Tag: συγκεντρωση

Posted on

Ηράκλειο : 1χρόνος γενοκτονία -76 χρόνια αντίσταση ,Πορεία αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό | Τρίτη 8/10 στις 18.00 στην πλ. Λιονταριών

Respect Existence or Expect Resistance

 

Εδώ και ένα χρόνο η Γάζα χτυπιέται αλύπητα από το Ισραηλινό καθεστώς με πυραύλους, επανδρωμένα και μη άρματα, εισβολή στρατιωτών στα σπίτια των Παλαιστίνιων, την κατεδάφιση νοσοκομείων, σχολείων, σπιτιών και οποιασδήποτε υποδομής, με στέρηση νερού και τροφής, σε μία εκδήλωση συλλογικής τιμωρίας χειρότερη σε ένταση και έκταση από την ναζιστική κατοχή της Ελλάδας.

Μέχρι και τις 29 Σεπτεμβρίου οι επίσημες πηγές αναφέρουν 41.595 νεκρούς και πάνω από 90.000 τραυματίες, με την πλειοψηφία των αναγνωρισμένων θυμάτων να είναι γυναίκες και παιδιά. Οι φυλακές του Ισραήλ είναι γεμάτες με Παλαιστίνια άτομα, ακόμη και παιδιά που ταπεινώνονται, εξευτελίζονται και βασανίζονται συστηματικά.

Το ανθρωπιστικό κόστος είναι τεράστιο, η λίγη ανθρωπιστική βοήθεια που φτάνει καθυστερείται στα σημεία εισόδου από τις Ισραηλινές δυνάμεις μέχρι να λήξει και αχρηστευτεί. Αυτή τη στιγμή υπολειτουργούν μόνο 17 από τα 36 νοσοκομεία της Γάζας.

Στη Δυτική Όχθη, μέσα σε ένα χρόνο έχουν πεθάνει 652 άτομα, έχουν προκληθεί πάνω από 5.500 τραυματισμοί, και έχουν καταστραφεί ή κλαπεί από τους Ισραηλινούς έποικους τα σπίτια περισσοτέρων από 3.000 ατόμων. Η παρουσία και επέκταση των εποικισμών συνεχίζεται ακάθεκτη από το 1967, αν και παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Μέσα από την αντίσταση των κατοίκων της ας αντλήσουμε τη δύναμη να υψώσουμε ανάχωμα στον 3ο παγκόσμιο πόλεμο.

Μέσα από τα ερείπια της Γάζας να αναδυθεί ένα νέο ευρύ αντιπολεμικό μέτωπο.

Η ολοκλήρωση ενός χρόνου από την 7η Οκτωβρίου 2023, την ημέρα που η παλαιστινιακή αντίσταση κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα στο παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι, ανατρέποντας τις ισορροπίες που είχαν δημιουργηθεί πάνω στο ζήτημα της ισραηλινής κατοχής, δε σηματοδοτεί μονάχα μια νέα εποχή στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά αποτελεί και τον καταλύτη για μια νέα πραγματικότητα παγκοσμίως.

Τα διαμελισμένα πτώματα δεκάδων χιλιάδων παιδιών, γυναικών και ανδρών θαμμένα στα ερείπια της Γάζας, είναι οι μάρτυρες μιας διεθνούς κοινότητας, της οποίας οι θεσμοί (UN, ICJ) έχουν καταστεί θέατρα του παραλόγου και περίγελος. Η αλαζονεία με την οποία οι κυβερνήσεις της “πολιτισμένης συλλογικής Δύσης” για πολλοστή φορά επιδεικνύουν τα δυο μέτρα και δυο σταθμά που καταστούν υπάνθρωπους, τους πιο αντιστεκόμενους μελαψούς λαούς , αποκαλύπτει τον απύθμενο ρατσισμό τους, που πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από κανένα φερετζέ φιλελευθερισμού.

Για την Δύση, η ανατίναξη του προξενείου του Ιράν στη Συρία τον Απρίλιο, οι συνεχόμενοι βομβαρδισμοί του Λιβάνου επί δύο εβδομάδες πριν την απάντηση του Ιράν, οι εξορμήσεις του ισραηλινού στρατού και οι ανατινάξεις προσωπικών συσκευών επικοινωνίας δεν είναι καταδικαστέο, δεν είναι ισραηλινή προκλητικότητα και δεν αποτελούν παράγοντες της αστάθειας στη Μέση Ανατολή.

Για τη Δύση το Ισραήλ είναι ένα σύγχρονο, “δημοκρατικό”, καπιταλιστικό κράτος λευκών, οπότε δεν μπορεί να είναι βάρβαρο και βρίσκεται πάντα σε άμυνα. Οι ζωές των “σκουρόχρωμων” λαών της Μέσης Ανατολής δεν αξίζουν μια δεκάρα, ενώ αυτές των ισραηλινών έποικων ή των ουκρανών πολιτών αξίζουν δισεκατομμύρια τα οποία στην συνέχεια ενσαρκώνονται ως πολεμικό υλικό και κάθε άλλο είδους βοήθεια για τα ανδρείκελα (proxys) τους, όσο εξακολουθούν να εξυπηρετούν τα οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα τους φυσικά.

Με τους συσχετισμούς να αλλάζουν στην παγκόσμια σκακιέρα και με την ηγεμονία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να είναι πλέον υπό αμφισβήτηση -τόσο σε οικονομικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο-, με την ανάδυση ενός κόσμου με περισσότερους πόλους εξουσίας, η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εποχή που θα καταρρεύσουν “αυτοκρατορίες” και όπου θα ξαναμοιραστεί η τράπουλα από την αρχή. Μια γενικευμένη σύγκρουση ήδη έχει ξεκινήσει και η γνωστή κινέζικη κατάρα “είθε να ζήσεις ενδιαφέροντες καιρούς” αποκτά μια άλλη διάσταση.

Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, η ανάγκη για την οικοδόμηση ενός ευρέως αντιπολεμικού κοινωνικού μετώπου παγκοσμίως έχει μεγαλύτερη σημασία από ποτέ. Στους 2 προηγούμενους παγκόσμιους δεν υπήρχαν πυρηνικά όπλα. Και ορίστε το γιατί…

Σήμερα, το ΝΑΤΟ παίζει με τον πυρηνικό όλεθρο στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης πιέζοντας όλο και περισσότερο τη Ρωσία προς μια τέτοια κατεύθυνση και οι αδίστακτοι εγκληματίες πολέμου τύπου Νετανιάχου έχουν πρόσβαση σε πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές τους οποίους και θα ρίξουν εάν βρεθούν αντιμέτωποι με κάποια υπαρξιακή απειλή.

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η τωρινή της Νέας Δημοκρατίας και το εφοπλιστικό κεφάλαιο της Ελλάδας είναι ξεκάθαρα μέρος του προβλήματος. Στηρίζουν τόσο τον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας όσο και το ισραηλινό καθεστώς στα εγκλήματα του. Η Ελλάδα, έχοντας απολέσει κάθε είδους αυτοκυριαρχία ως χώρα έχει κάνει την στρατηγική επιλογή να είναι απόλυτα προσδεμένη στο άρμα των ΗΠΑ και θα κάνει ό,τι της ζητηθεί με όσες συνέπειες θα έχει αυτό για εμάς, τους/τις κατοίκους της.

Ειδικά στη Κρήτη, υπάρχει η αμερικάνικη στρατιωτική βάση στη Σούδα που συμμετέχει ενεργά στα εγκλήματα του Ισραήλ, με τον εφοδιασμό των βομβιστικών αεροσκαφών του. Το ισραηλινό στρατιωτικό ραντάρ στη Ζήρο Λασιθίου, με εμβέλεια 600 χλμ που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση στόχων. Η χρήση των Καλών Λιμένων στη νότια Κρήτη για τον ελλιμενισμό αμερικανικών τάνκερ που μεταφέρουν καύσιμα για τα πολεμικά αεροσκάφη του Ισραήλ, καθώς και η άδεια που δόθηκε σε ισραηλινό κυβερνητικό αεροσκάφος για άσκηση εκπαιδευτικών πτήσεων στο αεροδρόμιο Ηρακλείου.

Αυτό το δεδομένο μας φέρνει όλους μπροστά στις ευθύνες μας. Πολίτες, συνδικάτα, φορείς, κινήματα έχουμε να σηκώσουμε το βαρύ φορτίο του φρένου σε αυτή την απειλή. Να καθαιρέσουμε και να ανατρέψουμε όποιους μας σπρώχνουν στο γκρεμό. Να μποϋκοτάρουμε το δολοφονικό κράτος, οδηγώντας σε οικονομική, ακαδημαϊκή και στρατιωτική απομόνωσή του, να αναδείξουμε την κατάσταση στη Γάζα και στα υπόλοιπα κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης, καθώς και το μέγεθος της εμπλοκής των δικών μας κυβερνήσεων και να αγωνιστούμε ενάντια σε αυτό, να ενημερώνουμε την τοπική μας κοινωνία και να θυμίζουμε ότι αυτή τη στιγμή δίπλα μας, εκτυλίσσεται μία γενοκτονία, και δεν έχουμε δικαίωμα να το αγνοούμε.

Για αυτό το λόγο, καλούμε άπαντες σε επιφυλακή και δράση.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Τρίτη 8/10 στις 18.00 στην πλ. Λιονταριών

Συνέλευση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

Ηράκλειο Κρήτης,Οκτώβριος 2024

Πηγή:https://thinkofothers.espivblogs.net/

Posted on

Ρέθυμνο: 2ο live οικονομικής ενίσχυσης για δικαστικά έξοδα της οικογένειας του Μανώλη Αφράτη | Σάββατο 5/10 στις 19.30, στην Πλ. Αγνώστου Στρατιώτη.

Στις 21/5/2020 φορτηγό της εταιρίας ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΗ ΑΜΑΡΙΟΥ τουμπάρει και ο Μανώλης Αφράτης, ο οδηγός του φορτηγού, χάνει την ζωή του. Πιο αναλυτικά, στο φονικό φορτηγό τα φρένα δεν δούλευαν, τα λάστιχα ήταν λεία και το κάθισμα της καμπίνας ξεβίδωτο. Ο Ηρακλής Μανουκαράκης, τότε διευθυντής της εταιρίας, είχε αφήσει εν γνώση του το φορτηγό ασυντήρητο διότι τον ενδιέφεραν περισσότερο τα κέρδη από την ασφάλεια των εργαζομένων του. Ο Μανώλης Αφράτης, όμως, δεν είναι η μόνη περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας καθώς συνολικά στην Ελλάδα μόνο το 2023 είχαμε 183 θανάτους και 283 σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ μέχρι τα μέσα Απρίλη του 2024 είχαμε 31 νεκρούς από ανθρώπους που αγωνιζόντουσαν καθημερινά για να συντηρήσουν τους ίδιους και την οικογένειά τους.

Μόνο μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα, είχαμε 3 σοβαρά τραυματισμένες/ους και ένα 19χρονο νεκρό εργαζόμενο στο Ρέθυμνο! Τα ΜΜΕ αναφέρουν τα γεγονότα ως απλά αγγελτήρια θανάτων ή με μία απλή περιγραφή των τραυματισμών, αποσιωπώντας και συγκαλύπτοντας τους υπεύθυνους για τους τραυματισμούς και τις εργοδοτικές δολοφονίες, ή σφυρίζουν αδιάφορα για τις βαθύτερες αιτίες και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δούλευαν οι εργαζόμενες/οι.

Αρκεί να αναλογιστούμε, πόσες από μας έχουμε κινδυνεύσει εν ώρα εργασίας και πόσοι άνθρωποι, στο φιλικό ή συγγενικό μας περιβάλλον, έχουν τραυματιστεί ή έχουν χάσει τη ζωή τους για το μεροκάματο.

Ο Μανώλης, ήταν ένας από μας! Όπως και όλοι οι νεκροί ή τραυματισμένοι που κάποιοι θυσίασαν και θυσιάζουν στο βωμό του κέρδους. Όσο τα αφεντικά και τα τσιράκια τους μας ξεζουμίζουν ανενόχλητα, όλες θα είμαστε αναλώσιμες. Τα εργασιακά δικαιώματα μας, που με αίμα έχουν διεκδικηθεί, έχουν καταστρατηγηθεί και οι νόμοι είναι απόλυτα συνυφασμένοι με τις ορέξεις και τα συμφέροντα των μεγαλοκαρχαριών.

Μόνο με οργάνωση, αντίσταση και αλληλεγγύη μπορούμε να πάρουμε πίσω τις ζωές και την αξιοπρέπειά μας, δημιουργώντας αναχώματα στην εργασιακή λαίλαπα που μας ισοπεδώνει.

Στους δρόμους, έξω από τα δικαστήρια, μέσα στις αίθουσες, μέσα από συλλογικές και αλληλέγγυες διαδικασίες, βρεθήκαμε με ανθρώπους και συλλογικότητες από όλη την Ελλάδα, ορθώσαμε και ενώσαμε τις φωνές και τις γροθιές μας, οργανώσαμε τις αντιστάσεις και τις παρεμβάσεις μας.

Οργανώσαμε την Πανελλαδική Ημέρα Δράσεων για την Ταξική μνήμη, για τα θύματα των εργοδοτικών δολοφονιών, στις 9 Μάρτη του 2023 που ευελπιστούμε να καθιερωθεί.

Με τη λύσσα που ξεσκίζουν το υλικό μας από τους τοίχους και τους δρόμους της πόλης, με την ίδια ορμή θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, μέχρι να δικαιωθούμε. Η δικαίωση (ή μη) της οικογένειας Αφράτη, θα έχει άμεσο αντίκτυπο για το κλίμα και τη δυναμική που θα διαμορφωθεί στην τοπική εργασιακή συνθήκη -και όχι μόνο- την επόμενη μέρα.

Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, πραγματοποιούμε το 2ο live οικονομικής ενίσχυσης για δικαστικά έξοδα της οικογένειας του Μανώλη Αφράτη, για τις επερχόμενες δύο δίκες, το Σάββατο 5 Οκτώβρη, στις 19.30, στην Πλ. Αγνώστου Στρατιώτη.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛ@ ΕΚΕΙ!

ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ, ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΕΣΕ Ρεθύμνου – https://www.facebook.com/eserethymnou

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Posted on

Ηράκλειο : Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους διωκόμενους/η για την υπόθεση του Πάρκου Γεωργιάδη | 8/10-ώρα:10:00,δικαστήρια

Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης την Τρίτη 8/10 και ώρα 10:00, στα δικαστήρια Ηρακλείου Κρήτης, για την εκδίκαση που αφορά στον αγώνα υπεράσπισης του Πάρκου Γεωργιάδη και ειδικότερα τη σύγκρουση εκατοντάδων αλληλέγγυων με τις δυνάμεις καταστολής (όλων των ειδών) στις 24/10/2018, στο χώρο του πάρκου.

Τον Φεβρουάριο του 2018 στο Ηράκλειο Κρήτης ξεσηκώθηκαν δεκάδες άνθρωποι ξεκινώντας έναν αγώνα με οικολογικά, κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά για την διατήρηση του ζωτικού ¨χαρακτήρα¨ του Πάρκου Γεωργιάδη. Το μέρος αυτό, εκτός από το βασικότερο πνεύμονα πράσινου του κέντρου, μέχρι τότε αποτελούσε σημείο καθημερινής συνάντησης και ζύμωσης για εκείνους και εκείνες που ¨περισσεύουν¨ και αποκλίνουν από το πρότυπα που το κράτος, τα αφεντικά και οι ρουφιάνοι τους προσπαθούν να επιβάλλουν. Ταυτόχρονα ήταν συνδεδεμένο με δεκάδες κοινωνικούς αγώνες εναντία στην καταπίεση και εξαθλίωση, που είχαν εκτυλιχτεί σε αυτήν την πόλη.

Έτσι, η ανοιχτή πολυπληθής διαδικασία ¨Φυλές του πάρκου¨, ομάδες και ατομικότητες, για αρκετούς μήνες προσπάθησαν να υπερασπιστούν με διαφορετικούς τρόπους αυτό που το πάρκο σήμαινε για το καθένα (ξεχωριστά). Εναντιωθήκαν έμπρακτα στο έργο 1εκ, που είχε ήδη ανακοινώσει ο δήμος Ηρακλείου από τα τέλη του 2017, το όποιο περιελάμβανε κλείσιμο του πάρκου για 2 χρόνια, αλλαγή του κοινωνικού και ανοικτού του χαρακτήρα, όπως και τη γνωστή κατακρεούργηση του πρασίνου που παραδοσιακά παρατηρείται στο Ηράκλειο. Ένα ακόμα έργο που αποτελεί συνεχεία του σχεδιασμού για εξευγενισμό των γειτονιών, πλατειών, πάρκων του κέντρου, το όποιο σταδιακά μετατρέπεται σε ένα μόρφωμα για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ντόπιων αφεντικών και των επίπλαστων αναγκών των τουριστών.
Αλλά και εχθρικό απέναντι σε όσους και όσες, μεγαλώνουν, ζουν και εργάζονται σε αυτή τη πόλη.

Στις 24/10/2018 μετά από πρωινό κάλεσμα των ¨Φυλών του Πάρκου¨, που ενημέρωνε ότι οι εργασίες ξεκινούν στο πάρκο, συγκεντρώθηκαν άμεσα πολλές δεκάδες αλληλέγγυου κόσμο στο χώρο. Στη προσπάθεια τους να αποτρέψουν τους λίγους εργαζόμενους της κατασκευαστικής να περιφράξουν το πάρκο, οι διαδηλωτές δέχτηκαν την επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων που είχαν έρθει μετά από συνεννόηση εργολάβου, δήμου και εισαγγελέα. ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ και ασφαλίτες δεν στάθηκαν αρκετοί για να αντιμετωπίσουν το πλήθος του κόσμου που ήταν αποφασισμένο να αποτρέψει της εργασίες. Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης με τους διαδηλωτές, ήταν οι μπάτσοι να φύγουν τρέχοντας με μπόλικα ευτράπελα για αυτούς και χωρίς καμία σύλληψη. Δύο βδομάδες μετά (08/11/2018) τελικά ο εργολάβος εγκαταστάθηκε στο πάρκο Γεωργιάδη με τη συνδρομή όλης της αστυνομικής δύναμης του Ηρακλείου και το πάρκο έμεινε κλειστό 2 χρόνια για να πραγματοποιηθούν τελικά εργασίες που θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρωθεί σε τρεις μήνες.
Τα δέντρα, ευτυχώς, γλύτωσαν ως αποτέλεσμα του επίμονου αγώνα που έδωσε ο αλληλέγγυος κοσμος ,υπέρ της προστασίας τους.

Μετά το σκηνικό της 24ης Οκτώβριου ακλούθησαν μια σειρά εκδικητικών κινήσεων από τη δημοτική αρχή και την ΓΑΔΗ.
Απ’όλα είχε ο μπαξές: αναίτιες προσαγωγές με τραμπουκισμούς, απειλές, εξευτελισμούς και ξεβρακώματα, φωτογράφηση με προσωπικά κινητά των ασφαλιτών, και τον ξυλοδαρμό συντρόφου που δραστηριοποιήθηκε έντονα στον αγώνα υπεράσπισης του πάρκου λέγοντας του χαρακτηριστικά ¨θα πληρώσεις για το πάρκο¨(το συγκεκριμένο περιστατικό έλαβε χωρά 06/12/2018 όταν ο σύντροφος γύριζε σπίτι του). Σα να μην έφταναν αυτά, την επαύριο των συγκρούσεων στο πάρκο ξεκίνησε να στήνεται μια δικογραφία που αφορούσε τα γεγονότα της 24ης Οκτώβρη, η όποια στηρίχτηκε σε φωτογραφίες του ιντερνετικού ρουφιάνου Creta24, που ήταν το μόνο μέσο μαζικής ενημέρωσης που έδωσε επίσημα υλικό στην αστυνομία. Έπειτα από μερικούς μήνες σύντροφοι/ισσα ενημερώνονται τηλεφωνικά ότι έχει δημιουργηθεί δικογραφία εις βάρος τους και πρέπει να παρευρεθούν στην ΓΑΔΗ να καταθέσουν.
Οι διωκόμενοι/η είναι 6 άτομα και η δική έχει πάρει ως τώρα 4 αναβολές.

Προτρέπουμε τον κόσμο του Ηρακλείου να βρίσκεται σε εγρήγορση σε σχέση με την αυταρχική πολιτική ελέγχου και τον “εξευγενισμό” του δημόσιου χώρου και να συμμετέχει στους οικολογικούς αγώνες που αφορούν το περιβάλλον και το μέλλον του νησιού.

Καλούμε το ανταγωνιστικό κίνημα να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη στα διωκόμενα άτομα, για έναν αγώνα που δώσαμε μαζί και αφορά όλα μας.

Διωκόμενοι/η για την υπόθεση πάρκο Γεωργιάδη

 

Άρθρα αναγνωστών μέσω Email

Posted on

Χανιά : Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 8 φοιτητές / φοιτήτριες που διώκονται επειδή συμμετείχαν σε παράσταση διαμαρτυρίας του Φοιτητικού τους Συλλόγου 4/10-ώρα:09:00,δικαστήρια

Kάλεσμα αλληλεγγύης για τους/ τις 8 φοιτητές / φοιτήτριες στα Χανιά
Την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου, στις 9:00 π.μ. στα Δικαστήρια Χανίων, στηρίζουμε και συμμετέχουμε στο κάλεσμα των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στην δίκη και τις διώξεις φοιτητών και φοιτητριών στα Χανιά.
Τα δικαστήρια έρχονται μετά την πολιτική εντολή και την πρωτοφανή μήνυση της τότε υπουργού παιδείας και των φωστήρων της κοσμητείας του ΗΜΜΥ (από τον Οκτώβρη τπυ 2021) κατά των 8 φοιτητών/ριών επειδή συμμετείχαν σε παράσταση διαμαρτυρίας του Φοιτητικού τους Συλλόγου!
Η επιχείρηση ποινικοποίησης των δράσεων των φοιτητικών συλλόγων εντάσσεται στο πλαίσιο των νέων νόμων των αφεντικών για την αναπαραγωγή των αποκλεισμών από την παιδεία. Αποκλεισμών ταξικών και στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ώστε να αλωθεί οποιαδήποτε κοινωνική κατάκτηση αφορά τις προσβάσεις στην μόρφωση ως παράγοντα κοινωνικής αλλαγής ενάντια στις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.
Η παραβίαση κατακτημένων πολιτικών δικαιωμάτων και ο αυταρχισμός δεν θα περάσουν ούτε στην εκπαίδευση, ούτε πουθενά.
Καμία δίωξη στους/στις 8 φοιτητές / φοιτήτριες.
Αλληλεγγύη και ενότητα στην βάση ενάντια στην υποτίμηση της ζωής, της παιδείας, της υγείας και της εργασίας,έξω οι ένστολοι τραμπούκοι και οι νοσταλγοί των σπουδαστικών της ασφάλειας από τις σχολές.
Παρασκευή 4 Οκτωβρίου, στις 9:00 π.μ. στα Δικαστήρια Χανίων
Κατάληψη Rosa Nera
Posted on

Είμαστε προλετάριοι/ες δεν πάμε στο στρατό. Δεν υπηρετούμε τον ταξικό εχθρό. Συγκέντρωση Τρίτη 8/10 στις 18:00 στην Περιφέρεια

Είμαστε προλετάριοι/ες δεν πάμε στο στρατό

Δεν υπηρετούμε τον ταξικό εχθρό

Τις τελευταίες μέρες η Δύση παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή με “κομμένη την ανάσα” μπροστά στο ενδεχόμενο μιας πιθανής κλιμάκωσης. Το Ισραήλ εξαπολύει επίθεση στον Λίβανο, προκειμένου να καταστείλει την δράση της Χεζμπολάχ, στην προσπάθεια να βρει τα κρυμμένα όπλα τους, με το πρόσχημα πως η επίθεση αφορά μόνο την Χεζμπολάχ και όχι τους κατοίκους του Λιβάνου, ενώ ο αριθμός των νεκρών συνεχώς αυξάνεται. Την ίδια στιγμή ο πόλεμος/σφαγή στην Παλαιστίνη συνεχίζεται, μετρώντας δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ενώ από πλευράς του το Ιράν, φορώντας το προσωπείο του υπερασπιστή των αραβικών πληθυσμών στην ευρύτερη περιοχή, εξαπολύει για δεύτερη φορά χιλιάδες πυραύλους εναντίον Ισραηλινών στόχων.

Οι εστίες πολέμου όμως δε βρίσκονται μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ευρώπη καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συμπληρώνει παραπάνω από δύο χρόνια ακατάπαυστων συγκρούσεων, χωρίς ενδείξεις αποκλιμάκωσης. Ο συγκεκριμένος πόλεμος που δεν βρίσκεται και τόσο μακριά μας, ούτε στην “απολίτιστη και τριτοκοσμική”, θα έλεγαν κάποιοι, Μέση Ανατολή, καλό είναι να μας προβληματίσει για το ότι μια μεγαλύτερη σύγκρουση ίσως να μην είναι και τόσο μακριά.

Ενώ το κλίμα είναι πέραν για πέραν πολεμικό (συμβατικό ή μη), σίγουρα αμφιβάλλουμε για το κατά πόσο ασφαλείς βρισκόμαστε στη μικρή Ελλάδα, τη στιγμή που δηλώνει πως δεν έχει κάποια επεκτατική βλέψη και όλος ο οπλισμός, στον οποίο το κράτος επενδύει εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, υπάρχει μόνο για την άμυνα της χωράς. Αρχικά η Ελλάδα, βρίσκεται σε συμμαχία με χώρες που βρίσκονται ήδη σε ένοπλες συρράξεις, κι ως χώρα που συμμετέχει στο ΝΑΤΟ έχει ήδη αρκετές στρατιωτικές βάσεις στα εδάφη της. Μην ξεχνάμε πως το ελληνικό κράτος έχει ενεργή συμμετοχή στους πολέμους που διαδραματίζονται αυτήν τη στιγμή. Στέλνει όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία όσο και στο Ισραήλ, όπως επίσης και φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου, το οποίο πλήττεται από τις επιθέσεις των Χούθι της Υεμένης σε εμπορικά και πολεμικά σκάφη. Άρα παρατηρείται η δαπάνη εκατομμυρίων ευρώ σε κάθε λογής πολεμικό εξοπλισμό, ο οποίος ισχυρίζονται πως υπάρχει μόνο για άμυνα και έχει διασκορπιστεί σε διάφορα σημεία της υφηλίου.

Σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που η πολεμική τροχιά είναι μονόδρομος για να μπορεί το κεφάλαιο να διαιωνίσει την κυριαρχία του και όσο ο πόλεμος είναι το παρόν διεθνώς, πρέπει να βρισκόμαστε στη σωστή θέση της ιστορίας. Δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα του δίπολου κράτος θύτης-θύμα. Όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός θα υπάρχουν συμφέροντα που θα πρέπει να εξυπηρετηθούν εις βάρος των προλετάριων και η μόνη πραγματική απελευθέρωση θα έρθει από τον ακηδεμόνευτο οργανωμένο αγώνα των καταπιεσμένων.

Είναι σημαντικό να αυξήσουμε τις αντιστάσεις μας και να οργανωθούμε ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης που το κράτος μας υποβάλλει υπό την σκιά της εθνικής ενότητας. Εν καιρώ “ειρήνης” πρέπει να σαμποτάρουμε και να βάλουμε φρένο σε οποιαδήποτε προετοιμασία πολέμου. Δεν στηρίζουμε την πολεμική βιομηχανία, δε δουλεύουμε για αυτή, ούτε παράγουμε έργο που εξυπηρετεί τους “ευγενείς σκοπούς”, όπως π.χ. συμβαίνει με πολλά χρηματοδοτούμενα προγράμματα στο ΕΜΠ, όπου παράγεται ερευνητικό έργο με τελικό αποδέκτη τον στρατό, για τη φύλαξη των συνόρων. Συγκρουόμαστε κι αρνούμαστε να στρατευτούμε, γιατί αρνούμαστε να διαιωνίσουμε την αποκτήνωση αυτού του κόσμου και να γίνουμε κομμάτι του στρατοκρατικού συμπλέγματος, ενός διαχρονικού οργάνου των κυρίαρχων για διατήρηση της εξουσίας τους, το οποίο θέλει να μετατρέψει εμάς σε καταστολείς των εκμεταλλευόμενων, δηλαδή να μας στρέψει ενάντια στους εαυτούς και τις εαυτές μας. Όσο το κράτος σε καλεί να υπηρετήσεις σε ένα πόλεμο για τα δικά του συμφέροντα αντιλαμβανόμαστε πως εμείς δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε. Βιώνουμε καθημερινά την εξαθλίωση και το άγχος της επιβίωσης σε ένα σύστημα στο οποίο υπάρχουμε ως γρανάζι για να πλουτίζουν τα αφεντικά. Για κανέναν αφέντη ή ΑΟΖ και καμία πατρίδα ή θρησκεία δε θα πολεμήσουμε ενάντια σε ανθρώπους με τους οποίους βρισκόμαστε στην ίδια τάξη και στον πάτο της καπιταλιστικής πυραμίδας· με τους οποίους δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.

Όσο κι αν διαφέρει κάθε στρατός στα χρώματα και στο όνομα ένα είναι σίγουρο, πως θα διαιωνίζει την υποταγή στην εξουσία. Πέραν του αγώνα που δίνουμε καθημερινά στις γειτονιές μας και στους χώρους εργασίας μας μέσω των σωματείων, οργανωνόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Μια κοινωνία αταξική, χωρίς σύνορα κι απαλλαγμένη από κάθε ίχνος μισαλλόδοξου πατριωτισμού, μπορεί υπάρξει μόνο εάν ο αγώνας μας είναι αντικαπιταλιστικός και αντικρατικός.

Γιατί ο κόσμος της πραγματικής ειρήνης, περνάει μόνο μέσα από τον ταξικό πόλεμο.

Στηρίζουμε το κάλεσμα για διεθνικές ημέρες δράσης κατά του μιλιταρισμού και του εθνικισμού που αποφασίστηκε στο 16ο Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου που διοργανώθηκε στην Πρίστινα στις 5 έως τις 7 Ιουλίου 2024 και καλούμε:

Συγκέντρωση Τρίτη 8 Οκτωβρίου 18:00 στην Περιφέρεια

Αναρχική Ομάδα

A Batalha