Στρατιωτικά drones βουίζουν ανάμεσα στα άστρα και τα σύννεφα. Ένας στρατιώτης χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά αναζητά στόχους για εξόντωση, τα συναισθήματα βρίσκονται μακριά από τις ζωές που παίρνουν. Ένα ολοένα και πιο μεγάλο μούδιασμα στην παρούσα βαναυσότητα και την κρατική προπαγάνδα που προσωποποιείται στις οθόνες μας. Το νερό και η γη είναι αντικείμενα για περαιτέρω εκμετάλλευση. Όπως και ο σπηλαιώδης λάκκος του ανθρακωρυχείου, μας αδειάζουν και μας ανοίγουν τρύπες για να διατηρηθεί η κεφαλαιοκρατική κουλτούρα κενότητας. Η ενσυναίσθηση, η φροντίδα και η αγάπη που κρατάει τις κοινότητές μας μαζί είναι υπό επίθεση για μια εξατομικευμένη ζωή υπό τον καπιταλισμό, όπου όλοι κοιτάζουν τον εαυτό τους.
Τι έχει αλλάξει από το τελευταίο έτος μέχρι τη στιγμή που ρίχνουμε ματιά σε αυτό το κείμενο;
Αυξημένη επιτήρηση, σύσφιξη της καταστολής και ποινικοποίησης των κρυπτογραφημένων επικοινωνιών, οι φλόγες του πολέμου και της γενοκτονίας, η συνεχής βεβήλωση της Γης. Ο κόσμος παρακολουθεί με ένα μείγμα τρόμου και απάθειας, καθώς ο αριθμός των θανάτων ανεβαίνει στη Γάζα και ο πόλεμος στην Ουκρανία φτάνει στο 3ο έτος. Περίπου 10.000 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι είναι δεμένοι σε κρεβάτια, βασανίζονται και χτυπιούνται μέχρι θανάτου – ομήροι σε βάναυσες συνθήκες στις ισραηλινές φυλακές. Στο Σουδάν, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και εκατομμύριοι μετατοπίζονται ενώ αντιμετωπίζουν ακραίο λιμό καθώς ο εμφύλιος πόλεμος φτάνει τον 16ο μήνα. Η πραγματικά επιτυχημένη μαχητική αντίσταση στο στρατιωτικό πραξικόπημα στη Μυανμάρ μετατρέπεται από στρατιωτικό σε εμφύλιο πόλεμο με αυξανόμενες απώλειες αμάχων, καθώς τα στρατεύματα του καθεστώτος καταφεύγουν όλο και περισσότερο σε τακτικές καμμένης γης.
Για όσους από εμάς ζούμε κάτω από την ευθραυστότητα της νεοφιλελεύθερης «ειρήνης» θεωρείται αναμενόμενο να έχουμε πολιτικές θέσεις χωρίς ανθρώπινο συναίσθημα ή ουσιαστική δράση. Πώς να σπάσουμε αυτό το τεχνητό πέπλο που κατασκευάστηκε για να κάνει τις «ζώνες πολέμου» να φαίνονται λες και βρίσκονται έτη φωτός μακριά, όταν οι αποστολές όπλων και τα δίκτυα της διασποράς λένε μια διαφορετική ιστορία; Πώς να εκμεταλλευτούμε την ανθρωπιά μας και την θέλησή μας, κατανοώντας το επείγον, δίνοντας παράλληλα χώρο για να αισθανόμαστε, να θρηνούμε και να ενεργήσουμε, να σταθούμε χέρι -χέρι ενάντια σε αυτό το τερατούργημα; Και πώς να διατηρηθεί αυτός ο ιστός αντίστασης που αψηφεί τους κύκλους ειδήσεων και την πολιτική των εθνών κρατών, αναγνωρίζοντας τους αγώνες για επιβίωση και απελευθέρωση κατά της συνεχιζόμενης αποικιοκρατίας και της εξόρυξης πόρων, που συμβαίνουν παγκοσμίως μακριά από τα φώτα της ειδησεογραφίας;
Τι πρέπει να γίνει; Επιστρέφοντας συνεχώς αε αυτό, ψαχουλεύουμε αυτές τις ερωτήσεις. Η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη είναι το ισχυρότερο φάρμακο ενάντια στις τρέχουσες πραγματικότητες που αντιμετωπίζουμε. Η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη είναι ο λόγος για τον οποίο είμαστε εδώ – οι καρδιές μας αγκαλιάζουν αυτά τα λόγια. Επιλέγουμε να μοιραστούμε το βάρος της θλίψης και να κάνουμε βήματα προς τη δράση σε αυτόν τον ιστό αντίστασης που έχει υφαντηθεί μέσα σε αυτή τη γη. Δεν είναι άραγε η λαχτάρα μας προς τις δυνάμεις της φροντίδας, της δημιουργίας και της καταστροφή για τις οποίες μαζευόμαστε γύρω από τις φωτιές; Δεν είναι άραγε επειδή θέλουμε να καταλάβουμε και να χαιρετίσουμε ο ένας τον πόνο του άλλου και δεν είναι το ότι αναζητήσουμε την ελευθερία από την καταπίεση ο λόγος που δείχνουμε αλληλεγγύη με τα συντρόφια μας που μεταφέρουν τα βαριά βάρη της καταστολής;
Υπάρχουν πάρα πολλές φρικαλεότητες, πάρα πολλά όμορφα πνεύματα που αρπάχτηκαν από αυτόν τον κόσμο για να τα θρηνήσουμε όλα. Μεταξύ των αιματοχυσιών που συμβαίνουν, ζουν τα πνεύματα εκείνων που επιλέγουν να αντισταθούν σε αυτή την ηγεμονική τάξη, ενάντια στη κρεατομηχανή της γενοκτονίας και της αποικιοκρατίας. Υπάρχουν εκείνοι που, όσο γυρίζει αυτή η γη, επιλέγουν να μην αγνοήσουν τις δυνάμεις που κατασπαράζουν την ελεύθερη ζωή. Πολλοί έχουν επιλέξει να χαιρετήσουν αυτές τις δυνάμεις με σφιγμένες ζωές, ένα χαμόγελο από μάγουλο σε μάγουλο. Είμαι βέβαιο ότι το μοιράζεστε και εσείς αυτό, ίσως να μην χαμογελάτε, αλλά είμαστε ξανά εδώ. Με την πάροδο του χρόνου, με τη δύναμη και την υπομονή μας εμβαθύνουμε τους αστερισμούς μας, ενισχύουμε και υφαίνουμε νέους ιστούς, παράλληλα με τους κύκλους της Γης αλλάζουμε, μεγαλώνουμε και μαθαίνουμε.
Με σθένος κάνουμε αυτό το κάλεσμα για δράση για μια εβδομάδα αλληλεγγύης με τους/ις αναρχικούς/ές κρατούμενους/ες. Ας μην πεθάνουν τα λόγια μας στα στόματά μας, αλλά ας υλοποιηθούν οι ιδέες και οι ενέργειές μας.
Οργανώστε εκδηλώσεις αλληλεγγύης, προβολές ταινιών, αναρτήσεις πανό, γύρους συζητήσεων, άμεσες δράσεις, ραδιοφωνικές εκπομπές, γράμματα σε φυλακισμένους… γίνετε δημιουργικοί!
Ας θυμηθούμε εκείνους που πολέμησαν εναντίον αυτής της αδικίας και το πλήρωσαν με τη ζωή τους.
Να μην ξεχαστούς τα συντρόφια μας στη φυλακή και να δείξουμε τη ζεστασιά της αλληλεγγύης!
Κανείς δεν είναι ελεύθερος, μέχρι όλοι να είναι ελεύθεροι!
Στείλτε μας τις εκδηλώσεις και τις δράσεις σας στο tillallarefree@iseup.net.
Πηγή: Till all are free
Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα