Χανιά : Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον μετανάστη απεργό πεινας Ali Ercan Gökoğlu | 18/10 -ώρα: 18:30 στο ΑΤ Χανίων

Ο ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Ali Ercan Gökoğlu ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ – ΝΕΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: Παρασκευή 18/10, 6.30 μ.μ., έξω από το αστυνομικό τμήμα Χανίων.
Σήμερα, Πέμπτη, τo διοικητικό δικαστήριο απέρριψε τις ενστάσεις του Ali Ercan Gökoğlu στην απόφαση απέλασης, ενώ δόθηκε εντολή για τη μεταφορά του, ως κρατούμενο, από τα κρατητήρια του ΑΤ Χανίων σε κάποια κλειστή δομή (camp) της χώρας εντός 20 ημερών. Η απόφαση αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την απόφαση μη έκδοσής του στην Τουρκία όπου κινδυνεύει η ζωή του.
O Ali συνεχίζει την απεργία πείνας για τα δίκαια αιτήματά του και ο κόσμος που είναι πλάι του συνεχίζει να παλεύει για την απελευθέρωσή του με κάθε μέσο αγώνα. Άμεσα θα γίνουν και οι απαραίτητες νομικές κινήσεις για άρση απέλασης.
Με τη σειρά μας, συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις και καλούμε σε νέα συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγωνιστή & απεργό πείνας Ali Ercan Gökoğlu, αύριο, Παρασκευή 18/10, στις 6.30 μ.μ. έξω από το αστυνομικό τμήμα Χανίων.
Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές – Άμεση απελευθέρωση του Ali Ercan Gökoğlu
Ο Ali Ercan Gökoğlu, δημοσιογράφος και συγγραφέας από την Τουρκία που έχει διωχθεί και βασανιστεί για την πολιτική του δράση, ήρθε στην Ελλάδα το 2017 αιτούμενος πολιτικό άσυλο. Το 2019 συνελήφθη μετά την εμφάνιση ψευδών ειδήσεων στην Τουρκία και καταδικάστηκε ερήμην σε 3 έτη και 9 μήνες φυλάκιση. Αφού συμπλήρωσε την ποινή, την 1η Οκτώβρη 2024, αντί να απελευθερωθεί μεταφέρθηκε στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος Χανίων με εντολή απέλασης. Από την 5η Οκτώβρη έχει ξεκινήσει απεργία πείνας με αιτήματα την κατάργηση της απόφασης απέλασης, την άμεσης απελευθέρωσή του και τη χορήγηση πολιτικού ασύλου.
Παραθέτουμε το κείμενο-δήλωσή του:
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ALI ERCAN GOKOGLU ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΧΑΝΙΩΝ
Aπεργία πείνας για την άρση της απόφασης απέλασης και της διοικητικής κράτησης μου!
Είμαι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Είμαι αρχισυντάκτης ενός εβδομαδιαίου πολιτικού περιοδικού που ονομάζεται Ψωμί και Δικαιοσύνη στην Τουρκία. Με συνέλαβαν, με βασάνισαν και με φυλάκισαν για πέντε χρόνια σε διαφορετικές χρονικές στιγμές στην Τουρκία επειδή είχα μια πολιτική δημοσίευσης επικριτική για το φασιστικό κράτος της Τουρκίας και την κυβέρνηση του ΑΚΡ.
Υπάρχουν πολλές αγωγές εναντίον μου στην Τουρκία και περισσότερα από 20 χρόνια φυλάκισης λόγω των άρθρων που έγραψα. Ζήτησα πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα το 2017 επειδή κινδύνευε η ζωή μου στην Τουρκία λόγω της πολιτικής μου ταυτότητας και των άρθρων μου που κατέκριναν την κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν.
Το 2019, ενώ βρισκόμασταν σε διακοπές στη Χαλκίδα, η ελληνική αστυνομία μας επιτέθηκε και μας βασάνισε μετά την εμφάνιση ψευδών ειδήσεων στον Τύπο στην Τουρκία. Παρόλα αυτά, κατατέθηκε μήνυση εναντίον μας και καταδικαστήκαμε ΕΡΗΜΗΝ σε φυλάκιση 3 ετών και 9 μηνών.
Στις 6 Φεβρουαρίου 2024, συνελήφθην για αυτήν την ποινή φυλάκισης. Φυλακίστηκα στις Κλειστές Φυλακές Χανίων για 8 μήνες.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 2024 μεταφέρθηκα στην Αγροτική Φυλακή Χανίων και την 1η Οκτωβρίου 2024 συμπλήρωσα την ποινή των 3 ετών και 9 μηνών πληρώνοντας το ποσό για το υπόλοιπο της ποινής φυλάκισης μου. Ωστόσο, την 1η Οκτωβρίου 2024, με έφεραν στο Αστυνομικό Τμήμα Χανίων, στη Διεύθυνση Αλλοδαπών. Το τμήμα Αλλοδαπών εξέδωσε απόφαση απέλασης εναντίον μου.
Στην Τουρκία κινδυνεύει η ζωή μου λόγω των ποινών φυλάκισης που μου επιβλήθηκαν και της πολιτικής ταυτότητάς μου, ως πολιτικού δημοσιογράφου και συγγραφέα.
Για το λόγο αυτό, ξεκίνησα απεργία πείνας επ’ αόριστον στις 5 Οκτωβρίου 2024, μέχρι να γίνουν δεκτά τα παρακάτω αιτήματα.
Τα αιτήματα της απεργίας πείνας.
1- Πρέπει να αρθεί η διαταγή απέλασης που εκδόθηκε από το Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων εναντίον μου.
2- Να αρθεί η διοικητική κράτηση και να αφεθώ ελεύθερος.
3- Το αίτημά μου για πολιτικό άσυλο να γίνει δεκτό και να μου δοθεί το δικαίωμα διαμονής
Συνεχίζω το επάγγελμά μου ως Δημοσιογράφος και Συγγραφέας στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, κάνω πρόγραμμα στο Ράδιο η Φωνή του Λαού. Έχω σταθερή διεύθυνση στην Αθήνα και εργασιακό περιβάλλον.
Για τους λόγους αυτούς, θέλω να αρθεί το ένταλμα απέλασης, να αφεθώ ελεύθερος, να γίνει δεκτό το αίτημα μου για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου και να μου χορηγηθεί το δικαίωμα παραμονής.
Είμαι σε απεργία πείνας επ’ αόριστον μέχρι να γίνουν αποδεκτά αυτά τα αιτήματα. Στην απεργία πείνας, θα πάρω μόνο νερό, τσάι, καφέ, χυμό λεμονιού, αλάτι και βιταμίνη Β1. Δεν δέχομαι καμία ιατρική παρέμβαση σε περίπτωση επιδείνωσης της υγείας μου κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας.
– ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΕΛΑΣΗΣ
– ΝΑ ΑΦΕΘΩ ΑΜΕΣΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
-ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΕΚΤΟ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ
16/10/2024 ALI ERCAN GOKOGLU

Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων

πηγή: https://www.facebook.com/stekichania


Kάλεσμα στο μπατσομέγαρο – Κάτω τα χέρια από τον Τούρκο αγωνιστή απεργό πείνας Ali Ercan Gökoğlu

Καλούμε σε συγκέντρωση στο μπατσομέγαρο, αύριο Παρασκευή 18/10 στις 18:30, ενάντια στην απέλαση του Τούρκου αγωνιστή απεργού πείνας Ali Ercan Gökoğlu.

Η προγραμματισμένη εκδήλωση με θεματική την Κοινωνική Αυτοοργάνωση, στο πλαίσιο του τριημέρου «Κοινωνική Αυτοοργάνωση – Καταστολή – Οικοδόμηση Αντιστάσεων» μεταφέρεται για τις 21:00.

ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ
ALI ERCAN GÖKOĞLU

YAŞASIN DEVRİMCİ DAYANIŞMA

Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Ηράκλειο : Ανακοίνωση του Τηγανίτη ΑΣΗ σχετικά με την διακοπή του αγώνα στις 13/10

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ 13/10:
Την τελευταία Κυριακή στα Καλέσα, βρεθήκαμε αντιμέτωπα με μια ακόμα προσπάθεια σίγασης της φωνής μας. Δεν μας κάνει εντύπωση αυτό το γεγονός, ούτε κι είναι η πρώτη φορά που η ΕΠΣΗ άμεσα ή έμμεσα προσπαθεί να επιβάλει ένα καθεστώς No Politica στα γήπεδα του Ηρακλείου.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ένας από τους διαιτητές αποφάσισε να διακόψει το ματς με τον ΟΦΑΜ στο 20ό λεπτό με αφορμή δύο πανιά που βρισκόταν στην κερκίδα. Το ένα έγραφε: «Οι εργατοώρες με αίμα είναι βαμμένες.» και το άλλο : «Κράτος και αφεντικά δολοφονούν εργάτες, μπάτσοι και λιμενικοί σκοτώνουν μετανάστες.».
Με τον ίδιο τρόπο που η σιωπή στις κοινωνίες σημαίνει συνενοχή, έτσι και στα γήπεδα, το no politica είναι πολιτική επιβολής σιγής. Για αυτό και εμείς σαν εγχείρημα, μαζί με τον κόσμο μας επιλέγουμε τον “θόρυβο”. Εν προκειμένω, δεν μπορούμε να μη μιλήσουμε για την λογοκρισία που προσπαθεί να επιβληθεί σε οποιαδήποτε φωνή τοποθετείται πολιτικά στους αθλητικούς χώρους και ιδιαίτερα ενάντια στον κρατικό μηχανισμό.
Λαμβάνουμε την απόφαση και στάση του συγκεκριμένου διαιτητή ως μία επιπλέον προσπάθεια επίδειξης και επιβολής εξουσίας. Την ίδια στιγμή και βασιζόμενοι σε προηγούμενες εμπειρίες, βλέπουμε τη συγκεκριμένη ενέργεια ως προσπαθεία ενίσχυσης του ταμείου της ΕΠΣΗ. Κάτι το οποίο δεν μας ξαφνιάζει καθώς η ΕΠΣΗ μας είχε αποδείξει περίτρανα πως η ατζέντα της προωθεί πολύ συγκεκριμένες πολιτικές που κλείνουν το μάτι στον κόσμο της εξουσίας, με τελευταίο παράδειγμα την αντίδραση της στη συνάντηση που αιτηθήκαμε μετά το κρεσέντο Αστυνομικής Βίας έξω από τον χώρο του σωματείου.
Προφανώς για εμάς όσες φορές κι αν διακοπεί ο κάθε αγώνας, όσα πρόστιμα κι αν επιβληθούν , ό,τι και να γίνει από μεριάς διαιτητών και ΕΠΣΗ : «Κάθε Κυριακή θα είμαστε εκεί και πάλι Τηγανίτη απ’την αρχή…». Καμία προσπάθεια λογοκρισίας δεν θα μας σταματήσει από το να βρισκόμαστε με κάθε πτυχή της ταυτότητάς μας στους αθλητικούς χώρους όπου και ανήκουμε. Δεν νοούμαστε μπάλα, μπάσκετ, βόλεϊ, πινγκ πονγκ ή οποιοδήποτε άθλημα στο οποίο δεν μπορούμε να εκφράσουμε την πολιτική μας στάση.
Εστιάζοντας όμως στο θέμα το οποίο εξ αρχής μας ώθησε να ανεβάσουμε τα συγκεκριμένα πανιά, θέλουμε να μιλήσουμε και να μην σταματήσουμε να θυμόμαστε όλους τους νεκρούς που θρηνούμε λόγω κράτους, αφεντικών μπάτσων και λιμενικών. Θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρες αμέτρητες τα θύματα των παραπάνω, παραθέτουμε ωστόσο μία σύντομη λίστα από κάποια από τα ονόματα των θυμάτων των δολοφονιών αυτών που συνέβησαν στο τοπικό επίπεδο του νησιού:
Μανώλης Αφράτης, νεκρός για τα κέρδη του αφεντικού του (Μανουκαράκης).
Όλα τα θύματα των ναυαγίων στην περιοχή της Γαύδου μόλις τον τελευταίο μήνα
Κώστας Μανιουδάκης, δολοφονημένος από τα Τ.Α.Ε. Σούδας (Λιανιδάκης, Γεωργιάδης, Μόσχου, Τσιχλάκης).
Δυστυχώς, η λίστα είναι τεράστια και συνεχίζει να μεγαλώνει καθημερινά. Για αυτό και εμείς, όσο υπάρχουν νεκροί, δεν θα σταματήσουμε να ανεβάζουμε τα πανιά μας, σε κάθε αγώνα, σε κάθε γήπεδο, παντού.
Οι αυτοοργανωμένες ομάδες που πλέον παρεμβαίνουν στα γήπεδα ολόκληρης της χώρας, χρησιμοποιούν τη συμμετοχή τους στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα ως μέσο εξωστρέφειας με στόχο την κοινωνικοπολιτική ευαισθητοποίηση και την παρουσίαση ενός εναλλακτικού τρόπου προσέγγισης του ερασιτεχνικού αθλητισμού ενάντια σε εμπορευματοποιήση και ρητορικές μίσους.
Εξ’ αρχής, λαμβάνοντας συμμετοχή στο πρωτάθλημα της ΕΠΣΗ, είμαστε αναγκασμένοι να υποχωρήσουμε σε κάποιους κανόνες, όμως δεν είμαστε υποχρεωμένοι και να τους αναγνωρίσουμε.Η θέση και η στάση μας γύρω από το no politica των γηπέδων είναι ξεκάθαρη και αντίθετη με την κυρίαρχη αφήγηση.
Κάθε ποινή και πρόστιμο μας επιβεβαιώνει ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο.
ΤΗΓΑΝΙΤΗΣ Α.Σ.Η.

Χανιά : Τριήμερο εκδηλώσεων 18,19,20/10 από τη Συνέλευσης Κατειλημμένης Πρυτανείας στο Κατειλημμένο Λόφο Καστέλι , με θέμα την κοινωνική (αυτο)οργάνωση, την καταστολή και την οικοδόμηση αντιστάσεων.

Τριήμερο εκδηλώσεων 18,19,20/10 από τη Συνέλευσης Κατειλημμένης Πρυτανείας στο Κατειλημμένο Λόφο Καστέλι , με θέμα την κοινωνική (αυτο)οργάνωση, την καταστολή και την οικοδόμηση αντιστάσεων.

“Σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μας και την πρακτική μας, η εξέγερση δεν χρειάζεται ηγέτες και προσωπικότητες, μεσσίες ή σωτήρες. Για να αγωνιστείς χρειάζεται μόνο να έχεις μια αίσθηση ντροπής, έναν βαθμό αξιοπρέπειας, και πολλή οργάνωση.” Subcomandante insurgente Marcos

Σκοπός του τριημέρου είναι η συνάντηση διαφορετικών εγχειρημάτων, με διαφορετικές αφετηρίες αγώνα, και από διαφορετικά περιβάλλοντα. Μέσα από τη συνάντηση αυτή φιλοδοξούμε να γνωριστούμε, να συστηθούμε και να αντιληφθούμε με ποιον τρόπο και με ποιους όρους συνεισφέρουμε στον αγώνα, κάθε εγχείρημα από το δικό του μετερίζι.

Το τριήμερο εκδηλώσεων θα πραγματοποιηθεί Παρασκευή 18, Σάββατο 19 και Κυριακή 20 Οκτωβρίου στην αυλή του λόφου Καστέλι στα Xανιά, και αποσκοπεί στην από κοινού διαμόρφωση της προοπτικής του τοπικού κινήματος και την ανάδυση των τοπικών διακυβευμάτων αγώνα, προκειμένου να ενσωματωθούν στα ήδη υπάρχοντα συλλογικά σχήματα ή και σε νέα που θα δημιουργηθούν πάνω στα ελλείμματα των αντιστάσεών μας.

Επιθυμούμε η συνάντηση αυτή να ενισχύσει και να αναβαθμίσει τους αγώνες μας σε επίπεδο:

• οργανωτικό, με άμεσο ζητούμενο την οργανωτική αναβάθμιση και τη σύνδεση των εγχειρημάτων με ζητήματα καθημερινών αναγκών και επιβίωσης

• ιδεολογικό, για το βάθεμα της θεωρητικής μας ανάλυσης και συγκρότησης, τη διάχυση της κουλτούρας αγώνα, και το δυνάμωμα της πολιτικής στράτευσης

• δικτύωσης, τόσο μέσα από την από κοινού επεξεργασία της συγκυρίας, και τον εντοπισμό της κοινής θέσης μας μέσα σε αυτήν, αλλά και μέσα από τη γνωριμία και τη σύνδεση των αγώνων

• υπεράσπισης των κατειλημμένων χώρων στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στα σχέδια ξενοδοχοποίησης του Λόφου Καστέλι και τη γενικευμένη καταστολή που δέχονται οι καταλήψεις

Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και τον κόσμο του αγώνα να συμμετέχουν με την παρουσία, το υλικό, και τις τοποθετήσεις τους.

Για επικοινωνία: pritania_squat@espiv.net

Τα περιεχόμενα της συζήτησης όσον αφορά τα επιμέρους θέματα:

Κοινωνική (αυτο)οργάνωση

Ο τρόπος που οργανωνόμαστε, οι δομές και υποδομές για να καλύψουμε τις ανάγκες μας και να πολεμήσουμε την καταπίεση και την εκμετάλλευση αφενός σε θεσμικό επίπεδο (κράτος-κεφάλαιο) και αφετέρου μέσα στα κινήματα μας, και στους εαυτούς μας. Οικοδομούνται στη βάση της οριζόντιας οργάνωσης και της κυκλικής συμμέτοχης και, εφόσον στήνονται στο πλαίσιο αγωνιζόμενων κοινοτήτων, μπορούν να αποτελέσουν μια πρόταση στο εδώ και τώρα για τον οργανωτικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Πρόταση που δυνητικά χωράει και εμπλέκει διαρκώς νέο κόσμο σε ένα πρακτικό επίπεδο, που μπορεί να γίνει εφαλτήριο για πιο βαθιά και ενεργητική συμμέτοχη στον αγώνα. Η συλλογικοποίηση της καθημερινότητας, και η δημιουργία αυτοοργανωμένων δομών στέκεται ανταγωνιστικά στις προσταγές του νεοφιλελευθερισμού για όλο και εντονότερη εξατομίκευση και ατομική ευθύνη και είναι βασική για το χτίσιμο μιας κοινής κουλτούρας αγώνα. Τα απελευθερωμένα εδάφη και οι καταλήψεις είναι η εμπράγματη εδαφικοποίηση της κοινωνικής βάσης, των δομών και των αγώνων μας. Χωρίς αυτά, η κοινωνική δυναμική συρρικνώνεται και η κινηματική αυτοάμυνα ατονεί.

Καταστολή των κινημάτων και της κοινωνίας

Ο καπιταλισμός περνάει άλλη μια κρίση υπερσυσσώρευσης και προχωράει σε εκκαθάριση πλεονάσματος. Από τον κόβιντ έως την ενεργειακή κρίση και από τις πολεμικές συρράξεις στην Ουκρανία μέχρι τους διακρατικούς ανταγωνισμούς στη Μέση Ανατολή, οι τέσσερις εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική και ΜΜΕ) δουλεύουν εναρμονισμένα για τον κοινωνικό έλεγχο και την καταστολή κάθε μορφής αντίστασης.

Ιδιαίτερη καταστολή βέβαια δέχεται εκείνο το κομμάτι του πληθυσμού που δεν συμμορφώνεται και αντιπροτείνει έναν άλλο δρόμο μακριά από τους μηχανισμούς και τον έλεγχο του κράτους.

Αφομοίωση των αγώνων, φιλελευθεροποίηση των ιδεών μας , “ειδικός πόλεμος*” είναι μερικοί από τους τρόπους που ο εχθρός επιχειρεί να διαλύσει τα κινήματα. Ο ανεξέλεγκτος παράγοντας πρέπει να ελεγχθεί.

Τα κράτη αναλαμβάνουν τη συμμόρφωση των πολιτών διεκδικώντας το μονοπώλιο της βίας και χτίζοντας παράλληλα το υπόβαθρο της γενικής συναίνεσης. Στα δικά μας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εφαρμόζει το δόγμα νόμος και τάξη με την ενίσχυση της καταστολής και τον έλεγχο της πληροφορίας. Διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, ακρίβεια και υποβάθμιση των ζωών μας και του φυσικού περιβάλλοντος, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Στοχεύοντας στην ισοπέδωση των αντιστάσεων, προχωρά στην ποινικοποίηση των αγώνων, αναβαθμίζει τον ποινικό κώδικα, εκκενώνει καταλήψεις και κέντρα αγώνα. Κρατικές δολοφονίες, θανατοπολιτική στα σύνορα, στις φωτιές, στις πλημμύρες.

Οικοδόμηση αντιστάσεων

Οφείλουμε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας τόσο σε τοπικό επίπεδο (πόλη-επαρχία), ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο, όσο και σε διεθνιστικό επίπεδο. Οφείλουμε να απαντήσουμε συλλογικά στην παγκόσμια επίθεση, συντονισμένα και με προσήλωση στους στόχους μας. Μέσα σε αυτές τις εντεινόμενες συνθήκες στρατοκρατικής απομόνωσης, χωρίς την κοινοτική μας βάση, η μαχητική αυτοάμυνα δεν θα αντέξει από μόνη της. Οι αντιστεκόμενες κοινότητες αποτελούν ένα αναντικατάστατο θεμέλιο για το ξερίζωμα των μηχανισμών εξουσίας. Για να οικοδομήσουμε τις αντιστάσεις μας χρειάζεται να συνδέσουμε οργανικά τους αγώνες μας, αποδεχόμενοι τις διαφορετικές μας αφετηρίες και τρόπους δράσης, βρίσκοντας κοινό έδαφος και κοινό σκοπό. Είναι επίσης σημαντικό να αναλύσουμε και να απολογήσουμε ιστορικά τις αντιστάσεις και τα επαναστατικά παραδείγματα και να αποκτήσουμε τα εργαλεία που ενδεχομένως να κάνουν πιο αποτελεσματικές τις αντιστάσεις μας.

*Με τον όρο ειδικό πόλεμο εννοούμε τόσο τα στρατιωτικά και παραστρατιωτικά μέτρα και δραστηριότητες (ενάντια στον εξωτερικό εχθρό), όσο και κρατικά και παρακρατικά (ενάντια στον εσωτερικό εχθρό), που σχετίζονται με τον ανορθόδοξο πόλεμο, την καταστολή εξεγέρσεων και τον ψυχολογικό πόλεμο. Χρησιμοποιούν μεθόδους όπως ψευδή προπαγάνδα, προβοκάτσιες, δολοφονίες, στήριξη πραξικοπημάτων κ.α. για να θολώσουν την εικόνα αυτών που θέλουν να καταστρέψουν.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ

Παρασκευή 18 οκτωβρίου | 18:00 | στην αυλή στον λόφο Καστέλι

Εκδήλωση συζήτηση με θέμα την Κοινωνική Αυτοοργάνωση, με παρουσία απόΚοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών, Πλατφόρμα Συνομοσπονδιακής Ένωσης

*Θα ακολουθήσει καφενείο

[ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ : Kαλούμε σε συγκέντρωση στο μπατσομέγαρο, Παρασκευή 18/10 στις 18:30, ενάντια στην απέλαση του Τούρκου αγωνιστή απεργού πείνας Ali Ercan Gökoğlu.

Η προγραμματισμένη εκδήλωση με θεματική την Κοινωνική Αυτοοργάνωση, στο πλαίσιο του τριημέρου «Κοινωνική Αυτοοργάνωση – Καταστολή – Οικοδόμηση Αντιστάσεων» μεταφέρεται για τις 21:00.

Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας ]

Σάββατο 19 Οκτωβρίου | 12:00 | πλατεία 1866

Αντικατασταλτική πορεία

Σάββατο 19 Οκτωβρίου | 18:00 | στην αυλή στον λόφο Καστέλι

Εκδήλωση συζήτηση με θέμα την Καταστολή, με παρουσία απόΑνοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη και Ανοιχτή συνέλευση ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα και την πολιτειακή εκτροπή

*Θα ακολουθήσει ρεμπέτικη βραδιά

Κυριακή 20 Οκτωβρίου | 17:00 | στην αυλή στον λόφο Καστέλι

Εκδήλωση συζήτηση με θέμα την Οικοδόμηση Αντιστάσεων, με παρουσία απόΣυνέλευση για τα κοινά στον Αποκόρωνα, Assembly against pushbacks and border violence, Πρωτοβουλία Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων

*Θα ακολουθήσει metal live στο λαϊβάδικο της Κατειλημμένης Πρυτανείας από τη Μουσική Αμηχανία

*Κάθε μέρα θα υπάρχει Vegan συλλογική κουζίνα από τις 15:00 στην αυλή του Κατειλημμένου λόφου Καστέλι στο πλαίσιο του τριημέρου «Κοινωνική Αυτοοργάνωση, Καταστολή, Οικοδόμηση Αντιστάσεων»

Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας

 

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Ηράκλειο : Παρέμβαση στον σταθμό του RadioMe

Λίγα λόγια για το συγκεκριμένο μέσο: Πουλώντας ένα απολιτίκ/ουδέτερο προφίλ μέσω μιας “αγνής” ανάρτησης των διάφορων συντακτών του, σχολιάζονται καυστικά διάφορα ζητήματα τόσο της τοπίκης όσο και της παγκόσμιας επικαιρότητας. Μια διαδικτυακή και ραδιοφωνική πλατφόρμα βαθιά συντηρητική, που οξύνει τα μικροαστικά αντανακλαστικά των αναγνώστων της κάνοντας αντιπολίτευση απο τα δεξία, στην ήδη δεξιά κυβέρνηση. Εμείς βέβαια αναγνώριζουμε οτι ίσες αποστάσεις δεν υπάρχουν, ο καθένας εκπροσωπεί το στρατόπεδο του σε αυτόν τον κόσμο. Είναι κόκκινη γραμμή όμως το να δίνεις λόγο σε φασισταριά και αυτό το RadioMe το έκανε – για δεύτερη φορά – στις 18/9/2024. Οπώς το αντιφασιστικό κίνημα αυτής της πόλης έχει επισημάνει πολλές φορές στο παρελθόν – σε αυτή την πόλη οι φασίστες και οι υποστηρικτές τους δεν χωράνε. Γι’ αυτό θα στοχοποιούνται και θα τσακίζονται σε κάθε ευκαιρία.

Όσον αφορά το συγκεκριμένο σκουπίδι ονόματι Γαυγιωτάκης, κάθε άλλο παρά “ανεξάρτητος” δεν είναι, απλώς συμμετέχει σε άλλη μια αποτυχήμενη προσπάθεια των φασιστών να έχουν οργανωμένη παρουσία. Αυτή την φορά ονομάστηκε Σπαρτιάτες και διαλύθηκε όσο γρήγορα δημιουργήθηκε. ‘Εκτοτε ο συγκεκριμένος έχει μηδενική παρουσία στην πόλη και το καλό που του θέλουμε να παραμείνει έτσι. Όμως αυτό δεν παύει να σημαίνει οτι μπαίνοντας στην Βουλή, δεν θα εξυπηρετούσε τον σκοπό για τον οποίο το αστικό κράτος τον ήθελε εξαρχής σε αυτήν. Όσα δεν φτάνουν οι πολιτικές τους και τα τσιράκιας τους οι μπάτσοι, έρχονται να τα καλύψουν οι φασίστες. Έτσι, ούτε ένα χρόνο από την εκκένωση της κατάληψης Ευαγγελισμού, βγήκε να αναζητήσει ο Γαυγιώτακης τα λεφτά της επιχορήγησης για την “αξιοποίηση” του Ευαγγελισμού, χωρίς βέβαια να λείψουν και τα παράπονα για την απουσία της ΕΛΑΣ από το κυνήγι των αγωνιστών στην πόλη.

Προς αυτόν και όλους τους ομοίους του καλά θα κάνει να το βουλώσει και να μείνει στην τρύπα του – που ήταν και τόσο καιρό άλλωστε – πριν έχει την ίδια μοίρα με όλους τους προήγουμενους που προσπάθησαν να πλήξουν τον κινηματικό κόσμο, τόσο στο Ηράκλειο όσο και παντού.

Όσο για το RadioMe, το να δώσουν βήμα στους φασίστες δεν μας εξέπληξε. Εξάλλου έρχεται να προστεθεί στην ήδη αντικινηματική στάση που έχει επιλέξει να κρατήσει το συγκεκριμένο μέσο, από την προηγούμενη χρονιά με την εκκένωση της κατάληψης Ευαγγελισμού, κατακτώντας την πρωτιά στον εμετικό σχολιασμό των συλληφθέντων/ισσων και των ευρήματων της ΕΛΑΣ. Σαν να μην έφτανε αυτό έχει και την αυτοπεποίθηση να επισφραγίσει την υποστήριξη του στο αντικινηματικό στρατόπεδο, διαμηνύοντας οτι θα δωρίσει 10.000€ για την αξιοποίηση του Ευαγγελισμού.

‘Ετσι, σαν μια πρώτη κίνηση αποφασίσαμε να ρίξουμε μπογίες, τρικάκια και να γράψουμε συνθήματα στα γραφεία του σταθμού.

-Μπάτσοι, Φασίστες, Ρουφίανοι των ΜΜΕ, θα μας βρίσκετε μπροστά σας.

-Πίσω ρουφιάνοι, εμπρός σύντροφοι.

-Αλληλεγγύη στις Καταλήψεις

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1632229/

Χανιά : Παρέμβαση στο Πολυτεχνείο Κρήτης απο το ΑΣΠΚ

Από το σημείο μηδέν κάθε έμβιας ύπαρξης, αποδίδονται κοινωνικοπολιτικοί ρόλοι ως προς “υπεράσπιση” των ανθρωπίνων συμφερόντων. Αυτά με τη σειρά τους συνθέτουν μια προκατασκευασμένη έννοια “εξέλιξης”, περιορισμένη στα καπιταλιστικά και εξουσιαστικά δεσμά, κανονικοποιώντας την ιεράρχηση και την εκμετάλλευση. Οι ρυθμοί ζωής με αυτούς τους όρους, επιβάλλουν την εξαθλίωση και δομούν διαπροσωπικές σχέσεις γύρω από τη πρακτική της συναλλαγής και την έννοια του αντιτίμου, στο όνομα του εξευγενισμού. Αντίθετα, όσα δεν πληρούν αυτά τα πρότυπα κανονικότητας στοχοποιούνται και περιθωριοποιούνται, καθιστώντας τις ζωές τους ανάξιες. Η καθημερινότητα εν τέλει, επιβάλλει να καταναλώνεσαι για να καταναλώσεις. Συνειδητοποιώντας λοιπόν, την αναλώσιμη θέση που κατέχει το καθένα μέσα στο γρανάζι του αδηφάγου μηχανισμού, εμφυσάται η ανάγκη συγκρότησης συγκρουσιακών/αντιστασιακών δομών. Εν μέσω ζύμωσης, οι δομές συστεγάζουν τις ιδέες και τις πρακτικές αντίστασης, συνθέτοντας εστίες πολύμορφου αγώνα απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας. Προτάσσοντας την αυτοργάνωση και την αλληλεγγύη, οι καταλήψεις είναι αφετηρία του αγώνα των από τα κάτω, αναδεικνύοντας μαχητικά τη στάση του περιθωρίου. Είναι ξεκάθαρο πως για τα αφεντικά και το κράτος, απειλή αποτελούν όσα αντιστέκονται συλλογικά στην καθημερινή υποτίμηση των ζωών μας. Το ανταγωνιστικό προϊόν που χτίζει η κοινωνία κλιμακώνεται στον ακαδημαϊκό μικρόκοσμο. Τα πανεπιστήμια αποτελούν πυλώνες για την συντήρηση και ανάπτυξη του κερδοσκοπικού συστήματος, με πρόσχημα τα “απαράβατα ιδεώδη” της επιστήμης. Ιδεώδη που καμουφλάρουν τη τάση για ελεγχόμενη φοίτηση σε κάθε επίπεδο, αναπαράγοντας μελλοντικές αποστειρωμένες μηχανές παραγωγής. Δράσεις ατομικές ή συλλογικές, που αναδεικνύουν και αντιτίθενται στην καταπιεστική καθημερινότητα, καταστέλλονται από τους κρατικούς αμυντικούς μηχανισμούς. Η επίθεση στους κατειλημμένους χώρους αποτελεί πάγια πολιτική τακτική φίμωσης, η οποία εφαρμόζεται έντονα τα τελευταία δέκα χρόνια. Οι εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων γίνονται υπό το προσωπείο της προστασίας του πολίτη, ενώ διαχρονικά αποκαλύπτεται το κερδοσκοπικό συμφέρον για τον εκάστοτε χώρο (μίσθωση των κτιρίων του Πολυτεχνείου Κρήτης στο λόφο Καστέλι στην εταιρία, ισραηλινών συμφερόντων, Belvedere, έχοντας ως προοπτική του χώρου τη μετατροπή του σε ξενοδοχειακή μονάδα). Είναι εμφανές ότι οι ακαδημαϊκές αρχές, όντας αναπόσπαστο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού, προσπαθούν να καταστείλουν οποιαδήποτε μορφή έκφρασης, ζύμωσης και συλλογικοποίησης εντός των πανεπιστημιακών χώρων.

Εμείς ως πολιτικά όντα, επιλέξαμε να δώσουμε σαφή πολιτικό σκοπό δρώντας εντός του πανεπιστημίου. Κρίνουμε πρωταρχική τη στέγαση των ιδεών μας σε έναν χώρο απελευθερωμένο από τα επικοινωνιακά δεσμά που επιβάλλει η κοινωνία. Στις 24/2/2024 επιλέξαμε να καταληφθεί ένας χώρος εντός του Πολυτεχνείου Κρήτης, με πολιτική προ ιστορία, καθώς εκεί συστεγάζονταν οι ιδέες συντρόφων/ισσών για 10 περίπου χρόνια. Με την έναρξη του εγχειρήματος, η πρώτη εμφάνιση των κατασταλτικών προθέσεων της Πρυτανικής αρχής ήταν οι δηλώσεις του Αντιπρύτανη Αντωνιάδη πως θα φύγουμε από εκεί, διότι το μέρος προορίζεται να πουλάει κούπες και μπλουζάκια, αναδεικνύοντας μια πτυχή της επιχειρηματικής βλέψης του πανεπιστημίου. Ως συνεπαγωγή, ακολούθησαν κόψιμο ρεύματος, υπονοούμενα για εισβολή μπάτσων, καθώς και στοχοποίηση με απειλές για διαγραφές και πειθαρχικά. Βεβαίως, δεν έλειψε η -γνωστή- τακτική της εξουσίας να στρέψει τη μάζα εναντίον μας . Πιο συγκεκριμένα, οι Πρυτανικές αρχές έθεσαν το στέκι στο στόχαστρο με απώτερο σκοπό την περιθωριοποίηση του από την υπόλοιπη ακαδημαϊκή κοινότητα. Αυτό επιτεύχθηκε με την απαγόρευση των πάρτι/εκδηλώσεων – όσο υπάρχει ακόμα κατάληψη στο Πολυτεχνείο, καθώς και με μέιλ αποπροσανατολισμού, τα οποία στάλθηκαν σε ολόκληρη την ακαδημαϊκή κοινότητα, περιεχόμενο αυτών οι υποτιθέμενοι βανδαλισμοί στο Ίδρυμα και οι λεκτικές απειλές στο θεσμό της Πρυτανείας. Έπειτα από απανωτές απειλές, στο κενό χρονικό των διακοπών του Πάσχα μπάτσοι και τεχνική υπηρεσία εισβάλλουν και βανδαλίζουν τον χώρο, ξηλώνοντας πόρτες, παράθυρα, παροχές ρεύματος, τουαλέτα, νιπτήρα και πετώντας κινηματικό περιεχόμενο στο πάτωμα για παραδειγματισμό. Αντανακλαστικά, ανακαταλάβαμε τον χώρο, με τη στήριξη συντρόφων/ισσών και τον επαναφέραμε στην αρχική του μορφή. Λίγους μήνες αργότερα, ακολουθώντας ξανά την ίδια τακτική κενού χρόνου, κατά την διάρκεια των διακοπών του καλοκαιριού, πραγματοποιείται, για ακόμη μια φορά, εκκένωση του στεκιού από μπάτσους και τεχνική υπηρεσία. Ωστόσο, αυτή τη φορά η εκκένωση ήταν διαφορετική, αφού βανδάλισαν ολοσχερώς τον χώρο, καταστρέφοντας σχεδόν τα πάντα, κλέβοντας προσωπικά αντικείμενα, έπιπλα και ρίχνοντας μπάζα σε όλο το στέκι.

Τέτοιου είδους πρακτικές δειλίας, δεν περιέχουν πολιτική υπόσταση, παρά μόνο μία πρόχειρη κάλυψη του “προβλήματος”. Η ματαιότητα της αλληλουχίας των κατασταλτικών ενεργειών έγκειται στο γεγονός ότι το “πρόβλημα” είναι οι ιδέες, που προέκυψαν εν μέσω ζύμωσης, και εν μέσω σύμπραξης έχουν ριζώσει βαθιά μέσα μας.

ΟΣΟ ΜΑΣ ΕΚΚΕΝΩΝΕΤΑΙ, ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ, ΟΣΟ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΕ, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ

10 100 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΑ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΑΠΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Το παραπάνω κείμενο μοιράστηκε στις 9/10, σε παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στην εκδήλωση καλωσορίσματος των πρωτοετών στο Πολυτεχνείο Κρήτης.

Ενημέρωση παρέμβασης:

Στις 9/10 θα γινόταν το καλωσόρισμα των πρωτοετών φοιτητών, στο οποίο κανονικά θα παρευρίσκονταν όλες οι αρχές του Πολυτεχνείου. Όμως για ακόμα μια φορά ο Πρύτανης Ζερβάκης και ο Αντιπρύτανης Αντωνιάδης φοβήθηκαν να αντιμετωπίσουν τα “παράσιτα” του Πολυτεχνείου. Είναι εμφανές πώς τα “θολωμένα όνειρα” σύμφωνα με τον Αριστομένη Αντωνιάδη, που μας διακατέχουν είναι αρκετά ώστε να πραγματοποιήσουμε την παρέμβαση και χωρίς την παρουσία τους. Ανεξάρτητα λοιόν τις παρουσίας τους, μπουκάραμε στην αίθουσα, απαιτήσαμε τον λόγο, πετάξαμε τρικάκια και μοιράσαμε κείμενα

Στην αποτυχημένη προσπάθεια να κρύψουν τον βανδαλισμένο χώρο του πλέον εκκενωμένου στεκιού, η Πρυτανεία σε συνεργασία με την τεχνική υπηρεσία, κάρφωσαν στα παράθυρα λινάτσα, ώστε τα μπάζα να μην γίνονται αντιληπτά από τους νέους και παλιούς φοιτητές που παρευρίσκονταν στην εκδήλωση. Για το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, οι ομάδες και οι παρατάξεις του Πολυτεχνείου, στήνουν τους πάγκους καλωσορίσματος τους και παρουσιάζονται στους φοιτητές αγνοώντας όλη την καταστροφή που έχει δεχτεί ο χώρος. Γι’αυτό και εμείς, αποφασίσαμε αυθόρμητα βλέποντας το θέαμα αυτό, να επισκεφτούμε το στέκι μετά την παρέμβαση, ξηλώνοντας εντελώς την λινάτσα και πετώντας τρικάκια και κείμενα, θυμίζοντας και γνωστοποιώντας σε όλα τη σημασία του χώρου.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης

 

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email