Κάτω το βασανιστικό καθεστώς του 41 bis!
…Περίμενα μια πρόταση, ένα ξεκίνημα από τους ειδήμονες συντρόφους. Συχνά, σε αντάλλαγμα για τον ενθουσιασμό μου, λάμβανα μια γερή δόση «ρεαλισμού», η οποία εξασθένιζε ή απειλούσε να περιορίσει κάθε «φιλοδοξία». «Ρεαλισμός» που αποσόβησε ή απείλησε να περιορίσει κάθε επαναστατική «φιλοδοξία, κάθε παρόρμηση για δράση. (…) Βγήκα από αυτού του είδους τα «αδιέξοδα» μόνο όταν αποφάσισα με έναν αδέξιο, απερίσκεπτο, τρελό, άγαρμπο, προκλητικό τρόπο, να οπλίσω τα χέρια μου. Τότε έγιναν όλα εύκολα, η μία αποτυχία μετά την άλλη, βήμα προς βρήμα, τα πράγματα άρχισαν να «δουλεύουν». Έψαξα τους συντρόφους μου και τους βρήκα, αναγνωρίσαμε ο ένας τον άλλον, κάνοντας την απόρριψη της ανάθεσης και της αναμονής πυξίδα μας. Έχουν περάσει πολλά (ίσως πάρα πολλά) χρόνια από τότε (…) και αυτό που θέλω να πω είναι απλά να ακολουθεί κανείς το ένστικτό του και να μην δίνει μεγάλη σημασία στην σύνεση εκείνων που, από τα ύψη της δικής τους «βιωμένης» ζωής, πιέζουν για μετριοπάθεια. Γιατί δεν είναι και τρόσο τραβηγμένη η λαϊκή ρήση που λέει ότι «γεννιέσαι εμπρηστής και πεθαίνεις πυροσβέσης».
Alfredo Cóspito
Ψιχαλίζει ακατάπαυστα γύρω απο την πόλη Λα Πας, η οροσειρά είναι καλυμμένη με χιόνι. Εδώ, οι πλούσιοι ζουν αρκετές εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω, σε μια ζεστή και πράσινη κοιλάδα, όπου έχουν παρακολούθηση και ιδιωτικούς φρουρούς σε κάθε γωνιά. Κατεβαίνουμε από τους παγωμένους λόφους για να διακόψουμε την βίαιη ηρεμία των αφεντικών με τον δυνατό και καταστροφικό βόμβο μιας αυτοσχέδιας βόμβας. Κάτι γίνεται φανερό και ξεκάθαρο: οι διαχειριστές της τοξικότητας, της μιζέριας και της φιλανθρωπίας δεν είναι ανέγγιχτοι. Καμία ειρηήνη για εμάς, καμία ειρήνη γι’ αυτούς!
Περίπου στις 3 τα ξημερώματα της Δευτέρας, 12 Δεκεμβρίου, τοποθετήσαμε και πυροδοτήσαμε έναν εκρηκτικό μηχανισμό στην είσοδο του κτιρίου Torre Pacifico, στην λεωφόρο Sanchez Bustamante 977, στην καρδιά της αστικής συνοικίας Calacoto, όπου βρίσκεται η Ιταλική πρεσβεία.
Από αυτήν την πλευρά του κόσμου, εκφράζουμε με την επίθεσή μας στον σύντροφο Alfredo Cóspito, που αυτή την στιγμή βρίσκεται σε απεργία πείνας για σχεδόν 2 μήνες στις φυλακές του Sadari, στην Σαρδηνία, αποφασισμένος να την συνεχίζει μέχρι τις τελευταίες της συνέπειες. Ο Alfredo είναι ένας σύντροφος που έχει φυλακιστεί το 2012 και κατηγορείται από τότε για εκγλήματα που κυμαίνονται από τον πυροβολισμό στο πόδι του Roberto Adinolfi (επιχειρηματίας στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας και διευθυντής της Ansaldo Nucleare), στις ανατρεπτικές συνεργασίες για τρομοκρατικούς σκοπούς και εκρηκτικές επιθέσεις (επιχείρηση Scripta Manent), μέχρι την «πολιτική σφαγή» για την οποία θέλουν να τον καταδικάσουν σε ισόβεια κάθειρξη, μαζί με την Anna Beniamino (για δύο επιθέσεις όπου δεν υπήρξαν και δεν υπήρχε σκοπός να υπάρξουν θάνατοι ή τραυματισμοί). Κατηγορείται επίσης, μαζί με άλλους συντρόφους, για υποκίνηση σε έγκλημα (επιχείρηση Sibyl), για την συμβολή του στην αναρχική συζήτηση.
Απαιτούμε την ακύρωση του βασανιστικού και απομονωτικού καθεστώτος 41 bis. ΤΟ καθεστώς αυτό εφαρμόζεται από το Ιταλικό κράτος στους επαναστάτες κρατούμενους προκειμένου να αποφευχθεί η επαφή τους με τον έξω κόσμο, με το επιχείρημα ότι η επαφή θα ενθαρρύνει τις επαναστατικές ενέργειες. Υπό το 41 bis, παραμένουν εντελώς απομονωμένοι, χωρίς αλληλογραφία ή επισκέψεις, σε ένα υπόγειο με τεχνητό αέρα και φως.Πνιγμένοι από το τσιμέντο και αποκομμένοι από τους αγαπημένους τους, οι κρατούμενοι βασανίζονται 24 ώρες το 24ωρο για να επιτύχουν την συνεργασία τους με την εξουσία και την μετάνοιά τους. Κάτι άλλο γίνεται φανερό: το δίκιο τους είναι ένα ψέμα, ένα τείχος που υπάρχει μόνο για να προστατεύει τα προνόμιά τους.
Το καθεστώς 41 bis έχει πολιτικό σκοπό, σε ένα πλαίσιο όπου η δράση έχει γίνει πραμγατική απειλή για την κανονική συνέχιση αυτών των προνομίων. Αλλά το Κράτος συνεχίζει και θα συνεχίσει να μην κατανοεί την αναρχική ατυπικότητα. Εδώ δεν υπάρχουν αφεντικά, οι δράσεις συνεχίζονται και δεν απαιτούν κατευθυντήριες γραμμές. Αντιθέτως, τα μέτρα αυτά απλώς επιτείνουν την οργή μας και στοχεύουν στον στόχο. Προειδοποιούμε ότι δεν θα σταματήσουμε μέχρι ο σύντροφος να βγει από το 41 bis, αυτό είναι μόνο η αρχή.
Ένα τέτοιο καθεστώς δεν είναι μια μεμονωμένη στρατηγική, αλλά μέρος της κατασταλτικής κλιμάκωσης των Ευρωπαϊκών κρατών ενάντια στους αναρχικούς χώρους. Η υποκριτική Ευρώπη, που παριστάνει τον φάρο των καλών δημοκρατικών ηθών και της ανάπτυξης, δημιουργεί κατασταλτικά προηγούμενα που μπορεί να εξαπλωθούν και σε άλλα γεωγραφικά πλάτη, όπως ήδη συμβαίνει με τις μακροχρόνιες ποινές. Αυτό δεν θα συμβεί χωρίς απάντηση. Ας επιτεθούμε δυναμικά. Ούτε ένα βήμα πίσω!
Χαιρετίζουμε την Anna, τον Toby και τον Ivan που συνόδευσαν και συνοδεύουν αυτήν την απεργία πείνας.
Ελευθερία σε όλους τους φυλακισμένους!
Κάτω τα τείχη των φυλακών!
Τέλος στο καθεστώς 41 bis!
Έξω ο Alfredo Cóspito από το 41 bis!
Πηγή: Anarquia.info
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
