2023 05 03 αυτοκινητόδρομος Val di Susa
καμένα καλώδια σε γραμμή υψηλής τάσης savoie-piossasco και σε οπτικές ίνες Ιταλία-Γαλλία
Κανένας προμηθευτής πυρηνικής ενέργειας της καπιταλιστικής καταστροφής
Καμία ψηφιακή τεχνοκρατία
Σε ένδειξη αλληλεγγύης για την Anna Juan Boris ivan Daivid Serge και όσους αγωνίζονται
Κουράγιο Αλφρέντο
[Λήφθηκε με email και δημοσιεύθυηκε αρχικά στο La Nemesi]
Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
Γύρω στις 5 το ξημέρωμα της 20/04/2023, τοποθετήθηκαν μικροί εμπρηστικοί μηχανισμοί προκειμένου να τυλιχθούν στις φλόγες δύο αστυνομικά οχήματα που ήταν παρκαρισμένα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Ρίμινι.
Η επίθεση αυτή αποσκοπούσε να δηλώσει πως η αδιαμεσολάβητη άμεση δράση ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο είναι και δυνατή και αναγκαία.
Επιλέξαμε να επιτεθούμε εμπρηστικά στην Αστυνομία Σιδηροδρόμων, ένα θλιβερό παράρτημα της κρατικής αστυνομίας, επιφορτισμένο με το άθλιο καθήκον της διαφύλαξης της ασφάλειας στο πεδίο των σιδηροδρόμων. Ο ρόλος τους, όμως, ως φύλακες των αποκαλούμενων κρατικών συνόρων, αποτέλεσε τον κυριότερο λόγο της επίσκεψής μας ακριβώς στο κατώφλι τους. Στην πραγματικότητα, οι διαρκείς εξακριβώσεις σε ανθρώπους που θεωρούν πως δεν έχουν χαρτιά, με πρόσχημα τις μικροκλοπές, αποτελούν σοβαρό εμπόδιο προς όσους και όσες επιθυμούν να μετακινηθούν ελεύθερα.
Τους θερμούς μας χαιρετισμούς στα άτομα που πυρπόλησαν αστυνομικό βαν στο Λα Παζ, στη Βολιβία, που όπως όμορφα διατύπωσαν στην ανάληψη ευθύνης “Ας αφήσουμε όλες τις προσπάθειες του αναρχικού αγώνα να ζήσουν!”.
Η δράση αυτή είναι σε αλληλεγγύη με τη Monica και τον Francisco, που σύντομα θα βρεθούν στα δικαστήρια για εκρηκτικές επιθέσεις στο Σαντιάγο της Χιλής. Για τον σύντροφο Alfredo Cospito, ο οποίος πρόσφατα σταμάτησε την 6μηνη απεργία πείνας ενάντια στο 41 bis και τον εχθρικό εγκλεισμό. Δύναμη σύντροφε, ο αγώνας συνεχίζεται.
Για την Anna, τον Juan, τον Aldo, τον Lucas, τον Ivan, τον Zac και όλους τους αναρχικούς κι επαναστάτες κρατουμένους και κρατούμενες που βρίσκονται αιχμάλωτοι σε φυλακές ανά τον κόσμο.
Μια αλληλέγγυα σκέψη για τη Nadia Desdemona Lioce, τον Roberto Morandi και τον Marco Mezzasalma, που επί 17 έτη υπόκεινται στο καθεστώς 41 bis.
Για την ολική απελευθέρωση από το υπάρχον.
Θάνατος στο κράτος,
για την Αναρχία
Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση
Η αναμφισβήτητη κρίση που διέρχεται σήμερα ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής εκδηλώνεται με μια οικονομία που βασίζει τον πλούτο της στον πόλεμο, στη ληστεία και τη λεηλασία του πλούσιου σε εμπορεύματα παγκόσμιου Νότου και στην όξυνση της ταξικής πάλης.
Ενώ είναι αλήθεια ότι ο καπιταλισμός αναζητά συνεχώς “εναλλακτικές” λύσεις που θα εξασφαλίσουν τη συνέχισή του, συχνά επιτυγχάνοντας να τις βρει και δημιουργώντας έτσι νέες τσέπες κέρδους για την αγορά, είναι επίσης αλήθεια ότι η κρίση των πόρων και ιδιαίτερα η σημερινή κλιματική κρίση δεν θα παραχωρήσουν για πολύ καιρό εναλλακτικές λύσεις σε αυτή την παρασιτική παρουσία.
Η κρίση των εμπορευμάτων δεν επηρεάζει μόνο την παραγωγή δευτερογενών καταναλωτικών αγαθών στην τεχνολογία, τον πόλεμο και την ψηφιακή βιομηχανία, αλλά και πρωτογενείς πόρους όπως το νερό. Αυτό οδηγεί όχι μόνο σε αλλαγή των γεωπολιτικών ρυθμίσεων, αλλά και σε εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτών, όπως αναδεικνύει το παράδειγμα των ταμιευτήρων στη Γαλλία ή των ορυχείων στη Γερμανία. Αντικειμενικά, ακόμη και στην Ιταλία, πέρα από τις προφανείς αδυναμίες των πρωτοβουλιών της ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης, το “κυνήγι του μεταλλεύματος” ή τα υπολειμματικά αποθέματα φυσικού αερίου επιτείνουν την εξορυκτική μηχανή των αδίστακτων πολυεθνικών που καταστρέφουν εδάφη για να αυξήσουν τα κέρδη τους, με την εύνοια των κρατικών παραχωρήσεων.
Αλλά η κρίση της παραγωγής είναι μια πιθανή προοπτική σήμερα, γι’ αυτό και τα κράτη οργανώνονται σε μια προσπάθεια να διεκδικήσουν τα συμφέροντά τους και να αποτρέψουν ριζοσπαστικούς αγώνες και μορφές εσωτερικού ανταρτοπόλεμου.
Σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώνεται η αυταρχική στροφή που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ιταλία και αλλού, η οποία είναι εμφανής αφενός στην υιοθέτηση οικονομικών και “κοινωνικών” πολιτικών που στοχεύουν στην ολοένα και μεγαλύτερη ταξική εκμετάλλευση και αφετέρου στην αυστηροποίηση της καταστολής κατά των πολιτικών εγκλημάτων.
Την τελευταία περίοδο η αυταρχική στροφή που έχει πάρει το κράτος έχει χαρακτηρίσει σαφώς και έντονα την αποκλειστικά πολιτική ανάγνωση των κοινωνικών γεγονότων και αγώνων εισχωρώντας ακόμη και στις δικαστικές σφαίρες. Έχει καθορίσει έντονα τη χρήση της καταστολής με την εφαρμογή τιμωρητικών μέσων που παραμένουν αντικειμενικό πρόβλημα για τους πολιτικούς κρατούμενους, όπως το 41 bos, η εχθρότητα και τα εγκλήματα που αυθαίρετα επανερμηνεύονται, αναδιατυπώνονται και χρησιμοποιούνται εκδικητικά ως σφαγή και συνεταιριστικά εγκλήματα.
Ιδιαίτερα όσον αφορά τη φυλακή, αυτό το πολιτικό και θεσμικό κλίμα βρήκε αντίσταση και αντιπαράθεση με τη μάχη του αναρχικού συντρόφου Alfredo Cospito, ο οποίος αμφισβήτησε τον αλεξικέραυνο χαρακτήρα αυτών των πολιτικών ελιγμών. Αφυπνίζοντας αδρανείς συνειδήσεις, κατάφερε να πυροδοτήσει ένα κίνημα αγώνα που μετέτρεψε την πράξη της απεργίας πείνας του Alfredo σε δυνητική ενέργεια, διαδίδοντας τα αποτελέσματά της. Ο αγώνας του Alfredo ενάντια στο 41 bis και την εχθρική ισόβια φυλάκιση κατάφερε να μπλοκάρει αυτό το κατασταλτικό σπιράλ, γκρεμίζοντας το τείχος της σιωπής και της αδιαφορίας. Ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης, διότι ο αγώνας δεν είναι ο σκοπός αλλά το μέσο. Η διεθνής κινητοποίηση πέτυχε την απομάκρυνση του Αλφρέντο από την ποινή της εχθρικής ισόβιας κάθειρξης, αναδεικνύοντας ξεκάθαρα μια άποψη ενάντια στη φυλάκιση, μαζί με τους επαναστάτες κρατούμενους. Αυτό παραμένει επίσης πολύ σημαντικό σήμερα, γιατί καθιστά μάταιες τις προσπάθειες που εμψυχώνουν αρκετές πρόσφατες αντι-αναρχικές επιχειρήσεις, δηλαδή την ποινικοποίηση της θεωρητικής και πρακτικής αρχής της αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους.
Η ίδια αρχή που ποινικοποιείται εκ νέου στην έρευνα κατά την οποία ένας αναρχικός σύντροφος κατηγορείται για κατοχή και μεταφορά εκρηκτικών υλών και απόπειρα κατασκευής εκρηκτικών μηχανισμών, μετά από μια κατασταλτική επιχείρηση του Μαρτίου 2022 από τη DIGOS [Γενική Διεύθυνση Ερευνών και Ειδικών Επιχειρήσεων] και τη ROS [Ειδικές Επιχειρήσεις Καραμπινιέρων] στη Γένοβα. Η επιχείρηση οδήγησε στις 16 Μαρτίου 2022 στη σύλληψη και των δύο στη Ρώμη, στην επακόλουθη απελευθέρωση για τον έναν σύντροφο και στην κατ’ οίκον κράτηση με όλους τους περιορισμούς που εξακολουθούν να ισχύουν για τον άλλο σύντροφο.
Η δίκη, σύμφωνα με την τακτική διαδικασία, ανοίγει το πρωτοβάθμιο στάδιο της δίκης με ακρόαση στις 16 Μαΐου στις 9 π.μ. στο δικαστήριο της Γένοβας, όπου θα μιλήσουν οι μάρτυρες του εισαγγελέα. Οι επόμενες ακροάσεις έχουν προγραμματιστεί για τις 7 και 8 Ιουνίου για τους συμβούλους υπεράσπισης και τη συζήτηση, ενώ η απόφαση σε πρώτο βαθμό είναι πιθανό να εκδοθεί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.
Η αδιαφορία για την αδικία και η υπεκφυγή, ή η απομόνωση των ίδιων των εκμεταλλευόμενων, αφήνει περαιτέρω έδαφος για το χάσμα που δημιουργήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στο έδαφος των κοινωνικών συγκρούσεων – ένα περαιτέρω κενό που παραχωρεί πολιτικό χώρο στις επιδεινούμενες συνθήκες εργασιακής εκμετάλλευσης, στην καταπίεση της πατριαρχίας, στις ρατσιστικές πολιτικές ή λογικές που θεωρούν τους μετανάστες χρήσιμη εργατική δύναμη και τη Γη θησαυροφυλάκιο για το κεφάλαιο προς λεηλασία.
Η αλληλεγγύη με τους επαναστάτες κρατούμενους είναι ένα από τα πολλά στοιχεία που επιστρέφουν στον αποστολέα τις απόπειρες ρευστοποίησης των επαναστατικών αγώνων στη λήθη του παρελθόντος και τις αόριστες επιθυμίες να σπρώξουν το σήμερα μέσω της καταστολής και της κρατικής βίας, στην εκ των προτέρων αποστασιοποίηση των μελλοντικών γενεών.
Ως εκ τούτου, επαναλαμβάνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους φυλακισμένους και τους συντρόφους που αντιμετωπίζουν την καταστολή.
ΔΎΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΎΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΎ ΠΟΛΈΜΟΥ!
ΑΓΏΝΑ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΆΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ!
PDF: Aggiornamenti sul processo di Genova a Gianluca ed Evelin
Πηγή: La Nemesi
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
Τη νύχτα της 22ας Απριλίου, τοποθετήσαμε έναν μηχανισμό κοντά στο Forte Appio στη Ρώμη, ένα από τα κρησφύγετα της Aeronautica Militare [Iταλική Πολεμική Αεροπορία]. Γιορτάζουμε με αυτόν τον τρόπο την 100ή επέτειο από τη γέννησή της. Μια μικρή υπενθύμιση για εκείνους που σπέρνουν τον πόλεμο και τη δυστυχία σε όλο τον κόσμο. Τράπεζες, πολιτικοί, στρατιωτικοί, επιστήμονες… είναι σκουπίδια και ως τέτοια πρέπει να εξαλειφθούν. Ας μην ξεχνάμε τις σφαγές στη θάλασσα και στις φυλακές, όπως όταν τον Μάρτιο του 2020 το κράτος κατέστειλε με αίμα τη δίκαιη εξέγερση των κρατουμένων, σκοτώνοντας 14 από αυτούς. Δύναμη και αγάπη για τον Serge, έναν σύντροφο που βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου αφού τον πυροβόλησαν οι Γάλλοι μπάτσοι. Αλληλεγγύη με τον Alfredo, τον Juan, την Anna και όλους εκείνους που δεν σκύβουν το κεφάλι. Για τη διάχυση της επαναστατικής, βίαιης και καταστροφικής δράσης.
Circolo d’azione “8 marzo” [Κύκλος δράσης “8 Μαρτίου”]
Πηγή: La Nemesi
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
Πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Συνταγματικό Δικαστήριο ακρόαση για την υπόθεση του Alfredo Cospito και της Anna Beniamino σχετικά με την κατηγορία της πολιτικής σφαγής (άρθρο 285 του Ποινικού Κώδικα) στη δίκη Scripta Manent.
Ο ισχύων νόμος Cirielli (έτος 2005, κυβέρνηση Berlusconi) εμποδίζει τις ελαφρυντικές περιστάσεις να υπερκεράσουν τις επιβαρυντικές περιστάσεις σε περίπτωση υποτροπής. Στην περίπτωση του Alfredo Cospito, ειδικότερα, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να επιβληθεί ορισμένη ποινή ισόβιας κάθειρξης σε βάρος του, παρά το γεγονός ότι η πράξη για την οποία κατηγορούνται ο ίδιος και η Άννα δεν προκάλεσε θύματα.
Ως εκ τούτου, το δικαστήριο έκρινε τον κανόνα αυτό αντισυνταγματικό. Επιπλέον, διαβάζοντας το σύντομο δελτίο Τύπου που βγήκε από το μέγαρο, το δικαστήριο φαίνεται να έχει εγείρει αμφιβολίες για τη συνταγματικότητα γενικά κατά όλων εκείνων των περιπτώσεων στις οποίες η καθορισμένη ποινή είναι μόνο ισόβια κάθειρξη.
Ας θυμηθούμε ότι ο Alfredo Cospito έκανε απεργία πείνας για σχεδόν έξι μήνες ακριβώς κατά του 41 bis και της εχθρικής ισόβιας κάθειρξης. Ένας αγώνας για τον οποίο ο σύντροφός του διακινδυνεύει τη ζωή του και κατά τη διάρκεια του οποίου μπορεί ήδη να έχει υποστεί μόνιμη νευρολογική βλάβη. Ένας αγώνας που ο Alfredo επαναλαμβάνει πάντα ότι δεν είναι μόνο για τον εαυτό του, αλλά για όλους, ιδιαίτερα σε αλληλεγγύη με τους αναρχικούς, κομμουνιστές και επαναστάτες κρατούμενους. Η σημερινή απόφαση θα έχει συνέπειες όχι μόνο για την τύχη του συντρόφου μας, αλλά αποτελεί ένα πλήγμα, έστω και περιορισμένο, στο θεσμό της ισόβιας κάθειρξης σε αυτή τη χώρα.
Ενώ επαναλαμβάνουμε ότι δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στους θεσμούς του κράτους, γνωρίζουμε την αλαζονεία και την υποκρισία αυτών των χαρακτήρων: χωρίς την απεργία πείνας του συντρόφου και τη διεθνή αλληλεγγύη που εκφράστηκε, είμαστε σίγουροι ότι κανένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν θα ήταν ποτέ δυνατό. Το κράτος θα είχε αμαυρώσει τους κρατούμενους και θα προσπαθούσε να εξοντώσει το κίνημα.
Μια κρατική βεντέτα διεξάγεται εναντίον του Αλφρέντο, η οποία έχει σκοπό να αποτελέσει προειδοποίηση για όποιον συνεχίζει να δρα, δηλαδή να αγωνίζεται με γεγονότα και όχι με λόγια, ενάντια στην τρέχουσα κοινωνική τάξη πραγμάτων. Η σημερινή ημέρα το επιβεβαιώνει αυτό. Αυτή την προειδοποίηση το αναρχικό κίνημα κατάφερε να την επιστρέψει στον αποστολέα με αποφασιστικότητα και συνείδηση. Περιμένουμε τις επόμενες ώρες για να κατανοήσουμε τις αποφάσεις του Alfredo και για περαιτέρω σχόλια.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Έξω ο Alfredo από το 41 bis!
Ενάντια στο 41 bis και την εχθρική ισόβια φυλάκιση!
Αλληλεγγύη με όλους τους αναρχικούς, κομμουνιστές και επαναστάτες κρατούμενους στον κόσμο!
Πηγή: La Nemesi
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
