ΑΝΗΜΕΡΗ ΜΝΗΜΗ

https://www.autistici.org/animerimnimi/#

 

Ανήμερη Μνήμη

Το ταξίδι της «Ανήμερης Μνήμης» στα μονοπάτια του Ταϋγέτου ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2014
και κατάφερε, δυστυχώς, να ολοκληρωθεί αρκετά χρόνια αργότερα, μέσα από αρκετά εμπόδια
αλλά και τη συνάντηση με νέες συντρόφισσες, που πίστεψαν μαζί με εμάς ότι το να φωτίζεις στιγμές
ελευθερίας και αυτό-οργάνωσης του παρελθόντος είναι η δύναμή σου στους αγώνες τού σήμερα.

Η προετοιμασία, τα γυρίσματα και η τεχνική επεξεργασία είναι αποτέλεσμα μιας δύσκολης συλλογικής
δουλειάς, που δεν θα μπορούσε παρά να είναι αντιεραρχική, οριζόντια, έξω από κάθε έννοια εμπορεύματος
και, φυσικά, εχθρική απέναντι στην όποια εμπορευματοποίησή της.

Ένα μεγάλο συγγνώμη για αυτές που δεν προλάβαμε να τη μοιραστούμε μαζί τους…

Αθήνα, καλοκαίρι 2021

 

 

Προβολές της αυτοοργανωμένης, αντιεμπορευματικής παραγωγής “ΑΝΗΜΕΡΗ ΜΝΗΜΗ”

ΠΡΟΒΟΛΕΣ / ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Στα μονοπάτια της Δυτικής Μάνης, η μνήμη όσων ζουν ακόμα είναι ποτισμένη από τη σκληρότητα της δεκαετίας του ‘40, που τους έφερε να παλεύουν για την επιβίωση και την αξιοπρέπειά τους. Με όρους αυτοοργάνωσης, δυνατής συντροφικότητας και αλληλεγγύης.
Ανήμερη Μνήμη είναι οι χιλιάδες ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, είναι η μνήμη τους, το βίωμά τους, τα συναισθήματά τους, που δεν έχουν ηρεμήσει, δεν έχουν ημερέψει, παρά τις δεκαετίες που πέρασαν. Δεν μας αφηγούνται την “ιστορία του εμφυλίου”, δεν μας μιλάνε για κατορθώματα και ήρωες. Μας περιγράφουν πώς η κοινότητα έγινε, έστω και για λίγο, απόλυτος όρος ύπαρξης, που προκαλεί τα δικά μας στοιχήματα του σήμερα.

Προβολές
15/12 18.00
Αυτοοργανωμένος χώρος Αλληλεγγύης και ρήξης Ρεσάλτο Έβρου 27, Κερατσίνι

11/01 19.00
Πάροδος
Αυτοοργανωμένος χώρος έκφρασης, αλληλεγγύης και σύγκρουσης Λαοδικείας και Π. Τσαλδάρη 173, Νίκαια

Χανιά: Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών “Ανακοίνωση για τις καραβιές προσφύγων τα τελευταία τρία 24ωρα”

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει…
Μέσα σε τρία 24ωρα, τρεις καραβιές προσφύγων, 36, 43 και 50 ατόμων η καθεμιά. Άντρες και ασυνόδευτα ανήλικα από Μπαγκλαντές, Συρία, Αίγυπτο, Πακιστάν και Σουδάν, οι οποίοι κρατούνται σε άθλιες συνθήκες, για μία ακόμη φορά, στον ακατάλληλο χώρο του εκθεσιακού κέντρου του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης στην Αγυιά Χανίων.
Το Λιμενικό Χανίων μάς υπέδειξε ότι αυτός ο χώρος δεν είναι κέντρο κράτησης. Αλλά ποιος είναι άραγε ο δόκιμος υπηρεσιακός όρος; Για εμάς δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κούφιο κτήριο υπό εγκατάλειψη, χωρίς καμία υποδομή για φιλοξενία ανθρώπων, με αυτοσχέδια στρωσίδια και κουβέρτες που δεν επαρκούν και χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά. Ο χώρος ύπνου, φαγητού, διημέρευσης και διανυκτέρευσης: δύο επί ένα στην καλύτερη των περιπτώσεων. Στριμωγμένοι άνθρωποι στην άκρη τού άδειου παγωμένου κτηρίου – αλήθεια, εκεί προαυλίζονται; Μία αυτοσχέδια βρυσούλα πάνω σ’ έναν χαλασμένο ψύκτη στέκει στη μέση του χώρου – αρκεί, λένε, για να πλυθούν άνθρωποι ταλαιπωρημένοι απ’ το δύσκολο κι επικίνδυνο ταξίδι, ξυπόλυτοι τουλάχιστον δυο 24ώρα, χωρίς κάλτσες, παπούτσια και ρούχα κατάλληλα για την εποχή. Σαπούνι δεν υπάρχει – δεν χρειάζεται βλέπεις, η βρώμα έχει παστώσει, έτσι συνηθίζουμε εδώ σ΄ αυτόν τον βλογημένο και φιλόξενο τόπο. Υπάρχουν πέντε χημικές τουαλέτες, χωρίς φροντίδα για τις συνθήκες υγιεινής τους, για να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων…
Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει…
Για άλλη μια φορά καταγγέλλουμε τη συστηματική αδιαφορία κι απανθρωπιά των τοπικών αρχών (Δήμου και Περιφέρειας) απέναντι σε ταλαιπωρημένους φτωχούς ανθρώπους που παλεύουν να ζήσουν με ειρήνη και αξιοπρέπεια. Εφόσον τελευταία έχει παγιωθεί ως χώρος “φιλοξενίας” το συγκεκριμένο κτήριο –αν και θεωρούμε πως είναι εντελώς ακατάλληλο– οι αρχές θα μπορούσαν τουλάχιστον να φτιάξουν λίγες ντουζιέρες και τουαλέτες, να απολυμαίνουν στο κοινωνικό πλυντήριο (που τόσο περήφανη νιώθει και το λέει ξανά και ξανά η αρμόδια αντιδήμαρχος) τα λιγοστά βρώμικα σκεπάσματα που χρησιμοποιούνται κάθε φορά και, έλεος!!, να φροντίζουν να υπάρχει σαπούνι. Τονίζουμε πως το κόστος για τα παραπάνω είναι αστείο μπροστά στα υπερκοστολογημένα γεύματα που αναλαμβάνει κάθε φορά ο Δήμος, για τα οποία, αν και έχει ερωτηθεί, δεν έχει δώσει καμιά απάντηση για τη διαδικασία ανάθεσης της σίτισης και για τα ακριβή ποσά που δαπανούνται κάθε φορά.
Αντ’ αυτού, οι αρχές δηλώνουν αναρμόδιες, νίπτουν τα χέρια τους και υποκρίνονται κάθε φορά ότι έκαναν παραπάνω απ’ όσα τους αναλογεί(;!), ενώ συνεχίζεται ο παραλογισμός να αντιμετωπίζονται οι αφίξεις μεταναστών και προσφύγων ως έκτακτη συνθήκη, τη στιγμή που εδώ και σχεδόν δυο χρόνια οι καραβιές που φτάνουν στη Νότια Κρήτη είναι συνεχείς και δε φαίνεται να λιγοστεύουν, ακόμη και σε εξαιρετικά επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Ο ίδιος ο δήμαρχος υποσχέθηκε στο δημοτικό συμβούλιο, τον Μάρτη του 2024, λίγες μέρες πριν την επίσκεψη του τότε αρμόδιου υπουργού, πως “θα πραγματοποιηθεί άμεσα μονοθεματική συνεδρίαση για το ζήτημα”, η οποία προφανώς δεν έγινε ποτέ!
Τους τελευταίους μήνες συνεχώς διαβάζουμε άρθρα που αναφαίρονται στη δημιουργία δυο δομών προσωρινής κράτησης στη νότια Κρήτη, χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις και σχέδιο, ενώ το τελευταίο διάστημα, ελλείψει εργατικών χεριών, ακούσαμε και την πρόταση να παραμένουν οι μετανάστες που φτάνουν στο νησί προκειμένου να δουλέψουν εδώ. Επίσημα χείλη έσπευσαν να διαψεύσουν κάτι τέτοιο, αφού αυτό θα μας βόλευε ναι μεν, άλλα θα πολλαπλασιάσει τις αφίξεις… Εμείς απ’ τη μεριά μας εκτιμάμε πως η αναμόχλευση του θέματος στα Μ.Μ.Ε πιο πολύ γίνεται για να ζυγιαστούν οι αντιδράσεις, αν και ξέρουμε πολύ καλά πως τον τελευταίο λόγο –δυστυχώς για την πόλη μας– τον έχει το τουριστικό κεφάλαιο και η μηχανή του πολέμου που βράζει στον κόλπο της Σούδας, στη βάση του ΝΑΤΟ που διευκολύνεται από κράτος και αρχές να συνεχίζει το αιματοκύλισμα στη γειτονιά μας και σε όλο τον πλανήτη.
Θέλει ακόμη πολύ φως να ξημερώσει…
Δεν γίνεται να λες ότι κάνεις τη δουλειά σου και να φρουρείς, φιλοξενείς ή να υποδέχεσαι ανθρώπινες ψυχές σε τέτοια εξαθλίωση υπό αυτές τις συνθήκες, στα τσιμέντα, χωρίς νερό, σαπούνι, χαρτί, με χημικές τουαλέτες. Και αυτό να χρονίζει και εσύ να κάνεις τη δουλειά σου χωρίς να μιλάς, και να υποστηρίζεις πως είμαι με δεμένα χέρια «είναι βλέπεις κυβερνητικό το ζήτημα, εμπλέκεται το ΝΑΤΟ, εδώ στα Χανιά οι τοπικές αρχές και υπηρεσίες δεν έχουν αρμοδιότητα».
Ούτε γίνεται να παραμένεις θεατής σε όλα τα προηγούμενα, παρακολουθώντας παθητικά το αδίστακτο έργο της εξουσίας.
Βγες, μίλα, κατήγγειλε, δώσε δημοσιότητα στην κατάσταση, αγωνίσου με όποιον τρόπο μπορείς…
…αλλά μη βυθίζεσαι και εσύ στο σκοτάδι.
Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων
Δεκέμβρης 2024

Χανιά : Το κράτος δεν μας φοβίζει ο Δεκέμβρης συνεχίζει, Κυριάκος Ξυμητήρης Αθάνατος | Πορεία 6/12-ώρα:18:00,πλ.Αγοράς

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
ΠΟΡΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2024 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ | 18:00
Η 6η Δεκέμβρη του 2008 έχει μείνει για πάντα χαραγμένη στην κινηματική ιστορία. Η εν ψυχρώ δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Επαμεινώνδα Κορκονέα αποτέλεσε το καθοριστικό γεγονός που γέννησε την εξέγερση του Δεκέμβρη. Ο αναρχικός χώρος λειτούργησε ως πυροκροτητής για να ξεσπάσει η πύρινη οργή των καταπιεσμένων. Ο Δεκέμβρης του ‘08, ο δικός μας Δεκέμβρης, υπήρξε ακόμα μια έφοδος των καταπιεσμένων στο ιστορικό προσκήνιο, μια οργισμένη διεργασία που διέρρηξε τα σύνορα των κοινωνικών ταυτοτήτων, αφήνοντας –για όσο διήρκησε– μονάχα την ταυτότητα του εξεγερμένου να στέκει αγέρωχη απέναντι στην κρατική καταστολή, τη μιντιακή προπαγάνδα, και την επερχόμενη λεηλασία των ζωών μας, που διαφαινόταν από τότε. Από τα αμφιθέατρα μέχρι τα οδοφράγματα το εξεγερτικό βίωμα διαμόρφωσε συνειδήσεις, πυκνώνοντας τις γραμμές του αναρχικού χώρου, αλλά και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Ο Δεκέμβρης άφησε στο επαναστατικό κίνημα την πιο πλούσια παρακαταθήκη: Νέες γενιές αγωνιστών και αγωνιστριών, νέα συλλογικά εγχειρήματα, απελευθερωμένα εδάφη, μα κυρίως τη βεβαιότητα πως όταν η αντίσταση μαζικοποιείται όλα είναι πιθανά.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτέλεσε το πρώτο επεισόδιο κατά την ελληνική «εποχή των ταραχών». Οι κοινωνικές αντιστάσεις των επόμενων ετών, κατά την τριετία ψήφισης των αντιμνημονιακών αγώνων είναι γνήσια τέκνα του Δεκέμβρη: Γνήσια τέκνα εκείνων των εμπειριών και πρακτικών που μέσα σε λίγες μόνο ημέρες εξαπλώθηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του εξεγερμένου ελλαδικού χώρου. Ο Δεκέμβρης υπήρξε το αδιαμφισβήτητο σημείο αναφοράς του εγχώριου ανταγωνιστικού κινήματος· η έμπνευση και το πολύτιμο βίωμα· μια πολυσήμαντη κοινωνική και πολιτική παρακαταθήκη για την αγωνιζόμενη κοινωνία, σε μια περίοδο που η μαζικότητα και η βιαιότητα των κινητοποιήσεων έβαζαν ανάχωμα στην εφαρμογή των «πολιτικών λιτότητας» – όλων εκείνων των μεταρρυθμίσεων που σήμερα βλέπουμε να δυναστεύουν την καθημερινότητά μας σε κάθε της πτυχή. Ο Δεκέμβρης κατέδειξε προς πάσα κατεύθυνση πως η εξέγερση είναι ζωντανή, στο εδώ και στο τώρα. Πως η επίθεση στον κόσμο της εξουσίας δεν είναι υπόθεση λίγων, και πως αρκεί μια σπίθα για να πυροδοτήσει την εκδίκηση των εκμεταλλευόμενων, με κάθε μέσο που μπορεί να επιβάλει το δικό τους «παρόν».
Οι εξεγερτικές πρακτικές παραμένουν ακέραιες στο σήμερα. Η καταραμένη στιγμή της έκρηξης στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων, το υπενθύμισε με τον πιο τραγικό τρόπο προς πάσα κατεύθυνση. Υπέδειξε πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αναλαμβάνοντας συγκεκριμένες ευθύνες και επιλογές, αποτελούν την ιστορική συνέχεια της εξέγερσης στο σήμερα – σε μια συγκυρία που είναι πιο επιτακτικό από ποτέ να μπουν στιβαρά κοινωνικά και πολιτικά αναχώματα στους σχεδιασμούς της κυριαρχίας. Σε μια συγκυρία που η υποχώρηση του κοινωνικού κινήματος, αντανακλάται στην ολοκληρωτική επικράτηση των αναπτυξιακών καρτέλ, συνθήκη που νομοτελειακά συνοδεύεται από τη λεηλασία της καθημερινής ζωής των από τα κάτω, και από τη διαρκώς εντεινόμενη αστυνομοποίηση της σχέση Κράτους-Κοινωνίας.
Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο καταρχάς για να συνδέσουμε στην συλλογική μνήμη και την κοινωνική συνείδηση, όλες εκείνες τις υποθέσεις δολοφονιών από ένστολα καθάρματα, από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και τον Μιχάλη Καλτεζά, τον Ιάκωβο Κουμή και τη Σταματίνα Κανελοπούλου, την Αϊσέ, τον Ζακ Κωστόπουλου/την Zackie Oh!, τον Βασίλειο Μάγγο, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Κώστα Φραγκούλη και τον Χρήστο Μιχαλόπουλο, τον Μοχάμεντ Καμράν, τον Ηρακλή Μαραγκάκη και τον Κώστα Μανιουδάκη. Πρόκειται για μια καταγραφή που δεν έχει τελειωμό, καθώς υπάρχουν ακόμα εκατοντάδες ονόματα που έχουν σημαδέψει την ιστορία του τόπου, αλλά και εκατοντάδες περιστατικά για τα οποία ποτέ δεν μαθεύτηκε τίποτα, καθώς το ελληνικό κράτος συστηματικά ενεργοποιεί όλους τους μηχανισμούς του για να συγκαλύψει υποθέσεις αστυνομικής βαρβαρότητας.
Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο για να επισημάνουμε πως –με έναν τρόπο– είμαστε και εμείς τέκνα του Δεκέμβρη. Ενός Δεκέμβρη που είναι τόσο αναγκαίος στο σήμερα, αφενός για να «ταρακουνήσει» την κοινωνία που παρακολουθεί μουδιασμένη τη συνεχιζόμενη υποτίμηση της καθημερινότητάς της, και αφετέρου για να ταρακουνήσει κυριολεκτικά όλα τα σκουπίδια που θησαυρίζουν πάνω στον ιδρώτα και το αίμα των από τα κάτω. Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο για να βροντοφωνάξουμε πως η εξέγερση είναι εδώ. Σύντροφε Κυριάκο, θα πορευτούμε μαζί, θα φωνάξουμε συνθήματα «ψηλά τη σημαία κρατώντας», θα ραδιουργήσουμε, θα επιτεθούμε. «Πέφτοντας κάπου, μα πάντα νικώντας». Συντρόφισσα Μαριάννα, ο λόγος σου και η δύναμή σου είναι η έμπνευσή μας. Ο αγώνας συνεχίζεται, θα είμαστε εδώ.
Η αλληλεγγύη μας προς όλα τα άτομα που διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων, να μετουσιωθεί σε οργισμένη πράξη απέναντι στα καθάρματα της αντιτρομοκρατικής, τους ρουφιάνους του κράτους, και τους αλήτες των μίντια. Γνωρίζουν εξάλλου πολύ καλά, πως το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι. Η αντιτρομοκρατική εκστρατεία τους, με φαιδρές πρακτικές, όπως είναι τα αποτυπώματα πάνω σε αντικείμενα που είναι φτιαγμένα για να αλλάζουν χέρια, δεν μπορεί να μας φοβίσει.
«Γνωρίζω πως δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη. Σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το παν. Να σε ποιο σημείο βρίσκονται: κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμή τους υπάρχει μέσα στη φαντασία τους. Και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σ’ ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ότι νομίζουν πως μπορούν να κάνουν». ~Καρδινάλιος του Ρετζ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης Αμπελοκήπων
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
————————————————————-

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης -ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ 6/12

ΠΟΡΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2024 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ | 18:00

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ 6/12 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ (ΧΑΝΙΑ)

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1633208/

Ηράκλειο : Ανακοίνωση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ,σχετικά με την αλλαγή ημερομηνίας άφιξης της κρουαζιέρας από το Ισραήλ

ΦΡΟΝΤΙΣΑΝΕ ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ!

Το κρουαζιερόπλοιο με αφετηρία το λιμάνι Ashdod στο νότιο Ισραήλ, που είχε σκοπό να δέσει στο λιμάνι του Ηρακλείου 6/12 αποφάσισε με μια κίνηση “αποφυγής” να έρθει στην πόλη μας την Δευτέρα 26/11 κάτω από άκρα μυστικότητα.

Η επιλογή αυτή μας γεννά πολλά ερωτηματικά.

Γιατί άλλαξαν τα σχέδια τους μετά την δημοσίευση του ζητήματος;

Φοβούνται τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας;

Ενημερώθηκαν οι επιβαίνοντες για τον λόγο της αλλαγής δρομολογίου;

Οι επιχειρήσεις που τους φιλοξένησαν μαζικά (οινοποιείο,ελαιουργείο, Jumbo) καταλαβαίνουν πόσο βαθιά συνένοχοι, στην γενοκτονία των Παλαιστινίων, γίνονται για χάρη των οικονομικών συμφερόντων;

Οι ντόπιοι άρχοντες και επιχειρηματίες μέχρι πότε θα προσφέρουν γη και ύδωρ σε δολοφόνους;

Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε το καθεστώς υπέρμετρης ασφάλειας των Ισραηλινών εις βάρος όλων; Την ίδια στιγμή μάλιστα, που το κίνημα αλληλεγγύης και αγώνα διεθνώς δέχεται την σκληρή κρατική καταστολή ακόμη και με φυλακίσεις κι απειλές για απελάσεις!

Σαν κοινωνία δεχόμαστε ότι η ελληνική κυβέρνηση -σε μια ακόμα απέλπιδα προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας- δηλώνει ότι η απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης είναι “λάθος”;

Ξέρουμε πολύ καλά ότι η κατάπτωση των κοινωνικών αξιών της ανθρωπότητας δε πραγματώνεται στιγμιαία. Χρειάζεται χρόνια, απανωτά σοκ και πολλαπλά μέτωπα βίας. Εμείς είμαστε εδώ.

Ο ένας δίπλα στην άλλη.

Με σταθερές τις φωνές μας και υψωμένες τις γροθιές μας, στεκόμαστε ανάχωμα απέναντι στην αδιαφορία, στον κανιβαλισμό και στη ξεδιαντροπιά.

Απέναντι στα απαρτχάιντ και τον ολοκληρωτισμό.

 

Κάντε φασαρία σκοτώνουνε παιδιά

Άμα δε φωνάξουμε δε θα’ ρθει η λευτεριά

 

Για μια ελεύθερη Παλαιστίνη

 

Συνέλευση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

Ηράκλειο, Δεκέμβριος 2024

πηγή: https://thinkofothers.espivblogs.net/2024/12/01/frontisane-na-mi-synantithoyme/