Σάββατο 29/3 στις 12:00 από το Παράρτημα
Κράτος και κεφάλαιο οι μόνοι τρομοκράτες
Στις 22/04/2024, ο σύντροφος Αντρέας Φλώρος απάγεται από την κρατική ασφάλεια, σε συνεργασία με την αντιτρομοκρατική. Εισβάλλουν στο σπίτι του πάνοπλοι και για τουλάχιστον 4 ώρες διεξάγουν έρευνα στο χώρο. Μετά την πολύωρη έρευνα ο σύντροφος μεταφέρεται στην Αθήνα και κρατείται στη ΓΑΔΑ. Την επόμενη ημέρα, και ύστερα από την πρώτη ανακριτική διαδικασία, ορίζεται η βασική ανάκριση. Την υπόθεση έχει πλέον αναλάβει επίσημα η αντιτρομοκρατική και ο σύντροφος βρίσκεται στα χέρια τους.
Στήνεται μια άθλια δικογραφία, συνοδευόμενη από μια σειρά χυδαίων δημοσιευμάτων τόσο τοπικών όσο και πανελλαδικών ΜΜΕ, και ο αγωνιστής Α.Φ., ήδη στοχοποιημένος για την κοινωνική και ταξική του δράση, βαφτίζεται τρομοκράτης. Σε πρώτο επίπεδο, το κράτος έχει ως στόχο τόσο την προσωπική του φίμωση όσο και του κόσμου που αγωνίζεται. Σε δεύτερο επίπεδο όμως, ο στόχος είναι, ενσταλάσσοντας το φόβο στον αναγνώστη/ τηλεθεατή/ ψηφοφόρο, να νομιμοποιηθεί ηθικά και επικοινωνιακά η κρατική κατασταλτική βαρβαρότητα και να αποστασιοποιηθούν από τις αγωνιστικές διεργασίες τα κομμάτια της κοινωνίας που θέλουν να αμφισβητούν τις συστημικές νόρμες. Παρά την κατασταλτική σφοδρότητα, στεκόμαστε αλληλέγγυα από την πρώτη στιγμή στον σύντροφο. Στις 26/04 ανακρίτρια και εισαγγελέας αποφασίζουν την προφυλάκιση του. Σήμερα βρίσκεται αιχμάλωτος στις φυλακές Άμφισσας.
Το κατασταλτικό σχέδιο, ωστόσο, ξεδιπλώνεται λίγους μήνες πριν, όταν ξεκινάει η πρώτη φάση της ομηρίας του συντρόφου. Το Φεβρουάριο, ο Α.Φ. συλλαμβάνεται για απαλλοτρίωση ελάχιστων προϊόντων ευτελούς αξίας από σούπερ μάρκετ. Με μία απίστευτη και πρωτοφανή αναβάθμιση κατηγορητηρίου, η εισαγγελία μετατρέπει το πλημμέλημα της κλοπής στο κακούργημα της ληστρικής κλοπής και του επιβάλλεται ο περιοριστικός όρος της παρουσίας στο αστυνομικό τμήμα μια φορά το μήνα. Αυτή η μεθοδευμένη δίωξη, δίνει το ελεύθερο στα σκουπίδια της κρατικής ασφάλειας, να εισβάλουν για πρώτη φορά στο σπίτι του και να κατασχέσουν το κινητό και τον υπολογιστή του. Τα τοπικά μίντια, σε εντεταλμένη υπηρεσία, γράφουν τερατώδη ψέματα σχετικά με την ανύπαρκτη ληστεία και φωτογραφίζουν ανοιχτά τον σύντροφο, παίρνοντας έτσι ξεκάθαρα μέρος στην ασφαλίτικης έμπνευσης διαδικασία στοχοποίησής του. Σε αυτό το σημείο μπαίνει η αντιτρομοκρατική και οι περίφημες τραγελαφικές μέθοδοί της. Χρησιμοποιώντας για ακόμη μία φορά το μύθευμα του ανώνυμου τηλεφωνήματος που δήθεν συνδέει τον Α.Φ. με μία οργάνωση, ζητά από την εισαγγελία την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου, λειτουργώντας αυθαίρετα, αξιοποιώντας την απεριόριστη ελευθερία που δίνει ο τρομονόμος (187Α). Έτσι, στήθηκε σταδιακά το κατηγορητήριο περί συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση και στρώθηκε το έδαφος για την σύλληψη του Α.Φ.
Η αιχμαλωσία αυτή κρύβει στον πυρήνα της ένα ολόκληρο στρατηγικό σχέδιο του κράτους, που απέναντί του τοποθετεί όποια αγωνίζεται για το γκρέμισμα του κόσμου της εξουσίας και τη δημιουργία εκείνου της αλληλεγγύης, της αντίστασης, της αλληλοβοήθειας και της αυτοοργάνωσης. Το σχήμα είναι απλό. Κάθε φωνή αντίστασης θα πνιγεί πάση θυσία, κάθε αγωνιστής θα φιμωθεί και θα πεταχτεί -αν περισσεύει ή αν ενοχλεί πολύ- στα μπουντρούμια της δημοκρατίας και όποιο τολμάει να σηκώσει κεφάλι, μη ακολουθώντας πειθήνια ό,τι ορίζει η κυριαρχία, θα τσακίζεται. Έτσι, λοιπόν και ο Α.Φ. είναι έγκλειστος για την πολιτική του δράση, γιατί επί σειρά δεκαετιών βρίσκεται αδιάκοπα στους αγώνες παλεύοντας για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006-2007 και την αλληλεγγύη στους μετανάστες/τριες, στην εξέγερση του 2008 και το καταληψιακό κίνημα της Πάτρας, από τους Αγανακτισμένους και τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, στην αλληλεγγύη στους διωκόμενους/ες αγωνιστές/τριες και τον αντιφασιστικό αγώνα, από τις κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια και τις απεργίες, στις δομές αλληλοβοήθειας και τις συλλογικές κουζίνες, από τους αγώνες ενάντια στην λεηλασία της φύσης και των ζωών μας στις ανοιχτές συνελεύσεις και τις εργατικές ομάδες, από πρωτοβουλίες ενάντια στην ακρίβεια και συνελεύσεις ενάντια στις εξορύξεις, σε πρωτοβουλίες που είχαν ως στόχο την υποστήριξη συνανθρώπων μας που είχαν πληγεί από φωτιές ή πλημμύρες και την κρατική αδιαφορία. Ο Αντρέας, ένας αναρχικός κοινωνικός αγωνιστής, συνειδητά έχει επιλέξει τον δρόμο του αγώνα στο πλάι των αδικημένων αυτού του κόσμου, του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, ενάντια στους καταστροφικούς σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου, με την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη ως όπλο. Η δίωξη του είναι πολιτική και έρχεται να προστεθεί στις τόσες εκδικητικές διώξεις αγωνιστών που στάθηκαν και στέκονται απέναντι στον κόσμο της εξουσίας.
Οι κατασταλτικές κινήσεις απέναντι στα αγωνιζόμενα άτομα της πόλης, ωστόσο, δεν σταματούν στην δίωξη του συντρόφου Α.Φ. Στις 26/04, στις 9 το πρωί είχε καλεστεί δημόσια συγκέντρωση αλληλεγγύης στον σύντροφο στην κατάληψη Παραρτήματος με μοίρασμα κειμένων και μικροφωνική. Γύρω στις 12 η ώρα και ενώ είμαστε σε αναμονή της απόφασης περί προφυλάκισης του συντρόφου, οι μπάτσοι κάνουν αιφνιδιαστική δολοφονική επίθεση, ρίχνοντας χημικά και κρότου λάμψης στον κόσμο, ενώ γνώριζαν και φωνάζαμε ότι υπήρχαν παιδιά. Οι δολοφόνοι των ματ δεν δίστασαν να σημαδέψουν και να ρίξουν κρότου λάμψης σε ένα βρέφος 14 μηνών που βρισκόταν στην αγκαλιά του πατέρα του. Συλλαμβάνουν 25 συντρόφια, τα οποία τις επόμενες μέρες περνάνε ανακριτή, εισαγγελέα και αυτόφωρο, με το δικαστήριο να παίρνει αναβολή για τις 20/11/2024.
Το Παράρτημα δεν έχει κλειδοκράτορες, ηγέτες και αρχηγούς. Όλα τα χρόνια της λειτουργίας του, ο κόσμος που δραστηριοποιείται σε αυτό συλλογικοποιείται αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά και αδιαμεσολάβητα και έτσι θα συνεχίσει όσο αυτά/αυτές/αυτοί που το χρησιμοποιούν θεωρούν κύτταρο της κοινωνικής και πολιτικής τους ζωής τα χαρακτηριστικά αυτά.
Ζούμε σε ένα περιβάλλον διαρκούς επισφάλειας, καθημερινού φόβου και φρίκης. Από τους χιλιάδες νεκρούς στην περίκλειστη και ισοπεδωμένη Γάζα με τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους, τις δολοφονημένες μετανάστριες και μετανάστες στον Έβρο και στον υγρό τάφο της Μεσογείου, μέχρι το έγκλημα στα Τέμπη, την καθημερινή και διπλανή μας φτώχεια, τις γυναικοκτονίες -προϊόν της πατριαρχικής βίας-, τις εργατικές δολοφονίες, την εγκληματοποίηση του ατόμου με όχημα τον νέο ποινικό κώδικα και τους τόνους ψυχοφαρμάκων που ο μέσος δυτικός καταναλώνει για να αντέξει τη βαρβαρότητα, υπάρχει ένα αδιόρατο αλλά σαφές νήμα που τα διαπλέκει. Και δεν είναι άλλο από την δομική βία ενός συστήματος που εμφανίζεται ως παντοδύναμο, ως μοναδικό και ανίκητο. Μία βία βαθιά και ενσώματη που στόχο έχει να αφοπλίσει τους καταπιεσμένους, τους κολασμένους αυτής της γης, κάμπτοντας τις αντιστάσεις.
Κομμάτι εκείνων που τόλμησαν και σήκωσαν κεφάλι είμαστε και εμείς, τα αναρχικά άτομα, οι αγωνίστριες και οι αγωνιστές, όλα εκείνα που λυσσάμε για πραγματική ελευθερία, για ουσιαστική ατομική και συλλογική απελευθέρωση από οτιδήποτε φέρει μέσα του εξουσία. Δεν βρεθήκαμε τυχαία, ωστόσο, στο δρόμο αυτό και για αυτό δεν μας εκπλήσσουν οι μεθοδεύσεις τους, δεν μας κάμπτουν τα κατασταλτικά χτυπήματα. Αγωνιζόμαστε συνειδητά από την πλευρά των καταπιεσμένων και γνωρίζουμε καλά πως ο κοινωνικός και ταξικός πόλεμος είναι διαρκής, και εμείς εδώ, θα σταθούμε με όλη μας τη δύναμη και τη θέρμη, παλεύοντας μέχρι τέλους, στεκόμενες δίπλα στα έγκλειστα συντρόφια μας, με σθένος και πάθος για ελευθερία, μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής.
Ο Αντρέας είναι ένας από εμάς.
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΝΤΡΕΑ ΦΛΩΡΟ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Αντρέα Φλώρο / Πάτρα
sunelallilegg@espiv.net