Ηράκλειο: Προβολή Ντοκιμαντέρ “Backpack full of ca$h” | Σάββατο 01/02 -ώρα:19:00 ,στην Κατάληψη Ευαγγελισμού

Προβολή Ντοκιμαντέρ “Backpack full of ca$h”

Σάββατο 01/02 19:00
Στην Κατάληψη Ευαγγελισμού, Θεοτοκοπούλου 18

Η ιδιωτικοποίηση και επιχειρηματικοποίηση της παιδείας στις ΗΠΑ, μέσω των σχολείων charter, σχολείων με voucher και των ηλεκτρονικών σχολείων. Ή αλλιώς πώς κράτος και αφεντικά καθιστούν την παιδεία το μαγαζάκι τους.

Αυτή τη στιγμή κράτος και κεφάλαιο χτυπούν τη δημόσια παιδεία ολομέτωπα. Κλείσιμο σχολείων σε απομακρυσμένες περιοχές, συγχωνεύσεις τμημάτων, διώξεις εκπαιδευτικών που είναι κατά της αξιολόγησης ή έστω τολμούν να εκφέρουν άποψη για το οτιδήποτε πάει ενάντια στην ατζέντα τους. Και φυσικά ξεσκαρτάρισμα μαθητριών-μαθητών σε “καλούς-καλές” ή σε “παραβατικά στοιχεία”. Το κερασάκι στην τούρτα; Η δημιουργία “Ωνάσειων Σχολείων” με σύμβαση δωρεάς μεταξύ του ελληνικού δημοσίου, του κοινωφελούς ιδρύματος με την επωνυμία «Κοινωφελές Ίδρυμα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Σ. ΩΝΑΣΗΣ» (ALEXANDER S. ONASSIS PUBLIC BENEFIT FOUNDATION) και της εταιρείας με την επωνυμία «ΑΡΙΟΝΑ ΕΛΛΑΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ».

Τα σχολεία αυτά θα φτιαχτούν σε “υποβαθμισμένες” περιοχές της χώρας οι οποίες κατοικούνται ως επί το πλείστον από οικογένειες μεταναστών-μεταναστριών και εργατικής τάξης. Τυχαίο; Σίγουρα όχι. Η κρατική στρατηγική έχει ένα καλοδουλεμένο σχέδιο που περιλαμβάνει την εξευγένιση της εργατικής τάξης και των μεταναστριών-μεταναστών μέσα από σχολεία τύπου Ωνάσεια που θα ξεσκαρτάρουν τους/ις μαθητ(ρι)ές σε χρήσιμους για τη “παραγωγή” ή όχι.

Εμείς ξέρουμε καλά ότι κράτος και εταιρίες με φιλανθρωπικές δωρεές έχουν ένα μόνο στόχο. Την περαιτέρω περιθωριοποίηση της εργατικής τάξης και την ανάθεση και τον έλεγχο της δημόσιας παιδείας στα χέρια της ελίτ.
Το παράδειγμα της ιδιωτικοποίησης της παιδείας στις Η.Π.Α δεν είναι μία εικόνα από το μέλλον. Συμβαίνει ήδη. Ζούμε τα πρώτα στάδια αυτής της δυστοπίας.

Ελάτε να γνωριστούμε, να πιούμε τσάι και να μιλήσουμε με δικούς μας όρους για όσα μας αφορούν.

Συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστριών-αντιεξουσιαστών εκπαιδευτικών Ηρακλείου

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Χανιά: Πανό αλληλεγγύης με τα 4 συντρόφια που διώκονται για την υπόθεση “Σύντροφοι – Συντρόφισσες”

Ως ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης με τα 4 αναρχικά συντρόφια που διώκονται για την υπόθεση “Σύντροφοι – Συντρόφισσες” και εν όψει του δικαστηρίου στις 24/01 στο Εφετείο (Αθηνών), αναρτήσαμε πανό σε κεντρικό σημείο της πόλης των Χανίων.

Παραθέτουμε το κάλεσμα της Ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στα 4 διωκόμενα συντρόφια για την υπόθεση “Σύντροφοι – Συντρόφισσες”(Αθήνα)

Στις 8 και 9 Μαρτίου 2020, έπειτα από επιχείρηση της κρατικής ασφάλειας συλλαμβάνονται τρεις σύντροφοι και μια συντρόφισσα. Μοναδικό στοιχείο για την σύλληψη, η υποτιθέμενη οπτική ”αναγνώριση” του πρώτου συλληφθέντα, σε βίντεο της επίθεσης στο ίδρυμα Μητσοτάκη, από δυο ασφαλίτες. Λόγω των φιλικών και συντροφικών σχέσεων τους συλλαμβάνονται στα σπίτια τους και οι υπόλοιποι τρεις. Μπάτσοι και εισαγγελέας, λυσσασμένοι αφού καταστρέφουν το εσωτερικό των σπιτιών των συντρόφων, παίρνουν τα λάφυρα τους: βιβλία και δεκάδες έντυπα πολιτικού περιεχομένου. Ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός λόγος, η έντυπη επαναστατική θεώρηση έμπρακτα ποινικοποιείται αφού αναφέρεται στην δικογραφία ως “αποδεικτικό της αναρχικής ιδεολογίας του κατηγορούμενου”. Από την έφοδο στα σπίτια των συντρόφων αφαιρούνται αντικείμενα (ορειβατικοί κρίκοι, σουγιάδες, αντιασφυξιογόνα μάσκα κ.ά.) τα οποία μπάτσοι και ανακριτής, αφού δεν κατάφεραν να συνδέσουν με την ήδη υπάρχουσα υπόθεση για τρομοκρατία ,αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την πάγια τακτική μεθόδευσης τους, η οποία δεν είναι άλλη από την δημιουργία μιας επιπλέον δικογραφίας πλημμεληματικού χαρακτήρα.

Με περίσσια διάθεση δημιουργίας νέων ενοχοποιητικών στοιχείων ώστε να υποστηρίξει το ήδη σαθρό κατηγορητήριο περί τρομοκρατίας, ο ανακριτής κάλεσε δεκάδες μάρτυρες πιέζοντας τους με ερωτήσεις για τα συντρόφια αλλά ακόμα και για τα στοιχεία αυτά, με στόχο να επιτευχθεί η συγκεκριμένη σύνδεση.

Η διαδικασία γνωστή, βάφτισμα σουγιάδων ως μαχαίρια και ορειβατικών κρίκων ως σιδερογροθιές, στοιχεία αρκετά για να ολοκληρωθεί τα παζλ ενός νέου φακέλου . Ενός φάκελου με μοναδικό σκοπό να ακινητοποιήσει τα συντρόφια και να παρατείνει την δικαστική τους ομηρία. Καθώς οποιαδήποτε καταδικαστική απόφαση από την συγκεκριμένη δίωξη θα λειτουργήσει επιβαρυντικά σε νομικό επίπεδο για τα 4 συντρόφια, όσον αφορά την υπόθεση γενικότερα.

Φθάνοντας σε αυτό,τα συντρόφια δικάζονται υπό τον 187Α ΠΚ , καθώς μοιράζονται όλα τα κοινά χαρακτηριστικά με μια τρομοκρατική οργάνωση. Πιο συγκεκριμένα, είναι πάνω από 3 άτομα, έχουν κοινό modus operandi (τρόπος δράσης) σε όλες τις επιθέσεις και μακροσκελή χρόνο δράσης. Η υποτιθέμενη τρομοκρατική οργάνωση “σύντροφοι/ισσες”, βάσει της αστικής δικαιοσύνης, δύναται να αποτελέσει μια οργάνωση- ομπρέλα που αφορά όλο τον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο. Αξίζει να αναφερθεί ότι τα προσωνύμια “Σύντροφοι, συντρόφισσες”, “Αναρχικοί, αναρχικές” παρά την παραδοχή του συμβουλίου πλημμελειοδικών ότι πρόκειται για μια προσφώνηση που χρησιμοποιείται στο ανταγωνιστικό κίνημα, σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα χρησιμοποιούνται σκόπιμα ώστε να αποκρυφτούν οι ταυτότητες των συντρόφων αλλά και για να μην είναι εύκολο να τους καταλογιστούν όσες επιθέσεις κατηγορούνται πως διέπραξαν.

Οι 3 σύντροφοι και η μία συντρόφισσα διώκονται με βάση την αντιτρομοκρατική νομοθεσία με τις κατηγορίες: Ένταξη στην υποτιθέμενη τρομοκρατική οργάνωση “Σύντροφοι- Συντρόφισσες” (απορρίπτεται η κατηγορία της “συγκρότησης”) Διάπραξη κακουργημάτων ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης.

Ο αριθμός των επιθέσεων για τις οποίες κατηγορούνται τα συντρόφια έχει πέσει από 57 σε 3:

Συγκρούσεις με μπάτσους στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, την ημέρα της ομιλίας του φασίστα Κασιδιάρη.

Συγκρούσεις με μπάτσους στην οδό Καλλιδρομίου(Εξάρχεια), τον Σεπτέμβριο του 2019.

Επίθεση στο Ίδρυμα Μητσοτάκη, τον Ιανουάριο του 2020.

Στο 60σέλιδο βούλευμα υποστηρίζεται ότι η ομάδα “Αναρχικοί, αναρχικές”: ” συνιστούσε υπό- ομάδα της ανωτέρω οργάνωσης με το προσωνύμιο ” Σύντροφοι, συντρόφισσες” ,ενταγμένοι και υποτασσόμενοι στο πλαίσιο και στο κεντρικό σχεδιασμό της τελευταίας. “.Μπάτσοι και δικαστές, διψασμένοι να βρουν οποιαδήποτε αιτιολόγηση ενοχής για πολιτικά υποκείμενα του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου, εφευρίσκουν φαντασιακά ενοχοποιητικά στοιχεία και κατασκευάζουν σαθρά κατηγορητήρια . Με το τρόπο αυτό η νομική διαδικασία αντιστρέφεται, με τη μετάθεση του βάρους της απόδειξης ενοχής από το κατήγορο στην απόδειξη αθωότητας από τον κατηγορούμενο. Καμία ψευδαίσθηση δεν έχουμε. Οι δικαστικές αρχές αποσκοπούν στον εκφοβισμό των πολιτικών υποκειμένων και στην ολοκληρωτική πάταξη των ανταγωνιστικών κινημάτων.

Για τις 2 επιθέσεις σε μπάτσους υπάρχουν μηδαμινά «ευρήματα» τα οποία να συνδέουν τους συντρόφους και την συντρόφισσα, με βασικό ενοχοποιητικό στοιχείο την αναρχική τους ταυτότητα και τις συντροφικές τους σχέσεις. Για την επίθεση στο ίδρυμα Μητσοτάκη, η οποία αποτέλεσε και την «αφορμή» της δίωξης, οι κατηγορίες βασίζονται στην ψευδή αναγνώριση του ενός εκ των συντρόφων από μπάτσους της ασφάλειας σε δύο βίντεο (στις 3/1/2020 και στις 6/1/2020, το βράδυ της επίθεσης). Η ίδια αυτή η «αναγνώριση» καταρρίφθηκε από τα ίδια τα εργαστήρια της ελληνικής αστυνομίας (ΔΕΕ), που αναφέρουν τεράστιες διαφορές ύψους ανάμεσα στον σύντροφο και στο άτομο που απεικονίζεται στο βίντεο στις 3/1, ενώ το ίδιο το βιντεοληπτικό υλικό αναφέρεται ως «μέτριας ποιότητας» και ως μη ενδεδειγμένο για την εξαγωγή ακριβών συμπερασμάτων. Ανεξάρτητος τεχνικός πραγματογνώμονας, αναφέρει πως αποκλείεται η ταυτοποίηση του διωκόμενου συντρόφου στο εν λόγω βίντεο.

Η δημιουργία μιας ακόμη σκευωρίας, στο επίπεδο των νομικών στοιχείων, καταδεικνύεται από τις ίδιες τις δικαστικές αρχές, με την αρμόδια εισαγγελέα να υποστηρίζει πως δεν υπάρχουν στοιχεία, ούτε ενδείξεις για την παραπομπή των συντρόφων σε δίκη, προτείνοντας την πλήρη αθώωση και των τεσσάρων. Γίνεται πασιφανές, ότι ολόκληρη η δίωξη και η «περίφημη» «τρομοκρατική» οργάνωση, αποτελούν κατασκευάσματα των γραφείων της κρατικής ασφάλειας.

Το κράτος εν ολίγοις θέτει στο στόχαστρο όσες και όσους αγωνίζονται με όλους τους δυνατούς τρόπους. Το 2020, δεκάδες συντρόφισσες και σύντροφοι στοχοποιούνται από τις δικαστικές αρχές και καλούνται ως “μάρτυρες” στο πλαίσιο της ανακριτικής διαδικασίας. Οι διωκτικές αρχές επιχειρούν να συνδέσουν όσους περισσότερους αγωνιστ(ρι)ες μπορούν με μία οργάνωση που η ίδια η αστυνομία δημιούργησε. Η εσκεμμένη κατονομασία των προσωνυμίων “σύντροφοι, συντρόφισσες” και “αναρχικοί, αναρχικές” ως τρομοκρατική οργάνωση, δημιουργούν μια αστείρευτη δεξαμενή υπόπτων μέσα από τα δημόσια κείμενα με σκοπό να τρομοκρατήσουν και να στοχοποιήσουν τον καθένα και τη καθεμία που εξεγείρεται ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας. Το κυνήγι του “εσωτερικού εχθρού” συνεχίζεται αδιάκοπα και η υπόθεση των 3 συντρόφων και της συντρόφισσας μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για την πολιτική εξόντωση όλο και περισσότερων συντρόφων/ισσών.

Οι διωκτικές αρχές, προχωρούν σε μια ποινική «αναβάθμιση» των κινηματικών αγώνων του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Αρχή της, η στοχευμένη δίωξη και «απενεργοποίηση» οργανωμένων αγωνιστών του κινήματος με στόχο το πλαίσιο των κοινωνικών-ταξικών αγώνων να αποτελέσει την βάση δίωξης για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Συνέχεια της και σκοπός της είναι μέσα από την πολιτική, κοινωνική και ψυχολογική εξόντωση 4 αγωνιστ(ρι)ών, να σπείρει την τρομοκρατία και τον φόβο στο εσωτερικό των κινημάτων. Ο τρομονόμος 187A αποτελεί για άλλη μία φορά, το πιο χρήσιμο όπλο στην κατασταλτική φαρέτρα του κρατικού μηχανισμού.

Ο τρομονόμος 187Α, χρησιμοποιείται εδώ και δύο περίπου δεκαετίες, ως βασικό κατασταλτικό μέσο εναντίον των αναρχικών και ανατρεπτικών αγωνιστ(ρι)ών. Μέσω αυτού οι διωκτικές αρχές στοιχειοθετούν διώξεις, στοχοποιήσεις, φυλακίσεις όσων τολμούν να σηκώσουν κεφάλι απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Τρανό παράδειγμα της αντεπαναστατικής του χρήσης είναι η μη χρησιμοποίηση του από τις διωκτικές αρχές εναντίον της ναζιστικής οργάνωσης “χρυσή αυγή”, με σκοπό μικρότερες ποινές για τους φασίστες, την ίδια στιγμή που αναρχικοί αγωνιστές/αγωνίστριες καταδικάζονταν σε δεκάδες χρόνια εγκλεισμού με μηδαμινά στοιχεία (υποθέσεις Θεοφίλου, Ηριάννας, Β. Σταθόπουλου και πολλών άλλων). Είναι ξεκάθαρο πως ο “αντιτρομοκρατικός” νόμος 187Α έχει ως μόνο στόχο την τρομοκράτηση των αναρχικών, κομμουνιστών και όσων αντιστέκονται. Πρόκειται για το τσεκούρι που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλων μας, όταν αποφασίζουμε να κοιτάξουμε στα μάτια το κρατικό κτήνος.

Είναι προφανές, ότι ένας ακόμη στόχος της δίωξης αυτής είναι η ποινικοποίηση της αναρχικής πολιτικής ταυτότητας σε νομικό επίπεδο και των συντροφικών/φιλικών σχέσεων. Ο τρομονόμος 187Α δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο η αναρχική ταυτότητα οδηγεί σε σύλληψη και η σύλληψη αιτιολογείται με βάση την πολιτική ταυτότητα. Το κράτος μέσω της νομικής ποινικοποίησης επιχειρεί να αποκόψει τους αναρχικούς/ες ατομικά και συλλογικά από τα κοινωνικά κινήματα.

Οι συντροφικές/φιλικές σχέσεις για μία ακόμα φορά μετατρέπονται σε ενδείξεις συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, αφού η επικοινωνία/ συναναστροφή των συντρόφων και της συντρόφισσας θεωρείται συστατικό στοιχείο στη δομή της υποτιθέμενης οργάνωσης. Οι διωκτικές αρχές προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, στοχοποιώντας τον πυρήνα των ανθρώπινων σχέσεων, απαγορεύοντας μέσω περιοριστικού όρου την επικοινωνία μεταξύ των διωκόμενων φίλων/συντρόφων και γενικότερα τις συντροφικές/φιλικές σχέσεις των 4 αγωνιστών.

Καθώς η δίωξη των συντρόφων φτάνει τα 5 πλέον χρόνια και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πολιτικές διώξεις και σκευωρίες των τελευταίων χρόνων, γίνεται σαφές ότι μόνο ο συνεχής και επίμονος αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα. Στεκόμαστε ενάντια στην λογική η οποία θέλει τους διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες έρμαια των διαθέσεων κράτους-αστυνομίας-διωκτικών αρχών. Οι αθωώσεις, οι αποφυλακίσεις, οι άρσεις περιοριστικών όρων, είναι άμεσα συνυφασμένες με την ένταση και την διάρκεια τόσο των αγώνων αλληλεγγύης, όσο και της υπεράσπισης της πολιτικής αναρχικής θέσης από τα διωκόμενα υποκείμενα. Η υπεράσπιση της αναρχικής ταυτότητας από τους διωκόμενους/διωκόμενες αγωνιστ(ρι)ες και οι αγώνες αλληλεγγύης δεν αποτελούν απλά τυπική υποχρέωση των αγωνιστ(ρι)ών, αλλά έμπρακτο ανάχωμα στις κρατικές διώξεις και βαθιά πολιτική ευθύνη των αγωνιζόμενων υποκειμένων.

Καμιά δικαστική αρχή, κανένα θεσμικό όργανο δεν θα σταθεί «θετικά» απέναντι σε κάποια διωκόμενη συντρόφισσα ή σύντροφο. Η πρόταση που διατυπώσαμε 3 χρόνια πριν, ότι μόνο εμείς μπορούμε να φέρουμε τα συντρόφια μας πίσω, ισχύει στο ακέραιο. Σε αυτήν την κατεύθυνση, το πρώτο βήμα έγινε τον Νοέμβρη του 2023 με την άρση του καθεστώτος άτυπης ομηρίας του συντρόφου Γ.Ι. Το τελευταίο βήμα, η πλήρης αθώωση των 3 συντρόφων και της συντρόφισσας, αφού γίνει πράξη μέσα στον αγώνα αλληλεγγύης, θα αποτυπωθεί και στη δικαστική αίθουσα.

Στη δυστοπία ενός κόσμου που ποινικοποιεί τις ανθρώπινες σχέσεις και την πολιτική ταυτότητα,παραμενουμε σύντροφοι και συντρόφισσες.

Επιστρέφοντας στην δικαστική διαδικασία , η δίκη είχε οριστεί να ξεκινήσει στις 3/7/2024, μετά από διακοπή στις 19/6/2024.Οι μπάτσοι μάρτυρες κατηγορίας, από τις καταθέσεις των οποίων στήθηκε όλη η υπόθεση και η δίωξη των 4 αναρχικών, για άλλη μία φορά δεν εμφανίστηκαν στο δικαστήριο. Οι συνήγοροι υπεράσπισης, ζήτησαν να ξεκινήσει κανονικά η δίκη, ώστε να σταματήσει η δικαστική ομηρία των 4 συντρόφων και της συντρόφισσας. Η έδρα απέρριψε το αίτημα και παρά την παραδοχή ότι η ευθύνη βαραίνει τους μπάτσους που δεν εμφανιστήκαν, ανέβαλλε για 24/1/2025.

Στη συνέχεια, εξετάστηκαν οι περιοριστικοί όροι που έχουν επιβληθεί στα 4 συντρόφια. Η έδρα επιχείρησε να μετατρέψει απλές αίτησεις για αρση/αντικατάσταση όρων σε απολογίες για τις κατηγορίες. Οι σύντροφοι και η συντρόφισσα υπερασπιστηκαν την πολιτική τους θέση, κατέδειξαν την πολιτική φύση της δίωξης και αρνήθηκαν για μία ακόμη φορά όλες τις κατηγορίες. Επίσης αρνήθηκαν την αλλαγή της πολιτικής τους στάσης, παρά τις επίμονες πιέσεις των δικαστών.

Η έδρα αποφάσισε αρση των περιοριστικών όρων: 1)της απαγόρευσης συναναστροφής μεταξύ των τεσσάρων, 2)της απαγόρευσης παρουσιας σε οποιαδήποτε συγκέντρωση ή πορεία, 3)της απαγόρευσης εισόδου στην περιοχή των Εξαρχείων 4)της απαγόρευσης χρήσης οποιουδήποτε δίκυκλου οχήματος (για τον Γ.Ι.)

Παρέμειναν: 1) ένα παρων τον μήνα (μεταρρύθμιση του ορου), 2) απαγόρευση εξόδου από την χώρα για τους δύο (ηρθησε για τους άλλους 2)

Την συγκέντρωση αλληλεγγύης στήριξαν με την παρουσία τους πολλές δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες, εντός και εκτός αίθουσας.

Η δικη ορίστηκε για τις 24.01.2025

ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ 4 ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ”ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ-ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ” 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025 ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ Κ.Κ.

Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα 4 διωκόμενα συντροφια για την υπόθεση “σύντροφοι-συντρόφισσες”

———————————————————-

Δίκτυο Αναρχικών/Αντιεξουσιαστριών

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Λασίθι :  Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος – Για τα δικαιώματα, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και τα πρόστιμα

Θέλοντας να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, θα ξεκινήσουμε με τα γεγονότα τα οποία μας αναγκάζουν να προβούμε σε αυτήν την ανακοίνωση.

Έτσι λοιπόν, το βράδυ της 22ας Μαΐου 2024, στον Άγιο Νικόλαο πραγματοποιήθηκε μία δράση για  αφισοκόλληση, σχετικά με το κάλεσμα της Παγκρήτιας πορείας με θέμα:

“Ενάντια στην Υποτίμηση των Ζωών μας”*.

Κατά τη διάρκεια της δράσης και σε τυχαία συνάντηση επί της οδού Ρούσσου Καπετανάκη με τον αντιδήμαρχο καθημερινότητας ο οποίος είδε την αφισοκόλληση, ακολούθησε μετά από λίγα λεπτά, προσαγωγή των  τριών συμμετεχόντων στην συμβολή των οδών της 28ης Οκτωβρίου και Κ. Σφακιανάκη. Συγκεκριμένα ένα περιπολικό της αστυνομίας προέβη σε έλεγχο ταυτοποίησης των στοιχείων και των προσωπικών αντικειμένων μας αν και όσοι συμμετείχαν στην αφισοκόλληση είχαν τα απαραίτητα στοιχεία εξακρίβωσης μαζί τους. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκαν  στο ΑΤ Αγίου Νικολάου για να ολοκληρωθεί η προσαγωγή και ο περαιτέρω έλεγχος.

Τρεις μήνες μετά, κατέφθασε στην πόρτα που στεγάζεται ο Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολου έγγραφο του δήμου από το τμήμα Καθαριότητας – Ανακύκλωσης με θέμα: Διοικητική Κύρωση Επιβολής Προστίμου ύψους €300,00 για αφισοκόλληση σε κολώνες έξωθεν του κτιρίου του παλαιού δημαρχείου Αγίου Νικολάου.

Η κοινοποίηση του συγκεκριμένου εγγράφου συνέβη με τη μορφή ενός κυριολεκτικά πεταμένου φακέλου έξω από την πόρτα του Κ.Χ. Πυρόβολου, ενώ στον εμπλεκόμενο δεν υπήρξε ποτέ κοινοποίηση, ούτε αυτοπροσώπως παραλαβή του εγγράφου.

 

Ανακύπτουν κάποια ερωτήματα μετά από το συγκεκριμένο γεγονός.

  • Αλήθεια γιατί αναγράφεται στο έγγραφο της αστυνομίας ως τόπος  αφισοκόλλησης η περιοχή κοντά στην οποία έγινε η συνάντηση με τον αντιδήμαρχο, ενώ η προσαγωγή έγινε σε διαφορετικό σημείο;
  • Γιατί έγινε προσαγωγή ενώ είχαν μαζί τους όλα τα απαραίτητα έγγραφα;

 

Μετά από αυτό αποφασίσαμε, εντός της προβλεπόμενης διορίας να προβούμε σε αίτηση θεραπείας για αναίρεση του προστίμου στο Δήμο Αγίου Νικολάου.

Στην συνέχεια, την Τρίτη 29/10/2024, μέλη της συλλογικότητας του  Κ.Χ. Πυρόβολου καθώς και άλλοι πολίτες, συμμετείχαμε σε συνάντηση με τον αντιδήμαρχο καθαριότητας, όπου αναλύσαμε τη νομικά αβάσιμη υποβολή του εν λόγω διοικητικού προστίμου αλλά και τη σημασία της προστασίας της ελεύθερης διακίνησης πολιτικών ιδεών.

Ενημερωθήκαμε ότι θα συζητηθεί η ένσταση και συνεπώς η διαγραφή του προστίμου από αρμόδια επιτροπή του δήμου Αγίου Νικολάου. Στις 13/12/24 ,όταν και συνεδρίασε η συγκεκριμένη επιτροπή, κλήθηκε σε ακρόαση, όπου παρευρεθήκαμε όπως και αλληλέγγυος κόσμος. Σε ερώτηση μας, αιρετά μέλη της επιτροπής μας δήλωσαν πως εδώ και δεκαετίες και οι ίδιοι κολλάνε αφίσες .

Η αίτηση θεραπείας εξετάστηκε από την αρμόδια επιτροπή. Από ό,τι ενημερωθήκαμε μεταγενέστερα, η απόφαση είναι απορριπτική και θα πρέπει να πληρωθεί το ποσό που καταλογίστηκε των 300,00 € ανά εμπλεκόμενο πρόσωπο.

Δηλαδή συνολικά 900,00 € για αφισοκόλληση!!!

Αλήθεια αυτός είναι ο τρόπος αντιμετώπισης  των πολιτών από τον Δήμο; Προσαγωγή και πρόστιμα; Πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο θα μπορούσε ίσως να γίνει ενημέρωση και σύσταση για το “κατέβασμα” τους, όπως κάνουμε με πολλές άλλες αφίσες και πανό από σεβασμό στο δημόσιο χώρο.

Χρονικά η συγκεκριμένη δράση έγινε ενώ βρισκόμασταν σε προεκλογική περίοδο και όλος ο δήμος είχε κατακλυστεί από αφίσες και ¨διαφημιστικά” φυλλάδια των υποψηφίων από τα συστημικά κόμματα. Η αφίσα που κολλήθηκε και “κοστολογείται” με το ποσό των 900 ευρώ είχε συνυπογραφεί από δεκάδες συλλογικότητες του νησιού.

Τα μηνύματα της συγκεκριμένης αφίσας αναδεικνύουν τη δυστοπική πραγματικότητα, δηλαδή την ακρίβεια, την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, την υπερ-τουριστικοποίηση των γειτονιών μας, την καταστολή, το νέο ποινικό κώδικα, τον πόλεμο, τον εγκλεισμό αλλά και την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας. 

 

Εδώ μπορείτε να βρείτε  το κάλεσμα μαζί με την αφίσα :

https://www.kinimatorama.net/event/166597

 

Και διερωτόμαστε πως ο κοινωνικός-πολιτικός στοχασμός και η ενημέρωση για την  υποβάθμιση κάθε πτυχής της καθημερινότητας μπορεί να εξισώνεται με εμπορική διαφήμιση και προβολή χοροεσπερίδων;

Η εμπορική αφίσα καταλαμβάνει το δημόσιο χώρο, έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα και είναι εκτεταμένη, με μεγάλη οπτική ρύπανση. Από την άλλη πλευρά, η πολιτική αφίσα μεταφέρει ιδέες που δεν έχουν καμία άλλη δίοδο προβολής, υπήρξε κατεξοχήν εργαλείο αντίστασης και κοινωνικής δράσης διεκδικώντας την ισότητα, όχι μόνο κατά την άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης αλλά και της διάδοσης των στοχασμών. Επιτρέπεται, δηλαδή, η ανεξέλεγκτη εμπορική αφισοκόλληση που πολλές φορές φέρει το λογότυπο του δήμου, ενώ περιορίζονται οι αφίσες που προβάλλουν κοινωνικά ή πολιτικά μηνύματα και ποινικοποιούνται, εν τέλει, με κατασταλτικές τακτικές.

Η ελευθερία της ενημέρωσης αποτελεί πολιτικό δικαίωμα. Η επιβολή ποινών πλήττει την ελευθερία του λόγου και το δικαίωμα στη διακίνηση ιδεών. Δικαιώματα που προστατεύονται από το Άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και  διασφαλίζουν την ελευθερία της έκφρασης και της πληροφόρησης.

Το άρθρο 14 παρ. 1 του Συντάγματος διακηρύσσει την αρχή της ελευθερίας της διακίνησης των ιδεών, όπως και την ελευθερία του τύπου ως ατομικό δικαίωμα. Το ατομικό δικαίωμα της ελευθερίας του τύπου συμπληρώνεται από το δικαίωμα πληροφόρησης μέσω του τύπου.

Η επιβολή αυτού του προστίμου  δεν είναι σύννομη και δεν πρέπει να πραγματοποιηθεί για τους παρακάτω νόμιμους και βάσιμους λόγους: 

  1. Η αρμοδιότητα είναι στη Διεύθυνση της Δημοτικής Αστυνομίας. Η ακολουθητέα διαδικασία είναι η εξής: διαπιστώνεται η παράβαση, ενημερώνεται ο πολίτης, χορηγείται προθεσμία οικιοθελούς απομάκρυνσης με ίδια μέσα και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης κινείται η διαδικασία επιβολής κυρώσεων. Αναλογικά με τον ισχύοντα Κανονισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων (ΦΕΚ 58/25-1-2012) και με βάση απόφαση του ίδιου Δήμου σε παρόμοια υπόθεση, τούτη η διαδικασία δεν ακολουθήθηκε και, ως εκ τούτου, δεν συντρέχει νόμιμος λόγος να επιβληθεί πρόστιμο.
  2. Ο νόμος 4819/2021, βάσει του οποίου επιβλήθηκε το πρόστιμο δεν χρήζει εφαρμογής διότι η εν λόγω αφίσα έχει πολιτικό περιεχόμενο και άρα εμπίπτει σε άλλο πλαίσιο διατάξεων.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο νομοθέτης προβλέπει ρητά στις περιπτώσεις των πολιτικών μηνυμάτων ότι δεν απαιτείται άδεια από οποιαδήποτε αρχή και δεν καταβάλλεται στον οικείο Ο.Τ.Α. τέλος διαφήμισης ή αποζημίωση χρήσης. Κανένας Δήμος σε όλη την Ελλάδα δεν επιβάλλει τέτοιου είδους πρόστιμα σε πολιτικά κόμματα, σε συνδικαλιστικούς φορείς και αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες, γι’ αυτό άλλωστε και δεν υπάρχει σχετική νομολογία που να αφορά πολιτικούς φορείς.

Βρισκόμαστε σε αυτή την θέση, λοιπόν, να παλεύουμε για αυτά τα τρία θεμελιώδη δικαιώματα: τη διακίνηση των ιδεών, την ενεργητική και την παθητική πληροφόρηση. 

Ένα δικαίωμα το οποίο μπορεί και μόνο να ασκείται στο δημόσιο χώρο, ο οποίος ανήκει σε όλ@ μας και η δυνατότητα έκφρασης σε αυτόν διατηρεί τον δημόσιο διάλογο, προωθεί τη συμμετοχή στο δημόσιο βίο και προσφέρει ορατότητα σε  κοινωνικά κινήματα και ζητήματα.

Επιβάλλεται, επομένως, ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας της ρύπανσης λόγω πολιτικής αφισοκόλλησης, καθώς και του δημόσιου χώρου. Σήμερα έχει επικρατήσει αυτοί οι χώροι να είναι μόνο προς εμπορική χρήση και υπό την αιγίδα του δήμου.

Δημόσιοι χώροι

 

Για εμάς, οι δημόσιοι χώροι αποτελούν πεδίο ελεύθερης έκφρασης, διακίνησης ιδεών και συνδιαλλαγής με την τοπική κοινωνία, με ισότιμη ακρόαση των πνιγμένων φωνών και αφύπνιση της συλλογικής ευθύνης και  της κοινωνικής συνείδησης. Επομένως, οι δημόσιοι χώροι οφείλουν να υπόκεινται σε μία πραγματική δημόσια διαχείριση από τον κόσμο της τοπικής κοινωνίας.

Τις διώξεις αυτές τις αντιλαμβανόμαστε ως πολιτικές και ως τέτοιες θα τις αντιμετωπίσουμε! Γνωρίζουμε ότι τα συγκεκριμένα εξοντωτικά πρόστιμα δεν έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους στους οποίους έχουν επιδοθεί, αλλά με έναν ολόκληρο χώρο και ότι πρωτίστως είναι μία προσπάθεια φίμωσης και καταστολής της διαφορετικότητας και της ενημέρωσης.

Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος

Ο Κ.Χ.Πυρόβολος λειτουργεί εδώ και περίπου 2 χρόνια και έχει παίξει ρόλο σε κινητοποιήσεις της πόλης μας όπως: οι κινητοποιήσεις για την εύρυθμη λειτουργία  του  Νοσοκομείου του Αγίου Νικολάου, για την δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη, για την προστασία του Καθολικού, για τα σχέδια εγκατάστασης υπεράκτιων ανεμογεννητριών στην Ελούντα, για τις κινητοποιήσεις των δασκάλων.

 

 

Ενδεικτικά τα θέματα για τις εκδηλώσεις που έχουν γίνει στον χώρο αφορούσαν: την ακρίβεια, το χρηματιστήριο ενέργειας, την παιδεία, την καταστολή, τις καταστρεπτικές πυρκαγιές,  τις ΒΑΠΕ, την συμπερίληψη και τον εμπλουτισμό των ατόμων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας αλλά και για τον αγώνα των Παλαιστινίων ενάντια στην γενοκτονία. Επίσης έχουμε προβάλει δεκάδες ταινίες κοινωνικού και πολιτικού περιεχομένου, όπως και θεατρικές παραστάσεις χωρίς κανένα οικονομικό όφελος καθώς ο χώρος βασίζεται στην ελεύθερη οικονομική συνεισφορά των μελών του.

Ο κόσμος που συμμετέχει ενεργά στον Κ.Χ.Πυρόβολο δεν έχει ενιαίο πολιτικό προσανατολισμό και αυτό το οποίο μας ενώνει είναι το  ενδιαφέρον μας για τα μείζονα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα εν γενει. Οι αποφάσεις μας παίρνονται με ισότητα και χωρίς ιεραρχικές δομές,  από τους ανθρώπους που παρευρίσκονται στις ανοιχτές συνελεύσεις, με σκοπό την ενημέρωση και την αφύπνιση στα μικρά καθημερινά και μεγάλα ζητήματα των ζωών μας. Αρκετά μέλη του χώρου μας δραστηριοποιούνται στην “Επιτροπή Αγώνα του Νοσοκομείου”, στο “Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αγίου Νικολάου», στο “Φεστιβάλ Ανεξάρτητων Παλαιστινιακών Ταινιών” κ.α. Η έκφραση μέσω του δημόσιου λόγου είναι ένας από τους λίγους διαύλους επικοινωνίας που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όταν η ενημέρωση μέσω κεντρικών-συστημικών ΜΜΕ είναι κατευθυνόμενη και μονομερής. Η μόνη διέξοδος είναι η άμεση επικοινωνία με την κοινωνία. Η αγάπη μας προς αυτήν όπως και ο σεβασμός μας για  το περιβάλλον και τον δημόσιο χώρο είναι αδιαπραγμάτευτος και δεν περιορίζεται σε εκτελούμενα πρωτόκολλα και έργα βιτρίνας.

Ζητάμε η ενημέρωση να μη αντιμετωπίζεται από τον δήμο σαν ρύπανση με κυρώσεις και προσαγωγές για όσο κόσμο συμμετέχει σε τέτοιες δράσεις. Για αυτόν το λόγο θα επιδιώξουμε να μπει στην ημερήσια διάταξη του Δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αγίου Νικολάο ώστε να διαγραφούν τα πρόστιμα .

Εμείς με τη σειρά μας υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε και να δραστηριοποιούμαστε επί της ουσίας για όλα τα παραπάνω.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ

Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος

Άγιος Νικόλαος Κρήτης

https://www.facebook.com/groups/553356326351014

Πηγή: https://kpaxradio.live/yliko/pyrovolos/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CE%BD/

Χανιά: Κάποιες φορές δεν είναι απλά το σάπιο μήλο – κάποιες φορές είναι ολόκληρη η μηλιά

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ | 12:00 | ΠΛΑΤΕΙΑ 1866

Τα ξημερώματα του Σαββάτου 11 Γενάρη 2025, ο Οδυσσέας Καπαράκης υπό την επήρεια μέθης προκαλεί φονικό τροχαίο στη λεωφόρο Σούδας που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του 22χρονου Παναγιώτη Καρατζή. Το ίδιο βράδυ, ο Οδ. Καπαράκης κυκλοφορούσε με πολύ μεγάλη ταχύτητα σε όλη την πόλη με την Porsche του, ενώ δεν έλειψαν και οι τραμπουκισμοί σε οδηγό άλλου αυτοκινήτου, ο οποίος ενημέρωσε τις αρχές «για τον τύπο με την Porsche που τρέχει και τσαμπουκαλεύεται». Λίγη ώρα πριν το δυστύχημα, τον σταματούν μπάτσοι για αλκοτέστ, και παρ’ όλο που βρέθηκε θετικός με τετραπλάσια του ορίου ποσότητα και χωρίς δίπλωμα, τον αφήνουν να φύγει, χωρίς να κινήσουν τη διαδικασία του αυτόφωρου όπως προβλέπεται.

Ο Οδυσσέας Καπαράκης, είναι «γνωστός» επιχειρηματίας των Χανίων, τόσο για τις νόμιμες επιχειρήσεις στις οποίες δραστηριοποιείται στο παλιό λιμάνι (Creta Sea Cruises, S & M Jewellery Shop), όσο και για την εμπλοκή του σε υπόθεση κυκλώματος εμπορίας ναρκωτικών. Στο παρελθόν, είχε κατηγορηθεί ξανά για παραβάσεις του Κ.Ο.Κ, ενώ πριν λίγους μήνες του είχε αφαιρεθεί το δίπλωμα καθώς οδηγούσε πάλι μεθυσμένος. Το ποινικό του μητρώο εμπλουτίζεται με την κατηγορία της άσκησης ενδοοικογενειακής βίας, σωματικής και ψυχολογικής, στην πρώην σύζυγό του. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν το προφίλ ενός ατόμου που έχει την αίσθηση της ατιμωρησίας.

Οι μπάτσοι που του έκαναν αλκοτέστ τον άφησαν είτε γιατί είχε τις κατάλληλες διασυνδέσεις -άλλωστε για να χτίσει και να διατηρήσει κανείς ένα τέτοιο προφίλ χρειάζονται γνωριμίες και εγγυήσεις, που συνήθως εξασφαλίζουν οι στενές σχέσεις με την αστυνομία ή/και πολιτικά πρόσωπα- είτε γιατί δεν ήθελαν να «ταλαιπωρήσουν» έναν άνθρωπο που είναι κομμάτι της «καλής κοινωνίας» αυτής της πόλης. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η επιλεκτική αντιμετώπιση της αστυνομίας προκύπτει γιατί απέναντί της είχε έναν άνθρωπο που συμπυκνώνει πολλά από τα χαρακτηριστικά που ορίζουν το κυρίαρχο πρότυπο του «επιτυχημένου» -πρότυπο που ειδικά στον τόπο μας ευδοκιμεί τα τελευταία χρόνια: Είχαν απέναντί τους έναν άνδρα εύπορο που οδηγούσε ακριβό αυτοκίνητο, επιχειρηματία «με διασυνδέσεις», μάτσο και τσαμπουκά που διεκδικεί τον χώρο να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να τον απασχολούν οι συνέπειες.

Συνυπεύθυνοι για τον θάνατο του Παναγιώτη Καρατζή είναι οι ίδιοι οι μπάτσοι. Οι μπάτσοι που ανά καιρούς στήνουν κινηματογραφικές επιχειρήσεις και καταδιώκουν πιτσιρικάδες «για επικίνδυνη οδήγηση», που δεν χάνουν ευκαιρία να μιλήσουν για την «τραγική πρωτιά» του νησιού σε τροχαία. Στα μέσα του Αυγούστου, ήταν και πάλι οι μπάτσοι της τροχαίας που οδήγησαν στο αυτόφωρο τα συντρόφια μας με την πρόφαση της παράνομης αφισοκόλλησης, επιχειρώντας στην ουσία να φιμώσουν και να τρομοκρατήσουν τη συνέλευση και τον αγώνα μας. Και είναι αυτές οι επιλεκτικές κινήσεις που κάνει η αστυνομία, οι οποίες καταδεικνύουν την εγκληματική μεροληψία της ανάλογα με το προφίλ των ατόμων που καλείται να «αντιμετωπίσει».

Το ίδιο δολοφονική ήταν η ανάμειξη των μπάτσων και στην περίπτωση της γυναικοκτονίας της Κυριακής Γρίβα το 2024, έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων: παρά την έκκληση της ίδιας για βοήθεια και προστασία απέναντι στον πρώην σύντροφό της, οι μπάτσοι επέλεξαν να μη διαθέσουν περιπολικό όχημα, ώστε να επιστρέψει στο σπίτι της με ασφάλεια. Το αποτέλεσμα ήταν να τη δολοφονήσει ο πρώην σύντροφός της έξω από το ΑΤ.

Η ίδια αστυνομία βασανίζει και σκοτώνει μέσα σε αστυνομικά τμήματα, όπως συνέβη πρόσφατα με τους μετανάστες Μία Χαριζούλ και Μοχάμεντ Καμράν. Η ίδια αστυνομία καταδίωξε ένα αμάξι με τρεις ρομ και σκότωσε τον 18χρονο Νίκο Σαμπάνη επειδή δεν σταμάτησε σε αστυνομικό έλεγχο. Η ίδια αστυνομία δολοφόνησε τον Βασίλειο Μάγγο, ύστερα από βάναυσο ξυλοδαρμό. Η ίδια αστυνομία σε «τυχαίο» έλεγχο ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου τον Κώστα Μανιουδάκη και ενεργοποίησε τον μηχανισμό συγκάλυψης από την πρώτη κιόλας στιγμή, επιτρέποντας στους φονιάδες των ΤΑΕ να υπηρετούν ακόμα στις θέσεις τους. Είναι ο ίδιος κρατικός μηχανισμός που ενεργοποιείται κάθε φορά που τα ένστολα καθάρματα «αυθαιρετούν», «παραβαίνουν τα καθήκοντά τους», βιάζουν και σκοτώνουν. Η αστυνομία συνεχίζει να εκτελεί το καθήκον της, να σπέρνει τον φόβο, και να μην αφήνει άλλη επιλογή στους από τα κάτω, πέρα από τη σιωπή, την παραίτηση και την αποδοχή της υποτίμησής τους, όσο υπηρετεί και εξασφαλίζει τα προνόμια των από τα πάνω.

Πέρα από τα γεγονότα καθ’ εαυτά, ο βομβαρδισμός με ειδήσεις και πληροφορίες για τον «ανεξέλεγκτο μεθυσμένο» που στέρησε τη ζωή σε ένα νεαρό, δημιουργεί για ακόμα μια φορά έναν ηθικό πανικό σε πανελλαδικό επίπεδο, με αφορμή ένα ζήτημα κοινωνικά ευαίσθητο. Στη βάση αυτού του πανικού, είναι πιο ομαλή η προώθηση του νέου Κ.Ο.Κ., που έχει τεθεί προς δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 24 Ιανουαρίου. Προφανώς, η λύση για τους νεκρούς της ασφάλτου δεν είναι οι περισσότεροι μπάτσοι, οι κάμερες και τα αυστηρότερα πρόστιμα.

Παράλληλα, το «ξήλωμα» της αστυνομικής διεύθυνσης της πόλης -που σημαίνει απλή μετακίνησή τους- «με εντολή πρωθυπουργού» μάλιστα, εξυπηρετεί καταρχάς την ανακούφιση της κοινωνικής αγανάκτησης. Η κίνηση αυτή ήρθε λίγο μετά που οι τρεις μπάτσοι που διενήργησαν τον έλεγχο μίλησαν για «άνωθεν εντολές». Το «ξήλωμα», λοιπόν, αφορά μερικούς ακόμα χρήσιμους αποδιοπομπαίους τράγους, ώστε αυτοί οι τρεις αστυνομικοί να μην εκθέσουν περαιτέρω λεπτομέρειες γύρω από το συμβάν. Ταυτόχρονα, η ευθύνη μετατίθεται σε κάποια πρόσωπα, και όχι στον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό. Τέλος, η αντικατάσταση της τοπικής αστυνομικής διεύθυνσης ενδεχομένως να εξυπηρετεί και άλλες σκοπιμότητες του κατασταλτικού μηχανισμού, και όχι μόνο την υποσχόμενη «εύρυθμη» λειτουργία του.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΤΡΟΧΑΙΟ,

ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΜΕ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη
anoixti_kmanioudakis_xania@espiv.net

anoixti4kmanioudakis.noblogs.org

Χανιά, Ιανουάριος 2024

Πανό της ανοιχτής συνέλευσης στη συγκέντρωση : «Δεν είναι άλλο ένα τροχαίο – είναι δολοφονία με συνένοχη την ΕΛ.ΑΣ.»

Πανό από το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών στη συγκέντρωση: «Η τροχαία αφήνει μαφιόζους επιχειρηματίες να δολοφονούν στους δρόμους – Όχι άλλοι νεκροι στην άσφαλτο! Δικαιοσύνη»

Χανιά: Εμείς ορίζουμε τα μέσα του αγώνα Εμπρός συντρόφια – πίσω ρουφιάνοι

Αναλυτική τοποθέτηση για τα γεγονότα των Αμπελοκήπων

Στις 31/10 ύψωσα γροθιά και με το ματωμένο μου στόμα ορκίστηκα ΑΓΩΝΑ. Στις 31/10 ύψωσα γροθιά και μέσα στα συντρίμμια της οδού Αρκαδίας είπα ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΡΩΝ.~Μαριάννα Μ.

Στις 31 του Οκτώβρη, έπειτα από έκρηξη που θα σημειωθεί σε διαμέρισμα στην οδό Αρκαδίας στους Αμπελόκηπους, ο σύντροφός μας Κυριάκος Ξυμητήρης, θα μεταβεί στην όχθη της ιστορίας, πλάι σε όσους και όσες έπεσαν στην μάχη για την κοινωνική απελευθέρωση. Δίπλα του στο διαμέρισμα θα βρίσκεται η επίσης αναρχική συντρόφισσά μας Μαριάννα Μ., η οποία ούσα πολυτραυματίας θα αποτελέσει το πρώτο σώμα πάνω στο οποίο ο κρατικός μηχανισμός θα εξαπολύσει την εκδικητικότητα του.

Το καθεστώς εξαίρεσης κατά τη νοσηλεία της συντρόφισσας εφαρμόζεται αμέσως μετά τη μεταφορά της στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου διατάζεται λήψη αίματος ενόσω δεν έχει τις αισθήσεις της. Καθ’ όλη τη διάρκεια φρουρείται επί 24ώρου βάσεως, με τους μπάτσους να μπαινοβγαίνουν στον θάλαμο της ΜΕΘ, χωρίς να τηρούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα, λειτουργώντας επιβαρυντικά για την ίδια και τους υπόλοιπους ασθενείς του θαλάμου. Στην κλινική νοσηλεύτηκε με την πόρτα ανοιχτή, και τους μπάτσους να επιτηρούν ακόμα και κατά τη διάρκεια ιατρικών ελέγχων και εξετάσεων. Παράλληλα, ασκείται πίεση για απόσπαση κατάθεσης, με την ανακριτική αρχή να επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τη σωματική, πνευματική και ψυχολογική κατάσταση της συντρόφισσας. Μια μέρα μετά το δεύτερο χειρουργείο στο οποίο υποβλήθηκε, και πολύ πριν αναρρώσει, η Μαριάννα μεταφέρεται στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Εκεί το κρατικό πρωτόκολλο βασανιστηρίων συνεχίζεται με την ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη, την περιορισμένη πρόσβαση σε φάρμακα, και την υποχρεωτική λήψη DNA παρά την άρνηση της συντρόφισσας.

Το κυνήγι μαγισσών

Από την πρώτη στιγμή, ένα κλίμα τρομoϋστερίας και φόβου θα εμφυτεύεται μεθοδικά στην κοινωνία, με το κράτος να υφαίνει το προφίλ των συντρόφων μας, παρουσιάζοντας τους ως «τρομοκράτες». Μέσα σε αυτήν την φρενίτιδα, δεν θα αργήσει να επιστρατευτεί το γνώριμο εργαλείο ποινικοποίησης συντροφικών και φιλικών σχέσεων προκειμένου η υπόθεση να «δεθεί» στο ύψος των παραγόμενων προσδοκιών. Έτσι δύο ακόμη συντρόφια μας, η Δήμητρα Ζ. και ο Δημήτρης, θα οδηγηθούν στον ανακριτή και θα προφυλακιστούν με μοναδική κατηγορία την μεταφορά κλειδιών του διαμερίσματος. Την προφυλάκισή τους συμπληρώνει η δημοσιοποίηση των προσωπικών τους στοιχείων και φωτογραφιών (όπως και των αντίστοιχων της Μαριάννας), που σκοπό έχει να ενεργοποιήσει έναν κοινωνικό αυτοματισμό ρουφιανιάς, πρόθυμο να «αναγνωρίσει» και να εισφέρει πληροφορίες που θα βγάλουν την αντιτρομοκρατική από το αδιέξοδο των ερευνών της.

Παράλληλα, οι αιμοδιψείς μηχανισμοί του κράτους θα παράγουν δεκάδες σενάρια για τους εν δυνάμει στόχους, επιχειρώντας να μονοπωλήσουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την υπόθεση. Η αντιτρομοκρατική θα μιλήσει μέσα από τα δελτία των 20:00: Οι ειδήμονες των μίντια επιζητούν λυσσαλέα να συσχετίσουν την υπόθεση με άλλες καθώς και να συνδέσουν τα κατά φαντασία νήματα της «νέας τρομοκρατίας». Αναπαράγουν επίμονα εικόνες από το διαμέρισμα της οδού Αρκαδίας και τις φωτογραφίες των συλληφθέντων, στήνουν σενάρια για τις σχέσεις τους, σενάρια για τους εν δυνάμει στόχους, επιχειρώντας να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον. Όλα αυτά πάνω στη λογική της ρουφιανιάς και της εμπορευματοποίησης του θεάματος.

Στις 18 Νοεμβρίου ένας ακόμη σύντροφος μας, ο Νίκος Ρωμανός θα διωχθεί για την υπόθεση. Το μοναδικό στοιχείο που επιμελώς θα τον εμπλέκει, θα είναι ένα (!) δακτυλικό αποτύπωμα που θα ανευρεθεί σε μια σακούλα ανάμεσα στα συντρίμμια του διαμερίσματος. Το πασιφανές στήσιμο της δίωξης, μέσα από ένα ίχνος δαχτυλικού αποτυπώματος σε μια σακούλα –σε ένα αντικείμενο που είναι φτιαγμένο να αλλάζει χέρια, και άρα αποτυπώματα–, θα έρθει για να συμπληρώσει το παζλ των διώξεων. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, λίγες μέρες μετά, θα διωχθεί και θα προφυλακιστεί ακόμα ένα άτομο, ο Α. Κ. Με την τακτική αυτή οι περαιτέρω διώξεις εν δυνάμει θα αφορούν το σύνολο των ανθρώπων που δηλώνουν παρών στον κοινωνικό ανταγωνισμό, και συντάσσονται με το στρατόπεδο των «από τα κάτω».

Τα αφηγήματα περί σύνδεσης «παλιών και νέων» καθώς και η προδιαγεγραμμένη «κατάληξη» όσων έμπρακτα έχουν αντιπαρατεθεί με το κράτος, θα φιγουράρουν ως τα νέα επίδικα της υπόθεσης, όσο παράλληλα ο κατασταλτικός μηχανισμός θα επιχειρεί να ράψει κάθε πτυχή της υπόθεσης ξεχειλώνοντας εκ νέου τα όρια του νόμου περί τρομοκρατίας (187Α). Από αυτά τα όρια δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το αγωνιστικό παρελθόν του Νίκου Ρωμανού, το οποίο θα οδηγήσει και στην προφυλάκισή του.

Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε το πώς διαχειρίστηκε το κράτος το ζήτημα της κατάστασης του κτηρίου της οδού Αρκαδίας: Εξαρχής, ο υπουργός καταστολής, Μ. Χρυσοχοΐδης, ήταν αυτός που ανέλαβε να μοστράρει την υποτιθέμενη ηθική υπεροχή του κράτους έναντι των «τρομοκρατών» – παρουσιάζοντας ένα πρόσωπο που «μεριμνά» για την κατεστραμμένη περιουσία του «άμαχου» πληθυσμού που επλήγη από τη «θηριώδη βόμβα» των «αφελών βομβιστών». Η ΤΕΡΝΑ, μια εταιρία ιδιωτικών συμφερόντων, είναι αυτή στην οποία ανατέθηκε η αποκατάσταση του κτηρίου. Το κράτος, διά στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, εξασφάλισε δωρεά από την εταιρία, βρίσκοντας την ευκαιρία να καθαγιάζει για άλλη μια φορά το ιδιωτικό κεφάλαιο στο κοινωνικό φαντασιακό. Για την ιστορία, η ΤΕΡΝΑ είναι η εταιρία που έχει συνδεθεί με απευθείας αναθέσεις σε έργα που σχετίζονται με τον έλεγχο, την καταστολή, τον εξευγενισμό των γειτονιών μας και τη λεηλασία του περιβάλλοντος. Μέσα από αυτή τη διαχείριση, η κοινή γνώμη καταλήγει να θεωρεί τους ενορχηστρωτές των καταπιέσεων της –το κράτος και το κεφάλαιο– ως σωτήρες, την ίδια στιγμή, βέβαια που καλείται να απομονώσει και να στιγματίσει όσους και όσες αγωνίζονται.

Τα κράτη είναι οι μόνοι τρομοκράτες

Το κράτος κατέχει το νόμιμο μονοπώλιο στη βία, προκειμένου να διατηρεί τη δομική ανισότητα μεταξύ καταπιεστών και καταπιεσμένων. Η αντιτρομοκρατική νομοθεσία με τη σειρά της, έχει συγκροτηθεί με στόχο να αποτελέσει την πρώτη γραμμή άμυνας του κρατικού μηχανισμού απέναντι στην οργανωμένη υλική αμφισβήτηση του μονοπωλίου της νόμιμης βίας – απέναντι στον αγώνα που οπλίζεται με κάθε μέσο αμφισβητώντας στην πράξη την κρατική-καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας. Η απόδοση του χαρακτηρισμού «τρομοκρατία», άλλωστε, επιχειρεί να αποσυνδέσει αυτήν την αγωνιστική δράση από το πολιτικό της υπόβαθρο, και να την παρουσιάσει ως εχθρική προς την κοινωνική βάση, ως δράση που απειλεί την κοινωνία. Υπό αυτό το πρίσμα, η αντιτρομοκρατική νομοθεσία βρίσκεται στην αιχμή του δόρατος της αντεπαναστατικής πολιτικής του κατασταλτικού μηχανισμού.

Από τη δική μας σκοπιά, η τρομοκρατία έχει διαφορετικό ορισμό:Τρομοκρατία είναι να σκοτώνεται το παιδί σου στην σύγκρουση δύο τρένων και έπειτα να χάνεται ξανά και ξανά, κάθε φορά που στον αγώνα για δικαίωση συναντάς τους εμπαιγμούς του κράτους…Τρομοκρατία είναι ο πόλεμος, τα ουρλιαχτά παιδιών κάτω από τα συντρίμμια που πλακώνουν οι συμμαχίες του ελληνικού κράτους…Τρομοκρατία είναι οι ένστολοι φονιάδες, που σουλατσάρουν στις γειτονιές μας και μηνύουν τους ανθρώπους που αγωνίζονται για την μνήμη των θυμάτων της κρατικής καταστολής…Τρομοκρατία είναι να σε μηνύουν οι ίδιοι οι φονιάδες του πατέρα σου…Τρομοκρατία είναι τα άψυχα σώματα που ξεβράζει το Αιγαίο.Τρομοκρατία είναι τα ματωμένα μεροκάματα.Τρομοκρατία είναι το πέπλο της αποκτήνωσης, του φόβου και του θανάτου που μέρα με τη μέρα απλώνεται πάνω από τα κεφάλια μας.

Μια από τις βασικότερες στοχοθεσίες της επιχείρησης που στήνεται, είναι λοιπόν ο αποπροσανατολισμός από το τι είναι τρομοκρατία. Διότι τα εγκλήματα κατά της κοινωνίας διαχρονικά φέρουν την σφραγίδα του κράτους και όσων το υπηρετούν. Με το αίμα στα χέρια του κρατικού μηχανισμού να παραμένει νωπό, εκείνος επιλέγει να στρέφει τα βέλη του στον κόσμο που σθεναρά βαδίζει τους δρόμους της αντίστασης και της αμφισβήτησης. Είναι ο μοναδικός τρόπος να διασφαλίσει την ακεραιότητα της εξουσιαστικής του ύπαρξης. Κάθε φορά που τα θεμέλιά του τρίζουν, επιλέγει την ανάδειξη και την απόπειρα πάταξης αυτού που ορίζει ως τον «εσωτερικό εχθρό». Αυτός ο εχθρός, ανάλογα τη συγκυρία, βλέπουμε να σχετίζεται με όλο και πλατύτερα κοινωνικά στρώματα και ομάδες. Τα κατασταλτικά αντανακλαστικά στοχεύουν να πατάξουν συνολικά τα αγωνιζόμενα κομμάτια, από τους υγειονομικούς, τους εκπαιδευτικούς και τους πυροσβέστες μέχρι αυτούς και αυτές που στοχεύουν στο όραμα της ολικής απελευθέρωσης. Η πάταξη κάθε φωνής που αντιδρά αποτελεί σκοπό και συνάμα μοναδική ευκαιρία για το κράτος να δικαιολογεί την χρησιμότητα του, ως εγγυητής της ασφάλειας και της τάξης.

Το κράτος, λοιπόν, έχει κάθε λόγο να επενδύει τα μέγιστα στις καμπάνιες που στήνει για να απονοηματοδοτήσει τις πρακτικές και τις δράσεις που έρχονται στην επιφάνεια με υποθέσεις όπως αυτή της οδού Αρκαδίας. Οι δράσεις αυτές, ως μέρος ενός συνολικού και πολύμορφου αγώνα προς την ολική απελευθέρωση, ποτέ τους δεν είχαν σκοπό να βλάψουν τυχαίους ένοικους ή να προκαλέσουν θύματα στα τυφλά. Στόχος τους ανέκαθεν ήταν να επιστρέψουν ελάχιστη από τη βία που βιώνει το κοινωνικό σύνολο στην καθημερινότητα. Στόχος τους είναι να υπηρετήσουν τη συλλογική αυτοάμυνα, δημιουργώντας ρωγμές στα κέντρα εξουσίας και τους θεσμούς των καταπιεστών.

Αυτοί είναι στην πραγματικότητα οι λόγοι που, τη στιγμή αυτή, στη διόπτρα της καταστολής βρίσκεται το σύνολο του ανταγωνιστικού κινήματος. Οι εισβολές και οι τοποθετήσεις καμερών της αντιτρομοκρατικής σε σπίτια συντρόφων, καθώς και οι απόπειρες να φυτρώσει η καχυποψία και φόβος ανάμεσα μας, δεν θα έχουν καμία τύχη. Οι εμφυλιακές τακτικές ποινικοποίησης, ακόμη και του περίγυρου της αντίστασης, γύρισαν και θα γυρνάνε μπούμερανγκ. Το κύμα αλληλεγγύης, που υπερασπίζεται από την πρώτη στιγμή τον νεκρό μας σύντροφο και τα διωκόμενα συντρόφια, αντανακλά τη δυναμική που κουβαλούν οι συντροφικές μας σχέσεις. Όσο και να προσπαθεί το κράτος να τις κάμψει, σπέρνοντας την καταστολή του, θα πρέπει να γνωρίζει καλά πως θα θερίσει θύελλες. Η αλληλεγγύη για εμάς είναι κοινωνικό καθήκον και θα την υπερασπιστούμε με κάθε κόστος. Οι αγώνες για εμάς είναι υπαρξιακή αναγκαιότητα ενάντια στην ασφυκτική αδικία, και θα τους υπερασπιστούμε με τις γροθιές μας υψωμένες, για κάθε συντρόφι μας που έπεσε στη μάχη ή φυλακίστηκε.

Σε πείσμα του κλίματος που διαμορφώνεται άνωθεν, στεκόμαστε αλληλέγγυα πλάι στα συντρόφια που διώκονται, και τιμούμε τη μνήμη του αγωνιστή Κυριάκου Ξυμητήρη. Για τα όσα συνέβησαν ή οδήγησαν στα γεγονότα της οδού Αρκαδίας δεν θα αφήσουμε στιγμή να μας μιλήσουν ούτε οι δυνάστες των ζωών μας, μήτε τα υποτακτικά σε αυτούς φερέφωνα. Τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο θα τον έχουμε εμείς και τα συντρόφια που διώκονται, εάν και όταν θελήσουν να τοποθετηθούν.

Αποτελούμε δίχτυ προστασίας για κάθε υποκείμενο που αγωνίζεται ενάντια στη βία του κράτους, αλλά και ασπίδα για τον ίδιο τον αγώνα που οραματίζεται την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση. Σε πείσμα του καιρού, δηλώνουμε παρών στην υπεράσπιση κάθε διαδρομής αλλά και μέσου του αγώνα που συγκρούεται με τη δυστοπία που βιώνουμε. Βρισκόμαστε σε τροχιά σύγκρουσης τόσο με τον επιβαλλόμενο φόβο, όσο και τη σιγή της αποξένωσης που επιχειρεί η μετωπική επίθεση του κράτους στο ανταγωνιστικό κίνημα. Ξεκαθαρίζουμε στις Κασσάνδρες του τέλους της ιστορίας, πως οι πολύμορφοι αγώνες μας θα συνεχίσουν να σπάνε τις βιτρίνες της νομοτελειακής αδικίας που φέρει το όνομα «κρατική εξουσία». Οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές πως δεν θα παραχωρήσουμε κανένα έδαφος στην επιχείρηση απονοηματοδότησης των αγώνων μας,μέσα από το βάπτισμα τους στην κολυμπήθρα του όρου «τρομοκρατία».

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ – ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ – ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ – ΣΥΝΩΝΥΜΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΙΑΧΗΣ

[Χανιά] Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης Αμπελοκήπων

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email