Φυλακιζόμαστε από χιλιάδες φόβους: Τον φόβο να θαφτούμε ζωντανοί σε κάποια φυλακή, τον φόβο να πεθάνουμε στην δράση, τον φόβο να μείνουμε μόνοι δίχως τις ζητωκραυγές του πλήθους ή τον φόβο να μας απομονώσουν οι ίδιοι μας οι σύντροφοι. Το ξεπέρασμα των παραπάνω φόβων θα μας καθιστούσε πιο διαυγείς. Πολλοί αγώνες χτίζονται πάνω σε αυτούς τους φόβους, είναι προϊόντα αυτών των φόβων. Ο φόβος μας δηλητηριάζει, οι συμβιβασμοί είναι οι τοξικοί του καρποί. Έπειτα, με εύηχες λέξεις, αναπαυτικές θεωρίες, βολικές μακρόπνοες στρατηγικές, φροντίζουν να εξωραΐζουν την όλη ξεφτίλα συνιστώντας μας φρόνηση και τραβώντας μας στον πολιτικό ρεαλισμό. Δυστυχώς όμως, τα σκατά και ροζ να τα βάψεις παραμένουν σκατά.
Alfredo Cospito
Οι Πυρήνες Άμεσης Δράσης αναλαμβάνουν την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του δικαστικού Ηλία Κανελλόπουλου στην περιοχή του Χολαργού. Η επίθεση μας αποτελεί μια ενέργεια αλληλεγγύης στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων στις φυλακές τις επικράτειας. Αποτελεί επίσης μια συνέχιση της στρατηγικής της προσωπικής στοχοποίησης όσων εμπλέκονται στην διαρκή αυστηροποίηση της ποινικής καταστολής και στην κατασταλτική διαχείριση που εφαρμόζεται στο πεδίο των φυλακών. Από τον αρχιτέκτονα του νέου ποινικά κώδικα, Λάμπρο Μαργαρίτη στην προϊστάμενη του Σώματος Επιθεώρησης και Ελέγχου των Καταστημάτων Κράτησης Σπυριδούλα Πρεσβεία και τώρα στον Ηλία Κανελλόπουλο, εφέτη αποσπασμένο στο υπουργείο δικαιοσύνης, που αποτελούσε έναν από τους στενούς συνεργάτες του πρώην υπουργού δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, επί των ημερών του οποίου δημιουργήθηκαν και ψηφιστήκαν ο νέος ποινικός και σωφρονιστικός κώδικας.
Το μήνυμα μας είναι σαφές. Οι Πυρήνες Άμεσης Δράσης δεν ξεχνάνε τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα των φυλακών, τις οικογένειες που ταλαιπωρούνται και βασανίζονται από τις μεθοδεύσεις των δικαστών, της αστυνομίας και όσων σωφρονιστικών έχουν την εντύπωση ότι παραμένουν στο απυρόβλητο. Δεν ξεχνάνε τους πολιτικούς κρατούμενους που πληρώνουν το τίμημα των επιλογών τους να στρατευθούν στην επαναστατική υπόθεση. Οι εκρήξεις έξω από τα σπίτια όσων βάζουν με τον έναν η τον άλλο τρόπο το χέρι τους για να κάνουν τις ζωές των κρατουμένων μια εφιαλτική πραγματικότητα, επαναφέρουν έστω και σε επίπεδο συμβολικό την πολεμική πραγματικότητα της μόνιμης αναρχικής απειλής.
Όπως είχαμε γράψει μετά την επίθεση στο σπίτι του Λάμπρου Μαργαρίτη
“Με το συγκεκριμένο θέμα δεν τελειώσαμε. Για εμάς, κάθε επίθεση στα κεκτημένα με αιματηρούς αγώνες δικαιώματα των κρατουμένων αξιολογείται πολύ σοβαρά, και σε αυτή την κατεύθυνση θα προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να το κρατήσουμε ψηλά στις προτεραιότητες των μαχόμενων σχηματισμών που δρουν στο ανταγωνιστικό κίνημα. Τους καλούμε να γίνουν ασπίδα προστασίας στα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων μέσα στις φυλακές και να στοχοποιήσουν τους άμεσα υπεύθυνους για αύτον τον αναχρονιστικό ποινικό κώδικα που μας γυρνάει πολλές δεκαετίες πίσω.”
Εδώ και μήνες, εκατοντάδες κρατούμενοι σε δεκάδες φυλακές της χώρας βρίσκονται σε κινητοποιήσεις με μια σειρά αιτημάτων ενάντια στο νέο, ποινικό και σωφρονιστικό κώδικα, όπως και τις πρόσφατες εξαγγελίες για εκ νέου αναθεώρηση του πρώτου από την κυβέρνηση. Οι νομοθετικές αλλαγές έχουν ως αποτέλεσμα την στέρηση ελευθερίας για ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, τη στέρηση αγαπημένων προσώπων και των ήδη λιγοστών αδειών, τη διεύρυνση του καθεστώτος εξαίρεσης σε μεγαλύτερες ομάδες κρατουμένων, ενώ παράλληλα το κράτος εισάγει μια όλο και σκληρότερη απαίτηση υποταγής και μετάνοιας μπροστά στους ιεροεξεταστές των δικαστικών συμβουλίων. Η αυστηροποίηση της ποινικής νομοθεσίας και του σωφρονιστικού κώδικα έχει συγκεκριμένες επιδιώξεις. Την ικανοποίηση του ακροατηρίου του δόγματος νόμος και τάξη το οποίο τροφοδοτεί με ψήφους το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Την όλο και μεγαλύτερη υποδούλωση των κρατουμένων είτε ως συνεργάτες της αστυνομίας, είτε ως θύματα στα δίχτυα των παραδικαστικών κυκλωμάτων των μεγαλοδικηγόρων που είναι σε ανοιχτή γραμμή με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι οποίοι με τις ανάλογες απολαβές κρατάνε στα χέρια τους το κλειδί της αποφυλάκισης αξιοποιώντας τα νομικά παράθυρα πάνω στα οποία αναγράφετε και το αντίστοιχο χρηματικό ποσό.
Σε μια συνθήκη που ο ατομισμός, η παραίτηση και η λογική της καβάτζας κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος, υπάρχουν παραδείγματα αγώνα που με την εκκωφαντική τους αξιοπρέπεια διαταράσσουν την νομοτέλεια της υποτέλειας (ενίοτε και σε διαμαρτυρόμενη εκδοχή). Οι σκληρές απεργίες πείνας και δίψας των πολιτικών κρατουμένων Δημήτρη Κουφοντίνα, Γιάννη Μιχαηλίδη, Θάνου Χατζηαγγέλου, των 11 Τούρκων αγωνιστών του Λαϊκού Μετώπου, του Alfredo Cospito, οι δεκάδες απεργίες πείνας αλληλεγγύης, και μια σειρά κινήσεων αντίστασης των κρατουμένων σε όλη αυτή την περίοδο δείχνουν πως ακόμα και σε πολύ δύσκολες συνθήκες οι μάχες που χτίζουν αναχώματα αντίστασης δεν είναι χαμένες αλλά απαραίτητες και επιβεβλημένες.
Θεωρούμε χρέος μας να πάρουμε θέση, μέσω της έμπρακτης αλληλεγγύης, στον πόλεμο που μαίνεται στο πεδίο των φυλακών. Να στοχοποιήσουμε τους αρχιτέκτονες των νομοθετικών εκτρωμάτων που διαλύουν τα ήδη λιγοστά δικαιώματα των κρατουμένων. Το καρτέλ των δικαστικών που βγάζουν λάδι τα καθάρματα που ανήκουν στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας, ενώ οι φτωχοδιάβολοι και οι διακηρυγμένοι εχθροί του συστήματος θα υποφέρουν στα χέρια του. Τους διευθυντές, τους αρχιφύλακες και τα τσιράκια της σωφρονιστικής συμμορίας που εξακολουθούν να παραμένουν αυλοκόλακες και εντολοδόχοι του εκάστοτε υπουργού και επιχειρούν να εκφοβίσουν τους φυλακισμένους/ες και να σπάσουν το ηθικό τους.
Ο φόβος που αισθάνθηκε ο Κανελλόπουλος όταν πετάχτηκε από το κρεβάτι του από τους ήχους των εκρήξεων και είδε τις φωτιές από το μπαλκόνι του. Είναι ένα μικρό κόστος της άλλης πλευράς του ψυχολογικού πολέμου στον οποίο ο ίδιος λαμβάνει ενεργό μέρος ως ένα γρανάζι της κρατικής γραφειοκρατίας που στραγγαλίζει ανθρώπους στο όνομα του νόμου. Το λέμε για να είμαστε ξεκάθαροι. Η μεταφορά του φόβου στο στρατόπεδο τους είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση αν θέλουμε να μιλάμε για μαχητικό αγώνα στο σήμερα. Όχι άλλα κούφια λόγια, όχι άλλη μιζέρια, όχι άλλη ακαδημαϊκή θολούρα και ψευτοπεριεχόμενα. Υπάρχει ένας καθαρός και απόλυτος διαχωρισμός που ξεδιαλύνει την σύγχυση που υπάρχει γύρω μας. Όποιος αποφασίζει να ρισκάρει την ελευθερία του στο όνομα της ελευθερίας είναι σύμμαχος μας. Όποιος μιλάει πολύ χωρίς να λέει τίποτα είναι στην καλύτερη περίπτωση άξιος της αδιαφορίας μας.
Αλληλεγγύη στους διωκόμενους/ες για την υπόθεση σύντροφοι/συντρόφισσες, τον Κώστα Δημαλέξη, τους Δ.Σ. και Ρ.Ζ.
Αλληλεγγύη και συνενοχή με τον Francisco Solar και τη Mónica Caballero. Αλληλεγγύη σε όλους/ες τους πολιτικούς/ες κρατούμενους/ες που αγωνίζονται για την ανατροπή σε όλο τον κόσμο
Τιμή για πάντα στου επαναστάτες κομμουνιστές του Λαϊκού Μετώπου Harika Kızılkaya, Burak Ağarmış, Özkan Güzel, Erdoğan Çakır: Γιατί το πάθος για μια νέα ζωή, δεν μπορεί να καταπνιγεί. Χίλιες φορές και αν συντριφτεί, θα ξαναγεννηθεί μέσα από τις φλόγες, χίλιες και μια.
Να νικήσουμε τον φόβο που ενσταλάζει το σύστημα μέσω της καταστολής για να μας καταστήσει αδρανής.
Να οικοδομήσουμε με πράξεις την μόνιμη απειλή
Πυρήνες Άμεσης Δράσης
Πηγή: Athens Indymedia
