Αθήνα, Ελλάδα: Ανάληψη ευθύνης για την παρέμβαση στο ισραηλινών συμφερόντων ξενοδοχείο NYX Esperia στις 17 Νοεμβρίου

Μετά την δίκαιη αντεπίθεση της Παλαιστινιακής Αντίστασης στις 7/10/23· με όνομα πλημμύρα Al-Aqsa, το κράτος – τρομοκράτης του Ισραήλ έχει εξαπολύσει μια εκτεταμένη επιχείρηση εθνοκάθαρσης, εντείνοντας την 75χρονη διαδικασία αφανισμού και εκτοπισμού του παλαιστινιακού λαού από τα εδάφη του. Βομβαρδίζει συνειδητά σπίτια, νοσοκομεία, σχολεία, δίκτυα υδροδότησης και ηλεκτροδότησης, απαγορεύει κάθε παροχή τροφίμων, νερού, φαρμάκων, καταδικάζοντας τον πληθυσμό της Γάζας σε βέβαιο θάνατο.

Τα διαχρονικά και τωρινά εγκλήματα της σιωνιστικής αποικιοκρατικής οντότητας δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν χωρίς την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη του ‘’δυτικού’’ μπλοκ. Ως κομμάτι του μπλοκ αυτού, το ελληνικό κράτος πρωτοστατεί στην υποστήριξη του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, με την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας και με την μετατροπή της 112 Πτέρυγας Μάχης στην Ελευσίνα σε ΝΑΤΟϊκό ορμητήριο και πολιτικά αποτυπώνεται με την συνάντηση Μητσοτάκη – Νετανιάχου.

Εκτός από τις συνεργασίες σε πολιτικοστρατωτικό επίπεδο, υπάρχει συνεργασία και σε οικονομικό επίπεδο, με επενδύσεις του ισραηλινού κεφαλαίου σε διάφορους τομείς με έναν απ’τους κυρίαρχους πυλώνες τον τομέα των ακινήτων και του τουρισμού. Το αποτέλεσμα των συγκεκριμένων χτυπάει άμεσα τις τσέπες μας , εκτοξεύοντας το στεγαστικό κόστος , αλλάζοντας τον χαρακτήρα ολόκληρων γειτονιών μετατρέποντας τις σε τουριστικές ατραξιόν.

Πέρα από τις μαζικές, μαχητικές πορείες στήριξης της Παλαιστινιακής Αντίστασης οφείλουμε να μπλοκάρουμε την ελληνοϊσραηλινή συμμαχία, στοχοποιόντας το ισραηλινό κεφάλαιο στην Ελλάδα. Συνδέοντας τα προτάγματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου με αυτά της Παλαιστινιακής Αντίστασης, επιλέξαμε στις 17 Νοεμβρίου να εκφράσουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας με τον λαό της Γάζας, επιτιθέμενοι/ες στην πρόσοψη των ισραηλινών συμφερόντων ξενοδοχείου NYX Esperia, στην οδο Σταδίου.

ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΙΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ ΙΣΡΑΗΛ

ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΣΤΗ ΓΑΖΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΑΜΑΧΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Απ’ το ποτάμι ως την θάλασσα

Πηγή: Athens Indymedia

Σύμπραξη Εκδίκησης: Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στο σπίτι – γραφεία της εταιρείας ERGOMAR

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την επίθεση στο σπίτι – γραφεία της εταιρείας ERGOMAR του γνωστού επιχειρηματία Δημήτρη Μαρινέλη, στην οδό Ηούς 12, στην Κηφισιά.

Ο λόγος που πραγματοποιήθηκε η επίθεση είναι για να στοχοποιηθεί ο διεφθαρμένος ρόλος των κατασκευαστικών εταιρειών. Είναι κοινό μυστικό η κολεγιά πολιτικών και μεγαλοαφεντικών, μοιράζοντας μεταξύ τους τους κρατικούς πόρους και τα ευρωπαϊκά κονδύλια, καταχράζοντας έτσι μεγάλα χρηματικά ποσά, εις βάρος του ελληνικού λαού.

Χρόνια τώρα, με απευθείας αναθέσεις σε δικά τους τσιράκια, καταφέρνουν και αποκομίζουν τεράστια χρηματικά ποσά – μίζες με τον γνωστό υπέρ-προϋπολογισμό των έργων και των υλικών που χρειάζονται για την υλοποίησή τους. Οι κατασκευαστικές εταιρείες είναι αυτές που ευθύνονται για πολλά εργατικά ατυχήματα – δυστυχήματα, καθώς για να κερδοφορήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο, μειώνουν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας των εργατών.

Η ERGOMAR του Δημήτρη  Μαρινέλη έχει αναλάβει την κατασκευή και τη συντήρηση μεγάλων κρατικών και ιδιωτικών έργων, συνεργαζόμενη με τις μεγαλύτερες εταιρείες της Ευρώπης και της επικράτειας, όπως την AEGEAN, τις εταιρείες ΓΕΡΜΑΝΟΣ, COSMOTE, VODAFONE και πολλές άλλες.

Επίσης, σημαντικότερο όλων, είναι η ανάμιξη της εταιρείας με το φιάσκο του στέγαστρου Καλατράβα, που αφενός με την υλοποίησή του μπήκαν στις τσέπες τεράστια χρηματικά ποσά και αφετέρου τα χρηματικά ποσά που χορηγούνταν συνεχώς για τη συντήρηση του στέγαστρου, κατέληξαν και αυτά στο καλά οργανωμένο πάρτυ της διαφθοράς, αφού η συντήρηση δε γινόταν ποτέ, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο χιλιάδες ανθρώπους.

Τίποτα δεν τελείωσε μπροστά στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, στεκόμαστε με σθένος και αξιοπρέπεια απέναντί τους.

Να θυμάστε καλά ότι κανένας από εσάς δε θα βρίσκεται στο απυρόβλητο και μπορούμε να τον επισκευτούμε σε οποιοδήποτε χώρο και χρόνο επιλέξουμε εμείς. Με οποιοδήποτε μέσο επιλέξουμε.

Δε θα κοιμάστε ήσυχοι νομίζοντας ότι οι λαμογιές σας θα μείνουν ατιμώρητες.

Υ.Γ.: Όσον αφορά τα καθεστωτικά site που κάναν συνεχείς αναφορές στο φασιστοειδές σκουπίδι Κωνσταντίνο Μπογδάνο, δημοσιογράφο και πρώην βουλευτή της γελοίας κυβέρνησης Μητσοτάκη, ότι προ 6 μηνών διέμενε σε αυτόν τον χώρο, γνωρίζουμε πολύ καλά και που έμενε και που μένει τώρα ( άλλωστε στο παρελθόν ο συγκεκριμένος είχε δεχθεί, απογευματινές ώρες, επίσκεψη με αποτέλεσμα να καούν τα οχήματα ιδιοκτησίας του ). Όταν έρθει η ώρα, θα επισκεφτούμε τον ίδιο και όχι για υλικές ζημιές, αλλά για πράξεις που αρμόζουν σε τέτοια καθάρματα.

ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

Πηγή: Athens Indymedia

Ανάληψη ευθύνης για την εμπιστρική επίθεση στην αντιπροσωπεία Renault

Ήταν 15 Οκτώμβρη ξημερώματα, ο ουρανός ήταν απόλυτα σκοτεινός. Μέρα δημοτικών εκλογών. Περιμέναμε τους ψηφοφόρους και τους μπάτσους να κινούνται στη γειτονιά. Οι δρόμοι ήταν σχεδόν άδειοι. Φτάσαμε στον στόχο μας. Κοιταχτήκαμε με αυτή τη σπίθα στα μάτια μας. Όλα ήταν καθαρά. Τίποτα δεν μας εμπόδιζε. Λίγα δευτερόλεπτα πριν την δράση σκεφτήκαμε αν αξίζει, ο φόβος πήρε τη θέση του, όμως αξίζει για όλους τους λόγους του κόσμου. Η αποφασιστικότητα, η φλογισμένη καρδιά παίρνει τη θέση του φόβου. Είναι μια από τις λίγες στιγμές που χαμογελάς. Δίνουμε το τελικό ΟΚ. Το άτομο ενεργοποιεί τον εμπρηστικό μηχανισμό, τον τοποθετεί κάτω από το αυτοκίνητο. Κάνει το σήμα. Απομακρυνόμαστε, ο καθένας με τη σειρά του, βλέποντας ότι κανείς στη γειτονιά δεν πρόσεξε τι είχε συμβεί. Λίγα λεπτά αργότερα, όταν ήμασταν μακριά, στην ασφάλεια του σκοταδιού της νύχτας, η συσκευή ενεργοποιήθηκε και μετέτρεψε πέντε αυτοκίνητα σε φλεγόμενο χάος. Αν οι γείτονες δεν είχαν ξυπνήσει από τον ήχο της φωτιάς, η σειρήνα της πυροσβεστικής σίγουρα τους ξύπνησε.

Το μόνο πράγμα που έχει νόημα σε αυτόν τον άθλιο κόσμο που ζούμε είναι να προσπαθήσουμε να τον καταστρέψουμε συθέμελα. Να του αντισταθούμε με κάθε δυνατό τρόπο. Αυτή η μικρή δράση είναι μια συμβολή σε αυτή την αντίσταση. Είναι επίσης μια πρόσκληση σε άλλα άτομα και ομάδες να συμμετάσχουν. Υπάρχουν παντού κρατικοί και καπιταλιστικοί στόχοι το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα καλά οργανωμένο σχέδιο και να ξεπεράσουμε τους φόβους μας ατομικά και συλλογικά.

Σε μια εποχή που η απογοήτευση και η ματαιότητα έχουν επικρατήσει, απαντάμε ότι δεν χρειάζεται να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον για να μπορέσουμε να αντισταθούμε σε ένα παρόν που μας σκοτώνει. Με ή χωρίς ελπίδα θα αγωνιζόμαστε πάντα.

Αρνούμαστε να ενσωματωθούμε σε ένα σύστημα που συνθλίβει τις ζωές μας. Οι επιθυμίες μας δημιουργούνται και ελέγχονται από την οικογένεια, την εκπαίδευση, την τηλεόραση. Ο λόγος που είμαστε χρήσιμοι για την εξουσία είναι επειδή κερδοφορούν εις βάρος μας και κάθε τέσσερα χρόνια μας πετάνε ένα χαρτί για να επιλέξουμε ποιος θα διαλύει τις ζωές μας και έτσι μας πουλάνε το παραμύθι της ελευθερίας. Δεν παλέυουμε για μια καλύτερη δημοκρατία που θα μας δίνει περισσότερα ψίχουλα, που θα μας κάνει καλύτερους καταναλωτές, που θα σκοτώνει λίγο πιο πολιτισμένα. Αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας, για την αναρχία και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την καταστροφή του κράτους, του καπιταλισμού, της πατριαρχίας, της κοινωνίας και της εξουσίας.

Πόσες ακόμα κρατικές δολοφονίες, πόσοι ακόμα πόλεμοι, πόσες ακόμα μετανάστριες πρέπει να πνιγούν και να καούν, πόσα ακόμα τρένα πρέπει να συγκρουστούν. Πόσοι ακόμα άνθρωποι πρέπει να ξυλοκοπηθούν και να πεταχτούν από ένα πλοίο, πόσα ακόμα παιδιά πρέπει να κλείσουν σε μια γκαραζόπορτα και να δολοφονηθούν μπροστά στα ένοχα μάτια των εργαζομένων;

Πόσες φορές πρέπει το κράτος να οπλίσει το χέρι του μπάτσου που πυροβολεί και δολοφονεί όποιον δεν υπακούει στις εντολές του και αμφισβητεί την εξουσία του, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας και να την πετάξουμε στη φωτιά. Στη φωτιά που μπορεί να καταφέρει να δημιουργήσει πλήγματα σε όσους καταπιέζουν τις ζωές μας. Το μόνο που μένει, στον πόλεμο που έχουμε με το κράτος, τον καπιταλισμό, την πατριαρχία είναι να γίνουμε ενα ορμητικό κύμα αντίστασης. Να ξαναφέρουμε τη σύγκρουση στην καθημερινότητα και να καταπνίξουμε την καταπίεση, την εκμετάλλευση, τον ρατσισμό, την εξουσία.

ΤΗΝ ΆΝΟΙΞΗ Ο NAHEL ΔΟΛΟΦΟΝΉΘΗΚΕ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΜΠΆΤΣΟΥΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ, ΌΠΩΣ ΚΑΙ Ο 17ΧΡΟΝΟΣ ΡΟΜΆ ΧΡΉΣΤΟΣ ΜΙΧΑΛΌΠΟΥΛΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΉΘΗΚΕ ΑΠΌ ΈΛΛΗΝΕΣ ΜΠΆΤΣΟΥΣ ΣΤΙΣ 11 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ.

ΕΚΔΙΚΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ 17ΧΡΟΝΟ ΡΟΜ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟ 

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑ ΔΗΜΑΛΕΞΗ

Υ.Γ Σε γενικές γραμμές, δεν χρειαζόμαστε συγκεκριμένους λόγους για να επιτεθούμε στις πολυεθνικές εταιρείες, διότι όλες είναι σκατά. Ωστόσο, η Renault παράγει και πουλάει αυτοκίνητα και όπως όλες οι αυτοκινητοβιομηχανίες κατασκευάζει περιπολικά και κλούβες. Η Renault είναι μια εταιρεία αυτοκινήτων που ανήκει εν μέρει στο κράτος της Γαλλίας. Και το Γαλλικό κράτος επέκτεινε πρόσφατα τη συνεργασία του με το ελληνικό κράτος. Εκτός από την πώληση όπλων στην Ελλάδα (μαχητικά αεροπλάνα και πολεμικά πλοία) Γάλλοι μπάτσοι είχαν έρθει στην Ελλάδα με σκόπο να εκπαιδεύσουν μπατσους για παρακολούθηση με κάμερες και για προηγμένο έλεγχο του πλήθους. Η Γαλλία υποστηρίζει επίσης το ελληνικό κράτος και τη Frontex στον πόλεμο κατά των μεταναστών.

Πηγή: Athens Indymedia

Ανταπόκριση από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης με τον σύντροφο Alfredo Cospito στην ιταλική πρεσβεία [16/2] Sempre con l’anarchia! [GR-EN] _Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

Λάβαμε email

Ανταπόκριση από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης με τον Alfredo Cospito στην
ιταλική πρεσβεία [16/2] Sempre con l’anarchia! [GR-EN]

[GR] Μόνος εχθρός το κράτος κι ο καπιταλισμός

Την Πέμπτη 16 Φλεβάρη, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον
αναρχικό απεργό πείνας από την 20/10 ενάντια στο 41-bis και τη διαρκή
ισόβια κάθειρξη, Alfredo Cospito, ως σινιάλο διεθνιστικής αλληλεγγύης
από την Αθήνα. Η συγκέντρωση πέρασε στο πεζοδρόμιο της ιταλικής
πρεσβείας, παρότι οι μπάτσοι μάς διεμήνυσαν να παραμείνουμε στο απέναντι
πεζοδρόμιο. Κατόπιν, αποχωρήσαμε συγκροτημένα κι ανοίξαμε πανό στο
Σύνταγμα απέναντι από το κοινοβούλιο.

Την ίδια ημέρα (16 Φλεβάρη), ενώ ο αγώνας ενάντια στον Σωφρονιστικό
Κώδικα στις ελληνικές φυλακές συνεχίζεται, αναρχικοί κι αγωνιστές
κρατούμενοι ξεκίνησαν συλλογική απεργία πείνας με όποιες δυνάμεις έχει ο
καθένας ατομικά, για να σταθούν νοερά στο πλευρό του αναρχικού Alfredo
Cospito αλλά κι ενάντια στο καθεστώς-τάφο 41-bis (οι Γ. Μιχαηλίδης, Θ.
Χατζηαγγέλου, Ι. Ροδόπουλος, Λ. Βουγιουκλάκης, Π. Βουγιουκλάκης, Φ.
Δασκαλάς, Σ. Νικολούζος και Σ. Καλαϊτζίδης έκαναν μια ημέρα απεργία
πείνας, κι οι Δ. Χατζηβασιλειάδης και Κ. Δημαλέξης έκαναν τρεις ημέρες
απεργίας πείνας).

Η αλληλεγγύη συνιστά υπόστρωμα κάθε προσπάθειας διεθνοποίησης των αγώνων
των καταπιεσμένων και στη βάση αυτή, η ανάγκη οργανικής διεθνούς
επαναστατικής αλληλεγγύης συνιστά πρόταγμα των αγώνων μας στο εδώ και το
τώρα, για την καταστροφή του υπάρχοντος και τη δημιουργία ελεύθερων
ανεξούσιων κοινοτήτων. Ο αγώνας του Alfredo ενάντια στο καθεστώς
απομόνωσης-εξόντωσης των κρατουμένων είναι αγώνας όλων μας. Alfredo stai
ai nostri cuori!

Παγκόσμια να είναι η αλληλεγγύη μας κι η συλλογική μας αυτοάμυνα
απέναντι στα σχέδια αιχμαλωσίας και λεηλασίας των ζωών μας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΧΙΛΗ, ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ
Σ’ ΕΛΛΑΔΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ – ΙΤΑΛΙΑ, Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΊΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΤΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Λευτεριά στον αναρχικό απεργό πείνας από την 20/10, Alfredo Cospito |
φωτιά στο 41-bis!
Λευτεριά σε όλους τους/τις/τα αιχμαλώτους/ες/α ανά τον κόσμο!

ΣΗΜ.: Επισυνάπτονται σε pdf μορφή, διορθωμένα τα κείμενά μας σε
ελληνικά, αγγλικά κι ιταλικά.

Ανοιχτή Συνέλευση Ⓐναρχικών
anoixti_syneleusi_anarhikwn@riseup.net

[ΕΝ] Feedback from the solidarity meeting with comrade hunger striker
Alfredo Cospito, at the Italian Embassy in Athens (Greece) [16/2] Sempre
con l’anarchia!

The only enemy is the state and capitalism

On Thursday 16 February, a solidarity meeting was held with the
anarchist hunger striker from 20/10 against 41-bis and perpetual life
imprisonment, Alfredo Cospito, as a signal of internationalist
solidarity from Athens. The rally crossed the sidewalk of the Italian
embassy, although the cops told us to stay on the opposite sidewalk. We
then left in an assembled fashion and opened banners at Syntagma,
opposite the parliament.

On the same day (February 16), while the struggle against the Penal Code
in Greek prisons continues, anarchists and militant prisoners started a
collective hunger strike with whatever strength each one has
individually, to stand mentally by the side of the anarchist Alfredo
Cospito and against the regime-grave of 41-bis (G. Michaelides, Th.
Hatziangelou, I. Rodopoulos, L. Vougiouklakis, P. Vougiouklakis, F.
Daskalas, S. Nikolouzos and S. Kalaitzidis went on one day of hunger
strike, and D. Hatzivassiliadis and K. Dimalexis went on three days of
hunger strike).

Solidarity constitutes the substrate of every effort to internationalise
the struggles of the oppressed and on this basis, the need for organic
international revolutionary solidarity constitutes the project of our
struggles in the here and now, for the destruction of the dominion and
the creation of free anti-authoritarian communities. Alfredo’s struggle
against the isolation-extermination regime of prisoners is a struggle of
all of us. Alfredo stai ai nostri cuori!

Let our solidarity and our collective self-defence against the plans to
capture and plunder our lives be universal.

FROM ITALY TO CHILE, BARRAGE AND FIRE TO EVERY PRISON
IN GREECE – TURKEY – ITALY, THE ENEMY IS IN THE BANKS AND MINISTRIES
ALL THE VALUES OF THIS SOCIETY ARE MAXIMUM-SECURITY PRISONS

Freedom to the anarchist hunger strike since 20/10 Alfredo Cospito |
fire to 41-bis!
Freedom to all prisoners around the world!

NOTE: Attached in pdf format are our corrected texts in Greek, English
and Italian.

Open Assembly of Ⓐnarchists
anoixti_syneleusi_anarhikwn@riseup.net

Δημοσίευση επίσης στο lanemesi, στα ιταλικά του καλέσματος της
συγκέντρωσης αλληλεγγύης:

Finché ogni prigione non sarà abbattuta. Sempre con l’anarchia. Documento dell’Assemblea Aperta degli Anarchici per l’iniziativa in solidarietà con Alfredo Cospito davanti all’Ambasciata d’Italia (Atene, Grecia, 16 febbraio 2023)

Συντροφικά,
Ανοιχτή Συνέλευση Ⓐναρχικών

Ανάληψη Ευθύνης – Εμπρηστική επίθεση στην οικία της Α’ Συμβούλου της Ιταλικής πρεσβείαςv

Από τις 20/10 ο Αlfredo Cospito διεξάγει απεργία πείνας ενάντια στο καθεστώς βαναστηρίων που του έχει επιβάλει το ιταλικό κράτος, με το όνομα 41 bis. Ο Αlfredo Cospito είναι αιχμάλωτος από το 2012, έχοντας αναλάβει την ευθύνη για τον πυροβολισμό του Roberto Adinolfi, διευθυντή της Ansaldo Nucleare, ενέργεια που πραγματοποιήθηκε από την Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο (FAI/IRF). Έκτοτε ο σύντροφος παραμένει αμετανόητος και συνεχίζει να είναι στρατευμένος στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης. Γιαυτό το λόγο το ιταλικό κράτος αποφασίζει από τις 5 Μαϊου να του επιβάλει το καθεστώς 41 bis, μία φυλακή μέσα στη φυλακή όπου θα βρίσκεται σε απομόνωση 23 ώρες της ημέρας, με μία ώρα προαυλισμό και συνάντηση με άλλους κρατουμένους, οι οποίοι και θα αποφασίζονται από τη διέυθυνση της φυλακής επιβάλλοντάς του πλήρη έλεγχο ακόμα και με ποιους συγκρατούμενούς του θα συναστρέφεται. Η επικοινωνία με φίλους και συγγενείς θα περιορίζεται σε μία ωριαία συνάντηση ανά μήνα, πίσω από τζάμι ή σε 10λεπτη τηλεφωνική επικοινωνία όπου ο συγγενής θα πρέπει να την πραγματοποιεί από κάποιο αστυνομικό τμήμα ή άλλη φυλακή. Επίσης περιορίζεται το δικαίωμα του στην κατοχή βιβλίων και έντυπου υλικού, όπως και η αλληλογραφία του. Το καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλει το ιταλικό κράτος στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες διαμέσου του 41 bis προoρίζεται πλέον για όλη την εξέτηση της ποινής και όχι του 4χρόνου για το οποίο αρχικά είχε ισχύς.

Το 41 bis αποτελεί καθεστώς πολιτικής, κοινωνικής και αισθητηριακής εξόντωσης, που στοχεύει στην πλήρη εξάλειψη κάθε επαφής με τον έξω κόσμο. Ο στόχος δεν είναι άλλος από την φυσική και ηθική εξόντωση όσων επιλέγουν το δρόμο της επαναστατικής αυτοδικίας ενάντια στην τυραννία κράτους και κεφαλαίου. Η εξόντωση ή ο εξαναγκασμός τους στην αποκήρυξη της δράσης τους είναι η ουσία των νόμων της αστικής δικαιοσύνης, των λεγόμενων “αντιτρομοκρατικών” που προβλέπουν ειδικές συνθήκες, πτέρυγες και κέντρα κράτησης, απομόνωση, βασανιστήρια και εξοντωντικές ποινές, που προορίζονται πρωτίστως για τις επαναστατικές οργανώσεις και τα μελη τους, όσες και όσους τα κράτη βαφτίζουν τρομοκράτες.

Εδώ λοιπόν αναδυκνείεται και η διπλή αντίφαση της κρατικής τρομοκρατίας. Πρώτα βαφτίζει τρομοκράτες όσους και όσες εξεγείρονται στην ταξικά επιβαλλόμενη τρομοκρατία των κυρίαρχων, επιφυλλάσοντας την φυσική και ηθική εξόντωση μέσω των μηχανισμών του, και την ίδια στιγμή οι ίδιοι μηχανισμοί δεν αναγνωρίζουν την ιδιότητα του πολιτικού κρατούμενου ούτε του πολιτικού αντιπάλου σε όσους και όσες προσπαθούν να εξοντώσουν. Το κράτος λοιπόν, δεν μπορεί να αποδώσει πραγματική δικαιοσύνη, γιατί δεν μπορεί να μιλήσει για την αλήθεια. Η αστική “δικαιοσύνη” δεν είναι παρά ένας μηχανισμός επιβολής και διαιώνισης της ταξικής εξουσίας πάνω στην κοινωνία.

Από τη δεκαετία του ’60 και την δικιά του έφοδο στον ουρανό, το αρχιπέλαγος του επαναστατικού, ανταγωνιστικού κίνηματος στο ιταλικό έδαφος, με οπλισμένες περιφρουρήμένες πορείες, καταλήψεις εργοστασίων και σπιτιών, αυτομειώσεις, οργάνωση ένοπλων φεμινιστικών κινημάτων και επαναστατικών οργανώσεων απεδειξε ότι τίποτα δεν είναι ανέφικτο. Από τις δράσεις της BR/PCC τις δεκαετίες του ’90 και του ’00, μέχρι τις επιθέσεις της FAI/IRF και του συντρόφου Αlfredo Cospito το επαναστατικό νήμα συνεχίζει να υφαίνεται με πράξεις αντίστασης και χειραφέτησης που δηλώνουν έμπρακτα πως τίποτα δεν τελείωσε, και πως τα επαναστατικά προτάγματα και οράματα παραμένουν επίκαιρα και ζωντανά στις τάξεις των καταπιεσμένων. Και είναι αυτό το νήμα, η ιστορική συνέχεια και μνήμη που η φασιστική κυβέρνηση Meloni, αλλά και κάθε κυβέρνηση πριν από αυτή θέλει να αποσιωπήσει και να εξοντώσει. Το ιταλικό κράτος, αντιμέτωπο με το αρχιπέλαγος του επαναστατικού κινήματος στα εδάφη του, αναγκάστηκε να αναπτύξει μια σειρά κατασταλτικών και αντι-εξεγερτικών εργαλείων εδώ και δεκαετίες, εξέλιξη των οποίων αποτελεί το καθεστώς 41 bis. Μέχρι σήμερα με την ισόβια επιβολή του βασανηστηρίου του 41 bis το ιταλικό κράτος ολοφάνερα οδηγεί τους πολιτικούς του αντιπάλους, όσους και όσες προσπαθούν να αποδώσουν δικαιοσύνη για τις καταπιεσμένες/ους στην απομόνωση και το βασανισμό.

Η επίθεση αυτή στους εξεγερμένους και αγωνιστές κρατούμενους δεν είναι αποκομμένη απο τη γενικότερη εμβάθυνση της φασιστικοποίησης του ιταλικού πολιτικού συστήματος. Η συγκεκριμένη κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας ακροδεξιά ρητορική και πρακτικές, συνομιλώντας με τα πιο αντιδραστικά κομμάτια της κοινωνίας προσπαθεί να χτίσει μια Ιταλία φρούριο εντός αλλά και εκτός συνόρων. Με εγκληματική αντιμεταναστευτική πολιτική, με απαγόρευση εισόδου μεταναστών στη χώρα και τη δολοφονία χιλιάδων εξ’αυτών στα θαλάσσια σύνορα το ιταλικό κράτος αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ρατσιστικής και φασιστικής πολιτικής της ΕΕ.

Η στροφή προς την ακροδεξία, είναι μια συνθήκη που δεν συναντάμε μόνο στο ιταλικό έδαφος, αλλά σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, ως απάντηση των κυρίαρχων τάξεων στην παρατατεμένη κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Αυτή τη συνθήκη έχουμε να αντιμετωπίσουμε και στον ελλαδικό χώρο, με μια πρωτοφανή επίθεση στη βάση, που περιλαμβάνει τη συστηματικοποίηση των κρατικών δολοφονιών απο μπάτσους και στρατό στην επικράτεια και στα σύνορα, εμβάθυνση του οικονομικού και κοινωνικού αποκλεισμού των καταπιεσμένων και άγρια καταστολή ενάντια στις αντιστάσεις που έρχονται από τις τάξεις των καταπιεσμένων. Ένα κοινό νήμα μεταξύ των δύο κρατών είναι η προσπάθεια να θάψουν όλο και πιο βαθειά ψυχές στους τσιμεντένιους τάφους. Η απεργία πείνας του συντρόφου λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο όπου και οι ελληνικές φυλακές βράζουν με κινητοποιήσεις κρατουμένων στα μεγαλύτερα καταστήματα της χώρας. Ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα τάσσονται χιλιάδες κρατούμενοι και κρατούμενες εκφράζοντας καθημερινά την αντίσταση και διαφωνία τους. Ένας κώδικας ο οποίος στοχοποιεί όσους και όσες διώκονται με 187 και 187Α (άρα αυτούς/αυτές που διώκονται για εγκληματικές και τρομοκρατικές οργανώσεις), μειώνει άδειες,οριακά καταργεί την υφ’όρων απόλυση, δίνει υπερεξουσίες στις εκάστοτε φυλακές και έρχεται να διαλύσει κατακτήσεις αγώνων κρατουμένων για καλύτερη διαβίωση εντός της φυλακής.

Ενώ το δικαστικό σύστημα δηλώνει ξεκάθαρα πώς ο ρόλος του είναι ο βασανισμός οποιουδήποτε αντιστέκεται και πως η θέση του βρίσκεται δίπλα στους καταπιεστές, τα κράτη συνομιλούν μεταξύ τους και επιβάλλουν την “τάξη” και διαμέσου των διπλωματικών σωμάτων. Σώματα τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η φυσική εξέλιξη της αποικιοκρατίας, η γραφειοκρατική και υλική έκφραση του ιμπεριαλισμού, και επιτελούν το ρόλο του τοποτηρητή των συμφερόντων του εκάστοτε κράτους και της αναπαραγωγής του κεφαλαίου που υπηρετούν, στο διεθνές καπιταλιστικό συστημα. Το σύστημα αυτό δεν είναι απρόσωπο, στελεχώνεται από ανθρώπους που παίρνουν θέσεις στην ιεραρχία του, ανθρώπους που με αυτή τους την επιλογή, διαλέγουν συνειδητά στρατόπεδο στον γενικευμένο ταξικό και κοινωνικό πόλεμο. Οι πράξεις επαναστατικής αντιβίας που τους στοχοποιούν λοιπόν, επιστρέφοντας ένα κομμάτι του φόβου που σπέρνουν ενάντια στην κοινωνία, γνωστοποιώντας τους πως δεν είναι άτρωτοι και πως οι αποφάσεις τους έχουν κόστος, είναι παράλληλα η στοχοποίηση των πολιτικών και των σχεδιασμών του συστήματος. Με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνική επανάσταση και τη διεθνιστική αλληλεγγύη αποφασίσαμε να στείλουμε το δικό μας σινιάλο αλληλεγγύης στον σύντροφο και τον αγώνα που δίνει ενάντια στο καθεστώς 41 bis. Επιλέξαμε να επιτεθούμε στα οχήματα της Α’ Συμβούλου της Ιταλικής πρεσβείας στην ιδιωτική της κατοικία στην οδό Μπλέσσα 68 στου Παπάγου. Εμφανιστήκαμε τη νύχτα και χαθήκαμε μέσα σε αυτήν λαμβάνοντας έμπρακτα θέση στον πόλεμο που ζούμε. Έναν πόλεμο στον οποίο οφείλουμε να είμαστε στην επίθεση διεκδικώντας το δίκαιο. Προτάσσοντας την επαναστατική αντιβία και τον συνεχή αγώνα. Για τους αιμαλώτους πολέμου, τις αδελφές μας που δε γύρισαν στο σπίτι, τους κατατρεγμένους αυτής της γης, όσους και όσες αγωνίζονται για έναν κόσμο που χωράει πολλούς κόσμους. Πάντα για την Αναρχία.

ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΑΛΦΡΕΝΤΟ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝΕ ΝΑ ΣΕ ΘΑΨΟΥΝΕ, ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΛΗΣΜΟΝΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ALFREDO COSPITO

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ

Πυρήνας Εκδίκησης “Carlo Giuliani”

Πηγή: Athens Indy