Tag: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Καρδίτσας (Τ.Ε.Ι.Δασοπονίας Μαυρομιχάλη και Πασιαλή)

Δεκαέξι χρόνια έχουν περάσει από εκείνο το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 ,το βράδυ που ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονείται από τους ένστολους μισθοφορικούς φασίστες, Κορκωνέα, Σαραλιώτη ,που σήμερα κυκλοφορούν ελεύθεροι . Από την πρώτη στιγμή, ξέσπασαν συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, από τη νεολαία και αγανακτισμένους ανθρώπους που είχαν ήδη αρχίσει να συγκεντρώνονται. Ο κόσμος ανασυντάχθηκε στο Πολυτεχνείο συνεχίζοντας τις συγκρούσεις με τους μπάτσους. Αναρχικοί , άγρια νεολαία, φοιτητές και μαθητές, για τέσσερις ημέρες, εκφράζουν την οργή τους. Οι συγκρούσεις και οι καταλήψεις σχολών (Πολυτεχνείο, ΑΣΟΕΕ, Νομική) συνεχίζονται, και επεκτείνονται και στις υπόλοιπες πόλεις του ελλαδικού χώρου, με επιθέσεις σε τμήματα και σε άλλες κρατικές δομές. Η εξέγερση που θα μας σημαδέψει για τα επόμενα χρόνια είναι γεγονός. Ωστόσο δεν πρέπει να μείνουμε εκεί και το τονίζουμε αυτό, γιατί πολύ απλά, το κράτος έχει συνέχεια και ο εντεταλμένος μισθοφορικός ένστολος στρατός κατοχής συνεχίζει να τραμπουκίζει, ξυλοκοπεί , τρομοκρατεί και δολοφονεί. Είναι το βαθύ χέρι του κράτους και των ολιγαρχών καπιταλιστών που το απαρτίζουν για να συνεχίσει τους όρους επιβολής της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας και να καταστείλει τις κοινωνικές και όχι μόνο αντιστάσεις. Η δολοφονία του Αλέξη δεν είναι η μόνη δολοφονία από μπάτσους .Μετανάστες ,ντόπιοι, μικροί, μεγάλοι, αγωνιστές και αγωνίστριες είναι μερικές δεκάδες αν όχι εκατοντάδες δολοφονημένοι από μπάτσους ,με τα πιο πρόσφατα παραδείγματα, οι δολοφονίες του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη τον Οκτώβρη του 2022, του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη τον Οκτώβρη του 2021, του 17χρονου Χρήστου Μιχαλόπουλου , του 58χρονου Κώστα Μανιουδάκη, άλλα και ο περσινός ξυλοδαρμός της 16χρονης Βασιλικής από καθάρματα της Ο.Π.Κ.Ε στο Νέο Ηράκλειο που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή. Ξυλοδαρμοί και δολοφονίες παραδειγματισμού, κυρίως νέων ανθρώπων, γιατί είναι εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που αντιδρά και οραματίζεται ένα καλύτερο αύριο. Ξυλοδαρμοί, δολοφονίες παραδειγματισμού και εκδικητικές προφυλακίσεις για τη νεολαία και τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, με το πιο τρανταχτό παράδειγμα των συντρόφων στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων που προφυλακίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες μόνο και μόνο επειδή τύχαινε να γνωρίζονται με την συντρόφισσα Μαριάννα Μ. και με τον σύντροφο Κυριάκο Ξυμητήρη που έπεσε νεκρός μετά την έκρηξη της βόμβας ,αλλά και την καθαρά εκδικητική προφυλάκιση του αδελφικού φίλου του Αλέξη Γ., Νίκο Ρωμανό, όταν τα τσακάλια της αντιτρό λέει ,βρήκαν αποτύπωμα του Νίκου σε σακούλα σε κρατήρα ηφαιστείου, (δηλαδή στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων), ένα διαμέρισμα στο οποίο όπως οι ίδιοι οι μπάτσοι λένε έγινε η τέλεια έκρηξη. Το οξύμωρο όμως σε όλο αυτό είναι ότι ενώ στο πρόσφατο παρελθόν σε όλες τις κρατικές δολοφονίες υπήρχαν δυναμικές εξεγέρσεις ,σήμερα έκτος από κάποιες σπασμωδικές κινήσεις του Αναρχικού Αντιεξουσιαστικού και ευρύτερου κινηματικού χώρου ,η υπόλοιπη κοινωνία παραμένει απαθής ,όχι μονό στο κομμάτι της καταστολής, των ξυλοδαρμών και των δολοφονιών, άλλα γενικότερα σε ότι έχει ρημάξει της ζωές μας. Σίγουρα δεν υπάρχει μια σαφή απάντηση πάνω σε αυτό ,ωστόσο όμως μπορούμε να επισημάνουμε κάποιους λόγους που έφεραν ολόκληρη την κοινωνική βάση σε θέση άμυνας και συνεπώς σε απάθεια και αυτό δεν είναι άλλο από την τρομοκρατία μέσω της καταστολής και την επιβολή του φόβου μέσω των δελτίων των 8,αλλά και της οικονομικής εξαθλίωσης των τελευταίων ετών που είναι μια κατά μέτωπο επίθεση των κρατιστών στην καρδία του κοινωνικού ιστού. Εν κατακλείδι οι ένστολοι δολοφόνοι δεν είναι εδώ για να προστατεύσουν εμάς και τα παιδιά μας είναι εδώ για να προστατεύουν τους εντολοδότες τους, δηλαδή τους κρατιστές και τους καπιταλιστές ολιγάρχες και γι’ αυτό φυσικά έχουν ως μπόνους μετά από κάθε δολοφονική επίθεση την ατιμωρησία και τη γνωστή καραμέλα ,πως εκπυρσοκρότησε το όπλο, το θύμα επιτέθηκε, ήταν αναρχικός, σύχναζε στα Εξάρχεια ,άκουγε ροκ , σκόνταψε και άλλα τέτοια ευτράπελα. Φυσικά και δεν τρέφουμε αυταπάτες και δεν ελπίζουμε σε καμία αστική δικαιοσύνη ,έναν ακόμη σάπιο και ελεγχόμενο θεσμό του κράτους, και σε καμία Ε.Δ.Ε, μιας και αυτές γίνονται για τα μάτια του κόσμου και αυτό το βλέπουμε διότι όσοι μπάτσοι εμπλέκονται σε δολοφονίες ,ξυλοδαρμούς, βιασμούς και σε ότι άλλο χωράει ο νούς μας κυκλοφορούν ελεύθεροι . Τελευταίο παράδειγμα, τα σκουπίδια μπάτσοι που βιάζαν τα παιδιά τους ,ο ένας,ο μπάτσος της βουλής βρίσκεται σε νοσοκομείο (414) και η γυναίκα του στο σπίτι. Γνωστά όλα τα παραπάνω και θα μπορούσαμε να γράφουμε ασταμάτητα ,σκοπός μας όμως εδώ δεν είναι να βυθιστούμε σε μια λογική ηττοπάθειας ,αλλά σε μια λογική επαγρύπνησης, να προβληματιστούμε ,να ανασκουμπωθούμε ,να σηκώσουμε κεφάλι απέναντι στον κρατικό μηχανισμό και τα τσιράκια του και κάθε φορά που δείχνουν τα δόντια τους ,είναι ιστορικό μας καθήκον και ευχαρίστησή μας να τους τα σπάσουμε, να ανασυνταχθούμε και να κρατήσουμε το όραμα της εξέγερσης ζωντανό ,για τώρα και για πάντα μέχρι την καταστροφή του υπάρχοντος για μια κοινωνία ελεύθερη χωρίς δυνάστες.