espivblogs.net

Ένα ενδιαφέρον βίντεο για την διακοπή λήψης ψυχοφαρμάκων από χρόνιους και μη χρήστες. Οι σχέσεις με τον κοινωνικό περίγυρο, η υπόθεση της συνταγογράφησης, τα στερητικά σύνδρομα, η διαχείριση της διακοπής των φαρμάκων, η υπόθεση του ύπνου. Σοβαρά διακυβεύματα για “ψυχικά ασθενείς” από μια ομάδα “ψυχικά ασθενών” αλλά και “ψυχικών συμβούλων” που συναντήθηκε στην πολιτεία Ουάσιγκτον των ΗΠΑ το 2013 για να ανταλλάξει εμπειρίες γύρω από την συγκεκριμένη υπόθεση. Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι “η ελευθερία είναι θεραπευτική”.

Το Αιγάλεω δεν έχει αλλάξει τόσο τους ανθρώπους του ώστε να ξεχαστεί η μεγάλη πλημμύρα του 1977 που σκότωσε 7 συνανθρώπους μας. Και είναι αλήθεια ότι για όσους την έζησαν, η χτεσινή μέρα την θύμιζε σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Και αν οι νεκροί αποτελούν ενός είδους διαφορά από τότε, αυτό δεν είναι παρά ένα ζήτημα τύχης. Πέρασαν όλων των ειδών οι «ειδήμονες» , οι «υπεύθυνοι κι αρμόδιοι», οι «κοινωνικά ευαίσθητοι», οι «αγωνιστές», οι «αλλάζουμε την πόλη μαζί», οι δεξιοί κι αριστεροί… από πόστα και πόστα διαχείρισης των κοινών. Αυτό που πάντα υπερίσχυσε ήταν οι ασκήσεις των τυχάρπαστων.

Και η πόλη βυθίστηκε ολοκληρωτικά στο τσιμέντο. Τσιμέντο. Ένα υλικό που δεν αφομοιώνεται ποτέ από τη φύση. Μόνο την κατατρώει. Απλώνεται πάνω στη γη ξεκόβοντάς την από ό,τι την κάνει να ανασαίνει. Και όταν η γη θελήσει να ανασάνει τότε ξερνάει τα τσιμέντα. Όχι. Αυτό δεν είναι εκδίκηση. Η φύση δεν είναι άνθρωπος για να ξεπέσει στο μέτρο του. Ο άνθρωπος είναι που εκδικείται τη φύση του κι αυτή είναι που, αναπόφευκτα, πάντα θα του το θυμίζει.

Ο Ντινόπουλος, αυτό το μικρόψυχο ανθρωπάκι από τον άμβωνα του υπουργού, εμφανίστηκε στο Περιστέρι για να ρίξει την ευθύνη στους… υπήκοους επειδή χτίσανε τα σπίτια τους πάνω σε ρέματα. Όμως, οι πόλεις μας εδώ στα δυτικά δεν χτιστήκανε από επιλογή αλλά από πρόσφυγες που επιβίωσαν στα απόνερα ενός χυδαίου μεγαλοϊδεατισμού ο οποίος αφού τους ξερίζωσε, τους παραπέταξε όπως όπως σε χέρσα τοπία, μέσα σε παράγκες, στα χέρια μισάνθρωπων ελλαδιτών, κυκλωμένους από έναν φασιστικό μεσοπόλεμο. Η συνέχεια γνωστή. Επίσης, το Κράτος δεν δικαιούται διά να ομιλεί. Όχι μόνο έχει λεηλατήσει όλα αυτά τα προάστια για χάρη των αλώβητων από κάθε «καιρικό φαινόμενο» βορείων προαστίων, αλλά έχει πρωτοστατήσει στο μπάζωμα ολόκληρων ποταμών. Ο Κηφισός είναι δίπλα μας… Η κυρίαρχη πολεοδομία είναι η πολεοδομία της κυρίαρχης τάξης και κανενός άλλου.

Αλλά μέσα σε όλο αυτό το κλίμα η μικροψυχία πλειοδοτεί. Την Παρασκευή της πλημμύρας και της καταστροφής αναβλήθηκε για… «ανθρωπιστικούς λόγους» το τακτικό δημοτικό συμβούλιο στο Δήμο Αιγάλεω. Ο δήμαρχος λοιπόν, αυτός ναι… ο Μπίρμπας της «κοινωνικής ευαισθησίας» και της «αλληλεγγύης», ανακοίνωσε ότι μέχρι το τέλος του μήνα Οκτώβρη θα ξεκινήσει η κατασκευή του βρεφονηπιακού σταθμού μέσα στο Μπαρουτάδικο και ζήτησε από τους δημοτικούς σύμβουλους να βρεθούν στην πόρτα του Πατινάζ για να το υπερασπιστούν. Την ίδια μέρα που η φύση δηλώνει τα όρια της ανοχής της απέναντι στο πνιγηρό τσιμέντο, αυτό το ανθρωπάκι, τυφλωμένο από μια ανεκδιήγητη αλαζονεία, δηλώνει αποφασισμένο να αλώσει δύο πολύτιμα στρέμματα γης. Αυτή είναι η ξεφτίλα ενός συστήματος που εκθειάζει τον χυδαίο μικροαστισμό, τον ανελέητο ανθρωποκεντρισμό, τον πολιτισμό του «ξέρεις ποιος είμαι ‘γω ρε;» για να εξυπηρετήσει τα πιο ταπεινά του ελατήρια.

Αν δεν προλάβουμε να κάνουμε αυτή την πόλη συντρίμμια, θα την κάνει η φύση. Αλλά, θα είμαστε υπόλογοι όσο θα αφήνουμε ανενόχλητους αυτούς που “ενοχλούν το Σύμπαν”.

«Είναι φανερό ότι υπάρχει μια Διεθνής της Μαλακίας
Και αρχίζουμε να διακρίνουμε τους εκπροσώπους της»
Γκυ Ντεμπόρ

Τα ξημερώματα της 21^ης Οκτωβρίου οι ένστολοι  υπερασπιστές της αστικής τάξης με συνέλαβαν στο αεροδρόμιο ΕΛ. Βενιζέλος, λίγο πριν αποβιβαστώ με φίλη και συντρόφισσα σε αεροπλάνο με προορισμό τις Βρυξέλλες. Εκεί αμφότεροι θα συμμετείχαμε σε προγραμματισμένη εκδήλωση της Διεθνούς Κόκκινης Βοήθειας. Επίσημη εκδοχή των κατασταλτικών μηχανισμών υπήρξε η “παραβίαση” του κατά φαντασίαν  περιοριστικού όρου της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Όπως, όμως, αποδείχθηκε και στην ακροαματική διαδικασία στο αυτόφωρο μονομελές, τέτοιος περιοριστικός όρος ουδέποτε μου επιβλήθηκε από το συμβούλιο πλημμελειοδικών της Κέρκυρας που εξέδωσε το βούλευμα της αποφυλάκισής μου, τον Σεπτέμβρη του 2013.

Η εισαγγελέας, όμως, ασθμαίνοντας και αγωνιώντας για το νέο φιάσκο των διωκτικών μηχανισμών, προχώρησε σε μια πρωτοφανή νομική ταχυδακτυλουργία, ελαστικοποιώντας και επεκτείνοντας κατά το δοκούν Την λέξη “διαμονή”, ταυτίζοντάς την με το κυριολεκτικό ρίζωμα του πρώην κρατούμενου σε ένα σπίτι και μετατρέποντας τη διαμονή σε μια κατοικία σε έναν οιονεί κατ’ οίκων περιορισμό. Και φυσικά, το μειράκιο που παρίστανε την πρόεδρο δε δίστασε να επικυρώσει το δικαστικό πραξικόπημα, καταδικάζοντάς με σε εξάμηνη ποινή (πράγμα που σημαίνει πως σε μια ενδεχόμενη τελεσίδικη καταδίκη στο εφετείο, θα πρέπει να εκτίσω και την πενταετή αναστολή). Συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια: προ λίγων ετών ένας διαφορετικού είδους δικαστικός κρετινισμός αρνούνταν να μου χορηγήσει άδεια, αιτιολογώντας την εκδικητική του μανία με τη μεγαλύτερη μπούρδα που θα μπορούσε να εξακοντίσει ένας φασιστάκος εισαγγελέας: ήμουν “φυγόδικος” επειδή παρέμενα ασύλληπτος πριν τη σύλληψή μου! Τα ξίφη της διαλεχτικής αρπάξανε φωτιά…

Οι νομικίστικες μανούβρες, τα απανωτά δικαστικά πραξικοπήματα και η εξουσιαστική αυθαιρεσία δεν πρέπει αν αντιμετωπίζονται από τους αναρχικούς και τους κομμουνιστές επαναστάτες με τη μέθοδο της στρουθοκαμήλου, επειδή “όλοι οι νόμοι είναι εκτρωματικοί”. Όσο δεν αντιλαμβανόμαστε ΚΑΙ τους νόμους ΚΑΙ τις δικαστικές αίθουσες ως άλλο πεδίο μάχης στο οποίο αντανακλώνται κοινωνικοί και ταξικοί συσχετισμοί δύναμης, τόσο θα χορηγούμε εθελοντικά χώρο στο κράτος της έκτακτης ανάγκης, για να επεκτείνει την κυριαρχία του και να διογκώνει την αυταρχικοποίησή του. Αν κάτι μας δείχνει η πρόσφατη παρεμπόδιση της παρέμβασης του Νίκου Μαζιώτη σε εκδήλωση του Κ* Βοξ στο Γκίνη, είναι πως η νεοφιλελεύθερη αστική δημοκρατία του 21^ου αιώνα είναι έτοιμη να θυσιάσει και τα πιο ιερά φετίχ της, όπως είναι η “ελευθερία του λόγου”, στο βωμό της πλέον βάρβαρης καπιταλιστικής επίθεσης της πρόσφατης ιστορίας.

Μας δείχνει, όμως, και κάτι άλλο: την πλήρη σύγχυση της ακροδεξιάς κυβέρνησης και του τερατώδη νάνου Σαμαρά, που νομίζουν πως θα αποφύγουν την αναμενόμενη πολιτική τους χρεοκοπία, αλέθοντας στο μπλέντερ του επικοινωνιακού παραληρήματος μπόλικη Αμφίπολη, λίγο τρομο-σώου (σαν τις απίστευτες παπαριές που αμόλησε ο αποτυχημένος μπασκετμπολίστας Κικίλιας με αφορμή τη σύλληψη του συντρόφου Σταμπούλου), μια τζούρα εθνικιστικού και αντικομμουνιστικού κιτς και με τις χούφτες φασισμό- με ή χωρίς σβάστικα.

Θεωρώ, λοιπόν, πως η τελευταία περίπτωση με τη σύλληψή μου δεν μπορεί να νοηθεί έξω από αυτό το πλαίσιο του επελαύνοντα αυταρχισμού της κρατικής εξουσίας. Το αστικό κράτος για να εξυπηρετήσει το κεφάλαιο δεν θα διστάσει να πουλήσει ακόμα και τον παρθενικό του υμένα στον διάολο: τη δημοκρατία (τους).

Πολύκαρπος Γεωργιάδης, 21-10-2014

[πηγή: athens.indymedia.org]

Αυτή την βδομάδα θα πραγματοποιηθούν οι πρώτες συναντήσεις των παρακάτω μαθημάτων:

– Τουρκικά Παρασκευή 24/10 ώρα 13:30
– Ελεύθερο Λογισμικό Σάββατο 25/10 ώρα 18:00
– Αγγλικά (αρχάριοι) Κυριακή 26/10 ώρα 15:00
– 3d Κυριακή 26/10 ώρα 12:00

Στις συναντήσεις αυτές θα γίνει μία προσπάθεια να βρεθούν ώρες και μέρες που να βολεύουν όλους όσους θέλουν να συμμετέχουν καθώς και σε κάποια από αυτά ένα εισαγωγικό μάθημα.