Όταν οι δημοκρατικές ευαισθησίες υποκρύπτουν την υπαρκτή βαρβαρότητα με σοσιαλιστικά προσωπεία

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.’’
Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

Με έντονη αγανάκτηση παρακολουθούμε να βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ακόμα γεγονός κατάφωρης παραβίασης του πανεπιστημιακού ασύλου, κατάχρησης της περιουσίας και υποβάθμισης των εκπαιδευτικών και ερευνητικών λειτουργιών του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστήμιου. Σε μια στιγμή ιδιαίτερα κρίσιμη για τη χώρα, αλλά ειδικά και για το ακαδημαϊκό μας σύστημα διαπιστώνουμε για μια ακόμα φορά ότι οι δυνάμεις της ακραίας συντήρησης μέσα και γύρω από το πανεπιστήμιο συνεχίζουν ακάθεκτα τις γνωστές εκφυλιστικές μεθοδεύσεις τους.
ΠΟΣΔΕΠ

Οι δυστυχείς αυτοί άνθρωποι που βρίσκονται στη Νομική δεν βρέθηκαν εκεί τυχαία. Οδηγήθηκαν και καθοδηγήθηκαν. Είναι εξοργιστικό ότι πολιτικές δυνάμεις εκμεταλλεύονται με προκλητικό τρόπο την ανθρώπινη αγωνία, για να υπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες, καταλύοντας τις πανεπιστημιακές ελευθερίες. Η μετατροπή της Νομικής σε καταυλισμό μεταναστών είναι πέρα από τα όρια κάθε ανοχής. Οι πρυτανικές αρχές οφείλουν ως έχουν, εκ του νόμου, να πάρουν την πρωτοβουλία, να υπερασπιστούν την ακαδημαϊκή λειτουργία. Οι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν με τη συνδρομή όλων των οργάνων της πολιτείας, ώστε να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση.
Άννα  Διαμαντόπουλου υπουργός παιδείας

Αν παρακολουθήσει τα μέσα μετά την αναγγελία της απεργίας πείνας από μετανάστες με πολιτικά αιτήματα  τότε μπορεί να βγάλει τα ακόλουθα συμπεράσματα
α) αυτοί οι άνθρωποι επειδή δεν είναι έλληνες  δεν έχουν δίκια τους βούληση οπότε σαν πρόβατα κάποιος τους έχει καθοδηγήσει
β) προφανώς  το άσυλο θίγεται και πρέπει να συνεχίσουν οι εξεταστικές αφού οι μετανάστες σαν «άνθρωποι 2ης κατηγορίας» που είναι ας πεθάνουν. Καταλαβαίνουμε τον πόνο τους βέβαια άλλα το άσυλο άσυλο…
γ) το πρόβλημα δεν είναι μονό αυτοί άλλα γενικά  η «μεγάλη εισροή μεταναστών»

Προφανώς αν ακούγαμε με μεγαλύτερη συνέπεια την κυβερνητική προπαγάνδα τότε θα πρέπει να πιστεύαμε πως το κράτος οφείλει να στείλει τα ΜΑΤ να ξυλοκοπήσει τους μετανάστες απεργούς πείνας γιατί τόλμησαν να ζητήσουν –και όχι μονό για τους εαυτούς τους- να έχουν ΙΣΑ δικαιώματα με τους «γηγενείς».

Μα τέτοια αναίδεια! Πως τολμούν… επειδή τα αφεντικά της δύσης κατέστρεψαν τον τόπο τους,   να τολμούν να ζητούν τα ιδία δικαιώματα με τους ελληναραδες! Και μάλιστα σε πανεπιστημιακό χώρο χωρίς καν να ενοχλούν την λειτουργία του παμεπιστημίου.  Εδώ τα ντόπιας παράγωγης σε συνεργασία με τα αλλοδαπά  αφεντικά πετσοκόβουν όποιο δικαίωμα  βρουν μπροστά τους και δεν πέφτει καρφίτσα..

Άλλα ας τα πάρουμε ένα ένα. Τα Μέσα Κυβερνητικής Αποψης προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι απεργοί πείνας είναι καθοδηγούμενοι. Μια αρκετά βολική άποψη για τα αφεντικά και τα τσοπανόσκυλα τους αφού έτσι αποκρύβουν πως εδώ και αρκετά χρονιά έχουν στηθεί αρκετοί μηχανισμοί εκμετάλλευσης της μαύρης εργασίας των μεταναστών προς όφελος των πρώτων.  Επιπλέον δεδομένου της κρίσης αποπροσανατολίζουν το κυρίως ζήτημα: πρώτη φορά μετανάστες δεν ζητούν κάτι μόνο για τον εαυτό τους άλλα πιάνουν πιο ολικά προταγματα  σε μια εποχή που μετά μανίας το κράτος προβάλλει συλλογικές ευθύνες σε ατομικιστικές βάσεις. Με αυτό το τρόπο η κυρίαρχη προπαγάνδα υποκρύπτει πως η βία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δεν χωρεί πατρίδες. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν μπορεί να δεχτεί  πως οι μετανάστες ανέλαβαν την ευθύνη της προσωπικής του αξιοπρεπείας ενώ όλο το συναφή των πρεντεντεροειδών έχει προχωρήσει σε μια μαζική παράγωγη τρόμου και ενοχών. Επίσης όταν οι τελευταίοι μιλούν για ανθρωπισμό πάνω στους απεργούς το κάνουν καθαρά για να μειώσουν το ζήτημα. Η λογική: ναι μεν καταλαβαίνουμε τον πόνο τους άλλα το άσυλο… και άλλες τέτοιες μπούρδες εκφράζονται για να αποσιωπήσουν  την χυδαιότητα  του ελληνικού κράτους  το όποιο τόσα χρονιά εφαρμόζει τακτικές  οι όποιες προσομοιάζουν σε ένα ναζιστικό καθεστώς. Προφανώς όταν τα αφεντικά και τα τσιράκια, τους βλέπουν να αντιδρά μια κοινωνική ομάδα την όποια φρόντιζαν με  τους πιο βάναυσους τρόπους να την κρατούν φοβισμένη, δεν θα το αφήσουν να περάσει έτσι. Ξαφνικά όλοι αυτοί οι ευαισθητουληδες θυμηθήκαν την έννοια του ασύλου. Ένα άσυλο  που έχει καταργηθεί εδώ και χρονιά. Όταν υπάρχουν ολόκληρα ερευνητικά προγράμματα  για την επιτήρηση και την καταστολή  και καθηγητές  πανεπιστήμιων συμμετέχουν σε συμβούλια πρόληψης είναι τουλάχιστον υποκριτικό οι απανταχού ευαισθητουληδες να σκάπτονται για το άσυλο. Το άσυλο υπάρχει για την προάσπιση των κοινωνικών και πολίτικων δικαιωμάτων και όχι για την περικοπή τους. πράγμα που η κυβέρνηση , το κράτος , τα αφεντικά , και τα τσιράκια τους  όχι μόνο δεν προωθούν άλλα θέλουν την περικοπή τους ώστε οι σύγχρονοι σκλάβοι να έχουν ακόμα δυσμενέστερη θέση και οι πρώτη μεγαλύτερο οικονομικό όφελος.

Και όσο για τη χθεσινή νέου τύπου άρση του ασύλου, την “αναίμακτη”, που κράτησε σχεδόν 12 ώρες. Τον ψυχολόγικο πόλεμο στους απεργούς πείνας αλλά και στους αλληλέγγυους, μύνημα σε όσους και όσες αγωνίζονται οτι πλεον ολοκληρα οικοδομικά τετράγωνα αποκλείονται, με τους Δελτάδες, Δίας, ΕΚΑΜ και ότι άλλο ρομποκοπ-ο-ειδές να κορδώνονται στην πόρτα της Νομικής για αναμνηστικές φωτογραφίες. Και όλα αυτά για να καταλήξουν 240 άνθρωποι σέ ένα κλειστό κτήριο, χωρίς θέρμανση ή τουαλέτα, προσφορά της “φιλεύσπλαχνης πολιτείας” για 15 μέρες…

Το ξαναλέμε: Η παρουσία των μεταναστών στο κλειστό παλιό κτήριο της Νομικής δεν επηρέαζε στο ελάχιστο την λειτουργία της σχολής. Αλλά ακόμη και να την επηρεαζε, προτιμούμε κάποιοι να “χάσουν” μια εξεταστική (που δεν χανεται, απλα μετατιθεται για Σεπτέμβρη) παρά έστω ένα άνθρωπος να ζει κυνηγημένος από τα πιτμπουλ της δημοκρατίας. Τέλος δεν μας νοιάζει η μεγάλη εισροή μεταναστών.  Δεν μας νοιάζουν οι φυλές , οι πατρίδες , τα χρώματα , τα σύνορα. Δεν είναι οι μετανάστες που αποφάσισαν να κόψουν μισθούς,  να επιτεθούν σε κοινωνικά  , εργατικά  και ανθρωπινά δικαιώματα άλλα οι ντόπιοι λακέδες των αφεντικών και των τραπεζών. Στην καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν χωρούν  άλλα διλλήματα: η θα είσαι λακές των αφεντικών και των τραπεζών η εναντίον τους. τα υπόλοιπα είναι συζητήσεις για κάποιο  Τήλε-παράθυρο…

Αλληλεγγύη στων αγώνα των τριακόσιων απεργών πείνας