Tag: ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ/ΕΣ

Posted on

[Ιταλία] Δήλωση του Alfredo Cospito στην ακρόαση επανεξέτασης των προληπτικών/προδικαστικών μέτρων για την επιχείρηση Sibilla

Λάβαμε και διαδίδουμε τη δήλωση του αναρχικού Alfredo Cospito κατά την ακρόαση επανεξέτασης των προληπτικών/προδικαστικών μέτρων για την επιχείρηση Sibilla που έγινε στις 14 Μαρτίου. Υπενθυμίζουμε πως (όπως μάθαμε λίγες μέρες αργότερα) το αναθεωρητικό δικαστήριο της Περούτζια ακύρωσε, για δεύτερη φορά, τη διαταγή ασφαλιστικών μέτρων κατά του Alfredo και των άλλων πέντε συντρόφων που διώκονταν για υποκίνηση σε διάπραξη εγκλήματος με την επιβαρυντική κατηγορία περί τρομοκρατίας σε σχέση με την έκδοση της αναρχικής εφημερίδας «Vetriolo», όπως και με άλλα άρθρα και παρεμβάσεις. Η έρευνα για την κατασταλτική επιχείρηση Sibilla (για την οποία ο εισαγγελέας είχε ζητήσει αρχικά οκτώ συλλήψεις και φυλάκιση με βάση το 270bis του ποινικού κώδικα και το άρθρο 414 του ποινικού κώδικα με την επιβαρυντική κατηγορία περί τρομοκρατίας, ενώ στην συνέχεια μετατράπηκε σε διαταγή έξι ασφαλιστικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένου του εντάλματος σύλληψης για τον Alfredo), αποτελεί έναν από τους δύο «πυλώνες», μαζί με αυτή της Scripta Manent, στις οποίες βασίζεται το διάταγμα κράτησης στο καθεστώς 41bis για τον σύντροφο.

Δήλωση του Alfredo Cospito στην ακρόαση επανεξέτασης των προληπτικών/προδικαστικών μέτρων για την επιχείρηση Sibilla

Αρχικά, θα ήθελα να ξεκινήσω με ένα απόσπασμα του υποκινητή μου:

«Το νομικό μας σύστημα έχει εισαγάγει αυτόν τον αριθμό της νεκρικής απομόνωσης που λέγεται 41bis και το οποίο από ορισμένες απόψεις είναι πιο απολίτιστο ακόμη και από τον φαρμακολογικό ακρωτηριασμό. Αυτό σημαίνει ότι το σύστημά μας δεν λάμπει από πολιτισμό.»

Carlo Nordio, 28 Μαρτίου 2019

Αυτός ήταν ο εμπνευστής μου στον αγώνα που ξεκίνησα. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσω σε αυτό το σημείο, πάντα έβρισκα το μελόδραμα γελοίο, αγαπώ περισσότερο την κωμωδία, αλλά έτσι πήγε. Τελικά είμαστε ή δεν είμαστε η χώρα του μελοδράματος; Και έτσι πρέπει να τελειώσω με έναν κρότο. Αλλά αν το καλοσκεφτώ, υπάρχει κάτι ειρωνικό: είμαι ο μόνος μαλάκας που πεθαίνει στην προοδευτική δημοκρατική Δύση, επειδή τον εμποδίζουν να διαβάζει και να μελετά ό,τι θέλει, αναρχικές εφημερίδες, αναρχικά βιβλία, ιστορικά και επιστημονικά περιοδικά, χωρίς να παραμελεί τα αγαπημένα του κόμικς.

Θα παραδεχτείτε ότι είναι παράδοξο και έστω και λίγο αστείο, δεν μπορώ να ζήσω έτσι, απλά δεν μπορώ, ελπίζω να το καταλάβουν όσοι με αγαπούν. Δεν μπορώ να παραδοθώ σε αυτή τη μη ζωή, είναι πιο δυνατό από εμένα, ίσως επειδή είμαι ένας άναρχος πεισματάρης Αμπρουζέζος. Σίγουρα δεν είμαι μάρτυρας, οι μάρτυρες με αηδιάζουν. Ναι, είμαι τρομοκράτης, πυροβόλησα έναν άνθρωπο και ανέλαβα με περηφάνια αυτή την πράξη, παρόλο που, επιτρέψτε μου να σας πω, ο ορισμός προκαλεί λίγο γέλιο στο στόμα εκπροσώπων κρατών που έχουν πολέμους και εκατομμύρια νεκρούς στην συνείδησή τους και μερικές φορές, όπως ένας από τους υπουργούς μας, πλουτίζουν από το εμπόριο όπλων. Αλλά τι να κάνουμε γι’ αυτό, έτσι πάει ο κόσμος, τουλάχιστον μέχρι να θριαμβεύσει η αναρχία και να δει επιτέλους φως ο αληθινός σοσιαλισμός, ο αντιεξουσιαστικός και ο αντικρατικός. Άτιμη τύχη θα πείτε, και εγώ επίσης, προς το παρόν οι μόνες αχτίδες φωτός που βλέπω είναι οι πράξεις εξέγερσης των επαναστατ(ρι)ών αδερφών μου σε όλο τον κόσμο και σίγουρα δεν είναι μικρό πράγμα, γιατί είναι πλασμένες με καρδιά, πάθος και θάρρος, όσο διάσπαρτες και ατημέλητες μπορεί να φαίνονται.

Τούτου λεχθέντος, ήθελα να εξηγήσω το νόημα της οργής μου ενάντια στο καθεστώς 41bis. Νομίζω ότι ορισμένοι νομικοί το έχουν καταλάβει, αλλά πολύ λίγοι (γενικά) το έχουν καταλάβει: το 41bis είναι μια μετάσταση που απειλεί και στην πραγματικότητα υπονομεύει το λεγόμενο κράτος δικαίου σας, ένας καρκίνος που σε μια ελαφρώς πιο ολοκληρωτική δημοκρατία – και με την κυβέρνηση της Meloni είμαστε σχεδόν εκεί – μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταστείλει, να φιμώσει με τρόμο κάθε πολιτική διαφωνία, κάθε είδους υποθετικό εξτρεμισμό. Το δικαστήριο που αποφασίζει την ποινή στo μεσαιωνικό οπλοστάσιο του 41bis μοιάζει πολύ με το ειδικό φασιστικό, η δυναμική είναι η ίδια: θα μπορέσω να φύγω από αυτό τον κύκλο της Κόλασης του Δάντη, μόνο αν αρνηθώ τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, τον αναρχισμό μου, μόνο αν πουλήσω τον εαυτό μου ή κάποιον/α σύντροφο/ισσα. Ξεκινά πάντα με τους τσιγγάνους, τους κομμουνιστές, τους ανταγωνιστές, τους χούλιγκανς, τους ανατρεπτικούς και μετά την λίγο ή πολύ επαναστατική αριστερά.

Πώς να μην αντιτίθεμαι σε όλα αυτά, σίγουρα με απελπισμένο τρόπο, και ειδικά για έναν αναρχικό, ακριβώς επειδή δεν έχουμε οργάνωση, η λέξη που χρησιμοποιείται είναι το παν, οπότε θα συνεχίσω μέχρι το τέλος. Εν κατακλείδι, όπως είπε ο αναρχικός Ανρί, αν θυμάμαι καλά πριν του κόψουν το κεφάλι: Όταν η παράσταση δεν μου ταιριάζει, έχω το δικαίωμα να την εγκαταλείψω, βγαίνοντας έξω και χτυπώντας δυνατά την πόρτα. Θα το κάνω τις επόμενες μέρες, ελπίζω με αξιοπρέπεια και γαλήνη, όσο το δυνατόν περισσότερο.

Μια μεγάλη αγκαλιά στον Domenico που ξεκίνησε απεργία πείνας στο 41bis στο Sassari με την ελπίδα να μπορέσει να αγκαλιάσει ξανά τα παιδιά και τους αγαπημένους του, με την ισχυρή μου ελπίδα ότι άλλοι καταραμένοι στο 41bis θα παραιτηθούν και θα συμμετάσχουν στον αγώνα ενάντια σε αυτό καθεστώς που φτιάχνει το σύνταγμα και το λεγόμενο – για ό,τι αξίζει – κωλόχαρτο του κράτους δικαίου.

Κατάργηση του καθεστώτος 41bis.

Κατάργηση της ισόβιας κάθειρξης.

Αλληλεγγύη σε όλους/ες τους/ις αναρχικούς/ές, κομμουνιστ(ρι)ές και επαναστάτ(ρι)ες κρατούμενους/ες ανά τον κόσμο.

Σας ευχαριστώ αδέρφια και αδερφές για όλα όσα έχετε κάνει, σας αγαπώ και συγχωρείτε το παράλογο πείσμα μου. Ποτέ προσκυνημένος, πάντα για την αναρχία.

Ζήτω η ζωή, κάτω ο θάνατος.

Alfredο Cospito

[Μέσω τηλεδιάσκεψης από τη φυλακή της Όπερας, 14 Μαρτίου 2023]

Σημείωση: Ο σύντροφος, επικαλούμενος τον σημερινό υπουργό Δικαιοσύνης Nordio, αναφέρεται στο άρθρο “Χημικός ευνουχισμός, επιστροφή στον Μεσαίωνα”, που δημοσιεύτηκε στο “Il Messaggero”, στις 28 Μαρτίου 2019 (προς το παρόν διαθέσιμο σε αυτούς τους συνδέσμους: https://www .ilmessaggero.it/editoriali/carlo_nordio/editoriali_carlo_nordio-4390216.html & https://web.archive.org/web/20230323152621/https://www.ilmessaggero.it/editoriali/carlo_nordio33.9_nordio). Επιπλέον, η αναφορά στον υπουργό που πλουτίζει με λαθρεμπόριο όπλων σίγουρα αφορά τον σημερινό υπουργό Άμυνας Crosetto, πρόεδρο σημαντικού λόμπι της στρατιωτικής βιομηχανίας την εποχή του διορισμού του. Τέλος, ο Alfredo αναφέρει από μνήμης τον σύντροφό του Émile Henry (1872–1894), του οποίου τα ακριβή λόγια είναι τα εξής: “ακόμη και με τον κίνδυνο να διαταραχθεί η ηρεμία όσων είναι ικανοποιημένοι με αυτό”

Πηγή: Athens Indymedia

Posted on

Χιλή: Η πληγή αιμορραγεί ακόμα και το φυτίλι καίει ακόμα. Μια νέα 29η Μαρτίου. Κείμενο του αναρχικού φυλακισμένου Aldo Hernandez

Μέταλλο εναντίον μετάλλου, βαριά χτυπήματα στην είσοδο του κτιρίου όπου εκείνη τη νύχτα κοιμόμουν με την αγαπημένη μου κόρη και τον αδελφό μου, η αντίδραση που είχα μπροστά στα πολυβόλα τους και την επικείμενη βία στην οποία θα υποβαλλόμασταν ήταν να ξυπνήσω και να ντύσω την κόρη μου και να της πω ότι η αστυνομία έρχεται για μένα, κατάφερα να της πω ότι την αγαπώ για πάντα, να είναι δυνατή και να είναι ήρεμη. Στάθηκα μπροστά της μπροστά στα όπλα και την αλαζονεία τους.

Καταραμένοι δειλοί, με ερευνούσαν για περισσότερο από ένα χρόνο, με ακολουθούσαν, τοποθέτησαν κάμερες, με φωτογράφιζαν, με άκουγαν … ενώ ήταν στα πόδια μου και προτίμησαν να εκθέσουν ένα ανήλικο στη βίαιη επιδρομή που ζήσαμε εκείνο το πρωινό της 22ας Δεκεμβρίου 2022. Κατάπτυστα όντα που μόνο λόγω του φόβου τους δεν με σταμάτησαν πριν, ήταν σαφές ότι αυτό το άτομο δεν θα τους υποδεχόταν με καλό τρόπο, αλλά αντίθετα, με όλο το θάρρος που κουβαλάμε όσοι από εμάς κουβαλάμε την αντιπαράθεση με την εξουσία και τους υπηρέτες της, αυτό το θάρρος που τρέχει στις φλέβες μας, που οι εχθροί δεν θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν. Με το καθαρό ύφος του φασισμού της D.I.N.A. ή της C.N.I. ήρθαν σε μένα, δεν μπορώ να συγχωρήσω και πολύ περισσότερο να ξεχάσω ότι υπέβαλαν την κόρη μου σε μια “λεπτή ανάκριση”. Τους μισώ κάθε δευτερόλεπτο λίγο περισσότερο, θυμάμαι ότι το σώμα μου είναι αυτό που είναι φυλακισμένο σήμερα, οι ιδέες και τα σχέδιά μου συνεχίζουν να ταξιδεύουν παράνομα στους δρόμους αυτής της επικράτειας με την επιθυμία να συγκεκριμενοποιήσω στην πράξη αυτά που έχω προβληματιστεί με διάφορους συντρόφους και αδελφές και αδελφούς.

Στέλνω αγκαλιές σε αυτόν τον μήνα που σημαδεύτηκε με το αίμα μας στην ιστορία της οποίας είμαι κι εγώ μέρος. Ενθάρρυνση και δύναμη σε όσους κάνουν τη μνήμη καθημερινή άσκηση για να μας θρέψουν. Σε ορισμένες ημερομηνίες οι δρόμοι είναι δικοί μας και μπορούμε να δώσουμε χώρο στην πιθανότητα επίθεσης εναντίον των διαφόρων αστυνομικών, αυτών που κουβαλούν στην ιστορία και τις στολές τους το αίμα και τον πόνο που έχουμε αναγκαστεί να νιώσουμε για την απώλεια όμορφων αγαπημένων προσώπων.

ΦΩΤΙΆ ΚΑΙ ΕΚΡΉΞΕΙΣ ΣΤΑ ΚΡΗΣΦΎΓΕΤΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΎ. ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΊ ΚΑΙ ΕΚΡΉΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΤΟΛΈΣ ΤΟΥΣ. ΟΙ ΝΈΟΙ ΜΑΧΗΤΈΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, ΤΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΎΡΙΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΊΣΟΥΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΌΝΤΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ ΜΆΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΘΆΡΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΉΣ ΜΑΣ ΠΕΠΟΊΘΗΣΗΣ. ΣΤΙΣ 29 ΜΑΡΤΊΟΥ ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΈΤΑΙ.

Τους θερμότερους χαιρετισμούς μου και τη συνενοχή μου στον όμορφο και ιστορικό πληθυσμό της La Victoria, στην αγαπημένη Villa Francia όπου τα λόγια της Luisa Toledo και του Manuel Vergara είναι ηχώ που αντηχεί δυνατά σε κάθε πέρασμα και λεωφόρο για πάντα, στα αδέλφια της Lo Hermida και της Peñalolen που δημιουργούν σενάρια αντιπαραθέσεων, στη La Pincoya που δεν ξεχνά τον ανατρεπτικό και επαναστατικό της χαρακτήρα.

Aldo Hernández Valdés

Αναρχικός κρατούμενος
Κέντρο εξόντωσης και απομόνωσης “La Gonzalina”.
Rancagua-$hile Μάρτιος 2023

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Posted on

Χιλή:Απαραίτητα λόγια. 15 χρόνια φυλάκιση. Κείμενο του συντρόφου Marcelo Villarroel

Βρίσκομαι στη φυλακή επί 15 συνεχή χρόνια. 22 μήνες στην Παταγονία, έδαφος που κατέχει το κράτος της Αργεντινής, όπου κρατήθηκα και τα υπόλοιπα 13 χρόνια και 2 μήνες στα τμήματα υψίστης και υψηλής ασφαλείας του Σαντιάγο και της Ρανκάγκουα, όπου βρίσκομαι σήμερα την ώρα που γράφονται αυτές οι επιστολές.

Απαραίτητες επιστολές ως αναπόφευκτη αναφορά στο πέρασμα του χρόνου και τις επιπτώσεις του.

Ως αναπόφευκτο ίχνος μιας λαδωμένης μνήμης, η Kon la gazolina ke έχει ανάψει χιλιάδες οδοφράγματα και εκδικητικές φωτιές απαιτώντας την απελευθέρωση αναρχικών και ανατρεπτικών κρατουμένων μέσα στα χρόνια του αγώνα και της αντίστασης μέσα στις φυλακές της Χιλής.

Ζω εδώ και 15 χρόνια σε καθεστώτα εγκλεισμού υψηλής και υψίστης ασφαλείας στα οποία η στέρηση των αισθήσεων τείνει να εξομαλυνθεί, καθώς και οι εχθρότητες του περιβάλλοντος, της δομής και της εσωτερικής τάξης ολόκληρης της φυλακής καθημερινά, όπου ο στόχος είναι να σπάσουν τη θέλησή σου και να σε κάνουν κρατούμενο πολίτη που σέβεται όλη την κατασταλτική και αυταρχική εσωτερική της τάξη που έχει χτιστεί για να σπάσει το αδάμαστο πνεύμα όσων από εμάς περπατάμε όρθιοι, αξιοπρεπείς και χωρίς φόβο μέσα στην πραγματικότητα της φυλακής από την οποία χρειάστηκε να περάσουμε.

Ακόμη και από την αιχμαλωσία είδα και έζησα τη λήθη και την αμνησία των πλειοψηφιών, την άνεση και τις ευκολίες των πολλών, τη συνένοχη σιωπή και την έντεχνη επίθεση του Τύπου και της αστυνομίας, των πολιτικών τους και όλων εκείνων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας έκαναν αόρατους, μας συκοφάντησαν και μας επιτέθηκαν από την άνεση ενός υπολογιστή, από τις ζώνες άνεσής τους, από τις προνομιούχες θέσεις τους ως ακίνδυνοι πολίτες υποταγμένοι στην κανονικότητα του υπάρχοντος.

Αλλά είμαι ακόμα εδώ!

Έχοντας επίγνωση ότι δίνω καθημερινά έναν αγώνα για τη ζωή και την ελευθερία μαζί με την αγέλη μου, τους συντρόφους και τους συγγενείς μου που βρίσκονται διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Έχοντας επίγνωση της κρατικής εκδίκησης που διαιωνίζει τη φυλάκισή μου χρησιμοποιώντας τα χαμηλότερα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί η εξουσία για να δικαιολογήσει μια ισόβια κάθειρξη εν κρυπτώ που ούτε καν δικαστικά δεν μπορούν να την εξηγήσουν παρά μόνο να την εφαρμόσουν για να έχουν τον έλεγχο της χώρας και το μονοπώλιο της βίας που έχει μετατραπεί σε νόμο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σήμερα δεν είμαι φυλακισμένος από το χιλιανό κράτος δικαίου, αλλά έχω απαχθεί για κρατικούς λόγους στη Χιλή του Μπόριτς.

Όταν δεν υπάρχει νομικός λόγος και χρησιμοποιείται κατά το δοκούν της κυριαρχίας για να εξοντωθεί η αντίσταση που ενσαρκώνεται σε ανθρώπους που αγωνίζονται σε όλα τα σενάρια χωρίς να λυγίζουν, αυτό συμβαίνει επειδή η κρατική απόφαση είναι πάνω από κάθε δημοκρατική θέση για την οποία καυχώνται όλοι όσοι επιβεβαιώνουν τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων, συμπεριλαμβανομένων των θέσεων δικαιολόγησης της σημερινής κυβέρνησης και του λειτουργικού σκατά των πολιτών της στο status quo που επιτρέπει την κατάφωρη πρόοδο της αστυνομοκρατικοποίησης της ζωής που υποθέτει ότι η κοινωνική ηρεμία βασίζεται στην επέκταση των κατασταλτικών νόμων μαζί με τη διατήρηση ενός μεγάλου κατασταλτικού μηχανισμού μεταμφιεσμένου σε δημοκρατική σταθερότητα προφανώς για να διαιωνίζονται τα προνόμια της άρχουσας τάξης.

Με τη δύναμη και τη διαύγεια που μου έδωσε η κάθε μια από τις συμμέτοχες καρδιές από διαφορετικά μέρη και περιοχές, με την απαραίτητη εγκράτεια για να διατηρήσω την ανατρεπτική αντιεξουσιαστική αντίσταση στη φυλακή με την καρδιά και το μυαλό μου χαιρετώ και αγκαλιάζω με όλη την επαναστατική αγάπη κάθε σύντροφο και αδελφή που ποτέ δεν κατέβασε τα χέρια της σε αυτόν τον αγώνα μέχρι θανάτου ενάντια στο κράτος, τη φυλακή και το Κεφάλαιο.

Σε όλους όσους ήταν μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια της φυλάκισης, σε όσους δεν σταματούν σε χειρονομίες και πράξεις άμεσης αλληλεγγύης, σε όσους αγωνίζονται από καρδιάς για την έξοδό μου στο δρόμο και το τέλος της σάπιας κληρονομιάς του Πινοτσέτ και της στρατιωτικής του δικαιοσύνης που συνυπάρχει άνετα με τη δημοκρατία της συναίνεσης, σε όλους τους συναγωνιστές μου αντιεξουσιαστές φυλακισμένους που υψώνουν επάξια τη φωνή τους ανεξάρτητα από το κελί ή τη φυλακή όπου βρίσκονται… Μια δυνατή και σφιχτή αγκαλιά γεμάτη συναινετική πίστη.

Στους εχθρούς του χθες και του σήμερα, ούτε νερό!

Για τον Alfredo Cospito, φως του παγκόσμιου αγώνα ενάντια στην κοινωνία των φυλακών…

Για όλους τους αναρχικούς, ανατρεπτικούς, αντιεξουσιαστές συντρόφους φυλακισμένους όλων των τάσεων στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Χιλή, την Ισπανία, τη Λευκορωσία, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και όλο τον κόσμο…

Για το λαό των Μαπούτσε και τις κοινότητές τους στην Αντίσταση και τους φυλακισμένους weichafes τους…

Για εκείνους που δεν είναι εδώ αλλά είναι ακόμα δυνατοί στη μνήμη μας της ανατρεπτικής αντίστασης!

Όλη μου η αγάπη και η ακούραστη πίστη μέχρι να επιστρέψουμε στις κοιλάδες!!!

Για την ακύρωση των καταδικαστικών αποφάσεων της στρατιωτικής δικαιοσύνης του Πινοσέτ που εξακολουθούν ντροπιαστικά να ισχύουν!!!

Όσο υπάρχει μιζέρια, θα υπάρχει εξέγερση!

Ανατρεπτικοί αντιεξουσιαστές, αναρχικοί και φυλακισμένοι mapuche έξω από τις φυλακές τώρα!!!

Marcelo Villarroel Sepúlveda

Φυλακές La Gonzalina de Rancagua

Έδαφος που κατέχει το χιλιανό κράτος.

15 Μαρτίου 2023.

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Posted on

Περούτζια, Ιταλία: Ενημέρωση σχετικά με την επανεξέταση της ακρόασης για την εκ νέου αξιολόγηση των προληπτικών μέτρων στην “επιχείρηση Sibilla” και δηλώσεις ορισμένων από τα συντρόφια που βρίσκονται υπό έρευνα

Η ακρόαση για την επανεξέταση των προληπτικών μέτρων για τους αναρχικούς στην επιχείρηση Sibilla της 11ης Νοεμβρίου 2021 πραγματοποιήθηκε στις 14 Μαρτίου στην αίθουσα δικαστηρίου του καταφυγίου μέσα στη φυλακή Capanne στην Περούτζια. Αφορούσε τους συντρόφους για τους οποίους διατάχθηκαν μέτρα με την κατηγορία της υποκίνησης σε διάπραξη εγκλήματος (414 ποινικός κώδικας), με επιβαρυντικό σκοπό την τρομοκρατία, σε σχέση με τη σύνταξη, δημοσίευση και διανομή των έξι πρώτων τευχών της αναρχικής εφημερίδας “Vetriolo” και άλλων άρθρων και παρεμβάσεων.

Μεταξύ των συντρόφων που ερευνώνται είναι ο Alfredo Cospito, σε απεργία πείνας για πάνω από 140 ημέρες, και ο Gianluca, ο οποίος βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό εδώ και ένα χρόνο για την έρευνα Diamante.
Αυτή η δεύτερη επανεξέταση προέκυψε από την απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου τον περασμένο Ιούνιο που έκανε δεκτό το αίτημα της εισαγγελέως Manuela Comodi, ακυρώνοντας την προηγούμενη απόφαση του αναθεωρητικού δικαστηρίου που είχε ανακαλέσει τα προληπτικά μέτρα τον Δεκέμβριο του 2021.

Ο Alfredo Cospito συμμετείχε στην ακροαματική διαδικασία μέσω βιντεοσύνδεσης από τη φυλακή Opera του Μιλάνου και τρεις σύντροφοι υπό έρευνα ήταν παρόντες στην αίθουσα του δικαστηρίου στη φυλακή Peurugia του Capanne. Η ακροαματική διαδικασία πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών, ενώ έξω από την αίθουσα βρίσκονταν περίπου 40 αλληλέγγυοι σύντροφοι. Οι τρεις σύντροφοι υπό έρευνα που παρευρέθηκαν στην ακροαματική διαδικασία στη δικαστική αίθουσα του καταφυγίου μίλησαν (οι δύο από αυτούς με γραπτές καταθέσεις) και ο καθένας τους χαιρέτησε θερμά τον Αλφρέντο. Ο Αλφρέντο έκανε μια μακροσκελή δήλωση, στην οποία ήταν πολύ διαυγής και ήταν φορτωμένος με τον συνήθη σαρκασμό του (“προτιμώ την κωμωδία από το μελόδραμα”). “Θέλω να ξεκινήσω με τα λόγια του εμπνευστή μου”, ξεκίνησε, παραθέτοντας μια θέση του σημερινού υπουργού Δικαιοσύνης Nordio που πηγαίνει πίσω στο 2019 σχετικά με το 41 bis. Στη συνέχεια ο σύντροφος επανέλαβε το νόημα και την προοπτική της απεργίας πείνας ενάντια στο καθεστώς κράτησης, το οποίο χαρακτήρισε “μεσαιωνικό φίμωτρο” και “μετάσταση που θα εξαπλωθεί στην πολιτική διαφωνία”. Ο Alfredo είπε ότι δεν αποδέχεται αυτή τη μη ζωή και θα συνεχίσει μέχρι τέλους. “Για τους αναρχικούς, που δεν έχουν οργάνωση, ο δοσμένος λόγος είναι το παν”. Γι’ αυτό και θα κρατήσει τον λόγο του, συνεχίζοντας μέχρι τέλους. “Θα φύγω με αξιοπρέπεια. Ελπίζω να το καταλάβουν αυτό όσοι με αγαπούν”. Ο σύντροφος θέλησε να επισημάνει ότι, στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται φυλακισμένος, “τα μόνα απομεινάρια φωτός που βλέπω είναι οι πράξεις των αναρχικών αδελφών μου σε όλο τον κόσμο”, “Σας ευχαριστώ αναρχικούς. Σας αγαπώ”. Τέλος, κατέληξε: “Κατάργηση του καθεστώτος 41 bis. Κατάργηση της ισόβιας κάθειρξης χωρίς αναστολή. Αλληλεγγύη με όλους τους αναρχικούς, κομμουνιστές και επαναστάτες κρατούμενους στον κόσμο”.

Δυστυχώς, λόγω των ιδιαιτεροτήτων του 41 bis, που έχει σχεδιαστεί ειδικά για να φιμώνει τους κρατούμενους, η πλήρης δήλωση του Alfredo δεν είναι επί του παρόντος διαθέσιμη. Θα τη δημοσιεύσουμε το συντομότερο δυνατό.

Μετά από μια γελοία παρέμβαση της εισαγγελέως Manuela Comodi, η οποία ορκίστηκε ότι “η εισαγγελία της Περούτζια είναι εντελώς αμέτοχη στο μέτρο 41 bis”, σε ανοιχτή αντίθεση με τα λόγια της προϊσταμένης της Cantone (επίσης παρούσα στο δικαστήριο σήμερα), η ακροαματική διαδικασία έκλεισε και το δικαστήριο επιφυλάχθηκε για την απόφασή του σχετικά με τα προληπτικά μέτρα κατά των ερευνώμενων συντρόφων.

Η απόφαση να μεταφερθεί ο τόπος διεξαγωγής της ακροαματικής διαδικασίας στην αίθουσα δικαστηρίου του καταφυγίου της φυλακής Capanne ήταν μια προφανής προσπάθεια να απομακρυνθεί η πρωτοβουλία αλληλεγγύης προς τον Alfredo από το κέντρο της πόλης. Ο στόχος αυτός δεν επιτεύχθηκε, διότι μετά την ακρόαση η παρουσία των αλληλέγγυων συγκεντρώθηκε εκ νέου στο κυλικείο του Πανεπιστημίου της Περούτζια, όπου ξεδιπλώθηκε πανό, μοιράστηκαν φυλλάδια και πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις με μεγάφωνα για πάνω από μία ώρα.

Εν αναμονή της δημοσίευσης του κειμένου του Alfredo Cospito, επισυνάπτουμε παρακάτω τις δηλώσεις δύο συντρόφων που βρίσκονται υπό έρευνα.

* * *

Δήλωση του Michele Fabiani κατά την ακρόαση επανεξέτασης για την επανεξέταση των προληπτικών μέτρων της επιχείρησης Sibilla

Αν μιλάω εδώ, είναι κυρίως για να στείλω έναν θερμό χαιρετισμό σε έναν σύντροφο που αγωνίζεται σαν λιοντάρι, θέτοντας την ίδια του τη ζωή σε σοβαρό κίνδυνο, για να γνωστοποιήσει στον κόσμο τη φρίκη του 41 bis.
Η δική μου συμβολή, σίγουρα πιο μετριοπαθής, είναι να χρησιμοποιήσω αυτή την ακρόαση για να σπάσω την απομόνωση, να σαμποτάρω το 41 bis, να δώσω στον Alfredo να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος του, ότι ο αγώνας του συγκλονίζει συνειδήσεις (για όσους έχουν ακόμα συνείδηση).

Από την άλλη πλευρά, δεν νομίζω ότι ξεφεύγω από το θέμα σε σχέση με αυτό που συζητείται σήμερα. Και όχι μόνο λόγω των προφανών συνδέσεων μεταξύ αυτών των διαδικασιών και των 41 bis στις οποίες υποβάλλεται ένας από τους συντρόφους που βρίσκονται υπό έρευνα, αλλά μάλλον επειδή και στις δύο περιπτώσεις βλέπουμε την ίδια νοοτροπία να λειτουργεί: η γνώμη που έχουν οι φύλακες της τάξης για το αναρχικό κίνημα βασίζεται στην πραγματικότητα στα κοινωνικά πρότυπα που έχουν εκπαιδευτεί να ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή.

Αξίζει λοιπόν να θυμηθούμε το προφανές: οι αναρχικοί δεν έχουν ηγέτες, δεν δίνουν και δεν λαμβάνουν εντολές, δεν επεξεργάζονται και δεν καθοδηγούνται από καμία οδηγία. Η έννοια της “υποκίνησης” παρουσιάζει επομένως μια δυσάρεστη νότα, απαράδεκτη για κάθε αναρχικό: την ιδέα ότι κάποιος παροτρύνει τους άλλους να κάνουν πράγματα που ο υποκινητής δεν έχει το θάρρος να κάνει ο ίδιος.

Η έννοια της υποκίνησης, εξάλλου, παρουσιάζεται ως εξέχον σύμπτωμα αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε “παρανοϊκή σκέψη” των κυρίαρχων τάξεων αυτή τη στιγμή της ιστορίας. Η βασική ιδέα είναι ότι η κοινωνία μας είναι ένα είδος Εδέμ, ένας επίγειος παράδεισος. Επομένως, αν κάποιος διαπράττει “αμαρτία”, αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο επειδή υπάρχει ένας πειρασμός του φιδιού, ένας διαβολικός υποκινητής, που υποκινεί την εξέγερση.

Μια πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας στην οποία δεν αντιλαμβάνεστε τις τεράστιες αδικίες που υπάρχουν, από τον πόλεμο μέχρι τον εργασιακό χώρο. Η δική σας είναι μια παραισθητική άποψη του κόσμου: αυτή η κοινωνία δεν είναι παράδεισος, αλλά κόλαση. Όσοι επαναστατούν το κάνουν επειδή έχουν ωριμάσει την αποφασιστικότητα να δώσουν τέλος σε όλα αυτά.

Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι αυτά που λέω εδώ δεν πρέπει να εκληφθούν ως ένα είδος “υπεράσπισης” έναντι των κατηγοριών που διατυπώνονται εναντίον μου.

Πράγματι, θέλω να επαναλάβω ότι δεν φοβάμαι αυτές τις διαδικασίες. Για κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο – και όχι μόνο για τους αναρχικούς, όπου αυτή η δήλωση ισχύει πάντα – ο πιο ανυπόληπτος ρόλος σε διαδικασίες όπου το σώμα του εγκλήματος είναι βιβλία και εφημερίδες είναι σίγουρα αυτός του κατήγορου και όχι του κατηγορούμενου. Αν μη τι άλλο, επειδή, αν ο Αλφρέντο πεθάνει, κάποιοι από τους δολοφόνους του θα κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Ο αναρχισμός δεν είναι προϊόν ενός μελετητή ή ενός φιλοσόφου, αλλά είναι ένα άγριο άνθος της ταξικής πάλης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν θα μπορέσετε να μας κλείσετε το στόμα. Ο αγώνας του Alfredo ενάντια στο 41 bis μας το έδειξε αυτό για πολλοστή φορά: θέλατε να τον φιμώσετε για πάντα, οι ιδέες του δεν ήταν ποτέ τόσο διαδεδομένες.

Προσπάθησα και δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι οι μέρες σας σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα, περιτριγυρισμένοι από εχθρούς. Θέλω μόνο να φωνάξω με όλη μου την ανάσα: Alfredo δεν είσαι μόνος!

Τα κάγκελα δεν αρκούν για να κλειδώσουν την αναρχία.

Michele Fabiani
Περούτζια, 14 Μαρτίου 2023

* * *

Δήλωση του Francesco Rota κατά την ακρόαση επανεξέτασης για την επανεξέταση των προληπτικών μέτρων της επιχείρησης Sibilla

Αν μιλάω σήμερα, είναι μόνο για να υπερασπιστώ και να υποστηρίξω, ξανά και όπως πάντα, τον σύντροφο Alfredo Cospito και τις επαναστατικές αναρχικές ιδέες και πρακτικές μας. Η ανάκριση Sibilla, για την οποία βρισκόμαστε τώρα κατηγορούμενοι για υποκίνηση σε διάπραξη εγκλήματος με την επιβαρυντική περίσταση του σκοπού της τρομοκρατίας σε σχέση με τη δημοσίευση του “Vetriolo” και άλλων άρθρων και παρεμβάσεων, χρησιμοποιείται ξεδιάντροπα για να δικαιολογήσει και να υποστηρίξει το μέτρο κράτησης βάσει του 41 bis για τον Alfredo Cospito. Όσον αφορά τις κατηγορίες που διατυπώνονται εναντίον μας, δεν έχω τίποτα να μετανοήσω: Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη για τη σύνταξη, τη δημοσίευση και τη διανομή του “Vetriolo” και του “Quale internazionale?”, που είχα τη χαρά να κάνω μαζί με τον σύντροφο Alfredo Cospito.

Ο επαναστατικός αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο δεν γνωρίζει υποκινητές, προωθητές, συντονιστές ή υποτιθέμενους “προσανατολιστικούς” ρόλους. Με αυτή την έννοια, επαναλαμβάνω ότι ο σύντροφος Alfredo Cospito είναι επαναστάτης και όχι “υποκινητής”. Όσοι δρουν ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο έχουν ήδη ωριμάσει τέτοια αποφασιστικότητα που δεν χρειάζονται “υποκινητές”, γιατί εκφράζεται η αυτονομία της σκέψης και της δράσης, όχι η συλλογικότητα και η υποταγή σε εντολές, κάτι που αντίθετα χαρακτηρίζει τους υπηρέτες του κράτους, σίγουρα όχι τους αναρχικούς και τους επαναστάτες.

Σε αυτά τα 28 χρόνια της ζωής μου, δεν σταμάτησα ποτέ να αγωνίζομαι και να ονειρεύομαι. Είχα τη μεγάλη τύχη να γνωρίσω τον αναρχισμό ουσιαστικά από την αρχή και ωρίμασα τις πεποιθήσεις μου όχι από ακριτική προσκόλληση, αλλά από μια τεράστια ανάγκη που πάντα ένιωθα: να ανατρέψω αυτή την αυταρχική κοινωνική πραγματικότητα υπέρ ενός κόσμου ελεύθερων όντων. Ως εκ τούτου, κανείς δεν θα με εμποδίσει να συνεχίσω να διεκδικώ τις ιδέες μου, όπως η αλληλεγγύη προς τους φυλακισμένους αναρχικούς και επαναστάτες. Ομοίως, έχω χαρεί και θα συνεχίσω να χαίρομαι με όλες τις δράσεις ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, λάμψεις συνείδησης στο σκοτάδι της νύχτας.

Αν ο Alfredo Cospito πεθάνει, οποιοσδήποτε με στοιχειώδες κριτικό πνεύμα θα καταλάβει ποιοι είναι οι υποκινητές, οι εκτελεστές και οι δράστες του θανάτου του. Σήμερα δεν χρειάζεται να πω σε αυτόν τον σύντροφό μου να είναι δυνατός, γιατί είναι ο ίδιος ο Alfredo, είσαι εσύ Alfredo, έστω και σε σκληρές συνθήκες φυλάκισης, που έδωσες δύναμη σε ολόκληρο το αναρχικό και επαναστατικό κίνημα. Στον σύντροφο Alfredo Cospito πηγαίνει η αγκαλιά μου, με το πάθος και τη στοργή του πάντα.

Ζήτω η αναρχία.

Francesco Rota Sulis
Περούτζια, 14 Μαρτίου 2023

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Posted on

Η Sibilla εξακολουθεί να προβλέπει καταιγίδα Συμμετοχή σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον Alfredo Cospito στην ακρόαση για την επανεξέταση των προληπτικών μέτρων της επιχείρησης Sibilla (Περούτζια, 14 Μαρτίου 2023)

Στις 14 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί στο δικαστήριο της Περούτζια η εκ νέου εξέταση των προληπτικών μέτρων για τους αναρχικούς που συμμετείχαν στην κατασταλτική επιχείρηση Sibilla της 11ης Νοεμβρίου 2021, δηλαδή για τα συντρόφια για τα οποία διατάχθηκαν τα μέτρα με την κατηγορία της υποκίνησης σε διάπραξη εγκλήματος (414 ποινικός κώδικας), με επιβαρυντικό σκοπό την τρομοκρατία, σε σχέση με τη σύνταξη, δημοσίευση και διανομή των έξι πρώτων τευχών της αναρχικής εφημερίδας “Vetriolo”. Στους υπόπτους περιλαμβάνονται ο Alfredo Cospito, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας για περισσότερες από 130 ημέρες, και ο Gianluca, ο οποίος βρίσκεται σήμερα σε κατ’ οίκον περιορισμό για την έρευνα Diamante, που διατάχθηκε στις 16 Μαρτίου 2022 από την Εισαγγελία της Γένοβας. Αυτή η δεύτερη επανεξέταση προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία που πραγματοποιήθηκε στις 22 Ιουνίου στο Ακυρωτικό Δικαστήριο, η οποία ολοκληρώθηκε με την αποδοχή του αιτήματος της εισαγγελέως Manuela Comodi, ακυρώνοντας έτσι το προηγούμενο μέτρο του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, το οποίο είχε ανακαλέσει τα προληπτικά μέτρα στις 16 Δεκεμβρίου 2021. Το Εφετείο, παρά το αίτημα του γενικού εισαγγελέα (ο οποίος είχε ζητήσει την απόρριψη της έφεσης του εισαγγελέα της Περούτζια), είχε επομένως “ξεθάψει” την έρευνα ακυρώνοντας την ανάκληση των μέτρων και διατάσσοντας αυτή τη νέα ακροαματική διαδικασία επανεξέτασης.

Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας που διεξήχθη από τις δυνάμεις καταστολής υπό τον συντονισμό της Εθνικής Διεύθυνσης Καταπολέμησης της Μαφίας και της Τρομοκρατίας, οκτώ σύντροφοι, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Alfredo – ο οποίος είχε ήδη ερευνηθεί στο παρελθόν από την ROS των Καραμπινιέρων και από την Εισαγγελία του Μιλάνου σε άλλη υπόθεση για 270 bis c. p. και 414 c. p. σε σχέση με τη δημοσίευση του “Vetriolo” – υποβλήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2021, από την Εισαγγελία της Περούτζια, σε αίτημα για τη λήψη προληπτικών μέτρων φυλάκισης με τις ίδιες κατηγορίες, καθώς και άλλες για διάφορους λόγους σχετικά με περαιτέρω άρθρα, φυλλάδια, έγγραφα και ζημιές. Ταυτόχρονα με την εν λόγω αίτηση σύλληψης, ο Alfredo Cospito διατάχθηκε να υποβληθεί σε μομφή απαγόρευσης αλληλογραφίας διάρκειας τριών μηνών, η οποία στη συνέχεια ανανεώθηκε αρκετές φορές, έως ότου μεταφέρθηκε στο καθεστώς 41 bis, όπου η μομφή – σε αντίθεση με την Υψηλή Ασφάλεια 2 – αποτελεί συστατικό στοιχείο του ίδιου του καθεστώτος. Οι λόγοι αυτής της λογοκρισίας έγιναν σαφείς μόνο εκ των υστέρων, όταν στις 11 Νοεμβρίου “ενεργοποιήθηκε” η επιχείρηση Sibilla και το αρχικό αίτημα του εισαγγελέα μειώθηκε από τον δικαστή προκαταρκτικών ερευνών σε έξι προληπτικά μέτρα για τη μοναδική κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε διάπραξη εγκλήματος με την επιβαρυντική περίσταση της τρομοκρατίας (συμπεριλαμβανομένου ενός εντάλματος σύλληψης στη φυλακή για τον Alfredo, ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν φυλακισμένος στις φυλακές Terni). Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες έρευνες, κατασχέθηκαν εκατοντάδες αντίτυπα εφημερίδων και βιβλίων και δύο ιστότοποι στο Διαδίκτυο υποβλήθηκαν σε προληπτική κατάσχεση και αποκρύφθηκαν (γεγονός πρακτικά πρωτοφανές όσον αφορά το ιταλόφωνο αναρχικό κίνημα). Σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική, στα υπό διερεύνηση άρθρα “εκφράστηκαν στρατηγικές έννοιες με τον προσανατολισμό και τον μηχανισμό της υποκινούμενης προπαγάνδας που έχουν τη συγκεκριμένη ικανότητα να προκαλέσουν τη διάπραξη συγκεκριμένων μη αξιόποινων αδικημάτων κατά της διεθνούς και εσωτερικής προσωπικότητας του κράτους, προκειμένου να υπονομευθεί μέσω της άσκησης βίας η νομική, πολιτική, οικονομική και κοινωνική τάξη του”. Υπό την έννοια αυτή, προκειμένου να αναδείξει την “αντιστοιχία μεταξύ του περιεχομένου της “Vetriolo” και ορισμένων άμεσων ενεργειών”, η ROS – σε αναζήτηση λεξιλογικών και εννοιολογικών αναλογιών ή συμπτώσεων – είχε προβεί σε σύγκριση μεταξύ των άρθρων που δημοσιεύονταν στα πρώτα τεύχη της εφημερίδας και των κειμένων ισχυρισμών ορισμένων εμπρηστικών και εκρηκτικών επιθέσεων που σημειώθηκαν στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Μαζί με τη δίκη Scripta Manent, η έρευνα Sibilla διαδραμάτισε θεμελιώδη ρόλο στη γένεση (και τις επακόλουθες πολλαπλές νομικοπολιτικές επιβεβαιώσεις από το δικαστήριο επιτήρησης της Ρώμης, τον υπουργό Δικαιοσύνης Nordio και, τέλος, το Κακουργιοδικείο στις 24 Φεβρουαρίου) του διατάγματος κράτησης 41 bis για τον Alfredo Cospito. Όπως έγραψε ο σύντροφος, “αυτή η πολλοστή κατασταλτική επιχείρηση πλήττει, μεταξύ άλλων, μια αναρχική και επαναστατική εφημερίδα όπως η “Vetriolo”, η οποία σε μια περίοδο γεμάτη εξεγέρσεις (και επομένως ευκαιρίες που δεν πρέπει να χαθούν) και ιδεολογική σύγχυση συνέχισε απτόητη να υποδαυλίζει την ταξική πάλη από αναρχική και εξεγερσιακή άποψη”.

Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη του κράτους και, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, παραμένουμε πεπεισμένοι ότι οι επαναστάτες προπαγανδίζουν τις ιδέες τους, θεωρούν την επίσπευση των γεγονότων ως μια επιθυμητή προοπτική, σκοπεύουν να αγωνιστούν ώστε να ανοίξουν δυνατότητες απελευθέρωσης, χαίρονται όταν χτυπιούνται οι μορφές και οι δομές του κράτους και του κεφαλαίου, αλλά δεν είναι απλοί “υποκινητές”. Όσοι δρουν ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά έχουν ήδη ωριμάσει τέτοια αποφασιστικότητα που δεν χρειάζονται “υποκίνηση”, γιατί εκφράζεται η αυτονομία της σκέψης και της δράσης, όχι η συλλογικότητα και η υποταγή σε εντολές. Ο Alfredo Cospito έχει αφιερώσει τη ζωή του σε μια ιδέα την οποία συνεχίζει να διεκδικεί αποφασιστικά ακόμη και μπροστά στις χειρότερες αντιξοότητες, όπως έκανε από τις 5 Μαΐου 2022 με τη μετάθεσή του στο 41 bis και όπως κάνει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση από τις 20 Οκτωβρίου με την έναρξη της απεργίας πείνας μέχρι το τέλος. Δεν είναι θύμα μιας αδικίας και δεν είναι “υποκινητής”, αλλά ένας αναρχικός, ένας επαναστάτης που βρίσκεται στο 41 bis επειδή βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου ο πόλεμος επιστρέφει κυρίαρχα, όπου οι σφαγές (όπως αυτή που έλαβε χώρα στις ακτές της Καλαβρίας στις 26 Φεβρουαρίου, με περισσότερους από 100 μετανάστες να πνίγονται) αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ίδιας πολεμικής λογικής του κεφαλαίου, όπου οι προλετάριοι χρησιμοποιούνται όλο και πιο ξεδιάντροπα ως τροφή για τα κανόνια στην εργασία, όπου – για να δούμε πιο συγκεκριμένα την Ιταλία – τα κέρδη της ENI και της Finmeccanica αυξάνονται σταθερά, και όπου η σημερινή εκτελεστική εξουσία, η οποία έχει μέσα της πολυάριθμους εκπροσώπους του λόμπι των εξοπλισμών, προχωράει στο δικό της κατασταλτικό σπιράλ και προς τον πόλεμο, τόσο τον εσωτερικό όσο και τον εξωτερικό, σε συνεργασία με τα όργανα του διεθνούς κεφαλαίου. Γι’ αυτό η ζωή του Alfredo, οι ιδέες που υποστήριζε πάντα, οι πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκε (ή τις οποίες διεκδίκησε, όπως στην περίπτωση του τραυματισμού του Adinolfi, στελέχους της Ansaldo Nucleare), αποτελώντας ριζοσπαστική έκφραση του επαναστατικού αγώνα, αντιπροσωπεύουν τους λόγους για εξέγερση και την ανάγκη για επανάσταση ενάντια στις σειρήνες της υποταγής και της παραίτησης από αυτή την κοινωνική πραγματικότητα.

Για τους λόγους αυτούς, είμαστε αλληλέγγυοι με τον Alfredo Cospito, όπως και με τους Nadia Lioce, Roberto Morandi και Marco Mezzasalma, αγωνιστές των Ερυθρών Ταξιαρχιών για την οικοδόμηση του Μαχητικού Κομμουνιστικού Κόμματος, οι οποίοι είναι φυλακισμένοι σε 41 bis για πάνω από 17 χρόνια. Σήμερα ο Alfredo βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση της απεργίας πείνας του. Συνεχίζουμε να τον στηρίζουμε γνωρίζοντας ότι – μετά από τόσους μήνες – τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.

ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΣΕ ΈΝΔΕΙΞΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗΣ ΣΤΟΝ ALFREDO COSPITO ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΊΑ ΤΗΣ ΑΚΡΌΑΣΗΣ ΕΠΑΝΕΞΈΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΏΝ ΜΈΤΡΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΊΡΗΣΗΣ SIBILLA: ΤΡΊΤΗ 14 ΜΑΡΤΊΟΥ 2023, ΣΤΙΣ 08:30, ΜΠΡΟΣΤΆ ΑΠΌ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΏΝ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΏΝ ΕΡΕΥΝΏΝ (EX PALAZZINA ENEL) ΣΤΗ VIA XIV SETTEMBRE 86, PERUGIA.

Πηγή:La Nemesi
Μετάφραση: Δ.Ο ΕΗΦ