Πορεία ενάντια στην καταστολή και τον φόβο

Κι αν αυτή είναι η δικιά τους αρετή εμείς προτείνουμε την δικιά μας διαφθορά

Μετά την πορεία για τα 16 χρόνια από την εκτέλεση του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους Κορκονέα – Σαράλιωτη και την εξέγερση που ακολούθησε στο σύνολο του ελλαδικού χώρου, η αστυνομία έχει αποκλείσει κάθε δρόμο διέλευσης του πλήθους αφήνοντας ανοιχτή δίοδο μόνο την πλατεία Ναυαρίνου. Μεγάλος όγκος του κόσμου της πορείας κινείται προς τα εκεί φτάνοντας στην οδό Τσιμισκή. Εκεί δέχεται την επίθεση των μπάτσων με αποτέλεσμα 112 (!) συλλήψεις για διατάραξη κοινής ειρήνης και απείθεια. Οι μπάτσοι είχαν δείξει από νωρίς τις προθέσεις τους, στήνοντας ένα κλοιό γύρω από την Καμάρα που ήταν ο χώρος της συγκέντρωσης. Παρόλα αυτά η μαζικότητα των συμμετεχόντων την πορεία ήταν μεγάλη, σπάζοντας τα σχέδια της αστυνομοκρατίας. Την επόμενη μέρα επίθεση δέχεται και η συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια. Στις 6 Δεκέμβρη επίσης στην Αθήνα, οι μπάτσοι προσαγάγουν πριν την πορεία το μπλοκ της κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών καθώς και την δικηγόρο Α.Π. Η τελευταία μάλιστα δέχεται τις επόμενες μέρες τηλεφώνημα με απειλές για ξυλοδαρμό από μπάτσους. Μετά την πορεία οι μπάτσοι συλλαμβάνουν 10 άτομα φορτώνοντας τους κακουργήματα στο σωρό.
Το μένος των δυνάμεων καταστολής εκείνες τις μέρες και το κωμικοτραγικό γεγονός των 112 συλλήψεων δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Στις 17 Νοέμβρη ξετυλίχθηκε πάλι ένα όργιο καταστολής και μονονότι η πορεία ήταν μαζική οι μπάτσοι είχαν ασφυκτική παρουσία περιμετρικά της. Στο τέλος της πορείας οι μπάτσοι ήταν στημένοι για ώρες στο κέντρο έξω από μαγαζιά κλπ εγκλωβίζοντας και απειλώντας κόσμο με προσαγωγές. Λίγες μέρες μετά, στην απεργία στις 20 Νοεμβρίου, οι μπάτσοι προσαγάγουν μέλη του ΣΕΤΗΠ και της Ταξικής Πρωτοβουλίας Βάσης εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες & την πληροφορική. Η μία προσαγωγή μετατρέπεται σε σύλληψη για οπλοκατοχή για τις σημαίες της πρωτοβουλίας (!). Στις κινητοποιήσεις των εποχικών πυροσβεστών για τη μονιμοποίηση τους, οι μπάτσοι επιτίθονται με μανία στους πυροσβέστες που έχουν καταλάβει το Υπουργείο Εργασίας. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που το κράτος επιτίθεται προσωποποιημένα εναντίον αγωνιστών. Στις 31/10 ύστερα από έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους σκοτώνεται ο αναρχικός Κυριάκος Ξ. και τραυματίζεται σοβαρά η αναρχική Μαριάννα Μ, η οποία αργότερα μεταφέρεται στις φυλακές Κορυδαλλού με την υγεία της να είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Από αυτό το σημείο ξεκινάνε από την αντιτρομοκρατική και τα ΜΜΕ η επιχείρηση σπίλωσης της μνήμης του νεκρού, τα τρομοσενάρια και η κατασκευή ενόχων. Συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται η Δ.Ζ και ο Δ.Π. Όμως η φαντασία των μπάτσων δεν σταματάει εδώ καθώς έπειτα από ταυτοποίηση κομματιού αποτυπώματος σε σακούλα σκουπιδιών συλλαμβάνεται και προφυλακίζεται ο Ν.Ρ καθώς και ένα ακόμη άτομο. Η αντιτρομοκρατική κατασκευάζει δικογραφίες στις πλάτες αγωνιστ(ρι)ών με τουλάχιστον ελλιπή – αν όχι ανύπαρκτα- στοιχεία. Παρόμοιες περιπτώσεις αποτελούν οι προφυλακίσεις του αναρχικού Αντρέα Φ. για «τρομοκρατική οργάνωση» με στοιχείο φωτογραφίες κειμένων στο κινητό του μεταγενέστερες της δημοσίευσής τους και του αναρχικού Κ.Κ για εμπρησμό αστυνομικού οχήματος στο Μεσολόγγι με στοιχεία μπλούζες, βιβλία και σπρέι.
Το κράτος επενδύει στην καταστολή επιχειρώντας να τσακίσει οποιαδήποτε κοινωνική αντίσταση. Οι ολοκληρωτικές πρακτικές της κυβέρνησης της ΝΔ στοχεύουν να συνεχιστεί η απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου εις βάρος των εκμεταλλευόμενων και η συνεχής πειθάρχηση της κοινωνίας. Για την προετοιμασία του ελληνικού κράτους για συμμετοχή στις πολεμικές συγκρούσεις που μαίνονται, για την αφαίμαξη της εργατικής τάξης μέσω των νέων εργασιακών νόμων, για τη διάλυση των εναπομεινάντων μορφών δημόσιας υγείας, πρόνοιας και εκπαίδευσης, για την επίθεση στο δικαίωμα στη στέγαση και την οικονομική εξόντωση μέσω της ακρίβειας απαιτείται κοινωνική συνοχή και μηδαμινές αντιστάσεις προς όφελος των κρατικών σχεδιασμών. Η αυξανόμενη αστυνομοκρατία έρχεται να επιβεβαιώσει τις προθέσεις των κυριάρχων. Οι μπάτσοι περιπολούν κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, συμβαδίζοντας με την εντεινόμενη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας.
Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός περιλαμβάνει μετατροπή των δημοσίων χώρων σε μπατσοκρατούμενες περιοχές με αυξανόμενο έλεγχο πάνω στο κοινωνικό σώμα, καταπάτηση των εργασιακών κεκτημένων, επιθέσεις σε φοιτητικές καταλήψεις προερχόμενες από συνελεύσεις συλλόγων, επιθέσεις σε αντιπολεμικές πορείες που εναντιώνονται στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, μαζικές προσαγωγές και συλλήψεις αγωνιστών. Την ίδια στιγμή κράτος και μαφία σε πλήρη συνεργασία ελέγχουν το οργανωμένο έγκλημα προστατεύοντας και συγκαλύπτοντας τους εμπλεκόμενους σε αυτό. Και αν κάποτε το κράτος επιτίθονταν στα πιο ευάλωτα κοινωνικά κομμάτια, τώρα η βεντάλια της καταστολής έχει ανοίξει σε μεγάλο βαθμό. Οποιαδήποτε δεν χωράει στα καλούπια της κυριαρχίας και δεν συμμορφώνεται στις κρατικές πολιτικές βρίσκεται στο στόχαστρο. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τα πιο οργανωμένα και δυναμικά κομμάτια της κοινωνίας που αντιστέκονται.
Για να επιτευχθεί όμως η καταστολή των κοινωνικών αντιστάσεων, το κράτος πρώτα θωράκισε το νομικό του οπλοστάσιο. Η πρόσφατη ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα έρχεται σε απόλυτη συνάφεια με την επίθεση που δεχόμαστε. Η εφαρμογή του Νέου Ποινικού Κώδικα δίνει την ευχέρεια στο κράτος να στέλνει φυλακή κόσμο ακόμη και για πλημμελήματα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την ποινικοποίηση των αγωνιζόμενων κομματιών. Ένας ποινικός κώδικας βέβαια, κομμένος και ραμμένος για τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους/ες. Αν έχεις φράγκα να πληρώνεις τις υπέρογκες αποζημιώσεις τότε ίσως να την σκαπουλάρεις. Η αστική δημοκρατία δείχνει τα δόντια της στα αιματοβαμμένα εργασιακά κάτεργα, στους πνιγμούς μεταναστριών στα χωρικά ύδατα τους ελληνικού κράτους και στον απάνθρωπο εγκλεισμό τους ανά την επικράτεια, στα ακριβά ενοίκια και στις εξώσεις με την αστυνομική βία, στα κρατικά/καπιταλιστικά εγκλήματα και τη συγκάλυψη τους. Ό,τι μέχρι πρότινος θεωρούνταν κρατική αυθαιρεσία πλέον είναι νόμος του κράτους.
Όσο όμως το κράτος αναβαθμίζει την καταστολή εναντίων των αγωνιστ(ρι)ών τόσο μεγαλύτερες οφείλουν να είναι και οι απαντήσεις μας. Η οργάνωση των καταπιεσμένων σε οριζόντια βάση, ο εμπλουτισμός και η επανανοηματοδότηση των αγώνων μας αποτελούν επιτακτική ανάγκη. Οι επιθέσεις τους κράτους όχι μόνο δεν μας πτοούν, αλλά αντίθετα ενισχύουν τις αντιλήψεις μας και την πίστη μας στον αγώνα για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για τον ελευθεριακό κομμουνισμό, την Αναρχία.

Οι φυλακές σας δεν μας χωράνε όλους

Αλληλεγγύη στον Αντρέα Φ. από την Πάτρα
Αλληλεγγύη στον Κ.Κ από το Μεσολόγγι
Αλληλεγγύη σε όσους/ες διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων
Αλληλεγγύη στους 112 συλληφθέντες/είσες της 6ης Δεκέμβρη
Αλληλεγγύη σε όσους/ες αγωνίζονται
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

  • Πορεία ενάντια στην καταστολή και τον φόβο, Τρίτη 17/12, 19:00 μμ Καμάρα
  • Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 112 συλληφθέντες/είσες της 6ης Δεκέμβρη, δικαστήρια Θεσσαλονίκης, Τετάρτη 18/12, 9:00 πμ

Από την συγκέντρωση την Παρασκευή 6 Δεκέμβρη για τα 16 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από ένστολους φασίστες. Τα καλέσματα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Καρδίτσας και του Δίκτυου αλληλεγγύης , εκτός από ανένταχτους, πλαισίωσαν μαθητές του 2ου ΕΠΑΛ και οι οπαδοί της ΑΕΚ. Παρά το βροχερό καιρό ο κόσμος ανταποκρίθηκε και ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης της Καρδίτσας με αρκετό παλμό και μοίρασμα κειμένων. Μπάτσοι υπήρχαν παντού με διακριτική παρουσία.
16 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ
Δεκαέξι χρόνια έχουν περάσει από εκείνο το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 ,το βράδυ που ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονείται από τους ένστολους μισθοφορικούς φασίστες, Κορκωνέα, Σαραλιώτη ,που σήμερα κυκλοφορούν ελεύθεροι . Από την πρώτη στιγμή, ξέσπασαν συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, από τη νεολαία και αγανακτισμένους ανθρώπους που είχαν ήδη αρχίσει να συγκεντρώνονται. Ο κόσμος ανασυντάχθηκε στο Πολυτεχνείο συνεχίζοντας τις συγκρούσεις με τους μπάτσους. Αναρχικοί , άγρια νεολαία, φοιτητές και μαθητές, για τέσσερις ημέρες, εκφράζουν την οργή τους. Οι συγκρούσεις και οι καταλήψεις σχολών (Πολυτεχνείο, ΑΣΟΕΕ, Νομική) συνεχίζονται, και επεκτείνονται και στις υπόλοιπες πόλεις του ελλαδικού χώρου, με επιθέσεις σε τμήματα και σε άλλες κρατικές δομές. Η εξέγερση που θα μας σημαδέψει για τα επόμενα χρόνια είναι γεγονός. Ωστόσο δεν πρέπει να μείνουμε εκεί και το τονίζουμε αυτό, γιατί πολύ απλά, το κράτος έχει συνέχεια και ο εντεταλμένος μισθοφορικός ένστολος στρατός κατοχής συνεχίζει να τραμπουκίζει, ξυλοκοπεί , τρομοκρατεί και δολοφονεί. Είναι το βαθύ χέρι του κράτους και των ολιγαρχών καπιταλιστών που το απαρτίζουν για να συνεχίσει τους όρους επιβολής της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας και να καταστείλει τις κοινωνικές και όχι μόνο αντιστάσεις. Η δολοφονία του Αλέξη δεν είναι η μόνη δολοφονία από μπάτσους .Μετανάστες ,ντόπιοι, μικροί, μεγάλοι, αγωνιστές και αγωνίστριες είναι μερικές δεκάδες αν όχι εκατοντάδες δολοφονημένοι από μπάτσους ,με τα πιο πρόσφατα παραδείγματα, οι δολοφονίες του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη τον Οκτώβρη του 2022, του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη τον Οκτώβρη του 2021, του 17χρονου Χρήστου Μιχαλόπουλου , του 58χρονου Κώστα Μανιουδάκη, άλλα και ο περσινός ξυλοδαρμός της 16χρονης Βασιλικής από καθάρματα της Ο.Π.Κ.Ε στο Νέο Ηράκλειο που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή. Ξυλοδαρμοί και δολοφονίες παραδειγματισμού, κυρίως νέων ανθρώπων, γιατί είναι εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που αντιδρά και οραματίζεται ένα καλύτερο αύριο. Ξυλοδαρμοί, δολοφονίες παραδειγματισμού και εκδικητικές προφυλακίσεις για τη νεολαία και τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, με το πιο τρανταχτό παράδειγμα των συντρόφων στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων που προφυλακίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες μόνο και μόνο επειδή τύχαινε να γνωρίζονται με την συντρόφισσα Μαριάννα Μ. και με τον σύντροφο Κυριάκο Ξυμητήρη που έπεσε νεκρός μετά την έκρηξη της βόμβας ,αλλά και την καθαρά εκδικητική προφυλάκιση του αδελφικού φίλου του Αλέξη Γ., Νίκο Ρωμανό, όταν τα τσακάλια της αντιτρό λέει ,βρήκαν αποτύπωμα του Νίκου σε σακούλα σε κρατήρα ηφαιστείου, (δηλαδή στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων), ένα διαμέρισμα στο οποίο όπως οι ίδιοι οι μπάτσοι λένε έγινε η τέλεια έκρηξη. Το οξύμωρο όμως σε όλο αυτό είναι ότι ενώ στο πρόσφατο παρελθόν σε όλες τις κρατικές δολοφονίες υπήρχαν δυναμικές εξεγέρσεις ,σήμερα έκτος από κάποιες σπασμωδικές κινήσεις του Αναρχικού Αντιεξουσιαστικού και ευρύτερου κινηματικού χώρου ,η υπόλοιπη κοινωνία παραμένει απαθής ,όχι μονό στο κομμάτι της καταστολής, των ξυλοδαρμών και των δολοφονιών, άλλα γενικότερα σε ότι έχει ρημάξει της ζωές μας. Σίγουρα δεν υπάρχει μια σαφή απάντηση πάνω σε αυτό ,ωστόσο όμως μπορούμε να επισημάνουμε κάποιους λόγους που έφεραν ολόκληρη την κοινωνική βάση σε θέση άμυνας και συνεπώς σε απάθεια και αυτό δεν είναι άλλο από την τρομοκρατία μέσω της καταστολής και την επιβολή του φόβου μέσω των δελτίων των 8,αλλά και της οικονομικής εξαθλίωσης των τελευταίων ετών που είναι μια κατά μέτωπο επίθεση των κρατιστών στην καρδία του κοινωνικού ιστού. Εν κατακλείδι οι ένστολοι δολοφόνοι δεν είναι εδώ για να προστατεύσουν εμάς και τα παιδιά μας είναι εδώ για να προστατεύουν τους εντολοδότες τους, δηλαδή τους κρατιστές και τους καπιταλιστές ολιγάρχες και γι’ αυτό φυσικά έχουν ως μπόνους μετά από κάθε δολοφονική επίθεση την ατιμωρησία και τη γνωστή καραμέλα ,πως εκπυρσοκρότησε το όπλο, το θύμα επιτέθηκε, ήταν αναρχικός, σύχναζε στα Εξάρχεια ,άκουγε ροκ , σκόνταψε και άλλα τέτοια ευτράπελα. Φυσικά και δεν τρέφουμε αυταπάτες και δεν ελπίζουμε σε καμία αστική δικαιοσύνη ,έναν ακόμη σάπιο και ελεγχόμενο θεσμό του κράτους, και σε καμία Ε.Δ.Ε, μιας και αυτές γίνονται για τα μάτια του κόσμου και αυτό το βλέπουμε διότι όσοι μπάτσοι εμπλέκονται σε δολοφονίες ,ξυλοδαρμούς, βιασμούς και σε ότι άλλο χωράει ο νούς μας κυκλοφορούν ελεύθεροι . Τελευταίο παράδειγμα, τα σκουπίδια μπάτσοι που βιάζαν τα παιδιά τους ,ο ένας,ο μπάτσος της βουλής βρίσκεται σε νοσοκομείο (414) και η γυναίκα του στο σπίτι. Γνωστά όλα τα παραπάνω και θα μπορούσαμε να γράφουμε ασταμάτητα ,σκοπός μας όμως εδώ δεν είναι να βυθιστούμε σε μια λογική ηττοπάθειας ,αλλά σε μια λογική επαγρύπνησης, να προβληματιστούμε ,να ανασκουμπωθούμε ,να σηκώσουμε κεφάλι απέναντι στον κρατικό μηχανισμό και τα τσιράκια του και κάθε φορά που δείχνουν τα δόντια τους ,είναι ιστορικό μας καθήκον και ευχαρίστησή μας να τους τα σπάσουμε, να ανασυνταχθούμε και να κρατήσουμε το όραμα της εξέγερσης ζωντανό ,για τώρα και για πάντα μέχρι την καταστροφή του υπάρχοντος για μια κοινωνία ελεύθερη χωρίς δυνάστες.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΠΟ ΣΦΑΙΡΕΣ ΜΠΑΤΣΩΝ
ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ,ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ , ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΡΩN
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Ηράκλειο : Ενημέρωση απο την πορεία για τα 16 χρόνια απο την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου 6/12 (βίντεο-φωτογραφίες)

Hράκλειο 6/12/2024 : H συγκέντρωση για την σημερινή πορεία με αφορμή την συμπλήρωση 16 χρόνων από την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του 2008 , στην οποία συμμετείχαν,φοιτητές/τριες, αναρχικοί-ες αντιεξουσιαστές-στριες και ανένταχτος κόσμος ,ήταν στις 19:00 στην πλατεία λιονταριών(σχετικό κάλεσμα εδώ[1] ) .Η μαζική πορεία ξεκίνησε κατά τις 20:00 με το αναρχικό μπλόκ να είναι  περίπου 600  ατομα  και διαδρομή της ήταν , δικαιοσύνης -Καλοκαιρινού- Αγ.Μηνά -πλατεία Κορνάρου-πλατεία Ελευθερίας-Δαιδάλου-λιοντάρια όπου  και κατέληξε   .

Η παρουσία των μπάτσων ήταν εμφανής από την αρχή , χωρίς άμεση αντιπαράθεση, με ασφαλίτες να παρακολουθούν από μακρυά την συγκέντρωση & 4 διμοιρίες να ακολουθούν σε απόσταση πίσω και παράλληλα κατά μήκος την διαδρομή της πορείας. Στο ύψος της πλατείας Ελευθερίας μόλις η πορεία πλησίασε την περιφέρεια οι μπάτσοι απέκλεισαν την είσοδο προς την οδό δικαιοσύνης παρατάσσοντας τις διμοιρίες στο δρόμο μπροστά από το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας,υπήρξε αντιπαράθεση με τους ματατζήδες και η πορεία συνέχισε από τον πεζόδρομο της οδού Δαιδάλου. Κατά την διάρκεια της πορείας που είχε δυνατό παλμό  φωναζόταν αντικρατικά, αντιμπατσικά συνθήματα , συνθήματα υπέρ του παλαιστινιακού λαού, αλληλεγγύης στις καταλήψεις ,στην μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και των υπόλοιπων δολοφονημένων ανθρώπων από το κράτος, στην μνήμη του συντρόφου Κυριάκου Ξυμητήρη και στα συλληφθέντα  άτομα για την υπόθεση των Αμπελοκήπων.

(((●))) Candia :: Alternativa – Ακολουθούν φωτογραφίες:

Ρέθυμνο : Ανταπόκριση από την πορεία για τα 16 χρόνια από την κρατική δολοφονία του 15χρονου αναρχικού μαθητή Α. Γρηγορόπουλου

Ανταπόκριση από την σημερίνη πορεία για τα 16 χρόνια από την κρατική δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το μπλοκ της Ανοιχτής Συνέλευσης για την 6η Δεκέμβρη πλαισιώθηκε απο τρεις συλλογικότητες της πόλης (ΕΣΕ, Α.δ.ρε., ελευθεριακή συνέλευση Τερμίτες)και άτομα, όπου με πλαϊνά πανό, τρικάκια και παράλληλη αφισοκόλληση πέρασε μέσα απτή πόλη δυναμικά. Με παλμό και με αντικατασταλτικά και αντικρατικά συνθήματα το μπλοκ διέσχισε την παλιά πόλη και έπειτα από την κουντουριώτου ως και το πάρκο δίπλα στα δικαστήρια όπου και τελείωσε η πορεία.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

Ανοιχτή Συνέλευση για την 6η Δεκέμβρη

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Χανιά: Κάλεσμα σε συγκέντρωση – πορεία 6/12 ,ώρα:18:00, πλατεία αγοράς

Ένα κράτος, εξ ορισμού, δεν μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα κράτος είναι μια αστυνομία.”
(Αλμπέρ Καμύ)
 

6 Δεκέμβρη 2008, βράδυ. Ο ειδικός φρουρός Κορκονέας περνώντας κάθετα από πεζόδρομο των Εξαρχείων, τραβάει χειρόφρενο, ξεπεζεύει από το φανταστικό του άλογο, σημαδεύει και εκτελεί 16χρονο μαθητή… επειδή τον εκνεύρισε. Η σκανδάλη πολύ ελαφριά για τους ένστολους φρουρούς του Νόμου και της Τάξης, και η ζωή των άλλων πολύ ασήμαντη για αυτούς που είναι βέβαιοι για το ακαταδίωκτο του σιναφιού τους. Ο Γρηγορόπουλος άλλωστε, ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος νεκρός θα ήταν από χέρι μπάτσου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η μεγαλειώδης εξέγερση που ξεσπά το επόμενο 20ήμερο σε όλη τη χώρα εν τέλει θα τον στείλει στη φυλακή μαζί με τον συνεργό του Σαραλιώτη, σπάζοντας την παράδοση ασυλίας, η οποία ανάσταλθηκε όσο οι μνήμες της εξέγερσης ήταν ακόμη νωπές. Καθώς όμως η καθημερινότητα άρχισε να συνθλίβεται στη μέγγενη της ραγδαίας φτωχοποίησης της ζωής μας, αυτήν που αποκαλέστηκε μνημονιακή κρίση, το αστυνομικό κράτος επανήλθε δριμύτερο.

Γνωρίζουμε σήμερα το πώς η διαβόητη κρίση χρέους που ξέσπασε σχεδόν την επαύριο της αντικρατικής εξέγερσης αξιοποιήθηκε για την πλήρη οικονομική, ηθική και πολιτική υποταγή των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων – τα οποία μέχρι τότε βρίσκονταν σε τροχιά αμφισβήτησης της εγχώριας τάξης πραγμάτων. Η διαχείριση δε συνιστούσε μία συντονισμένη στρατηγική αντι-εξέγερσης που μπήκε σε κίνηση για να αντιστρέψει τα κεκτημένα του Δεκέμβρη, τη μαζική είσοδο δηλ. των μαζών σε μια κουλτούρα συλλογικής παραγωγής πολιτικής από τα κάτω, με την άνθηση κινημάτων πόλης, συνελεύσεων γειτονιάς, καταλήψεων, αυτόνομων εργατικών και φοιτητικών σωματείων, μετωπικών πρωτοβουλιών αντίστασης και αλληλεγγύης και συγκρουσιακών αγώνων. Και ήταν αυτή ακριβώς η κληρονομιά του Δεκέμβρη που έδωσε τον τόνο και τα χαρακτηριστικά της ύστατης αντίστασης στις μνημονικές πολιτικές, ως τη συντριβή της από το γκλομπ του μπάτσου και το μαχαίρι του χρυσαυγίτη – με το τελευταίο να ανοίγει έναν νέο κύκλο αντίστασης, αυτή τη φορά όμως με άλλα χαρακτηριστικά, και ορίζοντα τη φυσική επιβίωση των αντιστεκόμενων υποκειμένων.

Ο μηχανισμός της αντι-εξέγερσης μπήκε σε εφαρμογή με τον πλήρη συντονισμό κράτους και κεφαλαίου, για την αναστροφή μιας πορείας ριζοσπαστικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, η οποία αν και σαφώς πυροδοτήθηκε με την αντικρατική εξέγερση του 2008, εντούτοις ζυμώθηκε νωρίτερα, καθόλη την δεκαετία του 2000. Με μια σειρά εμβληματικών αγώνων σε περιβαλλοντολογικά, αντιπολεμικά, αντιπαγκοσμιοποιητικά, εργασιακά και φοιτητικά μέτωπα, με κορωνίδα φυσικά το φοιτητικό κίνημα ενάντια στο άρθρο 16.

Κι όμως, προφανώς δεν τους αρκεί που ατιμώρητοι δολοφονούν μαζικά εξ αιτίας των πολιτικών τους. Δεν τους αρκεί που την βγάζουν καθαρή με τα δυστυχήματα στα Τέμπη και στα ανοιχτά της Πύλου, με τη δομική ευθύνη τους στις καταστροφές από πυρκαγιές και πλημμύρες, με όλα αυτά τα κρατικά εγκλήματα που τείνουν να θεωρούνται κανονικότητα και αναπόδραστη μοίρα. Ούτε η άνεση με την οποία συνεχίζουν οι ένστολοι συμμορίτες να δολοφονούν – από τον Φραγκούλη και Σαμπάνη ως τον Μάγγο και τον Μανιουδάκη, για αναφερθούμε μονάχα σε μερικά από τα θύματά τους τα τελευταία χρόνια.

Κι όμως δεν εφησυχάζονται. Ακόμα τρέμουν τον Δεκέμβρη – και τους Δεκέμβρηδες που μπορούν να έρθουν, αν η κοινωνία ξαναμπεί σε κίνηση. Προφανώς και ως κίνηση αντιπερισπασμού της κοινής γνώμης, ακόμα παλεύουν να ξεμπερδέψουν με τη μνήμη της εξέγερσης, συνδέοντας την πχ μέσω του Ρωμανού με την υπόθεση των Αμπελόκηπων, κατασκευάζοντας ιστορίες για αγρίους. Ξαναζεσταίνουν το κρύο πιάτο της “τρομοκρατίας” που ετοίμασαν με την ίδια συνταγή από καταθέσεις πολυτραυματιών πάνω στο κρεβάτι τους, αποτυπώματα της πλάκας, και τις φιλικές σχέσεις “φακελωμένων” στην πάντα ενημερωμένη database της ασφάλειας – η οποία μπάζει από παντού φυσικά όταν πρόκειται για νονούς του εγκλήματος που εκτελούν μαφιόζικα μέρα μεσημέρι ή ναρκόπλοια ανώνυμων εφοπλιστων.

Για τον Νίκο Ρωμανό ειδικά, η εκδικητικότητά τους είναι ευθέως ανάλογη της σχέσης του με τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, η οποία ήταν κι αυτή που καθόρισε την πορεία και δράση του τα προηγούμενα χρόνια. Όμως, αν δεν απατώμαστε, για τη δική τους αστική δικαιοσύνη, ένοχον ποιούν τα αποδεικτικά στοιχεία, όχι το παρελθόν ενός ανθρώπου, όσο κι αν αυτό γίνει σήριαλ στα δελτία της καθεστωτικής κακοχωνεμένης προπαγάνδας.

16 χρόνια μετά, οι ίδιες οι αιτίες οι παλιές έναν Δεκέμβρη ψάχνουν. Όχι και τόσο παλιά δηλ, γνωρίσαμε βιωματικά – κι όχι από τα βιβλία της ιστορίας – το μεγαλείο της εξεγερτικής συνθήκης και ό,τι αυτή επέφερε στο συλλογικό θυμικό και τον προσωπικό ψυχισμό μας. Έχοντας στο νου ότι οι εξεγέρσεις δεν πέφτουν από τον ουρανό, συνεχίζουμε ολόψυχα να υπερασπιζόμαστε τη μόνη συνθήκη που τις φέρνει πιο κοντά μας, αυτήν της συλλογικής οριζόντιας οργάνωσης και άμεσης δράσης.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ 6/12 18:00
Κατάληψη Rosa Nera