Tag: φυλακές

Posted on

Χανιά : Το κράτος δεν μας φοβίζει ο Δεκέμβρης συνεχίζει, Κυριάκος Ξυμητήρης Αθάνατος | Πορεία 6/12-ώρα:18:00,πλ.Αγοράς

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
ΠΟΡΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2024 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ | 18:00
Η 6η Δεκέμβρη του 2008 έχει μείνει για πάντα χαραγμένη στην κινηματική ιστορία. Η εν ψυχρώ δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Επαμεινώνδα Κορκονέα αποτέλεσε το καθοριστικό γεγονός που γέννησε την εξέγερση του Δεκέμβρη. Ο αναρχικός χώρος λειτούργησε ως πυροκροτητής για να ξεσπάσει η πύρινη οργή των καταπιεσμένων. Ο Δεκέμβρης του ‘08, ο δικός μας Δεκέμβρης, υπήρξε ακόμα μια έφοδος των καταπιεσμένων στο ιστορικό προσκήνιο, μια οργισμένη διεργασία που διέρρηξε τα σύνορα των κοινωνικών ταυτοτήτων, αφήνοντας –για όσο διήρκησε– μονάχα την ταυτότητα του εξεγερμένου να στέκει αγέρωχη απέναντι στην κρατική καταστολή, τη μιντιακή προπαγάνδα, και την επερχόμενη λεηλασία των ζωών μας, που διαφαινόταν από τότε. Από τα αμφιθέατρα μέχρι τα οδοφράγματα το εξεγερτικό βίωμα διαμόρφωσε συνειδήσεις, πυκνώνοντας τις γραμμές του αναρχικού χώρου, αλλά και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Ο Δεκέμβρης άφησε στο επαναστατικό κίνημα την πιο πλούσια παρακαταθήκη: Νέες γενιές αγωνιστών και αγωνιστριών, νέα συλλογικά εγχειρήματα, απελευθερωμένα εδάφη, μα κυρίως τη βεβαιότητα πως όταν η αντίσταση μαζικοποιείται όλα είναι πιθανά.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτέλεσε το πρώτο επεισόδιο κατά την ελληνική «εποχή των ταραχών». Οι κοινωνικές αντιστάσεις των επόμενων ετών, κατά την τριετία ψήφισης των αντιμνημονιακών αγώνων είναι γνήσια τέκνα του Δεκέμβρη: Γνήσια τέκνα εκείνων των εμπειριών και πρακτικών που μέσα σε λίγες μόνο ημέρες εξαπλώθηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του εξεγερμένου ελλαδικού χώρου. Ο Δεκέμβρης υπήρξε το αδιαμφισβήτητο σημείο αναφοράς του εγχώριου ανταγωνιστικού κινήματος· η έμπνευση και το πολύτιμο βίωμα· μια πολυσήμαντη κοινωνική και πολιτική παρακαταθήκη για την αγωνιζόμενη κοινωνία, σε μια περίοδο που η μαζικότητα και η βιαιότητα των κινητοποιήσεων έβαζαν ανάχωμα στην εφαρμογή των «πολιτικών λιτότητας» – όλων εκείνων των μεταρρυθμίσεων που σήμερα βλέπουμε να δυναστεύουν την καθημερινότητά μας σε κάθε της πτυχή. Ο Δεκέμβρης κατέδειξε προς πάσα κατεύθυνση πως η εξέγερση είναι ζωντανή, στο εδώ και στο τώρα. Πως η επίθεση στον κόσμο της εξουσίας δεν είναι υπόθεση λίγων, και πως αρκεί μια σπίθα για να πυροδοτήσει την εκδίκηση των εκμεταλλευόμενων, με κάθε μέσο που μπορεί να επιβάλει το δικό τους «παρόν».
Οι εξεγερτικές πρακτικές παραμένουν ακέραιες στο σήμερα. Η καταραμένη στιγμή της έκρηξης στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων, το υπενθύμισε με τον πιο τραγικό τρόπο προς πάσα κατεύθυνση. Υπέδειξε πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αναλαμβάνοντας συγκεκριμένες ευθύνες και επιλογές, αποτελούν την ιστορική συνέχεια της εξέγερσης στο σήμερα – σε μια συγκυρία που είναι πιο επιτακτικό από ποτέ να μπουν στιβαρά κοινωνικά και πολιτικά αναχώματα στους σχεδιασμούς της κυριαρχίας. Σε μια συγκυρία που η υποχώρηση του κοινωνικού κινήματος, αντανακλάται στην ολοκληρωτική επικράτηση των αναπτυξιακών καρτέλ, συνθήκη που νομοτελειακά συνοδεύεται από τη λεηλασία της καθημερινής ζωής των από τα κάτω, και από τη διαρκώς εντεινόμενη αστυνομοποίηση της σχέση Κράτους-Κοινωνίας.
Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο καταρχάς για να συνδέσουμε στην συλλογική μνήμη και την κοινωνική συνείδηση, όλες εκείνες τις υποθέσεις δολοφονιών από ένστολα καθάρματα, από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και τον Μιχάλη Καλτεζά, τον Ιάκωβο Κουμή και τη Σταματίνα Κανελοπούλου, την Αϊσέ, τον Ζακ Κωστόπουλου/την Zackie Oh!, τον Βασίλειο Μάγγο, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Κώστα Φραγκούλη και τον Χρήστο Μιχαλόπουλο, τον Μοχάμεντ Καμράν, τον Ηρακλή Μαραγκάκη και τον Κώστα Μανιουδάκη. Πρόκειται για μια καταγραφή που δεν έχει τελειωμό, καθώς υπάρχουν ακόμα εκατοντάδες ονόματα που έχουν σημαδέψει την ιστορία του τόπου, αλλά και εκατοντάδες περιστατικά για τα οποία ποτέ δεν μαθεύτηκε τίποτα, καθώς το ελληνικό κράτος συστηματικά ενεργοποιεί όλους τους μηχανισμούς του για να συγκαλύψει υποθέσεις αστυνομικής βαρβαρότητας.
Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο για να επισημάνουμε πως –με έναν τρόπο– είμαστε και εμείς τέκνα του Δεκέμβρη. Ενός Δεκέμβρη που είναι τόσο αναγκαίος στο σήμερα, αφενός για να «ταρακουνήσει» την κοινωνία που παρακολουθεί μουδιασμένη τη συνεχιζόμενη υποτίμηση της καθημερινότητάς της, και αφετέρου για να ταρακουνήσει κυριολεκτικά όλα τα σκουπίδια που θησαυρίζουν πάνω στον ιδρώτα και το αίμα των από τα κάτω. Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο για να βροντοφωνάξουμε πως η εξέγερση είναι εδώ. Σύντροφε Κυριάκο, θα πορευτούμε μαζί, θα φωνάξουμε συνθήματα «ψηλά τη σημαία κρατώντας», θα ραδιουργήσουμε, θα επιτεθούμε. «Πέφτοντας κάπου, μα πάντα νικώντας». Συντρόφισσα Μαριάννα, ο λόγος σου και η δύναμή σου είναι η έμπνευσή μας. Ο αγώνας συνεχίζεται, θα είμαστε εδώ.
Η αλληλεγγύη μας προς όλα τα άτομα που διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων, να μετουσιωθεί σε οργισμένη πράξη απέναντι στα καθάρματα της αντιτρομοκρατικής, τους ρουφιάνους του κράτους, και τους αλήτες των μίντια. Γνωρίζουν εξάλλου πολύ καλά, πως το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι. Η αντιτρομοκρατική εκστρατεία τους, με φαιδρές πρακτικές, όπως είναι τα αποτυπώματα πάνω σε αντικείμενα που είναι φτιαγμένα για να αλλάζουν χέρια, δεν μπορεί να μας φοβίσει.
«Γνωρίζω πως δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη. Σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το παν. Να σε ποιο σημείο βρίσκονται: κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμή τους υπάρχει μέσα στη φαντασία τους. Και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σ’ ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ότι νομίζουν πως μπορούν να κάνουν». ~Καρδινάλιος του Ρετζ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης Αμπελοκήπων
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
————————————————————-

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης -ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ 6/12

ΠΟΡΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2024 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ | 18:00

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ 6/12 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ (ΧΑΝΙΑ)

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1633208/

Posted on

Λασίθι : Προβολή της ταινίας “La Haine | Πέμπτη 5/12 στις 20:00, Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος

Προβολή – La Haine (1995)

Άρχισε ο αέρας, Δεκέμβρη να μυρίζει..

Πέρασαν 16 χρόνια που τότε που μια παρέα ανηλίκων στην γωνία των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, δέχτηκε επίθεση εντελώς αναίτια, απο τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, με αποτέλεσμα από τις σφαίρες του να δολοφονηθεί ο 15 χρόνος Αλέξης Γρηγορόπουλος.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν της συγκεκριμένης δολοφονίας, όσο κι αν προσπάθησαν να το παρουσιάσουν ως εξοστρακισμό, θα μείνουν χαραγμένα σε όσους τα έζησαν και σε όσους συμμετείχαν.
Οι κραδασμοί που προκάλεσαν οι μεγαλειώδεις αντιδράσεις και κινητοποιήσεις του μαθητικού, φοιτητικού, εργατικού κινήματος, ήταν κάτι που θύμιζε παλαιότερες εποχές.
Όλος αυτός ο κόσμος μέσα απο συνελεύσεις, κινητοποιήσεις και συγκρούσεις έστειλε ένα βροντερό “ΩΣ ΕΔΩ” προς κάθε κατεύθυνση. Κατάλαβε πως χωρίς κανένα δισταγμό μας σκοτώνουν και αποφάσισε να διαφοροποιηθεί, να φωνάξει και όσο μπορεί να ριζοσπαστικοποιηθεί, για να δείξει πως δεν αντέχει άλλο. Και για ένα μικρό διάστημα τα καταφέραμε..σταμάτησε να είναι ουτοπία, καταφέραμε όλο αυτό να το μετατρέψουμε σε ζωή!

Όσο μακρινές και αν μοιάζουν οι μέρες εκείνες, ένα ερώτημα έρχεται και μας τριβελλιζει..”πότε καταφέραμε και τα κάναμε όλα αυτά”;

Είχαν προηγηθεί οι νίκες του 2006 με τις διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, το οποίο δεν πέρασε ποτέ. Εκεί μάθαμε για πρώτη φορά στην πράξη ότι όσο είμαστε μαζί και οργανωμένοι θα νικήσουμε. Δεν ήταν μόνο η εμπιστοσύνη που νιώσαμε μεταξύ μας, αλλά και η σιγουριά καθώς μέσα σε ανοιχτές και ισότιμες διαδικασίες ανταλλάξαμε ιδέες και είδαμε πως αυτό που περιγράφαμε σαν φαντασιακό μπορεί να λειτουργήσει.

Από την άλλην βλέπαμε επί χρόνια όλες τις κυβερνήσεις γεμάτες σκάνδαλα ολυμπιακών προδιαγραφών να μην τους αγγίζει τίποτα, προωθώντας έναν διεφθαρμένο και σάπιο τρόπο ζωής, ενισχύοντας την αστυνομοκρατια και βάζοντας χέρι σε κατοχυρωμένα επί δεκαετιών, εργατικά δικαιώματα.
Ακολούθησαν χρόνια, τα οποία δεν ήταν και λίγα, χρόνια εξαθλίωσης τα οποία με τις συνεχόμενες οικονομικές κρίσεις και τον φόβο που γέμισε όλη την κοινωνία, μας έκαναν να πάρουμε την επιλογή να μείνουμε σπίτι, να εγκαταλείψουμε τον δρόμο και την διεκδίκηση, να αισθανθούμε πως δεν αντέχουμε αναθέτοντας την ευθύνη εκεί που μας έχουν μάθει ότι έχει την μόνιμη ισχύ και μπορεί να μας παρέχει την ασφάλεια, δηλαδή στο κράτος .

Το αποτέλεσμα ήταν να δεχτούμε όλα τα χυδαία σχόλια απο μια μικροαστική κοινωνία για το πως ο τότε Δεκέμβρης δεν ήταν εξέγερση, αλλά μια αγέλη ατόμων που βγήκε να σπάσει τις περιουσίες μας .Φτάσαμε στο σημείο να ξεχάσαμε για ποιο λόγο εξεγερθηκαμε, να συμπεριφερόμαστε δηλαδή με ντροπή για το ότι έγινε.
Συνηθίσαμε να βλέπουμε τη βία κάθε είδους και μορφής απο τα πάνω πρός κάθε αδύνατο που προσπαθεί να αντιδράσει, συνηθίσαμε να βλέπουμε πόσο εύκολα εκτοπίζονται κάθε μορφής ατομικότητες ή ομάδες ανθρώπων.
Προτιμούσαμε να ακούμε τα ψέματα περί καλύτερων ημερών μαζί με το οτι καλό θα ήταν να μη κάνουμε φασαρια διοτι περιμένουμε την την ανάπτυξη .
Ανταλλάξαμε το αυθόρμητο με την υποσχέσεις και τώρα που μας ζητάνε τα πάντα πίσω εμείς ενοχικά λέμε πως έχουν δίκιο.

Το συντηρητικό κλίμα της κοινωνίας εκείνης της εποχής, αντικαταστάθηκε με ένα ξεκάθαρο αντιδραστικό κόσμο και με τα σημερινά νεα δεδομένα οδηγούμαστε στο να επικρατήσει ένας σκοταδισμός όλο τον κόσμο .
Οι εξουσίες (οικονομικές, πολιτικές, δικαστικές) με περίσσιο αυταρχισμό και ακραίο ρεβανσισμο θέλουν να τιμωρήσουν και με αυτό τον αναθεωρητισμό που έχει επικρατήσει, να διαγράψουν αν γίνεται ακόμα και την πιο μικρή φωνή αμφισβήτησης.
Ξεδιάντροπα χωρίς κανένα δισταγμό μας κουνάνε διδακτικά το δάχτυλο και έχουν το θράσος να αποφασίζουν για τις ζωές μας όπως τους συμφέρει .Ποιοι αυτοί που το τόσα σκάνδαλα που δε προλαβαίνουμε ούτε να τα μετρήσουμε .Ενώ από την άλλη εμείς με μια κυνικότητα που βρισκόμαστε προτιμάμε αμήχανα να κρυφτούμε πίσω από τον κάθε ισχυρό βλέποντας ότι γίνεται γύρω μας με μια κοινωνική απαξίωση .

Προς όλο αυτό τον κόσμο που βλέπει τις σταγόνες που λέγαμε πως ήμασταν για την μπόρα που έρχεται, εμείς απαντάμε :
Όχι για εμάς συνεχίζεται..δε σταμάτησε ποτέ .
Αν μάθαμε κάτι είναι πως δεν έπρεπε να είχαμε φύγει ποτέ από τους δρόμους αν θέλαμε να έρθει η νίκη .
Να ξαναβγούμε στους δρόμους, να βρούμε πάλι την συντροφικότητα για να έρθουν οι επόμενες νίκες .

Ως κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος, δε βλέπουμε κάτι άλλο να κάνουμε από το να συνεχίσουμε να προσφέρουμε την αλληλεγγύη μας για να αποδείξουμε πως αυτοί είναι που φοβούνται και κρύβονται πίσω από τους στρατούς των πραιτοριανών τους. Φοβούνται γιατί γνωρίζουν πως όσα καταφέραμε τις μέρες του Δεκέμβρη, είναι αυτό που δε θα καταφέρουν ποτέ να ελέγξουν .

Να μην αφήσουμε ούτε σπιθαμή γης. Ας αντισταθούμε λοιπόν σε όλους αυτούς που τόσο αναίσχυντα μας καταπιέζουν!

Για όλα τα παραπάνω και θέλοντας να θυμίσουμε ότι ο μόνος αγώνας που χάθηκε είναι αυτός που δεν δόθηκε, θα προβάλουμε την Πέμπτη 5/12 στις 20:00, την ταινία “La Haine” (1995) του σκηνοθέτη Ματιέ Κασσοβιτς.

Το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι!

Αλέξης Γρηγορόπουλος, Παρών!
Άμεση απελευθέρωση στον Νίκο Ρωμανό!

Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος
Χορτατσων 7,Αγ.Νικόλαος

πηγή: https://www.facebook.com/groups/553356326351014

Posted on

Ρέθυμνο : Ανάρτηση πανό απέναντι από τα δικαστήρια για την υπόθεση των Αμπελοκήπων

Ανάρτηση πανό απέναντι από το δικαστικό μέγαρο Ρεθύμνου.

To μεσημέρι της 31ης Οκτωβρίου στους Αμπελόκηπους της Αττικής, ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης χάνει την ζωή του μετά από έκρηξη. Η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ. που βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο τραυματίζεται σοβαρά. Οι πιέσεις των σκουπιδιών της αντιτρομοκρατικής, που λειτουργούν σε αγαστή συνεργασία με την ανακρίτρια, που έχει αναλάβει την υπόθεση, είχαν ως αποτέλεσμα να δοθεί το εξιτήριο στην συντρόφισσα και να οδηγηθεί στις γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού, όπου δεν υπάρχει καν νοσοκομείο και άρα η δυνατότητα να της παρασχεθεί η κατάλληλη φροντίδα για τα τραύματά της. Τις επόμενες μέρες συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι σύντροφοι και φίλοι τους, Δημήτρης και Δήμητρα Ζ. Είκοσι μέρες αργότερα ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός προστίθεται στους εμπλεκόμενους στην υπόθεση, και παρά το γεγονός ότι το μοναδικό στοιχείο που παρουσιάζει η αντιτρομοκρατική είναι ένα αποτύπωμα σε σακούλα, δηλαδή σε κινητό αντικείμενο, προφυλακίζεται και αυτός. Στις 26/11 ένα ακόμα άτομο περνάει την πόρτα του ανακριτή με τα ίδια ακρίβως στοιχεία με τον Νίκο Ρωμανό.

Απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους και του κεφαλαίου, τις μεθοδεύσεις τις αντιτρομοκρατικής και τον κανιβαλισμό των μίντια, στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι με τα διωκόμενα και αιχμάλωτα συντρόφια μας.

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ Μ.Μ., Ν.Ρ., Δ.Ζ. ΚΑΙ Δ.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

Ελευθεριακή Συνέλευση Τερμίτες

πηγή: https://www.facebook.com/people/%CE%95%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%A4%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%82/61556133561038/

Posted on

Ηράκλειο: Μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης σε όσα άτομα διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων και μνήμης στον σύντροφο Κυριάκο 23/11 (video)

Το Σάββατο 23/11/24 , 70 σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποιήσαμε μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης σε όσα άτομα διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων και μνήμης στον σύντροφο Κυριάκο που έπεσε μετά από έκρηξη στις 31/10/24.Τρικάκια, καπνογόνα, συνθήματα και κόρνες γέμισαν τους δρόμους της πόλης δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα πως ο αγώνας συνεχίζεται και ο Κυριάκος θα συνεχίσει να ζει μέσα από αυτόν.Ακολουθεί η ανακοίνωση της Kατάληψης Ευαγγελισμού για την υπόθεση: https://evagelismos.squat.gr/?p=5763

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΞΥΜΗΤΗΡΗ , ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ. ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΑ ΑΤΟΜΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ Ζ. ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΗΜΗΤΡΗ, ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

Κατάληψη Ευαγγελισμού

Νοέμβρης 2024

Ηράκλειο Κρήτης

πηγή: https://evagelismos.squat.gr/?p=5766

Posted on

Ηράκλειο : Κατάληψη Ευαγγελισμού-Ανακοίνωση για την υπόθεση των Αμπελοκήπων

To μεσημέρι της 31ης Οκτωβρίου στους Αμπελόκηπους της Αττικής, ο αναρχικός επαναστάτης Κυριάκος Ξυμητήρης χάνει την ζωή του μετά από έκρηξη. Η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ. που βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο τραυματίζεται σοβαρά και στην συνέχεια συλλαμβάνεται ενώ είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Τις επόμενες μέρες συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι σύντροφοι και φίλοι τους, Δημήτρης και Δήμητρα Ζ. Είκοσι μέρες αργότερα ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός προστίθεται στους εμπλεκόμενους στην υπόθεση, και παρά το γεγονός ότι το μοναδικό στοιχείο που παρουσιάζει η αντιτρομοκρατική είναι ένα αποτύπωμα σε σακούλα, δηλαδή σε κινητό αντικείμενο, προφυλακίζεται και αυτός. Στις 26/11 ένα ακόμα άτομο περνάει την πόρτα του ανακριτή με τα ίδια ακρίβως έωλα στοιχεία με τον Νίκο Ρωμανό.

Από τις πρώτες ώρες την υπόθεση ανέλαβε η αντιτρομοκρατική και έκανε αυτό που ξέρει να κάνει: παρακολουθήσεις αγωνιστών, φίλων και συντρόφων των συλληφθέντων, φύτεμα καμερών έξω από τα σπίτια τους, διαρροές προσωπικών στοιχείων ή και εντελώς φανταστικών σεναρίων για να καλύψει τις τεράστιες τρύπες της αφήγησης που η ίδια έφτιαχνε. Ο κατασταλτικός αυτός μηχανισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συμμορία κυνηγών κεφαλών των κοινωνικών επαναστατών, των εξεγερμένων και των ανταρτών πόλης. Η νομική υπόσταση του αντιτρομοκρατικού νόμου, και συνεπώς και της ίδιας της ύπαρξης της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, βασίζεται στην λογική ότι το πολιτικό έγκλημα διώκεται πολύ αυστηρότερα από το ποινικό – με απλά λόγια για τις ίδιες ακριβως πράξεις εάν κριθεί ότι ο στόχος σου είναι το κράτος και οι μηχανισμοί του και όχι ο διπλανός σου, εάν κριθεί ότι δεν είναι σκοπός σου ο πλουτισμός, το προσωπικό όφελος, ή ο κοινωνικός κανιβαλισμός αλλά η επίθεση στην εξουσία τότε διώκεσαι με πολύ αυστηρότερα κριτήρια και μπαίνεις σε ένα ιδιότυπο γκρίζο νομικό καθεστώς όπου επιτρέπονται, ακόμα και, άτυπες διαδικασίες. Στην έτσι και αλλιώς ταξική αστική δικαιοσύνη που διώκει μόνο τους ξυπόλητους προστίθεται έτσι ένας ακόμα διαχωρισμός: οι εχθροί του καθεστώτος πρέπει να πληρώσουν πολύ βαρύτερο τίμημα εάν πρόκειται να παραβούν τον νόμο. Η αντιτρομοκρατική έχει βαριά ιστορία βασανισμών, ακόμα και δολοφονιών αγωνιστών. Βαριά ιστορία όμως έχει και το κοινωνικό κίνημα στην ελλάδα και ο ένοπλος αγώνας σαν κομμάτι του αδειάλειπτα από την δεκαετία του ‘60 εώς σήμερα.

Από την πρώτη μέρα μετά την έκρηξη, δημοσιογράφοι και μπάτσοι, έχουν επειδωθεί σε μια σειρά ανακοινώσεων, διαρροών και ρεπορτάζ με πολλαπλή στόχευση. Φρικιαστικές λεπτομέρειες για τον θάνατο του συντρόφου γέμισαν τις οθόνες των υπολογιστών, για να τις καταναλώσουν μικροαστοί τηλεθεατές διψασμένοι για αίμα. Aπειλές προς τον αναρχικό χώρο και την αγωνιζόμενη κοινωνία από ένστολους δολοφόνους και τηλεοπτικούς μπάτσους καραγκιόζηδες που βρήκαν την ευκαιρία να ανέβουν στην ιεραρχία ενός μηχανισμού που τρέφεται με τις ζωές και την ελευθερία όλων μας. Πληροφορίες για την προσωπική ζωή των συλληφθέντων και των συλληφθεισσών που έρχονται να καλύψουν με λάσπη το κενό της ανυπαρξίας οποιονδήποτε ουσιαστικών στοιχείων σχετικά με την εμπλοκή του Δημήτρη και της Δήμητρας. Και πάνω από όλα η κεντρική κραυγή σύσσωμου του εξουσιαστικού μηχανισμού: αυτοί είναι επικίνδυνοι εχθροί της κοινωνίας.

Αυτά είναι τα γεγονότα μέχρι τις ώρες που γράφεται αυτό το κείμενο. Αυτή η ιστορία αφορά συντρόφους και συντρόφισσες που όπως και εμείς ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο και που όπως και εμείς μάχονται ενάντια στο κράτος, τον καπιταλισμό και την πατριαρχία. Μπορεί να μην έχουμε γνωρίσει ακόμα την Μαριάννα, ωστόσο βαδίζουμε μαζί στο μονοπάτι του αγώνα. Ενός αγώνα που συνεχίζεται όπως είπε και η ίδια ήδη από τις πρώτες μέρες, όταν ακόμα βρίσκονταν, πολυτραυματίας στο νοσοκομείο, φρουρούμενη με τα ένστολα σκουπίδια της αντιτρομοκρατικής μέσα στο δωμάτιο – κελί. Ακόμα και εάν δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε τον σύντροφο Κυριάκο, αναγνωρίζουμε στη μικρή σε διάρκεια ζωή του, την ζωή ενός ανθρώπου που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή όταν έπρεπε να υπερασπιστεί ανθρώπους και δομές του κινήματος απέναντι στην ανθρωποφαγική εξουσία, που σκοτώθηκε μαχόμενος στην πρώτη γραμμή απέναντι στους υπεύθυνους για την καθημερινή μιζέρια και δυστυχία στην οποία βυθίζεται η κοινωνία όλο και περισσότερο.

Αυτό το κείμενο γράφεται από την σκοπιά αυτών που μοιράζονται αξίες, όνειρα, σχέδια και συναισθήματα στην ίδια κατεύθυνση με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της υπόθεσης των Αμπελοκήπων. Από άλλη πόλη και ακόμα και αν δεν έχουμε γνωριστεί, γνωριζόμαστε γιατί είμαστε δίπλα τους και θα είμαστε δίπλα τους στον ίδιο αγώνα. Μια δική μας πρώτη απάντηση είναι ότι εχθροί της κοινωνίας είναι η εξουσία και όσοι την υπηρετούν, όσοι και όσες τρέφονται από αυτήν, όσοι και όσες την υπερασπίζονται μαζί με τα προνόμια τους για να συνεχίσουν την άθλια ύπαρξη τους πατώντας επί πτωμάτων. Το κείμενο αυτό γράφεται όμως και από μια άλλη σκοπιά: σαν αναρχικός χώρος του Ηρακλείου και σαν Κατάληψη Ευαγγελισμού έχουμε σταθεί τα τελευταία εικοσιδύο χρόνια πάντα με όλες μας τις δυνάμεις δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, τιςφυλακισμένες αγωνίστριες και τα διωκώμενα συντρόφια. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με την ίδια στράτευση που το κάναμε και πριν. Ένας τέτοιος πολιτικός κρατούμενος ήταν τα προηγούμενα χρόνια και ο Νίκος Ρωμανός. Τον γνωρίζουμε πολύ καλά, είναι ο άνθρωπος που στα χέρια του πέθανε, δολοφονημένος από τους μπάτσους, ο αναρχικός μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, είναι αυτός που η αντιτρομοκρατική δημοσίευσε φωτογραφίες του, στις οποίες και αυτός και οι σύντροφοι του ήταν σακατεμένοι στο ξύλο, μετά από απαλλοτριώση στο Βελβεντό Κοζάνης, είναι αυτός που, το 2014, μετά από 31 μέρες απεργία πείνας κέρδισε το δικαιώμα του στις άδειες και την, έστω μερική, ελευθερία του. Από την εξέγερση του 2008 μέχρι σήμερα είμαστε και θα είμαστε δίπλα του.

Σαν Κατάληψη Ευαγγελισμού συμμετέχουμε στο πολύμορφο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα και σε όλες τις διεργασίες του, στις μάχες του δίπλα στην αγωνιζόμενη κοινωνία, στην προοπτική του για την εξέγερση, στο όραμά του για την κοινωνική επανάσταση. Διατηρούμε την θέση μας στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο που μαίνεται και προχωράμε μπροστά. Από το κοινωνικό οδόφραγμα της Κατάληψης Ευαγγελισμού στέλνουμε ένα σινιάλο αλληλεγγύης και αντίστασης στην Μαριάννα Μ. και φωνάζουμαι ξανά μαζί της ότι ο αγώνας συνεχίζεται.

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΞΥΜΗΤΗΡΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ Ζ. ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΗΜΗΤΡΗ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

Κατάληψη Ευαγγελισμού

πηγή: https://evagelismos.squat.gr/?p=5763