Συναυλία με τα συγκροτήματα STRESS και ΛΑΜΔΑ
για τα 20 χρόνια της Κατάληψης
Rosa Nera, Σάββατο 29 Ιούνη,
ώρα 21:00 στην Αυλή!
—–
———————————-
“Δημόσιο
ς είναι ο χώρος ανοιχτής συνάντησης των ρευμάτων της πόλης. Είναι η δυνατότητα των ανθρώπων που την κατοικούν να διαμορφώσουν, σε πραγματικό χρόνο, τη γεωγραφία και τη συνθήκη της συναναστροφής τους, να πράξουν πολιτικά. Όταν παύει η δημόσια λειτουργία της πόλης, ο δημόσιος χώρος εξαφανίζεται μαζί της. Ο δημόσιος χώρος λοιπόν αντλεί το νόημά του από την έννοια των κοινών και της συνδιαμόρφωσης.”
ς είναι ο χώρος ανοιχτής συνάντησης των ρευμάτων της πόλης. Είναι η δυνατότητα των ανθρώπων που την κατοικούν να διαμορφώσουν, σε πραγματικό χρόνο, τη γεωγραφία και τη συνθήκη της συναναστροφής τους, να πράξουν πολιτικά. Όταν παύει η δημόσια λειτουργία της πόλης, ο δημόσιος χώρος εξαφανίζεται μαζί της. Ο δημόσιος χώρος λοιπόν αντλεί το νόημά του από την έννοια των κοινών και της συνδιαμόρφωσης.”Εισηγήσεις από:
Ανοιχτή συνέλευση «Όχι μετρό στην πλ. Εξαρχείων» (Αθήνα), Αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου (Αθήνα),
Κατάληψη Rosa Nera (Χανιά),
Πρωτοβουλία Χανιωτών για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου
Ανοιχτή συνέλευση «Όχι μετρό στην πλ. Εξαρχείων» (Αθήνα), Αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου (Αθήνα),
Κατάληψη Rosa Nera (Χανιά),
Πρωτοβουλία Χανιωτών για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου
—
Βιωματικό εργαστήριο για παιδιά: «Μια φανταστική πόλη»Πέμπτη 27/06 & Παρασκευή 28/06, 5.30-7.30 μ.μ.
Σάββατο 29/06, 10.30-12.00 το πρωί: Σύντομη παρουσίαση του εργαστηρίου
Στο θεατράκι της κατάληψης Rosa Nera
Διοργάνωση: Ομάδα Πύραυλος
Κάπου μακριά – ή ίσως όχι και τόσο – βρίσκεται, λένε, μια ιδανική πόλη. Μέσα από κινητικά και θεατρικά εργαλεία που ενεργοποιούν τη φαντασία θα ταξιδέψουμε στην πόλη αυτή και θα την εξερευνήσουμε…. για να ανακαλύψουμε τα μυστικά της. Κρυμμένα καλά, πίσω από τις πολύχρωμες όψεις και τη χαρούμενη μουσική… μήπως αυτή η πόλη δεν είναι και τόσο ιδανική τελικά;
Ένα βιωματικό εργαστήριο που προσεγγίζει τα θέματα της διαφορετικότητας, της αναμέτρησης με το άδικο και της δύναμης του συλλογικού.
Το εργαστήριο απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 8-12 ετών. Να φοράτε άνετα ρούχα και να έχετε μαζί σας ένα μπουκάλι νερό!
Αναλυτικά το πρόγραμμα των γενεθλίων της κατάληψης:
—–
Στην ”””””””””””μαγική(!!!)”””””””””””” αυλή της κατάληψης έρχονται οι τσίρι ξανά για να μας πονέσουν το μυαλό μας(?) στα πλαίσια του εορτασμού των 20 χρόνων ύπαρξης και άλλων τόσων της Ρόζας.Τι συμβαίνει; Τι είναι η ελευθερία; Τι αφυπνίζει το ναρκωμένο βερίκοκο; Τι είναι αυτό το περίεργο συναίσθημα πως ζούμε κάτι που έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν; Ποια είναι η ουσία του έργου του Ζαν Πολ Σαρτρ; Πώς καταστέλλεται μια κοινωνική εξέγερση κατά τη διάρκεια μιας δεξίωσης; Στο φετινό καμπαρέ μας θα έχετε το ανατριχιαστικό προνόμιο να βρείτε όλες τις απαντήσεις στα πιο βαθιά υπαρξιακά ζητήματα!
Για την παράσταση:
Το 2019 αποφασίσαμε να παντρέψουμε το πνεύμα του σπουδαίου Γερμανού κωμικού του μεσοπολέμου Καρλ Βάλεντιν, με αυτό των πρωτοπόρων της δεκαετίας του 1970, βρετανών Μόντυ Πάιθον. Συγκολλητική ουσία στάθηκαν κάποια διηγήματα του Άντον Τσέχοφ που μας εξέπληξαν με το πόσα κοινά χαρακτηριστικά μοιράζονταν με τα κείμενα των Βάλεντιν και Πάιθον. Έτσι προέκυψε το καμπαρέ «Πονάει το μυαλό μου». Ένα από τα ευτυχή προβλήματα που αντιμετωπίσαμε σ’ εκείνη τη δραματουργική σύνθεση, ήταν το ποια από τα κείμενα που είχαμε συλλέξει θα έπρεπε να «κοπούν», για να κρατήσουμε την παράσταση σε κάποια ανεκτά χρονικά πλαίσια. Το υλικό ήταν πολύ και υψηλής ποιότητας. Έτσι πέντε χρόνια μετά επιστρέφουμε με ένα νέο καμπαρέ πάνω στο ίδιο πνεύμα αξιοποιώντας κι άλλα κείμενα από αυτά που το ’19 είχαν μπει προσωρινά στο συρτάρι μας. Αυτή τη φορά στην ετερόκλητη παρέα των συγγραφέων, προσθέσαμε και τον αγαπημένο μας Δημήτριο Παπαρρηγόπουλο, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ένα δικό του κείμενο, μια σκηνή από το θεατρικό του έργο «Αγορά». Χτίζοντας την παράσταση με τα ίδια υλικά (τις τεχνικές του καμπαρέ, του αυτοσχεδιασμού και του κλόουν), η φετινή μας παράσταση αποτελεί σαφώς τη συνέχεια του «πονάει το μυαλό μου», στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε μια κωμωδία που καταρρίπτει τις φόρμες, ανατρεπτική, σχεδόν παράλογη, που είναι δυνατόν τόσο να σε απελευθερώσει και να φέρει την κάθαρση, όσο και να σου κάψει ολοκληρωτικά τον εγκέφαλο. Η συνέχεια επί σκηνής…
Θα ακολουθήσει το καθιερωμένο αντιεμπορευματικό καφενείο.
πηγή:https://www.facebook.com/SolidarityWithRosaNera
