ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΜΕΤΡΑΝΕ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΙΚΑΣΗ
Ο Θανάσης Πικάσης είναι κρατούμενος που είχε μεταχθεί στις Φυλακές Κορυδαλλού, τόσο λόγω των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και στο ΙΕΚ των Φυλακών Κορυδαλλού, όσο και για να μπορεί να δέχεται επισκεπτήρια από τον πατέρα του, που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας.
Στις 5 Ιουλίου, έπειτα από απόφαση για νέα μεταγωγή του, εκτός Αττικής, ξεκίνησε απεργία πείνας για να υπερασπιστεί το δικαίωμά του να συνεχίσει τις σπουδές του και να μπορεί να υποστηρίζεται από το οικογενειακό του περιβάλλον. Πέντε μέρες αργότερα, και όντας απεργός πείνας, απάγεται πρακτικά από δυνάμεις των ΕΚΑΜ, που μπουκάρουν στο κελί του και τον μεταφέρουν στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα.
Υπεύθυνοι γι’αυτό είναι η διευθύντρια των φυλακών Μ. Στέφη και ο αρχιφύλακας Κ. Λαμπρόπουλος, σε μια συνθήκη που όσοι κρατούμενοι αγωνίζονται ακόμα και για τα στοιχειώδη “δικαιώματα” που έχουν κατακτήσει με σκληρούς αγώνες μέσα στα χρόνια, είτε μεταφέρονται εκδικητικά σε άλλες φυλακές, είτε ακόμα και στοχοποιούνται και δέχονται επιθέσεις από κρατούμενους που λειτουργούν για το συμφέρον της υπηρεσίας (όπως έγινε στην περίπτωση του Δ. Χατζηβασιλειάδη). Όλα τα παραπάνω γίνονται με σκοπό να διασπάσουν όσους κρατούνται και να τρομοκρατήσουν όσους αγωνίζονται μέσα στις φυλακές, αδιαφορώντας προφανώς ακόμα και για τις ζωές τους.
Ο Θ. Πικάσης συνεχίζει μέχρι και σήμερα την απεργία πείνας, έχοντας δεχτεί αλληλεγγύη τόσο με δράσεις εκτός των φυλακών, όσο και εντός, με τα κείμενα συμπαράστασης που υπογράφουν 237 κρατούμενοι στις φυλακές Αγίου Στεφάνου, καθώς και 150 κρατούμενοι της Α’ Πτέρυγας Κορυδαλλού.
Βιώνουμε μια συγκυρία που από τη μία οι κρατούμενες και οι κρατούμενοι επιβιώνουν σε άθλιες συνθήκες, μην έχοντας πρόσβαση σε βασικά αγαθά (όπως καταγγέλλουν και οι ίδιοι στα κείμενά τους), με ένα κλίμα κοινωνικού κανιβαλισμού να εντείνεται μέσα στις φυλακές (με τις ευλογίες των θεσμών του κράτους), και τον τελευταίο -ακόμα σκληρότερο- σωφρονιστικό κώδικα, αλλά και τις ερμηνείες των νόμων κατά το δοκούν από τους δικαστικούς, όχι μόνο να δυσχεραίνουν τις συνθήκες κράτησης, αλλά να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη και την αποφυλάκιση των κρατουμένων.
Από την άλλη, η καταστολή εντείνεται συνεχώς και εκτός των φυλακών, και με το νέο ποινικό κώδικα όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας -και ιδιαίτερα τα πιο περιθωριοποιημένα- ερχόμαστε ένα βήμα πιο κοντά σε αυτές.
Σε αυτή, λοιπόν, τη συνθήκη είναι αναγκαίο να σπάσουμε τους διαχωρισμούς μεταξύ όσων βρίσκονται εντός και εκτός των κελιών, να συνδεθούμε με τους αγώνες των κρατουμένων, να τους δώσουμε φωνή, να τους δώσουμε αλλά και να αντλήσουμε δύναμη από αυτούς.
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΙΚΑΣΗ, ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 5 ΙΟΥΛΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΛΙΑ, ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Αναρχικές/οι Ηρακλείου Κρήτης
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
