status di esenzione).

Il personale giudiziario di Lamia – come meccanismo di dominio statale ed economico – applica tattiche di sterminio politico, ispirate dalla tradizione dei tribunali del terrore controrivoluzionari. Rilascia e concede licenze regolari agli assassini nazisti, in contrasto con il continuo rifiuto della liberazione condizionale dell’anarchico Nikos Maziotis e il taglio delle licenze dei militanti (D. Koufontina). La sua uscita definitiva dalla prigione è subordinata all’imposizione della rinuncia ai valori e ai principi morali. Il regime di ricatto del pentimento che stanno cercando di estorcere al compagno Nikos Masiotis, implica l’alienazione e l’imprigionamento della coscienza, al fine di ottenere una disciplina assoluta attraverso un controllo penetrante sul nucleo della coscienza e del mondo valoriale del rivoluzionario.

L’anarchico Nikos Maziotis si trova a un punto piuttosto critico della sua prigionia. Non lasciare il compagno in ostaggio della prigionia di stato, perché molto probabilmente questa condizione di esenzione dalla liberazione condizionale, quando ha già scontato i 4/5 della pena complessiva di 20 anni, non solo costituirà un precedente, ma prefigure il futuro per altri/e detenuti/e in un’epoca di intensificazione del trattamento repressivo da parte dello stato per il mondo della lotta.

Rafforziamo la solidarietà. Stiamo al fianco del compagno anarchic Nikos Maziotis.

Ø Chiamiamo in concentramento di solidarieta’ con la compagna Pola Roupa, presso il Tribunale di Chalkida, Venerdì 10 Gennaio 2025, alle ore 12.00

Ø Chiamiamo in concentramento di solidarieta’ con il compagno Nikos Maziotis, presso il Tribunale di Lamia, Giovedì 16 Gennaio 2025, alle ore 12.00

STATO E CAPITALE SONO GLI UNICI TERRORISTI

LIBERAZIONE DEFINITIVA DELLA COMPAGNA POLA ROUPA CHE RIMANE IN OSTAGGIO NONOSTANTE LA SUA LIBERAZIONE

LIBERAZIONE IMMEDIATA DEL COMPAGNO NIKOS MAZIOTIS

SSOLIDARIETÁ ALLE/AI COMPAGNE/I IN OSTAGGIO

Assemblea di solidarietà per i membri condannati della Lotta Rivoluzionaria Pola Roupa e Nikos Maziotis.

synallil-roupamaziotis@espiv.net

[:]

Χανιά: Ενημέρωση από συγκεντρώσεις έξω από τις φυλακές Αγυιάς σε αλληλεγγύη με τον αγώνα των αγωνιζόμενων κρατούμενων

Ενημέρωση από συγκεντρώσεις έξω από τις φυλακές Αγυιάς Χανίων σε αλληλεγγύη με τον αγώνα των αγωνιζόμενων κρατούμενων

Στη συγκυρία που διανύουμε, που από τη μία οι κρατούμενες και οι κρατούμενοι επιβιώνουν σε άθλιες συνθήκες κράτησης, μην έχοντας πρόσβαση σε βασικά αγαθά, και με τον τελευταίο αναβαθμισμένο και πιο αυστηρό σωφρονιστικό κώδικα, που όχι μόνο δυσχεραίνει τις συνθήκες κράτησης, αλλά κάνει ακόμα πιο δύσκολη και την αποφυλάκιση των κρατουμένων. Από την άλλη, η κρατική εξουσία εντείνει συνεχώς την καταστολή και εκτός των τειχών, με το νέο ποινικό κώδικα, που στοχεύει να κλείσει στα κελιά της «δημοκρατίας», ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας, ολοένα και περισσότερες μετανάστριες, ολοένα και περισσότερους φτωχοδιάβολους, ενώ παράλληλα χτίζει και καινούριες φυλακές. Ταυτόχρονα το κράτος και τα φερέφωνά του, οι ρουφιάνοι των Μ.Μ.Ε., ενισχύουν το δόγμα “νόμος, τάξη και ασφάλεια”, απέναντι στην προβαλλόμενη απειλή του εσωτερικού εχθρού. Μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα τρομοϋστερίας, εργαλειοποιούν την έκρηξη στο διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους στις 31/10/24, όταν έχασε τη ζωή του στη μάχη για την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση, ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης και τραυματίστηκε σοβαρά η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ.

Σε τοπικό επίπεδο, το τελευταίο διάστημα, στο κολαστήριο «υψίστης ασφαλείας» στην Αγυιά Χανίων, πάνω από 200 κρατούμενοι βρίσκονται σε διαρκή αγώνα ενάντια στην υποτίμηση των ζωών τους, κρατώντας ανοιχτά τα κελιά τους, αρνούμενοι την καταμέτρηση, ενώ παράλληλα απέχουν μαζικά από το συσσίτιο της φυλακής. Σε αυτή τη συνθήκη του εγκλεισμού, όπου οι κρατούμενοι αγωνίζονται ακόμα και για τα στοιχειώδη «δικαιώματα» που έχουν κατακτήσει με σκληρούς αγώνες μέσα στα χρόνια, εμείς στεκόμαστε δίπλα σε όσους, όσα και όσες αγωνίζονται με κάθε μέσο ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, προτάσσοντας την αλληλεγγύη, συνδέοντας τους αγώνες εντός και εκτός των κελιών.

Την ημέρα των Χριστουγέννων, έχοντας ενημερωθεί για την κινητοποίηση κρατουμένων από τις 24/12, με εκ νέου άρνηση να μπουν στα κελιά τους για καταμέτρηση, και απόχη συσσιτίου, βρεθήκαμε έξω από τις φυλακές της Αγυιάς και ενώσαμε τις φωνές μας μαζί τους. Στηρίζουμε την κινητοποίησή τους για αξιοπρεπή διαβίωση, με αιτήματα τη στελέχωση της φυλακής με βασικό ιατρικό προσωπικό, τη μέριμνα για θέρμανση ειδικά τους χειμερινούς μήνες, και την ανεμπόδιστη πρόσβαση σε νερό.

Αντίστοιχα και σήμερα, Παρασκευή 27/12, πλαισιώσαμε τη συγκέντρωση πυο πραγματοποίησαν έξω από την πύλη της φυλακής συγγενείς και φίλοι των αγωνιζόμενων κρατούμενων.

Ο αγώνας συνεχίζεται, και εμείς στεκόμαστε στο πλευρό των αγωνιζόμενων. Οι πρακτικές της αστυνομίας, που καταγράφει πινακίδες οχημάτων που παρκάρουν πέριξ της φυλακής δεν μπορούν να σταματήσουν την αλληλεγγύη μας. Τα ψέματα του Σωματείου των Σωφρονιστικών Υπαλλήλων, ότι δήθεν όλα βαίνουν καλώς στη φυλακή των Χανίων, είναι τόσο κατάφωρα, που ακόμα και οι ίδιοι οι συνάδελφοί τους σπεύδουν να τα διαψεύσουν δημόσια. Δεν πείθουν κανένα, και δεν πρόκειται να ανακόψουν τον αγώνα.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ Σ’ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

ΟΥΤΕ ΠΟΙΝΙΚΗ, ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

ΜΑΡΙΑΝΝΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ, ΔΗΜΗΤΡΑ, ΝΙΚΟ, Α.Κ. ΓΕΡΑ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ

ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Κ.Κ.

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ

 

Δίκτυο Αναρχικών/ Αντιεξουσιαστριών

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Χανιά: Ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη – τώρα ζούμε σε ειρήνη (;) μα ήρθαμε από την καρδιά του πολέμου

τώρα ζούμε σε ειρήνη (;)

μα ήρθαμε από την καρδιά του πολέμου

Με αφορμή τις μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση στον Αναστάση Μανιουδάκη και τα μέλη της ανοιχτής συνέλευσης

Στις 29 Οκτώβρη 2024, ο γιος του Κώστα Μανιουδάκη, Αναστάσης, καθώς και ένα μέλος από τη συνέλευσή μας, κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις μετά από μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση που έκαναν οι τέσσερις μπάτσοι δολοφόνοι του Κωστή. Ο Αναστάσης εγκαλείται ως ηθικός αυτουργός γιατί φώναξε τα ονόματα των φονιάδων του πατέρα του κατά τη διάρκεια της πορείας στις 23 Απριλίου στα Χανιά, γεγονός που η ανοιχτή συνέλευση κατέγραψε και σήκωσε την ευθύνη να δημοσιοποιήσει σε κείμενο ανταπόκρισης της πορείας αυτής1. Το κείμενο καταδεικνύει για πρώτη φορά τους Εμμανουήλ Γεωργιάδη, Στυλιανό Λιανιδάκη, Κωνσταντίνα Μόσχου και Ιωσήφ Τσιχλάκη ως δολοφόνους του Κώστα Μανιουδάκη. Το μέλος της συνέλευσής μας εγκαλείται για αναδημοσίευση του κειμένου αυτού στο Facebook.

Η μήνυση έχει κατατεθεί από τις 17 Ιουλίου, λίγες μόνο μέρες μετά την πανελλαδική διακίνηση και τοιχοκόλληση της αφίσας με τα ονόματα των μπάτσων δολοφόνων στις 05 Ιουλίου. Επιμένοντας στο ίδιο μοτίβο της προσπάθειας εκφοβισμού, στις 19 Αυγούστου μπάτσοι συνέλαβαν για παράνομη αφισοκόλληση (!) δύο ακόμα μέλη της ανοιχτής συνέλευσης και τα κράτησαν μέχρι το πρωί στο κρατητήριο, ώστε να έρθουν οι τέσσερις μπάτσοι δολοφόνοι και να καταθέσουν μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση2.

Σε σχέση με τον νομικό αγώνα, έχει προηγηθεί το αναλυτικό πόρισμα του δημόσιου ιατροδικαστή Σταμάτη Μπελιβάνη τον Γενάρη του 2024, από το οποίο προκύπτει ο ξυλοδαρμός του Κωστή από «θλων όργανο», και, τον Μάρτιο του ίδιου έτους, η κλήση των μπάτσων δολοφόνων ως υπόπτων για «ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο από κοινού σε ήρεμη ψυχική κατάσταση». Τον Αύγουστο, τους ασκήθηκε ποινική δίωξη με την κατηγορία της «ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο κατά συναυτουργία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση».

Όλο το διάστημα που, τόσο η ανοιχτή συνέλευση όσο και η οικογένεια, αγωνιζόμαστε ενάντια στη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη, αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, η αστυνομία απειλεί τον αγωνιζόμενο κόσμο μέσα από δελτία τύπου των συνδικαλιστικών της οργάνων. Όταν η ανοιχτή συνέλευση πέρασε από το γενικό πρόταγμα «οι μπάτσοι δολοφόνησαν τον Κώστα Μανιουδάκη» στο ειδικό «οι δολοφόνοι έχουν ονόματα», οι ίδιοι οι μπάτσοι δολοφόνοι ξεκίνησαν με τη σειρά τους να στοχοποιούν μέσω της νομικής οδού, άτομα της οικογένειας αλλά και μέλη της ανοιχτής συνέλευσης.

Αν και οι μηνύσεις είναι προσωποποιημένες, στην πραγματικότητα στοχεύουν την ίδια την ανοιχτή συνέλευση και τη δυναμική που έχει αναπτύξει. Είναι η απάντηση των τεσσάρων μπάτσων δολοφόνων στο σώμα της συνέλευσης που, μέσα από τη δημοσιοποίηση των ονομάτων τους, σηκώνει συλλογικά την ευθύνη του συνθήματος «οι δολοφόνοι έχουν ονόματα», προσπερνώντας το όριο της ανωνυμίας τους και εκθέτοντας συνολικά τον κρατικό μηχανισμό. Είναι η απάντηση των μπάτσων που έχει στόχο να επαναφέρει τα πράγματα στην «πρότερη» κατάστασή τους: «το κράτος δολοφονεί», απρόσωπο, απρόσβλητο και παντοδύναμο.

Τόσο οι απειλές των συνδικαλιστικών οργάνων της αστυνομίας, όσο και οι μηνύσεις των μπάτσων, έρχονται να επιβεβαιώσουν με θράσος τη θέση που έχουν οι φονιάδες στο σύμπλεγμα των κρατικών μηχανισμών και εξουσιών. Μία θέση από την οποία μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να έχουν καμία συνέπεια. Πρόκειται για μία θέση «απυρόβλητου» την οποία μονάχα ένας «ισχυρός» εγγυητής μπορεί να την παρέχει: το κράτος.

Διασχίζουμε το ανεξερεύνητο μονοπάτι προς τη δικαιοσύνη, με γνώμονα τη δημόσια διάχυση ολόκληρης της πληροφορίας γύρω από την υπόθεση. Άλλωστε, «η δημοσιότητα», δηλαδή η πρόσβαση στην πληροφορία ώστε αυτή να μην μένει στην ιδιωτική σφαίρα, «είναι η ψυχή της δικαιοσύνης». Μέσα από τη δράση μας έχουμε αναδείξει όλα τα πρόσωπα και τους μηχανισμούς που εμπλέκονται στη δολοφονία και τη απόπειρα συγκάλυψής της. Οι μηνύσεις αποτελούν άλλη μια προσπάθεια εκφοβισμού και φίμωσης της συνέλευσης. Οι απειλές, με όποιον τρόπο κι αν έρχονται, είναι απειλές στον ίδιο τον αγώνα που δίνουμε για την υπεράσπιση της αλήθειας των εκτεθειμένων στην κρατική βία. Αυτό που στην πραγματικότητα φοβούνται είναι η ίδια η δυναμική του αγώνα που κατάφερε να διαχύσει στον χώρο και τον χρόνο έναν ριζοσπαστικό αντίλογο στον δολοφονικό μονόλογο του κράτους.

Οι δράσεις της ανοιχτής συνέλευσης έρχονται μέσα από μία οριζόντια και αδιαμεσολάβητη διαδικασία από τα κάτω, με δημόσιο λόγο και παρουσία, ανοίγοντας κοινωνικά τόσο το ζήτημα της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη, όσο και ευρύτερα το ζήτημα της εντεταλμένης αστυνομικής βαρβαρότητας. Είναι αυτός ο δημόσιος λόγος και οι κινήσεις της ανοιχτής συνέλευσης που απέδειξαν ότι μια υπόθεση κρατικής δολοφονίας που οι μπάτσοι παρουσίασαν ως «αιφνίδιος θάνατος ιδιώτη», μπορεί να ανατραπεί στην κοινωνική συνείδηση, σε βαθμό μάλιστα να την κατοχυρώσει νομικά. Είναι αυτός ο δημόσιος λόγος και οι κινήσεις της ανοιχτής συνέλευσης που δημιούργησαν μία σταθερά διευρυνόμενη κοινότητα αγώνα, ικανή να διαχύσει στον χώρο και τον χρόνο την αλήθεια των εκτεθειμένων στην κρατική βία. Και, είναι αυτές οι κινήσεις που τελικά εκθέτουν το ίδιο το κράτος ως εγγυητή για τα εγκλήματα των ένστολων φονιάδων του. Η πολιτική του φόβου, μέσα από τις απειλές και τις μηνύσεις στην προκειμένη, είναι τελικά και η απάντηση που δίνει το ίδιο το κράτος εναντίον της κάθε αγωνιζόμενης κοινότητας.

*

Με αφορμή τις μηνύσεις που έχουν γίνει, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε μια εσκεμμένη «παρεξήγηση» γύρω από το ζήτημα της δικαιοσύνης. Όταν η αστυνομία και τα συνδικαλιστικά της όργανα, αλλά και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι στο υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ., μιλούν για «δικαιοσύνη», αναφέρονται στη δικαστική εξουσία. Εννοούν τη θεσμοθετημένη εξουσία που απονέμει «δικαιοσύνη» με τέτοιον τρόπο ώστε συστηματικά να νομιμοποιεί και να συμπληρώνει τη δολοφονική δράση της αστυνομίας, στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των κρατικών πολιτικών και των καπιταλιστικών προσταγμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, ξέρουμε πως η δικαίωση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη δεν θα έρθει μέσα από τις κλειστές δικαστικές αίθουσες.

Η δικαστική εξουσία ως μέρος του ίδιου συμπλέγματος κρατικών μηχανισμών και εξουσιών –μεταξύ άλλων– θωρακίζει το κράτος, εξασκώντας το νομικό οπλοστάσιό του απέναντι στις αγωνιζόμενες κοινότητες. Αν και (αυτο)παρουσιάζεται ως αμερόληπτη, αδιάβλητη και ανεξάρτητη από άλλους κρατικούς μηχανισμούς, η ιστορία αποδεικνύει συνεχώς πως μόνο τέτοια δεν είναι.

Παρακάτω παραθέτουμε τρία στιγμιότυπα, που χρονικά συνέπεσαν με την κλήση των μηνύσεων. Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα του πώς η δικαστική εξουσία μεροληπτεί συστηματικά και με συνέπεια υπέρ της πλευράς του κράτους και πώς λειτουργεί εις βάρος των αγωνιστ.ρι.ών και ευρύτερα των καταπιεσμένων.

Εκδίκαση υπόθεσης Γιάννη Σαμπάνη, 29 Οκτωβρίου 2024: Ο Γιάννης Σαμπάνης, πατέρας του Νίκου Σαμπάνη -που δολοφονήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2021 από τουλάχιστον 36 σφαίρες μπάτσων της ΔΙ.ΑΣ.- συνελήφθη με ψευδές κατηγορητήριο που τον αναφέρει ως αρχηγό ομάδας Ρομά που «πετούσαν πέτρες», μετά από έφοδο μπάτσων στο Σοφό Ασπρόπυργου, επεισόδιο που μόνο στη φαντασία των μπάτσων συνέβη. Μέσα από μία διαδικασία με αντιτσιγγανική ρητορική, το δικαστήριο τον καταδίκασε για το παραπάνω αδίκημα με την έδρα να καταλήγει απευθυνόμενη στον Γιάννη: «και από εδώ και πέρα, εσύ να μην μπλέκεις όπου βλέπεις φασαρία, να κλείνεσαι σπίτι σου και να κλειδώνεις την πόρτα». Η προανακριτική διαδικασία για τους επτά αστυνομικούς που κατηγορούνται για τη δολοφονία, ξεκίνησε λίγες μέρες πριν από την «τυχαία» σύλληψη του Γιάννη. Θυμίζουμε πως μια μέρα μετά την εκτέλεση του Νίκου, ο τότε υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ., Τάκης Θεοδωρικάκος, επισκέφθηκε του μπάτσους στο νοσοκομείο, δίνοντας –και μόνο με την παρουσία του– την επίσημη στήριξή του στους δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ., από τη θέση του πολιτικού τους προϊστάμενου.

Εκδίκαση υπόθεσης Γιάννη Α., 30 Οκτωβρίου 2024: Ήδη από το 2016, ο Γιάννης ενοχλείται συστηματικά από την αστυνομία με «τυχαίους τυπικούς ελέγχους». Τον Ιανουάριο του 2024, σε έναν τέτοιο «τυχαίο έλεγχο» βρέθηκαν στην τσάντα του αυτοκόλλητα με τα συνθήματα «Αφού μας θέλουν αναλώσιμους, ας πεθάνει και κανένας μπάτσος» και «Να ματώσουμε τους δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ Ν. Σαμπάνης, 20 χρονών Πέραμα – Κ. Φραγκούλης, 16 χρονών, Θεσσαλονίκη – Κ. Μανιουδάκης, 58 χρονών, Κρήτη – Χ. Μιχαλόπουλος, 17 χρονών, Θήβα – Αϊσέ, 19 χρονών, Ξάνθη». Την ίδια περίοδο, η αστυνομία διεξάγει έρευνα όσον αφορά τρικάκια με το ίδιο περιεχόμενο, που πετάχτηκαν σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Τα τρικάκια που συλλέχθηκαν από τις περιοχές αυτές στάλθηκαν για εργαστηριακό έλεγχο με στόχο την ταυτοποίηση ατόμων μέσω DNA ή δαχτυλικών αποτυπωμάτων. Για τη ρίψη αυτών των τρικακίων, ο Γιάννης Α. διώχθηκε και τελικά καταδικάστηκε τον Οκτώβριο, «για διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη», με μόνο «αποδεικτικό» το ότι βρέθηκε στην κατοχή του το παραπάνω υλικό, το οποίο τόσο οι μάρτυρες μπάτσοι όσο και η έδρα του δικαστηρίου θεώρησαν πως «παρακινεί σε βία». Όπως όμως μπορεί να φανεί τόσο στο κατηγορητήριο όσο και από τις ερωτήσεις της έδρας, ο Γιάννης στην πραγματικότητα διώχθηκε για την αγωνιστική του δράση και την αναρχική του ταυτότητα. Στη συγκεκριμένη δίκη παρέστη ως μάρτυρας υπεράσπισης και ο Αναστάσης Μανιουδάκης, καταθέτοντας την προσωπική του τοποθέτηση ως γιος δολοφονημένου από την Αστυνομία, του οποίου το όνομα αναγράφεται στα επίμαχα τρικάκια3.

Υπόθεση αμπελοκήπων, 31 Οκτωβρίου 2024: Μετά από έκρηξη σε διαμέρισμα της περιοχής των Αμπελοκήπων, ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης πέφτει νεκρός, ενώ η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ., μεταφέρεται στον Ευαγγελισμό με πολλαπλά τραύματα. Ακαριαία, ενεργοποιείται ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, πιο ανάγλυφος από ποτέ: τα ΜΜΕ κατασκευάζουν τα «προφίλ των εγκληματιών» και αναλαμβάνουν τη διασπορά του τρόμου δήθεν για το τί θα μπορούσε να έχει συμβεί, η αντιτρομοκρατική παρουσιάζεται ως ο σωτήρας των πολιτών απέναντι στους «επικίνδυνους τρομοκράτες» που κατασκεύασαν τα ΜΜΕ, και οι υπουργοί παρουσιάζονται έτοιμοι να χειροκροτήσουν την κατασταλτική «επιτυχία», που προήλθε από ένα απροσδόκητο γεγονός, εντελώς εκτός του ελέγχου του κατασταλτικού μηχανισμού. Μοιραία, δημιουργείται το επικοινωνιακό έδαφος για να προφυλακιστούν συντρόφια στη βάση του αντιτρομοκρατικού νόμου (187Α), με φαιδρά στοιχεία και πρακτικές από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία. Η ίδια η Μαριάννα, εκδιώχνεται από το νοσοκομείο πριν καν αναρρώσει -τουλάχιστον σωματικά- με προορισμό τις φυλακές Κορυδαλλού.

Οι παραπάνω υποθέσεις συμπυκνώνουν ό,τι νιώθουμε και βιώνουμε καθημερινά ως σύμπλεγμα κρατικών μηχανισμών και εξουσιών που λειτουργούν σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους, προκειμένου να στοχοποιήσουν εκδικητικά ανθρώπους που αγωνίζονται. Ένα ολόκληρο σύστημα που θέλει να βαφτίσει το δίκαιο ως «παράνομο», και την αντίσταση ως «τρομοκρατία»: Από τον Γιάννη Α. που τον τραβολογούν και εν τέλει τον καταδικάζουν για την αγωνιστική του δράση, τον Γιάννη Σαμπάνη στον οποίο έγινε σαφής «υπόδειξη» του πώς «πρέπει» να φέρεται, μέχρι τα συντρόφια που προφυλακίζονται προληπτικά και προκλητικά. Οι «υποδείξεις», τα στημένα κατηγορητήρια, τα κατά φαντασία γεγονότα είναι οργανωμένες κινήσεις του κράτους απέναντι στους αγώνες: Με τη στοχοποίηση αγωνιστών και αγωνιστριών, το μήνυμα της καταστολής απευθύνεται στις κοινότητες αγώνα και τα κοινωνικά ριζώματά τους, στοχεύοντας εν τέλει στον παραδειγματισμό ολόκληρης της κοινωνίας.

*

Επιστρέφοντας στην υπόθεση δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη, μας είναι αδύνατο να μην αναγνωρίσουμε τη μεροληπτική στάση του κρατικού μηχανισμού: από τα ΜΜΕ που αναδημοσίευσαν άκριτα την είδηση της αστυνομίας για «αιφνίδιο θάνατο ιδιώτη», το γεγονός ότι ποτέ δεν έγινε αυτοψία στο σημείο του «τυχαίου ελέγχου» παρά τις μαρτυρίες ότι οι μπάτσοι καθάριζαν τα αίματα το ίδιο βράδυ της δολοφονίας, την πολιτική κάλυψη που παρέχουν οι εκάστοτε (υφ)υπουργοί Προ.Πο. -γενικά και ειδικά- στους μπάτσους δολοφόνους του Κωστή, την προσπάθεια φίμωσης και εκφοβισμού των μαρτύρων, της οικογένειας και των μελών της ανοιχτής συνέλευσης μέσα από απειλές και μηνύσεις -για την άσκηση των οποίων δεν επωμίζονται καν το οικονομικό κόστος, μέχρι και την πρόσφατη άρνηση της δικαστικής αρχής να τεθούν σε διαθεσιμότητα οι δολοφόνοι Εμμανουήλ Γεωργιάδης, Στυλιανός Λιανιδάκης, Κωνσταντίνα Μόσχου και Ιωσήφ Τσιχλάκης.

Εν είδει κλεισίματος, οφείλουμε να σχολιάσουμε μια διατύπωση μέσα στη μήνυση που έχουμε στα χέρια μας, όσον αφορά τη δράση της συνέλευσης. Οι τέσσερεις μπάτσοι δολοφόνοι αναφέρουν πως «Δυστυχώς ελάχιστες μέρες μετά το τραγικό συμβάν του θανάτου του Κωνσταντίνου Μανιουδάκη, άτομα προσκείμενα στον αντιεξουσιαστικό χώρο, προφανώς φίλοι της οικογένειας Μανιουδάκη, άρχισαν μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης». Πράγματι, πλέον, όλα τα μέλη της συνέλευσης νιώθουμε να μας συνδέει κάτι πολύ βαθύτερο από φιλία με τον Αναστάση. Αυτό, όμως, είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση, για την οποία έχουμε εμείς τον λόγο. Αναγνωρίζουμε πως με τη συγκεκριμένη διατύπωση, οι τέσσερεις μπάτσοι δολοφόνοι επιχειρούν να περιορίσουν το σύνολο του αγώνα μας σε μια μόνο πτυχή της κοινωνικής του διάστασής. Επιχειρούν, με αυτόν τον τρόπο, να υποβαθμίσουν την κοινωνική ανάγνωση, αναγνώριση και αντίληψη των γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατο τον Κώστα Μανιουδάκη – την ίδια την κοινωνική δυναμική που παρακολουθεί και υποστηρίζει τη δράση της συνέλευσης.

Οφείλουμε να επισημάνουμε πως η ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη, από την αρχή της μέχρι και σήμερα, πλαισιώνεται από φίλες και φίλους, από συντρόφισσες και συντρόφους του Αναστάση. Πλαισιώνεται από ανθρώπους που γνωριζόμασταν μέσα από τη συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες, πολύ πριν την κρατική δολοφονία του Κωστή. Από ανθρώπους με σταθερή συμμετοχή, και από ανθρώπους που ήρθαν μόνο σε μερικές διαδικασίες για να ενημερωθούν, να απευθύνουν έναν χαιρετισμό και να δηλώσουν τη στήριξή τους. Από ανθρώπους που διαβάσαμε τα λόγια του Αναστάση στην αρχή του Σεπτέμβρη του ‘23, αφουγκραστήκαμε τον πόνο από το άδικο της απώλειας, μοιραστήκαμε το πένθος και το κάναμε κομμάτι μας και δική μας υπόθεση.

Η ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη, και ο αγώνας που έχει «σηκώσει», πάνε πολύ πέρα και πολύ βαθύτερα από το αίσθημα φιλίας γύρω από ένα αγαπημένο πρόσωπο: Πρόκειται για μια πολιτική διεργασία που έχει αποτρέψει τη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη, αναδεικνύοντας τις γραμμές που συνδέουν τα επίδικα του δικού μας αγώνα, με το ευρύτερο πλαίσιο καταστολής και εντεινόμενης αστυνομοκρατίας που χαρακτηρίζει τη συγκυρία που διανύουμε. Είναι μια συγκινησιακή διεργασία που συνεισφέρει στην επούλωση και την αποκατάσταση του τραύματος, μέσα από την οικειοποίηση του συναισθηματικού φορτίου της απώλειας, τη συλλογικοποίηση του πένθους, και την οριζόντια οργάνωση των συλλογικών απαντήσεών μας. Μια διεργασία που πέτυχε να αναδείξει στο εσωτερικό της, και να εδραιώσει προς τα έξω, «το πένθος ως ανυποχώρητη πολιτική θέση μάχης»4.

Επιμένουμε στη συλλογική ευθύνη των κινήσεών μας. Στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα τόσο δίπλα στα συντρόφια της ανοιχτής συνέλευσης όσο και στον αδερφό μας τον Αναστάση, που κατηγορούνται για την υπεράσπιση του δικού μας ισχυρισμού, της δικής μας αλήθειας. Της αλήθειας των εκτεθειμένων στην κρατική βία, της αλήθειας των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων. Μιας αλήθειας που δεν μπορεί να «λάμψει» στα έδρανα της δικαστικής εξουσίας.

Είναι αυτή η αλήθεια που μπορεί να ματώσει τους δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΜΗΝΥΣΕΩΝ ΓΙΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

 

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη

Χανιά, Δεκέμβρης 2024

anoixti_kmanioudakis_xania@espiv.net

anoixti4kmanioudakis.noblogs.org

1Αναλυτικά το κείμενο της ανταπόκρισης με τίτλο «Ενημέρωση από το διήμερο δράσεων 23-24 Απριλίου 2024», Μάιος 2024: https://anoixti4kmanioudakis.noblogs.org/post/2024/05/04/ενημέρωση-από-το-διήμερο-δράσεων-23-24-απρ/

2Περισσότερα στην ενότητα «Δυο λόγια για την επιχείρηση τρομοκράτησης με αφορμή τη σύλληψη δύο μελών της συνέλευσης» του κειμένου με τίτλο «Έναν χρόνο μετά την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη ο αγώνας συνεχίζεται – Δικαιοσύνη είναι η αντίσταση», Οκτώβρης 2024: https://anoixti4kmanioudakis.noblogs.org/post/2024/10/09/έναν-χρόνο-μετά-την-κρατική-δολοφονία/

3Αναλυτική ανταπόκριση από την εκδίκαση της υπόθεσης υπάρχει στο κείμενο με τίτλο «Εσείς της μιλάτε για την κρατική δολοφονία του Μανιουδάκη, αυτή γνωρίζει μόνο τον Μανιαδάκη…», 04/12/2024 : https://athens.indymedia.org/post/1633178/

4Φράση που κρατήσαμε μέσα στην καρδιά μας από την τοποθέτηση του Γιάννη Μάγγου, στην εκδήλωση-συζήτηση που διοργάνωσε η ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη (Αθήνα), στις 11 Οκτωβρίου 2024.

πηγή: https://anoixti4kmanioudakis.noblogs.org/post/2024/12/26/χανιά-τώρα-ζούμε-σε-ειρήνη-μα-ήρθαμε-α/