καλεσμα – Page 15

05/04/2024

Ρέθυμνο : Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων – Ο Λόφος Καστέλι Κατάληψη θα Μείνει!

Τα ξημερώματα της 1ης Απριλίου ο απελευθερωμένος λόφος Καστέλι στην παλιά πόλη των Χανίων, για μια ακόμα φορά, δέχεται την επίθεση της κρατικής εξουσίας. Τόσο το κτίριο της ιστορικής κατάληψης Ρόζα Νέρα, όσο και το κτίριο της κατειλημμένης πρυτανείας, πέφτουν για μια ακόμα φορά στα χέρια του κράτους. Αστυνομικές δυνάμεις από όλα τα σώματα καταστολής του νησιού συγκεντρώνονται με σκοπό μια Χολιγουντιανή επιχείρηση -όπως αυτή που είδαμε πρόσφατα στην κατάληψη Ευαγγελισμού- και τελικά συλλαμβάνουν 8 άτομα, τα οποία εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν στο κτίριο.

Σκοπός της επιχείρησης, φυσικά, ήταν η εκκένωση των απελευθερωμένων κοινωνικών κτιρίων και η παράδοσή τους στους ξενοδόχους επιχειρηματίες για τους οποίους το κράτος εργάζεται, εκπρόσωποι των οποίων μάλιστα παρευρίσκονταν στη διαδικασία. Η όλη επιχείρηση έγινε με υπουργική εντολή και, καθώς φαίνεται από τον άμεσο τρόπο με τον οποίο το υπουργείο πολιτισμού και η υπουργός Μενδώνη ενέκριναν απευθείας τις εργασίες μελέτης, το κράτος βιάζεται τα κτίρια να παραδοθούν στον ιδιώτη, παρά το γεγονός ότι αποτελούν διατηρητέα μνημεία, το οποίο σημαίνει ότι μπορούν να έχουν μόνο δημόσια και κοινωφελή χρήση.

Υπενθυμίζουμε ότι στο λόφο Καστέλι από το 2004 πολιτικές ομάδες και ένα ευρύ φάσμα της τοπικής κοινωνίας αναστήλωσαν ένα κτίριο το οποίο αποτελεί ζωντανό μνημείο της ιστορίας της περιοχής και το μετέτρεψαν σε έναν ανοιχτό χώρο για ολόκληρη την κοινωνία, με οριζόντιες και αυτοοργανωμένες διαδικασίες, ενάντια στον θεσμό του πολιτικού κατεστημένου, των φασιστών και της μαφίας του τουρισμού που λυμαίνονται την πόλη. Από το 2017 το κτίριο της μεραρχίας, το οποίο ανήκει στο πολυτεχνείο Κρήτης, εκποιήθηκε μέσα από μια μαφιόζικη διαδικασία σε μεγάλο ιδιωτικό ξενοδοχειακό φαντ, για να μετατραπεί σε άλλο ένα πολυτελές ξενοδοχείο, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση πάλι μόνο οι λίγοι εκλεκτοί και πλούσιοι. Αυτή η κίνηση αντανακλά την ευρύτερη πολιτική της ακαδημαϊκής ολιγαρχίας να ξεπουλάει σε ιδιώτες και να τουριστικοποιεί τους δημόσιους χώρους που μας ανήκουν. Αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει και στο Ρέθυμνο (Σπίτι της Ευρώπης, ΣΔΙΤ), αλλά και στο Ηράκλειο (εκκένωση και σχέδια εκμετάλλευσης Ευαγγελισμού). Τον Σεπτέμβριο του 2020 έγινε η πρώτη προσπάθεια εκκένωσης από το κράτος, αλλά 9 μήνες αργότερα τόσο το κτίριο της Ρόζα Νέρα όσο και η πρώην πρυτανεία αυτή τη φορά ανακαταλήφθηκαν κι έγιναν πάλι χώροι ελεύθεροι για την οργάνωση των αγώνων από τα κάτω και αφορμή για μια ευρύτερη συσπείρωση των προοδευτικών κομματιών της πόλης.

Όπως έχουμε πει και στο παρελθόν, για μας η Ρόζα είναι από το ίδιο υλικό, την ουσία και το νόημα που κληρονομήσαμε κι εμείς ως πολιτιστικές ομάδες στο Ρέθυμνο. Είναι η κουλτούρα της ισότιμης συσχέτισης των ανθρώπων και η κοινότητα που οικοδομήθηκε από τα κάτω, από τις δεκαετίες κιόλας του ‘80 και του ‘90, μέσω των κινημάτων για τα φοιτητικά, τα εργασιακά και τους αγώνες δικαιωμάτων για όλα τα αποκλεισμένα αυτής της κοινωνίας. Τα πιο προοδευτικά και ριζοσπαστικά κομμάτια του νησιού ήταν και είναι αυτά που ακόμα και σήμερα μας συνέχουν και που συγκρότησαν τον αντιφασιστικό, αντιεξουσιαστικό, αντισεξιστικό, αντιεμπορευματικό αγώνα, την δράση για οικολογικά ζητήματα, καθώς και τις διεκδικήσεις για σίτιση, στέγαση και αδιαμεσολάβητο πολιτισμό (Δημητρακάκη, Ξενία, στέκι πολιτιστικών Νικ. Φωκά).

Ως εκ τούτου, για μια ακόμα φορά δηλώνουμε ότι στεκόμαστε με αλληλεγγύη και είμαστε ενεργά στο πλευρό της κατάληψης και φυσικά στον αγώνα για μια εκ νέου επιστροφή του λόφου στα χέρια των κινημάτων, σε πείσμα όλων όσων διψάνε για ακόμα περισσότερα λεφτά και εξουσία, κόντρα και απέναντι σε όσους θέλουν να επιβάλουν στις κοινωνίες μας τη συμμόρφωση, την υποταγή και τη συλλογική υποδούλωση. – οι ιδέες μας δεν εκκενώνονται – Θα παραμείνουμε εδώ με όλα τα συντροφικά κομμάτια αυτής της γης, για να επιτεθούμε σε ό,τι μας ρουφάει την ουσία και μας καταδυναστεύει, με όπλα μας την εναντίωση στην κυρίαρχη ηθική και αισθητική, την αλληλεγγύη των από κάτω, την ισοτιμία, την αγάπη για τη ζωή και την ελευθερία.

Στηρίζουμε το κάλεσμα για συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις το Σάββατο 6 Απριλίου στις 12:00 το μεσημέρι, Πλατεία Αγοράς, Χανιά.

Ο λόφος θα μείνει κατάληψη και μόνο! Πρυτάνεις, μπάτσοι, φασίστες, δημαρχέοι, ξενοδόχοι, μην κάνετε όρεξη!

Σαν ρόδα οι ιδέες μας θα ανθίζουνε! Σαν αγκάθια οι αγώνες μας θα τρυπάνε!

Τιμή δεν έχει η αγάπη, τιμή δεν έχει η ζωή!

Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων Ρεθύμνου

πηγή: https://politistikes.blogspot.com/2024/04/blog-post.html

05/04/202406/04/2024

Ηράκλειο : Συγκέντρωση για τη γυναικοκτονία της Κ.Γρίβα στους Αγ. Αναργύρους | 5/4-ώρα:19:00,πλ.Λιονταριών

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΜΟΝΟ ΟΡΓΗ!
ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ
ΔΕ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ
ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ
ΔΕ ΜΙΛΑΜΕ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ
ΜΙΛΑΜΕ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ
ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΟΧΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ

Συγκέντρωση για τη γυναικοκτονία της Κυριακής Γρίβα στους Αγ. Αναργύρους.

Παρασκευή 5 Απριλίου 2024 – ώρα:19:00 στην πλατεία Λιονταριών

Κράτος και Πατριαρχία δολοφονούν

Αναρχικές/οι/α

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΙ,

ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ,ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΚΑΜΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ

Παρασκευή 5 Απρίλη στις 19:00, Πλατεία Λιονταριών

Μετράμε άλλη μια αδερφή μας δολοφονημένη στα χέρια του γυναικοκτόνου και των συνενοχων του. Ποιοί είναι όμως αυτοί οι συνένοχοι;

Η οικογένεια, το κοινωνικό περιβάλλον, το σχολείο, που διαμόρφωσαν τις προοπτικές μιας υποταγμένης ζωής στα πρότυπα της πατριαρχίας.

Οι φίλοι/ες που δεν αντέδρασαν στη μαρτυρία ή την εξιστόρηση μιας βίαιης κίνησης γιατί τα εν οίκω μη εν δήμω. “Αφού τον ξέρω τον … Είναι καλό παιδί”.

Οσοι αναρωτιούνται ποιά ακριβώς ήταν η Κυριακή, ώστε να της προσάψουν -με βάση το ποια ήταν ή ακόμα τι έκανε και πως έφερε την εαυτή της- κάτι σχετικό με τα αίτια. Το βλέμμα οφείλει να στρέφεται στο ποιός ήταν ο γυναικοκτόνος και ποιοί είναι οι συνεργοί από πίσω, που τον υποστηρίζουν κάθε μέρα.

Το χέρι του γυναικοκτόνου το οπλίζει όποιος στέκεται αδιάφορος μπροστά στην πατριαρχία ή τη συμμερίζεται στο βαθμό που εξυπηρετεί το πρόνόμιο από το οποίο περιμένει να εισπράξει.

Η εισαγγελέας που τόλμησε να αρθρώσει πως ενα 12χρονό παιδί συναίνεσε σε βιασμό, όποιος αναρωτιέται τι φόραγε, τι έκανε, που ήταν και τι ήπιε μια επιζώσα βιασμού ή μία δολοφονημένη.

Το κράτος, που με ή χωρίς την αστυνομία, προελαύνει πάνω στα σώματα μας και τα δολοφονεί αργά ή αιφνίδια, φροντίζοντας να συγκαλύψει και να εξαφανίσει κάθε ίχνος που δεν προλαβαίνουν να αποσιωπήσουν ή να διαστρεβλώσουν αυτοί που το υπηρετούν, είτε γιατί απολαμβάνουν τα προνόμια της εξουσίας, είτε ακόμα γιατί περιμένουν να εξαργυρώσουν τα ψίχουλα προνομίων που τους πιστώνονται στο όνομα του φύλου, της τάξης, της φυλής ή της αρτιμέλειας τους. Όμως το λίγο που τους μοιράζεται φαντάζει πολύ όταν ασκούν την εξουσία που τους “αναλογεί”. Έτσι, αφού δεν συμβαίνει σε αυτούς, θα κρατήσουν το στόμα τους κλειστό, θα κοιτάξουν να δουν που φταίει ο κατασκευασμένος ως αδύναμος σε ένα πατριαρχικό, καπιταλιστικό, μισαναπηρικό, νευροτυπικό σύστημα λευκής κυριαρχίας. Διότι εάν δεν το κάνουν θα ταχθούν ενάντια στην εξουσία του προνομίου, ενώ επιμένουν να ανήκουν και αυτοί όπου μπορούν να απολαμβάνουν υπεροχή, σε βάρος άλλων.

Οι γυναικοκτονίες σωρεύονται και πλέον το αφήγημα του “τρελού” ή του ζηλιάρη συζύγου, πατέρα, αδερφού, γιου εξασθενεί μαζί με αυτό ενός βιαστή τέρατος που κυκλοφορεί στους δρόμους ψάχνοντας “θύματα”. Ξύνοντας τον πάτο του βαρελιού βρίσκεται η συγκάλυψη με φράσεις όπως “έγκλημα πάθους- κακιά στιγμή- εν βρασμώ ψυχής”. Η πατριαρχία και η κουλτούρα του βιασμού αποκαλύπτονται καθημερινά μέσα και έξω από τα σπίτια μας, στους χώρους που κοινωνικοποιούμαστε και εκεί που προσπαθούμε να καταλάβουμε ή να διεκδικήσουμε χώρο, στη γλοιώδη εξάσκηση του προνομίου του φύλου στους πολιτικούς χώρους που κινούμαστε, στην προκατάληψη που μας εγκλωβίζει όταν αρθρώνουμε κίνηση, λόγο και δράση, διαποτίζουν και δηλητηριάζουν κάθε πτυχή της αντιδρώσας υπαρξής μας και είναι απροκάλυπτες και αναίσχυντες.

Η ματαίωση και η αδυναμία που όλα αισθανόμαστε μπροστά σε αλλεπάλληλα γεγονότα, υποθάλπει εν μέρει τη σαθρή πραγματικότητα πως όλοι αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά τι είναι αυτό που προστατεύουν. Η ζωή με μια συνειδητή ανάγνωση της περιβάλλουσας πραγματικότητας, που συμπεριλαμβάνει τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, είναι σκληρή και μας φέρνει αντιμέτωπα με τις ίδιες μας τις εαυτές. Πως μπορούμε να σηκώνουμε το βάρος αυτό χωρίς να αποκοπούμε από τη ζωή; Όταν όμως η πατριαρχία αποκόπτει από τη ζωή και δολοφονεί τις αδερφές μας η απάντησή μας είναι ξεκάθαρη: κανένα λιγότερο, καμία μόνη!

Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα ούτε με την εξουσία που συσσωρεύεται στα χέρια του θύτη, ούτε με τα χέρια που τον οπλίζουν. Τα χέρια του κράτους, της αστυνομίας, των αφεντικών, των νοικοκυραίων, των φίλων, των συντρόφων μας, των συναγωνιστών μας. Ωστόσο κάθε φορά νιώθουμε το σοκ και το τράνταγμα του χτυπήματος, κάθε φορά αντιδρούμε σε αυτή την επίθεση και κάθε φορά απαντάμε!

Η ιστορία ΤΗΣ γράφεται σε βάρος όλων αυτών!

Την έλεγαν Κυριακή, ήταν 28 χρονών και δολοφονήθηκε από τον πρώην συντροφό της έξω από το Α.Τ. Αγ. Αναργύρων, που προσήλθε ώστε να ζητήσει βοήθεια και να καταθέσει πως βρίσκεται σε κίνδυνο από τον γυναικοκτόνο. Ζήτησε συνοδεία που της αρνήθηκαν, καθώς αδιαφόρησαν για το αίτημα ζωής και θανάτου που εξέφρασε.

Οι γυναικοκτονίες γίνονται με τη συνέργεια της αστυνομίας και του κράτους και η γυναικοκτονία της Κυριακής αυτό το υπογράμμισε!

Αποκάλυψε για άλλη μια φορά την φριχτή ανατομία της πατριαρχίας, που γαλουχεί την τοξική αρρενωπότητα και των διαχρονικών εγκλημάτων του συστήματος και του κράτους, που έχουν κηρύξει πόλεμο ενάντια στις ζωές μας.

Ο σεξισμός είναι συστημικός, ο μισογυνισμός και η ομοτρανσφοβία καλλιεργούνται μέσα στα υπουργεία και διαδίδονται μέσα από τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ.

Μέσα σε λίγες μέρες πέρασε μπροστά από τις οθόνες μας και τις ζωές μας όλη η συστημική βία, οι πατριαρχικές αντιλήψεις για την υπεράσπιση του γυναικοκτόνου και την ενοχοποίηση του θύματος. Το αφήγημα που πασχίζουν να κατασκευάσουν με νύχια και με δόντια, σε πείσμα της πραγματικότητας, αποδομείται καθώς εμείς βλέπουμε τις δικές μας ιστορίες να ξετυλίγονται και να συνομιλούν. Κάθε μέρα μια ιστορία καταπίεσης, μια ιστορία σεξισμού – μισογυνισμού, μια ιστορία βίας, κάθε μέρα μια δολοφονία θηλυκότητας.

Τη Δευτέρα το βράδυ δολοφονήθηκε μια ακόμα αδερφή μας, αφού κατήγγειλε για πολλοστή φορά τον κακοποιητή της, έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων, αφού οι μπάτσοι είναι εκεί μόνο για την προστασία των αφεντικών. Προτεραιότητα τους η καταστολή, οι εξώσεις, οι εκκενώσεις καταλήψεων, η προστασία της ιδιοκτησίας, του κράτους και του παρακράτους.

Δεν περιμένουμε από κανένα μπάτσο να μας σώσει, έχουμε η μια το άλλο και μαζί αγωνιζόμαστε για ένα κόσμο ελευθερίας,ισότητας και αλληλεγγύης

Φεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου

πηγή: https://www.facebook.com/people/%CE%A6%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%91%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CE%B7-%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85/100036084235064/

04/04/2024

Χανιά: Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών -Τιμή δεν έχει η αγάπη, τιμή δεν έχει η ζωή – Στην κατάληψη θα ξαναμπούμε μέρα μεσημέρι!

Τιμή δεν έχει η αγάπη, τιμή δεν έχει η ζωή –

Στην κατάληψη θα ξαναμπούμε μέρα μεσημέρι!

Ο υπουργός μετανάστευσης και ασύλου επισκέφτηκε πρόσφατα την Κρήτη, προκειμένου να συναντήσει τοπικούς παράγοντες για να συζητήσουν, ενόψει τουριστικής περιόδου, πώς θα ξεφορτώνονται πιο εύκολα τους πρόσφυγες και μετανάστες που φτάνουν στο νησί. Στη συζήτησή του με τον περιφερειάρχη ανέφερε πως “η Κρήτη είναι η πιο δυναμικά αναπτυσσόμενη περιφέρεια της πατρίδας μας και εμείς αυτό θέλουμε να το προστατεύσουμε, να το διαφυλάξουμε και να θωρακίσουμε”.

Ακούγοντας την παραπάνω δήλωση αμέσως σκεφτόμαστε ξεπούλημα δημόσιου πλούτου, υποτίμηση της ζωής και της εργασίας, λεηλασία της φύσης. Η Κρήτη σήμερα έχει μετατραπεί σ’ ένα απέραντο εργοτάξιο: αιολικά πάρκα, ενεργειακή διασύνδεση με ηπειρωτική Ελλάδα που προβλέπει την κατασκευή 269 πυλώνων, ύψους 35 μέτρων στον ορεινό όγκο από τα Χανιά μέχρι το Ανατολικό Ρέθυμνο, ρίχνοντας στην πυρά τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που το συνοδεύει, αεροδρόμιο στο Καστέλι, φαραωνικά φράγματα, Σταυρός, Μαρκόπουλο, πηγές Αρμένων και άλλες τόσες περιπτώσεις απ’ τη μια άκρη του νησιού στην άλλη.

Εκτός όμως από απέραντο εργοτάξιο, η Κρήτη είναι και ένα απέραντο ξενοδοχείο. Ο υπουργός στη συνάντησή του με τον περιφερειάρχη τόνισε πως η Κρήτη είναι η ναυαρχίδα του τουρισμού, η βιτρίνα της χώρας, οπότε ενόψει τουριστικής περιόδου θέλουμε μια καλογυαλισμένη βιτρίνα με καλά εκτοπισμένους και αόρατους τους φτωχούς, τους πρόσφυγες. Χαρακτηριστικά είπε «πρέπει να μην αντιμετωπίσουμε προβλήματα διάχυσης σε πλατείες και λιμάνια, ιδίως σε μια περιφέρεια που είναι η βιτρίνα της χώρας και που ετοιμάζεται να υποδεχθεί 5 και πλέον εκατομμύρια τουρίστες στο 2024» και «θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να προστατεύσουμε το τουριστικό προϊόν, την εικόνα, τη φήμη, το όνομα της Κρήτης». Το αποτέλεσμα της συνάντησης είναι να μοιράσει μερικά χιλιάρικα ανά νομό για να κονομάει ο εκάστοτε προμηθευτής που θα σιτίζει τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους κατόπιν απευθείας ανάθεσης από τον Δήμο κι επίσης εξετάζεται η δημιουργία δυο προσωρινών δομών, φυσικά μακριά και απομονωμένα για να μην επηρεαστεί ο τουρισμός μας.

Το πρωί της Δευτέρας 1 Απρίλη, λίγο πριν τη συνάντηση του υπουργού με τον δήμαρχο Χανίων, πραγματοποιήθηκε εκκένωση των κατειλημμένων κτηρίων (Rosa Nera και Πρυτανεία) στον ιστορικό Λόφο Καστέλι. Και αυτή τη φορά στο κτήριο της κατάληψης Rosa Nera φιλοξενούνταν άστεγοι μετανάστες-τριες. Όπως πάντα στην εικοσάχρονη πορεία του εγχειρήματος, η κατάληψη λειτουργούσε και ως ξενώνας αστέγων, μεταναστ(ρι)ών, κακοποιημένων γυναικών. Δεν ξεχνάμε πως στο παρελθόν, στο αίτημά μας για φιλοξενία ναυαγών προσφύγων, επίσημα χείλη της Περιφέρειας και του Δήμου μας πρότειναν ευθαρσώς να τους πάμε στη Rosa Nera…

H κατάληψη είναι ανάσα ελευθερίας για μεγάλα κομμάτια της τοπικής κοινωνίας, καταφύγιο και χώρος για πολιτική δράση και πολιτιστική έκφραση χωρίς αντίτιμο, πέρα κι έξω από τη λογική της εμπορευματοποίησης, για τις ανάγκες των πολλών και κυρίως των αποκλεισμένων. Εκατοντάδες εκδηλώσεις, πολιτικές συζητήσεις, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, προβολές, βιβλιοπαρουσιάσεις, επισκέψεις σχολείων που πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στην κατάληψη, στην καρδιά του παλιού λιμανιού, συνθέτουν το πρόταγμα για έναν άλλο κόσμο, για έναν άλλο τρόπο να υπάρχουμε και να συνυπάρχουμε σ’ αυτή την ασφυκτική πόλη που έχει μετατραπεί σε θεματικό πάρκο για τις ανάγκες των τουριστών.

Πλήθος θεσμικών φορέων, οργανώσεις, πρωτοβουλίες, συλλογικότητες αρνούνται τη δημιουργία ενός ακόμη ξενοδοχείου και καταγγέλλουν τον ρόλο του Πολυτεχνείου ως κτηματομεσιτική εταιρεία, κόντρα στους όρους χρήσης των κτηρίων. Το κίνημα αλληλεγγύης υπέρ της κατάληψης φανερώνει το αποτύπωμα της δράσης της (που περιγράψαμε παραπάνω μόνο ακροθιγώς) και την έκταση των κοινωνικών σχέσεων που έχουν αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια με τους κατοίκους της πόλης. Ακόμη και η εταιρία Belvedere που επιδιώκει να μετατρέψει την κατάληψη σε ξενοδοχείο, σε επίσημο κείμενό της αναφέρει: “είναι εύκολα αντιληπτό ότι η παράνομη κατάληψη έχει αναχθεί όλα αυτά τα χρόνια σε θεσμό της πόλης των Χανίων […] η τοπική κοινωνία των Χανίων φαίνεται να έχει συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση και να την επικροτεί κιόλας!”.

Να μην επιτρέψουμε τη δημιουργία ενός ακόμη ξενοδοχείου στην καρδιά της πόλης, να σαμποτάρουμε κάθε σχέδιο και ενέργεια προς την κατεύθυνση αυτή. Να σκορπίσουμε στην πόλη ανθοφόρες δράσεις πλάι στις ιδέες για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία. Στην κατάληψη θα ξαναμπούμε μέρα μεσημέρι!

Καλούμε όλες και όλους,

● Την Πέμπτη 4 Απρίλη στις 17.00, στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών για να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε τις επόμενες δράσεις μας

● Την Παρασκευή στις 11.00 στην Πρυτανεία του Πολυτεχνείου (κτήριο Η.Μ.Μ.Υ)

● Το Σάββατο 6 Απρίλη, 12 το μεσημέρι, στην πλατεία της Αγοράς για να διαδηλώσουμε υπέρ των καταλήψεων, ενάντια στην ξενοδοχοποίηση

Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων

πηγή: https://el-gr.facebook.com/stekichania/

04/04/202404/04/2024

Ρέθυμνο: Συγκέντρωση – Μικροφωνική αλληλεγγύης στον εκκενωμένο Λόφο Καστέλι | Πέμπτη 4/4-ώρα:20:30 ,Δημαρχείο

Ρέθυμνο: Συγκέντρωση – Μικροφωνικη αλληλεγγύης στον εκκενωμενο Λόφο Καστέλι(Χανιά) | Πέμπτη 4 Απριλίου 2024 -ώρα:20:30 ,Δημαρχείο. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ Ο ΛΟΦΟΣ ΚΑΣΤΕΛΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ