Ιταλία, Τορίνο: Σχετικά με την εκκένωση της κατάληψης Ex-Lavatoio

Λαμβάνουμε και διαδίδουμε, με έναν χαιρετισμό αλληλεγγύης προς τους συντρόφους του Ex Lavatoio:

Δημοσιεύθηκε αρχικά στο https://nocprtorino.noblogs.org/post/2024/07/09/sullo-sgombero-dell-ex-lavatoio-occupato-a-torino/

Τα ξημερώματα του πρωινού της 9ης Ιουλίου 2024, η κατάληψη Ex-Lavaotio στο Corso Benedetto Brin 21 στο Τορίνο εκκενώθηκε και υποβλήθηκε σε προληπτική κατάσχεση.
Κατά την εκκένωση κατασχέθηκαν διάφορα υλικά για λόγους έρευνας.

Οι ανερχόμενες φανφάρες των μέσων ενημέρωσης ανακοινώνουν την εκκένωση «γιάφκας βίαιων αναρχικών» και οι πολιτικοί στην υπηρεσία συγχαίρουν τους εαυτούς τους για μια ακόμη εκκένωση, ενώ οι εργαζόμενοι στο αστυνομικό τμήμα και τον δήμο περιτοιχίζουν και γκρεμίζουν το κτίριο, αφήνοντάς το για άλλη μια φορά εγκαταλελειμμένο και ξεχασμένο.

Το Ex Lavatoio καταλήφθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2022 ως μέρος μιας κινητοποίησης της πόλης ως απάντηση στην εκκένωση του Edera Squat. Εκείνους τους μήνες, πολλοί πίστευαν ότι ήταν απαραίτητο να διεκδικήσουν και να ασκήσουν το μέσο της κατάληψης – σίγουρα όχι αυτό της διαπραγμάτευσης και συνεργασίας με τον δήμο – έτσι, σε αλληλεγγύη με τους συντρόφους της Edera, γεννήθηκαν τρεις καταλήψεις η μία μετά την άλλη.

Το Ex Lavatoio ήταν ένα όργανο αγώνα.

Ένα εργαλείο για να είσαι στην πόλη, στις γειτονιές και στους δρόμους της.
Ένα εργαλείο καλλιέργειας συμμαχιών ικανών να σφηνωθούν στα ρήγματα του παρόντος με καρδιά που στοχεύει στην ανατροπή της τάξης πραγμάτων και της ασφυκτικής καθημερινότητάς της που χαρακτηρίζεται από τους ρυθμούς του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.

Από το Ex Lavatoio οργανωθήκαμε για να παλέψουμε ενάντια στις φυλακές, ενάντια στο CPR, στο πλευρό του Alfredo Cospito, όταν ήταν σε απεργία πείνας κατά των 41bis και της ισόβιας κάθειρξης, και στο πλευρό των κρατουμένων που εξεγέρθηκαν στα διοικητικά κέντρα κράτησης.

Σε εκείνο το μέρος δώσαμε στους εαυτούς μας την ευκαιρία να χτίσουμε μονοπάτια αγώνα με όσους υφίστανται τη βία των συνόρων, τον συστημικό ρατσισμό και την κράτηση. Από εκείνο το χώρο βγήκαμε στο δρόμο, γιατί είναι στο δρόμο που θέλουμε να είμαστε, όπου οι αντιφάσεις του παρόντος αποκαλύπτονται στη βάναυση βία τους, όπου φαίνεται στις αποδείξεις του η κατασκευή του εσωτερικού εχθρού σε ένα πολεμικό και γενοκτονικό πανόραμα.

Σήμερα δεν μας ενδιαφέρει να κλάψουμε για ένα ακόμη περιφραγμένο μέρος, αν και φαίνεται απαραίτητο να θυμηθούμε πώς, για άλλη μια φορά, η εξουσία εμφανίστηκε στην πόλη για να σπάσει, να οξυγονοκολλήσει και να τσιμεντάρει ένα ακόμη μέρος που προορίζεται για εγκατάλειψη ή κερδοσκοπία.
Αυτό που θέλουμε να επαναλάβουμε σήμερα είναι ότι ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η αναμετάδοση σε όλο τον κόσμο μιας γενοκτονίας, μέσω της οποίας ομαλοποιείται η έννοια του εσωτερικού εχθρού, χτισμένη γύρω από αυτούς που τοποθετούνται, από επιλογή ή από ανάγκη, στο περιθώριο ενός κόσμου που καθορίζεται από τη λογική του καπιταλισμού του νεοφιλελεύθερου και των αξιακών παραδειγμάτων του, ενώ ενισχύονται οι δικαστικοί και εγκληματικοί μηχανισμοί, επαναλαμβάνοντας τη σκληρή γροθιά της τιμωρητικής και σωφρονιστικής εξουσίας που πρέπει να επιβληθεί σε όσους χαρακτηρίζονται ως εχθροί, ενώ αυτό δεν συμβαίνει μόνο εδώ, εδώ στο Τορίνο αποφασίζουμε να περιφράξουμε ένα κατειλημμένο μέρος, αλλά και επενδύουμε στην ανακαίνιση μιας νέας φυλακής για άτομα χωρίς ευρωπαϊκά έγγραφα.

Είναι πλέον γνωστό στους περισσότερους ότι οι εργασίες ανακαίνισης του CPR στο Corso Brunelleschi βρίσκονται σε εξέλιξη και ότι η επαναλειτουργία πλησιάζει.

Αυτό το μέρος, που παραμένει κλειστό λόγω του θάρρους των εξεγερμένων, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ.
Από αυτό το θάρρος και τη δύναμη της εξέγερσης, πολλοί σύντροφοι από το Ex Lavatoio έχουν αντλήσει έμπνευση, δύναμη και τροφή για σκέψη για να πολεμήσουν.

Η κατάσχεση και ο περιτοιχισμός ενός χώρου, αυτού του χώρου, δεν θα βάλει τέλος σε αυτούς τους αγώνες. Όπως η πολυκέφαλη ύδρα, όταν αποκόπτεται ένα κεφάλι, στη θέση του αναδύονται δύο. Οι προσπάθειες εξάλειψης του αγώνα για την ελευθερία μόνο θα τον ενισχύσουν.
Ενάντια στις φυλακές και το CPR
Αλληλεγγύη με όσους/ες εξεγερμένους φυλακίστηκαν
Με την καρδιά μου στον Jamal, απελαθέντα από το κράτος, τον σύντροφό μας που δεν μπόρεσε να είναι μαζί μας σήμερα.
Αλληλεγγύη και αγάπη για τους κρατούμενους.
Ένα χαμόγελο στους γείτονες που μας στήριξαν και που είπαν στους μπάτσους χωρίς δισταγμό αυτό που έπρεπε να πουν.
Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Πηγή: Il Rovescio

Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα

Αλληλεγγύη στον αναρχικό Αντρέα Φ.

Στις 21/4 μπάτσοι της κρατικής ασφάλειας συλλαμβάνουν τον αναρχικό Αντρέα Φ. στην Πάτρα, εισβάλλοντας στο σπίτι του. Έπειτα από πολύωρες έρευνες την υπόθεση αναλαμβάνει η αντιτρομοκρατική. Με τη συνήθη πρακτική του ανώνυμου τηλεφωνήματος και μία σειρά από κατασκευασμένα στοιχεία των μπάτσων, ο Αντρέας κατηγορείται για συμμετοχή στην οργάνωση «Σύμπραξη Εκδίκησης», αρνούμενος τις κατηγορίες που του αποδίδονται. Στις 26/4, ο Αντρέας περνάει από ανακριτή και εισαγγελέα όπου αποφασίζεται η προφυλάκισή του. Την ίδια μέρα πραγματοποιείται στην Πάτρα συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Παραρτήματος. Πριν την ανακοίνωση της προφυλάκισης, οι μπάτσοι επιτίθενται στη συγκέντρωση, πραγματοποιώντας 25 συλλήψεις αλληλέγγυων. Στη συνέχεια εισβάλλουν στο Παράρτημα, μαγαρίζοντας τον κατειλημμένο χώρο. Σε όλη την υπόθεση, από την πρώτη στιγμή συμβάλλει και ο οχετός τοπικών και μη ΜΜΕ, αναπαράγοντας τα ψεύδη της αστυνομίας.

Το κράτος επιτίθεται στους εχθρούς του. Η σύλληψη και η προφυλάκιση του Αντρέα αποτελεί μία ακόμη επιχείρηση φίμωσης και καταστολής όσων αγωνίζονται. Τόσο οι συνεχείς υποθέσεις στημένων κατηγοριών εναντίον αγωνιστ(ρι)ών όσο και η αναβάθμισή τους με τον αντιτρομοκρατικό νόμο (187Α), όπως πρόσφατα συνέβη και στην περίπτωση του Γ. Καλαϊτζίδη, στοχεύουν στην απενεργοποίηση των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Ο Αντρέας συμμετέχει δεκαετίες στους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες και σε πολιτικές διαδικασίες στην πόλη της Πάτρας και ως εκ τούτου βρέθηκε στο στόχαστρο της πιο σκληρής μορφής καταστολής. Με την υπόθεση αυτή, οι μπάτσοι δεν επιχειρούν ένα πλήγμα μόνο στον Αντρέα αλλά και την τρομοκράτηση του συνόλου του αναρχικού κινήματος αλλά και των κοινωνικών αντιστάσεων.

Ο σύγχρονος κρατικός ολοκληρωτισμός επιτίθεται σε όσους και όσες αγωνίζονται αλλά και ευρύτερα στις δομές και στις διαδικασίες του κινήματος. Η επίθεση στη συγκέντρωση αλληλεγγύης και η εισβολή στην κατάληψη του Παραρτήματος το επιβεβαιώνουν. Η συγκεκριμένη επίθεση έρχεται να προστεθεί σε όσες έχουν συμβεί το τελευταίο αρκετό χρονικό διάστημα σε συγκεντρώσεις και πορείες, τις μαζικές συλλήψεις (πχ πορείες για Παλαιστίνη) και στις εκκενώσεις καταλήψεων ανά τον ελλαδικό χώρο. Όμως, οι κινήσεις και οι δράσεις μας δεν αποτελούν τρομοκρατία (όπως επικαλείται το κράτος) για την κοινωνία.

Τρομοκρατία είναι η μισθωτή σκλαβιά και η επέλαση του κεφαλαίου στις ζωές μας, τα εργατικά δυστυχήματα και η συνεχής φτωχοποίηση της κοινωνίας. Τρομοκρατία είναι ο εθνικισμός και τα φασιστικά αποβράσματα που ξερνάει στο διάβα του με τις ευλογίες της κυριαρχίας. Τρομοκρατία είναι οι πόλεμοι, οι καταστροφές και το αίμα που αφήνουν στο πέρασμά τους. Τρομοκρατία είναι η μετανάστευση και ο ξεριζωμός και η προσφυγιά που έπονται και οι αμέτρητοι νεκροί στα ναυάγια κάθε χρόνο. Τρομοκρατία είναι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Τρομοκρατία είναι οι γυναικοκτονίες και η έμφυλη βία που αυξάνεται εντός του κοινωνικού ιστού. Τρομοκρατία είναι οι μαζικές κρατικές δολοφονίες, όπως στα Τέμπη, και η επιχειρούμενη συγκάλυψή τους. Τρομοκρατία, εν τέλει, είναι ο ίδιος ο θεσμός του κράτους.

Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση στέκεται ως ανάχωμα στην επέλαση της κρατικής καταστολής. Τα ψεύδη και οι σκευωρίες των μπάτσων θα πέσουν για μια ακόμη φορά στο κενό. Υπερασπιζόμαστε τους χώρους μας και όσους/ες δέχονται κατασταλτικές επιθέσεις ως κομμάτι του συνολικού μας αγώνα.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΝΤΡΕΑ Φ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 25 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Xανιά : Ανάρτηση πανό σε αλληλεγγύη με A. Cospito, A. Beniamino, F. Solar, M. Caballero

Την Τετάρτη 05 Ιουνίου αναρτήσαμε πανό και γράψαμε συνθήματα σε κεντρικούς δρόμους των Χανίων σε αλληλεγγύη με αιχμάλωτα συντρόφια σε Ιταλία και Χιλή.

Το πρώτο πανό τοποθετήθηκε στην πλατεία της Σπλάντζιας, και αφορά τους Ιταλούς αναρχικούς Alfredo Cospito και Anna Beniamino. Τα συντρόφια βρίσκονται έγκλειστα στις φυλακές της Ιταλίας διωκόμενα –μεταξύ άλλων– από την κατασταλτική και δικαστική επιχείρηση scripta manent. Το κατηγορητήριο που στήθηκε έβαλε στο στόχαστρο τα τελευταία 20 χρόνια επαναστατικού αναρχισμού της γειτονικής χώρας. Η Anna και ο Alfredo κατηγορήθηκαν για μια σειρά από επιθέσεις με υποτυπώδη εκρηκτικά που προκάλεσαν υλικές ζημιές σε πολιτικούς στόχους, στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η συμμετοχή τους σε αυτές τις υποθέσεις δεν έχει αποδειχθεί μέχρι και σήμερα. Τα συντρόφια ωστόσο βρέθηκαν αντιμέτωπα ακόμα και με την κατηγορία της «πολιτικής σφαγής», με βάση επιθέσεις που είχαν λάβει χώρα τον Ιούνιο του 2006 στις σχολές Carabinieri σε Fossano και Crocetta (χωρίς θύματα ή τραυματίες για όποιον έχει σημασία).

Στο εφετείο του Torino τον Ιούνιο του 2023 η Α. Beniamino θα καταθέσει μεταξύ άλλων πως «οι σφαγές που έχουν διαπραχθεί σε αυτή τη χώρα ήταν ο δηλητηριασμένος καρπός της διαπλοκής της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας, όσο το δυνατόν πιο μακριά από την αντιεξουσιαστική σκέψη και πρακτικές… Οι διάφοροι ανακριτές μπερδεύονται επειδή δεν γνωρίζουν καλά ούτε την ουσία της κατηγορίας, γεμίζουν τα χαρτιά τους με κραυγαλέα ψεύδη και αντιφάσεις, απλά για να εκπληρώσουν τον σκοπό τους. Τίποτα περίεργο εδώ: Είναι η αρρωστημένη ηθική αυτής της εποχής, όπου το δολοφονικό κέρδος καθαγιάζεται, και η φτώχεια ποινικοποιείται».

Τον περασμένο Απρίλιο το ακυρωτικό δικαστήριο θα οριστικοποιήσει ποινή 17 ετών και 9 μηνών για την Anna, ενώ θα καταδικάσει τον Alfredo με 23 επιπλέον έτη φυλάκισης. Ο Alfredo Cospito είναι αιχμάλωτος του ιταλικού κράτους από το 2013, όταν μαζί με τον Nicola Gai θα τραυματίσουν τον Roberto Adinolfi, διευθύνων σύμβουλο εταιρίας πυρηνικών.

Σε μια δεκαετία που τα κράτη έστρωναν τον δρόμο για τις βίαιες κοινωνικές μεταβολές που βιώνουμε σήμερα, και υπαγορεύονται από τις πολεμικές συρράξεις και την κλιματική αλλαγή, τα δυο συντρόφια έστειλαν με τη δράση τους ένα τελεσίγραφο με διαφορετικό παραλήπτη. Σε μια δεκαετία που η πυρηνική ενέργεια από συνώνυμο της καταστροφής έγινε συνώνυμο της στρατηγικής ασφάλειας των κρατών, ο Alfredo και ο Nicola υπενθύμιαν πως… η εκδίκηση είνιαιμια νύχτα και πως η μνήμη δεν τσαλακώνεται και τόσο εύκολα. Στις 05 Μαΐου του 2022 ο Alfredo θα λάβει ειδοποίηση για μεταφορά του στο καθεστώς “41bis”, ένα καθεστώς απόλυτης απομόνωσης που ως στόχο του έχει τον εξαναγκασμό, τον εκβιασμό και τη μετάνοια. Στέλνουμε δύναμη και αλληλεγγύη στον Alfredo και την Anna. Καμία ετυμηγορία, καταδίκη ή ποινή δεν δύναται να ανακόψει την πορεία της αναρχικής δράσης, και να κάμψει το φρόνημα των ανθρώπων που αγωνίζονται με αξιοπρέπεια.

Το δεύτερο πανό τοποθετήθηκε στους δρόμους του παλιού λιμανιού. Στέλνουμε έτσι ένα μήνυμα αλληλεγγύης στους Χιλιανούς συντρόφους Monica Caballero και Fransisco Solar. Ο Fransisco έχει αναλάβει την ευθύνη για την αποστολή δύο εκρηκτικών δεμάτων τον Ιούλιο του 2014. Το πρώτο είχε ως παραλήπτη τον πρώην υπουργό εσωτερικών της Χιλής, Rodrigo Hinzpeter. Επρόκειτο για τον ενορχηστρωτή μιας σειράς νομοθετήσεων και κατασταλτικών επιχειρήσεων ενάντια σε εξεγερμένους μαθητές και αναρχικούς. Επρόκειτο ακόμη για τον ιθύνων νου της κλιμάκωσης της καταστολής και της στρατιωτικοποίησης των κοινοτήτων αγώνα των Mapuche. Οι θάνατοι των Manuel Gutierez και των 81 κρατούμενων της φυλακής San Miguel τον βαραίνουν ακόμα. Η κορύφωση της καταστολής και οι εικόνες δεκάδων βαριά τραυματισμένων διαδηλωτών σε Aysen και Freirina θα βάλουν στο κάδρο τον παραλήπτη του δεύτερου δέματος εκρηκτικών: Το 54ο τμήμα της αστυνομίας της Χιλής, ένα τμήμα που όσοι το υπηρέτησαν φέρουν στα χέρια τους το αίμα της δολοφονημένης συντρόφισσας Claudia Lopez, αλλά και εκείνο εκατοντάδων διαδηλωτών.

Στις 27 Φεβρουαρίου του 2020 μια μπουρζουάδικη γειτονιά της Χιλής θα σηκωθεί στο πόδι, έπειτα από έκρηξη που θα σημειωθεί στο κτίριο Tanica, όπου στεγάζονται τα γραφεία μεσιτικής εταιρίας. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης που ξέσπασε τον Οκτώβρη του 2019 ξεδιπλώθηκε η άμεση συνεργασία εταιριών μεγαλοαστών και κατασταλτικών οργάνων, με στόχο την επιστροφή στην κανονικότητα. Το αντιεξεγερτικό μέτωπο έθεσε ως προτεραιότητα τη διαφύλαξη των γειτονιών που φωλιάζει η κυρίαρχη τάξη. Το μήνυμα των εξεγερμένων ήταν ξεκάθαρο. Η κανονικότητα των εύπορων και βλαβερών εκπροσώπων της καταστολής θρυμματίζεται μέσα από τις πολύμορφες εξεγερτικές πρακτικές, ακόμη και σε μια στιγμή. Για τη δράση αυτή ο Fransisco Solar θα αναλάβει την ευθύνη, ενώ η Monica Caballero θα βρεθεί κατηγορούμενη από τις διωκτικές αρχές.

Στην πρωτοβάθμια δίκη της 6ης Νοέμβριου ο Fransisco θα σημειώσει «και αν με ρωτάτε αν άξιζε τον κόπο, απαντώ: Όχι μόνο άξιζε τον κόπο, αλλά ότι αξίζει και ότι αναμφισβήτητα θα αξίζει τον κόπο. Το να πάρεις την ατομική απόφαση να επαναστατήσεις, να εκδικηθείς και να λήξεις, έστω και λίγο, την ατιμωρησία των ισχυρών, είναι μία από τις πιο όμορφες στιγμές που μπορείς να βιώσεις… Το να μεταφέρεις ιδέες στη σφαίρα του εφικτού είναι πάντα απαραίτητο και σημαντικό εάν κάποιος αποφασίσει ελεύθερα να αντιμετωπίσει την εξουσία, ακόμα και αν του κοστίσει δεκαετίες εγκλεισμού η ακόμη και τη ζωή του. Η δράση πάντα αξίζει τον κόπο».

Δύναμη και αλληλεγγύη στα αιχμάλωτα συντρόφια από τη Χιλή και την Ιταλία

Σε έναν κόσμο που δεν μας χωράει, σε έναν κόσμο που μας θέλει όλο και πιο αναλώσιμους, η αντίσταση με κάθε μέσο είναι μονόδρομος

Συνενοχή – Οργή – Αξιοπρέπεια

Δίκτυο Αναρχικών/Αντιεξουσιαστριών

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΑΠΑΝΤΗΣΗ στις διώξεις Αντιφασιστ(ρι)ών για την υπόθεση της Βουδαπέστης

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΑΠΑΝΤΗΣΗ στις διώξεις Αντιφασιστ(ρι)ών για την υπόθεση της Βουδαπέστης / ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Υπεράσπισης του Μαχητικού Αντιφασισμού – Παρασκευή 24 Μαΐου 19:00 πρεσβεία Ουγγαρίας, Β. Κωνσταντίνου 38 Αθήνα

Κάθε χρόνο από το 1997 και έπειτα στις 11 Φλεβάρη συρρέουν μαζικά στην Βουδαπέστη πλήθος ακροδεξιών και νεοναζί ομάδων στα πλαίσια των δημόσιων εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα με αφορμή την απόπειρα διαφυγής των πολιορκημένων ναζιστικών στρατευμάτων των SS και της Wermacht μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους από την Βουδαπέστη το 1945, λίγο πριν την απελευθέρωση της πόλης από τις δυνάμεις του κόκκινου στρατού. Η συγκεκριμένη ημέρα αποτελεί σημείο αναφοράς και συνάντησης της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς και λαμβάνει χώρα υπό την πλήρη ανοχή του ουγγρικού κράτους, μιας και η συγκεκριμένη ημερομηνία παρουσιάζεται ως ημέρα ιστορικής μνήμης από τους απολογητές και νοσταλγούς των ναζί.

Στις 11 Φεβρουαρίου 2023, η ουγγρική αστυνομία προβαίνει σε 6 προσαγωγές, με την Ιταλίδα συντρόφισσα Ιλάρια και τον Γερμανό σύντροφο Τόμπιας να βρίσκονται έκτοτε σε ουγγρικές φυλακές, κατηγορούμενοι για επίθεση σε Νεοναζί κατά την διάρκεια των δημόσιων ακροδεξιών εκδηλώσεων στην Βουδαπέστη με αφορμή την λεγόμενη ημέρα τιμής. Πιο συγκεκριμένα η Ιλάρια κατηγορείται για συμμετοχή σε δυο επιθέσεις εναντίον Ναζί, με την επιβαρυντική περίσταση του «κίνδυνου για τη ζωή του θύματος», ενώ επίσης κατηγορείται ότι, χωρίς η ίδια να συμμετέχει, γνώριζε για την ύπαρξη μιας διεθνούς εγκληματικής ένωσης που οργάνωσε τις συγκεκριμένες επιθέσεις. Ενώ ο Γερμανός σύντροφος και μια ακόμα Γερμανίδα συντρόφισσα κατηγορούνται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.

Οι συνθήκες κράτησης στις ουγγρικές φυλακές είναι πραγματικά σκληρές και απάνθρωπες δημιουργώντας ένα περιβάλλον πνευματικής και βιολογικής εξόντωσης με αισθητηριακή απομόνωση και σημαντικούς περιορισμούς στην επικοινωνία και τον προαυλισμό, με άθλιες συνθήκες υγιεινής καθώς και διαρκείς μεταγωγές. Και στην «πολιτισμένη» Δύση όμως τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά αφού τόσο το Ιταλικό όσο και το Γερμανικό κράτος επιδίδονται σε ένα ανελέητο κυνήγι αντιφασιστ(ρι)ών. Πιο ειδικά το Γερμανικό κράτος κρατάει όμηρη την συντρόφισσα Λίνα για περισσότερα από 4 χρόνια κατηγορώντας την για περισσότερες από 7 στοχευμένες αντιφασιστικές ενέργειες φτάνοντας στο σημείο να επικηρύσσει αντιφασίστ(ρι)ες συντρόφους εξωθώντας τους σε καθεστώς φυγοδικίας. Ενώ στην Ιταλία οι συνθήκες κράτησης αγωνιστών αποτελούν βασανιστήριο και οδηγούν στον αργό θάνατο.

Στις 29 Γενάρη του 2024 λαμβάνει χώρα η πρώτη ακροαματική διαδικασία της δίκης, όπου η εισαγγελία προτείνει για την Ιταλίδα συντρόφισσα ποινή 11 χρόνων, ενώ για τους άλλους δύο συντρόφους προτείνει ποινή 3 ετών και 6 μηνών. Απέναντι στην εισαγγελική πρόταση ,η Ιταλίδα και η Γερμανίδα συντρόφισσα δηλώνουν αθώες. Ο Γερμανός σύντροφος αποδέχεται τη συμμετοχή του και καταδικάζεται σε ποινή 3 ετών από τον δικαστή, όμως η εισαγγελία ασκεί έφεση, που θα λάβει χώρα τον Οκτώβριο, ζητώντας να καταδικαστεί σε 3 έτη και 6 μήνες.

Πέραν όμως από την ήδη εκτυλισσόμενη δίκη των τριών συντρόφων, το ουγγρικό κράτος προχωρά στην έκδοση ΕΕΣ (Ευρωπαϊκών Ενταλμάτων Σύλληψης) σχετικά με την συγκεκριμένη υπόθεση σε δεκατέσσερα άτομα ιταλικής, γερμανικής, αλβανικής και συριακής υπηκοότητας.

Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί τρεις συλλήψεις σε Ιταλία, Γερμανία και Φιλανδία με βάση τα ΕΕΣ. Πιο συγκεκριμένα στις 21 Νοεμβρίου συλλαμβάνεται στο Μιλάνο ο σύντροφος Gabriele, ο οποίος βρίσκεται σε κάτοικόν περιορισμό αναμένοντας την απόφαση της εισαγγελίας, η οποία τελικά αποφάσισε να μην εγκρίνει την έκδοσή του στην Ουγγαρία με αποτέλεσμα ο σύντροφος να απελευθερωθεί από τους περιοριστικούς όρους. Στις 12 Δεκεμβρίου συλλαμβάνεται στην Γερμανία η συντρόφισσα Μάγια, η οποία περιμένει την απόφαση για την έκδοσή της. Ενώ ένας ακόμα σύντροφος με αλβανικό διαβατήριο συλλαμβάνεται στη Φινλανδία στις 2 Φεβρουάριου του 2024 και με τη σειρά του παραμένει σε κατ’ οίκον περιορισμό εως την πιθανή μεταφορά του στις ουγγρικές φυλακές. ‘Όλοι οι υπόλοιποι σύντροφοι και συντρόφισσες από τότε βρίσκονται σε καθεστώς φυγοδικίας.

Η συγκεκριμένη υπόθεση έρχεται να αναδείξει με τον πλέον εμφατικό τρόπο μια σειρά τάσεων που τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να αναδύονται στην διεθνή συγκυρία. Πιο συγκεκριμένα από την μια τα κράτη θωρακίζονται, αναβαθμίζοντας διαρκώς το ιδεολογικό και κατασταλτικό τους οπλοστάσιο ( στρατιωτικά, νομικά, τεχνολογικά ) απέναντι στις επαπειλούμενες κοινωνικές εκρήξεις διευρύνοντας τον πληθυσμό και τις κοινωνικές ομάδες που συγκαταλέγονται στον «εσωτερικό εχθρό». Ενώ την ίδια στιγμή μέσα από την εντεινόμενη καπιταλιστική κρίση και την όξυνση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών που οδηγούν σε παγκόσμια ανάφλεξη αναδύονται ακροδεξιά μορφώματα στην Ευρώπη, και όχι μόνο, που αυξάνουν την κοινωνική τους επιρροή. Μορφώματα και τάσεις με αντιδραστικά, συνωμοσιολογικά, δημαγωγικά και λαϊκίστικα εύπεπτα αφηγήματα που εμφανίζονται ως «σωσίβια σωτηρίας» για την ανάκτηση της καπιταλιστικής σταθερότητας. Μιας καπιταλιστικής σταθερότητας που επιχειρεί να εδραιωθεί πάνω σε πνιγμένα κορμιά μεταναστ(ρι)ών και φτωχοποίηση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Κοινωνίες που προετοιμάζονται από τα κράτη ώστε να εμπλακούν όλο και περισσότερο στις νέες ιμπεριαλιστικές πολεμικές συρράξεις που θα οδηγήσουν σε νέες σφαγές και μυριάδες νεκρών της τάξης μας.

Οι διώξεις με απίστευτο μένος εναντίον των αντιφασιστ(ρι)ών συντρόφων/ισων αποτελούν επιθέσεις σε ολόκληρη την αγωνιζόμενη κοινωνία. Εξαιτίας της βαθιάς διεθνιστικής και αντικαπιταλιστικής του φύσης τα κράτη αντιλαμβάνονται τον μαχητικό αντιφασισμό ως φορέα ταξικής συσπείρωσης μερίδας των καταπιεσμένων με προοπτικές γενίκευσης της αντίστασης απέναντι στο κράτος , το κεφάλαιο και πιο ειδικά απέναντι στις πιο αντιδραστικές και σκοτεινές όψεις των καθεστώτων και των υποστηρικτών της βαρβαρότητας.

Στις 25 Μάη έχει οριστεί η επόμενη δικάσιμος για τους διωκόμενους / ες αντιφασίστ (ρι) ες. Απέναντι σε αυτή την συνθήκη εμείς διαλέγουμε να σταθούμε αλληλέγγυα και αγωνιστικά δίπλα σε όλους τους διωκόμενους συντρόφους και τις διωκόμενες συντρόφισσες. Να αγωνιστούμε για το μπλοκάρισμα των Ευρωπαϊκών Ενταλμάτων Σύλληψης και για την απελευθέρωση όλων των φυλακισμένων συντρόφων και συντροφισσών. Απέναντι στην μαύρη αντιδραστικότητα στην οποία έχει στραφεί το χρεοκοπημένο κρατικό καπιταλιστικό σύστημα να υπερασπιστούμε τον μαχητικό αντιφασισμό και να υψώσουμε τις διεθνιστικές μας αντιστάσεις ώστε να κερδίσουν το πάθος για λευτεριά και οι αγώνες μας.

Στηρίζουμε υλικά , ηθικά και πολιτικά όσους και όσες συνεχίζουν να πολεμάνε το τέρας του φασισμού , στέλνοντας σινιάλο αλληλεγγύης στους καταζητούμενους συντρόφους/ισες, αναγνωρίζοντας τις επιθέσεις εναντίον φασιστών στη Βουδαπέστη ως γεγονός μείζονος σημασίας για την ανάπτυξη του μαχητικού αντιφασιστικού κινήματος στις μέρες μας.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ /ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ ΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ Χ.Α (ΔΙΚΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ)

Αντιφασίστ(ρι)ες από το κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά