ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ
Μια κλειστή φυλακή είναι και ένας κλειστός λογαριασμός με την Τυραννία. Δεν είναιαξιοθέατο, ούτε αρχιτεκτονικό έργο τέχνης, παρά ο μαζικός τάφος χιλιάδων σωμάτωνπου φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, στερήθηκαν και ξεψύχησαν χωρίς να ξαναδούντον ήλιο δίχως διαλείμματα και κάγκελα. Όταν κοιτάς μια φυλακή, σκέψου πόσοιάνθρωποι δέχτηκαν τη βία του εγκλεισμού, πόσοι θάφτηκαν ζωντανοί σεαπομονώσεις, πόσοι στερήθηκαν τις οικογένειές τους, τους ανθρώπους τους, τοαυτονόητο δικαίωμα προς την ελευθερία. Πόσοι βάδιζαν τμηματικά στα προαύλιατων πτερυγών στρίβοντας σε κάθε τοίχο ξανά και ξανά, πόσοι χάσαν ότι πιο όμορφοείχαν μέσα τους και αποξενώθηκαν, ταπεινώθηκαν συναισθηματικά καιψυχράνθηκαν.
Σε τούτα τα κελιά κάποτε το ελληνικό κράτος φυλάκιζε ανθρώπους που αγωνίζοντανγια την ελευθερία αυτού του τόπου, ανθρώπους που αντιστέκονταν στην παρακμήκαι την εξαθλίωση, ανθρώπους που δε συμβιβάστηκαν με μια ζωή υποταγμένη καιεξεγέρθηκαν. Σε τούτα τα κελιά το ελληνικό κράτος δολοφόνησε αγωνιστές καιαγωνίστριες που δεν συνεργάστηκαν, δεν μετανόησαν και ο χαμός τους έγινεσύμβολο αντίστασης και ελευθερίας. Σήμερα το ελληνικό κράτος δολοφονεί ακόμαανθρώπους μέσα στις φυλακές του γιατί διεκδικούνε, έξω από ρουσφέτια καιδωροδοκίες, τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Γιατί δεν σκύβουν το κεφάλι στουςδεσμώτες τους, γιατί διεκδικούν καλύτερες συνθήκες κράτησης, γιατί διεκδικούνκαλύτερες ζωές και δεν υπογράφουν αδιαμαρτύρητα το θάνατό τους.
Σήμερα το ελληνικό κράτος δολοφονεί τον απεργό πείνας Θανάση Πικάση,μετάγοντάς τον εκδικητικά από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Αγίου Στεφάνου Πάτρας, στερώντας του το δικαίωμα να συνεχίσει τις σπουδές του. Γιατί οιαρχιβασανιστές αυτού του κράτους, όπως η διευθύντρια των φυλακών Κορυδαλλού Μαρία Στέφη και ο αρχιφύλακας Κώστας Λαμπρόπουλος, δεν αρκούνται στηνκαθημερινή τιμωρία του εγκλεισμού στην οποία υποβάλλεται ένας κρατούμενος:θέλουν να τον δούν να συντρίβεται, να καταβάλλεται από τη φθορά, να υποτάσσεταιστις προσταγές τους, να δουλεύει για τα συμφέροντά τους, να σιωπεί και να σκύβειτο κεφάλι.
Ο αγώνας του απεργού πείνας Θανάση Πικάση, είναι ένας αγώνας για να συνεχίσει να υπάρχει ζωή, ίσα δικαιώματα και αξιοπρέπεια για όλους τους κρατούμενους μέσαστις ελληνικές φυλακές. Γι’ αυτό θα είμαστε δίπλα του μέχρι το τέλος-μέχρι τη νίκη.
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ (ΑΠΟ 5 ΙΟΥΛΗ) ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΘΑΝΑΣΗ ΠΙΚΑΣΗ
Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θανάση Πικάση
3 Αυγούστου. Τομέας Σαν Χουάν ντε Γιογιέο, Περιοχή Βαλπαραΐσο, Χιλή
«Είμαστε τα πολλά μπάζα και οι κόκκοι της άμμου στα γρανάζια της μηχανής που προχωρά αμείλικτα με βαρύ βηματισμό. Είμαστε πράκτορες διαταραχών της μηχανής.»
-Ηφαιστειακή Ομάδα
Τη νύχτα του Σαββάτου 3 Αυγούστου, συνοδευόμενοι από τις ορμές του ποταμού, αποφασίσαμε να επιτεθούμε σε μια μπετονιέρα της “Melón” και στην εταιρεία “Aridos Río Maipo S.A.” που βρίσκεται κοντά στο δέλτα του ποταμού Maipo, επιδιώκοντας να παραλύσουμε την λειτουργία τους, μπαίνοντας και στις δύο εγκαταστάσεις και καίγοντας όλα τα διοικητικά και λογιστικά γραφεία τοποθετώντας 10 εμπρηστικούς μηχανισμούς, προκαλώντας έτσι την πλήρη καταστροφή των εγκαταστάσεων της ιδιοκτησίας και ολοκληρώνοντας την τρίτη μας δράση σαμποτάζ με σημαντικές ζημιές σε εταιρείες που λεηλατούν και απειλούν τη ζωή σε όλο τον ποταμό Maipo, επιστρέφοντας μέρος της ζημιάς που έχουν προκαλέσει στην γη και στα περιβάλλοντα στα οποία δραστηριοποιούνται, ως ένας τρόπος να συμβάλλουμε στον αγώνα ενάντια στην καταστροφή. Μπροστά στην καταστροφή της γης και των ζωών μας, αξίζει μόνο να απαντησουμε με την πλήρη καταστροφή όσων την καταστρέφουν.
Σε αυτόν τον τομέα, όπως και σε άλλα τμήματα του ποταμού, τα έργα για την παραγωγή τσιμέντου και την εξαγωγή αμμοχάλικου δεν φέρνουν τίποτα άλλο παρά οικολογική θυσία και υποβάθμιση των κοινοτήτων που κατοικούν στο τοπικό περιβάλλον, το οποίο έγινε μια ακόμη από τις περιοχές που θυσιάζουν (υπάρχουν 4 συνολικά εταιρείες σκυροδέματος, τσιμέντου και αμμοχάλικου που δουλεύουν εδώ), κάτι που δεν άφησε αδιάφορους τους ντόπιους, οι οποίοι έχουν ήδη διαμαρτυρηθεί ενάντια στις επιπτώσεις που προκαλούνται από τη λειτουργία αυτής της καταστροφικής βιομηχανικής δραστηριότητας. Πέρα από αυτή τη συγκεκριμένη σύγκρουση πο υπάρχει στην περιοχή, είμαστε και εμείς μέρος της κάνοντας πράξη με αποφασιστικότητα την δέσμευσή μας στην αναρχική επαναστατική βία σαν μία ουσιαστική και αναγκαία μέθοδο για την όξυνση της σύγκρουσης για την γη και την ολική απελευθέρωση.
Η Melón είναι μια επιχειρησιακή εταιρεία τσιμέντου στη Χιλή που βρίσκεται στα χέρια ενός ισχυρού επιχειρηματικού ομίλου στο Περού (Όμιλος Breca, της οικογένειας Brescia-Cafferata), ο οποίος υπόσχεται να επεκτείνει την εκμετάλλευση της γης της νότιας Abya Yala[1], προσθέτοντας αυτή τη δραστηριότητα στους υπόλοιπους οικονομικούς τομείς στους οποίους ήδη δραστηριοποιείται. Από την άλλη πλευρά, η εταιρεία αμμοχάλικου “Maestranza y Planta de Áridos Rio Maipo S.A.” δραστηριοποιείται ενεργά στον τομέα του ποταμού Maipo των κοινοτήτων Σάντο Ντομίνιο και Σαν Αντόνιο, της περιοχής Βαλπαραΐσο, αν και προσπάθησε πρώτα να εγκατασταθεί στην κοινότητα Ναβιδάδ (Ρανκάγουα, περιοχή VI) ξεκινώντας τις δραστηριότητές της χωρίς καν να έχει την αντίστοιχη έγκριση της τοπικής Εκτελεστικής Επιτροπής Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, δείχνοντας τη συνολική αδιαφορία της για τις επιβλαβείς επιπτώσεις της εκμετάλλευσης της γης και των ποταμών. Εκτός από αυτές τις δύο εταιρείες στις οποίες επιτεθήκαμε, υπάρχουν δύο ακόμη εταιρείες σκυροδέματος/τσιμέντου στην περιοχή,η μία από αυτές είναι η “Cementos San Juan” του πολυεθνικού ομίλου UNCEM, ο οποίος επίσης καταστρέφει τη γη σε αρκετές χώρες της Abya Yala (ΗΠΑ, Εκουαδόρ, Χιλή, Περού και Κολομβία).
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έχουν οι δραστηριότητες των εταιρειών αυτών είναι η υποβάθμιση του ποταμού και η ρύπανση του περιβάλλοντος, όπως επίσης και η καταστροφή της ζωής και των οικοσυστημάτων των περιβαλλόντων όπου λειτουργούν. Όχι αδικαιολόγητα, σε άλλες περιοχές του πρώτου κόσμου, μοντέλα που κάποιοι φιλοδοξούν τόσο πολύ να υιοθετήσουν, απαγορεύεται η δραστηριότητα της εξαγωγής αμμοχάλικου στις λεκάνες απορροής. Με την εξαγωγή αμμοχάλικου και ορυκτών από τις όχθες των ποταμών, η φορά και η ταχύτητά τους επηρεάζονται, δημιουργώντας υποκοπές που αναπαράγονται σαν φαινόμενο ντόμινο (ένα φαινόμενο που ονομάζεται αντίστροφη ή οπισθοδρομική διάβρωση), η χλωρίδα και η πανίδα που κατοικούν και βοηθούν τον ποταμό καταστρέφεται και μεγαλώνει ο κίνδυνος πλημμύρων και άλλων φαινομένων. Ο αντίκτυπος που παράγεται από την παραγωγή τσιμέντου δεν είναι χαμηλότερος, κοντεύει στο 7% των εκπομπών CO2 παγκοσμίως (τριπλάσιος από εκείνον της εναέριας κυκλοφορίας και τοποθετώντας τον εαυτό της ως την τρίτη πιο ρυπογόνο βιομηχανία). Επιπλέον, όλες αυτές οι παράλογες και τεράστιες ποσότητες τσιμέντου που παράγονται καθημερινά παγκοσμίως (περίπου 150 τόνοι ανά δευτερόλεπτο) παράγονται με πρώτες ύλες όπως άμμος, χαλίκι και πέτρες που απομακρύνουν τις λεκάνες των ποταμών ή κάνουν διατρήσεις στην γη για εξόρυξη και ισοπεδώνονται τεράστιες παραλίες για να εξαχθεί η απαραίτητη άμμος.
Τέτοιες βιομηχανίες υπάρχουν για την εξάπλωση του σημερινού πολιτισμένου μοντέλου ζωής, όπου σε καθημερινή βάση το τσιμέντο ρίχνεται σε όλο και περισσότερες εκτάσεις γης, συνθλίβοντάς την και κρύβοντας την για να δώσει την θέση της στην αχαριστία ενάντια στους αυτόχθονες, εγείροντας τεράστιες κατασκευές μετά από τις αντίστοιχες μετατόπισεις ή την καταστροφή των οικότοπων των άγριων ζώων και της βλάστησης που δίνουν ζωή στα οικοσυστήματα, και αυτό γίνεται μέρα με τη μέρα αδιάκοπα, επεκτείνοντας την πόλη όλο και περισσότερο σε όλες τις διαστάσεις, σαρώνοντας έτσι την φύση της περιοχής. Τα πάρκα μπορεί να είναι ευχάριστα αλλά δεν παύουν να είναι απλώς μια λειτουργική φούσκα ανάμεσα στα τσιμεντένια σκατά της πόλης. Το βρόχινο νερό δεν αποστραγγίζεται σωστά στη γη, η θερμότητα στην τσιμεντένια πόλη γίνεται ασφυκτική και δεν υπάρχει καν γη που να μπορεί να φυτευτεί. Όλα είναι τσιμέντο και για να διατηρηθεί και να αναπαραχθεί αυτή η πραγματικότητα, είναι αναγκαίες αυτές οι εξορυκτικές και περιβαλλοντοκτόνες βιομηχανίες. Αυτός ο γκρίζος και μουντός τρόπος ζωής έχει σοβαρές συνέπειες και δεν είναι κάτι που μας αφήνει αδιάφορους.
Κατανοώντας ότι αυτές οι εταιρείες αποτελούν μέρος αυτού του εκτεταμένου εξορυκτικού μηχανήματος, που υπάρχει σε όλο τον κόσμο και μετατρέπει ταχεία όλη την Abya Yala σε τόπο θυσίας. ότι η εκμετάλλευση της γης είναι μία ζωτική αρτηρία της κυριαρχίας, ότι η βιομηχανική δραστηριότητα που είναι υπεύθυνη για τις κλιματικές αλλαγές λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη δεν έχει πραγματικό συμφέρον να σταματήσει την καταστροφή της, αλλά αντίθετα επιμένει να προσποιείται ότι είναι φιλική προς το περιβάλλον όπως και οι νέες πηγές ενέργειας που εξακολουθούν να είναι επιβλαβείς για τα οικοσυστήματα και τις ζωές μας. Και πάνω από όλα, με τη ξεκαθάρισμα ότι ο καθένας από εμάς είναι ο μόνος που μπορεί να καταπολεμήσει την πρόοδο της καταστροφής, αντιλαμβανόμαστε πόσο επείγουσα είναι ηεπίθεση στις βιομηχανίες που καταστρέφουν τη γη, προσθέτοντας την πρωτοβουλία και τη δράση μας στη διεθνιστική εκστρατεία “Switch Off!”, μια εκστρατεία για την οποία έχουμε μιλήσει σε προηγούμενο κείμενο με τίτλο «Ο αγώνας στην Abya Yala και η εγγύτητά του με την εκστρατεία “Switch Off!” – Αναρχικές σκέψεις σχετικά ε τον αναγκαίο αγώνα για την Γη»[2]
Switch Off! Τις τσιμεντοβιομηχανίες και την εξόρυξη αδρανών υλικών
Switch Off! Τον κόσμο του ολέθρου και το και το σύστημα της καταστροφής!
Ας είναι αυτή η πυρκαγιά που προκαλέσαμε ένας χαιρετισμός προς τους/ις συντρόφους/ισσες που έχουν κάνει επιθέσεις σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως στη Γερμανία, στα εργοστάσια τσιμέντου της «HeidelbergMaterials AG» και της «Cemex», στους/ις συντρόφους/ισσες που σαμποτάρουν αγωγούς φυσικού αερίου στο Mountain Valley στις ΗΠΑ, στους δράστες των επιθέσεων στην Tesla, μεταξύ πολλών άλλων πράξεων σαμποτάζ και καταστροφής σε όλο τον κόσμο, αναγνωρίζοντας ότι η επίθεση πρέπει να είναι άμεση και σε όλες τις περιοχές όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις και τα μέσα των υπευθύνων για την καταστροφή, συμβάλλοντας στον διάλογος μέσω της άμεσης και συγκρουσιακής δράσης, χωρίς κανενός είδους ελπίδα σε θεσμικές διαδικασίες ή σωτήριες οντότητες. Για εκείνους με τους οποίους συναντιόμαστε στην επίθεση, δίνουμε θάρρος και αγάπη <3.
Συμμεριζόαστε επίσης τον αγώνα για την αυτονομία των Μαπούτσε που κρατούν το μέτωπο ψηλά, αψηφώντας τις αποικιοκρατικές επιθέσεις του χιλιανού και του αργεντινέζικου κράτους, απαντώντας χωρίς δισταγμό με φωτιά και σφαίρες στην εξορυκτική βιομηχανία.
Όμως η κρατική επίθεση δεν γίνεται μόνο στο Wallmapu, η καταστολή σε όλη την επικράτεια έχει επιδεινωθεί στα χέρια της σοσιαλδημοκρατίας, η οποία έχει εντείνει τις αυταρχικές και αστυνομικές πολιτικές της εναντίον όλων των τομέων που ανταγωνίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου και του κράτους, και που συγκαλύπτει. τις αντεπαναστατικές της ενέργειες υψώνοντας ψεύτικες αγωνιστικές σημαίες, χρωματίζοντας τον εαυτό της ως υπερασπίστρια του περιβάλλοντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των «πρώτων λαών» και κατά της έμφυλης βίας, αποδεικνύοντας πόσο απατεωνίστικη είναι σε καθεμία από αυτές τις πτυχές, αλλά και ενισχύοντας κάθε τι αντίθετο . Το βλέπουμε στην κατασταλτική κλιμάκωση στο Wallmapu, στη δυσανάλογη και εκδικητική καταδίκη του αναρχικού συντρόφου μας Francisco Solar, στο κατασταλτικό κυνήγι στην ιστορικά μάχιμη κωμόπολη της Villa Francia, στον νόμο κατά των καταλήψεων που ποινικοποιεί και καταδικάζει αδιακρίτως τις καταλήψεις αστέγων, στη κατασκευή νέων φυλακών υψίστης ασφαλείας, μεταξύ πολλών άλλων ξεδιάντροπων ενεργειών προς όφελος των ισχυρών και εις βάρος των εκμεταλλευόμενων και των αγωνιστών, όπως η απελευθέρωση και η πλήρης ατιμωρησία των ενεργειών μπάσταρδων μπάτσων όπως οι Crespo και Sebastián Zamora, δολοφόνοι των Cristián Valdebenito και Pablo Marchant, μεταξύ πολλών άλλων υποθέσεων. Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους εκείνους που υποφέρουν τις συνέπειες της καταστολής όπως φυλάκιση, ακρωτηριασμός, διώξεις και δολοφονίες.
Όλα αυτά είναι έργα της «λαϊκής» κυβέρνησης που ήρθε να σταματήσει τον «φασισμό», μιας κυβέρνησης που σε μια κρίσιμη στιγμή έδωσε τα χέρια με την εξουσία και συμφώνησε να θάψει την εξέγερση και να σταματήσει κάθε πιθανότητα κλιμάκωσης της λαϊκής βίας, και όλα αυτά είναι έργα εκείνων που είχαν την υποστήριξη πεφωτισμένων ψηφοφόρων από υποτιθέμενους μάχιμους τομείς. Αποκηρήσσουμε πλήρως την συνενοχική σιωπή, την θυματοποίηση και την ακινησία των τομέων που αυτοαποκαλούνται επαναστάτες και που εκείνη την εποχή προσπάθησαν να μας πείσουν ότι η συμμετοχή στη Δημοκρατία θα μπορούσε να είναι μια καλή ιδέα. Μισούμε όποιον, υπό το πρόσχημα του αγώνα, υποστηρίζει και συμμετέχει ενεργά στο εκλογικό σύστημα και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία που υπερασπίζεται μόνο τη δομή του νεοφιλελεύθερου και αστυνομικού καθεστώτος, γιατί οι θεσμοί και η δικαιοσύνη τους θα φροντίζουν πάντα αυτούς που κυβερνούν και τα καταπιεστικά τους όπλα. Μας απωθούν εκείνοι οι τομείς που αυτοαποκαλούνται «αναρχικοί» ή «επαναστάτες» ενώ ήταν μέρος της συνταγματικής εκλογικής παράστασης και αυτής της κυβέρνησης, που σήμερα, αντί να κάνουν βαθιά αυτοκριτική και να προωθήσουν το αποφασιστικό βήμα προς την επιθετική δράση, κρατούν σιωπή αφού δάγκωσαν τη γλώσσα τους και σήμερα υποκύπτουν στην ακινησία και στους στείρους λόγους που δεν κάνουν τίποτα για να τελειώσει αυτή η πραγματικότητα που μας ταρακουνάει. Η μόνη απάντηση στη βάναυση καταστολή, στις φυλακίσεις των συντρόφων/ισσών μας, στις πολιτικές εκτελέσεις και στην αστυνομοκρατία είναι και θα είναι ο αυτόνομος αγώνας και η άμεση δράση, μακριά από θεσμούς και δημοκρατικές παγίδες. Ειπώθηκε ξανά στο παρελθόν, με βάση τους αιώνες ιστορικών εμπειριών αγώνα, και σήμερα, αφού φτύσουμε στα πρόσωπα των απατηλών συμμετεχόντων της δημοκρατίας, το επαναλαμβάνουμε ξανά: δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο να διαπραγματευτούμε με τον εχθρό, ο μόνος δρόμος είναι η σύγκρουση, χωρίς ημίμετρα, χωρίς χλαριότητες, φωτιά στον προοδευτισμό και ανοιχτό πόλεμο ενάντια σε κάθε εξουσία!
Αυτόν τον μήνα, τον Αύγουστο, φορτωμένοι με την μνήμη των Santiago Maldonado και Macarena Valdés, συνεχίζουμε να διανύουμε το μονοπάτι της άμεσης σύγκρουσης, εξαπλώνοντας τη φωτιά ενάντια στην καταστροφή, δίνοντας ζωή και συνέχεια στη μάχιμη μνήμη των νεκρών μας.
Παράλληλα, συμμετέχουμε στο κάλεσμα για τη διεθνή εβδομάδα αγκιτάτσιας του Francisco Solar, ενός συντρόφου που βρίσκεται σήμερα στη φυλακή από το κράτος αφού του επιβλήθηκε ποινή 86 ετών και ένα εκδικητικό καθεστώς απομόνωσης. Ας αφήσουμε στην άκρη τους θυματοποιητικούς λόγους και ας επιτεθούμε στην Εξουσία όπου κι αν βρίσκεται, αφού μόνο έτσι μπορούμε να βγάλουμε τον Φραγκίσκο από την απομόνωση. Και όσο πιο σφοδρές είναι αυτές οι επιθέσεις, τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο αντίκτυπός τους και, επομένως, θα αυξηθεί η ικανότητά τους για επεισόδια και ταραχές, κάτι που σίγουρα θα ενισχύσει τις εκφράσεις της αναρχικής αλληλεγγύης.
«Αντιλαμβανόμαστε ότι ο μόνος τρόπος να μείνουμε ζωντανοί είναι να χτυπήσουμε τους καταπιεστές. Γνωρίζουμε ότι η Εξουσία δεν θα πέσει με αυτές τις επιθέσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Κάνουμε επιθέσεις γιατί δεν λογαριάζουμε την παθητικότητα του πολίτη στη ζωή μας.Απομακρυνόμαστε από τις τυπικές δομές μάχης, για να πάρουμε στα χέρια μας, συγκεντρωμένοι σε συγγένειες, την ευχαρίστηση της επίθεσης.
Ας εξαπολύσουμε καταστροφικές εχθροπραξίες!»
– ΑΝΤΑΡΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΟΧΕΣ / ΦΡΑΞΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
Μια δυνατή, θερμή και σφιχτή αγκαλιά στους Francisco Solar, Aldo, Lucas, Mónica Caballero, Tomás, Joaquín García, Panda, Rusio, Tortuga, στους Mapuche κρατούμενους , στους κρατούμενους της Villa Francia και στους αναρχικούς κρατούμενους του κόσμου. Μια παρόρμηση, μια ανάσα, μια χειρονομία και ένα κλείσιμο του ματιού, μεταφράζονται σε φωτιά ενάντια στις βιομηχανίες της κυριαρχίας και της καταστροφής, καθιστώντας τις μέρος αυτής της διαχεόμενης φωτιάς της απελευθέρωσης.
Άμεση απελευθέρωση του lonko[3] Facundo Jones Huala που βρίσκεται σε απεργία πείνας στις φυλακές του Κράτους της Χιλής.
Από το Wallmapu μέχρι την Παλαιστίνη, η ένοπλη αντίσταση είναι απαραίτητη ενάντια στην αποικιοκρατική κατοχή. Η δράση κατά της γενοκτονίας είναι εφικτή σε όλες τις ηπείρους, για την καταστροφή της αποικιοκρατίας όπου κι αν βρεθεί. Από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα, η Παλαιστίνη θα ελευθερωθεί.
«Ας επιτεθούμε στη βιομηχανία και την οικονομία που επωφελούνται από την αποικιοκρατία και την καταστροφή της φύσης και που καθιστούν όλο και πιο αδύνατο το μέλλον που αξίζει να ζήσουμε!»
Switch Off! Το σύστημα της καταστροφής
Απενεργοποιήστε τη μηχανή. Καταστρέψτε τη μηχανή.
Ο Bau, η Claudia, ο Mauri, ο Angry, ο Tortuguita και όλοι οι αναρχικοί που σκοτώθηκαν στη δράση, βαδίζουν μαζί μας στην επίθεση.
Για την αναρχία, για τη γη, για τις ζωές ας.
Εξεγερσιακός Πυρήνας για το Maipo, Νέα Ανατροπή
Σημειώσεις του εγχειρήματος «Ευλογημένη Η Φλόγα»:
[1] Abya Yala είναι το απο-αποικιοκρατικό όνομα που έχουν δώσει οι ιθαγενείς Αμερικάνοι στην ήπειρο της Αμερικής.
Σε μια προσπάθεια αναγέννησης της διεθνιστικής συνεργασίας μεταξύ των συντρόφων/ισσών που ενεργούν στα εδάφη που κυριαρχούνται από το Χιλιανό και το Ελληνικό κράτος, μεταφέρουμε αυτό το κάλεσμα διεθνούς αλληλεγγύης και αγκιτάτσιας για τον αναρχικό σύντροφο και αντάρτη πόλης Francisco Solar που με τις εκδικητικές κινήσεις του δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος, η εξουσία επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους αναρχικούς/ές και ανατρεπτικούς/ές αγωνιστές/ριες που συνεχίζουν να δρουν στους δρόμους και να κρατούν ζωντανή την αναρχική επίθεση και την ατομική εξέγερση.
Ας δείξουμε στην εξουσία λοιπόν πως τέτοιες κινήσεις το μόνο που καταφέρνουν είναι να φουντώνουν το περισσότερο πείσμα μας για ελευθερία και τίποτα άλλο. Ας δείξουμε ότι δεν θα αφήσουμε ποτέ κανένα/καμία σύντροφο/ισσα να θαφτεί ζωντανός/ή από το οποιοδήποτε κράτος, σε οποιαδήποτε γωνιά της Γης.
Παρακάτω παραθέτουμε δύο κείμενα δύο μέσων αντιπληροφόρησης της Χιλής σχετικά με το κάλεσμα.
Informativo Anarquista:
Ο αναρχικός σύντροφος Francisco Solar συνελήφθη και κατηγορήθηκε το 2020 για διάφορες βομβιστικές επιθέσεις ενάντια στους ισχυρούς και τους καταπιεστές. Τον Μάρτιο του 2024, η ποινή του σε 86 χρόνια στη φυλάκισης επικυρώνεται, η οποία αναμφισβήτητα αντιπροσωπεύει μια συγκεκαλυμμένη ισόβια κάθειρξη.
Χωρίς να είναι ευχαριστημένη με τη δικαστική εκδίκηση, η σωφρονιστική διοίκιση αποφάσισε να επιβάλει τιμωρία σε αυτή την καταδίκη, διαιωνίζοντας έτσι ένα είδος απομόνωσης που στην πράξη είναι ένα από τα πιο σκληρά σωφρονιστικά καθεστώτα στις φυλακές.
Μπροστά σε αυτή την βεντέτα της εξουσίας που επιδιώκει να θάψει ζωντάνο τον σύντροφο, δεν μπορούμε να παραμείνουμε αδιάφοροι και είναι εδώ που η αναρχική και αντιφυλακιστική αλληλεγγύη πρέπει να δείξει ισχυρή παρουσία μέσω της διάχυσης των εκφράσεών της. Το κάλεσμα αυτό έχει να κάνει με μια εβδομάδα αγκιτάτσιας εντείνοντας τις χειρονομίες και δράσεις αλληλεγγύης σε όλες τις περιοχές, κάνοντάς το ξεκάθαρο ότι δεν θα σταματήσουμε μέχρι να βγει από την απομόνωση ο σύντροφος Francisco Solar.
Αναρχική αλληλεγγύη με όσους χτυπούν τους ισχυρούς και τους καταπιεστές!
Αναρχικοί και ανατρεπτικοί κρατούμενοι στους δρόμους!
Η ακραία απομόνωση στην οποία διατηρεί η χωροφυλακή τον αναρχικό σύντροφο Francisco Solar, που καταδικάστηκε σε 86 χρόνια φυλάκισης για αντι-εξουσιαστικές ενέργειες, έχει προκαλέσει μια σειρά από δράσεις αλληλεγγύης που επιδιώκουν να ενημερώσουν για την κατάστασή του και για να τον βγάλουν από αυτό το καθεστώς, το οποίο συμπληρώνει την μακρά καταδική του που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μία συγκαλυμμένη ισόβια κάθειρξη. Δεδομένου αυτού, έγινε κάλεσμα από την ομάδα υποστήριξης του Φρανσίσκο, για συμμετοχή στην εκστρατεία που επιδιώκει την έξοδό του από την απομόνωση, καθώς και για συμμετοχή σε μια εβδομάδα αγκιτάτσιας χωρίς σύνορα από τις 10 Αυγούστου.
Ο Φρανσίσκο μεταφέρθηκε τον Ιούνιο του 2021 με άλλους συντρόφους στη φυλακή La Gonzalina de Rancagua λόγω της αναδιαμόρφωσης του CAS. Εισήχθη στην μονάδα 2 της υψηλής ασφάλειας, που αντιστοιχεί στην κατάστασή εκείνων που βρίσκονται σε διεκπεραίωση και οι υπόλοιποι σύντροφοι που βρίσκονται στην μονάδα 1, αντιστοιχεί σε όσους έχουν καταδικαστεί. Ωστόσο, αφού καταδικάστηκε σε 86 χρόνια στις 7 Δεκεμβρίου 2023, ο Francisco δεν μεταφέρθηκε σε μια μονάδα για καταδικασμένους, παραμένοντας μέχρι σήμερα χωρίς επαφή με τους υπόλοιπους συντρόφους. Σε αυτό προστίθεται η επιδείνωση του καθεστώτος απομόνωσης στο οποίο έχει υποβληθεί για 4 χρόνια, το οποίο κρατά κάποιον 21 ώρες την ημέρα σε εγκελισμό και 3 ώρες την ημέρα έξω από αυτόν.
«Ο Francisco καταδικάστηκε τον Δεκέμβριο του 2023 σε 86 χρόνια φυλάκισης μαζί με τη Mónica Caballero, η οποία καταδικάστηκε σε 12 χρόνια. Όσο διαρκούσε η ερευνητική και δικαστική διαδικασία, ο Francisco βρισκόταν σε ένα καθεστώς υψίστης ασφαλείας, πρώτα στην φυλακή υψηλής ασφαλείας του Σαντιάγο, από όπου μεταφέρθηκε στη φυλακή La Gonzalina de Rancagua, η οποία είναι επίσης μία μονάδα υψηλής ασφαλείας. Μιλάμε για μια σοβαρή μονάδα απομόνωσης, ένα πλήρες καθεστώς ελέγχου και επιτήρησης, μιλάμε τελικά για μια φυλακή μέσα σε φυλακή, ένα από τα πιο σοβαρά καθεστώτα φυλάκισης σε αυτή την περιοχή, όπου οι τιμωρητικοί και βασανιστικοί μηχανισμοί οι οποίοι αποτελούν μέρος των φυλακών, εκφράζονται με όλες τις μορφές τους».
Ομάδα υποστήριξης του Francisco Solar
Η «επιχειρηματολογία» της χωροφυλακής για να διατηρήσει τον Francisco σε αυτό το καθεστώς βασίζεται στην εφαρμογή του άρθρου 28 του Σωφρονιστικού Κώδικα, ως τιμωρία για ένα σφάλμα (δηλαδή για το ότι πρόσβαλε έναν αηδιαστικό δεσμοφύλακα κατά τη διάρκεια ενός ψαξίματος). Αυτό το άρθρο εφαρμόζεται μέσω απόφασης του Εθνικού ή Περιφερειακού Διευθυντή της Χωροφυλακής, το οποίο επιτρέπει στους κρατούμενους να εισαχθούν σε αυτό το καθεστώς λόγω: υποτροπής, τύπου εγκλήματος, αψήφιση κανόνων ή άλλων «τεχνικών» λόγων. Αυτό το ακραίο καθεστώς, το οποίο επιβάλλεται στον Francisco από τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, εφαρμόζεται για 6 μήνες και στη συνέχεια αξιολογείται η επανεφαρμογή του για άλλους 6 μήνες.
Σύμφωνα με τ
«Ο Francisco διατηρείται σε αυτό το καθεστώς απομόνωσης, το οποίο αντιπροσωπεύει την πιο σοβαρή, σκληρή και αυστηρή μορφή, υπάρχει μια σκληρότητα, μια πώληση της εξουσίας του κράτους εναντίον του οποίου τολμά να επιτεθεί και να τον αντιμετωπίσει».
Ομάδα υποστήριξης του Francisco Solar.
Ο εγκλεισμός μέσα στον εγκλεισμό, η ακραία απομόνωση, η κατακράτηση αλληλογραφίας, οι περιορισμοί των επισκέψεων, οι περιορισμοί σε πρόσωπο-με-πρόσωπο επαφές, η επιλογή μεταξύ επίσκεψης ή διαλείμματος, η συγκαλειμμένη ισόβια κάθειρξη είναι ο τρόπος με τον οποίο η εξουσία επιχειρεί να αποδυναμώσει και να σπάσει τον σύντροφο, στόχος κάθε ακραίου καθεστώτος απομόνωσης. Για τους λόγους αυτούς, αυτή η εκστρατεία αλληλεγγύης έχει γίνεται χωρίς σύνορα, καθώς και το κάλεσμα για μια διεθνή εβδομάδα αγκιτάτσιας από τις 10 έως τις 17 Αυγούστου.
«Αυτή η εκστρατεία επιδιώκει να αντιστρέψει αυτή την κατάσταση, να βγάλει τον σύντροφο από αυτό το καταραμένο καθεστώς και γι ‘αυτό πρέπει η ανάπτυξη της αλληλεγγύης και των συγγενειών να γίνουν με σαφή παρουσία. Μέσα σε αυτή την εκστρατεία, υπάρχει ένα κάλεσμα για διεθνή αγκιτάτσια σε αλληλεγγύη με τον Φρανσίσκο και κατά του καθεστώτος απομόνωσης που εφαρμόζεται, αυτό θα είναι από τις 10 έως τις 17 Αυγούστου.
Ομάδα υποστήριξης του Francisco Solar.
Από το La Zrozamora, το Radio Última Frecuencia και άλλα μέσα αντιπληροφόρησης θα συνεισφέρουμε σε αυτήν την εκστρατεία με ειδικές μεταδόσεις και ενημερωτικά σχόλια σε αλληλεγγύη με τον Francisco, τις οποίες θα διαδώσουμε τις επόμενες ημέρες. Μπορείτε επίσης να στείλετε, από όλα τα εδάφη, δράσεις, φωτογραφίες και μικροφωνικές σε αλληλεγγύη με τον Φρανσίσκο στο email μας:
medioibrelazarzamora@riseup.net
«Το κάλεσμα έχει να κάνει με την υλοποίηση όλων των μορφών αναρχικής αλληλεγγύης που υπάρχουν, για να γίνουμε ξεκάθαροι ότι θα είμαστε πάντα δίπλα σε αυτούςπου βρίσκονται στην φυλακή επειδή αντιμετώπισαν τους ισχυρούς.».
Ομάδα υποστήριξης του Francisco Solar.
Αρκετά με την απομόνωση! Να βγάλουμε τον Francsisco από τον ακραίο εγκλεισμό!
Αναρχικοί, αντισπισιστές, ανατρεπτικοί και Μαπούτσε κρατούμενοι έξω από την φυλακή τώρα!
Μετά από μόλις μια εβδομάδα από την προγούμενη μεταγωγή του, στις 20 Ιουλίου ο Dayvid μεταφέρθηκε ξανά, αυτή τη φορά στη φυλακ’της Πιατσέντα.
Από τότε που μεταφέρθηκε από το Βιτέρμπο, μπόρεσε να μιλήσει μόνο με τον δικηγόρο, επειδή στη φυλακή Φροζινόνε αμφισβητούσαν το συμβόλαιο SIM του συντρόφου που κάνει τις συνεντεύξεις του.
Ελπίζοντας ότι αυτές οι τιμωρητικές μεταγωγές έχουν τελειώσει, ας του γράψουμε:
Dayvid Ceccarelli
C. C. “San Lazzaro”
via delle Novate 65
29122 Piacenza
Στοιχεία του ταμείου αλληλεγγύης: postepay intestata a Gaia Taino | Numero 5333 1711 6663 2741 | IBAN:
Εύχομαι να είστε καλά αυτό το χειμώνα[1], μοιράζομαι μαζί σας την ακόλουθη δραστηριότητα. Ας δούμε αν μπορείτε να μας βοηθήσετε με τη διάδοση του καλέσματος. Συμπεριλαμβάνουμε την προπαγανδιστική αφίσα. […]
[Πρόσκληση δράσεων κατά των φυλακών. Λα Πλάτα, Αργεντινή]
Να βγάλουμε τον σύντροφο Francisco Solar από την απομόνωση!
Ο Francisco Solar Domínguez, ένας αναρχικός κρατούμενος που καταδικάστηκε από το κράτος της Χιλής σε 86 χρόνια φυλάκισης για την επίθεσή του σε όσους υποστηρίζουν και διαχειρίζονται την καταστολή. Επί του παρόντος του επιβάλλεται ένα εξαιρετικό καθεστώς φυλάκισης που εντείνει τον εγκλεισμό του. Το καθεστώς μόνωσης εντός εγκλεισμού είναι μια κατασταλτική πολιτική των Κρατών για την απομάκρυνση των συντρόφων, και για να πληχθούν οι τομείς που οργανώνονται σε ουσιαστικούς αγώνες, κάτι το οποίο στις μέρες μας εκφράζεται ως μαζική φυλάκιση: εξεγερμένοι κρατούμενοι, Μαπούτσε κρατούμενοι/ες, ανατρεπτικοί/ές αναρχικοί/ές και αντισπισιστές/ριες, συν τους/ις πρόσφατους/ες φυλακισμένους/ες της Villa Francia.
Σε αυτή την περίπτωση, καταλαβαίνουμε ότι η υπόθεση του Φρανσίσκο δεν είναι μεμονωμένη, είναι μια πολιτική δράση που ορίζεται από τις δημοκρατικές κυβερνήσεις που χρησιμοποιούν τις φυλακές ως μέσο καταστολής, δεν συμβαίνει μόνο στη Χιλή. Ας θυμηθούμε ότι στην επικράτεια που κυριαρχείται από το κράτος της Αργεντινής χρησιμοποιούνται οι ίδιοι κατασταλτικοί μηχανισμοί ενάντια στους εξεγερμένους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, από την αυτονομία και τον ορίζοντα της ουσιαστικής πολιτικής δράσης της επικράτειάς μας προτείνουμε να γίνει η συζήτηση: «πολιτική φυλακή, καθεστώς φυλάκισης και η κατάσταση του αναρχικού συντρόφου Francisco Solar», τι θέσουμε να πάρουμε όταν φυλακίζεται ένας/μία σύντροφος/ισσα; Εδώ, όπως και σε άλλες επικράτειες; Τι εννοούμε όταν μιλάμε για αλληλεγγύη;
[…]
Σημειώσεις από το εγχείρημα «Ευλογημένη Η Φλόγα»:
[1] Στην Αργεντινή είναι χειμώνας τώρα (Ιούλιος) επειδή βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο.
[2] Η συζήτηση έγινε το Σάββατο 27 Ιουλίου στις 3:00 μ.μ. Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια ενός μικρού φεστιβάλ βιβλίου και φανζίν, με τραπεζάκια με υλικό κατά των φυλακών, πανό και φαγητό.
