Θεσσαλονίκη: Παρέμβαση στο Γεντί Κουλέ για τον απεργό πείνας Θ.Πικάση

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ

Μια κλειστή φυλακή είναι και ένας κλειστός λογαριασμός με την Τυραννία. Δεν είναιαξιοθέατο, ούτε αρχιτεκτονικό έργο τέχνης, παρά ο μαζικός τάφος χιλιάδων σωμάτωνπου φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, στερήθηκαν και ξεψύχησαν χωρίς να ξαναδούντον ήλιο δίχως διαλείμματα και κάγκελα. Όταν κοιτάς μια φυλακή, σκέψου πόσοιάνθρωποι δέχτηκαν τη βία του εγκλεισμού, πόσοι θάφτηκαν ζωντανοί σεαπομονώσεις, πόσοι στερήθηκαν τις οικογένειές τους, τους ανθρώπους τους, τοαυτονόητο δικαίωμα προς την ελευθερία. Πόσοι βάδιζαν τμηματικά στα προαύλιατων πτερυγών στρίβοντας σε κάθε τοίχο ξανά και ξανά, πόσοι χάσαν ότι πιο όμορφοείχαν μέσα τους και αποξενώθηκαν, ταπεινώθηκαν συναισθηματικά καιψυχράνθηκαν.

Σε τούτα τα κελιά κάποτε το ελληνικό κράτος φυλάκιζε ανθρώπους που αγωνίζοντανγια την ελευθερία αυτού του τόπου, ανθρώπους που αντιστέκονταν στην παρακμήκαι την εξαθλίωση, ανθρώπους που δε συμβιβάστηκαν με μια ζωή υποταγμένη καιεξεγέρθηκαν. Σε τούτα τα κελιά το ελληνικό κράτος δολοφόνησε αγωνιστές καιαγωνίστριες που δεν συνεργάστηκαν, δεν μετανόησαν και ο χαμός τους έγινεσύμβολο αντίστασης και ελευθερίας. Σήμερα το ελληνικό κράτος δολοφονεί ακόμαανθρώπους μέσα στις φυλακές του γιατί διεκδικούνε, έξω από ρουσφέτια καιδωροδοκίες, τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Γιατί δεν σκύβουν το κεφάλι στουςδεσμώτες τους, γιατί διεκδικούν καλύτερες συνθήκες κράτησης, γιατί διεκδικούνκαλύτερες ζωές και δεν υπογράφουν αδιαμαρτύρητα το θάνατό τους.

Σήμερα το ελληνικό κράτος δολοφονεί τον απεργό πείνας Θανάση Πικάση,μετάγοντάς τον εκδικητικά από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Αγίου Στεφάνου Πάτρας, στερώντας του το δικαίωμα να συνεχίσει τις σπουδές του. Γιατί οιαρχιβασανιστές αυτού του κράτους, όπως η διευθύντρια των φυλακών Κορυδαλλού Μαρία Στέφη και ο αρχιφύλακας Κώστας Λαμπρόπουλος, δεν αρκούνται στηνκαθημερινή τιμωρία του εγκλεισμού στην οποία υποβάλλεται ένας κρατούμενος:θέλουν να τον δούν να συντρίβεται, να καταβάλλεται από τη φθορά, να υποτάσσεταιστις προσταγές τους, να δουλεύει για τα συμφέροντά τους, να σιωπεί και να σκύβειτο κεφάλι.

Ο αγώνας του απεργού πείνας Θανάση Πικάση, είναι ένας αγώνας για να συνεχίσει να υπάρχει ζωή, ίσα δικαιώματα και αξιοπρέπεια για όλους τους κρατούμενους μέσαστις ελληνικές φυλακές. Γι’ αυτό θα είμαστε δίπλα του μέχρι το τέλος-μέχρι τη νίκη.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ (ΑΠΟ 5 ΙΟΥΛΗ) ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΘΑΝΑΣΗ ΠΙΚΑΣΗ

Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θανάση Πικάση

Νίκος Μαζιώτης: Για το σύντροφο Αλφρέντο Μπονάννο που έφυγε

 ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΜΠΟΝΑΝΝΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ

Ο Σύντροφος Αλφρέντο Μπονάννο (Alfredo M. Bonanno) έφυγε από απ’ τη ζωή σε ηλικία 86 ετών. Έζησε μια ολόκληρη ζωή μέσα στον κόσμο του αγώνα και της αναρχίας. Ήταν ένας από τους κύριους εκπροσώπους της εξεγερσιακής τάσης του ιταλικού αναρχικού κινήματος με μεγάλη θεωρητική συνεισφορά και εκδοτικό έργο. Ήταν εκδότης του περιοδικού Anarchismo και άλλων αναρχικών εκδόσεων. Για τη δράση του καταδιώχτηκε και φυλακίστηκε επανειλημμένα από το ιταλικό κράτος μαζί με άλλους συντρόφους/συντρόφισσες, τη δεκαετία του 1990 πχ. για την υπόθεση Ο.R.A.I (το 1996), την ένοπλη απαλλοτρίωση στο αγροτικό Ταμιευτήριο του Serravalle στην περιοχή του Τρέντο το 1994 και άλλες επιθέσεις.

Είχε έρθει αρκετές φορές στην Ελλάδα. Την πρώτη φορά τον γνώρισα το Γενάρη του 1993 όταν με είχε επισκεφθεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο 424 της Θεσσαλονίκης μετά από 50 ημέρες απεργίας πείνας που είχα πραγματοποιήσει. Είχα μόλις απελευθερωθεί απ’ όταν ήμουν κρατούμενος στις στρατιωτικές φυλακές Θεσσαλονίκης επειδή αρνήθηκα να υπηρετήσω τη στρατιωτική θητεία. Το 1999 είχε έρθει επίσης στην Ελλάδα και είχε καταθέσει ως πολιτικός μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη μου για την τοποθέτηση βόμβας που είχα πραγματοποιήσει στο υπουργείο Ανάπτυξης το Δεκέμβρη του 1997 ως ενέργεια αλληλεγγύης στον δυναμικό τότε αγώνα των κατοίκων των χωριών του Στρυμονικού κόλπου στη Β.Α. Χαλκιδική (Ολυμπιάδα, Βαρβάρα, Σταυρό, Ασπροβάλτα) ενάντια στην εγκατάσταση της καναδικής πολυεθνικής χρυσού TVX GOLD την οποία έχει διαδεχτεί σήμερα η Hellas Gold θυγατρική της Eldorado Gold. Ήταν μια ιστορική πολιτική δίκη στα τότε χρονικά του ελληνικού αναρχικού κινήματος όπου για πρώτη φορά υπήρξε στην Ελλάδα μετά την πτώση της χούντας υπεράσπιση ένοπλων-δυναμικών μορφών δράσης. Σε εκείνη τη δίκη πέρα των Ελλήνων συντρόφων/συντροφισσών είχαν καταθέσει μετά από ένα διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης εκτός από τον Αλφρέντο Μπονάννο, ο Κοσταντίνο Καβαλέρι σύντροφος της εξεγερσιακής τάσης του ιταλικού αναρχικού κινήματος και η συντρόφισσα Ελιέτ Μπες (Hellyette Bess) που ήταν μέλος της γαλλικής οργάνωσης αντάρτικου Action Directe και είχε φυλακιστεί αρκετά χρόνια για τη συμμετοχή της στην οργάνωση. Επίσης είχαν στείλει γραπτό μήνυμα αλληλεγγύης στο δικαστήριο τα 3 τότε φυλακισμένα μέλη της Action Directe, Ζαν-Μαρκ Ρουιγιάν (Jean-Marc Rouillan), Ζολί Ομπρόν (Joëlle Aubron) και Ναταλί Μενινιόν (Nathalie Ménigon) .

Τελευταία φορά είχα δει τον σύντροφο Αλφρέντο το 2010-’11 στις φυλακές Κορυδαλλού όταν είχαμε προφυλακιστεί για τη συμμετοχή μας στον Επαναστατικό Αγώνα. Ήταν και αυτός προφυλακισμένος με την κατηγορία της απαλλοτρίωσης τράπεζας στην Ελλάδα. Με το σύντροφο Αλφρέντο παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις στον αγώνα και τον τρόπο δράσης, μας συνδέει ένα αόρατο νήμα όπως και με τόσους άλλους συντρόφους /συντρόφισσες σε όλο τον κόσμο που αφιερώνουν όλη τη ζωή τους στον αγώνα για να απελευθερωθεί η ανθρωπότητα από τα δεσμά του κράτους και του κεφαλαίου.

ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

Νίκος Μαζιώτης, καταδικασμένος

για τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα

Πηγή: Athens Indymedia

Ιταλία: Ενημέρωση για την κατάσταση του Alfredo Cospito και έκκληση για αλληλεγγύη

Τα τελευταία νέα που έχουμε για τον Alfredo, ο οποίος εξακολουθεί να βρίσκεται στη φυλακή του Bancali (Sassari) υπό το καθεστώς 41bis, είναι ότι η υγεία του είναι σταθερή, ότι είναι γερός και έχει ανακτήσει βάρος μετά την εξάμηνη απεργία πείνας. Δυστυχώς, λαμβάνει πολύ λίγη αλληλογραφία, σχεδόν καθόλου. Επίσης, συχνά, όταν η φυλακή παρακρατεί επιστολές, καρτ ποστάλ ή τηλεγραφήματα, δεν ενημερώνεται από το προσωπικό της φυλακής. Βρίσκεται έτσι εκτεθειμένος σε μια ακόμη υψηλότερη και πιο αυθαίρετη λογοκρισία από την ήδη σκληρή λογοκρισία του 41 bis. Ας μην τον αφήσουμε να στερηθεί την αλληλεγγύη μας! Καλούμε όλους να γράψουν επιστολές ή καρτ-ποστάλ με συστημένη επιστολή με απόδειξη παραλαβής, για να αυξήσουμε τις πιθανότητες ότι, αν του τις παρακρατήσουν, να μπορεί τουλάχιστον να ειδοποιηθεί.
Ενάντια σε όλες τις φυλακές!

Cassa Antirepressione Alpi Occidentali

Alfredo Cospito
Casa Circondariale di Sassari, località Bancali, 07100 Sassari SS,
Italia

Πηγή: Il Rovescio

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Ιταλία: Δελτίο Τύπου μετά το τέλος της απεργίας πείνας του Alfredo Cospito

Ήταν 20 Οκτωβρίου 2022 όταν ο Alfredo Cospito, κατά τη διάρκεια της πρώτης ακρόασης στην οποία είχε δικαίωμα συμμετοχής μετά τη μεταφορά του στο καθεστώς απομόνωσης 41bis στις 4 Μαΐου 2022, δήλωσε την πρόθεσή του να ξεκινήσει απεργία πείνας. Οι λόγοι της διαμαρτυρίας έγκεινται στη σκληρή κριτική του αναρχικού για το καθεστώς 41bis και την ισόβια κάθειρξη χωρίς μείωση.

Από τις 20 Οκτωβρίου έχουν περάσει 181 ημέρες, κατά τις οποίες ο Cospito, μέσα από ένα όλο και πιο αδύναμο και αδύναμο σώμα, αποκάλυψε τι σημαίνει το ειδικό καθεστώς κράτησης με συγκεκριμένους όρους: παράλογες στερήσεις που επιβάλλονται στους κρατούμενους, σκληροί περιορισμοί χωρίς νόμιμο σκοπό, στέρηση αισθήσεων, ένα οργουελικό περιβάλλον στο οποίο κάποιος παρακολουθείται και ακούγεται συνεχώς από κάμερες και μικρόφωνα. Και όχι μόνο: η αδυναμία ανάγνωσης, μελέτης και πολιτιστικής ανάπτυξης, καθώς και η αδυναμία λήψης βιβλίων και περιοδικών από το εξωτερικό, ακόμη και όταν αυτά αποστέλλονται από τους ίδιους εκδότες- ηλικιωμένοι κρατούμενοι που εμποδίζονται επί δεκαετίες να αγκαλιάσουν ή ακόμη και να αγγίξουν τα παιδιά τους, τους συζύγους, τα αδέλφια τους…

Χάρη στη διαμαρτυρία του Cospito, στις κινητοποιήσεις του ποικίλου κόσμου του εξωκοινοβουλευτικού πολιτικού ακτιβισμού, του αναρχικού κινήματος, των διανοουμένων που πήραν θέση υπέρ των λόγων της διαμαρτυρίας, του κόσμου των μέσων ενημέρωσης που επέτρεψε σε αυτά τα άβολα ζητήματα να φτάσουν στα σπίτια των ανθρώπων, εκατομμύρια άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης, μπόρεσαν να κάνουν αυτά τα άβολα ζητήματα γνωστά στο κοινό, εκατομμύρια άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τη νέα γενιά, έχουν κατανοήσει το ασυμβίβαστο του 41bis με τις αρχές της ανθρωπιάς της τιμωρίας και, ως εκ τούτου, με το Σύνταγμα που γεννήθηκε από τον αντιφασιστικό αγώνα.

Χάρη στην ιστορία του Cospito, το 41bis γίνεται όλο και λιγότερο ανεκτό από μια κοινή γνώμη που τους τελευταίους μήνες καλείται να παίξει ενεργό ρόλο για να ξεπεράσει την αδιαφορία της απέναντι στον Άλλο.Σε αυτό το άμεσο αποτέλεσμα πρέπει να προστεθεί και ένα άλλο: το γεγονός ότι η προσφυγή που προτάθηκε από τη δικηγόρο Antonella Mascia του Στρασβούργου και εμένα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία στόχευε ακριβώς στο διαφοροποιημένο σωφρονιστικό καθεστώς που προβλέπει το άρθρο 41bis του ιταλικού ποινικού κώδικα, έγινε δεκτή προς επεξεργασία. Η προσφυγή, η οποία κατήγγειλε τις σοβαρές παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, θα αξιολογηθεί στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια (κανονικός χρόνος για μια ποινή) και θα μπορούσε να αποτελέσει το νομικό κλειδί για την κατάργηση του απάνθρωπου μέσου του 41bis, όπως συνέβη με την ισόβια κάθειρξη χωρίς μειώσεις.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί η αντικειμενική νίκη που επιτεύχθηκε με τη χθεσινή απόφαση, 18 Απριλίου 2023, του Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο, όπως μπορεί να διαβάσει κανείς στην επίσημη ανακοίνωση, δεν αποφάσισε απλώς για την τύχη του αναρχικού κρατούμενου, αλλά προέβη σε δήλωση αντισυνταγματικότητας της απαγόρευσης εφαρμογής κάθε είδους ελαφρυντικού, σε περίπτωση επανειλημμένης υποτροπής, για όλα τα εγκλήματα των οποίων η μέγιστη ποινή είναι καθορισμένη και προβλέπει αποκλειστικά ισόβια κάθειρξη.

Συμπερασματικά, μπορεί να ειπωθεί ότι ο αγώνας που ξεκίνησε ο Cospito πέτυχε τους στόχους του. Οι χρόνοι αναμονής για την απόφαση του ΕΔΔΑ, σε αντίθεση με εκείνους του Συνταγματικού Δικαστηρίου, οι οποίοι είναι πολύ πιο περιορισμένοι, δεν είναι συμβατοί με την απεργία πείνας, αν και αξίζει να περιμένουμε την απόφαση του Στρασβούργου.

Έτσι, ο Alfredo Cospito, μετά από 180 ημέρες απεργία πείνας και έχοντας θέσει σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή, έχοντας χάσει 50 κιλά και έχοντας θέσει σε κίνδυνο τις κινητικές του λειτουργίες ως αποτέλεσμα της βλάβης στο περιφερικό νευρικό του σύστημα, αποφάσισε να τερματίσει την απεργία πείνας στις 19 Απριλίου 2023. Λαμβάνοντας αυτή την απόφαση, ο Alfredo Cospito ευχαριστεί όλους εκείνους που κατέστησαν δυνατή αυτή την επίμονη και ασυνήθιστη μορφή διαμαρτυρίας.

Πηγή: Athens Indymedia

Σχετικά με την ακρόαση στο Συνταγματικό Δικαστήριο για τις καταδίκες των αναρχικών Alfredo Cospito και Anna Beniamino στη δίκη Scripta Manent (Ρώμη, 18 Απριλίου 2023)

Πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Συνταγματικό Δικαστήριο ακρόαση για την υπόθεση του Alfredo Cospito και της Anna Beniamino σχετικά με την κατηγορία της πολιτικής σφαγής (άρθρο 285 του Ποινικού Κώδικα) στη δίκη Scripta Manent.

Ο ισχύων νόμος Cirielli (έτος 2005, κυβέρνηση Berlusconi) εμποδίζει τις ελαφρυντικές περιστάσεις να υπερκεράσουν τις επιβαρυντικές περιστάσεις σε περίπτωση υποτροπής. Στην περίπτωση του Alfredo Cospito, ειδικότερα, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να επιβληθεί ορισμένη ποινή ισόβιας κάθειρξης σε βάρος του, παρά το γεγονός ότι η πράξη για την οποία κατηγορούνται ο ίδιος και η Άννα δεν προκάλεσε θύματα.

Ως εκ τούτου, το δικαστήριο έκρινε τον κανόνα αυτό αντισυνταγματικό. Επιπλέον, διαβάζοντας το σύντομο δελτίο Τύπου που βγήκε από το μέγαρο, το δικαστήριο φαίνεται να έχει εγείρει αμφιβολίες για τη συνταγματικότητα γενικά κατά όλων εκείνων των περιπτώσεων στις οποίες η καθορισμένη ποινή είναι μόνο ισόβια κάθειρξη.

Ας θυμηθούμε ότι ο Alfredo Cospito έκανε απεργία πείνας για σχεδόν έξι μήνες ακριβώς κατά του 41 bis και της εχθρικής ισόβιας κάθειρξης. Ένας αγώνας για τον οποίο ο σύντροφός του διακινδυνεύει τη ζωή του και κατά τη διάρκεια του οποίου μπορεί ήδη να έχει υποστεί μόνιμη νευρολογική βλάβη. Ένας αγώνας που ο Alfredo επαναλαμβάνει πάντα ότι δεν είναι μόνο για τον εαυτό του, αλλά για όλους, ιδιαίτερα σε αλληλεγγύη με τους αναρχικούς, κομμουνιστές και επαναστάτες κρατούμενους. Η σημερινή απόφαση θα έχει συνέπειες όχι μόνο για την τύχη του συντρόφου μας, αλλά αποτελεί ένα πλήγμα, έστω και περιορισμένο, στο θεσμό της ισόβιας κάθειρξης σε αυτή τη χώρα.

Ενώ επαναλαμβάνουμε ότι δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στους θεσμούς του κράτους, γνωρίζουμε την αλαζονεία και την υποκρισία αυτών των χαρακτήρων: χωρίς την απεργία πείνας του συντρόφου και τη διεθνή αλληλεγγύη που εκφράστηκε, είμαστε σίγουροι ότι κανένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν θα ήταν ποτέ δυνατό. Το κράτος θα είχε αμαυρώσει τους κρατούμενους και θα προσπαθούσε να εξοντώσει το κίνημα.

Μια κρατική βεντέτα διεξάγεται εναντίον του Αλφρέντο, η οποία έχει σκοπό να αποτελέσει προειδοποίηση για όποιον συνεχίζει να δρα, δηλαδή να αγωνίζεται με γεγονότα και όχι με λόγια, ενάντια στην τρέχουσα κοινωνική τάξη πραγμάτων. Η σημερινή ημέρα το επιβεβαιώνει αυτό. Αυτή την προειδοποίηση το αναρχικό κίνημα κατάφερε να την επιστρέψει στον αποστολέα με αποφασιστικότητα και συνείδηση. Περιμένουμε τις επόμενες ώρες για να κατανοήσουμε τις αποφάσεις του Alfredo και για περαιτέρω σχόλια.

Ο αγώνας συνεχίζεται.
Έξω ο Alfredo από το 41 bis!
Ενάντια στο 41 bis και την εχθρική ισόβια φυλάκιση!
Αλληλεγγύη με όλους τους αναρχικούς, κομμουνιστές και επαναστάτες κρατούμενους στον κόσμο!

Πηγή: La Nemesi
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ