ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ: ΤΡΙΤΗ 15/10 9:00

Την Τρίτη 15/10 έχει οριστεί η δίκη σε δεύτερο βαθμό των δύο συντρόφων που συνελήφθησαν στην αντιφασιστική διαδήλωση στη Σταυρούπολη στις 2/10/21. Η πορεία καλέστηκε ως μια άμεση απάντηση στις φασιστικές γκρούπες που εκείνη την περίοδο προσπάθησαν να ξαναβγούν στην επιφάνεια μέσα από επιθέσεις που πραγματοποίησαν σε αντιφασίστες μαθητές στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, αλλά και σε φοιτητές αριστερών παρατάξεων που είχαν βρεθεί στο σχολείο για αντιφασιστική παρέμβαση μετά τις επιθέσεις που δέχτηκαν οι πρώτοι. Φυσικά, τα παραπάνω χτυπήματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν αν δεν υπήρχε το κλείσιμο του ματιού από ακροδεξιούς καθηγητές και η βοήθεια των μπάτσων. Σε εκείνη τη διαδήλωση πλήθος κόσμου γέμισε τους δρόμους των δυτικών συνοικιών και δήλωσε πως εθνικιστές, ρατσιστές και φασίστες δεν χωράνε στις γειτονιές της εργατιάς.

Οι δυνάμεις καταστολής, ως συνέχεια του έργου τους στα γεγονότα στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, αλλά και του διαχρονικού τους ρόλου να συνεργάζονται με παρακρατικούς και φασίστες, υπηρετώντας τα αφεντικά, χτύπησαν απροκάλυπτα και χωρίς αφορμή την πορεία όταν έφτανε προς το κέντρο της πόλης. Ακολούθησε κυνηγητό και ξύλο από τα ΜΑΤ και η σύλληψη των δύο συντρόφων με ένα φτιαχτό κατηγορητήριο που οι μπάτσοι φορτώνουν σχεδόν σε κάθε διαδηλωτή/τρια που συλλαμβάνουν. Συγκεκριμένα, οι σύντροφοι κατηγορούνται για αντίσταση κατά της αρχής, απόπειρα σωματικής βλάβης, διατάραξη κοινής ειρήνης, οπλοφορία (!), απείθεια και φθορά ξένης περιουσίας.

Σε συνθήκες κρίσης και ανέχειας, το κράτος και το κεφάλαιο προσπαθούν να ποτίσουν με το δηλητήριο του φασισμού το κοινωνικό σώμα. Προσπαθούν να πείσουν ότι για τη φτώχεια, την ακρίβεια και την ανεργία φταίνε οι πιο αδύναμοι, οι απόκληροι, οι φτωχοδιάβολοι, οι μετανάστες και οι μετανάστριες. Καλλιεργούν το εθνικιστικό μίσος στους υπηκόους ώστε να έχουν έτοιμο κρέας για την πολεμική τους μηχανή. Μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια από ΜΜΕ, παπαδαριό και λοιπούς καλοθελητές για να αποκρύψουν την αλήθεια ότι την καταπίεση και τη φτώχεια γεννούν και συντηρούν το κράτος και τα αφεντικά.

Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε στο δρόμο. Στον δρόμο που πολεμάται και νικιέται ο φασισμός. Στήνοντας οδοφράγματα ενάντια στον θεσμικό φασισμό που πνίγει και δολοφονεί τα ταξικά μας αδέρφια στο Αιγαίο και στον Έβρο. Στήνοντας οδοφράγματα ενάντια σε μπάτσους και φασίστες, τα πιστά σκυλιά των αφεντικών, για να μην υπάρξει άλλος δολοφονημένος όπως ο Σαχζάτ Λουκμάν και ο Παύλος Φύσσας. Στρέφουμε τα πυρά μας σε αυτούς που μας κλέβουν τη ζωή, βάζοντας μπροστά τις ανάγκες της τάξης μας. Κάθε φορά που οι φασίστες θα επιχειρούν να εμφανιστούν στη δημόσια σφαίρα, θα μας βρίσκουν μπροστά τους και θα γυρνάνε στις τρύπες τους.

Πόλεμος με όλες τις δυνάμεις μας σε κράτος και κεφάλαιο.

Θάνατος στο φασισμό.

Πίσω ρουφιάνοι – Εμπρός σύντροφοι.

Ζήτω το παγκόσμιο προλεταριάτο.

Αλληλεγγύη στους 2 διωκόμενους συντρόφους. 

 

Μικροφωνική Παρασκευή 11/10 18:00 Τσιμισκή & Ναυαρίνου

Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Τρίτη 15/10 στις 9:00 στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Ηράκλειο: Αντικατασταλτική-αντικρατική πορεία | 11-10-24 -ώρα:20:00,πλ.Λιονταριών

Στις 21 Σεπτέμβρη ο Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, διανομέας εργάτης που ζούσε τα τελευταία είκοσι
χρόνια στην Ελλάδα βρίσκεται νεκρός στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα. Ο Μοχάμεντ βασανίστηκε
από τους μπάτσους, σύρθηκε σε πέντε διαφορετικά αστυνομικά τμήματα επί έξι μέρες και εν τέλει
δολοφονήθηκε, στο μοναδικό σημείο, εντός του τμήματος που δεν υπήρχαν κάμερες. Η δολοφονία
παίρνει δημοσιότητα κάποιες μέρες μετά, λόγω φωτογραφιών με το δαρμένο κορμί του νεκρού, που
διέρρευσε αστική αντιπολιτευόμενη φυλλάδα. Οι μπάτσοι αλλάζουν την ανακοίνωση για θάνατο
από παθολογικά αίτια και πλέον μιλάνε για συμπλοκή με συγκρατούμενους…

Μόλις 9 ημέρες μετά, στις 30 Σεπτέμβρη ο 29χρονος μετανάστης Μία Χαριζούλ, υπό την
αποκλειστική ευθύνη του κράτους, καθώς είχε συλληφθεί για φθορές σε περιπολικό, βρίσκεται
κρεμασμένος στα κρατητήρια του Α.Τ. Ομόνοιας.

Το ελληνικό κράτος, στην παρούσα ιστορική στιγμή, εξαπολύει πολυμέτωπη επίθεση. Εναντίον των
μεταναστριών και των προσφύγων τόσο στα σύνορα και στα κέντρα κράτησης, όσο και εντός των
πόλεων για να κρατάει σκληρά πειθαρχημένη και υποτιμημένη την εργατική τους δύναμη. Εναντίον
της κοινωνίας που πρέπει να συνηθίσει τον θάνατο, την διάλυση των νοσοκομείων και των
απαραίτητων δομών πρόνοιας ως αποκλειστικό προνόμιο των πλούσιων. Εναντίον της
αγωνιζόμενης κοινωνίας που πρέπει να υποταχθεί με όλα τα μέσα. Εναντίον του φτωχοποιημένου
πληθυσμού που θα γεμίσει τις φυλακές με τον νέο ποινικό κώδικα. Εναντίον των λαών της
ανατολικής μεσογείου συμμετέχοντας ενεργά στην σφαγή που λαμβάνει χώρα εκεί. Αυτά και τόσα
άλλα, δεν έπρεπε ή έτυχε να συμβούν, δεν είναι η “φυσική εξέλιξη των πραγμάτων”, είναι βήματα
μπροστά ενός εχθρικού στρατού που θα συνεχίζει όσο δε βρίσκει αντιστάσεις. Είναι η
πραγματικότητα και όχι κάποιος εφιάλτης.

Το ελληνικό κράτος είναι μια δολοφονική μηχανή που σκοτώνει εντός και εκτός των συνόρων.

Όποιοι και όποιες υπεροπτικά ή αφελώς πιστεύουν ότι όλα αυτά δεν τους ακουμπάνε, εφόσον δεν
είναι μετανάστες, δεν είναι αγωνίστριες, ρομά ή παλαιστίνιες για να μπαινοβγαίνουν στα Α.Τ., όσο
επιμένουν ότι αρκεί απλά να συνεχίζουν να κοιτάνε την δουλειά τους, δεν έχουν παρά να θυμηθούν
τι συνέβη εδώ στο νησί που ζούμε την περασμένη χρονιά. Τόσο ο Κώστας Μανιουδάκης, που τον
δολοφόνησαν οι μπάτσοι σε τυχαίο έλεγχο στις Βρύσες Χανίων όσο και ο Πέτρος Τουρνάς, που το
κράτος τον ώθησε στο θάνατο, κόβοντας του τα φάρμακα και την περίθαλψη, δεν είχαν
προηγούμενα με την αστυνομία, δε στοχοποιήθηκαν λόγω καταγωγής, ώστε να είναι επιρρεπείς στο
να δολοφονούνται από το ελληνικό κράτος. Αν δεν τους φτάνει αυτό μπορούν να θυμηθούν και τα
Τέμπη.

Μια κοινωνία που ανέχεται τέτοια εγκλήματα δεν μπορεί παρά να βρεθεί και η ίδια στο στόμα του
λύκου. Οι βασανισμένοι και κρεμασμένοι μετανάστες στα αστυνομικά τμήματα και οι πνιγμένοι
στις θάλασσες από το λιμενικό δεν είναι ψιλά γράμματα, καθημερινές ειδήσεις και στατιστικά
στοιχεία, είναι άνθρωποι που οι ζωές τους μετράνε όσο και οι ζωές των ντόπιων – αντίστροφα είναι
οι ζωές των ντόπιων που αργά ή γρήγορα θα μετρήσουν όσο και οι δικές τους.

Το οπλισμένο χέρι της εξουσίας πρέπει να κοπεί.

Πορεία την Παρασκευή 11/10 στις 20:00 – Λιοντάρια

ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Κατάληψη Ευαγγελισμού

πηγή: https://evagelismos.squat.gr/?p=5682

Ηράκλειο : 1χρόνος απο την κεντρική πορεία υπεράσπισης της – τότε εκκενωμένης – κατάληψης Ευαγγελισμού

Σαν εχθές πριν ένα χρόνο, την Κυριακή 08/10/2023, πραγματοποιείται στο Ηράκλειο η κεντρική πορεία υπεράσπισης της – τότε εκκενωμένης – κατάληψης Ευαγγελισμού.
Ανήμερα των δημοτικών εκλογών, μετά από μια ταραχώδη βδομάδα, με παραλίγο νεκρό σύντροφο κατά την διάρκεια της επιχείρησης, συγκρούσεις με την αστυνομία πέριξ του κτηρίου και στο κέντρο, και την πρωτοφανή ομηρεία 70 ατόμων στο στέκι του Τηγανίτη από αστυνομικές δυνάμεις στις 02/10, η πορεία πραγματοποιείται με μαζική συμμετοχή – περίπου 2500 άτομα κατέβηκαν εκείνη τη μέρα στο δρόμο.

Η πλαισίωση της από διευρυμένες κοινωνικές ομάδες – και όχι μόνο από τον α/α χώρο, τα αδιαπραγμάτευτα μαχητικά χαρακτηριστικά και η αξιοπρεπέστατη σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις, έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα στις τοπικές αρχές, ένα σινιάλο αλληλεγγύης & αντίστασης στο υπόλοιπο ελλαδικό κίνημα και προοικονόμησαν την επιτυχημένη ανακατάληψη της 1η Δεκέμβρη. Η πορεία αποτέλεσε σημείο καμπής για τον τότε αγώνα και έκανε ξεκάθαρο ένα πράγμα: Τίποτα αμαχητί.

Με υγεία και στα επόμενα λοιπόν!

Κατάληψη Ευαγγελισμού

πηγή: https://evagelismos.squat.gr/?p=5686

Ηράκλειο : Ενημέρωση απο την πορεία αλληλεγγύης στους λαούς της Παλαιστίνης & του Λιβάνου (8/10)

Hράκλειο 8/10/24 : H συγκέντρωση  αλληλεγγύης στους λαούς της Παλαιστίνης & του Λιβάνου ήταν στις 18:00 στην πλατεία λιονταριών (σχετικά κάλεσματα [1] [2] ) .Η πορεία  (στην οποία συμμετείχαν αναρχικοί/ες ,φοιτητές,αριστερές οργανώσεις,μετανάστες,συνέλευση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό) ξεκίνησε κατα τις 19:00 με περίπου 250-300 άτομα  και η  διαδρομή της ήταν αρκετά μεγάλη : 1821-Κ.Λουκάρεως-πλ.Κορνάρου-Αβέρωφ-πλ.Ελευθερίας-Δ.Μποφώρ-Επιμενίδου-Λεωφ.Νεάρχου-25ης Αυγούστου και κατέληξε στην πλατεία  λιονταριών .

Η παρουσία των μπάτσων  ηταν διακριτική με διμοιρίες κρυμμένες στα στενά ,ενώ δεν υπήρχε καμία  αντιπαράθεση κατα την διαδρομή της πορείας, η οποία είχε δυνατό παλμό, πετάχτηκαν μπογιές ,γράφτηκαν αρκετά συνθήματα και φωνάζοταν συνεχώς  αντιπολεμικά συνθήματα και αλληλεγγύης στους λαούς της Παλαιστίνης & του Λιβάνου.

(((●))) Candia :: Alternativa – Ακολουθούν φωτογραφίες: