Τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Απριλίου, γύρω στις 3.30 π.μ., στην Avenida Mariscal Santa Cruz, μεταξύ των οδών Oruro και Cochabamba, τέσσερα μπουκάλια του μισού λίτρου, το καθένα γεμάτο με βενζίνη και κολλημένο με ταινία, με ένα απλό σύστημα πυροδότησης (αποτελούμενο από θυμίαμα και σπίρτα δεμένα στο ένα άκρο), τοποθετήθηκαν σε έναν από τους μπροστινούς τροχούς ενός βαν της αστυνομίας που ήταν σταθμευμένο στο κέντρο της La Paz.
Αν και η στρατηγική της εξουσίας είναι να αποσιωπά και να καθιστά αόρατες τις αντιμαχόμενες πρακτικές, αυτές θα συνεχίσουν να είναι παρούσες, επιδιώκοντας να τονίσουν και να εντείνουν τη σύγκρουση σε όλους τους ορίζοντες. Γνωρίζουν τη δυνατότητα εξάπλωσης της επίθεσης, όπως και εμείς.
Είναι μια δέσμευση για τη συνέχιση αυτού του αγώνα που άλλοι σύντροφοι έχουν διακηρύξει για περισσότερο από έναν αιώνα ενάντια στην εξουσία, το κεφάλαιο, το κράτος και όλες τις μορφές αυταρχισμού. Δίνουμε ζωή στην αναρχική πρακτική εδώ και τώρα, απαντώντας στη δομική βία με επαναστατική δράση. Ας τους αφήσουμε να αμφιβάλλουν για την ασφάλεια των συστημάτων επιτήρησης, ας τους αφήσουμε να τρέμουν στην πιθανότητα της φωτιάς. Ας γνωρίζουν ότι το σύστημα της μιζέριας τους δεν μας κρατά όλους υποταγμένους, κοιμισμένους, ηττημένους. Ας διεκδικήσουμε τη ζωή που θέλουν να μας κλέψουν, επιτιθέμενοι στην υποδομή που προστατεύει τον καταπιεστή, ένα χτύπημα τη φορά, μέχρι η επίθεση να γίνει συνήθεια, μέχρι να γίνει φυσιολογικό να τους βλέπουμε να καίγονται.
Όταν η εξουσία τιμωρεί με μακροχρόνιες ποινές, βασανιστήρια, έλλειψη επικοινωνίας, απομόνωση και θάνατο, η πρόκληση στο παρόν απαιτεί συγκεκριμένη και επιθετική δράση. Συνεχή δράση που δεν περιορίζεται στους καιρούς της εξουσίας, που είναι κάτι περισσότερο από μια αντίδραση στην καταστολή.
Είναι καιρός να επικεντρωθούμε στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των ομοϊδεατών μας, να γκρεμίσουμε τα σύνορα, να ενισχύσουμε τις ικανότητές μας, να εκπαιδευτούμε στις γνώσεις που απαιτούνται για να καταρτίσουμε τις δεξιότητές μας, χωρίς αφεντικά και ηγέτες.
Συνωμοτούμε για να βγάλουμε τους φυλακισμένους συντρόφους και συντρόφισσές μας στους δρόμους. Πέρα από τα συνθήματα, ας καταστήσουμε σαφές ότι δεν είναι μόνοι τους, με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Ας αφήσουμε όλες τις προσπάθειες του αναρχικού αγώνα να ζήσουν!
Όλα τα κράτη είναι συνένοχοι της καταπίεσης, όλα είναι μια και η ίδια δύναμη υποταγής, όλη η αστυνομία ένας και ο ίδιος εχθρός της απελευθέρωσης.
Η δράση αυτή γίνεται σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον Alfredo Cospito, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 20 Οκτωβρίου ενάντια στο καθεστώς του 41 bis και την εχθρική ποινή ισόβιας κάθειρξης στην περιοχή που βρίσκεται σε σύγκρουση με το ιταλικό κράτος. Ο Alfredo βρίσκεται σε δράση στους δρόμους!
Ένας συντροφικός χαιρετισμός στη Mónica Caballero και τον Francisco Solar, οι οποίοι σύντομα θα δικαστούν, με κίνδυνο δεκαετίες στη φυλακή. Στους Aldo και Lucas Hernández, που συνελήφθησαν και κατηγορούνται για την επίθεση με εκρηκτικά εναντίον της Dirección Nacional de Gendarmería στην περιοχή σε σύγκρουση με το χιλιανό κράτος. Ελάτε σύντροφοι, τίποτα δεν έχει τελειώσει, όλα συνεχίζονται.
Διεθνιστική και εξεγερσιακή αλληλεγγύη στους κρατούμενους και τις κρατούμενες που αγωνίζονται στις φυλακές του κόσμου!
Για την καταστροφή των φυλακών και της κοινωνίας που τις χρειάζεται!
Λευτεριά στους φυλακισμένους!
Θάνατος στο κράτος, ζήτω η Αναρχία!
Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ