Tag: Καταστολή

Posted on

Λασίθι : Προβολή της ταινίας “La Haine | Πέμπτη 5/12 στις 20:00, Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος

Προβολή – La Haine (1995)

Άρχισε ο αέρας, Δεκέμβρη να μυρίζει..

Πέρασαν 16 χρόνια που τότε που μια παρέα ανηλίκων στην γωνία των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, δέχτηκε επίθεση εντελώς αναίτια, απο τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, με αποτέλεσμα από τις σφαίρες του να δολοφονηθεί ο 15 χρόνος Αλέξης Γρηγορόπουλος.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν της συγκεκριμένης δολοφονίας, όσο κι αν προσπάθησαν να το παρουσιάσουν ως εξοστρακισμό, θα μείνουν χαραγμένα σε όσους τα έζησαν και σε όσους συμμετείχαν.
Οι κραδασμοί που προκάλεσαν οι μεγαλειώδεις αντιδράσεις και κινητοποιήσεις του μαθητικού, φοιτητικού, εργατικού κινήματος, ήταν κάτι που θύμιζε παλαιότερες εποχές.
Όλος αυτός ο κόσμος μέσα απο συνελεύσεις, κινητοποιήσεις και συγκρούσεις έστειλε ένα βροντερό “ΩΣ ΕΔΩ” προς κάθε κατεύθυνση. Κατάλαβε πως χωρίς κανένα δισταγμό μας σκοτώνουν και αποφάσισε να διαφοροποιηθεί, να φωνάξει και όσο μπορεί να ριζοσπαστικοποιηθεί, για να δείξει πως δεν αντέχει άλλο. Και για ένα μικρό διάστημα τα καταφέραμε..σταμάτησε να είναι ουτοπία, καταφέραμε όλο αυτό να το μετατρέψουμε σε ζωή!

Όσο μακρινές και αν μοιάζουν οι μέρες εκείνες, ένα ερώτημα έρχεται και μας τριβελλιζει..”πότε καταφέραμε και τα κάναμε όλα αυτά”;

Είχαν προηγηθεί οι νίκες του 2006 με τις διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, το οποίο δεν πέρασε ποτέ. Εκεί μάθαμε για πρώτη φορά στην πράξη ότι όσο είμαστε μαζί και οργανωμένοι θα νικήσουμε. Δεν ήταν μόνο η εμπιστοσύνη που νιώσαμε μεταξύ μας, αλλά και η σιγουριά καθώς μέσα σε ανοιχτές και ισότιμες διαδικασίες ανταλλάξαμε ιδέες και είδαμε πως αυτό που περιγράφαμε σαν φαντασιακό μπορεί να λειτουργήσει.

Από την άλλην βλέπαμε επί χρόνια όλες τις κυβερνήσεις γεμάτες σκάνδαλα ολυμπιακών προδιαγραφών να μην τους αγγίζει τίποτα, προωθώντας έναν διεφθαρμένο και σάπιο τρόπο ζωής, ενισχύοντας την αστυνομοκρατια και βάζοντας χέρι σε κατοχυρωμένα επί δεκαετιών, εργατικά δικαιώματα.
Ακολούθησαν χρόνια, τα οποία δεν ήταν και λίγα, χρόνια εξαθλίωσης τα οποία με τις συνεχόμενες οικονομικές κρίσεις και τον φόβο που γέμισε όλη την κοινωνία, μας έκαναν να πάρουμε την επιλογή να μείνουμε σπίτι, να εγκαταλείψουμε τον δρόμο και την διεκδίκηση, να αισθανθούμε πως δεν αντέχουμε αναθέτοντας την ευθύνη εκεί που μας έχουν μάθει ότι έχει την μόνιμη ισχύ και μπορεί να μας παρέχει την ασφάλεια, δηλαδή στο κράτος .

Το αποτέλεσμα ήταν να δεχτούμε όλα τα χυδαία σχόλια απο μια μικροαστική κοινωνία για το πως ο τότε Δεκέμβρης δεν ήταν εξέγερση, αλλά μια αγέλη ατόμων που βγήκε να σπάσει τις περιουσίες μας .Φτάσαμε στο σημείο να ξεχάσαμε για ποιο λόγο εξεγερθηκαμε, να συμπεριφερόμαστε δηλαδή με ντροπή για το ότι έγινε.
Συνηθίσαμε να βλέπουμε τη βία κάθε είδους και μορφής απο τα πάνω πρός κάθε αδύνατο που προσπαθεί να αντιδράσει, συνηθίσαμε να βλέπουμε πόσο εύκολα εκτοπίζονται κάθε μορφής ατομικότητες ή ομάδες ανθρώπων.
Προτιμούσαμε να ακούμε τα ψέματα περί καλύτερων ημερών μαζί με το οτι καλό θα ήταν να μη κάνουμε φασαρια διοτι περιμένουμε την την ανάπτυξη .
Ανταλλάξαμε το αυθόρμητο με την υποσχέσεις και τώρα που μας ζητάνε τα πάντα πίσω εμείς ενοχικά λέμε πως έχουν δίκιο.

Το συντηρητικό κλίμα της κοινωνίας εκείνης της εποχής, αντικαταστάθηκε με ένα ξεκάθαρο αντιδραστικό κόσμο και με τα σημερινά νεα δεδομένα οδηγούμαστε στο να επικρατήσει ένας σκοταδισμός όλο τον κόσμο .
Οι εξουσίες (οικονομικές, πολιτικές, δικαστικές) με περίσσιο αυταρχισμό και ακραίο ρεβανσισμο θέλουν να τιμωρήσουν και με αυτό τον αναθεωρητισμό που έχει επικρατήσει, να διαγράψουν αν γίνεται ακόμα και την πιο μικρή φωνή αμφισβήτησης.
Ξεδιάντροπα χωρίς κανένα δισταγμό μας κουνάνε διδακτικά το δάχτυλο και έχουν το θράσος να αποφασίζουν για τις ζωές μας όπως τους συμφέρει .Ποιοι αυτοί που το τόσα σκάνδαλα που δε προλαβαίνουμε ούτε να τα μετρήσουμε .Ενώ από την άλλη εμείς με μια κυνικότητα που βρισκόμαστε προτιμάμε αμήχανα να κρυφτούμε πίσω από τον κάθε ισχυρό βλέποντας ότι γίνεται γύρω μας με μια κοινωνική απαξίωση .

Προς όλο αυτό τον κόσμο που βλέπει τις σταγόνες που λέγαμε πως ήμασταν για την μπόρα που έρχεται, εμείς απαντάμε :
Όχι για εμάς συνεχίζεται..δε σταμάτησε ποτέ .
Αν μάθαμε κάτι είναι πως δεν έπρεπε να είχαμε φύγει ποτέ από τους δρόμους αν θέλαμε να έρθει η νίκη .
Να ξαναβγούμε στους δρόμους, να βρούμε πάλι την συντροφικότητα για να έρθουν οι επόμενες νίκες .

Ως κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος, δε βλέπουμε κάτι άλλο να κάνουμε από το να συνεχίσουμε να προσφέρουμε την αλληλεγγύη μας για να αποδείξουμε πως αυτοί είναι που φοβούνται και κρύβονται πίσω από τους στρατούς των πραιτοριανών τους. Φοβούνται γιατί γνωρίζουν πως όσα καταφέραμε τις μέρες του Δεκέμβρη, είναι αυτό που δε θα καταφέρουν ποτέ να ελέγξουν .

Να μην αφήσουμε ούτε σπιθαμή γης. Ας αντισταθούμε λοιπόν σε όλους αυτούς που τόσο αναίσχυντα μας καταπιέζουν!

Για όλα τα παραπάνω και θέλοντας να θυμίσουμε ότι ο μόνος αγώνας που χάθηκε είναι αυτός που δεν δόθηκε, θα προβάλουμε την Πέμπτη 5/12 στις 20:00, την ταινία “La Haine” (1995) του σκηνοθέτη Ματιέ Κασσοβιτς.

Το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι!

Αλέξης Γρηγορόπουλος, Παρών!
Άμεση απελευθέρωση στον Νίκο Ρωμανό!

Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος
Χορτατσων 7,Αγ.Νικόλαος

πηγή: https://www.facebook.com/groups/553356326351014

Posted on

Ηράκλειο: Προβολή ντοκιμαντέρ “Η ζωή στα χέρια μας” | 1/12-ώρα:20:00,στην Κατάληψη Ευαγγελισμού

Προβολή ντοκιμαντέρ: “Η ζωή στα χέρια μας” μια ανεξάρτητη παραγωγή της Κατάληψης Ευαγγελισμού
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024 ,ώρα: 20:00,στην Κατάληψη Ευαγγελισμού ,Θεοτοκοπούλου 18 ,Ηράκλειο.

Μαετά την προβολή θα ακολουθήσει ρεμπέτικο γλεντι!

Κατάληψη Ευαγγελισμού
Δεκέμβρης 2024

Πηγή: https://evagelismos.squat.gr/?p=5770

Posted on

Αθήνα : Παρέμβαση στο τεχνικό γραφείο”ASD-Studio” σε ένδειξη αλληλεγγύης στην Κατάληψη Ευαγγελισμού .Ο Ευαγγελισμός δεν παραδίνεται,μάχεται!

Ο ευαγγελισμός δεν παραδίνεται,μάχεται!

Περίπου ένα χρόνο πριν, τις πρώτες πρωινές ώρες της 30ης Σεπτεμβρίου, πλήθος αστυνομικών δυνάμεων περικυκλώνουν και εκκενώνουν το κτήριο της κατάληψης του Ευαγγελισμού, στο Ηράκλειο της Κρήτης, με εντολή άνωθεν και υπογραφή του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, Γεωργίου Κοντάκη. Οι αστυνομικές αρχές προβαίνουν σε 11 συλλήψεις, ανάμεσα στις οποίες σύντροφος, κατα την επιχείρηση, βρίσκεται στο κενό απο το ύψος της ταράτσας του κτηρίου, με την πτώση να προκαλεί μυοσκελετικά τραύματα και επιδερμικές εκδορές. Ταυτόχρονα, αλληλέγγυα άτομα προσεγγίζουν το κτήριο. Με τις φωνές και την οργή, των τελευταίων εκφράζεται αυτό που όλα σκέφτοναι. Ούτε βήμα πίσω!

Οι διαδικασίες μπαζώματος του κτηρίου του Ευαγγελισμού ξεκινούν ήδη από την πρώτη μέρα, με το κόστος να ανέρχεται στα 36.000 ευρώ, και ολοκληρώνονται μια εβδομάδα μετά.Οι διαδικασίες αυτές αφήνουν τέσσερεις απο τούς τετράποδους κατοίκους εγκλωβίσμενους, με την ευθύνη για αμέλεια και θανατοπολιτική, απο αρχές, δήμο και Πανεπίστημιο Κρήτης. Οι μέρες αφθονίας των μπάτσων και του κράτους, που ενήργησαν και φύλαξαν το κτήριο ένα μήνα σχεδόν, καθώς και των επίσημων θεσμικών ακαδημαικών αρχών, ήταν μετρημένες. Η πολιτική απόφαση κατασταλτικής ενέργειας για εκκένωση του κατειλημμένου χώρου, δεν έμεινε αναπάντητη. Πόρείες, παρεμβάσεις, κείμενα αλληλεγγύης απο φορείς και σωματεία, συλλογικότητες και ομαδοποιήσεις, πολιτικούς χώρους και καταλήψεις, τόσο εν ενεργεία, όσο πρόσφατα εκκενωμένες(Ζιζάνια, Άνω Κατω Πατήσιων), ανέδειξαν στο σύντομο χρονικό δίαστημα, οτι καμία κατάληψη δεν θα μείνει στα χέρια του κράτους, και κανένας διαμεσολαβητής- διαχειριστής δε θα καταφέρει να πραγματώσει την κρατική αντζέντα επίθεσης, στους χώρους και τον κόσμο του αγώνα. Την ημέρα των δημοτικών εκλογών, 8/11 , πραγματοποιείται πορεία 2000 ατόμων στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου, ταυτόχρονα με την εν συνεχεία επέλαση τουριστών και επενδυτών σε αυτή. Το σύνθημα “ΟΛΗ Η ΠΟΛΗ ΤΟ ΞΕΡΕΙ” πώς ο Ευαγγελισμός δεν παραδίνεται, έρχεται να επιβεβαιωθεί δύο μήνες μετά, την 1η Δεκεμβρίου, απο την ανακατάληψη του κτηρίου και το κυριολεκτικό πέρασμα της διαχείρισης του πίσω στα χέρια των ανθρώπων του αγώνα, της αλληλεγγύης, και τις αξιοπρέπειας, των 200 συγκεντρωμένων συντροφιών και γειτωνισσών της Θεοτοκοπούλου.

Το μεγάλο φαγοπότι μεταξύ κράτους και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων δεν καθυστέρησε αφού στις 11 Δεκεμβρίου 2023 υπογράφηκε μνημόνιο ύψους 744.000 ευρώ ανάμεσα σε Πανεπιστήμιο Κρήτης, Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού.Οι ερευνητικές εργασίες για την ιστορική και τεχνολογική τεκμηρίωση της μελέτης του κτηρίου του Ευαγγελισμού, ή όπως αλλιώς εμφανίζεται στις μεταξύ τους συμβάσεις, η μελέτη για την αποκατάσταση του κτηρίου, αποφασίστηκαν με τις ευλογίες των εντεταλμένων του Κ.Μητσοτάκη, των πρυτάνεων Χατζηγεωργίου Ιωάννη και Κοντάκη Γεωργίου , Ζώρα Οδυσσέα , γενικό γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης και πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, η Λίνα Μενδώνη , Υπουργό Πολιτισμού, Αρναουτάκη Σταύρο, Περιφερειάρχη Κρήτης και μία επιτροπή ομότιμων καθηγητών των εκάστοτε ιδρυμάτων. Την επικαρπία του έργου ως επιστημονικός υπεύθυνος έχει αναλάβει ο Σαπουντζάκης Ευάγγελος(με αμοιβή ύψους 62.004,96), καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών στο Ε.Μ.Π. Με εντολή του τελευταίου κοινοποιείται ο διαγωνισμός, και κατ΄ επέκταση συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μέχρι 31/12/2024 για τον Κωνσταντίνο Μάρκου και Στυλιανό Δρυμαλίτη, με μισθούς ύψους 14.880, ώς οι πολιτικοί μηχανικοί του έργου, με συμφωνίες που έχουν κοινοποίηθει με επισημότητα στην Διάυγεια.gov.

Την Δευτέρα 25/11 επισκεφθήκαμε το τεχνικό γραφείο “ASD-Studio” επί της λεωφόρου Θησέως 168, στην Καλλιθέα, όπου μετά απο δική μας “μελέτη” αναγνωρίσαμε ως σνεργάτη του γραφείου έναν άπο τους προαναφερθέντες πολιτικούς μηχανικούς του έργου, Κωνσταντίνο Μάρκου . Εκεί αφήσαμε το μήνυμα πώς δεν θα επιτρέψουμε να εμπλακεί κανένας στο μεγάλης αξίας πρότζεκτ “Ευαγγελισμός”, και πώς έχουμε τόσο τις δικές μας πληροφορίες για κάθε ένα και κάθε μία που συμμετέχει στο έργο αυτό, όσο και την δίαθεση να κάνουμε τις επισκέψεις μας ορατές , μέχρι να λήξει κάθε συναγερμός απειλής εκκένωσης του κατειλλημένου χώρου με την απόσυρση κάθε απόφαση πάνω στο έργο αύτο. Με την αναγραφή ενός συνθήματος τοίχου και μερικών τρικακίων στην εξώπορτα του τεχνικού γραφείου στο 3ο όροφο, θέλουμε να στειλουμε παράλληλα ένα σινιάλο αλληλεγγύης στα συντρόφια μας πίσω στο Ηράκλειο, τα οποία τη Δευτέρα 18/11 , με συνειδητότητα και μαχητικότητα, απέτρεψαν την εκκένωση της κατάληψης Ευαγγελισμού.

Για εμάς, η όξυνση των μέσων καταστολής, τελεσίγραφα και εκκενώσεις, στους χώρους μας, επικυρώνει τις ανησυχίες κράτους και θεσμικών αρχών, στα σπίτια του αγώνα, αναζωπυρώνεται η ζέση και η οργή μας παίρνουν μορφή οι αξίες μας, ενάντια στην ανελευθερία, τον ολοκληρωτισμό, προτείνοντας πυρήνες συντροφικότητας, ενδυνάμωσης και οργάνωσης , που στέκουν αναχώματα στο ζόφο και τον θάνατο. Όπως ξέρουμε, η οργή , προσθέτοντας τα γέλια και τις χαρές, αντικαθιστούν τα δακρύα. Συμμετέχουμε συλλογικά στην κάθε αντίδραση προς την καθεστηκυία τρομολαγνική πραγματικότητα, με υψωμένες γροθίες, η μία δίπλα στο άλλο, τιμώντας τους νεκρούς μας, επιθυμώντας tutto per tutti, χιλίαδες καταλήψεις, για όλους τους λόγους, στον κόσμο οργανωμένης σήψης. Ενάντια σε κράτος και καταστολή, καταπίεση και κυριαρχία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΕΙΛΛΕΙΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥ Ε.Μ.Π. ΠΟΥ ΕΚΚΕΝΩΘΗΚΑΝ 23/11 ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΥΤΑΝΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

Αλληλεγγύες,Αλληλεγγύα,Αλληλεγγύοι απο Αθήνα.

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1633044/

Posted on

Ηράκλειο : Κατάληψη Ευαγγελισμού-Ανακοίνωση για την υπόθεση των Αμπελοκήπων

To μεσημέρι της 31ης Οκτωβρίου στους Αμπελόκηπους της Αττικής, ο αναρχικός επαναστάτης Κυριάκος Ξυμητήρης χάνει την ζωή του μετά από έκρηξη. Η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ. που βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο τραυματίζεται σοβαρά και στην συνέχεια συλλαμβάνεται ενώ είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Τις επόμενες μέρες συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι σύντροφοι και φίλοι τους, Δημήτρης και Δήμητρα Ζ. Είκοσι μέρες αργότερα ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός προστίθεται στους εμπλεκόμενους στην υπόθεση, και παρά το γεγονός ότι το μοναδικό στοιχείο που παρουσιάζει η αντιτρομοκρατική είναι ένα αποτύπωμα σε σακούλα, δηλαδή σε κινητό αντικείμενο, προφυλακίζεται και αυτός. Στις 26/11 ένα ακόμα άτομο περνάει την πόρτα του ανακριτή με τα ίδια ακρίβως έωλα στοιχεία με τον Νίκο Ρωμανό.

Από τις πρώτες ώρες την υπόθεση ανέλαβε η αντιτρομοκρατική και έκανε αυτό που ξέρει να κάνει: παρακολουθήσεις αγωνιστών, φίλων και συντρόφων των συλληφθέντων, φύτεμα καμερών έξω από τα σπίτια τους, διαρροές προσωπικών στοιχείων ή και εντελώς φανταστικών σεναρίων για να καλύψει τις τεράστιες τρύπες της αφήγησης που η ίδια έφτιαχνε. Ο κατασταλτικός αυτός μηχανισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συμμορία κυνηγών κεφαλών των κοινωνικών επαναστατών, των εξεγερμένων και των ανταρτών πόλης. Η νομική υπόσταση του αντιτρομοκρατικού νόμου, και συνεπώς και της ίδιας της ύπαρξης της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, βασίζεται στην λογική ότι το πολιτικό έγκλημα διώκεται πολύ αυστηρότερα από το ποινικό – με απλά λόγια για τις ίδιες ακριβως πράξεις εάν κριθεί ότι ο στόχος σου είναι το κράτος και οι μηχανισμοί του και όχι ο διπλανός σου, εάν κριθεί ότι δεν είναι σκοπός σου ο πλουτισμός, το προσωπικό όφελος, ή ο κοινωνικός κανιβαλισμός αλλά η επίθεση στην εξουσία τότε διώκεσαι με πολύ αυστηρότερα κριτήρια και μπαίνεις σε ένα ιδιότυπο γκρίζο νομικό καθεστώς όπου επιτρέπονται, ακόμα και, άτυπες διαδικασίες. Στην έτσι και αλλιώς ταξική αστική δικαιοσύνη που διώκει μόνο τους ξυπόλητους προστίθεται έτσι ένας ακόμα διαχωρισμός: οι εχθροί του καθεστώτος πρέπει να πληρώσουν πολύ βαρύτερο τίμημα εάν πρόκειται να παραβούν τον νόμο. Η αντιτρομοκρατική έχει βαριά ιστορία βασανισμών, ακόμα και δολοφονιών αγωνιστών. Βαριά ιστορία όμως έχει και το κοινωνικό κίνημα στην ελλάδα και ο ένοπλος αγώνας σαν κομμάτι του αδειάλειπτα από την δεκαετία του ‘60 εώς σήμερα.

Από την πρώτη μέρα μετά την έκρηξη, δημοσιογράφοι και μπάτσοι, έχουν επειδωθεί σε μια σειρά ανακοινώσεων, διαρροών και ρεπορτάζ με πολλαπλή στόχευση. Φρικιαστικές λεπτομέρειες για τον θάνατο του συντρόφου γέμισαν τις οθόνες των υπολογιστών, για να τις καταναλώσουν μικροαστοί τηλεθεατές διψασμένοι για αίμα. Aπειλές προς τον αναρχικό χώρο και την αγωνιζόμενη κοινωνία από ένστολους δολοφόνους και τηλεοπτικούς μπάτσους καραγκιόζηδες που βρήκαν την ευκαιρία να ανέβουν στην ιεραρχία ενός μηχανισμού που τρέφεται με τις ζωές και την ελευθερία όλων μας. Πληροφορίες για την προσωπική ζωή των συλληφθέντων και των συλληφθεισσών που έρχονται να καλύψουν με λάσπη το κενό της ανυπαρξίας οποιονδήποτε ουσιαστικών στοιχείων σχετικά με την εμπλοκή του Δημήτρη και της Δήμητρας. Και πάνω από όλα η κεντρική κραυγή σύσσωμου του εξουσιαστικού μηχανισμού: αυτοί είναι επικίνδυνοι εχθροί της κοινωνίας.

Αυτά είναι τα γεγονότα μέχρι τις ώρες που γράφεται αυτό το κείμενο. Αυτή η ιστορία αφορά συντρόφους και συντρόφισσες που όπως και εμείς ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο και που όπως και εμείς μάχονται ενάντια στο κράτος, τον καπιταλισμό και την πατριαρχία. Μπορεί να μην έχουμε γνωρίσει ακόμα την Μαριάννα, ωστόσο βαδίζουμε μαζί στο μονοπάτι του αγώνα. Ενός αγώνα που συνεχίζεται όπως είπε και η ίδια ήδη από τις πρώτες μέρες, όταν ακόμα βρίσκονταν, πολυτραυματίας στο νοσοκομείο, φρουρούμενη με τα ένστολα σκουπίδια της αντιτρομοκρατικής μέσα στο δωμάτιο – κελί. Ακόμα και εάν δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε τον σύντροφο Κυριάκο, αναγνωρίζουμε στη μικρή σε διάρκεια ζωή του, την ζωή ενός ανθρώπου που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή όταν έπρεπε να υπερασπιστεί ανθρώπους και δομές του κινήματος απέναντι στην ανθρωποφαγική εξουσία, που σκοτώθηκε μαχόμενος στην πρώτη γραμμή απέναντι στους υπεύθυνους για την καθημερινή μιζέρια και δυστυχία στην οποία βυθίζεται η κοινωνία όλο και περισσότερο.

Αυτό το κείμενο γράφεται από την σκοπιά αυτών που μοιράζονται αξίες, όνειρα, σχέδια και συναισθήματα στην ίδια κατεύθυνση με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της υπόθεσης των Αμπελοκήπων. Από άλλη πόλη και ακόμα και αν δεν έχουμε γνωριστεί, γνωριζόμαστε γιατί είμαστε δίπλα τους και θα είμαστε δίπλα τους στον ίδιο αγώνα. Μια δική μας πρώτη απάντηση είναι ότι εχθροί της κοινωνίας είναι η εξουσία και όσοι την υπηρετούν, όσοι και όσες τρέφονται από αυτήν, όσοι και όσες την υπερασπίζονται μαζί με τα προνόμια τους για να συνεχίσουν την άθλια ύπαρξη τους πατώντας επί πτωμάτων. Το κείμενο αυτό γράφεται όμως και από μια άλλη σκοπιά: σαν αναρχικός χώρος του Ηρακλείου και σαν Κατάληψη Ευαγγελισμού έχουμε σταθεί τα τελευταία εικοσιδύο χρόνια πάντα με όλες μας τις δυνάμεις δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, τιςφυλακισμένες αγωνίστριες και τα διωκώμενα συντρόφια. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με την ίδια στράτευση που το κάναμε και πριν. Ένας τέτοιος πολιτικός κρατούμενος ήταν τα προηγούμενα χρόνια και ο Νίκος Ρωμανός. Τον γνωρίζουμε πολύ καλά, είναι ο άνθρωπος που στα χέρια του πέθανε, δολοφονημένος από τους μπάτσους, ο αναρχικός μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, είναι αυτός που η αντιτρομοκρατική δημοσίευσε φωτογραφίες του, στις οποίες και αυτός και οι σύντροφοι του ήταν σακατεμένοι στο ξύλο, μετά από απαλλοτριώση στο Βελβεντό Κοζάνης, είναι αυτός που, το 2014, μετά από 31 μέρες απεργία πείνας κέρδισε το δικαιώμα του στις άδειες και την, έστω μερική, ελευθερία του. Από την εξέγερση του 2008 μέχρι σήμερα είμαστε και θα είμαστε δίπλα του.

Σαν Κατάληψη Ευαγγελισμού συμμετέχουμε στο πολύμορφο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα και σε όλες τις διεργασίες του, στις μάχες του δίπλα στην αγωνιζόμενη κοινωνία, στην προοπτική του για την εξέγερση, στο όραμά του για την κοινωνική επανάσταση. Διατηρούμε την θέση μας στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο που μαίνεται και προχωράμε μπροστά. Από το κοινωνικό οδόφραγμα της Κατάληψης Ευαγγελισμού στέλνουμε ένα σινιάλο αλληλεγγύης και αντίστασης στην Μαριάννα Μ. και φωνάζουμαι ξανά μαζί της ότι ο αγώνας συνεχίζεται.

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΞΥΜΗΤΗΡΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ Ζ. ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΗΜΗΤΡΗ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

Κατάληψη Ευαγγελισμού

πηγή: https://evagelismos.squat.gr/?p=5763

Posted on

Αλληλεγγύη σε όσους-ες διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων

Η υπόθεση με την έκρηξη στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων έχει πάρει δυσθεώρητη δημοσιότητα για ευνόητους λόγους που θα αναλυθούν παρακάτω. Ένας αναρχικός αγωνιστής, ο Κυριάκος Ξυμητήρης, πέφτει νεκρός από εκρηκτικό μηχανισμό και τραυματίζεται ταυτόχρονα βαριά άλλη μία συντρόφισσα. Από εκεί και πέρα, αυτό το γεγονός υπήρξε η αφετηρία για μία κυβερνητική τρομοϋστερία εφάμιλλη του 2002. Αγανακτισμένοι κάτοικοι να ουρλιάζουν ότι είχαν γείτονες τρομοκράτες, μπάτσοι να έχουν επιδοθεί σε ένα όργιο παρακολουθήσεων και συλλήψεων, κυβερνητικοί εκπρόσωποι να βγάζουν λογύδρια για την υπεράσπιση της δημοκρατίας από μειονότητες και τέλος τα πιστά σκυλιά του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, οι υπάλληλοι προέδρων της Superleage με ένσημο ρουφιάνου/δημοσιογράφου να ξερνάνε οχετό αδιακρίτως.

Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα εξής. Ο σύντροφος που δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή δεν πέθανε επειδή έκανε το χούι του. Γίνεται μια προσπάθεια παρουσιαστεί ως διαταραγμένος, με ψυχολογικά ζητήματα που έφτιαχνε βόμβες αδιακρίτως. Αντιθέτως ήταν από τους αγωνιστές που επέλεξαν την αναβάθμιση της βίας στην σύγκρουσή του με το σύστημα καταπίεσης. Ένα σύστημα που γεννάει νεκρούς εργάτες και εργάτριες καθημερινά· στα σύνορα, στα εργοτάξια, στα τρένα και στα πλοία, μέσα στα αστυνομικά τμήματα και έξω από αυτά. Αυτή την επιλογή λοιπόν το κράτος την χρέωσε σε όλους. Σε φιλικούς και συγγενικούς κύκλους και σε άλλους αναρχικούς αγωνιστές που ξεκίνησε να διώκει από την πρώτη στιγμή.

Κορυφή σε αυτό το κρεσέντο διώξεων υπήρξε η σύλληψη και προφυλάκιση και του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος χωρίς πολλά- πολλά κατηγορήθηκε ότι σε ένα διαλυμένο από την έκρηξη διαμέρισμα, βρέθηκε ακέραιη μία σακούλα με το αποτύπωμά του. Έτσι λοιπόν, μπάτσοι-δικαστές-δημοσιογράφοι πέφτουν επάνω στο καινούργιο τους εύρημα, ο οποίος παρά το γεγονός ότι όπως και πάρα πολλοί άλλοι πρώην φυλακισμένοι αναρχικοί βρίσκεται υπό την στενή παρακολούθηση της αστυνομίας, καταφέρνει και ξεγλιστράει από την προσοχή τους.

Για αυτή τη σακούλα λοιπόν που τόσα και τόσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί κρύφτηκε από πίσω το ελληνικό κράτος. Κρύφτηκαν από πίσω τα χαμένα βίντεο από το σημείο εκφόρτωσης των βαγονιών του τρένου που συγκρούστηκε στα Τέμπη, κρύφτηκε όλη η ελληνική εξωτερική πολιτική που στέλνει φρεγάτες στην Ερυθρά θάλασσα, που έχει κάνει το επίπεδο διαβίωσης στη χώρα ένα σκαλί πιο πάνω από το veteran και που βάζουν εισαγγελείς να συρράπτουν CD από υποθέσεις όπως της Greek Mafia. Την ίδια στιγμή λοιπόν που πίσω από τη σακούλα γίνονται τα αίσχη, μέσα στη σακούλα έχουν μπει όλοι και όλες. Αναρχικοί, κομμουνιστές και συμπαθούντες διώκονται ασυστόλως. Η παρουσίαση του εσωτερικού εχθρού παίρνει σάρκα και οστά, παρουσιάζοντάς τον με κέρατα μοσχαριού και ουρά κατσίκας. Και το μοναδικό που μπορεί να αντισταθεί σε αυτήν την βαρβαρότητα είναι το δόγμα νόμος και τάξη.

Προφανώς και το κράτος και οι εφοπλιστές καναλάρχες δεν νοιάστηκαν για την ασφάλειά μας. Άλλωστε πρέπει να αποτελείς ένα ειδικό είδος μαλάκα για να πιστεύεις ότι στην χώρα με τους 200+ ετήσιους επιβεβαιωμένους θανάτους εν ώρα εργασίας ενδιαφέρονται για οτιδήποτε άλλο πέραν την διατήρησης της εξουσίας τους και των κερδών τους. Αυτό το κλίμα που χτίζουν δημιουργεί δύο πράγματα· από την μία αποπροσανατολίζει την κουβέντα από τα βασικά μας προβλήματα και από την άλλη δικαιολογεί την καταστολή και τα καινούργια μέτρα που σίγουρα θα έρθουν ενάντια σε όσους-ες συνεχίζουν και αντιστέκονται.

Σε μία κοινωνία λοιπόν που φυλλάδες χαρακτηρίζουν αγωνιστές και αγωνίστριες ως τα ορφανά του Κουφοντίνα, δηλώνουμε απερίφραστα την αλληλεγγύη μας σε αυτά τα “ορφανά”. Δηλώνουμε απερίφραστα ότι στεκόμαστε στο πλευρό των ανθρώπων που παλεύουν την σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος και δη σε αυτούς που έδωσαν την ζωή τους σε αυτόν τον αγώνα. Και ο μόνος τρόπος για να το δηλώσουμε είναι μέσα από την συμμετοχή μας στους αγώνες εναντίον τους.

Απέναντι πάντα σε κράτος- μπάτσους- αφεντικά- δημοσιογράφους- δικαστές.

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 18:00 στη Περιφέρεια

Αναρχική Ομάδα

A Batalha

https://abatalha.espivblogs.net/

abatalha@espiv.net