Ηράκλειο : Πρωτοβουλία ενάντια στις διώξεις στην εκπαίδευση | Παράσταση διαμαρτυρίας στη διεύθυνση Α’ βάθμιας εκπαίδευσης 13/12 και ώρα 14:00 | εκδήλωση/συζήτηση 13/12 στις 18.30, στο 3ο Λύκειο

Οι φρονηματικές διώξεις δεν θα περάσουν
✊Αγωνιζόμαστε για μια εκπαίδευση για όλους και όχι για τους λίγους και έχοντες
✊Αλληλεγγύη στους διωκόμενους εκπαιδευτικούς και συνδικαλιστές
✊Να παρθούν πίσω όλες οι διώξεις
🔴Εδώ και ένα διάστημα το Υπουργείο Παιδείας έχει βαλθεί να “τακτοποιήσει” -απ’ την δική του σκοπιά συμφερόντων φυσικά -την εκπαίδευση όλων των βαθμίδων και έχει προχωρήσει στην υλοποίηση μιας σειράς από νέους, άγρια ταξικούς νόμους, που πετούν τους μαθητές έξω απ’ την γενική εκπαίδευση (καθώς και την δημόσια τεχνική). Ποινικοποιεί την όποια ανάσα ελευθερίας τους είχε απομείνει, κατάργησε το άρθρο 16 δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τις πανεπιστημιακές σπουδές και εφαρμόζει διαγραφές φοιτητών με βάση το όριο φοίτησης. Κατηγοριοποιεί μαθητές, σχολεία και το προσωπικό και προβαίνει σε σχολαστική εφαρμογή του απουσιολογίου, πειθαρχικά και αυστηροποίηση των ποινών εντός της σχολικής μονάδας.
🔴Σ’ αυτό το πλαίσιο επίθεσης σε όλα τα μέτωπα, οι διώξεις και τα πειθαρχικά των εκπαιδευτικών δίνουν και παίρνουν σε όλη την επικράτεια σε μια προσπάθεια να εγκαθιδρυθεί κλίμα τρομοκράτησης και εκφοβισμού, να εφαρμοστεί η αξιολόγηση, να φιμωθεί κάθε φωνή που υψώνεται ενάντια στη βαρβαρότητα ενός συστήματος που φέρνει τον πόλεμο, τη φτώχεια, την διάλυση δικαιωμάτων και την καταστολή στις ζωές μας. Προωθεί την αξιολόγηση με λύσσα γιατί αυτή αποτελεί πολυεργαλείο πειθάρχησης και χειραγώγησης στις αντιδραστικές εκπαιδευτικές πολιτικές του συστήματος και του υπουργείου. Θέλει τον εκπαιδευτικό με σκυμμένο το κεφάλι να διδάσκει με αυτή του τη στάση την υποταγή στους μαθητές του.
🔴Παρά τους εκβιασμούς, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς οι εκπαιδευτικοί αντέδρασαν στις συγχωνεύσεις, απέργησαν και κατέβηκαν μαζικά στις 23 Οκτώβρη στην ΠΔΕ ενάντια στις συνδικαλιστικές διώξεις των τριών αγωνιστών εκπαιδευτικών από την ΕΛΜΕ Πειραιά με αποτέλεσμα να μην τους επιβληθεί η ποινή της δυνητικής αργίας. Επίσης συμμετείχαν μαζικά στη διαδήλωση του Πολυτεχνείου και στη γενική απεργία στις 20 Νοέμβρη. Όλα αυτά δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Η συνθήκη που επικρατεί απαγορεύει το δικαίωμα στον συνδικαλιστικό αγώνα και στοχοποιεί όποιον πάει κόντρα θωρακίζοντας τα συμφέροντα των αφεντικών και των εντολοδόχων τους. Στον αντίποδα της βάσης, η συνδικαλιστική ηγεσία τηρεί μία επαίσχυντη στάση, που όταν δεν είναι σιγή και συγκάλυψη, στην καλύτερη περίπτωση προσφέρει δικηγόρους και προτείνει… αιτήσεις μονιμοποίησης και ατομικές αγωγές γιατί “η απεργία-αποχή είναι νόμιμη” ξεχνώντας τις συλλογικές μορφές πάλης και προτείνοντάς την ως τον μοναδικό τρόπο αντίστασης.
🔴Η αστυνομοκρατία μέσα στις πανεπιστημιακές σχολές, το ξυλοφόρτωμα με εντολή του πρύτανη Χατζηγεωργίου (ΕΜΠ) σε φοιτητές και συνδικαλιστές ερευνητές στην “βραδιά του ερευνητή” αλλά και το πρόσφατο όργιο αστυνομικής βίας με δεκάδες συλλήψεις, δείχνουν ότι όταν τελειώνουν τα επιχειρήματα, βγαίνουν τα γκλομπ. Ο καταιγισμός φρονηματικών διώξεων το τελευταίο διάστημα κάνει σαφές ότι επιτρέπεται να έχεις άποψη μόνο εφόσον συμβαδίζει με τις απόψεις της άρχουσας τάξης.
Χαρακτηριστική η υπόθεση των τριών αγωνιστών εκπαιδευτικών Χρύσας Χοτζόγλου, Δημήτρη Χαρτζουλάκη και Γιώργου Καββαδία οι οποίοι εκλήθησαν σε ακρόαση από το Περιφερειακό Πειθαρχικό Συμβούλιο Αττικής για την συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις των σωματείων τους , για την αγωνιστική τους στάση και την συνδικαλιστική τους δράση, για την αντίσταση τους στην βάρβαρη πολιτική που προωθείται στο δημόσιο σχολείο. Η στάση τους χαρακτηρίστηκε ως “αναξιοπρεπής και ανάρμοστη για δημόσιο υπάλληλο” σύμφωνα με τον προϊστάμενο που τους παρέπεμψε με το ερώτημα της ποινής της δυνητικής αργίας. Αντίστοιχα, πλήθος εκπαιδευτικών καλούνται σε απολογία για την μη συμμόρφωση τους στην αξιολόγηση. Οι κλήσεις σε απολογίες πληθαίνουν παρά τον εφησυχασμό του προηγουμένου διαστήματος ότι δεν θα υπάρξουν διοικητικές κυρώσεις στο Ηράκλειο. Όμως οι εκατοντάδες πλέον διωκόμενοι εκπαιδευτικοί αποδεικνύουν – εκτός από τη μανία του συστήματος – ότι υπάρχουν πολλαπλάσιοι που επιμένουν να αντιστέκονται και παίρνουν κουράγιο και ελπίδα από τις συλλογικές διαδικασίες και την ίδια τους την πάλη.
🔴Με βάση τα παραπάνω συγκροτήθηκε και στην πόλη του Ηρακλείου η Πρωτοβουλία ενάντια στις διώξεις στην εκπαίδευση, η οποία στηρίζει την παράσταση διαμαρτυρίας στη διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ηρακλείου (Πιτσουλάκη Νικ. 73) την Παρασκευή 13/12 και ώρα 14.00, όπου έχουν κληθεί σε απολογία τρεις εκπαιδευτικοί για την μη εφαρμογή της αξιολόγησης. Επίσης καλεί σε εκδήλωση/συζήτηση την ίδια μέρα στις 18.30, στο 3ο Λύκειο (έναντι του Εργατικού Κέντρου). Στην συζήτηση θα είναι παρούσα και η Χρύσα Χοτζόγλου από την ΕΛΜΕ Πειραιά, αλλά και διωκόμενες εκπαιδευτικοί για την μη εφαρμογή της αξιολόγησης. Τέλος θα γίνει τηλεφωνική παρέμβαση από την εκπαιδευτικό Ελευθερία Παλαιστίδου η οποία διώχθηκε για παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος γιατί ανήρτησε στον χώρο του 3ου Δημοτικού Σχολείου Ταύρου τις δημιουργίες των μαθητών και των μαθητριών της για την ειρήνη, οι οποίες είχαν γραμμένο το σύνθημα «λευτεριά στην Παλαιστίνη».
Σκοπός η ενημέρωση αλλά και η οργάνωση του αγώνα ενάντια στις διώξεις των αγωνιζομένων εκπαιδευτικών
Πρωτοβουλία στο Ηράκλειο Κρήτης ενάντια στις διώξεις στην εκπαίδευση

Χανιά: Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν την θεατρική παράσταση “Πονάει το μυαλό μου ΙΙ – Η εκδίκηση του άνθρακα” για τρεις παραστάσεις στο θεατράκι της κατάληψης Rosa Nera,15-16 & 18/12

Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν την θεατρική παράσταση “Πονάει το μυαλό μου ΙΙ – Η εκδίκηση του άνθρακα” για τρεις παραστάσεις στο θεατράκι της κατάληψης Rosa Nera, Κυριακή 15/12, Δευτέρα 16/12 και Τετάρτη 18/12 στις 21:00.

Κρατήσεις καθημερινά 19:00-21:00. Τηλ: 6939072625

Είσοδος ελεύθερη. Έξοδος αμφίβολη.

πηγή: https://rosanera.squat.gr/2024/12/10/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%cf%80%ce%bf%ce%bd%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%85%ce%b1%ce%bb%cf%8c-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b9%ce%b9-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%ce%b4/

Χανιά : Συγκέντρωση αλληλεγγύης για την εκδίκαση της υπόθεσης των 3 συλληφθέντων από τα γεγονότα στις 6/6/2018 για το Μακεδονικό | Τρίτη 10/12 στις 9 πμ, δικαστήρια

Στις 6 Ιουνίου του 2018, την εποχή που πατριδόπληκτοι μακεδονομάχοι παίρνουν χώρο στο δρόμο σπέρνοντας το εθνικόφασιστικό τους δηλητήριο, πραγματοποιείται αντισυγκέντρωση στην πλατεία της αγοράς απέναντι στο διαδικτυακό φασιστοκάλεσμα. Μετά από συντονισμένη επίθεση μπάτσων ΟΠΚΕ,μπράβων και φασιστών, γίνεται συμπλοκή που καταλήγει στον τραυματισμό δύο μπάτσων και στη σύλληψη τριών συντρόφων. Τα συντρόφια χτυπιούνται από τους μπάτσους κατά την κράτησή τους, πριν να επιτραπεί η μεταφορά κάποιων από αυτούς στο νοσοκομείο.

Πρωτόδικα, σε μια αίθουσα με συγκεντρωμένους ένστολους και μη μπάτσους, μετά τις εμετικές τους καταθέσεις για τις ανυπόφορες εργασιακές τους συνθήκες όπου “τους βρίζει ο κόσμος και κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα”, τα συντρόφια καταδικάζονται για σωματική βλάβη, οπλοκατοχή και αντίσταση. Το εφετείο, μετά από προηγούμενη αναβολή λόγω απουσίας δύο εκ των τριών μπάτσων μαρτύρων στις 4/9, θα πραγματοποιηθεί αυτήν την Τρίτη.

Απέναντι στην επίθεση κράτους και παρακράτους, ενάντια στους διαχωρισμούς πίσω από σύνορα και εθνικά αφηγήματα που εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντά της εξουσίας, προτάσσουμε τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη και την αντίσταση μέσα από τον διαρκή αγώνα.

Καλούμε όλο τον αλληλέγγυο κόσμο να στηρίξει με την παρουσία του τα συντρόφια την ΤΡΙΤΗ 10/12 στις 9 πμ στα δικαστήρια Χανίων

ΚΑΝΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΝΟΡΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ

ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Δίκτυο Αναρχικών/Αντιεξουσιαστριών

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Χανιά: Κάλεσμα σε συγκέντρωση – πορεία 6/12 ,ώρα:18:00, πλατεία αγοράς

Ένα κράτος, εξ ορισμού, δεν μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα κράτος είναι μια αστυνομία.”
(Αλμπέρ Καμύ)
 

6 Δεκέμβρη 2008, βράδυ. Ο ειδικός φρουρός Κορκονέας περνώντας κάθετα από πεζόδρομο των Εξαρχείων, τραβάει χειρόφρενο, ξεπεζεύει από το φανταστικό του άλογο, σημαδεύει και εκτελεί 16χρονο μαθητή… επειδή τον εκνεύρισε. Η σκανδάλη πολύ ελαφριά για τους ένστολους φρουρούς του Νόμου και της Τάξης, και η ζωή των άλλων πολύ ασήμαντη για αυτούς που είναι βέβαιοι για το ακαταδίωκτο του σιναφιού τους. Ο Γρηγορόπουλος άλλωστε, ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος νεκρός θα ήταν από χέρι μπάτσου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η μεγαλειώδης εξέγερση που ξεσπά το επόμενο 20ήμερο σε όλη τη χώρα εν τέλει θα τον στείλει στη φυλακή μαζί με τον συνεργό του Σαραλιώτη, σπάζοντας την παράδοση ασυλίας, η οποία ανάσταλθηκε όσο οι μνήμες της εξέγερσης ήταν ακόμη νωπές. Καθώς όμως η καθημερινότητα άρχισε να συνθλίβεται στη μέγγενη της ραγδαίας φτωχοποίησης της ζωής μας, αυτήν που αποκαλέστηκε μνημονιακή κρίση, το αστυνομικό κράτος επανήλθε δριμύτερο.

Γνωρίζουμε σήμερα το πώς η διαβόητη κρίση χρέους που ξέσπασε σχεδόν την επαύριο της αντικρατικής εξέγερσης αξιοποιήθηκε για την πλήρη οικονομική, ηθική και πολιτική υποταγή των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων – τα οποία μέχρι τότε βρίσκονταν σε τροχιά αμφισβήτησης της εγχώριας τάξης πραγμάτων. Η διαχείριση δε συνιστούσε μία συντονισμένη στρατηγική αντι-εξέγερσης που μπήκε σε κίνηση για να αντιστρέψει τα κεκτημένα του Δεκέμβρη, τη μαζική είσοδο δηλ. των μαζών σε μια κουλτούρα συλλογικής παραγωγής πολιτικής από τα κάτω, με την άνθηση κινημάτων πόλης, συνελεύσεων γειτονιάς, καταλήψεων, αυτόνομων εργατικών και φοιτητικών σωματείων, μετωπικών πρωτοβουλιών αντίστασης και αλληλεγγύης και συγκρουσιακών αγώνων. Και ήταν αυτή ακριβώς η κληρονομιά του Δεκέμβρη που έδωσε τον τόνο και τα χαρακτηριστικά της ύστατης αντίστασης στις μνημονικές πολιτικές, ως τη συντριβή της από το γκλομπ του μπάτσου και το μαχαίρι του χρυσαυγίτη – με το τελευταίο να ανοίγει έναν νέο κύκλο αντίστασης, αυτή τη φορά όμως με άλλα χαρακτηριστικά, και ορίζοντα τη φυσική επιβίωση των αντιστεκόμενων υποκειμένων.

Ο μηχανισμός της αντι-εξέγερσης μπήκε σε εφαρμογή με τον πλήρη συντονισμό κράτους και κεφαλαίου, για την αναστροφή μιας πορείας ριζοσπαστικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, η οποία αν και σαφώς πυροδοτήθηκε με την αντικρατική εξέγερση του 2008, εντούτοις ζυμώθηκε νωρίτερα, καθόλη την δεκαετία του 2000. Με μια σειρά εμβληματικών αγώνων σε περιβαλλοντολογικά, αντιπολεμικά, αντιπαγκοσμιοποιητικά, εργασιακά και φοιτητικά μέτωπα, με κορωνίδα φυσικά το φοιτητικό κίνημα ενάντια στο άρθρο 16.

Κι όμως, προφανώς δεν τους αρκεί που ατιμώρητοι δολοφονούν μαζικά εξ αιτίας των πολιτικών τους. Δεν τους αρκεί που την βγάζουν καθαρή με τα δυστυχήματα στα Τέμπη και στα ανοιχτά της Πύλου, με τη δομική ευθύνη τους στις καταστροφές από πυρκαγιές και πλημμύρες, με όλα αυτά τα κρατικά εγκλήματα που τείνουν να θεωρούνται κανονικότητα και αναπόδραστη μοίρα. Ούτε η άνεση με την οποία συνεχίζουν οι ένστολοι συμμορίτες να δολοφονούν – από τον Φραγκούλη και Σαμπάνη ως τον Μάγγο και τον Μανιουδάκη, για αναφερθούμε μονάχα σε μερικά από τα θύματά τους τα τελευταία χρόνια.

Κι όμως δεν εφησυχάζονται. Ακόμα τρέμουν τον Δεκέμβρη – και τους Δεκέμβρηδες που μπορούν να έρθουν, αν η κοινωνία ξαναμπεί σε κίνηση. Προφανώς και ως κίνηση αντιπερισπασμού της κοινής γνώμης, ακόμα παλεύουν να ξεμπερδέψουν με τη μνήμη της εξέγερσης, συνδέοντας την πχ μέσω του Ρωμανού με την υπόθεση των Αμπελόκηπων, κατασκευάζοντας ιστορίες για αγρίους. Ξαναζεσταίνουν το κρύο πιάτο της “τρομοκρατίας” που ετοίμασαν με την ίδια συνταγή από καταθέσεις πολυτραυματιών πάνω στο κρεβάτι τους, αποτυπώματα της πλάκας, και τις φιλικές σχέσεις “φακελωμένων” στην πάντα ενημερωμένη database της ασφάλειας – η οποία μπάζει από παντού φυσικά όταν πρόκειται για νονούς του εγκλήματος που εκτελούν μαφιόζικα μέρα μεσημέρι ή ναρκόπλοια ανώνυμων εφοπλιστων.

Για τον Νίκο Ρωμανό ειδικά, η εκδικητικότητά τους είναι ευθέως ανάλογη της σχέσης του με τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, η οποία ήταν κι αυτή που καθόρισε την πορεία και δράση του τα προηγούμενα χρόνια. Όμως, αν δεν απατώμαστε, για τη δική τους αστική δικαιοσύνη, ένοχον ποιούν τα αποδεικτικά στοιχεία, όχι το παρελθόν ενός ανθρώπου, όσο κι αν αυτό γίνει σήριαλ στα δελτία της καθεστωτικής κακοχωνεμένης προπαγάνδας.

16 χρόνια μετά, οι ίδιες οι αιτίες οι παλιές έναν Δεκέμβρη ψάχνουν. Όχι και τόσο παλιά δηλ, γνωρίσαμε βιωματικά – κι όχι από τα βιβλία της ιστορίας – το μεγαλείο της εξεγερτικής συνθήκης και ό,τι αυτή επέφερε στο συλλογικό θυμικό και τον προσωπικό ψυχισμό μας. Έχοντας στο νου ότι οι εξεγέρσεις δεν πέφτουν από τον ουρανό, συνεχίζουμε ολόψυχα να υπερασπιζόμαστε τη μόνη συνθήκη που τις φέρνει πιο κοντά μας, αυτήν της συλλογικής οριζόντιας οργάνωσης και άμεσης δράσης.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ 6/12 18:00
Κατάληψη Rosa Nera

 

Χανιά : Το κράτος δεν μας φοβίζει ο Δεκέμβρης συνεχίζει, Κυριάκος Ξυμητήρης Αθάνατος | Πορεία 6/12-ώρα:18:00,πλ.Αγοράς

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
ΠΟΡΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2024 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ | 18:00
Η 6η Δεκέμβρη του 2008 έχει μείνει για πάντα χαραγμένη στην κινηματική ιστορία. Η εν ψυχρώ δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Επαμεινώνδα Κορκονέα αποτέλεσε το καθοριστικό γεγονός που γέννησε την εξέγερση του Δεκέμβρη. Ο αναρχικός χώρος λειτούργησε ως πυροκροτητής για να ξεσπάσει η πύρινη οργή των καταπιεσμένων. Ο Δεκέμβρης του ‘08, ο δικός μας Δεκέμβρης, υπήρξε ακόμα μια έφοδος των καταπιεσμένων στο ιστορικό προσκήνιο, μια οργισμένη διεργασία που διέρρηξε τα σύνορα των κοινωνικών ταυτοτήτων, αφήνοντας –για όσο διήρκησε– μονάχα την ταυτότητα του εξεγερμένου να στέκει αγέρωχη απέναντι στην κρατική καταστολή, τη μιντιακή προπαγάνδα, και την επερχόμενη λεηλασία των ζωών μας, που διαφαινόταν από τότε. Από τα αμφιθέατρα μέχρι τα οδοφράγματα το εξεγερτικό βίωμα διαμόρφωσε συνειδήσεις, πυκνώνοντας τις γραμμές του αναρχικού χώρου, αλλά και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Ο Δεκέμβρης άφησε στο επαναστατικό κίνημα την πιο πλούσια παρακαταθήκη: Νέες γενιές αγωνιστών και αγωνιστριών, νέα συλλογικά εγχειρήματα, απελευθερωμένα εδάφη, μα κυρίως τη βεβαιότητα πως όταν η αντίσταση μαζικοποιείται όλα είναι πιθανά.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτέλεσε το πρώτο επεισόδιο κατά την ελληνική «εποχή των ταραχών». Οι κοινωνικές αντιστάσεις των επόμενων ετών, κατά την τριετία ψήφισης των αντιμνημονιακών αγώνων είναι γνήσια τέκνα του Δεκέμβρη: Γνήσια τέκνα εκείνων των εμπειριών και πρακτικών που μέσα σε λίγες μόνο ημέρες εξαπλώθηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του εξεγερμένου ελλαδικού χώρου. Ο Δεκέμβρης υπήρξε το αδιαμφισβήτητο σημείο αναφοράς του εγχώριου ανταγωνιστικού κινήματος· η έμπνευση και το πολύτιμο βίωμα· μια πολυσήμαντη κοινωνική και πολιτική παρακαταθήκη για την αγωνιζόμενη κοινωνία, σε μια περίοδο που η μαζικότητα και η βιαιότητα των κινητοποιήσεων έβαζαν ανάχωμα στην εφαρμογή των «πολιτικών λιτότητας» – όλων εκείνων των μεταρρυθμίσεων που σήμερα βλέπουμε να δυναστεύουν την καθημερινότητά μας σε κάθε της πτυχή. Ο Δεκέμβρης κατέδειξε προς πάσα κατεύθυνση πως η εξέγερση είναι ζωντανή, στο εδώ και στο τώρα. Πως η επίθεση στον κόσμο της εξουσίας δεν είναι υπόθεση λίγων, και πως αρκεί μια σπίθα για να πυροδοτήσει την εκδίκηση των εκμεταλλευόμενων, με κάθε μέσο που μπορεί να επιβάλει το δικό τους «παρόν».
Οι εξεγερτικές πρακτικές παραμένουν ακέραιες στο σήμερα. Η καταραμένη στιγμή της έκρηξης στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων, το υπενθύμισε με τον πιο τραγικό τρόπο προς πάσα κατεύθυνση. Υπέδειξε πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αναλαμβάνοντας συγκεκριμένες ευθύνες και επιλογές, αποτελούν την ιστορική συνέχεια της εξέγερσης στο σήμερα – σε μια συγκυρία που είναι πιο επιτακτικό από ποτέ να μπουν στιβαρά κοινωνικά και πολιτικά αναχώματα στους σχεδιασμούς της κυριαρχίας. Σε μια συγκυρία που η υποχώρηση του κοινωνικού κινήματος, αντανακλάται στην ολοκληρωτική επικράτηση των αναπτυξιακών καρτέλ, συνθήκη που νομοτελειακά συνοδεύεται από τη λεηλασία της καθημερινής ζωής των από τα κάτω, και από τη διαρκώς εντεινόμενη αστυνομοποίηση της σχέση Κράτους-Κοινωνίας.
Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο καταρχάς για να συνδέσουμε στην συλλογική μνήμη και την κοινωνική συνείδηση, όλες εκείνες τις υποθέσεις δολοφονιών από ένστολα καθάρματα, από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και τον Μιχάλη Καλτεζά, τον Ιάκωβο Κουμή και τη Σταματίνα Κανελοπούλου, την Αϊσέ, τον Ζακ Κωστόπουλου/την Zackie Oh!, τον Βασίλειο Μάγγο, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Κώστα Φραγκούλη και τον Χρήστο Μιχαλόπουλο, τον Μοχάμεντ Καμράν, τον Ηρακλή Μαραγκάκη και τον Κώστα Μανιουδάκη. Πρόκειται για μια καταγραφή που δεν έχει τελειωμό, καθώς υπάρχουν ακόμα εκατοντάδες ονόματα που έχουν σημαδέψει την ιστορία του τόπου, αλλά και εκατοντάδες περιστατικά για τα οποία ποτέ δεν μαθεύτηκε τίποτα, καθώς το ελληνικό κράτος συστηματικά ενεργοποιεί όλους τους μηχανισμούς του για να συγκαλύψει υποθέσεις αστυνομικής βαρβαρότητας.
Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο για να επισημάνουμε πως –με έναν τρόπο– είμαστε και εμείς τέκνα του Δεκέμβρη. Ενός Δεκέμβρη που είναι τόσο αναγκαίος στο σήμερα, αφενός για να «ταρακουνήσει» την κοινωνία που παρακολουθεί μουδιασμένη τη συνεχιζόμενη υποτίμηση της καθημερινότητάς της, και αφετέρου για να ταρακουνήσει κυριολεκτικά όλα τα σκουπίδια που θησαυρίζουν πάνω στον ιδρώτα και το αίμα των από τα κάτω. Στη φετινή επέτειο της 6ης Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο για να βροντοφωνάξουμε πως η εξέγερση είναι εδώ. Σύντροφε Κυριάκο, θα πορευτούμε μαζί, θα φωνάξουμε συνθήματα «ψηλά τη σημαία κρατώντας», θα ραδιουργήσουμε, θα επιτεθούμε. «Πέφτοντας κάπου, μα πάντα νικώντας». Συντρόφισσα Μαριάννα, ο λόγος σου και η δύναμή σου είναι η έμπνευσή μας. Ο αγώνας συνεχίζεται, θα είμαστε εδώ.
Η αλληλεγγύη μας προς όλα τα άτομα που διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων, να μετουσιωθεί σε οργισμένη πράξη απέναντι στα καθάρματα της αντιτρομοκρατικής, τους ρουφιάνους του κράτους, και τους αλήτες των μίντια. Γνωρίζουν εξάλλου πολύ καλά, πως το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι. Η αντιτρομοκρατική εκστρατεία τους, με φαιδρές πρακτικές, όπως είναι τα αποτυπώματα πάνω σε αντικείμενα που είναι φτιαγμένα για να αλλάζουν χέρια, δεν μπορεί να μας φοβίσει.
«Γνωρίζω πως δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη. Σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το παν. Να σε ποιο σημείο βρίσκονται: κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμή τους υπάρχει μέσα στη φαντασία τους. Και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σ’ ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ότι νομίζουν πως μπορούν να κάνουν». ~Καρδινάλιος του Ρετζ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης Αμπελοκήπων
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
————————————————————-

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης -ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ 6/12

ΠΟΡΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2024 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ | 18:00

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ 6/12 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ (ΧΑΝΙΑ)

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1633208/