Χανιά : Αντιεκλογικό κείμενο του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Πολυτεχνείου Κρήτης

ΑΝΤΙΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

Οι εκλογές είναι το καρναβάλι που κάθε ψήφος επιβεβαιώνει την υποτέλεια των ζωών μας. Η εκλογική διαδικασία προωθεί και ενισχύει την αντιπροσώπευση και τη διαμεσολάβηση, καθώς και μετά τη λήξη τους επικρατεί η παθητικότητα και η αδράνεια. Μέσω αυτής, προβάλλεται ως μονόδρομος η ανάθεση επίλυσης προβλημάτων σε ειδικούς σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα και έτσι, ενθαρρύνεται η ιεραρχία και οι εξουσιαστικές τάσεις, καθώς δίνεται και η ψευδή εντύπωση ότι τα φοιτητά συμμετέχουν σε συλλογικές διαδικασίες.

Είτε πρόκειται για φοιτητικές είτε για οποιασδήποτε άλλης μορφής εκλογικής διαδικασίας το μόνο σίγουρο είναι πως αποτελούν ένα ακόμη σκαλοπάτι στη πυραμίδα της εξουσίας. Το καρναβάλι αυτό κάνει την εμφάνισή του κατά την προεκλογική περίοδο που γίνεται ένας διαγωνισμός μεταξύ των παρατάξεων με μόνο στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων, με την επίδειξη των συντεχνιακών αγώνων τους, που δεν αποσκοπούν στον ριζικό μετασχηματισμό της βαρβαρότητας του κράτους, αλλά στο να γοητεύσουν.

Έτσι φαίνεται πως ο μόνος τρόπος να προσεγγίσουν την αντιμετώπιση ζητημάτων είναι με μικροδιεκδικήσεις χωρίς να αρνούνται έμπρακτα και ριζοσπαστικά το υπάρχον σύστημα.

Δεν μας φαίνεται καθόλου περίεργο πως το σύστημα έχει εξασφαλίσει από τη στιγμή της γέννησής μας την άκριτη αποδοχή της εξουσίας και της πεποίθησης ότι μόνο με την αντιπροσώπευση μπορούμε να διεκδικήσουμε ό,τι επιθυμούμε. Από την οικογένεια στο σχολείο και από το σχολείο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουμε τους δάσκαλους, τους καθηγητές, τα 15μελή κ.λ.π, καλά εδραιωμένα στη καθημερινότητά μας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην δίνονται περιθώρια αμφισβήτησης της ιεράρχησης και η αξιοπρέπεια να καταρρακώνεται, αφού κανείς δεν έχει τη δυνατότητα να εκπροσωπήσει τον ίδιο του τον εαυτό και καταλήγει υποταγμένος απέναντι στους εκπροσώπους του.

Με τη λήξη του καρναβαλιού αυτού σηματοδοτείται η έναρξη για άλλη μια φορά των γενικών συνελεύσεων που μόνο συλλογικές διαδικασίες πολιτικής ζύμωσης δεν θυμίζουν. Βλέπουμε παρατάξεις να παίζουν παιχνίδια εντυπώσεων και να διεκδικούν θέσης εξουσίας ώστε να γίνουν τα μελλοντικά αφεντικά ή τα μελλοντικά μέλη του κοινοβουλίου, δηλαδή αυτοί που θα αποτελέσουν τα συστατικά υποκείμενα του κράτους.

Εμείς ως Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης απέναντι σε όλα αυτά ακολουθούμε το δρόμο της αντιεξουσίας, της αντίστασης και της αξιοπρέπειας με συνειδητή αποχή από κάθε μορφή εκλογικής διαδικασίας καθώς θέλουμε το κάθε άτομο να αυτενεργεί, να αυτονομείται, να αυτοκαθαρίζεται και να παίρνει τη ζωή στα χέρια του για την ουσιαστική καταστροφή των αυταπατών της κουλτούρας της ανάθεσης και των κυρίαρχων πολιτικών δομών. Αν κάτι χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ είναι η πραγμάτωση της οριζόντιας αντιιεραρχικής αυτοοργάνωσης, της χειραφέτησης, του αδιάσπαστου δεσμού θεωρίας και πράξης που ανοίγουν το δρόμο προς την ολική απελευθέρωση.

ΣΚΕΨΟΥ, ΔΡΑΣΕ, ΑΥΤΟΚΑΘΟΡΙΣΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

πηγή:https://el-gr.facebook.com/stekichania/

Χανιά : Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα τελευταία ναυάγια & τις απάνθρωπες συνθήκες διαμονής προσφύγων και μεταναστ(ρι)ών | Τρίτη 28/5, στις 18.00,Λιμενικό Τμήμα(Παλιό Λιμάνι)

Κείμενο – Κάλεσμα για τα τελευταία ναυάγια και τις απάνθρωπες συνθήκες διαμονής προσφύγων και μεταναστ(ρι)ών
“Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα” (Α. Αϊνστάιν)
Η τελευταία βδομάδα μάς επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πως όσα δισεκατομμύρια μοιράσει η Ε.Ε. για να ανακόψει τα “κύματα μετανάστευσης”, όσες “σπουδαίας στρατηγικής σημασίας” συμφωνίες υπογράψει το ελληνικό κράτος με γειτονικά αυταρχικά καθεστώτα, η μετακίνηση ανθρώπων που σπάνε τα σύνορα με τα ίδια τους τα κορμιά δε σταμάτησε και δεν πρόκειται να σταματήσει – πάντα βέβαια με απώλειες ζωών ανάξιες να βιωθούν, όπως επιβάλλουν οι θανατοπολιτικές της πολιτισμένης Δύσης.
Την 1η Απρίλη (αφού πρώτα ανακοίνωσε, μετά ακύρωσε, αλλά στο τέλος μας “έκανε τη χάρη”) επισκέφτηκε τα Χανιά ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου για να υποσχεθεί κονδύλια και άμεση δημιουργία δυο προσωρινών δομών φιλοξενίας στην Κρήτη. Πρωτύτερα, στο Δημοτικό Συμβούλιο όπου τέθηκε το ζήτημα της απάνθρωπης “φιλοξενίας” μεταναστών και προσφύγων στο πάρκινγκ του Τελωνείου του λιμανιού στη Σούδα, ο δήμαρχος Χανίων υποσχέθηκε μονοθεματική συνεδρίαση για το ζήτημα, αφού προηγηθεί η συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό.
Κι ενώ οι παραπάνω δεσμεύσεις από τοπική και κεντρική εξουσία έμειναν στα λόγια, ξαναείδαμε ανθρώπους στοιβαγμένους στο πάρκινγκ του Τελωνείου… Σ’ ένα από τα τελευταία ναυάγια, σ’ αυτό της 15ης Μάη, κατά τη διάρκεια της “διάσωσης”, 5 άνθρωποι έπεσαν στη θάλασσα, εκ των οποίων οι 3 ανασύρθηκαν και οι 2 αγνοούνται ακόμη. Πόση χυδαιότητα και απανθρωπιά συμπυκνώνεται στην απόφαση των τοπικών Αρχών να “φιλοξενήσουν” τους επιζήσαντες αυτής της καραβιάς στο πλέον ακατάλληλο μέρος! Πέραν της ιατρικής, ψυχολογικής, νομικής υποστήριξης που θα είχαν οι ναυαγοί σε μια πολιτισμένη και δημοκρατική Πολιτεία, στη δική μας τραγική περίπτωση αναρωτιόμαστε:
• Θα γίνει πράξη η μονοθεματική συνεδρίαση που ο δήμαρχος υποσχέθηκε;
• Υπέδειξε ο Δήμος Χανίων χώρους προσωρινής φιλοξενίας στο αρμόδιο υπουργείο;
• Τι έφαγαν αυτοί οι άνθρωποι; Ποιος προμηθευτής ορίστηκε αρμόδιος για τη σίτισή τους και με ποια διαδικασία; Ποια ήταν η αμοιβή του; Από ποια χρήματα πληρώθηκε;
• Είχαν οι άνθρωποι σαπούνι ή όχι όπως τις προηγούμενες φορές; Τους προσφέρθηκε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Γιατί και τα δυο νοσοκομεία (Γενικό και Ναυτικό) δηλώνουν πως δε νοσηλεύτηκαν εκεί ναυαγοί;
• Πόσα ασυνόδευτα ανήλικα υπήρχαν;
• Έγιναν έρευνες για τους αγνοούμενους; Με ποια μέσα; Πόσο διήρκεσαν; Γιατί σταμάτησαν;
Κι ενώ η πόλη μας ήδη πνίγεται από χιλιάδες τουρίστες και είναι πραγματικά αβίωτη για τους μόνιμους κατοίκους, ενώ στην Παλαιστίνη συντελείται γενοκτονία και η μηχανή του πολέμου βράζει στο “στολίδι του ΝΑΤΟ” μια ανάσα δίπλα μας, οι απόκληροι αυτού του κόσμου εκτοπίζονται στα πιο απίθανα μέρη μη μας χαλάσουν τη βιτρίνα, “τη ναυαρχίδα του τουρισμού μας”, όπως χαρακτηριστικά είπε ο υπουργός κατά την επίσκεψη του στην Κρήτη. Το μόνο σαφές έως τώρα είναι ότι οι κατασκηνώσεις στον Καλαθά δεν θα ξαναχρησιμοποιηθούν άμεσα καθώς προετοιμάζονται για να υποδεχτούν παιδιά. Πόσο θα συνεχιστεί αυτή η ξεφτίλα του στοιβάγματος ναυαγών-θυμάτων σε ακατάλληλα μέρη και η θερμή υποδοχή και φιλοξενία στους μακελάρηδες του πλανήτη;
Η οικογένεια του 20χρονου Αιγύπτιου, ενός εκ των δυο αγνοούμενων, αγωνιά, ζητάει εξηγήσεις και ψάχνει έστω ένα κουφάρι του παιδιού της να θάψει. Ο δεύτερος αγνοούμενος, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες-επιβαίνοντες της βάρκας, αναφέρουν πως είναι πακιστανικής καταγωγής, χωρίς να υπάρχουν προς το παρόν παραπάνω στοιχεία. Πρόκειται για δυο ανθρώπους που –μετά από τόσες μέρες– μάλλον έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα, πρόκειται για δυο ζωές που χάθηκαν στην προσπάθεια για καλύτερη ζωή…
Για όλα τα παραπάνω κι επειδή την ευθύνη της διάσωσης, αλλά και της φιλοξενίας αυτή τη φορά (σύμφωνα πάντα με αναφορές στα τοπικά Μ.Μ.Ε.) την έχει η τοπική Λιμενική Αρχή, καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Λιμενικό Τμήμα Χανίων (Παλιό Λιμάνι), την Τρίτη 28 Μάη, στις 18.00.
Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί, να σπάσουμε την εκκωφαντική σιωπή.
Ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων απ’ όπου κι αν προέρχονται, πρόσβαση σε άσυλο και κάθε διεθνώς κατοχυρωμένο ανθρώπινο δικαίωμα.
Αξιοπρεπής φιλοξενία για τους ναυαγούς πρόσφυγες και μετανάστες.
Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων

Ηράκλειο : Ελευθεριακή Συλλογικότητα ΕΛΜΕΠΑ Τριβόλια- Φοιτητικές Εκλογές – Ανάθεση και Παραίτηση.

Φοιτητικές Εκλογές – Ανάθεση και Παραίτηση.

Σήμερα διατελούνται οι φοιτητικές εκλογές και εμείς ως φοιτητά καλούμαστε από τις διάφορες φοιτητικές δυνάμεις να συμμετάσχουμε στην μεγάλη φάρσα της αντιπροσώπευσής μας στον φοιτητικό σύλλογο κάνοντας το ελάχιστο δυνατόν.

Καλούμαστε να αναθέσουμε όποια πολιτική-συστημική δύναμη μας έχει εναποθέσει το κράτος σε μία υπάρχουσα πολιτική ύπαρξη, κάθετη, ιεραρχική και σίγουρα όχι συνδιαμορφωμένη και από τα κάτω. Με μία συμβολική κίνηση μας ζητούν να αποστασιοποιηθούμε, να αποπολιτικοποιηθούμε και να πνιγούμε σε ένα φαντασιακό όπου αυτή η ψήφος είναι ότι πολιτικό χρειάζεται να κάνουμε και ύστερα μπορούμε να κλειστούμε στις ατομικά καταναλωτικές ζωές μας.

Καμία παράταξη, κανένα σχήμα δεν θα φέρει την αλλαγή. Η σύγχρονη ιστορία του αγώνα κατά του άρθρου 16 επισημαίνει πως το θεσμικό πλαίσιο είναι και θα είναι προδιαγεγραμμένο.

Στο δικό μας πολιτικά νεκρικό πανεπιστήμιο έχουμε δει πως αυτές οι χρόνιες πρακτικές κράτους-κεφαλαίου και συστημικής πολιτικής έχουν δημιουργήσει μία φοιτητική κοινότητα μονάδων καταναλωτών, αδύναμη να φαντασιωθεί την παραμικρή αλλαγή και αυτονομία.

Οι δυνάμεις που σας προσκαλούν δεν έχει μάλλον καμία σημασία σε ποιο πολιτικό χώρο κινούνται αφού ακόμη και οι προοδευτικές από αυτές δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν πέρα από λέξεις και κείμενα και σίγουρα δεν μπορούν να προασπιστούν εμάς.

Στεκόμαστε και παρακολουθούμε πώς σχήματα του αριστερού χώρου πλέκουν πέπλα συγκάλυψης των παραβιαστικών μελών τους καταστρέφοντας τις αφηγήσεις που τόσο καιρό τους πήρε να χτίσουν, η σήψη ήταν μάλλον πάντα εκεί.

Προτείνουμε στις φοιτήτριες/α/ες να απομαγευτούν και να σκεφτούν εάν μπορούν να φανταστούν κοινότητες ίσες, συμπεριληπτικές χωρίς εξουσιαστικές δομές και άτομα.
Και να συναντηθούμε όλα μας σε ένα κοινό τόπο που μας χωράει, αυτοοργανωμένο και συνδιαμορφωτικό, να δημιουργήσουμε την δική μας πολιτική έξω από αυτό το σύστημα που μας σκοτώνει.

Αποχή από της φοιτητικές εκλογές.
Αναρχία-Αυτοργάνωση-Κοινοτισμός

Ελευθεριακή Συλλογικότητα ΕΛΜΕΠΑ – Τριβόλια

πηγή:https://m.facebook.com/people/%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1/61550989214471/

Κυριακή 26/05 & Σάββατο 01/06 στο Ρεσάλτο: Ενάντια στην τρομοκρατία των κρατών και τη λεηλασία του κεφαλαίου

Κυριακή 26/05, 5μμ: Συλλογική κουζίνα στο Ρεσάλτο – ενάντια στους ρόλους πελάτη, σερβιτόρας, μάγειρα, λαντζέρισσας.

Σάββατο 01/05, 8μμ: Προβολή “Πόλεμος και Εμπόριο”: ναυτιλία, καπιταλισμός και κράτος στην αραβική χερσόνησο.
Τα λιμάνια, αυτές οι μεγακατασκευές από σκυρόδεμα, ατσάλι και πέτρα αποτελούν ιμάντες μεταφοράς για τους δικούς τους νόμους και ανάγκες, για εμπορεύματα και ανθρώπους, για τις εκάστοτε πολιτικοοικονομικές κυριαρχικές σχέσεις και συγκρούσεις…

…στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης & ρήξης, Ρεσάλτο
(Έβρου 27, Κερατσίνι, 100μ. από την πλατεία Λαού)

Λασίθι : Άγιος Νικόλαος -Γέμισε η πόλη περίσσιο αντρισμό!

ΓΕΜΙΣΕ Η ΠΟΛΗ ΠΕΡΙΣΣΙΟ ΑΝΤΡΙΣΜΟ

 

13/4/24 : Μετά από live σε μπαρ της παραλιακής, 30 με 40 άντρες παίζουν ξύλο και αλληλοτραυματίζονται με σπασμένα μπουκάλια.

16/4/24 : 57χρονος πυροβολεί διπλά 51χρονο έξω από τη νομαρχία, με αφορμή το ότι σε διαφορετικούς χρόνους έχουν συνάψει σχέση με την ίδια γυναίκα.

20/4/24 : Άνδρας βρίσκεται σε βενζινάδικο τραυματισμένος στη γάμπα από κυνηγετικό όπλο.

22/4/24 : Στη Ρούσα Λίμνη άντρας μαχαιρώνεται από γείτονα επειδή είχε δυνατά τη μουσική.

Σχεδόν ανά τρεις μέρες ακούμε για άντρες στην πόλη του Αγίου Νικολάου, οι οποίοι για κάποιους λόγους βρίσκονται να βγάζουν όπλα ο ένας στον άλλον, να μαχαιρώνονται και να συγκρούονται σε μπουλούκια. Ξαφνιάζεστε; Εμείς καθόλου!

Ξέρουμε πολύ καλά ότι και στην πόλη μας οι πατριαρχικές αντιλήψεις καλά κρατούν. Ξέρουμε ότι η ματσίλα και η επιθετικότητα θεωρούνται χαρακτηριστικά της αρρενωπότητας και οι
άντρες έχουν μάθει να «λύνουν» τις διαφορές τους μέσω της βίας.

Κάθε φορά που γίνεται κάτι τέτοιο ακούμε φράσεις όπως : « είναι καλός άνθρωπος μωρέ, απλά είχε πιει» ή « είχε πάρει ναρκωτικά, για αυτό» ή «αυτός δεν είναι καλά, παίρνει ψυχοφάρμακα».

ΟΧΙ. Όλα αυτά είναι δικαιολογίες. Καμία ουσία από μόνη της δεν σου οπλίζει το χέρι.

Η πατριαρχία και η κρητική λεβεντιά αρκούν.  Μεγαλωμένες σε αυτό τον τόπο έχουμε δει
άπειρες φορές άντρες (ενίοτε και παιδιά) να οπλοφορούν, να μπαλωτάρουν στα πανηγύρια, να ξεκινούν βεντέτες για την τιμή της οικογένειας, να κουβαλάνε στην ζώνη τους μαχαίρι ακόμα και αν πάνε για μια απλή ρακή. Αυτή η επιβεβλημένη κανονικότητα μέσα από το πέπλο της παράδοσης είναι πολύ επικίνδυνη.

Μπορεί τα συγκεκριμένα περιστατικά να έχουν φτάσει στα αυτιά μας μέσα από τον τύπο (και δεν είναι λίγα), αλλά πόσα αντίστοιχα συμβαίνουν διαρκώς; Στους δρόμους , στα καφενεία , στο σχολείο , μέσα στα ίδια μας τα σπίτια, παντού τριγύρω μας. Σε έναν κόσμο που καθημερινά παράγονται και αναπαράγονται καταπιέσεις, όλα αυτά τα αντιλαμβανόμαστε ως μία μόνο έκφανση της πατριαρχίας. Το ότι καταλήγουν να συμβαίνουν σκηνικά σαν τα παραπάνω αποδεικνύει με πόση επιτυχία έχουν ενσωματωθεί οι πατριαρχικοί έμφυλοι ρόλοι.

Αυτό χτίζεται μεθοδικά στην καθημερινότητα μας με τρόπους απλούς και φαινομενικά αθώους. Από σεξιστικά σχόλια που βαφτίζονται πλακίτσες, έως την αντίληψη ότι το κορμί μίας γυναίκας δεν της ανήκει. Σε αυτή την πόλη δεν μας μάθαν ποτέ να αντιμιλάμε. Ίσα ίσα μας μάθανε να κρατάμε το στόμα μας κλειστό.

Εμείς όμως κουραστήκαμε να μένουμε σιωπηλές.

Είμαστε εδώ και είμαστε πολλές
Θα απαντάμε στα παραβιαστικά βλέμματα, στα επιθετικά φλερτ, στα απρεπή σχόλια
Δεν θέλουμε άλλο να βαδίζουμε ανάμεσα σε αρματωμένους «λεβέντες»

 Η ματσίλα σας βρωμάει σεξισμό

φεμ γλωσσοκοπάνες

πηγή:https://www.facebook.com/groups/553356326351014