Την Τετάρτη 05 Ιουνίου αναρτήσαμε πανό και γράψαμε συνθήματα σε κεντρικούς δρόμους των Χανίων σε αλληλεγγύη με αιχμάλωτα συντρόφια σε Ιταλία και Χιλή.
Το πρώτο πανό τοποθετήθηκε στην πλατεία της Σπλάντζιας, και αφορά τους Ιταλούς αναρχικούς Alfredo Cospito και Anna Beniamino. Τα συντρόφια βρίσκονται έγκλειστα στις φυλακές της Ιταλίας διωκόμενα –μεταξύ άλλων– από την κατασταλτική και δικαστική επιχείρηση scripta manent. Το κατηγορητήριο που στήθηκε έβαλε στο στόχαστρο τα τελευταία 20 χρόνια επαναστατικού αναρχισμού της γειτονικής χώρας. Η Anna και ο Alfredo κατηγορήθηκαν για μια σειρά από επιθέσεις με υποτυπώδη εκρηκτικά που προκάλεσαν υλικές ζημιές σε πολιτικούς στόχους, στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η συμμετοχή τους σε αυτές τις υποθέσεις δεν έχει αποδειχθεί μέχρι και σήμερα. Τα συντρόφια ωστόσο βρέθηκαν αντιμέτωπα ακόμα και με την κατηγορία της «πολιτικής σφαγής», με βάση επιθέσεις που είχαν λάβει χώρα τον Ιούνιο του 2006 στις σχολές Carabinieri σε Fossano και Crocetta (χωρίς θύματα ή τραυματίες για όποιον έχει σημασία).
Στο εφετείο του Torino τον Ιούνιο του 2023 η Α. Beniamino θα καταθέσει μεταξύ άλλων πως «οι σφαγές που έχουν διαπραχθεί σε αυτή τη χώρα ήταν ο δηλητηριασμένος καρπός της διαπλοκής της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας, όσο το δυνατόν πιο μακριά από την αντιεξουσιαστική σκέψη και πρακτικές… Οι διάφοροι ανακριτές μπερδεύονται επειδή δεν γνωρίζουν καλά ούτε την ουσία της κατηγορίας, γεμίζουν τα χαρτιά τους με κραυγαλέα ψεύδη και αντιφάσεις, απλά για να εκπληρώσουν τον σκοπό τους. Τίποτα περίεργο εδώ: Είναι η αρρωστημένη ηθική αυτής της εποχής, όπου το δολοφονικό κέρδος καθαγιάζεται, και η φτώχεια ποινικοποιείται».
Τον περασμένο Απρίλιο το ακυρωτικό δικαστήριο θα οριστικοποιήσει ποινή 17 ετών και 9 μηνών για την Anna, ενώ θα καταδικάσει τον Alfredo με 23 επιπλέον έτη φυλάκισης. Ο Alfredo Cospito είναι αιχμάλωτος του ιταλικού κράτους από το 2013, όταν μαζί με τον Nicola Gai θα τραυματίσουν τον Roberto Adinolfi, διευθύνων σύμβουλο εταιρίας πυρηνικών.
Σε μια δεκαετία που τα κράτη έστρωναν τον δρόμο για τις βίαιες κοινωνικές μεταβολές που βιώνουμε σήμερα, και υπαγορεύονται από τις πολεμικές συρράξεις και την κλιματική αλλαγή, τα δυο συντρόφια έστειλαν με τη δράση τους ένα τελεσίγραφο με διαφορετικό παραλήπτη. Σε μια δεκαετία που η πυρηνική ενέργεια από συνώνυμο της καταστροφής έγινε συνώνυμο της στρατηγικής ασφάλειας των κρατών, ο Alfredo και ο Nicola υπενθύμιαν πως… η εκδίκηση είνιαιμια νύχτα και πως η μνήμη δεν τσαλακώνεται και τόσο εύκολα. Στις 05 Μαΐου του 2022 ο Alfredo θα λάβει ειδοποίηση για μεταφορά του στο καθεστώς “41bis”, ένα καθεστώς απόλυτης απομόνωσης που ως στόχο του έχει τον εξαναγκασμό, τον εκβιασμό και τη μετάνοια. Στέλνουμε δύναμη και αλληλεγγύη στον Alfredo και την Anna. Καμία ετυμηγορία, καταδίκη ή ποινή δεν δύναται να ανακόψει την πορεία της αναρχικής δράσης, και να κάμψει το φρόνημα των ανθρώπων που αγωνίζονται με αξιοπρέπεια.
Το δεύτερο πανό τοποθετήθηκε στους δρόμους του παλιού λιμανιού. Στέλνουμε έτσι ένα μήνυμα αλληλεγγύης στους Χιλιανούς συντρόφους Monica Caballero και Fransisco Solar. Ο Fransisco έχει αναλάβει την ευθύνη για την αποστολή δύο εκρηκτικών δεμάτων τον Ιούλιο του 2014. Το πρώτο είχε ως παραλήπτη τον πρώην υπουργό εσωτερικών της Χιλής, Rodrigo Hinzpeter. Επρόκειτο για τον ενορχηστρωτή μιας σειράς νομοθετήσεων και κατασταλτικών επιχειρήσεων ενάντια σε εξεγερμένους μαθητές και αναρχικούς. Επρόκειτο ακόμη για τον ιθύνων νου της κλιμάκωσης της καταστολής και της στρατιωτικοποίησης των κοινοτήτων αγώνα των Mapuche. Οι θάνατοι των Manuel Gutierez και των 81 κρατούμενων της φυλακής San Miguel τον βαραίνουν ακόμα. Η κορύφωση της καταστολής και οι εικόνες δεκάδων βαριά τραυματισμένων διαδηλωτών σε Aysen και Freirina θα βάλουν στο κάδρο τον παραλήπτη του δεύτερου δέματος εκρηκτικών: Το 54ο τμήμα της αστυνομίας της Χιλής, ένα τμήμα που όσοι το υπηρέτησαν φέρουν στα χέρια τους το αίμα της δολοφονημένης συντρόφισσας Claudia Lopez, αλλά και εκείνο εκατοντάδων διαδηλωτών.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 2020 μια μπουρζουάδικη γειτονιά της Χιλής θα σηκωθεί στο πόδι, έπειτα από έκρηξη που θα σημειωθεί στο κτίριο Tanica, όπου στεγάζονται τα γραφεία μεσιτικής εταιρίας. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης που ξέσπασε τον Οκτώβρη του 2019 ξεδιπλώθηκε η άμεση συνεργασία εταιριών μεγαλοαστών και κατασταλτικών οργάνων, με στόχο την επιστροφή στην κανονικότητα. Το αντιεξεγερτικό μέτωπο έθεσε ως προτεραιότητα τη διαφύλαξη των γειτονιών που φωλιάζει η κυρίαρχη τάξη. Το μήνυμα των εξεγερμένων ήταν ξεκάθαρο. Η κανονικότητα των εύπορων και βλαβερών εκπροσώπων της καταστολής θρυμματίζεται μέσα από τις πολύμορφες εξεγερτικές πρακτικές, ακόμη και σε μια στιγμή. Για τη δράση αυτή ο Fransisco Solar θα αναλάβει την ευθύνη, ενώ η Monica Caballero θα βρεθεί κατηγορούμενη από τις διωκτικές αρχές.
Στην πρωτοβάθμια δίκη της 6ης Νοέμβριου ο Fransisco θα σημειώσει «και αν με ρωτάτε αν άξιζε τον κόπο, απαντώ: Όχι μόνο άξιζε τον κόπο, αλλά ότι αξίζει και ότι αναμφισβήτητα θα αξίζει τον κόπο. Το να πάρεις την ατομική απόφαση να επαναστατήσεις, να εκδικηθείς και να λήξεις, έστω και λίγο, την ατιμωρησία των ισχυρών, είναι μία από τις πιο όμορφες στιγμές που μπορείς να βιώσεις… Το να μεταφέρεις ιδέες στη σφαίρα του εφικτού είναι πάντα απαραίτητο και σημαντικό εάν κάποιος αποφασίσει ελεύθερα να αντιμετωπίσει την εξουσία, ακόμα και αν του κοστίσει δεκαετίες εγκλεισμού η ακόμη και τη ζωή του. Η δράση πάντα αξίζει τον κόπο».
Δύναμη και αλληλεγγύη στα αιχμάλωτα συντρόφια από τη Χιλή και την Ιταλία
Σε έναν κόσμο που δεν μας χωράει, σε έναν κόσμο που μας θέλει όλο και πιο αναλώσιμους, η αντίσταση με κάθε μέσο είναι μονόδρομος
Συνενοχή – Οργή – Αξιοπρέπεια
Δίκτυο Αναρχικών/Αντιεξουσιαστριών
