Εκδόθηκε το δεύτερο τεύχος της εφημερίδας «Ευλογημένη Η Φλόγα» καλύπτοντας την διεθνή και εγχώρια αντιπληρόφόρηση για τις άμεσες δράσεις που έλαβαν χώρα τους τελευταίους τέσσερις περίπου μήνες, επιλεγμένες αναλήψεις ευθύνης από Ελλάδα, Ιταλία, Γερμανία, Χιλή και ΗΠΑ, όπως επίσης και νέα από τους αγώνες των αναρχικών κρατούμενων του εξωτερικού.
Συμπεριλαμβάνονται και διάφορα άρθρα με συζητήσεις και πόρους που κινούνται γύρω από τους εξής άξονες:
- Ζητήματα στρατηγικής και οργάνωσης της αναρχικής επιθετικής δράσης
- Αντιπαρακολούθηση και ασφάλεια
- Κριτική του πολιτισμού
Το αρχείο PDF μπορείτε να το κατεβάσετε από τον ακόλουθο σύνδεσμο:
http://blessed-is-the-flame.espivblogs.net/files/2024/07/Ευλογημένη-Η-Φλόγα-Τεύχος-2-2.pdf
Για όσους το προτιμούν σε έντυπη μορφή, το αρχείο σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μπορεί να εκτυπωθεί εύκολα από τον/την καθένα/καθεμία.
Οδηγίες εκτύπωσης: Ζητήστε από ένα έμπιστο φωτοτυπάδικο να σας το εκτυπώσει σε μέγεθος A5 σε μορφή booklet (κατά προτίμηση έγχρωμο). Πρέπει να είναι εκτυπωμένο σε χαρτί A5 για να μπορεί να διαβαστεί.
Εάν ενδιαφέρεστε και για τις υπόλοιπες εκδόσεις μας (ή για τις εκδόσεις που πρόκειται να δημοσιεύσουμε, βλέπε στο οπισθόφυλλο της εφημερίδας), επικοινωνήστε μαζί μας για να τυπώσουμε νέα αντίτυπα.
Το email επικοινωνίας μας είναι: blessedistheflame@riseup.net
Ζητούσε συγγνώμη σε όσους/ες δεν μπορέσαμε να απαντήσουμε έγκαιρα στα μηνύματά τους κατά την διάρκεια της πολύμηνης απουσίας μας.
Σε περίπτωση που δεν ήσασταν ενήμεροι/ες για την έκδοση του πρώτου τεύχους της εφημερίδας μας (Ιανουάριος 2024), το link για το αρχείο PDF είναι το εξής:
http://blessed-is-the-flame.espivblogs.net/files/2024/01/Ευλογημένη-Η-Φλόγα-Τεύχος-1.pdf
Και πάλι οι οδηγίες εκτύπωσης για όποιον/α το θέλει σε έντυπη μορφή είναι οι ίδιες, αλλά στο πρώτο τεύχος δεν είχαμε υπολογίσει σωστά το μέγεθος της γραμματοσειράς του κυρίως κειμένου και φαίνονται κάπως μικρά τα γράμματα το χαρτί. Στο νέο τεύχος αυτό έχει διορθωθεί.
Editorial
Ύστερα από σχεδόν μισό χρόνο απουσίας, επιστρέφουμε με την έκδοση του δεύτερου τεύχους της εφημερίδας μας, παρουσιάζοντας τις διεθνείς εξεγερσιακές δράσεις και τους αγώνες των αναρχικών κρατούμενων των τελευταίων τεσσάρων περίπου μηνών, προσπαθώντας έτσι να καλύψουμε ένα μεγάλο μέρος του κενού που άφησε η απουσία μας, μιας και είμαστε πλέον το μόνο αναρχικό εγχείρημα αντιπληροφόρησης στην Ελλάδα που ασχολείται επαρκώς με αυτά τα θέματα σε διεθνές επίπεδο και που φροντίζει να μεταφράζει στα Ελληνικά αναλήψεις ευθύνης, δηλώσεις και κείμενα αναρχικών αγωνιστών από όλη την υφήλιο.
Βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας γεωπολιτικής τάξης πραγμάτων και μιας νέας τεχνολογικής και βιομηχανικής επανάστασης, δηλαδή σε μία φάση της ιστορίας που οι παγκόσμιες σχέσεις εξουσίας μεταβάλλονται και πάλι, και άρα είναι αναγκαίο να υπάρχει μία γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ συγγενειών από όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, αφού παρά τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου, ο εχθρός παραμένει ίδιος: το σύστημα κυριαρχίας που ονομάζεται πολιτισμός.
Η ηγεμονία της Δύσης εξασθενεί, η σφαίρα επιρροής της συρρικνώνεται όσο αυξάνεται η δύναμη άλλων κρατών όπως η Ρωσία και ειδικότερα η Κίνα. Ο αγώνας για την τεχνολογική ανάπτυξη είναι ίσως το μόνο μέτωπο αυτού του θερμαινόμενου ψυχρού πολέμου που μπορεί να ελπίζει η Δύση ότι μπορεί να αποκτήσει κάποια υπεροχή. Ανεξάρτητα όμως από τον νικητή, η πορεία του τεχνοβιομηχανικού πολιτισμού θα είναι ίδια· η τεχνητή νοημοσύνη και οι νέες τεχνολογίες που υπόσχονται να συνδέσουν ακόμη περισσότερο τον φυσικό με τον ψηφιακό κόσμο, όπως το Ίντερνετ των Πραγμάτων, θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται μέχρι να γίνουν και αυτές ένα απαραίτητο στοιχείο των ζωών μας, στρώνοντας τον δρόμο για ένα πιο απάνθρωπο τεχνοκρατικό καθεστώς όπου η διακυβέρνηση και η επιβολή της τάξης θα καθοδηγείται από την επιστήμη δεδομένων και τους αλγόριθμους, η επιτήρηση των ζωών μας θα γίνει πιο παρεμβατική και η εξημέρωση και η καταστολή πιο αποτελεσματικές.
Η ψηφιοποίηση, οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, η περιστολή δικαιωμάτων, ο εξευγενισμός και γενικότερα οι πολιτικές που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια, με κύριο εργαλείο τα αλλεπάλληλα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης που μας επιβάλλουν με πρόσχημα τα μνημόνια, το προσφυγικό ζήτημα, τον κορωναϊό και πάει λέγοντας, αποτελούν τα πρώτα βήματα αυτού του μεγάλου κοινωνικο-οικονομικού μετασχηματισμού.
Ασχέτως όμως από το πόσο αλλάζει ο κόσμος, στον πυρήνα του παραμένει ίδιος· ένας κόσμος χτισμένος στην συστηματική εκμετάλλευση και καταπίεση των ανθρώπινων και μη όντων, στην αποξένωση και υποταγή της ατομικότητας, και στην λεηλασία της φύσης, μία πραγματικότητα που διαιωνίζεται, επεκτείνεται και εξελίσσεται από τότε που άρχισαν να δημιουργούνται οι πρώτες πόλεις και τα πρώτα κράτη, με άλλα λόγια από την απαρχή του πολιτισμού.
Όσες αυτοκρατορίες και αν γεννήθηκαν και πέθαναν, όσες παλιές θρησκείες και αν αντικαταστάθηκαν από καινούργιες, όσες παραδόσεις και αν έχουν αλλάξει, όσες επαναστάσεις και αν έχουν γίνει, ο πυρήνας αυτός παραμένει αμετάβλητος. Κάνοντας αυτή την διαπίστωση, απελευθερωνόμαστε από το τοξικό αίσθημα της ελπίδας και δεν μας ικανοποιεί πια η αυταπάτη ενός «καλύτερου αύριο» (ή ενός «καλύτερου χθες που πρέπει να γίνει αύριο» στην περίπτωση των πρωτογονιστών), χωρίς όμως να διαλέγουμε τον – δυστυχώς δημοφιλή – δρόμο της παραίτησης. Επαναλαμβάνοντας τα λόγια της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς: «ως αναρχομηδενιστές μισούμε και το χέρι που κρατά το μαστίγιο και την πλάτη που το υπομένει και που δέχεται παθητικά τα μαστιγώματα χωρίς να αντιδρά». Πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε θα υπάρχουν σε κάθε κοινωνία ανυπότακτα άτομα, που οπλισμένα με άρνηση τολμούν να πάρουν την ζωή στα χέρια τους, αψηφώντας τον φόβο, την ντροπή και κάθε άλλο ψυχολογικό και υλικό μέσο που χρησιμοποιούν τα ψεύτικο είδωλα του νόμου και της ηθικής. Η ατομική εξέγερση είναι ένα φυσικό επακόλουθο της ζωής μέσα σε μια κοινωνία και ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο ούτως ή άλλως χτίζονται οι συνθήκες των μαζικών εξεγέρσεων. Έτσι, η αναρχία δεν τοποθετείται κάπου στο ασαφές μέλλον, αλλά βιώνεται άμεσα εδώ και τώρα με κάθε πράξη ανυπακοής, περιφρόνησης και εξέγερσης, πράξεις που δεν υποκινούνται από κάποιο ουτοπικό όραμα, αλλά πηγάζουν από την ολική άρνηση του υπάρχοντος. Το να ξαναγίνουμε ανήμεροι, το να αγκαλιάσουμε την ατομικότητά μας, και το να επιτεθούμε στις δομές, τους θεσμούς και τα σύμβολα της εξουσίας που μόνιμα επιτίθεται στις ζωές μας, φέρνουν σε ζωή την αναρχία ως μια απελευθερωτική διαδικασία.
Υπό αυτή την οπτική παύει ο διαχωρισμός μεταξύ μέσων και σκοπού και οι έννοιες της νίκης και της ήττας χάνουν την αξία τους. Όμως για να γίνουν πραγματικά οι επιθέσεις μας αγκάθια στην σάρκα του τερατουργήματος που ονομάζεται πολιτισμός χρειάζεται επικοινωνία, οργάνωση και συντονισμός σε διεθνές επίπεδο. Αν και οι επιθέσεις της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας έχουν ατονίσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια, απόπειρες όπως η εκστρατεία “Switch off! The system of destruction” στις Γερμανόφωνες περιοχές της Ευρώπης δείχνουν πως η άτυπη οργάνωση ομάδων συγγένειας εξακολουθεί να είναι ένα επίκαιρο και αποτελεσματικό μοντέλο δράσης. Η συγκεκριμένη εκστρατεία ξεκίνησε πρόσφατα από ένα κάλεσμα αναρχικών, αυτόνομων και κοινωνικών επαναστατ(ρι)ών για επιθετική κινητοποίηση ενάντια σε κάθε εταιρία, βιομηχανία και υποδομή που είναι υπεύθυνη για την καταστροφή του περιβάλλοντος (δηλαδή σε όλες). Έκτοτε, αμέτρητοι εμπρησμοί και σαμποτάζ διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία του καπιταλιστικού / τεχνοβιομηχανικού συστήματος και προκαλούν ζημιές εκατομμυρίων ευρώ. Αυτή η εκστρατεία αρχίζει να επεκτείνεται και σε άλλες γωνιές της Γης, όπως οι ΗΠΑ και η Χιλή (βλ. σελ. 9). Χωρίς την διεθνή αντιπληροφόρηση δεν θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο.
Πέρα από αυτά, κάτι που συχνά παραβλέπεται, είναι η αναγκαιότητα ανάπτυξης μιας στρατηγικής για τις επιθέσεις μας. Γι’ αυτό συμπεριλαμβάνουμε στο παρόν τεύχος και ορισμένες συζητήσεις γύρω από αυτό το θέμα. Είναι όμως αναγκαίο και να γνωρίζουμε με ποιους τρόπους αλλάζει ο κόσμος στις μέρες μας, όπως αναφέραμε προηγουμένως, ώστε να μπορούμε να αναγνωρίσουμε ποια θα είναι τα καινούργια τρωτά σημεία του συστήματος, ποια από τα παλιά τρωτά σημεία θα έχουν ενισχυθεί ενάντια σε επιθέσεις, με ποιον τρόπο θα αλλάξουν οι μέθοδοι καταστολής εναντίον μας και με ποιον τρόπο θα χρειαστεί αντίστοιχα να αλλάξουν οι μέθοδοι δράσης που χρησιμοποιούμε.
Έχουμε επίγνωση φυσικά πως οι ιδέες που αναφέρθηκαν σε αυτό το κείμενο χρειάζονται περισσότερες σελίδες για να εξηγηθούν επαρκώς. Παραπέμπουμε τον/ην ενδιαφερόμενο/η αναγνώστη/ρια στις δημοσιεύσεις του εγχειρήματός μας. Εδώ εκθέτουμε συνοπτικά αυτές τις ιδέες για να θέσουμε ένα πλαίσιο γύρω από το οποίο ελπίζουμε να διαβαστεί αυτή η εφημερίδα. Ήδη, όπως με χαρά παρατηρήσαμε, το πρώτο τεύχος έχει ασκήσει μια κάποια επιρροή σε πρακτικό επίπεδο, και αυτό μας δίνει περισσότερο κουράγιο για να συνεχίσουμε το εγχείρημά μας παρά τις πιέσεις των προσωπικών μας ζωών.
Για την αναρχία, τον μηδενισμό και τον ατομικισμό