Χιλή: Κείμενο από τη φυλακή San Miguel σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον Alfredo Cospito

Κάθε μέρα που ο Alfredo Cospito συνεχίζει την απεργία πείνας του για να σταματήσει το βασανιστικό καθεστώς του 41bis, είναι άλλη μια μέρα κατά την οποία μας δείχνει πόσο ισχυρές είναι οι πεποιθήσεις του και πόσο μακριά είναι διατεθειμένος να φτάσει τη συνοχή του. Κάθε μέρα που ο Alfredo περνάει στην απεργία πείνας, όλο και περισσότεροι αδάμαστοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναλαμβάνουν δράση σε ένδειξη αλληλεγγύης μαζί του. Ως αντιεξουσιαστές που έχουν απαχθεί από το χιλιανό κράτος, με αυτές τις επιστολές σκοπεύουμε να κάνουμε μια μικρή χειρονομία αλληλεγγύης μαζί του και ένα κάλεσμα για να συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται οι δράσεις αλληλεγγύης. Μέρα με τη μέρα αντιλαμβανόμαστε επιθέσεις, ραδιοφωνικές εκπομπές, συναντήσεις κ.λπ. που στην ουσία τους επιδιώκουν να πιέσουν ή/και να δημοσιοποιήσουν την κατάσταση του Alfredo, είναι ζωτικής σημασίας για τον ίδιο να ανταποκριθούμε στον αγώνα του με την ίδια ακεραιότητα που τον αγκαλιάζει και τον αντιμετωπίζει.

Τα χέρια και οι καρδιές μας ανησυχούν για το σημερινό κατασταλτικό σενάριο που ζει ο Αλφρέντο, γνωρίζοντας μάλιστα ότι κάθε μέρα που περνάει είναι όλο και πιο κρίσιμη γι’ αυτόν. Μας γεμίζει οργή, μίσος και απογοήτευση το γεγονός ότι αυτά τα λόγια δεν θα διαβαστούν από τον σύντροφό μας, αλλά μας παρηγορεί το γεγονός ότι ίσως αυτά τα γράμματα μετατραπούν σε δράση σε άλλα ανήσυχα χέρια. Δράσεις απολύτως απαραίτητες πριν από την ακρόαση που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ο σύντροφος στις 24 Φεβρουαρίου, όπου θα αποφασιστεί η μονιμοποίησή του ή όχι στο καθεστώς 41bis. Ο Alfredo δεν θα είναι ποτέ μόνος του. Παρά τα χιλιόμετρα και τα τείχη που μας χωρίζουν, οι καρδιές μας είναι αλληλένδετες στην συνενοχή της δράσης και της ιδέας.
Αφήστε τη νύχτα να φωτιστεί σε αλληλεγγύη με τον Alfredo!
Ένα τέλος στο 41 bis και σε όλα τα έκτακτα καθεστώτα απομόνωσης!

Monica Caballero, αναρχική κρατούμενη
Mawünhko, αναρχικός κρατούμενος
Itamar Diaz, φυλακισμένος αντισπισιστής (ένας από τους κατηγορούμενους στην υπόθεση Susaron)

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Voltaggio, Ιταλία: “ΌΠΟΙΟΣ ΒΛΆΠΤΕΙ ΜΕ ΠΌΛΕΜΟ, ΜΕ ΠΌΛΕΜΟ … ΚΕΡΔΊΖΕΙ! Σαμποτάζ των κεραιών αναμετάδοσης σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Alfredo Cospito

ΑΥΤΌΣ ΠΟΥ ΒΛΆΠΤΕΙ ΜΕ ΠΌΛΕΜΟ, ΜΕ ΠΌΛΕΜΟ … ΚΕΡΔΊΖΕΙ!

Αυτή η ολοένα και πιο διεισδυτική και παρεμβατική κοινωνία φωτίζεται πλέον εξ ολοκλήρου από τον φάρο της επιστήμης και βαδίζει, βήμα προς βήμα, στον δρόμο που της υποδεικνύει.
Αυτό το φως δεν είναι μόνο κακόβουλο, αλλά μας οδηγεί προς ένα σημείο χωρίς επιστροφή, προς έναν θανάσιμο γκρεμό.
Αν και αυτό είναι γνωστό, επαναλαμβάνεται επίσης με έμφαση από τους ίδιους τους επιστήμονες και τα μέλη της πολιτικής τάξης.

Σε μια ομιλία του πριν από λίγους μήνες, ο πρώην υπουργός οικολογικής μετάβασης Cingolani είπε ότι κάθε “ανακάλυψη” δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει, αλλά ότι παρ’ όλα αυτά αποτελεί πρόοδο και επομένως πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά.
Αυτό το “προχωράμε μπροστά” μεταφράζεται στο “πράσινο” μοντέλο.
Τα πάντα είναι ή πρέπει να γίνουν πράσινα: πράσινη οικονομία, πράσινα πυρηνικά εργοστάσια, πράσινη τεχνολογία στην οποία ανήκει η ψηφιακή επανάσταση.
Πρόκειται για έναν ακόμη μετασχηματισμό της κοινωνίας, όχι πλέον πολιτικό όπως την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, ούτε οικονομικό όπως στις διάφορες αναδιαρθρώσεις του καπιταλιστικού μοντέλου, αλλά τεχνο-επιστημονικό.
Οι διάφοροι τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας είτε προσαρμόζονται είτε εξαφανίζονται, και η πολιτική εκτελεί αδρανώς τις διάφορες επιβολές που υπαγορεύει η επιστήμη.
Ο σημερινός μετασχηματισμός έχει σίγουρα εκμεταλλευτεί τρεις μεγάλες ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν: την κλιματική αλλαγή, το covid-19 και τον πόλεμο στην Ουκρανία.

– Η κλιματική αλλαγή, στο επίκεντρο της δημοσιότητας, έχει οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους να διαδηλώσουν και έτσι να επιστήσουν την προσοχή στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κοινωνίας μας στον πλανήτη.
Δεδομένου ότι πολύ λίγοι είναι πραγματικά διατεθειμένοι να αλλάξουν ριζικά τον τρόπο ζωής τους, αλλά θέλουν να απολαμβάνουν όλες τις ανέσεις που έχουν συνηθίσει, οι διαμαρτυρίες τους είναι ήδη από την αρχή ένα αμβλύ όπλο. Το σύστημα εξουσίας έχει βρει σε αυτό μια ωραία πρόταση για να ανανεωθεί ξεκινώντας τη λεγόμενη “οικολογική μετάβαση”, η οποία συνίσταται σε μια μεγάλη αναδιάρθρωση του τρόπου παραγωγής ενέργειας (ανανεώσιμες πηγές) και καταναλωτικών προϊόντων που είναι πιο “βιώσιμα”, δηλαδή με μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, σκοτώνοντας έτσι τρία τρυγόνια με ένα σμπάρο.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ πολιτικό: αμβλύνοντας έτσι τις διαμαρτυρίες και καθιστώντας σαφές ότι η φωνή των κυβερνώντων είναι κοντά στις καρδιές των κυβερνώντων- ποτέ δεν ξέρει κανείς ότι αυτές, παρά την επικρατούσα κοινωνική ειρήνη, αν δεν εισακουστούν δεν θα διαταράξουν σοβαρά τον ύπνο των αφεντικών.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ οικονομικό: μια ευκαιρία κέρδους για τις εταιρείες που μπορούν να λανσάρουν νέα προϊόντα στην αγορά και εμφανιζόμενες ως “φιλικές” προς το περιβάλλον, να προσελκύσουν στους εαυτούς τους ένα κομμάτι νέων καταναλωτών και κατά συνέπεια νέα κέρδη.

ΤΟ ΤΡΙΤΟ επιστημονικό: η ευκαιρία να πειραματιστούν, να ερευνήσουν σε ανεξερεύνητους μέχρι σήμερα τομείς και να αυξήσουν περαιτέρω την επιρροή τους στα έμβια όντα.

– Το covid-19 έδωσε ισχυρή ώθηση στην ιατρική επιστήμη, η οποία επικαλούμενη το φόβο και την επιθυμία για επιστροφή στην “κανονικότητα” επέβαλε στην πραγματικότητα τον υποχρεωτικό εμβολιασμό χωρίς, επιπλέον, να περιμένει τον απαραίτητο χρόνο δοκιμών ενός ορού για να είναι “ασφαλής”- μια δοκιμή σε δισεκατομμύρια άτομα.
Όχι μόνο στην ιατρική επιστήμη αλλά και στις τεχνικές εφαρμογές για την παρακολούθηση και την κάρτα όλων εκείνων των ατόμων που είναι ανθεκτικά στο εμβόλιο. Οι διάφορες πράσινες άδειες και οι άδειες για να μπορεί κανείς να ταξιδεύει ή να εργάζεται δεν θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικές χωρίς εκτεταμένο έλεγχο των ατόμων, έλεγχο που καθίσταται δυνατός από τις ολοένα και πιο νέες και επεμβατικές τεχνολογικές συσκευές.

– Ο πόλεμος είναι η ευκαιρία των ευκαιριών για το σύστημα να σφίξει τον κλοιό του, επειδή αποφέρει οφέλη και στις τρεις δυνάμεις που μας επιβαρύνουν, επιτρέποντάς τους να δρουν σε τέλεια αρμονία και συνέργεια.
Ενισχύει το κράτος, το οποίο μπορεί να θεσπίσει ειδικούς νόμους, αυξάνοντας έτσι τον έλεγχό του επί των πολιτών του. Ενισχύει επίσης το κεφάλαιο μέσω της αυξημένης παραγωγής καταναλωτικών αγαθών (όπλα σε μια κατάσταση σύγκρουσης) και στη συνέχεια μακροπρόθεσμα μια πλημμύρα κερδών για τις εταιρείες που συμμετέχουν στην ανοικοδόμηση των πληγεισών περιοχών (ο Bonomi, ηγέτης της confidustria, πήγε στο Κίεβο για να υπογράψει συμφωνίες για την ανοικοδόμηση με τον Zelensky).
Ο τεχνοεπιστημονικός μηχανισμός σε αυτή την περίπτωση μπορεί να λειτουργήσει για να δοκιμάσει κάθε νέα τεχνολογία κατάλληλη για τη νίκη στον πόλεμο, δηλαδή νέα, όλο και πιο εξελιγμένα και θανατηφόρα όπλα, και ταυτόχρονα νέα συστήματα κοινωνικού ελέγχου για να καταπνίξει εν τη γενέσει του κάθε διαμαρτυρία ή/και διεκδίκηση.
Όλοι οι πόλεμοι έφερναν πάντα τέτοια “οφέλη”, πόσο μάλλον αυτή η τελευταία σύγκρουση στην Ουκρανία, για το απλό γεγονός ότι είναι κοντά μας.

ΑΝΑΒΟΛΉ ΤΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΑΡΆΓΕΙ

Υπάρχουν τόσα πολλά συναισθήματα και επιθυμίες που μας διαπερνούν, ως αναρχικοί/ες* αυτόν τον ανεμοστρόβιλο των συναισθημάτων τον κάνουμε αισθητό μέσω της άμεσης δράσης, αλλά για να φτάσουμε εκεί πρώτα φέρνουμε στο προσκήνιο τη γνώση, την υπομονή, την αποφασιστικότητα, την εστίαση, τους φόβους και το θάρρος. Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά που δεν ανήκουν σε “ειδικούς της δράσης” αλλά σε εκατομμύρια άτομα, συμπεριλαμβανομένων των αναρχικών και των αναρχικών.

Τώρα που μια ακόμη σύγκρουση έχει ξεσπάσει μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά μας, ως αναρχικοί/ες* αναρωτηθήκαμε πώς, από εδώ, θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τους ουκρανικούς, ρωσικούς αλλά και τους πληθυσμούς της Υεμένης, της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ιράν, των Κούρδων, της Λιβύης -για να αναφέρουμε μερικούς- που αντιτίθενται στους πολέμους και τα ίδια τους τα κράτη.
Η πεποίθηση των ιδεών μας μας οδήγησε να επιτεθούμε στις δομές που χρησιμεύουν ως επικοινωνιακός χυμός και διαπερνούν τη θανατηφόρα κοινωνία μας.

Μεταξύ της νύχτας της 4ης και της 5ης Φεβρουαρίου, συνοδευόμενοι από ένα πανέμορφο φεγγάρι και με τον Alfredo και τον αγώνα του στην καρδιά μας, σαμποτάραμε μερικούς αναμεταδότες στο όρος Leco [στο Voltaggio, επαρχία της Alessandria].
Με αυτή τη μικρή χειρονομία απαντάμε στο διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης προς τον Alfredo.

Η “δική μας” κυβέρνηση, και όλες οι προηγούμενες, δεν διαφέρουν σε τίποτα από την ουκρανική ή τη ρωσική κυβέρνηση, όπως τόσες άλλες, που πουλάει οπλισμό εκεί, σε τόπους πολέμου και χρησιμοποιεί τα ίδια όπλα εδώ, στο “σπίτι” της, για να καταπιέσει.
Ένα κράτος είναι η κατ’ εξοχήν σφαγή.
Το κράτος είναι η επιτομή του σφαγιασμού- το βλέπετε στους πολέμους, στις φυλακές, στα στρατόπεδα, στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα, στα νοσοκομεία, στους δρόμους, ακόμα και στα ίδια του τα σπίτια.
Ας μην ξεχνάμε την εξόντωση μέσα στο ίδιο του το διαμέρισμα των τεσσάρων επαναστατών της BR στις 28 Μαρτίου 1980 στη Via Fracchia στη Γένοβα που εκτελέστηκαν από τους καραμπινιέρους του κρατικού δήμιου Carlo Alberto Dalla Chiesa.

ΣΗΜΕΊΟ ΆΦΙΞΗΣ

Αφού σαμποτάραμε με φωτιά δύο επαναλήπτες τον Ιούλιο του 2021 και κάψαμε ολοσχερώς έναν πυλώνα τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, με αυτή την τελευταία επίθεση ολοκληρώνουμε την εμπειρία μας ως ομάδα “Αναρχικοί/ές για την Καταστροφή της Ύπαρξης”.
Δεν αρνούμαστε ότι οι προσδοκίες μας ήταν υψηλότερες, αλλά πρακτικές και υλικοτεχνικές δυσκολίες και μια δόση απειρίας, μας βρήκαν να συμφωνούμε να τερματίσουμε αυτό το σύντομο αλλά έντονο ταξίδι.
Ένας φυσικός νόμος λέει “τίποτα δεν δημιουργείται, τίποτα δεν καταστρέφεται, όλα μετασχηματίζονται”, έτσι και η αναρχική μας ένταση, υπάρχει γιατί είναι έμφυτη και ο καθένας/μία* μας θα επιλέξει σε τι θα “μεταμορφωθεί”.
Ωστόσο, είμαστε ικανοποιημένοι, ελπίζουμε να έχουμε συνεισφέρει με τις εφαρμοσμένες πρακτικές μας και τις αναλύσεις των κειμένων μας.
Ο φάρος μας ήταν πάντα η προπαγάνδα με το γεγονός, ο χυμός μας οι διεκδικήσεις των διαφόρων ατομικοτήτων ή πυρήνων που είναι διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο, η αποφασιστικότητά μας που καλλιεργείται μέσα από την επισημότητα και τη σταθερότητα των κειμένων των αναρχικών κρατουμένων και φυλακισμένων.
Αυτές οι τρεις κατευθυντήριες γραμμές δίνουν επίσης αφορμή για αυτή την επίθεση ως ελάχιστη χειρονομία διεθνιστικής αλληλεγγύης προς τους λαούς που πλήττονται από τους πολέμους που θέλουν τα αφεντικά- σαμποτάρουμε το “δικό μας” κράτος, γιατί “τραβώντας την πρίζα” σημαίνει να διακόψουμε όλα όσα είναι κακόβουλα για τη γη και για όλα τα έμβια όντα που την κατοικούν.

ΓΙΑ ΤΟΝ ALFREDO COSPITO ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΚΡΑΤΟΎΜΕΝΟΣ ΣΤΟ 41 BIS ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΊΑ ΠΕΊΝΑΣ ΚΑΤΆ ΤΟΥ 41 BIS ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΌΒΙΑΣ ΚΆΘΕΙΡΞΗΣ ΓΙΑ 110 ΗΜΈΡΕΣ,
ΓΙΑ ΤΟΝ IVAN ALOCCO ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΚΆΝΕΙ ΔΎΟ ΦΟΡΈΣ ΑΠΕΡΓΊΑ ΠΕΊΝΑΣ ΣΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΜΕ ΤΟΝ ALFREDO, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΎΜΕΝΟΥΣ JUAN SORROCHE ΚΑΙ ANNA BENIAMINO ΠΟΥ ΕΠΊΣΗΣ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΑΝ ΤΟΝ ALFREDO ΜΕ ΜΑΚΡΆ ΑΠΕΡΓΊΑ ΠΕΊΝΑΣ.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΆΝΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΈΛΟΥ ΈΝΑΝ ΈΛΛΗΝΑ ΚΡΑΤΟΎΜΕΝΟ ΠΟΥ ΈΛΗΞΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΊΑ ΠΕΊΝΑΣ ΚΑΙ ΔΊΨΑΣ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΈΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΠΟΙΝΙΚΌ ΚΏΔΙΚΑ.
ΓΙΑ ΤΟΝ CLAUDIO LAVAZZA, ΓΙΑ ΤΟΝ KOSTAS DIMALEXIS, ΓΙΑ ΤΟΝ JUAN PIRCE, ΓΙΑ ΤΗ MÓNICA CABALLERO, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΌΦΟΥΣ/ΙΣΣΕΣ* ΤΗΣ ΥΠΌΘΕΣΗΣ SUSARON, ΓΙΑ ΤΟΝ MARCELO VILLARROEL SEPÚLVEDA, ΓΙΑ ΤΟΝ DAYVID CECCARELLI, ΓΙΑ ΤΟΝ TOBY SHONE, ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΊΔΗ, ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΩΡΓΊΑ ΒΟΎΛΓΑΡΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΌΛΑ ΡΟΎΠΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ FRANCISCO SOLAR, ΓΙΑ ΤΟΝ DAVIDE DELOGU, ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΊΚΟ ΜΑΖΙΏΤΗ,
ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ/ΕΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΎΣ* ΚΡΑΤΟΎΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ, ΓΙΑ ΌΣΟΥΣ/ΕΣ ΚΆΝΟΥΝ ΑΠΕΡΓΊΑ ΠΕΊΝΑΣ, ΓΙΑ ΌΣΟΥΣ/ΕΣ ΒΡΊΣΚΟΝΤΑΙ ΥΠΌ ΕΙΔΙΚΉ ΕΠΙΤΉΡΗΣΗ, ΓΙΑ ΌΣΟΥΣ/ΕΣ ΕΊΝΑΙ ΠΟΥΛΙΆ ΤΟΥ ΔΆΣΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΌΣΟΥΣ/ΕΣ ΔΕΝ ΤΟ ΒΆΖΟΥΝ ΚΆΤΩ.
ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ ΚΑΙ ΌΛΕΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΈΣ/ΣΤΡΙΕΣ ΠΟΥ ΈΠΕΣΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΠΌΛΕΜΟ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΉ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΏΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΛΟΥΒΙΏΝ!
ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΊΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΉΣ ΚΟΙΝΩΝΊΑΣ!
ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΎΡΗ ΔΙΕΘΝΉ!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ!

Αναρχικοί/ες για την καταστροφή του υπάρχοντος

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Τορίνο, Ιταλία:Ανάληψη ευθύνης για εμπρηστική επίθεση σε πύργο κινητής τηλεφωνίας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον Alfredo Cospito που πραγματοποιεί απεργία πείνας μέχρι τέλους

ΆΜΕΣΗ ΔΡΆΣΗ ΚΑΤΆ ΤΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΏΝ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΤΏΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ALFREDO ΚΑΤΆ ΤΟΥ 41 BIS

Τη νύχτα της 27.01 προς 28.01, επιτεθήκαμε με φωτιά και με απέραντη ευχαρίστηση σε έναν πύργο κινητής τηλεφωνίας, ανταποκρινόμενοι στο διεθνές κάλεσμα για δράση αλληλεγγύης στον Alfredo Cospito (από 22.01 προς 28.01). Ο Alfredo βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 20.10 ενάντια σε 41 BIS και την εχθρική ισόβια φυλάκιση.

Εκείνη τη νύχτα φτάσαμε, με ένα χαμόγελο στα πρόσωπά μας, στο δάσος της πλαγιάς του Τορίνο, που τσιμεντοποιείται όλο και περισσότερο από την παρουσία των πλουσίων και μολύνεται από πολυάριθμους αναμεταδότες, πηγές αναρίθμητης βλαπτικότητας, τόσο περιβαλλοντικά όσο και κοινωνικά.
Η επίθεση σε έναν αναμεταδότη που χρησιμοποιείται από την IREN (μια εταιρεία που λειτουργεί επίσης ορισμένα αποτεφρωτήρια στην Ιταλία), τη WIND (ένας από τους προωθητές του 5G/πολιτική και στρατιωτική χρήση και τεχνητή νοημοσύνη), ιδιωτικές εταιρείες παρακολούθησης και την αστυνομία, ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε.

Αυτή είναι η μικρή αλλά συγκρουσιακή και αποφασιστική συμβολή μας στον αγώνα που διεξάγεται με μεγάλο θάρρος και αποφασιστικότητα από τον σύντροφό μας Alfredo.

Στις 3 Νοεμβρίου του περασμένου έτους, στο Grugliasco (To), κάποιος σκέφτηκε καλά να καταστρέψει μια κεραία 4/5G- εμείς συνεχίσαμε προς την ίδια κατεύθυνση με μεγαλύτερη ακρίβεια και με τη θέληση να σαμποτάρουμε αυτή την καθημερινή “κανονικότητα” που αδιαφορεί για τη βία που ασκεί καθημερινά η εξουσία.

Η σημερινή υπερ-επιτηρητική και επεμβατική τεχνολογική κοινωνία δημιουργεί έναν υπερ-συνδεδεμένο και ψηφιοποιημένο κόσμο που δεν θέλει να δώσει μια ευκαιρία σε όσους αντιστέκονται και σε όσους δεν θέλουν να γίνουν συνένοχοι ενός ενεργοβόρου συστήματος που στοχεύει στην άπειρη παραγωγή, ικανό μόνο να δημιουργήσει θάνατο και καταστροφή σε κάθε σημείο του θνησιγενούς πλανήτη.

Ο εχθρός μας, το κράτος, πιστεύει πάντα ότι καταπνίγοντας έναν/μία από εμάς, μπορεί να εκφοβίσει χίλιους- αλλά τώρα είναι η ώρα να τους κάνουμε να καταλάβουν, μια για πάντα, ότι οι υπολογισμοί τους μερικές φορές δεν βγαίνουν.
Είναι καιρός να παγιώσουμε ορισμένες πρακτικές (τις άμεσες δράσεις) που δεν είναι λίγες οι ατομικότητες που έχουν θέσει σε εφαρμογή τους τελευταίους μήνες. Είναι καιρός να συνεχίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση με πρόσθετη δύναμη και νέα δυναμική προς τα εμπρός, χωρίς δισταγμό ή φόβο.

Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που έγιναν πολλά σαμποτάζ σε κεραίες 4/5G και εγκαταστάσεις οπτικών ινών στη Γαλλία (από 01.01.2022 έως 30.10.2022 υπάρχουν περισσότερα από 104), καθώς και άμεσες ενέργειες εναντίον ορισμένων αιολικών πάρκων. Ακόμα και στις “δικές μας” περιοχές, όπου ο φυσικός και ζωικός κόσμος εξημερώνεται, υποδουλώνεται και μουσειοποιείται ολοένα και περισσότερο, είναι καιρός να σηκώσουμε το κεφάλι και να δράσουμε αποφασιστικά, διαυγώς και με ακρίβεια. Αν όχι τώρα, πότε;

Με το κεφάλι σας, με την καρδιά σας, με τα χέρια σας, μαζί με τον Alfredo και όλους τους ανθρώπους που δεν το βάζουν κάτω.

ΚΑΤΑΣΤΡΈΨΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΣΕΤΕ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΏ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΈΨΩ

ΘΆΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΆΤΟΣ!
ΖΉΤΩ Η ΑΝΑΡΧΊΑ!

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση : Δ.Ο ΕΗΦ

ΔΙΕΘΝΈΣ ΚΆΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΊΗΣΗ ΣΤΙΣ ΙΤΑΛΙΚΈΣ ΠΡΕΣΒΕΊΕΣ ΣΕ ΈΝΔΕΙΞΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ALFREDO COSPITO ΚΑΙ ΤΟ ΤΈΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΏΤΟΣ ΤΟΥ 41 BIS.

Περισσότερες από 100 ημέρες μετά την έναρξη της απεργίας πείνας του Alfredo Cospito, εμείς επεκτείνουμε το κάλεσμα σε όλα τα άτομα, τις ομάδες, τις οργανώσεις και συλλογικότητες να συγκαλέσουν στην επικράτειά τους μια κινητοποίηση έξω από τις ιταλικές πρεσβείες για να ασκηθεί πίεση στο ιταλικό κράτος και εκτελεστές του Alfredo.

Ο σύντροφος πεθαίνει επειδή το κράτος θέλει να τον σκοτώσει. Αυτό δεν είναι απλά ένα “ανθρωπιστικό” πρόβλημα, ο αγώνας του συντρόφου είναι ένα κάλεσμα για διεθνή επαναστατική δράση. Η αδιαφορία και η παθητικότητα δεν θα είναι ποτέ σύμμαχοί μας, η αλληλεγγύη θα είναι.

Όπως επίσης εκφράστηκε σε μια επιστολή με μια σφαίρα στο εσωτερικό της στην ιταλική εφημερίδα “Il Tirreno”: “Αν ο Alfredo Cospito πεθάνει, όλοι οι δικαστές είναι στόχος”. Ας δώσουμε στο ιταλικό κράτος να καταλάβει ότι αν ο Alfredo πεθάνει, θα είμαστε ο χειρότερος εχθρός του.

Συντρόφια από τη Χιλή και την Κολομβία θα είναι παρόντες αυτή την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου έξω από τις πρεσβείες τους. Ελπίζουμε ότι αυτή η πρωτοβουλία θα εξαπλωθεί περαιτέρω.

Χιλή:Λόγια του αναρχικού κρατούμενου Aldo Hernández Valdés από ένα κελί της μονάδας 12 της φυλακής “la gonzalina” Rancagua

Αποφάσισα να γράψω μερικές γραμμές με τις οποίες θα ήθελα να ευχαριστήσω βαθιά την ανώνυμη και κριτική υποστήριξη που έλαβα μέσα από αυτούς τους συμπαγείς τοίχους που με περιβάλλουν σήμερα.

Πριν από περισσότερο από μια δεκαετία αποφάσισα να πάρω τις ιδέες και να προσπαθήσω να αντανακλάσω με πράξεις όσα κουβαλούσα σε αυτή τη μαύρη καρδιά. Ήξερα ότι ήταν μια μονομαχία μέχρι θανάτου, να πολεμήσω αυτή την κοινωνία των φυλακών και όλους εκείνους που συντηρούν αυτό το μοντέλο δυστυχίας.

Η ιστορία έχει στιγματιστεί με το ανυποχώρητο και μαχητικό αίμα μας. Η ανησυχία των όμορφων μυαλών μας βοηθά να κρατήσουμε παρόντες, τους πεσόντες μας και ταυτόχρονα μας δίνει σαφήνεια για εκείνους/ες που αξίζουν τις εξεγερτικές μας πεποιθήσεις. Συντηρεί όλη την αιώνια περιφρόνησή μας για την εξουσία και για όποιον μας στερεί την ομορφιά της ελευθερίας. Την ελευθερία που είναι πολύτιμη στις μαύρες καρδιές μας.

Να ευχαριστήσω το ενδιαφέρον των διαφόρων πολιτικών κρατουμένων που με προσέχουν από τότε που έφτασα σε αυτό το κέντρο εξόντωσης.

Στον Juan Aliste και τον Marcelo Villarroel που από την πρώτη στιγμή ενημέρωσαν για την κατάστασή μου.

Στη στενή αγκαλιά με τον Κομαντάντε Ραμίρο που μου έδωσε κουράγιο και δύναμη.

Στον Francisco Solar και τον Juan Flores που μου έστειλαν οδηγίες. Αυτή η χειρονομία δεν πέρασε απαρατήρητη μεταξύ των άλλων κοινών κρατουμένων. Εκείνους που, με θαυμασμό, διατηρούσαν τον σεβασμό για αυτή την έκφραση αλληλεγγύης μεταξύ επαναστατών, ανατρεπτικών, αυτόνομων, αναρχικών και μαχητών. Εκφράσεις που αντικατοπτρίζουν ότι η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο μια γραπτή λέξη.

“Σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει κανένας δισταγμός, η απόφαση έχει ληφθεί και δεν υπάρχει επιστροφή. Εγκαταλείπω την άνεση του καθιερωμένου και τολμώ να μπω στην αβεβαιότητα της αντιπαράθεσης”.
Kalinov Most

“Στη ζωή είναι απαραίτητο να προσφέρεις την εξαίσια ανύψωση του χεριού και του μυαλού. αντιμετωπίζω την κοινωνία με τα ίδια όπλα της, χωρίς να σκύβω το κεφάλι μου γι’ αυτό το λόγο θεωρούμαι και είμαι ένας επικίνδυνος άνθρωπος”.
Severino Di Giovanni

Ένας αδελφικός χαιρετισμός προς τους/τις φίλους/ες και τους/τις ομοϊδεάτες/ισσες μου. Στον αδελφό μου και αγαπημένο μου σύντροφο που βρίσκεται υπό έρευνα στη φυλακή Σαντιάγο 1 για την ίδια υπόθεση.

Στα συντρόφια στο δρόμο που από τότε που έκαναν έφοδο στα 6 σπίτια που με έψαχναν, μας έδιναν μέρες και νύχτες αγάπη και υποστήριξη.

Σφιχτές αγκαλιές στις οικογένειες, τις αγέλες, τα συντρόφια, τους δικηγόρους, τους/τις φίλους/ες, τους συγγενείς και τους συνωμότες από όλο τον κόσμο.

Ο πόλεμος συνεχίζεται… τίποτα δεν έχει τελειώσει
Να χτυπήσουμε το κεφάλι του εχθρού με ακρίβεια.
Ζήτω η αναρχία

Aldo Hernández Valdés- Αναρχικός φυλακισμένος
Module 12 /Φυλακή εξόντωσης Γκονζαλίνα

Πηγή: DarkNights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ