ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Κ.Χ. ΠΥΡΟΒΟΛΟΣ
Τ ε τ ά ρ τ ε ς 13-20-27 -Ανοικτή συνέλευση στις 19:30.
8/11-thrash party στις 21:00.
9/11-εισαγωγική συίητηση σχετικά με την ΟΡΕΝ source CΟΜΜυΝΙΤΥ.
17/11- συγκέντρωση στην πλατεία 18-30 Αγιου Νικολάου και μετά καφενείο και κουβέντα στον κ.χ πυράβολο.
23/11 εκδήλωση στις 19:30 – Με την “πρωτοβουλία κρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων”.
Κοινωνικός Χώρος ΠΥΡ0Β0Λ0Σ
Χορτατσών 7, Αγ.Νικόλαος.
Κατάληψη Rosa Nera – ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΑΦΡΑΤΗΖούμε σε μια πόλη που το στεγαστικό αποτελεί το «νούμερο ένα» κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ανθρώπους. Είναι πλέον σαφές πως η διόγκωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης και των boutique hotel, έχει καταστροφικές επιπτώσεις στον αστικό ιστό, στις συνθήκες εργασίας, στους όρους κατοικίας, στο φυσικό περιβάλλον, στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων στα Χανιά. Η εξαφάνιση της κατοικίας σε ολόκληρες γειτονιές που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και η αντικατάσταση τους από ζώνες τουριστικής κατανάλωσης, επιχειρεί να διαλύσει τα όποια επιβιώματα κοινωνικής συνοχής έχουν απομείνει . Με άλλα λόγια, οι τουριστικές ζώνες κατανάλωσης συντείνουν στην ανατίμηση των ενοικίων μακροχρόνιας μίσθωσης, καθώς αφενός τα διαθέσιμα σπίτια μειώνονται αφετέρου η επιχειρηματική δραστηριότητα εντός των ζωνών αυτών απευθύνεται σε άλλα πορτοφόλια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανατίμηση των λαικών αγορών, των καφέ, των μίνι μάρκετ κτλ που βρίσκονται εντός των τουριστικών περιοχών. Έτσι δημιουργείται μια γειτονιά μέσα στη γειτονιά, χωρίς δεσμούς και σχέσεις, η οποία καταναλώνει ευκαιριακά, με αποτέλεσμα όσοι και όσες ζουν και εργάζονται μέσα σε αυτή να μειονεκτούν κοινωνικά και οικονομικά.
Η ενίσχυση της βραχυχρόνιας μίσθωσης, μέσω της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής των εταιρειών διαχείρισης του στεγαστικού αποθέματος, καθιστά το «προϊόν» πιο ανταγωνιστικό. Η μεγέθυνση του στεγαστικού προβλήματος συντελείται από τις επενδύσεις στον τομέα του real estate και των ξενοδοχειακών κεφαλαίων, μετατρέποντας τα Χανιά σε ένα τουριστικό «μεγα-κατάλυμα», συνθλίβοντας το δικαίωμα στην πόλη και στη στέγη. Οι εργαζόμενες/οι που δεν έχουν το απαραίτητο «λίπος» σε εισοδήματα ή σε κάποια στεγαστική κληρονομιά, ήδη νιώθουν πως η πόλη δεν τους χωράει. Ακόμα και οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία, όπως και οι φοιτητές/τριες βιώνουν την έλλειψη στέγης και τα απλησίαστα ενοίκια ως το βασικότερο τους πρόβλημα στα Χανιά. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στη μεταναστευτική στέγη. Λόγω των ρατσιστικών πολιτικών και της μακροχρόνιας υποτίμησης της μεταναστευτικής εργασίας, η πρόσβαση των μεταναστών στη στέγη είναι ακόμα πιο επισφαλής ως αποτέλεσμα ταξικών και κοινωνικών αποκλεισμών. Στην πόλη, επίσης, υπάρχουν χρόνια ζητήματα αστεγίας/στεγαστικής επισφάλειας, τα οποία αντιμετωπίζονται κυρίως από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Τέλος, ενδεικτικό του γενικευμένου χαρακτήρα της στεγαστικής κρίσης είναι και το εξής: Διαφορετικοί ερευνητικοί θεσμοί τεκμηριώνουν πως σε περιοχές που η παρουσία της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι υψηλή (όπως π.χ. στην Αθήνα), το κόστος του ενοικίου μπορεί να «τρώει» ακόμα και τα ¾ του μισθού των ενοικιαστών.
Το φαινόμενο της έλλειψης στέγης δεν είναι τοπικό αλλά διεθνές. Ακούμε πλέον όλο και περισσότερο για τις συνέπειες σε κορεσμένες από την τουριστική βιομηχανία περιοχές της Μεσογείου: Λειψυδρία, αδυναμία διαχείρισης των αποβλήτων, «διάχυση» της υποτίμησης και της απορρύθμισης της εργασίας (μαύρα μεροκάματα, εντατικοποίηση, εργατικά ατυχήματα/ δυστυχήματα) και σε άλλους κλάδους που συσχετίζονται με τον τουρισμό , όπως ο κατασκευαστικός και η εστίαση, ανορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων, αλλαγή χρήσεων γης προς όφελος των καταπατητών και αλλοτρίωση της ιστορικής μνήμης και του αστικού ιστού λόγω της τουριστικής υπερδόμησης.
Ενάντια στην τουριστικοποίηση της καθημερινότητας εμφανίζονται διεθνώς κινήματα όπου οι κάτοικοι αντιστέκονται στον βίαιο εκτοπισμό τους. Από αυτά τα κινήματα εμπνεόμαστε και επιθυμούμε να μάθουμε και στην πορεία του χρόνου να συνδεθούμε με αυτά. Προτείνουμε τη δημιουργία μιας μονοθεματικής συνέλευσης για τη στέγη, τα ενοίκια και το κόστος ζωής. Τα μέσα τα οποία προτείνουμε είναι γνωστά από τους αγώνες που ήδη γίνονται. Σε πόλεις όπως τα Χανιά, όπου τα άδεια εγκαταλελειμμένα σπίτια βρίσκονται σε κάθε στενό, η κατάληψη στέγης αποτελεί έναν τρόπο επιβίωσης και ανατίμησης της ζωής, τον οποίο κάνουν πράξη ντόπιες και μετανάστες. Η συνέλευση στα Πατήσια οργανώνει τις αντιστάσεις με λόγο και δράση για το κόστος ζωής. Κινήσεις σωματείων ενοικιαστών αρχίζουν να ξεπηδούν, κάτι το οποίο παρατηρούμε και θα επιθυμούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε. Στόχος είναι η συλλογική οργάνωση να θέσει όρια στη βραχυχρόνια μίσθωση και οι τιμές των ενοικίων να κατέβουν.
Αυτή η συνέλευση θα θέλαμε να πιάσει το νήμα από την αρχή. Να βγάλει λόγο σταθερά μέσα στον χρόνο για όλα αυτά. Να θέσει το ζήτημα της στέγης ως προτεραιότητα του τοπικού κινήματος και να εμπλουτίζει με τον λόγο και τη δράση της τις ομάδες, τις οργανώσεις και τα σωματεία στα οποία συμμετέχουμε, ώστε να γίνει συλλογική υπόθεση. Επιθυμούμε να γίνουν αργά και σταθερά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Συνέλευση για το ζήτημα της στέγης, Τετάρτη 13 Νοέμβρη στις 19:00 στην κατάληψη Rosa Nera
Κατάληψη Rosa Nera
Το Σάββατο 16/11, καλούμε ομάδες, συλλογικότητες, όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες ανά τον κόσμο σε ημέρα μνήμης και δράσεων για τον νεκρό αναρχικό αγωνιστή και αγαπημένο σύντροφό μας Κυριάκο Ξυμητήρη.
Προσκαλούμε όποια συντρόφια απ’ το εξωτερικό το επιθυμούν να αποστείλουν κείμενα που θα ήθελαν να διαβαστούν στην πολιτική εκδήλωση μνήμης που θα πραγματοποιηθεί την ίδια ημέρα στην Αθήνα για τον σύντροφο Κυριάκο.
synelallil@riseup.net
Η 31 Οκτώβρη για πάντα χαραγμένη στις καρδιές κάθε αγωνιστή/τριας.Με οργή κι αποφασιστικότητα στεκόμαστε δίπλα στα συντρόφια μας
Στις 31/10/24, ύστερα από έκρηξη μηχανισμού σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους έπεσε στη μάχη για την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση ο αναρχικός σύντροφός μας Κυριάκος Ξυμητήρης, ενώ η αναρχική συντρόφισσά μας Μαριάννα Μ., που επίσης βρισκόταν στο διαμέρισμα, καταλήγει πολυτραυματίας και μέχρι αυτήν τη στιγμή βρίσκεται νοσηλευόμενη και φρουρούμενη στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Παράλληλα, συλλαμβάνονται και οδηγούνται στον ανακριτή δύο ακόμη άτομα, με τον σύντροφο Δημήτρη και την αναρχική συντρόφισσα Δήμητρα να προφυλακίζονται.
Η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ. βρίσκεται φρουρούμενη στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού, με όλο τον κατασταλτικό μηχανισμό και την αντιτρομοκρατική να στοχεύουν να αποσπάσουν την κατάθεση της συντρόφισσας. Δεν έχουμε ξεχάσει περιπτώσεις βασανισμού συντρόφων και συντροφισσών που βρέθηκαν αιχμάλωτοι και φρουρούμενοι σε νοσηλευτικά ιδρύματα και υπέστησαν σωματική κακοποίηση μέσα από πρακτικές επιβολής ιατρικών πράξεων, με τη σωματική, συναισθηματική και πνευματική τους κατάσταση να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Τέτοιου είδους επιβολές της κρατικής εξουσίας αποτελούν ξεκάθαρα βασανιστήρια.
Καμία σκέψη να μην τους περάσει από το μυαλό για περαιτέρω αστυνομική πίεση ή συνέχιση της (προ)ανακριτικής διαδικασίας στην πολυτραυματία συντρόφισσα Μαριάννα, ενώ νοσηλεύεται και καλείται να διαχειριστεί το συναισθηματικό, πνευματικό και πολιτικό φορτίο μετά από την έκρηξη. Η ανάκρισή της είναι βασανισμός και οι κάθε είδους συμμετέχοντες σε αυτήν είναι βασανιστές της κρατικής εξουσίας. Η διοίκηση και το προσωπικό του Ευαγγελισμού φέρουν την κύρια ευθύνη για οτιδήποτε συμβεί στη συντρόφισσά μας. Οποιοδήποτε μέλος της ιατρικής κοινότητας συναινέσει ή απλά σιωπήσει σε μια τέτοια διαδικασία θα είναι συνένοχο στην επιδιωκόμενη κρατική βία και τον επιχειρούμενο βασανισμό της συντρόφισσας Μαριάννας. Κρατική βία έχει ασκηθεί στη συντρόφισσά μας με τα καθάρματα της αντιτρομοκρατικής να της παίρνουν αποτυπώματα, ενώ η ίδια βρισκόταν υπό την ευθύνη του ιατρικού προσωπικού, χωρίς να έχει διαφύγει τον κίνδυνο, και χωρίς την συναίνεσή της, αφού δεν είχε τις αισθήσεις της.
Ο κανιβαλισμός πάνω στα πρόσωπα και τα σώματα των συντρόφων και συντροφισσών έχει ξεκινήσει με τις κάθε είδους μεθοδεύσεις όλου του κρατικού μηχανισμού υπό την καθοδήγηση της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και του υπουργού ΠροΠο Χρυσοχοΐδη. Η συκοφάντησή τους σε κανάλια και πρωτοσέλιδα των γνωστών ρουφιάνων των ΜΜΕ είναι ακόμα ένα σημείο του εμετικού ρόλου των μέσων διάχυσης της κρατικής και καπιταλιστικής προπαγάνδας. Η λεπτομερής αναφορά και δημοσιοποίηση φωτογραφιών και βίντεο από τον τόπο του συμβάντος στηλιτεύει τον νεκρό σύντροφο και αποτυπώνει την ωμότητα που αντιμετωπίζουν την οικογένεια και τους οικείους του. Παράλληλα, με την αποπολιτικοποίηση της δράσης των συντροφιών μας επιχειρείται να παρουσιαστούν ως αμοραλιστικοί βομβιστές που καταστρέφουν σπίτια πολιτών, με στόχο να τους απομονώσουν κοινωνικά ώστε να αφεθούν εκτεθειμένα στην καταστολή.
Το κράτος, οι ιδεολογικοί του μηχανισμοί και το κεφάλαιο επιχειρούν για άλλη μια φορά να πλήξουν τις γραμμές του ανταγωνιστικού κινήματος, να απονοηματοδοτήσουν τα πολιτικά του περιεχόμενα, τις επιλογές αγώνα και την επαναστατική παράδοση δεκαετιών. Πριν η συντρόφισσα Μαριάννα ανακτήσει τις δυνάμεις της και μιλήσει όπως αυτή επιθυμεί και όπως ο νεκρός σύντροφος θα επιθυμούσε, έχουν λυσσασμένα εξαπολύσει την κρατική προπαγάνδα εναντίον τους, εναντίον όλου του κόσμου του Αγώνα και των επιλογών του. Η λοιδορία και η συκοφάντηση της επαναστατικής πάλης βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος της αντεπαναστατικής προπαγάνδας. Σε αυτό στεκόμαστε ανυποχώρητα απέναντι, υπερασπιζόμενες την επαναστατική Υπόθεση, αλλά και τη βούληση των ανθρώπων που βρίσκονται στο κάδρο της καταστολής.
Για τα γεγονότα της 31/10 και τις πολιτικές επιλογές αγώνα που οδήγησαν σε αυτά, δεν θα μιλήσουν οι ρουφιάνοι των κρατικών μηχανισμών και του κεφαλαίου. Θα μιλήσει καταρχάς, όταν το επιλέξει, η συντρόφισσα που τα έζησε και πλήρωσε βαρύ τίμημα και οι σύντροφοι που διώκονται για αυτά. Θα μιλήσει το ανταγωνιστικό κίνημα, όλες και όλοι εμείς που πορευτήκαμε μαζί με τον σύντροφο Κυριάκο και τη συντρόφισσα Μαριάννα, εμπνευστήκαμε και συνεχίζουμε να εμπνεόμαστε από την καθαρή ματιά και την ανυποχώρητη αγωνιστικότητά τους. Εμείς που αναγνωρίζουμε την παρουσία τους σε όλα τα πεδία του αγώνα, και αντιλαμβανόμαστε πως τα συντρόφια αποτελούν την ενσάρκωση του ανοιχτού κινηματικού διαλόγου. Τα συντρόφια έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον αγώνα ενάντια στην καταπίεση, για την οικοδόμηση ενός κόσμου ισοτιμίας και ελευθερίας, αναλαμβάνοντας ευθύνες και επιλογές που οδήγησαν τον Κυριάκο στον θάνατο, και τη Μαριάννα ως πολυτραυματία σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Μέσα από τη στάση και την παρουσία τους έχουν δοθεί με το σώμα, την ψυχή και τη σκέψη τους στην επαναστατική Υπόθεση, και μέσα από αυτήν τη διαδρομή βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή της αγωνιζόμενης κοινωνίας.
Η Μαριάννα και ο Κυριάκος είναι για χρόνια αδιάλειπτα παρόντες σε εγχειρήματα αλληλεγγύης κρατουμένων, στο αντιπολεμικό-διεθνιστικό κίνημα, στον αγώνα για την παλαιστινιακή αντίσταση, σε δράσεις για την υπεράσπιση της γειτονιάς των Εξαρχείων, στους αγώνες εντός των πανεπιστημίων, στην υπεράσπιση των απελευθερωμένων χώρων, των καταλήψεων και σε κάθε κοινωνικό και ταξικό αγώνα. Δοσμένοι σε αυτούς, πάντα με τη διάθεση να ανακαλύψουμε μαζί τις πιο εξεγερσιακές τους προεκτάσεις. Δεν έχουν υπερασπιστεί μόνο θεωρητικά τον πολύμορφο αγώνα προς την κοινωνική απελευθέρωση, αλλά αποτελούν την πιο αληθινή του ενσάρκωση. Έχουν πάρει θέση μάχης, με όλα τα μέσα, ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, το κράτος, το κεφάλαιο, τον ρατσισμό, την πατριαρχία, από την πλευρά των καταπιεσμένων και των εξεγερμένων, πάντα με όραμα έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.
Απέναντι σε έναν κόσμο που πετάει στο περιθώριο οποιοδήποτε άτομο δεν χωράει στην κανονικότητά του, που φυσικοποιεί την εκμετάλλευση και την καταπίεση των από τα κάτω, το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα αγωνίζεται με όλα τα μέσα. Η πολύμορφη δράση είναι αυτή που θα οδηγήσει στη ριζοσπαστικοποίηση και την πληρότητα των απαντήσεών μας και της επίθεσής μας στο υπάρχον. Οι επιλογές επαναστατικής αντιβίας και ένοπλης πάλης, ως αναπόσπαστο κομμάτι του πολύμορφου αγώνα, ξεπερνούν τα όρια της αστικής νομιμότητας, και αμφισβητούν το κρατικό μονοπώλιο στη βία. Τέτοιες επιλογές αγώνα είναι που κρατάνε ζωντανό το νήμα της εξέγερσης από εκείνο τον Νοέμβρη του ’73 έως σήμερα. Τέτοιες επιλογές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μίας ιστορικής εξεγερσιακής συνέχειας, που διατηρεί ζωντανό μέσα στις καρδιές και τα μυαλά μας το όραμα για την κοινωνική επανάσταση.
Η επιχείρηση υπονόμευσης του επαναστατικού λόγου και η επακόλουθη καταστολή δείχνουν πως τα καθάρματα που βρίσκονται στις υπηρεσίες της κρατικής τρομοκρατίας φοβούνται τους ανθρώπους που δεν συμβιβάζονται με την αδικία, την ανισότητα, την εκμετάλλευση. Απέναντι στην επιχείρηση προπαγάνδας και τρομοκράτησης του κράτους και των αφεντικών, αλλά και την απόπειρα αποπολιτικοποίησης των αναβαθμισμένων επιλογών, απαντάμε καταρχάς πολιτικά και ανεξάρτητα από την συγκεκριμένη υπόθεση. Το οφείλουμε –εκτός όλων των άλλων– σε όλους αυτούς και όλες αυτές που έδωσαν τη ζωή τους, που φυλακίστηκαν, που αγωνίστηκαν μέσα στα τόσα χρόνια του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Η ένοπλη πάλη είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του ριζοσπαστικού κινήματος, του πολύμορφου κοινωνικού και ταξικού αγώνα, ριζωμένο βαθιά στην αγωνιστική παράδοσή μας, και το υπερασπιζόμαστε αδιαπραγμάτευτα.
Απέναντι στον κόσμο της εξατομίκευσης και της μοιρολατρίας, προτάσσουμε τον αγώνα με όλα τα μέσα. Δυναμώνουμε ο ένας δίπλα την άλλη, υπερασπιζόμαστε τα συντρόφια μας. Κάτω τα χέρια από το συντροφικό και φιλικό περιβάλλον, κανένας και καμία δεν θα αφεθεί μόνος και μόνη απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους και του κεφαλαίου. Απέναντι στις μεθοδεύσεις της αντιτρομοκρατικής και τον κανιβαλισμό των μίντια, η αλληλεγγύη μας να αποτελέσει τείχος προστασίας για τα αιχμάλωτα συντρόφια μας και σε οποιεσδήποτε επιπλέον διώξεις. Η καταστολή δεν μας τρομάζει και στεκόμαστε στο πλευρό τους χωρίς δισταγμό.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους,φυγόδικους
και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες
