Η ακρόαση για την επανεξέταση των προληπτικών μέτρων για τους αναρχικούς στην επιχείρηση Sibilla της 11ης Νοεμβρίου 2021 πραγματοποιήθηκε στις 14 Μαρτίου στην αίθουσα δικαστηρίου του καταφυγίου μέσα στη φυλακή Capanne στην Περούτζια. Αφορούσε τους συντρόφους για τους οποίους διατάχθηκαν μέτρα με την κατηγορία της υποκίνησης σε διάπραξη εγκλήματος (414 ποινικός κώδικας), με επιβαρυντικό σκοπό την τρομοκρατία, σε σχέση με τη σύνταξη, δημοσίευση και διανομή των έξι πρώτων τευχών της αναρχικής εφημερίδας “Vetriolo” και άλλων άρθρων και παρεμβάσεων.
Μεταξύ των συντρόφων που ερευνώνται είναι ο Alfredo Cospito, σε απεργία πείνας για πάνω από 140 ημέρες, και ο Gianluca, ο οποίος βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό εδώ και ένα χρόνο για την έρευνα Diamante.
Αυτή η δεύτερη επανεξέταση προέκυψε από την απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου τον περασμένο Ιούνιο που έκανε δεκτό το αίτημα της εισαγγελέως Manuela Comodi, ακυρώνοντας την προηγούμενη απόφαση του αναθεωρητικού δικαστηρίου που είχε ανακαλέσει τα προληπτικά μέτρα τον Δεκέμβριο του 2021.
Ο Alfredo Cospito συμμετείχε στην ακροαματική διαδικασία μέσω βιντεοσύνδεσης από τη φυλακή Opera του Μιλάνου και τρεις σύντροφοι υπό έρευνα ήταν παρόντες στην αίθουσα του δικαστηρίου στη φυλακή Peurugia του Capanne. Η ακροαματική διαδικασία πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών, ενώ έξω από την αίθουσα βρίσκονταν περίπου 40 αλληλέγγυοι σύντροφοι. Οι τρεις σύντροφοι υπό έρευνα που παρευρέθηκαν στην ακροαματική διαδικασία στη δικαστική αίθουσα του καταφυγίου μίλησαν (οι δύο από αυτούς με γραπτές καταθέσεις) και ο καθένας τους χαιρέτησε θερμά τον Αλφρέντο. Ο Αλφρέντο έκανε μια μακροσκελή δήλωση, στην οποία ήταν πολύ διαυγής και ήταν φορτωμένος με τον συνήθη σαρκασμό του (“προτιμώ την κωμωδία από το μελόδραμα”). “Θέλω να ξεκινήσω με τα λόγια του εμπνευστή μου”, ξεκίνησε, παραθέτοντας μια θέση του σημερινού υπουργού Δικαιοσύνης Nordio που πηγαίνει πίσω στο 2019 σχετικά με το 41 bis. Στη συνέχεια ο σύντροφος επανέλαβε το νόημα και την προοπτική της απεργίας πείνας ενάντια στο καθεστώς κράτησης, το οποίο χαρακτήρισε “μεσαιωνικό φίμωτρο” και “μετάσταση που θα εξαπλωθεί στην πολιτική διαφωνία”. Ο Alfredo είπε ότι δεν αποδέχεται αυτή τη μη ζωή και θα συνεχίσει μέχρι τέλους. “Για τους αναρχικούς, που δεν έχουν οργάνωση, ο δοσμένος λόγος είναι το παν”. Γι’ αυτό και θα κρατήσει τον λόγο του, συνεχίζοντας μέχρι τέλους. “Θα φύγω με αξιοπρέπεια. Ελπίζω να το καταλάβουν αυτό όσοι με αγαπούν”. Ο σύντροφος θέλησε να επισημάνει ότι, στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται φυλακισμένος, “τα μόνα απομεινάρια φωτός που βλέπω είναι οι πράξεις των αναρχικών αδελφών μου σε όλο τον κόσμο”, “Σας ευχαριστώ αναρχικούς. Σας αγαπώ”. Τέλος, κατέληξε: “Κατάργηση του καθεστώτος 41 bis. Κατάργηση της ισόβιας κάθειρξης χωρίς αναστολή. Αλληλεγγύη με όλους τους αναρχικούς, κομμουνιστές και επαναστάτες κρατούμενους στον κόσμο”.
Δυστυχώς, λόγω των ιδιαιτεροτήτων του 41 bis, που έχει σχεδιαστεί ειδικά για να φιμώνει τους κρατούμενους, η πλήρης δήλωση του Alfredo δεν είναι επί του παρόντος διαθέσιμη. Θα τη δημοσιεύσουμε το συντομότερο δυνατό.
Μετά από μια γελοία παρέμβαση της εισαγγελέως Manuela Comodi, η οποία ορκίστηκε ότι “η εισαγγελία της Περούτζια είναι εντελώς αμέτοχη στο μέτρο 41 bis”, σε ανοιχτή αντίθεση με τα λόγια της προϊσταμένης της Cantone (επίσης παρούσα στο δικαστήριο σήμερα), η ακροαματική διαδικασία έκλεισε και το δικαστήριο επιφυλάχθηκε για την απόφασή του σχετικά με τα προληπτικά μέτρα κατά των ερευνώμενων συντρόφων.
Η απόφαση να μεταφερθεί ο τόπος διεξαγωγής της ακροαματικής διαδικασίας στην αίθουσα δικαστηρίου του καταφυγίου της φυλακής Capanne ήταν μια προφανής προσπάθεια να απομακρυνθεί η πρωτοβουλία αλληλεγγύης προς τον Alfredo από το κέντρο της πόλης. Ο στόχος αυτός δεν επιτεύχθηκε, διότι μετά την ακρόαση η παρουσία των αλληλέγγυων συγκεντρώθηκε εκ νέου στο κυλικείο του Πανεπιστημίου της Περούτζια, όπου ξεδιπλώθηκε πανό, μοιράστηκαν φυλλάδια και πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις με μεγάφωνα για πάνω από μία ώρα.
Εν αναμονή της δημοσίευσης του κειμένου του Alfredo Cospito, επισυνάπτουμε παρακάτω τις δηλώσεις δύο συντρόφων που βρίσκονται υπό έρευνα.
* * *
Δήλωση του Michele Fabiani κατά την ακρόαση επανεξέτασης για την επανεξέταση των προληπτικών μέτρων της επιχείρησης Sibilla
Αν μιλάω εδώ, είναι κυρίως για να στείλω έναν θερμό χαιρετισμό σε έναν σύντροφο που αγωνίζεται σαν λιοντάρι, θέτοντας την ίδια του τη ζωή σε σοβαρό κίνδυνο, για να γνωστοποιήσει στον κόσμο τη φρίκη του 41 bis.
Η δική μου συμβολή, σίγουρα πιο μετριοπαθής, είναι να χρησιμοποιήσω αυτή την ακρόαση για να σπάσω την απομόνωση, να σαμποτάρω το 41 bis, να δώσω στον Alfredo να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος του, ότι ο αγώνας του συγκλονίζει συνειδήσεις (για όσους έχουν ακόμα συνείδηση).
Από την άλλη πλευρά, δεν νομίζω ότι ξεφεύγω από το θέμα σε σχέση με αυτό που συζητείται σήμερα. Και όχι μόνο λόγω των προφανών συνδέσεων μεταξύ αυτών των διαδικασιών και των 41 bis στις οποίες υποβάλλεται ένας από τους συντρόφους που βρίσκονται υπό έρευνα, αλλά μάλλον επειδή και στις δύο περιπτώσεις βλέπουμε την ίδια νοοτροπία να λειτουργεί: η γνώμη που έχουν οι φύλακες της τάξης για το αναρχικό κίνημα βασίζεται στην πραγματικότητα στα κοινωνικά πρότυπα που έχουν εκπαιδευτεί να ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή.
Αξίζει λοιπόν να θυμηθούμε το προφανές: οι αναρχικοί δεν έχουν ηγέτες, δεν δίνουν και δεν λαμβάνουν εντολές, δεν επεξεργάζονται και δεν καθοδηγούνται από καμία οδηγία. Η έννοια της “υποκίνησης” παρουσιάζει επομένως μια δυσάρεστη νότα, απαράδεκτη για κάθε αναρχικό: την ιδέα ότι κάποιος παροτρύνει τους άλλους να κάνουν πράγματα που ο υποκινητής δεν έχει το θάρρος να κάνει ο ίδιος.
Η έννοια της υποκίνησης, εξάλλου, παρουσιάζεται ως εξέχον σύμπτωμα αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε “παρανοϊκή σκέψη” των κυρίαρχων τάξεων αυτή τη στιγμή της ιστορίας. Η βασική ιδέα είναι ότι η κοινωνία μας είναι ένα είδος Εδέμ, ένας επίγειος παράδεισος. Επομένως, αν κάποιος διαπράττει “αμαρτία”, αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο επειδή υπάρχει ένας πειρασμός του φιδιού, ένας διαβολικός υποκινητής, που υποκινεί την εξέγερση.
Μια πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας στην οποία δεν αντιλαμβάνεστε τις τεράστιες αδικίες που υπάρχουν, από τον πόλεμο μέχρι τον εργασιακό χώρο. Η δική σας είναι μια παραισθητική άποψη του κόσμου: αυτή η κοινωνία δεν είναι παράδεισος, αλλά κόλαση. Όσοι επαναστατούν το κάνουν επειδή έχουν ωριμάσει την αποφασιστικότητα να δώσουν τέλος σε όλα αυτά.
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι αυτά που λέω εδώ δεν πρέπει να εκληφθούν ως ένα είδος “υπεράσπισης” έναντι των κατηγοριών που διατυπώνονται εναντίον μου.
Πράγματι, θέλω να επαναλάβω ότι δεν φοβάμαι αυτές τις διαδικασίες. Για κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο – και όχι μόνο για τους αναρχικούς, όπου αυτή η δήλωση ισχύει πάντα – ο πιο ανυπόληπτος ρόλος σε διαδικασίες όπου το σώμα του εγκλήματος είναι βιβλία και εφημερίδες είναι σίγουρα αυτός του κατήγορου και όχι του κατηγορούμενου. Αν μη τι άλλο, επειδή, αν ο Αλφρέντο πεθάνει, κάποιοι από τους δολοφόνους του θα κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Ο αναρχισμός δεν είναι προϊόν ενός μελετητή ή ενός φιλοσόφου, αλλά είναι ένα άγριο άνθος της ταξικής πάλης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν θα μπορέσετε να μας κλείσετε το στόμα. Ο αγώνας του Alfredo ενάντια στο 41 bis μας το έδειξε αυτό για πολλοστή φορά: θέλατε να τον φιμώσετε για πάντα, οι ιδέες του δεν ήταν ποτέ τόσο διαδεδομένες.
Προσπάθησα και δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι οι μέρες σας σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα, περιτριγυρισμένοι από εχθρούς. Θέλω μόνο να φωνάξω με όλη μου την ανάσα: Alfredo δεν είσαι μόνος!
Τα κάγκελα δεν αρκούν για να κλειδώσουν την αναρχία.
Michele Fabiani
Περούτζια, 14 Μαρτίου 2023
* * *
Δήλωση του Francesco Rota κατά την ακρόαση επανεξέτασης για την επανεξέταση των προληπτικών μέτρων της επιχείρησης Sibilla
Αν μιλάω σήμερα, είναι μόνο για να υπερασπιστώ και να υποστηρίξω, ξανά και όπως πάντα, τον σύντροφο Alfredo Cospito και τις επαναστατικές αναρχικές ιδέες και πρακτικές μας. Η ανάκριση Sibilla, για την οποία βρισκόμαστε τώρα κατηγορούμενοι για υποκίνηση σε διάπραξη εγκλήματος με την επιβαρυντική περίσταση του σκοπού της τρομοκρατίας σε σχέση με τη δημοσίευση του “Vetriolo” και άλλων άρθρων και παρεμβάσεων, χρησιμοποιείται ξεδιάντροπα για να δικαιολογήσει και να υποστηρίξει το μέτρο κράτησης βάσει του 41 bis για τον Alfredo Cospito. Όσον αφορά τις κατηγορίες που διατυπώνονται εναντίον μας, δεν έχω τίποτα να μετανοήσω: Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη για τη σύνταξη, τη δημοσίευση και τη διανομή του “Vetriolo” και του “Quale internazionale?”, που είχα τη χαρά να κάνω μαζί με τον σύντροφο Alfredo Cospito.
Ο επαναστατικός αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο δεν γνωρίζει υποκινητές, προωθητές, συντονιστές ή υποτιθέμενους “προσανατολιστικούς” ρόλους. Με αυτή την έννοια, επαναλαμβάνω ότι ο σύντροφος Alfredo Cospito είναι επαναστάτης και όχι “υποκινητής”. Όσοι δρουν ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο έχουν ήδη ωριμάσει τέτοια αποφασιστικότητα που δεν χρειάζονται “υποκινητές”, γιατί εκφράζεται η αυτονομία της σκέψης και της δράσης, όχι η συλλογικότητα και η υποταγή σε εντολές, κάτι που αντίθετα χαρακτηρίζει τους υπηρέτες του κράτους, σίγουρα όχι τους αναρχικούς και τους επαναστάτες.
Σε αυτά τα 28 χρόνια της ζωής μου, δεν σταμάτησα ποτέ να αγωνίζομαι και να ονειρεύομαι. Είχα τη μεγάλη τύχη να γνωρίσω τον αναρχισμό ουσιαστικά από την αρχή και ωρίμασα τις πεποιθήσεις μου όχι από ακριτική προσκόλληση, αλλά από μια τεράστια ανάγκη που πάντα ένιωθα: να ανατρέψω αυτή την αυταρχική κοινωνική πραγματικότητα υπέρ ενός κόσμου ελεύθερων όντων. Ως εκ τούτου, κανείς δεν θα με εμποδίσει να συνεχίσω να διεκδικώ τις ιδέες μου, όπως η αλληλεγγύη προς τους φυλακισμένους αναρχικούς και επαναστάτες. Ομοίως, έχω χαρεί και θα συνεχίσω να χαίρομαι με όλες τις δράσεις ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, λάμψεις συνείδησης στο σκοτάδι της νύχτας.
Αν ο Alfredo Cospito πεθάνει, οποιοσδήποτε με στοιχειώδες κριτικό πνεύμα θα καταλάβει ποιοι είναι οι υποκινητές, οι εκτελεστές και οι δράστες του θανάτου του. Σήμερα δεν χρειάζεται να πω σε αυτόν τον σύντροφό μου να είναι δυνατός, γιατί είναι ο ίδιος ο Alfredo, είσαι εσύ Alfredo, έστω και σε σκληρές συνθήκες φυλάκισης, που έδωσες δύναμη σε ολόκληρο το αναρχικό και επαναστατικό κίνημα. Στον σύντροφο Alfredo Cospito πηγαίνει η αγκαλιά μου, με το πάθος και τη στοργή του πάντα.
Ζήτω η αναρχία.
Francesco Rota Sulis
Περούτζια, 14 Μαρτίου 2023
Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ