No other Land Προβολή Ντοκιμαντέρα και συζήτηση

Τέσσερις Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί ακτιβιστές βρίσκονται στη Δυτική Όχθη και γυρίζουν το ντοκιμαντέρ “No other land” (“Καμία άλλη γη”). Σε αυτό καταγράφουν τον μεθοδικό ξεριζωμό των Αράβων κατοίκων από τους 19 οικισμούς της Μασαφέρ Γιάτα. Σε μία απ’ τις πιο δύσκολες συγκυρίες για τις σχέσεις των δύο πλευρών, ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα ντοκιμαντέρ των τελευταίων ετών στέκεται ως μνημείο τολμηρής ερευνητικής δημοσιογραφίας και αποδεικνύει πως η αντικειμενικότητα δεν κρύβεται στο να μην επιλέγεις πλευρά, αλλά στην ιστορική αλήθεια. Παράλληλα, το «No Other Land» προσφέρει μια γεμάτη ένταση, και σε στιγμές σοκαριστική, ματιά που παραμένει κινηματογραφική παρά την αμεσότητα του υλικού της.
Βραβείο Κοινού και Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο φετινό Φεστιβάλ Βερολίνου.

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση, την οποία θα ανοίξει ο Στάθης Παπασταθόπουλος (Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ψυχολογίας Παν/μίου Ιωαννίνων).
Η βραδιά θα κλείσει με μπαρ για την οικονομική ενίσχυση των δράσεων της συλλογικότητας Οδυσσεβάχ.
Στοιχεία του ντοκιμαντέρ:
Σκηνοθεσία: Basel Adra, Hamdan Ballal, Yuval Abraham, Rachel Szor
Φωτογραφία: Rachel Szor
Μουσική: Julius Pollux Rothlaender
Μοντάζ: Basel Adra, Hamdan Ballal, Yuval Abraham, Rachel Szor
Παραγωγή: Παλαιστίνη, Νορβηγία | 2024 | Έγχρωμο
Διάρκεια 95’
Γλώσσες: Αραβικά, Εβραϊκά, Αγγλικά
Οι δημιουργοί:
* O Μπαζέλ Άντρα είναι Παλαιστίνιος δικηγόρος, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Ως ακτιβιστής και σκηνοθέτης παλεύει ενάντια στην μαζική αποπομπή της κοινότητάς του.
* Ο Χαμντάν Μπαλάλ είναι Παλαιστίνιος φωτογράφος. Εργάστηκε ως ερευνητής σε πλήθος ομάδων για τα ανθρώπινα δικαιώματα ενάντια στην ισραηλινή κατοχή.
* Ο Αμπραχάμ είναι Ισραηλινός σκηνοθέτης και ερευνητής δημοσιογράφος. Ζει στην Ιερουσαλήμ.
* Ο Ρέιτσελ Ζορ είναι Ισραηλινός οπερατέρ, μοντέρ και σκηνοθέτης. Ζει επίσης στην Ιερουσαλήμ.

7 χρόνια πάροδος

Παρασκευή 18/10 19:30
εκδήλωση – συζήτηση

Ο πόλεμος ως κομμάτι της πολιτικής
του μεγαλοϊδεατισμού των τύπων με τα ψηλά καπέλα, καταγράφεται ως χρονολογίες, μάχες, συνθήκες, νικητές και ηττημένους.
Η πραγματική όμως ιστορία γράφεται από την κυριαρχία πάνω στα σώματα των υποτελών και της γης, στην εξόντωση και τον εκτοπισμό.
Εξετάζοντας τις παραμέτρους που διαμόρφωσαν την ανθρωπογεωγραφία της Νίκαιας,
της γειτονιάς μας, από ριζοσπαστική ματιά, ενάντια στη λήθη – βασικό εργαλείο της
κυριαρχίας – εν μέσω πολεμικής συγκυρίας

Κυριακή 20/10 15:00
συλλογική κουζίνα
συναντιόμαστε στη πάροδο,
μοιραζόμαστε την πείνα μας για φαγητό και συνεύρεση συλλογικά

 

 

 

Respect Existence or Expect Resistance

Εδώ και ένα χρόνο η Γάζα χτυπιέται αλύπητα από το Ισραηλινό καθεστώς με πυραύλους, επανδρωμένα και μη άρματα, εισβολή στρατιωτών στα σπίτια των Παλαιστίνιων, την κατεδάφιση νοσοκομείων, σχολείων, σπιτιών και οποιασδήποτε υποδομής, με στέρηση νερού και τροφής, σε μία εκδήλωση συλλογικής τιμωρίας χειρότερη σε ένταση και έκταση από την ναζιστική κατοχή της Ελλάδας.

Μέχρι και τις 29 Σεπτεμβρίου οι επίσημες πηγές αναφέρουν 41.595 νεκρούς και πάνω από 90.000 τραυματίες, με την πλειοψηφία των αναγνωρισμένων θυμάτων να είναι γυναίκες και παιδιά. Οι φυλακές του Ισραήλ είναι γεμάτες με Παλαιστίνια άτομα, ακόμη και παιδιά που ταπεινώνονται, εξευτελίζονται και βασανίζονται συστηματικά.

Το ανθρωπιστικό κόστος είναι τεράστιο, η λίγη ανθρωπιστική βοήθεια που φτάνει καθυστερείται στα σημεία εισόδου από τις Ισραηλινές δυνάμεις μέχρι να λήξει και αχρηστευτεί. Αυτή τη στιγμή υπολειτουργούν μόνο 17 από τα 36 νοσοκομεία της Γάζας.

Στη Δυτική Όχθη, μέσα σε ένα χρόνο έχουν πεθάνει 652 άτομα, έχουν προκληθεί πάνω από 5.500 τραυματισμοί, και έχουν καταστραφεί ή κλαπεί από τους Ισραηλινούς έποικους τα σπίτια περισσοτέρων από 3.000 ατόμων. Η παρουσία και επέκταση των εποικισμών συνεχίζεται ακάθεκτη από το 1967, αν και παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Μέσα από την αντίσταση των κατοίκων της ας αντλήσουμε τη δύναμη να υψώσουμε ανάχωμα στον 3ο παγκόσμιο πόλεμο.

Μέσα από τα ερείπια της Γάζας να αναδυθεί ένα νέο ευρύ αντιπολεμικό μέτωπο.

Η ολοκλήρωση ενός χρόνου από την 7η Οκτωβρίου 2023, την ημέρα που η παλαιστινιακή αντίσταση κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα στο παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι, ανατρέποντας τις ισορροπίες που είχαν δημιουργηθεί πάνω στο ζήτημα της ισραηλινής κατοχής, δε σηματοδοτεί μονάχα μια νέα εποχή στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά αποτελεί και τον καταλύτη για μια νέα πραγματικότητα παγκοσμίως.

Τα διαμελισμένα πτώματα δεκάδων χιλιάδων παιδιών, γυναικών και ανδρών θαμμένα στα ερείπια της Γάζας, είναι οι μάρτυρες μιας διεθνούς κοινότητας, της οποίας οι θεσμοί (UN, ICJ) έχουν καταστεί θέατρα του παραλόγου και περίγελος. Η αλαζονεία με την οποία οι κυβερνήσεις της “πολιτισμένης συλλογικής Δύσης” για πολλοστή φορά επιδεικνύουν τα δυο μέτρα και δυο σταθμά που καταστούν υπάνθρωπους, τους πιο αντιστεκόμενους μελαψούς λαούς , αποκαλύπτει τον απύθμενο ρατσισμό τους, που πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από κανένα φερετζέ φιλελευθερισμού.

Για την Δύση, η ανατίναξη του προξενείου του Ιράν στη Συρία τον Απρίλιο, οι συνεχόμενοι βομβαρδισμοί του Λιβάνου επί δύο εβδομάδες πριν την απάντηση του Ιράν, οι εξορμήσεις του ισραηλινού στρατού και οι ανατινάξεις προσωπικών συσκευών επικοινωνίας δεν είναι καταδικαστέο, δεν είναι ισραηλινή προκλητικότητα και δεν αποτελούν παράγοντες της αστάθειας στη Μέση Ανατολή.

Για τη Δύση το Ισραήλ είναι ένα σύγχρονο, “δημοκρατικό”, καπιταλιστικό κράτος λευκών, οπότε δεν μπορεί να είναι βάρβαρο και βρίσκεται πάντα σε άμυνα. Οι ζωές των “σκουρόχρωμων” λαών της Μέσης Ανατολής δεν αξίζουν μια δεκάρα, ενώ αυτές των ισραηλινών έποικων ή των ουκρανών πολιτών αξίζουν δισεκατομμύρια τα οποία στην συνέχεια ενσαρκώνονται ως πολεμικό υλικό και κάθε άλλο είδους βοήθεια για τα ανδρείκελα (proxys) τους, όσο εξακολουθούν να εξυπηρετούν τα οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα τους φυσικά.

Με τους συσχετισμούς να αλλάζουν στην παγκόσμια σκακιέρα και με την ηγεμονία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να είναι πλέον υπό αμφισβήτηση -τόσο σε οικονομικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο-, με την ανάδυση ενός κόσμου με περισσότερους πόλους εξουσίας, η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εποχή που θα καταρρεύσουν “αυτοκρατορίες” και όπου θα ξαναμοιραστεί η τράπουλα από την αρχή. Μια γενικευμένη σύγκρουση ήδη έχει ξεκινήσει και η γνωστή κινέζικη κατάρα “είθε να ζήσεις ενδιαφέροντες καιρούς” αποκτά μια άλλη διάσταση.

Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, η ανάγκη για την οικοδόμηση ενός ευρέως αντιπολεμικού κοινωνικού μετώπου παγκοσμίως έχει μεγαλύτερη σημασία από ποτέ. Στους 2 προηγούμενους παγκόσμιους δεν υπήρχαν πυρηνικά όπλα. Και ορίστε το γιατί…

Σήμερα, το ΝΑΤΟ παίζει με τον πυρηνικό όλεθρο στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης πιέζοντας όλο και περισσότερο τη Ρωσία προς μια τέτοια κατεύθυνση και οι αδίστακτοι εγκληματίες πολέμου τύπου Νετανιάχου έχουν πρόσβαση σε πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές τους οποίους και θα ρίξουν εάν βρεθούν αντιμέτωποι με κάποια υπαρξιακή απειλή.

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η τωρινή της Νέας Δημοκρατίας και το εφοπλιστικό κεφάλαιο της Ελλάδας είναι ξεκάθαρα μέρος του προβλήματος. Στηρίζουν τόσο τον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας όσο και το ισραηλινό καθεστώς στα εγκλήματα του. Η Ελλάδα, έχοντας απολέσει κάθε είδους αυτοκυριαρχία ως χώρα έχει κάνει την στρατηγική επιλογή να είναι απόλυτα προσδεμένη στο άρμα των ΗΠΑ και θα κάνει ό,τι της ζητηθεί με όσες συνέπειες θα έχει αυτό για εμάς, τους/τις κατοίκους της.

Ειδικά στη Κρήτη, υπάρχει η αμερικάνικη στρατιωτική βάση στη Σούδα που συμμετέχει ενεργά στα εγκλήματα του Ισραήλ, με τον εφοδιασμό των βομβιστικών αεροσκαφών του. Το ισραηλινό στρατιωτικό ραντάρ στη Ζήρο Λασιθίου, με εμβέλεια 600 χλμ που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση στόχων. Η χρήση των Καλών Λιμένων στη νότια Κρήτη για τον ελλιμενισμό αμερικανικών τάνκερ που μεταφέρουν καύσιμα για τα πολεμικά αεροσκάφη του Ισραήλ, καθώς και η άδεια που δόθηκε σε ισραηλινό κυβερνητικό αεροσκάφος για άσκηση εκπαιδευτικών πτήσεων στο αεροδρόμιο Ηρακλείου.

Αυτό το δεδομένο μας φέρνει όλους μπροστά στις ευθύνες μας. Πολίτες, συνδικάτα, φορείς, κινήματα έχουμε να σηκώσουμε το βαρύ φορτίο του φρένου σε αυτή την απειλή. Να καθαιρέσουμε και να ανατρέψουμε όποιους μας σπρώχνουν στο γκρεμό. Να μποϋκοτάρουμε το δολοφονικό κράτος, οδηγώντας σε οικονομική, ακαδημαϊκή και στρατιωτική απομόνωσή του, να αναδείξουμε την κατάσταση στη Γάζα και στα υπόλοιπα κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης, καθώς και το μέγεθος της εμπλοκής των δικών μας κυβερνήσεων και να αγωνιστούμε ενάντια σε αυτό, να ενημερώνουμε την τοπική μας κοινωνία και να θυμίζουμε ότι αυτή τη στιγμή δίπλα μας, εκτυλίσσεται μία γενοκτονία, και δεν έχουμε δικαίωμα να το αγνοούμε.

Για αυτό το λόγο, καλούμε άπαντες σε επιφυλακή και δράση.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Τρίτη 8/10 στις 18.00 στην πλ. Λιονταριών

Συνέλευση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

Ηράκλειο Κρήτης,Οκτώβριος 2024